Verdediging van een Continent
Jste Jaargang
Vrijdag 8 October 1943
No. 25621
BUITENLAND
ie maanden Sovjet-
offensief practisch
vergeefsch.
It aanvulling op het weer-
ichtbericht verneemt' hetD.N.B.:
sovjets zijn thans ruim drie
aanden met hun groote offensief
jn den gang. Op 5 Juli begonnen
met hun doorbraakpogingen.
5 October evenwel staan zij
r het inzicht, dat ten slotte
a alles practisch vergeefsch is
'eest. Niet alleen, dat het plan
het Duitsche front op te rol-
mislukt is, ook de aanvoer van
uwe Duitsche reserves, zooals
ir de Duitsche tactiek werd
gelijk gemaakt, kon door de
jet leiding niet verhinderd wor-
De Duitsche afweer is thans
:-ker en geconcentreerder dan
maanden geleden, terwijl
enover dezen versterkten Duit
en afweer thans een aanmer-
ijk verzwakte sovjet-aanvals-
icht staat.
Sündermann over de
jodenkwestie.
Onze veevoederposiüe
is moeilijk, maar aard
appelschillen voeden
het vee.
DE STEM DER S.S.
Artikel van dr. Göbbels.
VERDUISTEREN:
EIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
)e wederzijdsche verhouding
i krachten heeft- door het mis
te groote offensief der sovjets
door de logische uitvoering van
Duitsche afweerplan een ver-
flering ondergaan zooals deze
het begin af aan in de be
ding lag van de Duitsche lei-
tg. Dat de uitvoering van dit
itsche defensieve plan door de
jetleiding ondanks de groote
ers niet kon verhinderd wor-
is de eigenlijke reden voor
oorspronkelijk wel nauwelijks
het voornemen liggenden lan-
duur van het sovjet-offensief,
It na drie maanden van de
laarste verliezen nog voor aan-
Inlijk grootere moeilijkheden
kat dan begin Juli. De aanvul-
Ig der enorme verliezen, welke
It opstellen van geheel nieuwe
pers vereischt, plaatst de sovjet-
fling voor dezelfde moeilijk-
èden als de voortdurende ver
ging van den aanvoer over
bote, onbegaanbare afstanden.
Nog meldt het D.N.B.:
Bij de afweergevechten aan het
>ostelijke front hebben de bolsje-
ieken ook de laatste drie maan-
!en uiterst zware verliezen ge
iden en ongewoon veel soldaten
•loren. Sinds Juli van dit jaar
reeft het sovjetleger alleen 2
aillioen man verloren, waarvan
mgeveer de helft aan dooden en
uim 120.000 gevangenen. Ook de
.■ware verliezen der sovjets aan
vapens en materiaal zijn een
•eeken van de felheid der ge
rechten. Bijzonder zwaar waren
le verliezen aan pantserwagens,
lie sinds Juli van dit jaar met
■Uim 20.000 zijn toegenomen.
Daarmede bedraagt het aantal
ier sinds het begin van den veld-
ocht in het Oosten kapotge-
ichoten sovjet-pantserwagens
.hans meer dan 70.000. Aan ka
nonnen verloren de sovjets boven-
iien 7000 stukken, zoodat het
ótale verlies hiervan thans 75.000
stukken bedraagt. De v/apenen
.van het leger en de luchtmacht
Aaalden de laatste drie maanden
-nog 7500 vliegtuigen omlaag. Het
der sovjet-vliegtuigenver
zen is daarmede gestegen tot
000.
l.lFransche vrijwilligers naar het
-Oostelijk front Een aanzienlijk
^contingent vrijwilligers van het
!Jransche legioen voor den strijd
tegen het bolsjewisme heeft gis
teravond Parijs verlaten om zich
jnaar het Oostfront te begeven.
(Belgapress).
Plaatsvervanger van den
?®~"sPressechefSündermann,
heeft voor vertegenwoordigers
van de buitenlandsche pers
opmerkelijke verklaringen afge-
,°Yer de jodenkwestie en ging
daarbij ook in op de actie der
^°he.n in Denemarken.
Sündermann verklaarde o.a.:
«et begrip der „quarantaine"
waarmede Roosevelt in 1937 den
oorlog tegen Duitschland, Italië
en Japan voorbereidde, zal zich
als gevolg van dezen oorlog tegen
het geheele wereldjodendom rich
ten. De jood is een vijand van alle
volkeren. De nat. socialistische
beweging is niet tegen het joden
dom opgetreden omdat de joden
van een ander ras zijn dan de
Duitschers, maar omdat het jood-
sche ras in Duitschland actief in
het Duitsche leven en in het Duit
sche lot ingreep, aanspraak maak
te op de politieke leiding, het
moreel van het volk ondermijnde,
groote deelen van het volksver
mogen naar zich toetrok en in het
algemeen het geheele openbare
leven probeerde te beheerschen.
Pas de joodsche strijdparolen
tegen het Duitsche rijk en hun
uitwerkingen na 1933 hebben de
Duitsche tegenmaatregelen uit
gelokt.
Een reeks van officieele jood
sche uitlatingen bewijst het feit,
dat het jodendom de systemati
sche voorbereider en de stuwen
de factor van dezen oorlog is.
Sündermann citeerde letterlijk
verscheidene van deze verklarin
gen en wees vervolgens op de veel
zijdige spionnageactie der in
Duitschland wonende joden na
het uitbreken van den oorlog. De
joden begonnen in hun ghetto's
regelrechte militaire steunpunten
en wapenverzamelingen aan te
leggen, vanwaar in de Oostelijke
gebieden ten slotte bolsjewistische
benden geleid en daden van sabo
tage georganiseerd werden. Pas
na deze ervaringen gingen de ver
antwoordelijke instanties er toe
over, de joden systematisch in
verzamelkampen bijeen te bren
gen, waar zij thans onder toe
zicht aan het werk gezet worden.
Deze verandering is echter niet
van kracht geworden voor joden
boven 65 jaar. Zij werden onder
gebracht in Theresienstadt in het
protectoraat. Zij leven daar onder
joodsch zelfbestuur en behoeven
geen werk te verrichten.
De consideratie, die de Duit
schers na de bezetting van Dene
marken gebruikt hebben met de
daar wonende joden en wel we
gens de binnenlandsche politieke
toestanden van dit land, hebben
de joden, naar Sündermann op
merkte, eveneens slecht weten te
waardeeren. Zij hebben ook daar
de gelegenheid te baat genomen
tot een uitgebreide actie tegen de
Duitsche oorlogsinspanning. Ten
slotte moest tot militaire tegen
maatregelen worden overgegaan.
Immers, de joden vormden in
Denemarken niet alleen een net
van spionnage, doch zij waren ook
de stuwende kracht bij de aan
stichting en bij de uitvoering der
daden vai> sabotage. Het zou niet
alleen dwaas, maar tegenover
het Deensche volk ook in hooge
mate onbillijk geweest zijn aan
deze joodsche agitatie volgens de
beginselen van het krijgsrecht
thans geen einde te maken.
De dag komt in zicht, zoo be
sloot Sündermann, waarop ook
andere volkeren zullen inzien, dat
de oorlog, waarvoor zij steeds
groote offers moeten brengen,
niet in de laatste plaats gevoerd
wordt voor joodsche bedoelingen
en aspiraties en. volgens joodsche
motieven. Dit inzicht zal, zoodra
het zich nog verder heeft baan
gebroken, leiden tot uitgebreide
maatregelen van bescherming van
alle betrokken volkeren tegen het
zoo heerschzuchtige en eeuwig
onrustige element. 'D.N.B.)
DE BETREKKINGEN TUS-
SCHEN WASHINGTON EN
FRANKRIJK Officieele docu
menten - De diplomatieke cor
respondent van het D.N.B., dr.
Siegfried Horn, schrijft: Het de
partement van buitenlandsche za
ken te Washington heeft eenige
officieele documenten gepubli
ceerd over de betrekkingen tus-
schen de Vereenigde Staten en
Frankrijk sinds den Fransch-
Duitschen wapenstilstand van
1940. De documenten, die ons tot
dusver beschikbaar zijn, bevatten
een telegramwisseling tusschen
den Amerikaanschen minister van
Luistert op Zondag 10 October
van 11.30 tot 11.45 uur over den
zender Hilversum I, op golf
lengte 415 meter, naar „De stem
der S.S.. onderwerp: De eerste
Germaarische herf stsport wedstrij -
den in Avegoor."
buitenlandsche zaken Cordell Huil
en den toenmaligen Amerikaan
schen ambassadeur te Bordeaux
kort voor het sluiten van den
wapenstilstandvoorts een bood
schap van president Roosevelt van
October 1940 aan maarschalk Pê-
tain met diens antwoord en een
uitvoerige uiteenzetting van Huil
over zijn onderhoud van 4 Nov.
1940 met den toenmaligen verte
genwoordiger van Frankrijk te
Washington.
Ten aanzien van deze publicatie
merkt Exchange Telegraph op, dat
zij licht brengen in de diploma
tieke raadselen van weleer, omdat
uit de documenten de volgende
drie punten blijken:
1. De categorische eisch van de
Ver. Staten aan Frankrijk in
geen geval zijn vloot aan Duitsch
land uit te leveren.
2. Het ingewortelde wantrouwen
van Washington tegen Laval, die
als „Duitsch agent" van het be
gin af aan onder verdenking
stond.
3. Het bijzondere belang van de
Vereenigde Staten bij een over
winning van Engeland.
Al lossen de documenten ook
geen „diplomatieke raadselen" op,
toch zyn zij als authentieke bij
drage der Vereenigde Staten tot
het sinds lang bekende feit wel
kom, dat Roosevelt en zijn om
geving welbewust gestreefd heb
ben naar' den oorlog tegen de
mogendheden van het Pact van
Drie en voor dat doel noch voor
een met dreigementen gepaard
gaande inmenging in Frankrijks
eigen belangen, noch voor de mis
kenning der toen nog neutrale
positie van hun land zijn terug
geschrokken. Bovendien wordt
door de vermelde verklaring van
Rijksminister dr. Göbbels gaat
in zijn artikel in „Das Reich" dit
maal uit van het feit, dat in de
geheele wereld na 4 jaren oorlog
een zekere moeheid heerscht.
Zoo'n moeheid, aldus de minister,'
is den laatsten tijd vooral aan
den kant van den vijand op te
merken. Men mag deze verschijn
selen echter in hun vermoedelijk
effect niet overschatten. Afge
zien van eenige oorlogswinstma
kers en opruiers verlangt op de
geheele wereld bijna een ieder
naar het einde van dezen reus-
achtigen wereldstrijd. Maar daar
komt het niet zoozeer op aan.
Van belang is veel meer de vraag,
hoe dat einde bereikt kan worden.
Hier echter verschülen de opvat
tingen. Onze vijanden willen het
Duitsche volk vernietigen, maar
wij moeten bestaans- en ontwik -
kelings-mogelijkheden eischen,
wanneer wij niet willen onder
gaan. Het eenige, wat wij ons te
verwijten hebben, is dat wij er
zijn, dat het Duitsche volk voort
durend toeneemt en daarom
ruimte om te leven noodig heeft,
terwijl het bevolkingsaantal dei-
Westelijke mogendheden snel
daalt en zij dus het bestaan al
leen van Duitschland een bedrei
ging achten. Aangezien alle Duit
schers echter niet zelfmoord
kunnen plegen, opdat de Engel-
schen geen angst meer behoeven
te hebben, blijft hun niets anders
over dan hun land en hun leven
te verdedigen. Deze strijd is zoo
verbitterd, omdat Engeland pre
cies weet, dat het zich zoo'n
strijd in de toekomst niet meer
zal kunnen permltteeren. Het
Britsche volk kan in dezen oor
log niet meer dezelfde offers aan
bloed dragen als nog in den eer
sten wereldoorlog, zonder daarbij
zijn volksche substantie te verlie
zen, om nog maar te zwijgen van
een eventueelen derden oorlog.
Daarom voert het ook dezen strijd
met een zoo gering mogelijk ge
bruik van menschen en is blij,
dat de zware bloedoffers door de
Sovjet-Unie worden gebracht.
Voortgaande wijst dr. Göbbels er
op, dat men in Londen de geva
ren over het hoofd ziet, die voor
het Britsche volk kunnen ont
staan uit den „geestdrift voor het
bolsjewisme", waarna hij voort
gaat: „ons verantwoordelijksge-
voel tegenover hetgeen wij avond
land noemen is veel te sterk dan
dat het zich zou laten benadee-
len door overwegingen van het
oogenblik. Wij hebben nooit ver
heeld. dat wij het gevaar, dat ons
werelddeel bedreigt, een gevaar
voor alle Europeesche volkenach
ten en wij betreuren slechts, dat
het inzicht daarin ondanks zijn
nabijheid nog zoo weinig gerijpt
is. Wat zou b.v. het kleine Zwe
den doen, wanneer de ontwikke
ling aan het Oostelijke front in
derdaad zou verloopen zooals de
joodsche bladen van Stockholm
met zooveel leedvermaak en
geestdrift profeteeren en het
bolsjewisme op een goeden dag
werkelijk voor zijn grenzen zou
staan? Gelooven de Zweden wer
kelijk, dat het Kremlin hun neu
traliteit zal eerbiedigen of de
Zweedsche weermacht tot stand
zou brengen, wat dan klaarblij
kelijk de Duitsche niet zou zijn
gelukt? Of zelfs, dat de Engel-
schen en Amerikanen hun te
hulp zouden kunnen en willen
snellen?
Alle drie deze uitvluchten zjjn te
naïef dan dat zij een ernstige
weerlegging verdienen. Wien dus
dankt de pers van Stockholm de
vrijheid om zich te verheugen over
de terugtochtsbewegingen van on
ze weermacht aan het Oostelijke
front? Toch alleen aan het feit,
dat deze weermacht zoo ver voor
de Duitsche grenzen is blijven
staan, dat het Zweedsche volk
niet bang behoeft te zijn". De
absurditeit van zoo'n aaneenscha
keling van omstandigheden, aldus
gaat het artikel verder, springt in
het oog. Duitschland verdedigt een
continent, dat dit heelemaal niet
verdient en permitteert daarmede
zijn volken een nationaal voortbe
staan, dat zij uit eigen kracht in
het geheel niet zouden kunnen
beschermen of verdedigen. Wij
weten zeer goed, dat wij met deze
constateeringen pijnlijke waarhe
den uitspreken. De joodsche woord
voerders der neutrale en vijande
lijke openbare meening zullen niet
dralen ons daarvoor te overstelpen
met schandelijke verdachtmakin
gen.
Waarheden moeten steeds een
langen weg afleggen, voor zij aan
het doel komen. Hoe kritiek ook
vaak de algemeene oorlogstoestand
zich mag ontwikkelen, hij geeft
toch ook steeds weer het aan
schijn aan nieuwe elementen die
het recht geven op de grootste
verwachtingen. „De oorlog", aldus
de Rijksminister, „bergt vele raad
selen in zijn schoot. Hoe doorzich
tig en duidelijk zij aan het eind
schijnen, zoo geheimzinnig en on
verklaarbaar zijn zij tijdens zijn
verloop. Hij staat bijna altijd in
zijn beslissende phase voor voort
durend zich vernieuwende crisis-
punten. Maar dan treden meestal
die geschiedenis vormende facto
ren op, die hem in de hem voor
geschreven baan dringen".
(D.N.B.).
van hedenavond 18.15 uur
tot morgenochtend 6.30 uur
De maan kwam heden op te 16.34
uur en gaat onder te 23.49 uur.
Huil duidelijk bewezen, dat de
regeering der Ver. Staten besloten
was om elke vredespoging in
Europa te sabot-eeren.
In opdracht van zijn president
heeft Huil aan den toenmaligen
Franschen ambassadeur Henri
Haye op onmiskenbare wijze ver
klaard, dat „dergelijke pogingen
niet kunnen worden goedgekeurd,
omdat zij Hitier zouden aanmoe
digen tot nieuwe overvallen op
onzen aardbodem". De rol die
admiraal Leahy in Vichy moest
spelen, bestond, naar de nieuwe
documenten eveneens aantoonen,
uitsluitend hierin, de regeering
van Vichy onder druk te zetten
om de loyale uitvoering der wa
penstilstandsvoorwaarden zooveel
mogelijk te ondermijnen. Laval als
vertegenwoordiger eener oprechte
vredespolitiek zoowel op binnen-
als buitenl. politiek gebied in
discrediet te brengen en de intact
gebleven Fransche vlooteenheder»
onder het leugenachtige voor
wendsel, dat Duitschland, die in
zijn bezit wil nemen, in handen
te spelen van de Engelschen.
In het licht van de smadelijke
voorwaarden, waaronder ex-ko
ning Victor Emanuel en zijn
clique zich verlaagden tot het.
verraad jegens den Duitschen
bondgenoot, doet het beginsel als
een hoon aan, dat Roosevelt
durfde op te stellen in zijn bood
schap aan den maarschalk van
Frankrijk, dat geen regeering ver
plicht is haar overwinnaar bu
operaties tegen den vroegeren
bondgenoot te helpen. Een terug
blik op de gebeurtenissen sinds
den Fransch-Duitschen wapen
stilstand toont aan, hoe de regee
ring van de Vereenigde Staten
hetzij alleen, hetzij in samenwer
king met andere krachten direct
of indirect, steeds met onbehoor
lijke middelen, „haar oorlog" heeft
voorbereid en op touw gezet. De
door haar zelf gepubliceerde do
cumenten over Frankrijk vormen
een waardevolle bijdrage tot de
kwestie aan de schuld aan den
oorlog, een onweerlegbaar getui
genis voor de vijandschap der
Engelschen en Amerikanen te
gen elke in den bodem gewoi-
telde Europeesche nieuwe orde
ning, en bovendien een duidelijk
getuigenis voor den onderaard-
schen woelarbeid, waardoor thans
meer dan ooit de vertegenwoor
digers van de Europeesche ge
dachte als „Quislings" worden be
lasterd en vogelvrij verklaard.
Luchtaanval op Londen De
Britsche berichtendienst meldt dat
Londen in den afgeloopen nacht uit
de lucht is aangevallen. De lucht
aanval is de zwaarste sedert meer
dan twee jaar geweest. Sedert den
nacht van 10 op 11 Mei 1941 is
geen dergelijke luchtaanval op
de Engelsche hoofdstad onderno
men. In verscheidene Londensche
districten zijn bommen gevallen,
die schade hebben veroorzaakt en
ook slachtoffers gemaakt. In de
geheele stad werden de schokken
der bomontploffingen gevoeld
(D.N.B.).
Duitsche pers over de Zweed
sche De Duitsche ochtendbla
den keeren zich in artikelen tegen
de Zweedsche pers, die zich den
laatsten tijd onzakelijke polemie
ken en aanvallen op de eer van
den Duitschen soldaat veroorlooft.
„Ook de Duitsche grootmoedig
heid", zoo schrijft de „Voelkischer
Beobachter" heeft haar grenzen.
Wanneer „neutrale" Zweedsche
bladen de Engelsche en Ameri-
kaansche bladen thans nog over
treffen in het venijn spuwen over
het Duitsche volk, wanneer zij de
vernietiging van het Duitsche volk
met koelen wellust schilderen, dan
loopt de maat over. Ook deze oor
log zal een einde nemen en dan
zal men menig woord vergeten,
dat vijanden en zoogenaamde neu
tralen van thans liever niet ge
sproken hadden, doch onvergeten
blijven dergelijke eerloosheden, die
men zich in Zweden thans ver-
oorloft.
De „Deutsche Allgemeine Zei-
tung" schrijft: ter Zweedsche
redacties zal men weten, dat
Duitschland vastbesloten is op
ieder driest dreigement van bui»
ten zoo noodig het passende ant«
woord te geven. (D.N.BJ.
