Het debat in het Britsche Lagerhuis
ALLERLEI VAN OVERAL
Kerkelijk Leven
RECHTZAKEN
Attlee achtei Bevin.
De Britsche eerste-minister, Attïee,
heeft tijdens de debatten over de Brit
sche buitenlandsche politiek in het La
gerhuis hulde gebracht aan Bevin, die
zulk een groote taak te vervullen heeft.
„Afgescheiden van de groote problemen,
zooals de toekomst van Duitschland en
Japan, zijn er verbeteringen aan te
brengen in de betrekkingen tusschen
de Europeesohe staten en komen oude
twisten, die jaren hebben bestaan,
weer op, Attlee was er van overtuigd,
dat ondanks alle nadeelen van de op
de vredesconferentie te Parijs gevolgde
methode, de debatten opvoedende waar
de op het publiek, dat veel meer had
meegeleefd dan na andere oorlogen, had
gehad.
De voornaamste taak, die de wereld
thans te vervullen heeft, aldus Attlee,
is het opbouwen van den vrede op een
echten grondslag. Wij moeten de volke
ren der wereld bevrijden van de vrees
voor een nieuwen oorlog.
Attlee sprak vervolgens over het ge
bruik, dat van het recht van veto
wordt gemaakt. „Te San Francisco
beschouwden wij allen het veto als
iets, waartoe men in uiterste geval
len, waarin de vfjf groote mogendhe
den van meening verschilden, zijn
toevlucht moest nemen. Dit was den
laatsten tjjd echter niet gebeurd, het
veto werd bij elke onbelangrijke aan-
gelegenheid uitgesproken. Hierdoor
werd de waarde van den Veiligheids-
raad tot niets teruggebracht. De Brit
sche regeering wenscht, dat dit
lichaam zijn oorspronkelijke functie
weer zal kunnen vervullen".
Hoewel de Britsche regeering thans
geen wijziging in het handvest der V.N.
wenscht, zijn wij wel van meening, dat
er een herziening van het gebruik van
het recht van veto moet plaats hebben
om het weer in zijn oorspronkelijke be
doeling te herstellen. Het is namelijk be
langrijker, aldus Attlee dat de raad tot
een eensgezinde beslissing komt, dan
dat het standpunt van afzonderlijke
naties door dik en dun wordt gehand
haafd.
Attlee zeide, dat de Britsche regee
ring met die der sovjet-unie gelooft
in het principe van controle op het
economische leven der gemeenschap
door het volk voor het volk, maar dat
zij een geheel andere opvatting heeft
omtrent de waarde, die gehecht wordt
aan de vrijheid van het individu en
vrijheid van meeningsulting, alsook
omtrent democratie. Zij gelooft niette
min, dat het niet alleen mogelijk,
doch ook van wezenlijk belang is om
samen te werken om de ramp van een
nieuwen oorlog, welke „iedereen, welke
ook zijn ideologie is" zou verpletteren,
te voorkomen.
Hij sprak de hoop uit, dat de organi
satie der V. N. voor haar eigenlijk doel
zou worden gebruikt en geen forum zou
zijn voor nationale propaganda: „Som
migen waren vrijwel geheel van ervaring
op het gebied der democratische instel-
tegische basis van een zoo twijfelachtige
bruikbaarheid als Palestina noodig heb
ben en zou het tegenover de V. N. ook
als een land staan, dat geen belangen
ten opzichte van Palestina heeft.
Churchill was blij te vernemen, dat
de Britsche troepen zoo spoedig moge
lijk uit Griekenland worden terugge
trokken. Hij deed een heftigen aanval
op het communisme en zeide, dat hij
hoopte, dat de Grieken een nieuwe re
geering zouden vormen, die zoodanig
zou worden verbreed, dat allen daaraan
deel zouden nemen, „die vrijheid verkie
zen boven vernietiging en afbraak in
een Balkanblok, dat onder communisti-
schen invloed staat.
De Poolsche regeering vertegenwoor
digde, aldus Churchill, in het geheel niet
het Poolsche volk en hij betreurde het,
dat de sovjet-unie zich aan vele over
eenkomsten niet had gehouden.
Hij geloofde, dat de Britsche regee
ring ten opzichte van Triest „wijs en
correct" had gehandeld. Hij zeide, dat
dankbaarheid niet maarschalk Tito's
belangrijkste karaktertrek was, getuige
ook het jongste optreden tegenover de
V.S., toen een Amerikaansch vliegtuig
werd neergeschoten. „De toestand in
Joego-Slavië is onheilspellend en droef
geestig". Het geheele land wordt tot
het communisme bekeerd. Het commu
nisme wordt in de scholen met den ijver
van propagandisten onderwezen en alles
wordt in het werk gesteld om een sovjet-
socialistische republiek te stichten in de
meest nauwe verbondenheid met Mos
kou". Hij sprak over vervolging van de
katholieke kerk de geestelijkheid in
Kroatië en van politiek andersdenken
den. Hij betreurde eveneens de omstan
digheden, waaronder het proces tegen
aartsbisschop Stepinabz werd gevoerd.
Hij bracht zijn rede te Fulton (V.S.)
in herinnering en verklaarde, dat deze
door de gebeurtenissen was bevestigd.
Zijn bewering, dat de sovjet-unie geen
oorlog, doch de vruchten van den oorlog
wenschte, was naar hij geloofde over het
algemeen nog juist. Hij verwelkomde de
jongste verklaring van Stalin, maar
voegde hieraan toe. dat in deze zaken
niet woorden, maar daden en feiten
tellen.
Churchill zeide. dat het in de dagen
van Hitier gemakkelijker was den al-
gemeenen loop der gebeurtenissen te
voorspellen, dan het tlhans het geval
is. Toen was het Hitier en zijn ruwe
Nazi-<bende, wier voornaamste thema
cynisme was. Thans staan wij tegenover
een collectieven geest, wiens bronnen
van actie wij niet kunnen bepalen. Er
zijn dertien of veertien zeer bekwame
mannen in het Kremlin, die de geheele
sovjet-unie en meer dan een derde van
Europa in hun macht hebben. Ik kan
niet voorspellen, welke beslissingen ge
nomen zullen worden of onderschei
den. welke beslissingen zij misschien
reeds hebben genomen, nog minder kan 1
ik den tijdfactor in hun beslissingen I
voorzien, aldus Churchill. Het beoor-
deelen van deze dingen werd moeilijker
gemaakt door het feit, dat de omgang
tussohen de beide volkeren door de sov
jet-regeering tegengewerkt werd. Er was
geen verkeer, waardoor zeer spoedig ge
weldige veranderingen tot stand zouden
komen in de betrekkingen tusschen deze
groote gemeenschappen en de achter
docht zou worden weggevaagd, zonder
de waakzaamheid te doen verslappen.
Churchill beperkte zich daarom tot het
vragen van inlichtingen over de feiten,
die „een zorg zijn voor de generale sta
ven in Europa en de V.S.".
Mc Neil antwoordt.
Mc Neil heeft geantwoord. Groot-
Brittannië. de sovjet-unie en de Ver-
eenigde Staten hebben van vredeswil
blijk gegeven. Stellig verzekerde ook
Hitler, dat hij den vrede wilde, maar zoo
lang men niet de zekerheid had. dat
een regeering zijn openlijk beleden poli
tiek niet nakomt, heeft men niet het
recht aan haar oprechtheid te twijfelen.
Mc Neil moest toegeven, dat de sovjet
unie verdedigingszones opbouwt en in
sommige gebieden naar alleenheer
schappij streeft. Echter is hiervoor wel
een verklaring te geven. De menschelijke
begrippen omtrent vrede en nationale
veiligheid zijn dikwijls verward. Deze
verwarring is een der redenen dat de
Britsche regeering van oordeel is, dat
de Britsche buitenlandsche politiek moet
steunen op de Vereenigde Naties. De
moeilijkheden, tussohen Groot-Brittan-
nië en de sovjet-unie zijn thans nog van
technischen aard, maar zij zouden na
tuurlijk een politiek aspect kunnen
krijgen.
Over Griekenland was Mc Neil niet
geestdriftig. Hij deelde mee, dat aan het
verzoek van de Grieksche regeering „tot
levering van lichte wapenen aan de
nationale garde" door Engeland niét
zal worden voldaan. De rede tot wei
gering was, dat er geen grond was om
aan te nemen, dat levering van die wa
penen zou bijdragen tot het herstel van
de orde in Griekenland.
Mc Neil legde er vervolgens den na
druk op, dat niet alleen van rechts,
maar ook van links wanordelijkheden
worden veroorzaakt en dat de Grieksche
regeering tegen belde moet optreden
„zonder partijdigheid"
In Roemenië en Bulgarije achtte Mc
Neil den toestand niet in overeenstem
ming met de voorwaarden, noodig voor
het houden van democratische verkie
zingen. In Bulgarije waren zelfs socia
listen gearresteerd voor critiek op de
regeering, critiek, die veel weg had van
„zoete broodjes", als men ze vergeleek,
met hetgeen .sommige leden van het
Britsche parlement" in dat parlement
hadden op te merken.
Nieuw© burgemeester van Benthuizen
en Moerkapelle
Als we bedenken dat gisteren vier
jaar geleden de geallieerde zegetocht
van El Alamein uit begon, dat sindsdien
het Herrenvolk het hoofd in de schoot
legden, dat kortgeleden in Neurenberg
deze hoofden een kopje kleiner werden
gemaakt, dat inmiddels in Oost-Azie
de heerschers van het Verre Oosten dooi
den atoombom tot beter begrip wer
den gebracht, dat kortgeleden in In
donesië nóg eens een wapenstilstand
werd gesloten, dat de vredesconferentie
in Parijs uit een wirwar van proble
men toch nog aardige resultaten heeft
gebrouwen dat gisteren de Vereenigde
Volken zich weer eens vereenigden in
New York, dan moet de argelooze toe
schouwer van dit wereldspel wel gaan
denken, dat de menschheid op den goe
den weg is naar definitieve uitbanning
van de geesel van dezen eeuw en aller
eeuwen, de dictatoriale, laatstelijk na-
tionaal-soclalistisch heetende, waan
denkbeelden dat de eene mensch beter
is dan de andere en het lie ter weet dan
zijn broeder.
Mééór, lezer,lees dan niet de
krant, luister niet naar de radio, steek
Uw neus niet om den hoek van de
deur bij een politieke vergadering, doch
sluit U op in een kamer, achter een
ondanks stakingen brandenden kachel,
met een sigaret uit het voor-Brazlli-
aansche tijdperk en een glaasje „75
procent", want dat en dat alleen ver
oorlooft U om te gelooven, dat Alamein
hoofden in schoten, sneuvelende kop
pen, atoombommen, wapenstilstanden,
vredesconferenties en broederlijke ver-
eeniging van volkeren in staat waren
wezenlijke veranderingen te brengen in
de geesten der menschen, die in wer
kelijkheid zoo bitter gelijk zijn geble
ven aan zichzelf.
Ja, er is bedroevend veel in deze da
gen dat zoo ontstellend lijkt op de da
gen van weleer, toen we ons genood
zaakt voelden alles te offeren voor een
betere wereld.
In een groote stad in Europa dreu
nen soldatenlaarzen, korte bevelen
snerpen door de lucht. De passen stop
pen. Er wordt aan huls gebeld, driftig
voor een tweede maal als de lichten
niet snel genoeg opflitsen en de deur
niet oogenblikkelijk toegang verschaft.
Gewapende militairen, groot in hun
mantels en onder de helm, stappen
dreigend de gang binnen, gaan door
de kamers, vragen papieren, tellen be
woners als koeien, op een veemarkt,
snauwen bits bevelen in een vreemde
taal of in de landstaal met een scherp
accent: het accent van den .veroveraar
en bezetter. Slechts korten tijd wordt
den inwoners gelaten om lijfsgoederen
bijeen te bundelen. Dan gaan de sol
daten heen, de beangstigde burgers
door den donkeren nacht voor zich uit
drijvend. Bij het rijzen van de zon zijn
zij op weg naar het Oosten, naar het
verre vreemde land van den overwel
diger, naar een ongastvrij land, aan
welks gastheerschap desondanks niette
ontkomen valt: deportatie, schrikbeeld
van duizenden in die ééne stad, in die
énkele dagen.
Neen, lezer, dit is niet Amsterdam
1941. óók niet Rotterdam 1944, het is...
Berlijn 1946.
In de soldatenlaarzen steken Russi
sche beenen. uit het accent sprak de
Russische heerscher: razzia's in
Berlijn, deportatie naar Rusland, om
dat-de verkiezingen in Berlijn geen
communistische overwinning brachten.
De Dultschers hebben het tegendeel van
onze liefde, maar toch.... wat gij niet
wilt dat U geschiedt
I een groot land. ergens in de we
reld. hielden soldaten onder bittere
omstandigheden hun post. Als geen
hunner landgenooten hadden zij ont
beringen te dragen om de belangen van
het Rijk te verdedigen. Ver van huls
niet gewend aan de zware eischen van
het klimaat, doch niet achtend de ge
varen en het vallen van landgenooten
en kameraden, hielden zij stand toen
het Rijk het gebood. Hen, hen alléén
lingen verstoken en het is te hopen, dat
zij zullen leeren."
Over Spanje zeide Attlee, dat de be
dreiging van buitenlandsche inmenging
generaal Franco slechts had versterkt.
De geschiedenis van Griekenland
toonde aan, dat het niet Engeland's
schuld is, dat daar geen politieke over
eenstemming bestaat. De Britsche re
geering heeft maar één doel: het Griek
sche volk gelegenheid te geven een vrije
beslissing te nemen ten aanzien van zijn
eigen bestemming.
Churchill spreekt.
Churchill, die na Attlee sprak, zeide
o.m.: „Ik geloof, dat er in het Huis een
zeer groote mate van overeenstemming
bestaat met alles of bijna alles, wat de
eerste-minister heeft gezegd". Hij crl-
tlseerde evenals Attlee het gebruik van
het recht van veto in den Veiligheids
raad, „een zeer ernstige zaak". De oppo
sitie zou Bevin zeker steunen bij zijn
poging* om een wijziging in deze tot
stand te brengen. Hij wenschte Bevin
6ucces in de V. S.
Over Duitschland zeide Churchill, dat
ihij het volkomen eens was met de ver
anderingen en het minder hard worden
van het leven der Duitschers, maar „wij
wenschen niet de last te dragen de kost
voor hen te verdienen". De Duitschers
hooren hun eigen zaken te behartigen,
altijd met dit voorbehoud, dat een doel
matige ontwapening zou worden uitge
voerd en in stand gehouden over een
lange periode van jaren. „Wij wenschen
niet de taak te hebben hen uit hun eigen
zaken te houden".
Churchill bracht Attlee's verklaring
in herinnering, dat, Indien de onder
handelingen met Egypte zouden worden
afgebroken, het oude verdrag van 1936
nog van kracht was. Hij hoopte, dat de
regeering in dien zin zou handelen.
De Britsche regeering had op het
oogeriblik nog geen vaste politiek ten
opzichte van Palestina. Hij zeide, dat
volgens zijn persoonlijke opvattingen
het Britsche mandaat ter beschikking
van de V. N. moest worden gesteld. In
dien men de beloften aan de joden om
een nationaal tehuis te stichten niet
kon nakomen. Deze last is wellicht te
zwaar om door een enkel land te wor
den gedragen. Indien Engeland zich zou
houden aan de overeenkomst met
Egypte betreffende de zone van het
Suez-kanaal, zou het geen nieuwe stra-
FEUILLETON
DE ZWARTE VOS
door C. B. BOOTH.
17)
Polly begon te lachen. „U scheen er
anders nogal pret in te hebben".
„Ik ben er benieuwd naar, of die
drlevingerige man nog terugkeert",
mompelde mevrouw Kingslake. „Het is
anders allemaal wel erg vreemd, vind
je ook niet? Ik heb er over zitten den
ken en me afgevraagd, of er op slot
van zaken misschien tóch iemand in
de kamer kan zijn geweest, toen jij
hem daar hoorde".
„Ik weet zeker, dat ik me niet ver
gist heb", zei Polly beslist. „Een geluid
kim je je nog verbeelden, vooral omdat
ik nogal zenuwachtig was, maar dat
licht door het sleutelgat.
„Daarvoor zou toch ook wel een uit
leg te vinden zijn", viel Vera haar in
de rede. „Ik heb juist over een verkla
ring zitten denken. Achter het huis
ligt de hoofdweg en die is ongeveer op
gelijke hoogte met die ramen. Kop
lampen van een auto zouden naar mijn
meening. krachtig genoeg zijn
„Om door het venster heen door dat
sleutelgat de gang in te schijnen!" vul
de Polly hoofdschuddend aan. „Neen,
dat kan ik niet als een verklaring aan
nemen; ik voelde de aanwezigheid van
een persoon in dat vertrek".
„Maar dat kan nu juist heel gemak-
De heer J. J. Steenbakker
Morilyon Loysen
hoofdcommies te Boskoop.
Met Ingang van IC Nov. 1946 is be
noemd tot burgemeester van Bent
huizen en Moerkapelle de heer J. J.
Steenhakker Marilyon Loysen. hoofd
commies ter Gemeentesecretarie van
Boskoop.
Burgemeester J. J. Steenbakker
Morilyon Loysen.
Jacob Johannes Steenbakker Morilyon
Loysen werd op 20 November 1899 te Co-
lljnsplaat (Zeel.) geboren als zoon van den
Ned. Herv. predikant aldaar. Gezien de
opleiding, die de nieuwe burgemeester
sfnds vele Jaren heeft genoten door zijn
werk ln versohlllende ambtelijke functies,
kan hij als deskundige worden beschouwd
op het gebied van gemeente-administra
tie en volkomen op de hoogte met de
elsohen. welke aan het bestuursapparaat
van een gemeente, ln het bijzonder na den
oorlog, gesteld mogen worden.
Op 8 Februari 1917 deed de heer Steen
bakker zijn intrede ln de gemeente-admi
nistratie en wel als volontair ter secre
tarie van Rijssen Op 11 October 1917
werd hij benoemd ter secretarie van
Schoonhoven, waar hij, na verschillende
kelijk verbeelding zijnoch, wat
komt het er ook op aan! Er is maar
één ding, dat we zeker.weten; er be
staat een drievingerlge man en hij heeft
het op die cliché's begrepen. Jaggers
heeft ongetwijfeld gelogen".
„Ik zou er liever niet verder over
praten; het is niet leuk. te moetan
denken, dat een vreemde man. vermoe
delijk zelfs een misdadiger, hier om
het huis rondsluipt. Het is hier al som
ber genoeg".
Vera stak haar lippen vooruit en blies
een rookkringetje, terwijl ze bedacht,
hoe ze het gesprek het best in de ge-
wenschte richting ko** sturen. Maar ze
kon er niets anders op vinden, dan
recht op haar doel af te gaan.
„Polly", zei ze plotseling, maar zoo
liefjes mogelijk, „je zult me wel als een
erge bemoeial beschouwen, die zich be
ter met haar eigen zaken kon ophou
den, maar ik kan er niets aan doen,
dat het me opgevallen is, hoeveel be
langstelling Bob Dolliver in jou toont".
Polly schrok, keerde zich om en
keek haar aan.
„En daarom zou ik zoo graag eens
met je praten, omdatomdat ik
zelf Indertild ben getrouwd met een
veel ouderen man. Mag ik?"
Polly kon wel niet anders doen dan
toestemmen, wilde ze niet onbeleefd
schijnen en dus knikte ze van ja, hoe
wel ze echt van streek raakte.
„Het is voor 'n meisje heel natuur
rangen te hebben doorloopen. benoemd
werd tot adjunct-commies. Met Ingang
van 15 Juni 1921 volgde zijn benoeming
tot commies ter secretarie van Boskoop,
waarbij hij tevens optrad als correspon
dent der arbeidsbemiddeling. Op 1 Jan,
1932 werd hij ln dezelfde gemeente be
vorderd tot hoofdcommies ter secretarie,
terwijl h(j tevens belast werd met de
functies van waarnemend gemeente-se
cretaris en ambtenaar van den, burger
lijken stand, in welke laatste functie hij
vele huwelijken voltrok.
In Boskoop ls de beer Steenbakker een
geziene figuur, hetgeen al 'blijkt uit de
vele bestuursfuncties, welke hij in het
vereeniglngsleven bekleedt. In vereenlgin-
?;en op sociaal, politiek en ander terrein
s hij bij het beramen en uitvoeren van
plannen dikwijls de stuwende kracht ge
weest.
Zoo heeft hij met eenlge anderen den
stoot gegeven tot de oprichting van een
neutrale en een R-K vereenlging voor
zlekenhulsverpleglng. Voorts heeft hij
mede opgerloht een operatiefonds, dat
door zijn Initiatief met de vereenlging
voor zlekenhulsverpleglng is samenge
smolten.
Van zijn overige activiteit ln het open.
bare leven zijn o.a. nog de volgende func
ties te vermelden: seretaris van Boskoops
Oranjecomité, secretaris van het Propa-
gandacomlté „Boskoop" (V.V.V.), secre
taris van de afd. Boskoop van de Chr.
Hist. Unie en lid van den raad van toe
zicht op het Boskoops Nieuws- en Ad
vertentieblad.
Niet alleen in plaatselijke vereenlglngen.
maar ook daarbuiten zijn den heer Steen
bakker vertrouwensfuncties toebedeeld. In
dit verband zijn o.a. te vermelden die van
secretaris van de Kamerkrlngvereeniging
Lelden van de Chr.-Hist. Unie en van
algemeen adjunct ln het bestuur van de
onderafdeellng Alphen aan den Rijn van
den Ned. Bond van Gemeente-Ambte
naren
De nieuwe burgemeester is lidmaat van
de Ned. Herv, Kerk. Hij stamt af uit een
oud predikantengeslacht. Zooals uit bo
venstaande reeds blijkt Is hij lid van de
Chr.-Hlst. Unie. Hij ls gehuwd en heeft
twee kinderen
MARKTBERICHTEN.
KATWIJK AAN DEN RIJN. 23 Oct.
1946. Per 100 k.g\: Peen I f.2—19, idem
II f.310. Stamboonen f.77115, SniJ-
boonen f. 20—20. Uien f. 9.30—9.50, Kro
ten I f 7.507.70, Idem n f. 3.904 20.
Andijvie I f. 8.80—13.80, Idem II f4.50—
9 80; Gele kool f. 6.909.70, Groene kool
1.712. Roode kool f.6 9012.70. Per 100
st. Sla II f. 1.601.60. Bloemkool I f.24
55. Idem II f 14—24, Idem m f. 4.50—11.
Per 100 bos: Bospeen f. 1118, Peterselie
f. 5.805.80. radijs f. 3.403.40. Spruiten
f 6276. winterpeen f. 5.208.30, Kool
raap f810. Boerenkool f. 2.50—2.50.
Parlementair Overzicht
EERSTE KAMER,
NATURALISATIE EN DE VROUW.
(Van onzen parlementairen redacteur).
Naturalisatie van den man brengt auto
matisch de naturalisatie van zijn echtge-
noote met zich mee. Daarom vroeg prof.
mr. Molenaar (P. v. d. V.) nog eens voor
alle zekerheid naar het nationale en poli
tieke verleden van de vrouwen van een
aantal adsplranten voor het Nederlander
schap over wier lot de Senaat gisteren
moest beslissen. Speciaal Interesseerde hem
ook of wel voldoende was nagegaan hoe
de dames ln kwestie zich tegenover den
bezetter hadden gedragen. Verder bepleitte
spr. spoedig een regeling tot stand te doen
komen voor tijdens den oorlog met Neder
landers getrouwde Dultsche vrouwen,
welke allen door een bepaald K.B. het al
dus ln den bezettingstijd verworven Neder
landerschap zijn kwijt geraakt. Voor zoo
ver zij zJch als goede Nederlandschen had
den doen kennen, moest er voor haar
toch Iets gebeuren.
Minister van Maarsseveen deelde mede.
dat er plm. 12000 van dergelijke gevallen
zijn. Voor haar naturalisatie ware wel
licht een afzonderlijke procedure noodig,
maar eerst moet. op bevredigende wijze
haar toelating tot ons land geregeld zijn
en dat ls nog niet het geval. De Minister
verklaarde verder, dat er steeds ook de
noodige inlichtingen omtent de echtge-
nooten der te naturallseeren mannen in
gewonnen worden. Z.hst. gingen hierop
de naturalisatie-voorstellen er door.
DEMOBILISATIESPELDJE VOOR DE
MARINE.
Binnenkort zal men personen tegen
komen, die op de revers van hun jas een
nieuw speldje dragen Dit speldje zal be
staan uit het embleem van de marine,
een onklaar anker met kroon, en daaron
der twee gekruiste palmtakken. Het ls het
zoogenaamde demoblllsatlespeldje van de
marine, met de uitgifte waarvan het bu
reau demobilisatie wan hlet mlnisjterle
van marine dezer dagen een aanvang
heeft gemaakt. Het wordt uitgereikt aan
hen die ln het tijdvak tusschen 10 Mei
1940 en 1 November 1945, minstens zes
maanden in actieven zeedienst zijn ge
weest.
Het ls bedoeld om de dragers herken
baar te maken als menschen. die daad
werkelijk hebben deelgenomen aan de
geallieerde oorlogvoering ter zee.
Ingezonden Mededeeling.
De Stichting
Radio Nederland.
ERKLARD-'G OMTRENT HET ST AKEN
DER BETALINGEN AAN DE AVRO.
Van de z(jde der Stichting Radio Neder
land ln overgangstijd wordt aan het A.N.P.
het volgende medegedeeld:
Het bestuur van de Stichting Radio
Nederland ln Overgangstijd heeft besloten
geen verdere betalingen meer te doen voor
losse medewerkers aan jde A.VR.O. De
groote omroepvereenlglngcn hebben inder
tijd voor het arrangeeren van uitsluitend
losse medewerkers een bedrag van een
half mill loer. gulden toegewezen gekregen,
hetgeen veel meer ls. dan in de toekomst
voor dit doel uit de luisterbijdragen ter
beschikking zal kunnen worden gesteld.
De A.V.R.O. heeft dit bedrag thans opge
bruikt. Aangeteekent dient hierbij te wor
den dat de omroepvereenlglng en alle
vaste artlsten, alle orkesten en kooren,
alle hoorspelen en technische installaties
van de Stichting gratis ter beschikking
staan en het bedrag van een half mdllioen
gulden dus alleen voor losse medewerkers
'behoefde te worden gebruikt. De vordering
die de A.V R.O. zegt te hebben op de Stich
ting, ls een gevolg van het feit, dat de
A.VR.O. zich niet heeft aangesloten bij de
regeling, welke met de andere omroep-
vereenlglngen ls getroffen, omtrent de ver
goeding van het gezamenlijk gebruik van
de studio's voor programma-uitvoeringen
van alle vereenlglngen.
Nieuw soort gevechts
vliegtuig op Valkenburg
gedemonstreerd.
Op het vliegveld te Valkenburg heeft
voor een aantal Nederlandsche en geal
lieerde autoriteiten een demonstratie
plaats gehad van de „British Mark V Fire
brand", een één-persoons met torpedo's
.uitgerust gevechtsvliegtuig, dat een 20
m.m. kanon met zich meevoert en ook
raketten kan afschieten. Het kan binnen
140 meter van een vllegtulgmoederscblp
opstijgen en heeft een buitengewoon lage
landingssnelheid
De weersomstandigheden waren verre
van Ideaal, toen kapitein Douglas Flood
gistermorgen startte. Het vliegtuig was
met een Imitatietorpedo uitgerust. Een
laaghangend wolkendek (300 meter) be
lemmerde het uitzicht, maar toch liet
deze vllegdemonstratie geen twijfel over
de hanteerbaarheid van het vliegtuig en
het nut der remkleppen. De maximum
snelheid. dlè wérd behaald, was ongeveer
570 en de minimumsnelheid ongeveer 110
kilometer.
DE POLITIEKE BESPREKINGEN IN
BATAVIA.
De tweede bijeenkomst van de Commis
sie Generaal en de Indonesische delegatie
ter bespreking van de politieke problemen
heeft hedenmorgen plaats gevonden.
Een offlcleele communiqué zegt hier
over. dat de standpunten en werkmetho
den zijn besproken. Verdere bijzonder
heden hierover zullen in een volgende zit
ting worden behandeld, die ln het begin
van de volgende week zal plaats vinden.
PRINSES JULIANA ZAL GROET RICHTEN
TOT DE AMERIKANEN.
In het programma „een half uur Ne
derland". dat de Nationaal Broadcasting
Corperation Zaterdag ajs. over geheel
Amerika uitzendt, spreekt Prinses Juliana
een groet tot de Amerikanen. De Prinses
heeft op verzoek van den Internationalen
programmadlenst van Radio Nederland
hierin toegestemd. Haar redevoering werd
in een der studio's te Hilversum opgeno
men. Een kortegolf zender van P.T.T. ver
zorgt de uitzending en de N8.C. neemt
haar over.
zou een onderscheidingsteeken sieren
om hen tot voorbeeld te stellen van
degenen, die na hen kwamen om het
pionierswerk te bevestigen.
Neen, lezer, dit is niet de Duitschft
plunderaar van de Russische vlakte ia
den winter 1941/'42, die het Oostfront-
insigne kreeg. Het is de Nederlandsche
soldaat in Indonesië anno 1946.
In een groot land, ergens in de we
reld was een redactiebureau. Daar werd
geschreven, zooals dat gebruikelijk is.
Daar was een hoofdredacteur, en die
schreef óók. Het schreef zelfs eens
woorden van felle kritiek op de over
heid. Maar dat mocht niet van die
overheid. De hoofdredacteur kon gaan.
Hij mocht geen booze dingen schrijven
over de overheid. Korten tijd later werd
er in dat land een controle-apparaat
om de officieele voorlichting geschapen.
Klaarblijkelijk om te zorgen dat er
geen ongegronde critiek kwam.
Neen. lezer, dit was niet een Hol-
landsche krant en een Duitsche over
heid. Het was een Hollandsche krant
in Indonesië, waar de overheid nu een
waakzaam oogje zal slaan op de voor
lichting.
Werkelijk, lezer, wij beseffen de haat
die de Rus jegens den Duitsëher koes
tert.
Evenzeer zijn wij doordrongen van de
offers die de Hollandsche soldaat zlcli
getroost onder de tropenzon. Zelfs zien
wij het nut in van voorzorgen, dat een
bandelooze voorlichting niet de kans
krijgt de teere draden van overeen
stemming in Indonesië wreed te ver
scheuren.
Maar toch
Misschien eischen de omstandighe
den al dit vreemde, dat niet rijmt met
verzet tegen dictatuur, zooals alle vrije
landen toonden, doch het wordt tijd
dat de menschelijke geest zulke oplos
singen niet meer aanvaardt enniet
meer noodig heeft, onder welke om
standigheden dan ook.
Het lijkt allemaal zoo bedroevend op
wat de argelooze burger na de worste
ling van Alamein tot Vereenigde Na
ties overwonnen dacht....
H.M. de Koningin naar
België vertrokken.
Om ongeveer halféén hedenmiddag is
H.M. de Koningin per auto uit Soest-
dijk op het stationsplein te Utrecht ge
arriveerd. Er was geen speciale afzet
ting. De Koningin begaf zich via den
uitgang van het station naar het eerste
perron, waar zij begroet werd door ir.
Hupkes van de Nederlandsche Spoor
wegen. Direct daarop stapte zij in deü
gereedstaanden trein, die uit drie wa-
gons-lits bestond. Om precies kwart
voor één vertrok de trein naar Belgi^
Buitenzorg aan de
Nederlandsche troepen
overgedragen.
Heden is Buitenzorg (Bogor) door de
Britten officieel aan de Nederlandsche
troepen overgedragen Tevoren had een
samenkomst plaats gehad tusschen bri
gadier-generaal Scott, als vertegen
woordiger van de Britsche strijdkrach
ten te Buitenzorg, Ir. P. J. A. Idenburg
en dr. Hermani, als vertegenwoordiger
van het Indonesische ministerie van
Binnenlandsche Zaken.
Ondertusschen is Hermani, met een
delegatie, onder wie de republikeinsche
onderminister van Financiën, Loekman
Haklm, per vliegtuig uit Batavia naar
Sumatra vertrokken, om den toestand
aldaar in oogenschouw te nemen.
LIBERTY - SCHEPEN VOOR
NEDERLAND
Volgens mededeeing van kapitein B.
Brouwer, vertegenwoordiger van de Ne
derlandsche koopvaardij, bij zijn aan
komst te New-York gedaan, is in den
loop van de laatste maanden door Ne
derland een veertigtal Liberty-schepen
en andere surplus-vaartulgen van de
Vereenigde Staten aangekocht Kapitein
Brouwer zeide naar New-York te zijn
gekomen om voorbereidingen te treffen
voor den aankomst van ongeveer negen
honderd-vijftig Nederlandsche zeelieden,
verwacht op 28 October aanstaande, die
de schepen op hun reis naar Nederland
zullen bemannen.
DE ONTPLOFFING TE MENADO.
Aneta's correspondent telegrafeert,
dat het aantal dooden ten gevolge van
de ontploffing te Menado thans tot 34
is gestegen; het aantal gewonden be
draagt 30.. Voorts zfjn 50 huizen be
schadigd of afgebrand.
PREDIKBEURTEN
\OOR VRIJDAG 25 OCTOBER,
Katwijk aan Zee - Geref, Gem, (Remise
straat) 7Vfc uur ds. Llgtenberg van Vlaan-
dingen.
GEESTELIJK AMBT EN DIENSTPLICHT.
De'kroon heeft een beslissing genomen
in een zaak van A. van der Zoo de Jong,
dienstplichtige der lichting 1927, wonende
te Schiedam. Hij was ln beroep gekomen
tegen de besllssLng van den minister van
Oorlog, waarbij aan hem vrijstelling van
den dienstplicht wegens het bekleeden
van een geestelijk ambt ls geweigerd. De
beslissing van den minister steunt op de
overweging, dat de dienstplichtige naast
z(jn kerkelijke functie een wereldlijke
hoofdbetrekking vervult en dus zyn ker
kelijk ambt niet voortdurend en met uit
sluiting van Iedere andere nlet-kerkelljke
betrekking uitoefent.
De betrokkene is priester van de Vrije
Katholieke Kerk. hij voerde ln beroep aan.
dat hij dit priesterschap om niet moet
vervullen en dus genoodzaakt ls. een nlet-
kerkelljke betrekkinguit te oefenen, het
geen zyn taak slechts zwaarder maakt, dat
zijn kerkelijke ambt echter hetzelfde als
van ledex-en anderen geestelijke blijft en
dit niet vereenigbaar ls met den mili
tairen dienst doordat hij z(jn taak als eerst
aanwezend priester by de parochie te Rot
terdam dan niet zou kunnen vervullen
Het betreffende Kon. besluit overweegt,
dat betrokkene naast zijn priesterschap
technisch ambtenaar ls en deze wereld
lijke functie als zijn hoofdbetrekking is te
beschouwen. Op dien grond ls het beroep
ongegrond verklaard.
HAAGSCHE POLITIERECHTER.
De steun opgelicht De betonwerker
F. K. te Leiden, had aan den dienst vaxk
de steunverleenlng verteld, dat hij niet
werkte, en daarom kreeg hij steun. Doch
het bleek dat K. op een fabriek regelma
tig werk had. en hy had nu f 1000 terug
te betalen van hetgeen hij door de op
lichting had verkregen, terwijl de Officier
twee maanden gevangenisstraf vorderde.
Verdachte verklaarde door moeilijkheden
ln zyn gezin tot ziln daad te zijn geko
men, waarop de rechter besloot een rap
port ln te winnen, alvorens vonnis te wy-
zen.
lUk, zich gevleid te voelen door de at
tenties van een rijk man, want geld
is iets heel aantrekkelijks. Ik was net
zoo oud als je nu bent. lieve kind. toen
ik met Henry Kingslake trouwde; ik
had het altijd erg arm gehad en meen
de. dat weelde ook geluk bracht, maar
dat had ik glad mis. Als 'n man over
de veertig heen is, dan heeft hij zoo
zijn vaste gewoonten gekregen en is
erg zelfzuchtig geworden. Bovendien
is een oudere man altijd jaloersch op
een jonge vrouwToen Henry me
ten huwelijk vroeg liet ik.je zoudt
het nooit radenKermit Saunders
schieten! Ik was dol op Kermit. maar
ik gaf hem den bons, omdat hij geen
geld had. Hij is nu schatrijk, driemaal
zoo rijk als Henry ooit was. Ik heb acht
jaar met Henry doorgebrachtacht
jaren van verdriet en achterdocht. tot
het een nachtmerrie voor me werd. En
wat heb ik er van over? Een lijfrente
van honderdduizend dollars, maar aan
het kapitaal zelf kan ik volgens zijn
testament niet komen. En nu vraag ik
me wel eens af, of Kermit gelukkig
geworden is. Hij was wanhopig ver
liefd op me. wanhopig. Bob Dolli
ver heeft iets over zich, dat me vaak
aan Kerr^'t doet denken. Misschier
komt dat wel, liei omdat onze om
standigheden zoovee1 op elkaar gelijker
en omdat die arme Bob zoo duidelijk
verliefd op je is".
Polly bloosde en sloeg de oogen neer
„Iklk denk tochvan niet"
mompelde ze. „En zeker niet genoeg...
om me
„Onzin!" zei Vera op hartelijken toon,
„hij is dolverliefd op je. Iedereen, die
maar half kijken kan, riet dat. Denk
er eens goed over. Polly! Denk aan je
toekomst. Neem den raad aan van
iemand, die ervaring op dat punt heeft
en trouw niet met John Strawn. Ik zou
niet graag zien, dat je, net als ik, een
ruïne van je leven maakte".
Het maakte veel indruk op Polly, om
dat het zoo volkomen met haar eigen
stemming overeenkwam. Maar plotse
ling drong zich een gedachte bij haar
op. Vera's stom had zacht en overre
dend geklonken, maai- in haar oogen
had ze een berekenenden blik meenen
te ontdekken en dat vernietigde al den
invloed van haar woorden. Polly besef
te opeens, dat er achter haar bezorgd
heid een zelfzuchtige beweegreden ver
scholen lag.
Waarom zou Vera Kingslake zoo vu
rig verlangen, dat er niets van een hu
welijk tusschen haarzelf en Strawn
kwam? Daar was blijkbaar sleohts één
antwoord op te geven: Die vrouw had
hetzelfde doel voor oogen!
„Ik geloof, dat ik begrijp, waar u heen
wilt", zei Polly met een zekere vinnig
heid. „Ik geloof, dat ik het maar al te
goed begrijp".
Een oogenblik viel Vera's masker en
een vluchtige trek van. hevige teleur
stelling vloog over haar gezicht. Ze be
sefte. dat ze een verkeerde kaart had
uitgespeeld; dat ze haar eigen plannen
meer benadeeld dan gediend had. Ze
haalde echter haar schouders op en
bleef in haar rol van vriendelijke en
welwillende raadgeefster.
„Ik rie maar al te goed, lieve Polly,
dat je me volkomen verkeerd verstaat",
mompelde ze liefjes. „Hoe zou het toch
komen, dat sommige menschen altijd
achterdochtig staan, tegenover een wel
gemeende poging om hun een dienst te
bewijzen? Dat moet toch wel een ver
schrikkelijke gemoedsgesteldheid rijn.
Ik zal maar niet verder op dat onder
werp doorgaan".
Met een kort, niet bepaald prettig
lachje, wierp ze haar sigaret in het
aschbakje en liep naar de deur.
„Zoo'n vinnige, sluwe kat!" dacht ze
bij ziohzelf. „Die is gehaaider, dan ik
dacht! Nu trouwt ze zeker met hem!"
Z° balde haar vuisten en haar lippen
trilden. Want Vera Kingslake wilde
John Strawn niet om zijn geld hebben.
Ze was echt van hem gaan houden".
Ze sloot de deur van Polly's kamer
achter zich en sloop langs de gang naar
haai- eigen kamer. Plotseling bleef ze,
als vastgenageld van ontzetting, staan,
zonder geluid te kunnen geven. Vlak
voor haar was er iemand uit de kamer
met de boekenkasten gekomen. Haar
gouden sigarettenkoker ontglipte aan
haar bevende hand en viel klirrend te
gen den grond. De ma nkeerde zich snel
om en de vrouw loosde een diepen zucht
van verlichting.
„Paul!" fluisterde ze, „wat heb je me
laten schrikken! Ik dacht, dat het de
drievingerige man was! Toen ik je uit
de kamer zag komen
(Wordt vervolgd).
