DE „DAG VAN DE OUDE W.A.'
Flinke kerels melden zich nu voor de Waffen-SS
en de Landstorm Nederland
84ste Jaargang
Maandag 22 November 1943
IUo. 2585S
Mussert en Zondervan
spreken.
Even een briefkaartje.
LEIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
In de lagere kaderschool der
W.A. aan den Doodeweg te Oud
4 Leusden, is gisteren ter gelegen
heid van het feit, dat voor elf jaar
Mussert de W.A. in het leven riep,
de „Dag van de Oude W.A." op
plechtige wijze gevierd.
Nadat in de morgen-uren opper-
banleider Enklaar de gasten en
oud-strijders der W.A. had ont
vangen, werd omstreeks half één
de komst van den commandant
der W.A., mr. Zondervan, gemeld,
die officieel werd verwelkomd door
opperbanleider Enklaar en onder
banleider Kafka, genaamd Deng
ier. Met de inmiddels gearriveerde
Duitsche gasten en hooge functio
narissen uit de Beweging maakte
de commandant met de genoodig-
den een rondgang over het ter
rein en door de kaderschool. Ver
volgens werd in de cantine een
éénpansmaaltijd gebruikt, waarna
de W.A.-mannen, die in aanmer
king kwamen voor het eere-draag-
teeken, zich in carré opstelden op
het exercitieterrein, dat voor deze
gelegenheid omzoomd was met
H vele masten, waaraan het Oranje-
blanje-bleu wapperde. Opperban
leider Enklaar meldde zijn man
nen aan den commandant, die
hierna overging tot het uitreiken
van het strijdersteeken. Het W.A.-
muziekcorps uit Utrecht speelde
tijdens deze uiteraard langdurige
plechtigheid marschen en strijd
liederen. De commandant spelde
persoonlijk iederen W.A.-man, die
daarvoor in aanmerking kwam,
het eere-teeken op de borst en be
zegelde deze voor den W.A.-man
belangrijke gebeurtenis met een
handdruk. Om precies drie uur,
toen de aldus onderscheiden
W.A. mannen zich voor de school
hadden opgesteld en ook een groot
aantal Duitsche en Nederlandsche
gasten zich terzijde hadden ge
schaard, werd de komst van den
Leider Mussert met zijn staf ge
meld. Met een krachtig „Hou zee"
werd de Leider verwelkomd, die,
alvorens de zaal te betreden - eerst
nog de oud-strijders inspecteerde.
De zaal was eenvoudig, doch
f smaakvol versierd. Onder de aan
wezigen merkten wij o.m. op den
wnd. Beauftragte van den Rijks
commissaris Landesdienstleiter
Brandes, SS-Sturmbannführer
Trauenhoff, SS-Sturmbannführer
Helle en verder SS-opperstormlei-
der Jansonius. stafchef van de
Germaansche SS in Nederland,
banleider v. d. Hout van de W.A.
en eenige hooge functionarissen
van de politieke organisatie.
Bij hun binnentreden werden de
Leider en commandant Zondervan
begroet met een krachtig gezon
gen couplet van het lied „Wij zijn
de zwarte soldaten". De Leider
was vergezeld van zijn chef van
het kabinet jhr. de Blocq van
Scheltinga en zijn adjudant mr.
dr. Kessler.
TOESPRAAK COMMANDANT
ZONDERVAN.
In den aanvang van zijn rede
herinnerde mr. Zondervan er aan,
dat duizenden en duizenden W.A.-
mannen aan de fronten staan.
Zij zijn uitgetrokken, aldus spr.,
terwijl zij wisten, aan welke ge
varen zü zouden blootstaan. Alles
wat hen lief en dierbaar was, heb
ben zij thuis gelaten. Zij gingen,
omdat een stem in hun binnenste
hen zei, dat zij daar noodig wa
ren om hun idealen in daden en
in werkelijkheid om te zetten.
Nadat de vergadering staande de
gevallen kameraden had herdacht,
vervolgde spr. zijn rede. Hun of
fers maken het mogelijk, aldus
spr., dat wij in dit land niet be
hoeven te staan als knechten,
maar dat wij eens mogen mede-
beslissen over het lot van ons volk,
dat ons boven alles dierbaar is. De
inzet van onzen strijd is geweest
ons volk en het is dit op het
oogenblik nog! Wij blijven door
strijden in ons onwrikbaar geloof
ln de goede eigenschappen van
ons volk.
Dit volk heeft iets gepresteerd
in de wereld. De naam van ons
vaderland is in alle landen be
kend. Wij weten, dat dit volk weer
iets kan presteeren, indien wij er
slechts in slagen het te bevrijden
van de vreemde invloeden, die het
ten verderve willen voeren. Het
ging, gaat en zal altijd blijven
gaan om het Nederlandsche volk.
Wij zijn zoo vervolgde spr., aan
de W.A. zeer veel dank verschul
digd. Want al is het nu dan niet
gemakkelijk om als nationaal-
socialist door het leven te gaan, in
die dagen was dit het zeer zeker
ook niet.
Nadat spr. uitvoerig de eerste
jaren van de W.A. in de herinne
ring had gebracht zeide de com
mandant: zij, die zoojuist dit eere-
teeken hebben ontvangen, dienen
het niet te dragen als een beloo
ning voor bewezen diensten. De
eenige belooning, die een W.A.-
Wat, heeft u nog steeds %een
briefkaartje geschreven? Doe het
dan nu. Sint Nicolaas kan nog
heel wat gebruiken. Al die kin
deren, wier ouders in zorgvolle
omstandigheden verkeeren, te
helpen, dat valt niet mee. De
Jeugdstorm helpt St. Nicolaas en
zamelt speelgoed in voor deze
kinderen. Schrijf nu meteen een
briefkaartje en het wordt ge
haald.
Voor LeidenHooglandsche
Kerkgracht 24.
Voor Alphen: Hooge Rijndijk
A 209, h. Hazerswoude.
man voor zijn strijd kent, is de
opgang van zijn volk en de over
winning van de idee, waarvan hij
de drager is. Maar allen, die met
dit teeken zijn onderscheiden, zul
len het moeten dragen als een op
dracht om nog meer dan voor
heen te werken en te strijden
voor het ideaal, waarvan wij ons
geheele volk willen doordringen.
De strijden van vóór 10 Mei
1940 zijn het, die in ons vader
land het begrip „politieke soldaat"
tot werkelijkheid hebben gemaakt.
En daarom hebben zij ook allen
recht op het W.A.-strijdersteeken,
al zijn wij ons zeer goed bewust
van de vroegere verschillen en
zelfs van de totaal verschillende
opgaven, die een enkele van de
formaties had. Juist omdat men
van de vele duizenden mannen,
die de W.A. telt, er sporadisch één
in het vaderland tegenkomt, is het
bewijs geleverd, dat de W.A. zin
heeft. Want de grootste dienst,
welke de W.A. ons volk en de idee
heeft bewezen, is wel, dat zij het
mogelijk heeft gemaakt, dat zoo
vele Nederlanders zich hebben
ingezet in de Waffen SS, het
Nederlandsche Legioen, het NSKK
en de Panzergrenadierdivisie „Ne
derland". Hierna ging spr. uitvoe
rig in op de W.A.-frontzorg-actie.
Zijn rede vervolgend, zeide spr.,
dat in'Februari van dit jaar een
groote terreuractie werd ingezet
tegen nationaal-socialisten in dit
land met den moord op luitenant-
generaal Seyffardt. Duizenden
mannen van de W.A. verlieten
hun dagelijkschen werkkring om
hun plicht te doen bij de hulp
politie. Dag en nacht waren zij in
touw om het de misdadigers van
allerlei slag onmogelijk te maken
hun vuig bedrijf in dit land uit te
oefenen. Zij hijn hierin niet ten
volle geslaagd, want ondanks hun
Inzet werden toch nog tal van
kameraden vermoord.
Bij onze Vrijwilligers. Tijdens de opleiding
G. F. L/H/P ra
Het S.S.-Ersatzkommando deelt
mede: Iedere gezonde Nederlan
der in den leeftijd van 17-45 jaar
kan zich vrijwillig bij de hier
onder vermelde adressen vervoe
gen ten einde gekeurd te worden
voor de Waffen-S.S. of de
Landstorm Nederland,
Tijdens de keuringen worden
alle inlichtingen verstrekt met
betrekking tot de verzorging van
familieleden, duur der opleiding,
extra levensmiddelen etc.
Vrijwilligers, die om bepaalde
redenen in Nederland moeten
blijven kunnen dienst ,-nemen bii
den Landstorm Nederland of bij
het SB.-Wachtbataillon te
Amersfoort.
Ook vrijwilligers voor de Duit
sche Kriégsmarine kunnen zich
aanmelden. Zij, die tot de Ger
maansche S.S.-Nederland toetre
den willen, kunnen zich eveneens
aanmelden.
Personen tusschen 1930 jaar,
die aanmeldingsplichtig zijn voor
de tewerkstelling kunnen zich
eveneens aanmelden en worden
gedurende hun verbintenis van de
tewerkstelling vrijgesteld.
Officier in de Waffen-S.S. kan
leder worden, die na ten minste
een jaar diensttijd zijn geschikt
heid voor de officiersopleiding
heeft bewezen. Zijn schooloplei
ding ts niet doorslaggevend. Be
slissend voor bevordering zijn
karakter, gedrag, prestatie!
23.11.43, 9-13.00 uur: Utrecht. NV.
-Huis, Oudegracht 245.
24.11.43, 9-14.00 uur: Amersfoort,
Pol. Durchgangslager. Leusder-
weg.
25.11.43, 9-14.00 uur: Den Haag,
Café Den Hout, Bezuidenhout-
scheweg.
Hoe langer nadere berichten
over de Landwacht uitblijven, al
dus spr., hoe slechter het er voor
onze tegenstanders uitziet. Want
in den tijd, dat wij zwijgen, kan
daarom des te harder gewerkt
worden en zullen daardoor de
grondslagen des te hechter zijn.
Als deze Landwacht éénmaal aan
het werk gaat, zal een korte maar
hevige strijd worden gevoerd, die
eindigt met onze totale overwin
ning. Wij willen de onrust niet in
dit land. Wij willen dit volk onze
meening niet opdringen, omdat
wij ervan overtuigd zijn, dat eens
het oogenblik aanbreekt, waarop
ons volk uit eigener beweging zal
inzien hoezeer het zich heeft mis
rekend in zijn vertrouwen op de
democratie en in zijn haat tegen
het nationaal-socialisme. Maar
indien de kliek verraders, die aan
den overkant van de Noordzee
zetelt en een kleine bende betaalde
huurlingen in dit land, van onze
goedheid misbruik meenen te kun
nen maken door steeds maar weer
moordaanslagen op ons te plegen,
dan gaat dit ons wel wat te ver
en dan stellen wij daartegenover
onze middelen. Daarbij zullen
slachtoffers van den anderen kant
vallen, maar wij weten, dat niet
wij daarvoor verantwoordelijkzyn.
Wij hebben in dit opzicht een ge
rust geweten, want wij hebben
alles gedaan, wat maar eenigszms
mogelijk was om de nationaal-
socialistische revolutie in dit land
langs wegen van geleidelijkheid te
doen voltrekken. Men schijnt dit
als zwakheid te hebben uitgelegd.
Ook hier geldt met volle kracht
het woord van den Führer: ter
reur kan alleen met tegenterreur
gebroken worden! Laten wy ons
echter voor oogen houden, dat het
geen aangename taak is om ons
volk op deze wijze tegen zichzelf
in bescherming te nemen.
Nadat mr. Zondervan nogmaals
de verdiensten van Gerard Mooy-
man in het licht had gesteld, sprak
de commandant met waardeering
over het werk van het thuisfront.
Met name de verrichtingen by de
verschillende bombardementen
roemde hij.
Ten aanzien van het wel eens
gehoorde vér wijt van seperatisme
aan het adres van de W A ver
klaarde spr. met kracht, dat voor
'hem slechts één parool gold n.l..
de koers volgen die de Leider aan
geeft. Op dit oogenblik nu alles
om ons heen schijnt te wankelen
gaat onze gedachte meer dan
ooit uit naar den Führer die als
veldheer waakt over geheel Europa
en feitelijk over de geheele wereld.
Wij kunnen, zonder hoogmoedig te
zijn, toch de vraag stellen, wat de
wereld zou zijn zonder Germaan
sche volkeren. Wij waren en zijn
trouw aan den Führer, wy waren
dat in het verleden, wij zijn dat
in het heden en wij zullen dat
blijven tot onzen dood. (langdurig
applaus).
En als wij dan openlijkonze
trouw aan den Fütirer belijden,
dan zou ik u dit willerv vragen:
zouden wij dit ooit als Nedei lan
ders hebben kunnen doen. indien
in dit volk geen Anton Mussert
was opgestaan? Kameraden, die
vraag stellen is haar beantwoor
den: neen, Mussert heeft in dit
volk een vastberaden kern van
tienduizenden mannen en vrou
wen gebouwd, die het mogelijk
maakt dat wij hier het bezette
Nederlandsche gebied hebben en
niet een eerloos protectoraat ot
een generaal-gouvernement. Groo
te deelen van ons volk begrijpen
dat niet. Zij meenen, dat de be
zettingsoverheid zal zwichten voor
een star en dom verzet.
Kameraden, wij, die zelf door-
deesemd zijn van de nationaal-
socialistische wereldbeschouwing,
die dus het beste kunnen beoor-
deelen. wat er in onze Duitsche
kameraden omgaat, wij weten het
hoe de Duitsche overheid hier
over denkt: in geen duizend jaar!
Wij hebben het conflict, dat er
bestaat tusschen ons volk en de
bezettingsoverheid te overbrug
gen. De Leider zei dit reeds
eerder toen hij zijn kader
uit het geheele land in Amster
dam bij zich had. Mussert is de
aangewezen man om hierbij voor
te gaan, want in de eerste plaats
is hij de Leider van het Neder
landsche volk en in de tweede
plaats is zijn politieke strijd van
1923 af, toen hij protesteerde te
gen de bezeting van het Roer
gebied door Senegal-negers, ge
richt op nieuwe samenwerking
met het groote Duitsche broeder
volk. Wij W.A.-mannen van
het eerste uur zijn ons dit
zeer goed bewust. Mussert is ons
altijd blijven voorgaan en dit zal
niet veranderen. Wij blijven trouw
aan den Leider. De WA streed,
strijdt en blijft altijd strijden met
Mussert voor volk en vaderland.
Hou- zee!
MUSSERT SPREEKT.
Ook de Leider riep in zijn rede
de eerste jaren der W.A. in de
herinnering terug. Reeds van het
begin af, aldus spr., is deze for
matie blootgesteld geweest aan
den hoon van het eigen volk.
Maar ondanks hoon en terreur
hebben wij de gevaren getrotseerd.
Wij hadden nu eenmaal den knup
pel in het hoenderhok geworpen
en trokken daaruit de consequen
tie. Generaal Snijders, dje op
kwam voor een sterke weermacht
werd weggestopt en langzaam
maar zeker verviel ons volk in
defaitisme. Het Ned. volk ge
loofde niet meer in het soldaat
zijn en evenals indertijd gene
raal Snijders waren ook wij roe
penden in den woestijn. Zien we
terug op de vier dagen oorlog in
Mei 1940. dan kunnen wij con-
stateeren, dat ons leger hopeloos
verouderd was.
Thans in 1943, staan duizenden
en duizenden van ons aan de
Europeesche fronten; ten minste
dertigduizend onzer mannen zijn
in den oorlog ingeschakeld. En
dat is goed, want bij de huidige
historische ontwikkeling gaat men
er van uit of een volk waardig
gekeurd zal worden of het al dan
niet wapens zal mogen dragen.
Nadat ons volk in de 17de eeuw
behoorlijk weerbaar was geweest,
gleed het na de 17de eeuw weg in
defaitisme, zoodat omstreeks 1799
onze weerbaarheid totaal verdwe
nen was. In het Napoleontische
tijdvak kwam ons volk weer om
hoog. totdat Engeland ons weer
weerloos maakte. Engeland zei in
1815, dat wij onze koloniën weer
terug konden krijgen, maar Cey
lon en De Kaan waren wij voor
goed aan de Engelschen kwijt.
Door Engeland waren wij afhan
kelijk geworden. Wij waren de
sloep geworden achter het En-
gelsche oorlogsschip.
En zoo ver was het met ons ge
komen, dat voor enkele jaren een
diplomaat kon zeggen: „Onze
neutraliteit beteekent. dat wij
oorlog hebben met niemand, maar
zeker nipt met Engeland". Na
1918 kwam wederom een defaitis
tische houding over ons volk. Onze
officieren liepen het liefst in po
litiek. omdat zij in uniform wer
den bespot. Colijn heeft, zoo ver
volgde Mussert zijn rede. ons
leger minstens zoo erg afgebroken
als de soc.-dem. leiders dat deden.
Overgaande tot een bespreking
van den huidigen politieken en
militairen toestand, zei de Leider,
dat, indien er geen nat.-socia
lisme zou zijn geweest, er nie
mand het dreigende monster uil
Rusland zou hebben kunnen
