'erreuraanvallen op Bremen, Frankfurt en Mannheim Dr. Göbbels „Wij bezitten de kracht om enze zware taak te volbrengen" ste Jaargang Woensdag 22 December 1943 No. 25685 Jijand verloor bijna [100 bommenwerpers. De Rijkscommissaris president van de Deuteche Akademie. De imponderabilia van den oorlog. EEN DUITSCHE OVERWINNING IS... ENGELAND'S BELANG! VERDUISTEREN: Zonnewende - tijdswende EIDSCH DAGBLAD DAGBLAD VOOE LEIDEN EN OMSTREKEN Duitsch weermachtbericht. |Het opperbevel der Duitsche eermacht maakte gisteren be- fend: [Aan het bruggehoofd van Ni- ppol en ten Z.W. van Dnjepro- ptrowsk zijn in harde gevechten twee dagen alle doorbraak- gingen der bolsjewieken mislukt. vijand leed opnieuw zware Irliezen aan menschen en mate- pal. Ten Z.O. van Kirowograd wer- kn de met sterke strijdkrachten Itgevoerde aanvallen der bolsje- teken na zware wisselvallige prsteling opgevangen en doorge- oken gevechtsgroepen van den Band uiteengeslagen of vernie ld. Ten N. van Kirowograd en ten van Tsjerkassy bleven plaatse- ondernomen aanvallen der fis je wieken zonder succes. Eigen genaanvallen wonnen terrein. |Bij Korosten en aan de Beresina kten onze troepen ondanks alen vijandelijken tegenstand rder op. Daarbij werden alleen het gebied van Korosten 43 ks der bolsjewieken en 42 ka- bnnen vernietigd. Iln het gevechtsgebied van [itebsk versterkten de bolsjewis- hun druk. De zware afweer- vechten duurden overdag en des |chts met stijgende hevigheid ort. 80 tanks en 39 kanonnen |Kden vernield. Ten N.W. van Newel onderna men de bolsjewieken vruchtelooze Invallen. [Gedurende de twee laatste da- pn werden aan het Oostelijke ont in totaal 412 tanks der bols- vieken stukgeschoten. |In den Westelijken sector van iet Zuid-Italiaansche front wer- jen verscheiden vijandelijke stoot- oepen afgeslagen. Vlak bijde driatische kust zijn sedert giste- fcn krachtige Britsche aanvallen Bn den gang. Zij stortten onder Vare verliezen voor den vijand 'ór onze stellingen ineen. Iln het Middellandsche Zeege- fed werden gisteren in luchtge- chten en door luchtafweerge- fchut benevens door lichte Duit- £he zeestrijdkrachten en marine- Tweergeschut 18 vijandelijke liegtuigen, w.o. 8 viermotorige ommenwerpers, vernietigd. Eén fuitsch jachttoestel ging verloren. 1 Formaties vijandelijke bommen- ferpers hebben overdag opnienw P zwaren terreuraanval onder omen op woonwijken der stad 'remen. In zware luchtgevechten door afweergeschut werden pinstens 45 vijandelijke vliegtui- Vn neergeschoten. Gisteravond hebben sterke Brit- pe luchtstrijdkrachten het Rijn- laingebied aangevallen. Door het 'eerwerpenvan brisant-en brand- ommen ontstond zware schade in oonwijken, vooral in Frankfurt d. Main, Offenbach en Mann- |eim. Luchtverdedigingsstrijd- rachten schoten bij deze aanval- Bn 49 viermotorige bommenwer- ^'•s neer. Vier andere toestellen erloor de vijand boven de bezette jestelijke gebieden. Daarmede perden op 20 December en in den acht op 21 Decenfber volgens tot [usver ontvangen, nog onvolledige «richten 98 vijandelijke vlieg- Qigen, waarvan minstens 89 vier motorige bommenwerpers, neer schoten. Duitsche vliegtuigen hebben in en nacht van 20 op 21 Dec. doe- Si in het gebied van de Theems- aonding gebombardeerd. Vice-admiraal von Reuter over- Pden Vice-admiraal Ludwig T?h Reuter, wiens naam in de ge- [chiedenls voor altijd verbonden 7 met het tot zinken brengen Bn de Duitsche oorlogsschepen, km n|. ^en vorigen wereldoorlog r,1* Engeland moesten worden °eleverd, ls aan een beroerte overleden. Hij is 75 jaar oud ge worden. Vice-admiraal von Reuter trad in 1885 toe tot de Duitsche marine. Hij was commandant van den kruiser „York" en werd kort voor het begin van den wereldoorlog commandant van den -grooten kruiser „Derfflinger". Na den wa penstilstand kreeg vice-admiraal von Reuter de opdracht, om op grond van de wapenstilstandsvoor waarden de Duitsche vloot aan En geland uit te leveren. Om de roem rijke Duitsche oorlogsschepen niet in handen van de vijanden te laten vallen, bracht hij op 21 Juni 1919 in de Britsche interneerings- haven Scapa Plow de uit te leve ren schepen tot zinken, een daad die toentertijd in de geheele wereld het grootste opzien heeft gebaard. (D.N.B.). De dreigende spoorwegstaking in de Ver. Staten De Britsche berichtendienst meldt uit Wa shington dat op de bijeenkomst van president Roosevelt met de vertegenwoordigers der spoorweg maatschappijen en van de vak- De Führer heeft op voor stel van Rijksminister dr. Göbbels Rijksminister dr. Seyss Inquart, als opvolger van den overleden minis terpresident Ludwig Siebert benoemd tot president der Deutsche Akademie. vereenigingen geen overeenstem ming kon worden bereikt in de kwestie der dreigende spoorweg staking. Men verwacht, dat heden een nieuwe bespreking met Roo sevelt zal plaats vinden. (D.N.B.). Commandant der Spaarische vrijwilligers onderscheiden - Ge neraal Franco heeft den com mandant van het Spaansche vrij willigerscorps, generaal Esteban Infantes, de individueele mili taire medaille verleend. Deze medaille is na de lauwerkrans van San Fernando de hoogste mi litaire onderscheiding van Spanje (D.N.B.) Onder het opschrift „De im ponderabilia van den oorlog" schrijft rijksminister dr. Göbbels in het jongste nummer van „Das Reich" het volgende: „Wij maken thans een van die omwentelende gebeurtenissen en ontwikkelingen in de geschiede nis der menschheid door, die een totale verandering van het aan zien der wereld met zich mede brengen. Wij staan thans in de laatste acte van dit grootste drama, dat "de geschiedenis kent. Ook deze oorlog is een bewijs voor het feit, dat in dergelijke tijden bijna alles mogelijk is. De oorlog is terechtgekomen in een gebied der imponderabilia. Slechts voor een deel verloopt hij volgens de wetten, die de menschheid hem gesteld hebben, voor het overige echter volgt hij zijn eigen wet. En dit wordt in geen geval door de dagelijksche omstandigheden, doch uitsluitend door diepere historische noodza ken en doelmatigheden bepaald. Hetgeen de oorlog ons aan zorgen en smarten bereidt, behoort daartoe en is onvermijdelijk. Doch dit is niet het "beslissende van den oorlog.' Wij gelooven veeleer vast en onwrikbaar, dat de geschiedenis ons in dezen oorlog een van haar groote, voor eeuwen berekende taken heeft toevertrouwd. Wij zijn bij de vervulling van deze taak in Gods hand. Wij weten zeer nauwkeu rig, dat zij niet op onze schouders gelegd zou zijn, wanneer wij niet de kracht bezaten haar ook te volbrengen. Het zou vermetel zijn, zoo gaat de minister verder, in het hui dige stadium van den oorlog te willen voorspellen, wanneer hij ten einde zal zijn. De oorlog is op het oogenblik in zijn meest op windend stadium en eiken dag worden nieuwe, verrassende mo menten aan den oorlog toege voegd. Men kan weliswaar met eenige waarschijnlijkheid van te voren bepalen, in welke richting hij zich ongeveer zal ontwikke len, doch of de afzonderlijke pha- sen van deze ontwikkeling kor- teren of langeren tijd zullen du ren, dat weet niemand. Het ls absurd te veronderstellen, dat het bolsjewisme aan het einde van dezen oorlog de heerschappij over ons continent zal verkrij gen, want dan zou de geschiede nis haar beteekenis verloren heb ben en dan zou Europa terecht de vraag stellen, waartoe het de zen omweg moest maken, daar hetzelfde resultaat in 1918 veel gemakkelijker te bereiken \vas geweest. Het natlonaal-socialisme heeft in deze ontwikkeling dezelfde taak te vervullen, die de natio- naal-socialistische beweging in de analoge ontwikkeling in Duitschland vervuld heeft, n.l. haar kort voor de dramatische beslissing, die, wanneer eij een maal gevallen is, niet meer on gedaan gemaakt kan worden, tot staan te brengen en haar zoo doende een fundamenteel nieuwe wending te geven. De minister wijst op de teleurstelling, welke bij de vijanden heerscht over het feit, dat in Duitschland nergens ook maar het geringste teeken te ontdekken valt, dat de Duitsche natie eens in een onbewaakt oogenblik zwak zou kunnen wor den. Deze vijanden hebben zelf, zoo verklaart dr. Göbbels, het hunne ertoe bijgedragen, dat dit ook in de toekomst nooit het gé val zal zijn. Er is in Duitschland niemand, die ook maar speelt met de gedachte aan den oorlog een einde te maken door te vroeg op te houden. In dit opzicht heeft het Duitsche volk in het afge- loopen jaar meer gejeerd dan wij bij het begin durfden hopen. Het rijk is thans ons heiligdom. Wij zijn allen vastbesloten het in ge val van nood met hand en tand te verdedigen. De vijand zal ver baasd staan, wanneer hij op zekeren dag den grooten storm loop op Europa begint. Hij zal daarbij stooten op een volk, dat door al het lijden en door alle gevaren van dezen oorlog moest gaan en, daar het hierdoor niet ten onder gegaan is, alleen nog harder en sterker geworden ls. Nooit was het Duitsche volk zoo eensgezind in het besluit om de zen oorlog tot de definitieve over winning voort te zetten als thans. Wat denkt men aan de over zijde van het Kanaal nog door terreur vanuit de lucht te kun nen bereiken? Onze bewape ningsindustrie blijft, naar de er varing bewijst, intact. De eene stad na de andere en de eene provincie na de andere hebben bewezen, dat brand en vernieling haar ideëele krachten niet ver lammen. doch slechts stimulee- ren. Hierdoor schijnt dus bewe zen te zijn, dat men een twee duizend jaar oudeEuropeeschege- schiedenis niet op een zoo goed- koope wijze met fosfor kan ver nietigen. Met andere woorden: «t» I IR zijn in den laatsten tijd f H maar weinig redevoerin- -Il gen gehouden, die zooveel stol deden opwaaien als die welke Smuts hield en waarin hij ver klaarde dat Engeland arm en zon der invloed uit dezen oorlog te voorschijn zal komen. Attlee en Eden hebben getracht de redevoering van Smuts af te zwakken en zij hebben veel moeite gedaan de wereld ervan te over tuigen dat Smuts slechts een privé meening formuleerde en dat deze meening door de Engelsche "sering niet gedeeld wordt Het schijnt echter bijzonder moeilijk te zijn de openbare mee ning in Engeland ervan te over tuigen dat Smuts de zaken te somber inziet, vandaar dat het Engelsche tijdschrift „Economist" een artikel publiceerde dat gezien kan worden als een poging de ge moederen in Engeland weer tot rust te brengen, de argumenten van Attlee en Eden te ondersteu nen en het bolsjewistische gevaar als minder dreigend voor te stel len. Uit den aard der zaak ls het de schrijver van het artikel in de ..Economist" niet mogelijk te be wijzen dat er geen bolsjewistisch gevaar bestaat maar het blad meent reeds voldoende olie op de golven te werpen door te beweren dat de sovjets zoo verzwakt uit den strijd te voorschijn zullen komen, dat zij minstens 10 jaren noodig zullen hebben om op adem te komen en dat zij in de eerste jaren dus niet in staat zullen ziin geheel Europa te overheerschen. Het blad bestrijdt dus dat Europa direct het slachtoffer zal worden van de sovjets en geeft het 10 jaren uitstel. Deze voorstelling van zaken moet er dan toe dienen het Engelsche volk gerust te stellen, want de eerste 10 jaren zullen de sovjets dus niet, zooals vele Engel- schen vreezen, aan het Kanaal staan. Het is duidelijk dat deze voorstelling van zaken onjuist is, want indien de sovjet-unie dezen oorlog zou winnen, dan heeft zij geen 10 Jaren noodig. maar dan zullen de bolsjewisten direct het geheele continent overweldigen. Hieruit volgt dat het Engelsche volk gelijk heeft zich ongerust te maken over wat er zou gebeuren indien Stalin de overwinning zou behalen. Hoe verder de gebeurtenissen in de wereld zich ontwikkelen, hoe meer het duldelük wordt welke gevolgen deze oorlog voor Enge land zal hebben, des te meer dringt de overtuiging zich op dat hoe vreemd het ook klinkt Engeland het grootste belang heeft bij een Duitsche overwinning. Toen de Führer in het najaar van 1940 Engeland nogmaals de hand toestak en herhaalde, dat hij den ondergang van Engeland niet wenschte. omdat ook Duitschland daar geen belang bij had, waren er maar weinigen die begrepen dat Adolf Hitler toen reeds voorzag welk gevaar Europa en ook Enge- 'snd in de toekomst bedreigde. Nu is het zoover met Engeland gekomen dat het hoe deze oor log ook zal eindigen, het slacht offer zal worden. Een overwinning is voor Engeland niet meer mo gelijk. Winnen de geallieerden, dan zijn het de sovjet-unie en ''ie over het lot van En geland zullen beslissen. Dan zal het land, door Amerika beroofd van zijn bezittingen een prooi worden, evenals Europa, van het bolsjewisme Verliezen de gealli eerden. dan is het uit met de overheersching van Engeland, maar dan zal het waarschijnlijk toegestaan worden, tot op zekere hoogte, een rol te spelen bij den opbouw van het nieuwe Europa. Waaruit volgt dat voor het Engelsche volk een Duitsche over winning verre te verkiezen is bo ven een geallieerde overwinning, die "slechts een sovjet-overwinning zal zijn. hoeveel moeite Churchill en consorten ook doen hun land- genooten zand in de oogen te strooien. Eenmaal zal de tijd komen dat nes in Engeland zal beseffen hoe groot de schuld was die zij op de schouders laadden, die ln 1940 weigerden op het aanbod van «Anif Hitler in te gaan. Nu staat reeds vast dat slechts °en Duitsche overwinning. Enge land van den totalen ondergang kan redden. De noeinsen van Attlee en Eden en het artikel ln de „Economist" bewijzen dat er in Engeland groe pen zijn die, hoewel waarschijnlijk onbewust, beginnen te begrijpen waar de werkelijke belangen van bun land en volk liggen en die het '"ngzaam maar zeker duideliik •t'ordt dat ook zij zich niet kun nen onttrekken aan de lotsverbon denheid der Germaansche volken waartoe tenslotte ook zij behooren. van hedenmiddag 18.30 uur tot morgenochtend 6.30 uur De maan kwam heden op te 3.45 uur en ging onder te 14.06 uur. de vijand moet zelf en recht streeks op het slagveld verschij nen om de poging te ondernemen een beslissing af te dwingen. Wat dat wil zeggen weten de Engel- schen en Amerikanen even goed als wij. Waarom zouden zij an ders zoo lang geaarzeld hebben om dezen riskanten gang te on dernemen? Niet alleen het Duit sche rijk, ook Engeland strijdt daarbij om zijn bestaan. Alleen zien wij Duitschers dit helderder in dan de Engelschen. En dit is reeds een goed deel van de overwinning. Het zou mogelijk zijn, dat hier het aspunt van den oorlog ligt. De imponderabilia van den oorlog zullen daardoor weer rechtstreeks haar doel be reiken. Zij neigen over het alge meen meer naar de zijde van den wil en de besluitvaardigheid dan naar die van liet materiaal al leen. Wat het laatstgenoemde be treft. zijn wij nauwelijks infe rieur, wat het eerste betreft, zijn wij verreweg superieur. Het Duitsche volk, zoo besluit de minister, staat dit jaar rond een karigen Kerstboom. Veel van wat vroeger dit meest Duitsche van alle feesten verfraaide, heb ben wij in het verloop van dezen oorlog verloren: het geluk der kinderen aan het moederhart en den vrede van onze steden en dorpen. Des te vaster echter is ons besluit geworden om dit alles weer terug te halen en veel, wat het leven van een volk mooi en waard om geleefd te worden maakt, nog bovendien." De S.S.-man denkt eraan, waar hij zich ook bevindt. En hij voelt zich, daar ver weg aan het Oostfront, ge dragen door die prachtige gemeenschaps-gedachte der S.S. En vooral ln de dagen vóór joelfeest, vóór zonne wende, valt het hem soms zwaar zijn plicht te doen, zijn plicht voor de groote Ger maansche genieenschap. Maar dan denkt hij aan zijn Ger maansche voorouders, die deden wat hij nu doet en dit vanzelfsprekend achtten.Zon- der uitzondering ging toen iedere weerbare man ten strijde voor het behoud van het vrije Germaansche land. Zoudt gij. Jonge Nederlan der, dan willen achter blijven, dan durven ach terblijven, nu het niet al leen gaat om een vrij Ger- manje, maar tegelijk ook om het behoud van alles wat ons ras gedurende eeuwen aan kuituurwaarden heeft geza meld? Aarzel toch niet langer en neem dienst bij de Waf- fen-S.S. of meld u voor den Landstorm Nederland!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1943 | | pagina 1