irika om den dolkstoot van de
n uit New York toe te bren-
'in den rug van Europa.
et is duidelijk, dat Amerika,
uitschakeling van Europa,
Britsche imperium wil over-
ien, om daarmede een Ameri-
ïsche wereldmacht te stich-
die de helft van de wereld
ierschen zal, welke de sov-
niet, althans voorloopig niet,
ezit kunnen nemen,
et is een schandelijk ver-
aan Europa, dat Engeland
;id is Europa aan de sovjets
te .leveren. Door dit verraad
iest het zijn imperium aan
sevelt. Maar wat wilt ge? Tot
toe zijn de sovjets de eenige
ht gebleken, die eenigermate
n Duitschland op kon. Wan
de Duitsche weermacht het
rtegen zou afleggen, wie zal
verder de sovjets tegen-
den?
e vraag stellen is haar beant-
rden. Niemand
eze staalharde feiten hebben
einde gemaakt aan de ro-
>ce van Augustus 1941 toen
sevelt Churchill ontmoette
eer door bergen omzoomde
ergens op den Atlantischen
aan" om voor de schare van
(•czele toeschouwer* het
lokje op te voeren van het
lantic charter" vrede en ge-
itigheid belovend aan alle
eren volgens het oude recept
Wilsons 14 punten
DE POLITIEK VAN
GROOTE RUIMTEN.
jsdien zijn twee jaren voor
gaan. „The Times", de spreek
van de Engelsche regeering,
logde, dat de kleine staten
,r niet op herstel van de sou-
initeit moesten rekenen en
zij zich maar niet moesten
inden, wanneer zij zouden
ten verdwijnen. Dit werd
s Van Klef fens te gortig, die
verstoutte een ingezonden
in The Times te schrijven,
rin hij vroeg, waar 2, 3 of 4
en het recht vandaan haal-
om over het lot van de vele
ischen der kleine naties te
issen. Het sovjet-Russische
ntschap Tass verklaarde:
e moderne techniek eischt
politiek van groote ruimten,
irtaan zal de wereld be-
icht worden door een klein
al groote mogendheden. Voor
t-Brittannië, een wereld-
endheid, heeft Europa geen
ng en de politiek van het
'opeesche evenwicht wordt
teloos, ten eerste omdat zij
:r en meer technisch onuit-
baar wordt, en vervolgens
at de beslissingen van de
omst zich op een ander ge-
ontwikkelen.
Een verdrag dat Europa zou
tellen in den ouden vorm
tegen Sovjet-Rusland zijn
icht. Engeland moet er dan
van af zien Europa te her
en zooals het was en Enge-
d moet zich losmaken van al
erplichtingen, die het in dien
op zich genomen heeft. Si-
;ski, De Gaulle èn dé koningen
ballingschap, de gekroonde
"den zonder glans, zijn, even-
het Atlantic charter, ballast
e over boord geworpen moet
vdrden, evenals het beginsel van
Ijl vrijheid der kleine volkeren".
jln zoo rolt de bal verder van
V& baai in den Atlantischen
ijaeaan waar het Atlantic char
ier werd geboren, tot Teheran,
rheen de heeren Roosevelt
Churchill moesten reizen om
aangezicht tot aangezicht te
Dégen staan tegehover den mo-
iitnen Djengis Khan: Stalin.
Over de kleine volkeren werd
liet meer gerept. Slechts was er
ke van .samenwerking tus-
£n pns drieën, bondgenooten".
eel hiermede in overeenstem-
verklaarde de renegaat
rits dezer dagen voor de par
lementaire Emplre-Vereeniging.
lat gestreefd moet worden naar
drie-eenheid van de- Vereen,
ten, de Sovjet-Unie en Enge-
a. Duitschland zou van de
rt worden weggeveegd, Frank-
zou nimmer meer als groote
fgendheid herrijzen, slechts
geland en de Sovjet-Unie zou-
in Europa overblijven,
muts vervolgde:
,,De Sovjet-Unie is de nieuwe
mhos in Europa, die over dit con
tinent voortschrijdt. Haar macht
te grooter zijn. doordat ook
ret Japansche rijk niet meer zal
«staan en ieder evenwicht van
wachten dus ook in het Oosten
[ai zijn verdwenen".
Zoo staan de zaken en niet an
ders. Er is geen sprake meer van
onduidelijkheid. Als de Duitsche
weermacht en de daarmee ver
bondenen niet in staat zijn om
de sovjets tegen te houden, be
staat er binnenkort geen Europa
meer Het gaat om het zijn of
niet-zijn van Europa
Europa vecht voor zijn leven
tegen de horden uit het Oosten
en de renegaten uit het Westen.
In dpze worsteling behoort ieder,
die zich van zijn verantwoorde
lijkheid bewust is, te staan In het
Europeesche front.
Wij hebben te staan in den Ne-
derlandschen sector van het
Europeesche front. Alleen daar
door is het mogelijk het vaderland
cp te heffen uit zijn nood van
heden, waarin het gestort is
door een regeeringsstelsel dat
onmachtig was en regeerders die
geen begrip hadden van de
eischen van dezen tijd
DE NEERGANG VAN
ONS VADERLAND.
Dat wij een dieptepunt van or.s
nationaal bestaan hebben be
reikt is duidelijk. Of het het diep
ste punt is. hangt er vanaf qf
hier het tweede front komt, dat
Stalin ongetwijfeld van Churchill
zal hebben verlangd Wanneer er
een Engelsch-Amerikaansche in
vasie in Nederland komt, is dit
de voltooiing van onzen neer
gang. Het spreekt vanzelf, dat
dan ons vaderland tot een bloe
dig slagveld wordt, waar de bur
gerbevolking zwaar te lijden zal
hebben en om zoo te zeggen geen
steen op den anderen blijft. Ver
geleken-daarbij zal het zwaar ge
teisterde Italië er nog frisch en
vroolijk uitzien. Het is mij onbe
grijpelijk dat er in Nederland nog
zulke onnadenkende dwaze men
schel) zijn. die hopen op een
tweede front Gelukkig is de
Duitsche weermacht al jaren lang
bezig om de kust in zoo sterken
staat van verdediging te bren
gen, dat de Angelsaksers zich nog
wei tweemaal zullen bedenken
voor zij tot landingspogingen zul
len besluiten. En hiermede is
tevens antwoord gegeven op de
simpele domme opmerking, die
men na Mei 1940 zoo dikwijls
hoorde „wat doen die Duitschers
hier laten ze naar hun eigen
land gaan, wij hebben ze -toch
niet geroepen".
Zij zijn gekomen niet voor hun
plezier, maar omdat zij komen
moesten, omdat een aan Enge
land hoorige regeering niet be
reid en niet in staat was om de
kust te verdedigen tegen Engel
sche invasie. Als de Duitschers
niet gekomen waren, was ons
land reeds lang een slagveld. Dit
is, afgezien van de paar oorlogs
dagen in Mei, nu gelukkig tot nu
toe voorkomen.
Tijdens de Fransche revolutie
week Prins Willem V van Oranje
naar Engeland uit en gelastte
vandaar uit, hoewel hij daartoe
de bevoegdheid miste, aan alle
gouverneurs en commandanten
der koloniën om deze over te ge
ven aan de Engelschen. Dit is
geschied en Ceylon en De Kaap
hebben wij nooit meer terugge
zien. Van dien tijd af zijn wij
vasal' van Engeland geweest, ook
wel genoemd de sloep, bengelend
aan het Engelsche slagschip. De
rol van Nederland in den zg.
volkenbond van Genève, was met
anders dan die van dienaar van
Engeland. De sancties tegen Ita
lië in het jaar 1935 werden aan
gevraagd door Nederland op aan
wijzing van Engeland. Toen de
Nederlandsche regeering na 1918
de forten van Kijkduin en Vlis-
singen wilde bouwen, waarvoor
de kostbare bewapening reeds
was aangevoerd, moesten de ka
nonnen, die millioenen gekost
hadden, aan een jood voor een
appel en een ei verkocht wor
den, want Ehgeland verbood de
verdediging van onze kust.
Onze strijd tegen het Belgisch
verdrag in de jaren 19251927
was niet anders dan ons verzet
tegen de aanmatiging van Frank
rijk over Nederlandsch territoir,
welke aanmatigingen de Neder
landsche regeering met een be
nauwd gezicht geslikt had.
De boycot van Duitsche waren
na 1933, de bemoeilijking van uit
voer naar Duitschland van groen
ten, boter enz. was niet anders
dan een onderdeel van de
economische omsingeling van
Duitschland door Engeland en
consorten. Een vooraanstaand re
geringsman zei eens: onder neu
traliteit verstaan wij, dat wij
oorlog willen met niemand, maar
in ieder geval niet met Enge
land. Onder die omstandigheden
kon het niet anders of Duitsch
land moest hier komen, wilde het
niet op een kwaden "dag door de
Engelschen en Amerikanen van
Nederland uit in de flank wor
den aangevallen.
Zij zijn dan ook gekomen en
hebben Nederland in enkele da
gen bezet. Alles is zoo gegaan
zooals wij, nationaal-socialisten,
dit reeds jaren hadden voorzien
en ons volk daarvoor, helaas te
vergeefs haddep gewaarschuwd.
De heeren regeerders deden wat
hun voorgangers tijdens de Fran
sche revolutie hadden gedaan, zij
vlodennaar Londen.
De sukkelaars, die" zij achter
lieten, troostten elkander met
deze geheimzinnige wijsheid, dat
zij met bloedend hart gegaan
waren, dat zij graag gebleven
zouden zijn, maar zij moesten
Indië voor ons behouden.
Toen de oorlog tusschen Japan
en Amerika uitbrak verklaarde
Koningin Wilhelmina aan Japan
den oorlog. Een daad, waartoe zij
niet meer gerechtigd was. Ook
hier haantje de voorste als in
1935 in Genève, de gehoorzame
dienaren van Engeland. Japan
heeft dit een maand lang gene
geerd en eerst op 12 Januari
1942 een officieele verklaring ge
publiceerd, waarin o.m. gezegd
wordt:
Ofschoon de Japansche regee
ring aan de Vereenigde Staten
en het Britsche rijk den oorlog
heeft verklaard, heeft zij er van
afgezien tot vijandelijke maatre
gelen tegen Nederl. Indië over te
gaan. Zij heeft dit gedaan m bet
oprechte verlangen zoo mogelijk
te vermijden, dat ook de bewo
ners van Nederlandsch Indië
door de verschrikkingen van den
oorlog zouden worden geteisterd.
De regeering van Nederlandsch-
Indië heeft echter aan de Ja
pansche regeering medegedeeld,
dat zij ziqh genoodzaakt zag met 't
oog op de beginnende vijandelijk
heden van Japan tegen aver de
Vereenigde Staten en het Brit
sche Rijk, waarmede Neder-
landsch-Indië onafscheidelijk is
verbonden, te constateeren dat
tusschen J^pan en Nederlandsch-
Indië de staat van oorlog be
staat".
De afloop is ons allen bekend.
De vloot grootendeels in den
grond geboord, duizenden offer
den hun leven, geheel Indië
werd bezet; tienduizenden zijn
sindsdien in krijgsgevangenschap.
Ik waag het te betwijfelen of het
voor hun verwanten een troost is
te weten dat de roemruchte ad
miraal Bernhard von Biesterfeld
heeft- doen weten, dat hij zich
naar Indië had willen begeven,
doch dat zijn schoonmoeder hem
niet heeft willen laten gaan.
West-Indië is door de Ver
eenigde Staten bezet. Wat er van
de handelsvloot over zal zijn. we
ten we niet. Veel in ieder geval
niet.
Zoo is de toestand van ons va
derland nu. Uit dezen staat van
vernedering en ontreddering het
land op te werken tot nieuwe
levenskans en nieuwe levensmo
gelijkheid, is een taak zoo zwaar
dat Het moedige harten vergt en
sterke knuisten. Het is de roe
ping der Beweging om deze te
vervullen.
DE ROEPING DER
BEWEGING.
Het was vóór de verkiezing van
1937, dat wij schreven: Zonder
de N.S.B. heeft dit volk geen
toekomst meer. Wij zijn er over
gehoond. En nu? Als er geen
NJ3.B. was zou ze onmiddellijk
moeten worden gesticht om op
zich te nemen de zorg voor de
toekomst van volk en vaderland.
Het is deze zorg, die de drijf
veer was en is voor al onze han
delingen. Den weg vrij maken
voor een nieuw Nederland in een
nieuw Europa. Ziedaar onze roe
ping.
De weg, dien wij te volgen
hebben, ligt klaar en duidelijk
voor ons, hij is in rechte lijn het
vervolg van den weg. dien wij
al deze 12 jaar gegaan zijn.
Grondslag is de absolute nood
zakelijkheid van de Europeesche
solidariteit en die laat zich niet
denken zonder de Germaansche
solidariteit. Het vinden van de
synthese tusschen deze nooclza
kelijke solidariteit in grooter for
maat zonder verlies van den
volkschen eigen aard, het natio
nale zelfrespect, ja met ver
sterking daarvan, dat is het, waar
het op aan komt en waarin de
Beweging het gèheele volk heeft
voor te gaan, ja waarin zij wel
licht een voorbeeld kan zijn voor
andere Europeesche volkeren.
Om op dien weg voor te willen
gaan met de verwachting gevolgd
te zullen worden, is dit een
aanmatiging onzerzijds, doorniets
gerechtvaardigd
Neen dat« zij niet. Twaalf jaar
lang hebben wij den Juisten koers
gevolgd en ik zou aan de Be
weging, aan allen die daarvoor
geleden en gestreden hebben, te
kort doen als ik de bewijzen daar
van nu achterwege zou laten Ge
tuigenis van de noodzaak der
Europeesche solidariteit hebben
wij jaar in jaar uit afgelegd.
Op 1 December 1932 sprak ik:
Er moet een nationaal-socialis-
tisch West. en midden-Europa
komen, dat een stevigen dam
vormt tegen het communisme,
anders worden wij onder den voet
geloopen door bolsjewistisch
Azie".
In 1932: „Wij allen zijn arbei
ders in dienst van ons volk. Wij
willen dit volk gezamenlijk die
nen, opdat het weer sterk en
groot worde en zijn taak in de
wereld kan blijven vervullen. En
zoodoende zullen wij waarachtig
internationaal zijn en aan Europa
een goed georganiseerde natie
geven, in staat en bereid om
met de andere Europeesche na
ties in gemeen overleg de Euro
peesche cultuur voor ondergang
te bewaren"
Op., 1 Februari 1934:
„Staande op de basis van de
zelfde wereldbeschouwing zullen
de Europeesche natiën elkander
noodig hebben om met vereende
krachten de Europeesche cultuur
tot nieuwen bloei te brengen en
daardoor volkomen af te rekenen
met de defaitistische leuze van
den ondergang van dit Avond
land. die aanstaande zou zijn
Op 12 October 1935:
„Wij zijn bereid om mede te
helpen bouwen aan een bond
van Europeesche staten, waar-
tusschen het onrecht is her
steld, die een waardig instru
ment zal zijn voor het behoud van
de Europeesche cultuur".
In Mei 1936:
„Ik geloof in het ontstaan van
een nieuw Europa op nationaal-
socialistischen grondslag. In dit
nieuwe Europa zal solidariteit
heerschen op den eenigen, sta-
bielen. waarachtigen grondslag,
die mogelijk is, namelijk de eer
de vrijheid, de rechtsgelijkheid
der Europeesche volkeren.
Levend zal worden het denk
beeld dat de strijd tusschen de
midden- en West-Europeesche
volkeren niet anders is dan een
burgeroorlog, want wij, Europee
sche naties, behooren bij elkan
der. Wij zullen moeten samenlé-
ven als wij niet gezamenlijk door
het wereldcommunisme willen
worden vernietigd."
„Wilt gij stabiliteit in Europa,
dan is daarvoor maar één grond
slag die deugdelijk is. Die erond-
slae is het recht doen aan de
volkeren Geef ieder volk wat het
toekomt, geef het bestaansmoge
lijkheid. geef het natuurlijke gren
zen Probeer geen volk ir sla
vernij te houden, want als het
een volk is dat eenigen wil en
eenige kracht heeft dan zai het
zich van dien druk bevrijden,
zonder oorlog als het kan met
oorlog ais het moet".
16 December 1938 schreef ik:
„Geen dag gaat er nu voorbij
of voor hen, die iets begrijpen
van het wereldgebeuren, wordt
het meer en meer duidelijk, dat
wij leven in een tiid. waarin twee
werelden botsen. De eene wereld
is die van het liberalisme, ka
pitalisme. Marxisme: die wereld
noemt men de democratische of
nog meer op den man af gezegd
de joodsche. De andere is de
nieuwe wereld, die zich baan
breekt door de oude heen. de we
reld van fascisme, nationaal-so-
cialisme. de wereld van de be
wustwording op eigen waarde, de
volksehe wereld. De laatste
maanden voltrekt zich dit proces
"in versneld tempo, er is geen
houden meer aan Het ioodsche
volk is in vollen oorlog met
Duitschland en Italië en de an
dere Europeesche volkeren kun
nen zich aan dezen oorloe niet
meer ontrekken, of zij willen of
niet. De hoofdstad van het iood
sche volk is New-York: de sterkste
burcht is de Vereenigde Staten.
Rufeland is volkomen in hun
macht. Engeland is voor hen een
fort. Nederland is net meest
vooruitgeschoven bastion."
Zoo hebben wij de solidariteit
gepredikt met alle kracht en alle
inzicht, die ons gegeven werd. Was
Europa een eenheid geweest, dan
zou niet alleen de oorlog met de
wapenen niet zijn uitgebroken
maar dan zouden alle volkeren
van Europa en ook Nederland
sterk hebben gestaan in den eco
nomische oorlog die reeds jaren
vóór 1937 woedde en die zooveel
armoede aan de werklooze gezin
nen in ons vaderland heeft ge
bracht. Dan zou Europa het bols
jewistisch gevaar reeds lang heb
ben overwonnen en zou Duitsch
land niet het leeuwendeel aan
bloedoffers aan het Oostelijke
front hebben moeten brengen.
Terwijl de Amerikanen zich
voorbereiden om den aanval op
Europa te doen, bereidde Moskou
sinds 1918 den sprong naar het
hart van Europa voor. Terwijl het
Westen met leugenachtige leuzen
als vrijheid en democratie de
krachten in Europa verdeeld hield,
predikte Moskou, al pantsers con-
strueerend en vliegtuigen bouwend
de ontwapening in Europa.
En de volkeren geloofden die
leugenaars en de bedriegers en
wendden zich af van hen, die uit
hartstochtelijke vaderlandsliefde
de nationale eenheid en de Euro
peesche solidariteit als eisch stel
den tot zelfbehoud der volkeren en
de beveiliging van hun nationale
zelfstandigheid.
SCHOUDER AAN SCHOUDER
MET DE DUITSCHE
SOLDATEN.
Europeesche samenwerking zon
der Germaansche solidariteit laat
zich niet denken. Wij hebben vóór
1940 altijd gesproken over Euro
peesche solidariteit. Dientenge
volge hadden wij dit na 1940 in de
practijk te brengen op de eenig
mogelijke en tevens eenig logische
wijze als Germaansche solidariteit
door in den strijd op leven en
dood te staan schouder aan schou
der met de Duitsche soldaten.
In den zomer van 1940 opende
de Führer ons daartoe de gelegen
heid door de oprichting van do
Standarte „Westland" derWaffen-
SS. Alvorens onze jongens op te
roepen om toe te treden tot de
Waffen-SS en later tot het Neder
landsche Legioen, nu Pantser-
grenadierdivisie Nederland heb ik
mij deze zaak. die een gewetens
zaak is en één van zeer groote
practische politieke strekking,
nauwkeurig en in volstrekte een
zaamheid overwogen. Dat was drie
jaar geleden heel wat moeilijker
dan nu.
Mijn overwegingen waren: een
Nederlandsche weermacht is in
den modernen tijd van zoo groote
techniek alleen maar een schijn-
uitvoering: dat hebben trouwens
de Meidagen bewezen. Om een
moderne weermacht te kunnen
opbouwen, met zijn millioenen
legers zijn tienduizenden tanks,
kanonnen en vliegtuigen noodig,
moet men de beschikking hebben
over tenminste 100 millioen, zoo
mogelijk 200 millioen menschen,
enorme fabriekscomplexen en
groote bijna onuitputtelijke grond-
stofhoeveelheden. Beschikt men
daarover niet. dan is er dus slechts
een schiinweermacht en dus
schijn weerbaarheid Wij. Neder
landers hebben dus te kiezen tus-
sche geen weermacht óf ons in te
schakelen in een groot complex.
Geen-soldaat-zijn beteekent op
den duur de slavernij Het is mijn
plicht ons volk daarvoor te be
hoeden Ik heb nooit geloofd aan
het fabeltje dat een Nederlandsch
soldaat eéh slecht soldaat zou zijn.
De leugen daarvan hebben onze
jongens afdoende bewezen aan het
Oostelijke front, waar zij., even
goede soldaten bleken te zijn als
de Duitsche
Maar zij moeten worden opge
leid en modern bewapend en we-
ten voor een rechtvaardige^ zaak
te strijden. Daarom heb ik uit
deze practische overweging ge
daan wat ik kon om onze jongens
zich als vrijwiligers te doen in
zetten bij den opbouw van de
groote Germaansche weermacht,
waarvan de Nederlanden een on
derdeel zullen uitmaken en die
tot taak heeft de groote Ger
maansche leefruimte te beveili
gen tegen lederen aanval van
welken kant dan ook en daardoor
de krachtbron zal uitmaken voor
het verdedigingsstelsel van
Europa.
(Men zie verder pag. 1
van het 2e Blad).
3—1
