immuniqué over conferentie fe Teheran
Volledige overeenstemming omtrent
toekomstige operaties
Ryti over de positie van Finland
ste laargang
Dinsdag 7 December 1943
No. 25675
Verklaring over de
positie van Iran.
-
I Roode Kruis
vinderlegitimatiekaart
Het Duitsche oordeel.
Het Finsche volk strijdt
verder tegen het
noodlot.
VERDmSTERENs»
1S1
EIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
ire
Reuter publiceerde gisteravond
l-;n tekst van het communiqué
reffende de conferentie tus-
:n Roosevelt, Stalin en Chur-
1.
er inleiding wordt er op ge
en, dat de conferentie vier da-
geduurd heeft en in Teheran
'ehouden.
h deze vier dagen, zoo wordt
;gd, werd de „gemeenschappe-
i politiek vastgelegd en beves-
Uitdrukking is gegeven, al-
zegt het communiqué, dat de
naties in den oorlog en in
daarop volgenden vrede zul-
samenwerken. In Teheran zijn
plannen der drie naties ,,ter
ietiging van de Duitsche
dkrachten" op elkander afge-
nd. Omtrent het doel en het
fdstip, waarop de operaties zijn
istgesteld, is volledige overeen-
eniniing bereikt.
Over de problemen van den tijd
tilden oorlog zegt het commu
niqué. dat „alle naties klein of
>t, opgeroepen worden voor
ieve deelneming", voorzoover
.r bevolking met hart en ver-
id toegewijd is aan de ophef-
der tyrannie, der slavernij,
onderdrukking en der onver-
gzaamheid, zooals dit bij onze
n volken het geval is".
datum der onderteekening
'ordt de eerste December opge-
en. (DNB)
e Sovjetunie, de Vereenigde
ten en Engeland hebben, naar
ter meldt, in Teheran ook een
irklaring ten opzichte van
iran" afgelegd. Daarin spreken
;e drie naties haar waardeering
(it voor den steun aan haar oor-
Jgvoering door Iran, welke be
gaat in de „vergemakkelijking
'to het transport van leveranties
dit overzeesche streken naar de
iovjetunie". De drie naties ver-
Een bom op het huis
En moeder niet thuis
is 't bed waar de kleintjes
tn lagen!
laar klaag niet te vlug
f kroost vindt men terug
lil ze 't Roode Kruis plaatje
maar dragen.
ofroogden, vraagt voor Uw kinderen
>t IS jaar een kinderlegUimatlekaart aan.
hltni|bnallini ».rkHJj[b..r bij.
loofden van •cbolen.GemeenteaecretarieSa
'f4 Bevolking), Afdeclingsbeetnren van
bel Ned. Roode Kruis.
Minvermogenden koitelooft.
klaren zich bereid de regeering
van Iran „voor zoover dat moge-
hjk is" economisch te ondersteu
nen. Deze ondersteuning ge
schiedt echter, aldus de verkla
ring, ,,met voortdurend rekening
houden met de zware eischen, die
aan de drie regeeringen worden
gesteld door haar de geheele we
reld omvattende militaire opera
ties en door het in de geheèle
wereld heerschende gebrek aan
transportmogelijkheden, grond
stoffen en leveranties voor het
civiele verbruik".
Voor den tijd na den oorlog
zeggen de drie regeeringen Iran
toe, dat ieder Iraneesch econo
misch probleem „de meest volle
dige aandacht zal hebben, naast
de aanspraken van andere leden
der geallieerde naties, op de con
ferenties of bij internationale or
ganisaties, welke zich moeten be
zighouden met internationale eco
nomische aangelegenheden".
Tenslotte verklaren de drie re
geeringen, dat zij het eens zijn
met de Iraneesche regeering in
den .ïwensch" om de onafhanke
lijkheid, de souvereiniteit en de
territoriale integriteit van Iran te
behouden. (D.N.B.)
Ten aanzien van het commu
niqué van Teheran neemt men in
Duitsche politieke kringen als
volgt stelling:
Toen de conferentie van Tehe
ran, zooals het DNB reeds op
3 Dec. meldde, reeds op 2 Dec.
gesloten was. gaf Reuter op 6 De
cember eindelijk met een vertra
ging van 5 dagen het zoo groot
aangekondigde en met zoo ge
heimzinnige aanduidingen verge
zeld gaande communiqué. Het of-
ficieele slotstuk van het theater
der z.g. groote drie in de hoofd
stad van het door de sovjets en
de Engelsch-Amerikaansche troe
pen overweldigde en bezette Iran
is een waardig slot van de lange,
gevaarlijke en moeizame reis der
exponenten van Groot Brittannië
en de Vereenigde Staten naar de
grens van het sovjet-paradijs, om
de bevelen van Stalin in ont
vangst te nemen. Wie na al het
agitatiegedreun der Engelsch-
Amerikaansche pers en der Jood-
sche veelschrijvers bij Reuter en
United Press nog verwacht had.
dat er uit het wrokken in de Jood-
sche pers althans iets zou voort
vloeien, heeft zich vergist. Een
twee pagina's groot communiqué
en een gemeenschappelijke ver
klaring over Iran is het eenige
resultaat. In het communiqué
wordt het volgende-medegedeeld:
Wij, de president der Vereenigde
Staten van Amerika, de minister
president van Groot-Rrittannië
en de minister-president van de
Sovjetunie, zijn in deze vier laat
ste dagen hier in de hoofdstad
van onzen bondgenoot Iran bijeen
gekomen en hebben vorm en be
vestiging gegeven aan onze ge
meenschappelijke politiek. Wij
hebben uiting gegeven aan ons
voornemen, dat onze naties in
oorlog zoowel als in den daarop
volgenden vrede willen samenwer
ken. Wat den oorlog betreft, heb
ben onze militaire staven zich bij
onze besprekingen aan de ronde
tafel aangesloten, en wij hebben
onze plannen ter vernietiging van
de Duitsche strijdkrachten in
overeenstemming gebracht".
Na deze nu reeds ontelbare
malen afgelegde verklaring, dat
men het eens is en dat men oor
log wil voeren en dat men de
Duitsche strijdkrachten wil ver
nietigen, komt een aanduiding
over het komende tweede front,
die evenwel nog vager gehouden
is dan in de besluiten van Casa
blanca 11 maanden geleden. Op
echt huichelachtige wijze spreekt
men dan van de groote verant
woordelijkheid die men gevoelt,
een vrede tot stand te brengen,
die voor vele generaties den gee-
sel en den schrik van den oorlog
moet verbannen. Het is reeds het
hoogtepunt in het vergen van
domheid en kortzichtigheid bij de
volkeren der wereld, dat men ge
looft, te kunnen doen vergeten,
hoe deze oorlog door Churchill en
Roosevelt is gemaakt, verklaard
en begonnen, en dat men zich ten
slotte verbonden heeft met den
bloedigsten beul der wereldge
schiedenis en het verschrikkelijk
ste stelsel, waartoe menschen ooit
gedreven zijn: het bolsjewisme.
Dan volgen de gebruikelijke
woorden der plutocratische agita
tie over samenwerking tusschen
groote en kleine naties, over den
strijd tegen tyrannie en slavernij,
alsmede de verklaring, dat men
aan alle volken een welkom toe
roept, wanneer zij ertoe zouden
besluiten, tot de familie der de
mocratische naties toe te treden.
Een waarlijk op omkooperij ge
lijkende uitnoodiging, gezien het
verraad van Engeland tegenover
zijn bedrogen bondgenooten als
Polen en Servië, en ten aanzien
van den toestand, waarin zich het
verraden deel van Italië met zijn
verraderskoning en Badoglio be
vindt.
Ten slotte wordt uiting gege
ven aan de hoop, dat men met
vertrouwen den dag tegemoet
ziet, waarop alle volken der we
reld in vrijheid kunnen leven. Na
dezen typeerenden zin volgen de
handteekening van Roosevelt,
Stalin en Churchill.
Aan het communiqué is een ver
klaring der drie mogendheden
over Iran toegevoegd. Het is
kenmerkend, dat Roosevelt, Chur
chill en Stalin een land, dat zij
hun bondgenoot noemen, welks
wettige regeering zij hebben ver
dreven en welks volk zij onder
drukken, in een gemeenschappe
lijke verklaring eerst moeten de-
finieeren als politiek object van
hun belangen. Wie nu verwacht,
dat de groote drie het geplaagde
land na den oorlog plechtig vrij
heid en onafhankelijkheid, zelf
standigheid en welstand zouden
garandeeren, die komt bedrogen
uit. Het kwam er blijkbaar slechts
op aan, de met elkaar in strijd
zijnde belangen van Engeland en
de Vereenigde Staten eenerzijds
en van de Sovjet-unie in Iran
anderzijds, te behoeden voor een
openbaar conflict en een soort
wapenstilstand in den belangen
strijd te sluiten. Aan Iran zegt
men in een voorbeeldig omschre
ven vorm als tegenprestaties voor
de ellende, den nood en de eco
nomische moeilijkheden, die het
land moet verduren, zooveel on
dersteuning toe, als bij de „bui
tengewone behoefte van hun de
wereld omvattende militaire ope
raties en met het oog op de in
de geheele wereld heerschende
schaarschte aan transportmidde
len, grondstoffen en goederen voor
het civiele gebruik mogelijk is".
Wat het politieke "en staatkun
dige bestaan van het land na
den oorlog betreft, wordt het
Salomonsoordeel geveld, dat de
Vereenigde Staten, de Sovjet
unie en Groot-Brittannië met de
regeering van Iran overeen
stemmen in den wensch naar
handhaving en onafhankelijkheid
van het land. In den allerlaat-
sten zin van deze verklaring heeft
Stalin zich blijkbaar bereid ge
toond, terwijl overal zijn dic
tie valt te onderscheiden ook
het woord „Atlantisch Charta" te
laten vallen met de koene be
wering, dat alle drie te zamen
met de Iraansche regeering aan
deze beginselen tot dusver zoo
voorbeeldig hebben vastgehouden.
Het blijft een open vraag of
het aangekondigde manifest aan
het Duitsche volk, ten offer ge
vallen is aan de oneenigheid van
de opstellers, die vijf dagen heb
ben noodig gehad om een on
schuldig communiqué van hier
voor vermelden inhoud te fabri
ceeren. Wellicht heeft men met
het oog op de indiscretie van
Reuter een ander plan gemaakt
ten aanzien van deze voorne
mens, en ze tot een later tijd
stip uitgesteld. Wellicht heeft
ook de houding van het Duitsche
Ter gelegenheid van den 26sten
verjaardag der Finsche zelfstan
digheidsverklaring heeft presi
dent Ryti op een door den Fin-
schen omroep uitgezonden plech
tige bijeenkomst in Turku een
redevoering uitgesproken.
Europa, zoo zeide Ryti o.a.,
staat thans in de verdediging van
zijn wereldpolitieke positie tegen
over groote buiten-Europeesche
machten. Finland beschouwt in
de huidige situatie der wereld
zijn positie als volgt:
Reeds lang voor den huidigen
wereldoorlog trachtte Finland in
zijn buitenlandsche politiek doel
bewust vriendschappelijke be
trekkingen met alle staten in het
leven te roepen en in stand te
houden, zijn internationale ver
plichtingen consciëntieus na te ko
men en Finland neutraal te houden
en bovendien buiten alle con
flicten. Tevens heeft het zich uit
gesproken ten gunste van de
Noordsche oriënteering. Het heeft
er tevens naar gestreefd de be
trekkingen met de Sovjet-unie
op te bouwen op den grondslag
van vertrouwen en vriendschap.
Wij gelooven, zoo ging Ryti
verder, dat deze beginselen der
buitenlandsche politiek voor een
in onze positie zijnden staat de
juiste waren. Om deze beginselen
zijn wij niet in den oorlog ge
raakt. Wel hebben zij ons ook
niet, zooals wij gehoopt hadden,
van den oorlog gered. Dat zou
echter onder de heerschende om
standigheden nauwelijks eenige
Finsche buitenlandsche politiek,
welke ook, tot stand hebben kun
nen brengen. Onze aardrijks
kundige ligging veeleer is ons
weer eens tot ons noodlot ge
worden.
Vier jaar lang hebben wij
thans onafgebroken een zwaren
aan afwisselingen rijken strijd
moeten voeren. De in den loop
van onzen strijd door natuur
rampen nog ernstiger geworden
moeilijkheden voor de voedings
positie werden door invoer van
levensmiddelen, vooral uit Duitsch-
land en Denemarken, opgeheven.
Dezen waren vriendschapsdienst
zal men in Finland nooit verge
ten. Voor een rechtstreeksche
deelneming aan dezen reuzen
strijd zouden echter onze krach
ten niet toereikend zijn. Wij heb
ben derhalve al onze krachten
slechts geconcentreerd op de ver
dediging van ons eigen land.
Thans stelt men ons een on
voorwaardelijke overgave voor en
de sovjetbladen schrijven over de
onderdrukte positie van het Fin
sche volk en over de noodzake
lijkheid een democratisch systeem
in Finland in te voeren.
Wij hebben in een geval reeds
een onvoorwaardelijke capitulatie
in de practijk gezien. Het voor
beeld lokt niet tot navolging. Wij
weten dat Kuusinen tijdens on
zen winteroorlog gesproken heeft
over de onderdrukte positie van
het Finsche volk en over zijn
voornemen om in Finland de de
mocratie in te voeren. Wij hebben
echter een geheel andere opvat
ting van onderdrukking, vrijheid
en democratie dan de Russen
schijnen te hebben. En evenmin
als wij de Russische opvatting
willen beïnvloeden, even stellig
houden wij aan onze eigen op
vatting vast.
Bij het uitbreken van den win
teroorlog schenen alle conjunc
turen tegen ons te zijn en de
eigen machtsfactoren ons geheel
in den steek te laten. Toen moest
ons volk de redding volledig bou
wen op zijn innerlijke factoren.
Met behulp van deze factoren en
de door onze wapenbroeders en
vrienden rechtstreeks of middel
lijk verleende ondersteuning heb
ben wij ook de volgende, gevaar
lijke en moeilijke fazen van den
oorlog doorstaan.
In den loop der vier oorlogs
jaren hebben wij meermalen ge
zien hoe de situatie ter wereld
veranderde. Op dit oogenblik is
zij verwarder en onberekenbaar
der dan ooit. Desondanks hebben
wij nog steeds dezelfde innerlijke
factoren in handen, waarop wij in
laatste instantie geleerd hebben
het succes van ons volk op te
bouwen.
Op dezen vijfden zelfstandig
heidsdag van Finland gedurende
den oorlogstijd zet het Finsche
volk den strijd voort, aldus be
sloot president Ryti, de gelederen
gesloten en gedragen door het
sterke bewustzijn, dat gemeen
schapsgeest en harde zelftucht
noodzakelijk zijn, opdat het strij
dende land stand houdt tegen
over den wurgenden greep van
het noodlot. (D.N.B.).
volk tegenover de terreur-aan-
vallen der Britsch-Amerikaan-
sche luchtgangsters, aan de gang
sterleiders van Teheran den lust
ontnomen, zich meer te blamee-
ren dan onvoorwaardelijk ver-
eischt is.
Hoe zulks ook zij, het spook der
geheimzinnige conferentie in den
Oriënt is voorbij. Het feit van
ons vaste besluit, de wapens niet
voor de overwinning uit handen
te leggen, kome wat er komen
mag, en de daden van onze sol
daten en van die onzer bondge
nooten blijven bestaan.
Luchtaanval op Spalato An-
glo-Amerikaansche vliegers heb
ben Zondag opnieuw de haven
stad Spalato aangevallen, waar
zij uitsluitend woonwijken troffen.
Ontzaglijke verbittering heerscht
over het op denzelfden dag uit
gevoerde bombardement op een
dorpskerk, tijdens den kerkdienst,
bij Spalato. Van dezen aanval
werden volgens hetgeen tot dus
ver is vastgesteld, ruim 200 boe
ren het slachtoffer. (D.N.B.).
Sauckel over de tewerkstelling
in Duitschland. De algemeen
gemachtigde voor de tewerkstel
ling Sauckel, heeft voor de in
Weimar voor de oorlogsarbeids-
conferentie bijeengekomen verte-
van hedenavond 1G.30 uur
tot morgenochtend 8.30 uur
De maan ging heden onder te
3.05 uur en kwam op te 14.53 uur.
genwoordigers der Duitsche pers
gesproken over de taak van de
tewerkstelling in het Duitsche
rijk, alsmede in de door de weer
macht bezette of onder de be
scherming van het Duitsche rijk
geplaatste gebieden.
Sauckel verklaarde inzake de
beweringen van de vijandelijke
agitatie, dat in den loop der Euro
peesche geschiedenis alleen door
de kapitalistische mogendheden
van het Westen, in het bijzonder
door Engeland, alsmede door het
tsaristische en bolsjewistische
Rusland, menschen zijn gedepor
teerd. Eeuwenlang, zoo zeide
Sauckel, heeft Engeland zijn mis
dadigers, zijn andersdenkenden,
zijn politiek ongewenschte ele
menten, maar ook negers en
blanke werkslaven gedeporteerd
en hen naar vreemde landen over
gebracht. Evenzoo heeft het tsa
ristische Rusland deportaties uit
gevoerd naar de barre eenzaam
heid van Siberië. Daartegenover
heeft Duitschland nooit ook maar
een enkelen arbeider gedepor
teerd. De naburige 70lken, die
thans naar Duitschland gaan om
te werken, zoo zeide Sauckel ver
der, worden volledig in de socia
listische werkgemeenschap van
het Duitsche volk opgenomen en
krijgen hun tijdelijk, juridisch
nauwkeurig gedefinieerd arbeids
contract. Zij krijgen voorts een
volledige sociale verzorging en
genieten een omvattende sociaal-
politieke bescherming precies zoo
als de Duitsche arbeider. Het ia
niet meer dan natuurlijk, zoo ver-
