(djpipeffa Flip gaat voor Is 'l ook auto. bus of tram Alles wijkt voor Beluw'-jam. Komt Flip met 'n pol en deksel dr op Dan gaat hij vóór: d'agent roept „stop 'l MIJ. EEN IDEAAL FIGUUR DOOR, EEN IDEAAL CORSET ^^/AMAATCOP«ttïm •Onze corsetières bezoeken U, zon der verplichting, gaarne door geheel Nederland. Van Baerlestr. 156, Tel. 92054 Amsterdam Z. slotte het al regeert. Wendt u be wust af van drogredenen, van die drogredenen, die u wij' willen maken, dat het wereldkapitalisme van Angelsaksischen hui-se voor ons milddadig zou willen zijn. Blijft ver van degenen, die u wil len zeggen dat het bolsjewisme uiteindelijk rechtvaardig zal ijn Weest trouw aan onze beginselen die zuiver zijn en gericht op het welzfjn der natie. Weest trouw aan uw roeping en denkt daarbij, de almachtige ons volk door hon derden jaren heen gevoerd heeft en ons altijd weer op het rechte spoor heeft gezet en dat wij daar van dienaar willen blijven, opdat Nederland zal herleven. KAMERAADSCHAP EN LOTSVERBONDENHEID Een nieuw Nederland in een nieuw Europa. Dat kan alleen door de zege der Duitsche wape nen, het kan alleen door de sa menbinding, het samenhouden van alle nationaal-socialisten of zij nu Duitschers zijn of dat zij Nederlanders zijn. De kameraad schap tusschen ons is het begin van de kameraadschap a - =cn de Germaansche volkeren en die kameraadschap en die lotsverbon denheid vormen het fundament, dat noodig is voor 't veilig stellen van Europa, jvant alleen in een veilig Europa kunnen wij leven! (applaus) Vervolgens sprak de Rijkscom missaris. REDE VAN DEN RIJKSCOMMISSARIS. Mijnheer Mussert, Nationaal- socialisten, Nationaalsocialis- tische vrouwen Telken jare in den herfst, wan neer het boerenjaar zijn einde na dert, en de voorbereidingen voor een nieuw worden getroffen, wan neer een terugblik op den zegen van het verstreken jaar en een blik in de toekomst mogelijk zijn, vieren wij het Oogstdankfeest als een dag van bezinning en tevens van de gemeenschap. Ik heb me eens voorgesteld, wat op een dergeiijken dag gebeurd zou zijn, wanneer de liberale eco nomische en maatschappelijke orde tot taak gesteld was een dergeiijken gedenkdag te vieren. Ik geloof het zou noch een feest, noch een dank geworden zijn, doch er zouden balansen opge maakt zijn. men zou de beurs- prijzen gecalculeerd en ten slotte de winst vastgesteld hebben. De genen echter, me winst ge maakt hebben waren destijds het ininste onthoeren. Op deze wijze eou men zBt ongeveer een libe raal Oogstdankfeest kunnen voor stellen. Het zou er ook in het ge heel niet op aangekomen zijn of het een slecht of een goed jaar aan vruchten geweest zou zijn, doch slechts of men goede prijzen op de beurs gemaakt zou hebben of niet. Nationaal-socialisten! Uit een dergelijke vergelijking kan men duidelijk zien, hoe verschillend de fundamenteels opvatting is waar door tot voor kort zich nog de Europeesche volkeren hebben la ten leiden, van die-waartoe nu onder het nationaal-socialisme Europa doch vooral de Germaan sche volkeren worden opgeroepen. Deze oogstdankdag is een dag van bezinning dus van verinner lijking, van overweging. Het is goed wanneer men zich somtijds, doch ten minste eenmaal in het jaar iets verwijdert van het leven van allen dag. vooral thans, nu dit leven van allen dag door de oorlogsgebeurtenissen bijzonder afmattend is en ons niet tot na denken'laat komen. Wanneer men zoo eens nadenkt over den zin van ons werken en het doel van ons handelen, wanneer men eens uit gaat var- het grondbeginsel dat wij juist uit den boerenarbeid het grondbeginsel van het leven kunnen afleiden, dat zaaien, rijp worden, oogsten en dan weer een tijd van rust beteekent, om den eeuwigen kringloop der natuur op nieuw te beginnen, dan wordt het ons duidelijk, dat ons leven een zinvolle eenheid vormt,-waarin wij als werkende en verantwoordelijke menschen zijn geplaatst. Ons leidt niet het onbewuste instinct van een dier in het veld of in het bosch, doch de gave van het in zicht, niet om ons uit de natuur ,te rukken, doch om ons uit vrijen wil in deze wetten der natuur te voegen HET BEGRIP VRIJHEID. Vrijheid is een begrip, dat, juist onder ons Germanen en Arische volkeren een bijzondere beteeke- nis heeft. Het is in geen ander ras zoo levendig, doch ook onder omstandigheden zoo verward De zoekende geest tracht ons steeds weer los te rukken van de na tuurlijke banden, ook uit de ban den der menschelijke gemeen schap. Wij verbeelden ons een in dividu te zijn dat eigen meester is en toch leidt deze overmoed tot de tweeslachtigheid, die reeds de oude Grieken naar den ondergang heeft gevoerd Dan slaat deze menschelijke houding om tot het tegendeel, tot een deemoed, die juist het leven en de levensver antwoordelijkheid ontkennen wil Zij grijpt weer terug tot de eeuw der verlichting, de eeuw van ontdekkingen en uitvindin gen. De mensch vindt de ma chine uit en waant zelf te kun nen scheppen, om te eindigen daar, waar thans - en daarom heb ik u deze ontwikkeling der geschiedenis geschetst - het bols jewisme evenzeer eindigt als het Amerikanisme, nl in de onder werping van "Sen menschelijken geest aan de machine, in de mas- sawaan van het bolsjewisme of in het besChavingsschabloon van het Amerikanisme En daarom, nationaalsocialis- ten, moeten wij steeds weer wor stelen om onzen levensvorm, die ons noch tot overmoed noch aan den anderen kant tot zelfvernie tiging drijft, doch ons vrij en duidelijk en slechts door eigen besluit, plaatst onder de wetten van de natuur en die ons ook tot levenstaak stelt, uit vrijen wil te leven naar de wetten die aan onzen aard eigen zijn. Zoo te leven, dat nit het moeten ons eigen willen groeit. Mijne kameraden, ik zeg dit juist nu op den Oogstdankdag, omdat de boer degene is, die reeds altijd op grond van zijn ar beid volgens de wetten der natuur moet leven. De stedeling meent menigmaal, dat hij vmet behulp van zijn machines om zoo te zeg gen het tempo van het natuurlijke kan overtreffen. Voor hem schij nen er geen tijden te zijn. Hij meent, door zijn machines boven het natuurlijk verloop van de din gen te kunnen uitgroeien. De boer niet. De boer weet, dat hij in het voorjaar, in elk geval in den herfst, moet zaaien, hij weet, dat het zaad zijn tijd noodig heeft. Hij weet. dat het met zijn arbeid alleen niet gedaan is. doch dat de zegen daarbij moet komen, opdat het zaad opkome. Hij weet, dat de mensch eerst na het zaaien, na het planten en na het verzorgen tot den oogst kon komen. En daarom meen ik, dat juist op den Oogstdankdag een dergelijke be zinning op het verloop van het natuurlijk gebeuren goed is. Ik heb ook gezegd, dat het niet slechts een dag van bezinning, doch ook een dag is, waarop wij ons bewust worden van de ge meenschap. Wij kunnen ons op dezen dag de harmonische en or ganische betrekkingen tusschen de boeren en de andere lagen van het volk, dus de gedachte der ge- heele volksgemeenschap voor oogen stellen. Ook hier in de ver antwoording voor de gemeenschap, wijst een grondbeginsel ons weer den weg „dat men eerst geven moet, om later te kunnen nemen". Het gaat in den huidigen strijd niet om variaties van het leven in de Europeesche landen. Het gaat er veeleer om of onze Europee sche levensorde überhaupt voort bestaan zal met den vrijen boer op den vrijen bodem, of dat de instelingen van het bolsjewisme, van de kolchose. of die van het Amerikanisme, van de farmers, voor ons bindend zullen zijn. Het is ons duidelijk dat het bolsjewis me het brute geweld, de volkomen slavernij van den boer beteekent, en d^ farmer, die zoogenaamd woont in het land der onbegrens de mogelijkheden en in volkomen vrijheid, zich toch geplaatst ziet tegenover de volkomen ongeremde vrijheid van kapitalistische uit buiting. Vaak is reeds een kleine ver andering van de graanprijzen, die degenen, die de touwtjes in han den hebben op de beurs der agra rische producten, bewerken, vol doende om het bestaan van hon derdduizenden farmers op het spel te doen staan. Zij moeten hun land laten liggen en werke loos naar de steden trekken. De natuurlijke ordening in het leven van den boer en in zijn po sitie in de volksgemeenschap, waarop thans onze gedachten ge richt worden, bevat ook de be ginselen volgens welke het hoe rendom hier in Nederland en, naar wij meenen. in elk Ger- maansch land geordend moet worden Daarin ligt de beteekenis en de taak van den Landstand. De Landstand moet de boeren bij een brengen, hun volgens deze nationaal-socialistische grondbe ginselen een plaats geven in de volksgemeenschap en de zorg voor elk afzonderlijk, lid.van den boe renstand op zich nemen. Het gaat er niet in de eerste plaats om, dat de landbouwer individueel een volmaakt nationaal-socialist is, wani tot het nationaal-socialisme kan iemand nooit geraken door een bevel van de overheid. Iemand winnen voor net natio naal-socialisme is een taak, die bepaald met de hartstocht eener missie in ons leeft, teneinde de medemenschen te overtuigen, dat de weg van de nationaal-socialis ten de juiste is. VOORNAAMSTE TAAK VAN DEN LANDSTAND. In den Landstand is het voor naamste taak. dat elkeen een goed en redelijk landbouwer is. De lei ding van den Landstand richt zich naar de vereischten van het werkelijke en van de verantwoor delijkheid bewuste leven van het hoerendom. De taak van den Landstand is er zoowel een van vakkundigen aard als ook een taak van menschelijke leiding. Mijn taak kan het slechts zijn, den weg voor den Landstand te effenen. Voor de boeren in den Landstand spreekt het vanzelf dat zij dezen weg in eigen ver antwoordelijkheid opgaan, den wee die tenslotte leidt naar het welzijn van den boer alsook naar het welzijn van de geheele volks gemeenschap. De boerenstand bevindt zich op het oogenblik inderdaad in geen gemakkelijke positie. Wij zijn in het vijfde oorlogsjaar geplaatst voor beperkingen op velerlei ge bied, die ontstaan uit den totalen oorlog welke door onze vijanden vooral was ondernomen om ons door economische afsnoering te verstikken. Dat blijft natuurlijk ook niet, zonder invloed op den landbouw. Er zijn productiebe perkingen en er zijn verhoogingen in de kosten der productie. Er be staan moeilijkheder/ in het ver krijgen van veevoeder, moeilijk heden die in den Nederlandsehen landbouw als veredelingsbedrijf van bijzonderen aard een bijzon dere beteekenis hebben. Gevoelig zijn ook de moeilijkheden voor het verkrijgen van de noodige mest stoffen, omdat de hooge presta ties van den Nederlandschen landbouw, die vooraan staan, niet alleen in Europa, maar in de ge heele wereld, ook een rijkelijken aanvoer van meststoffen ver- eischen. Stikstof is ook van zeer groote beteekenis voor de oorlogs industrie. Phosfor is slechts in be perkte mate voorradig. Kali heb ben wij nog ter beschikking in hoeveelheden als in vredestijd. Het is zeker, dat het tekort aan meststoffen mettertijd- verlagin gen in de opbrengsten van den Nederlandschen landbouw zal te weegbrengen. Van speciaal be lang voor den kwestie van de tewerkstelling. Wij hebben er naar gestreefd, juist bij de terugvoering van de krijgsge vangenen en bij de tewerkstelling in Duitschland, om den landbouw zooveel mogelijk in het bezit te laten van zijn werkkrachten. Het is namelijk een buitengewoon be langrijke bijdrage in den strijd om Europa, wanneer de Neder- landsche landbouwer èr voor zorgt, dat dit dichtst bevolkte land van Europa met 280 men schen per vierkante kilometer zich om zoo te zeggen van eigen bodem voedt. Bij deze gelegenheid willen wij niet buiten beschouwing laten, dat zich thans reeds tegenover deze door den oorlog opgelegde moei lijkheden van het oogenblik de richting eener nieuwe ordening in Europa haar weg begint te banen, die aan den Nederlandschen land bouw een nieuwen en veiligen grondslag geeft Tot dusver lag de Nederlandsche landbouw veran kerd in een stelsel van wereld vrijhandel en niet in,een gemeen schap die er de grootste waarde aan hecht, dat de eigen bodem het noodige voedsel oplevert. Het wereld vrij handelsstelsel echter heeft slechts uitgerekend wat er aan den overkant van de oceanen verdiend kan worden. Daarvan was het gevolg, dat de Nederland sche landbouwer in weerwil van zijn buitengewone bekwaamheden en prestaties, toch altijd een on zeker bestaan heeft gehad en heel vaak alleen met premies op de been kon worden gehouden. Thans is de toestand zoo, dat er niet genoeg op de Nederlandsche akkers,kan groeien. Dit is een situatie die ook zoo zal blijven. Het zal niet meer voorkomen, dat wereldmarktprijzen in de Ver. Sta ten of op eenige andere beurs bui ten Europa den doorslag geven of de Nederlandsche boer zijn be staan vindt of niet. Stellig heeft de kleine boer he den ten dage zijn bijzondere zor gen, omdat hij vroeger met be hulp van ingevoerd veevoeder zijn brood had met het fokken van varkens en het houden van kip pen. Deze mogelijkheid is thans vervallen. Wat hem is overgeble ven. dat is zijn werkkracht Voor- loopig kunnen wij er slechts toe larmoror, rtot de kleine boer zijr) werkkracht zoo intensief mogelijk in het bestek van zijn beperkten grond en bodem gebruikt door het kweeken van groenten en knolge wassen of dat hii zijn arbeids kracht ter beschikking stelt van andere landbouwers di° dringend werkkrachten noodig hebben. Op langen termijn, dus voor later gezien, is het de overtuiging, niet alleen van de verantwoorde lijke mannen hier in Nederland, hetgeen vanzelf spreekt doch ook van de bevoegde mannen in Duitschland. dat Nederland in het nieuwe Europa moet worden opge nomen als het bijzondere land van de veredelinvsproductie Immers, de veefokkerij en de groente- en fruitteelt staan hier op een ..zoo toonaangevend peil dat Neder land iuist op die gebieden in zijn volledig productievermogen behou den moet blijven En ook voor den kleinen boer zal dan weer de mo gelijkheid ontstaan om in het be stek van de steeds gfooter wor dende ontsluiting der Oostelijke gebieden als producenten van vee voeder. overeenkomstig de gewij zigde omstandigheden, terug te keeren tot zijn eigen bedrijfs- methoden. vooral echter fruit en groenten te verbouwen voorzoover hij niet zelf uit eigen initiatief als oionier en kolonisator in het Oos ten werkzaam wil zijn. Nederlandsche vaklieden hebben uitgerekend, dat 'ongeveer twee derde der bewoners van dit land uit_eigen bodem op toereikende wijze in stand kan worden ge houden. Een derde deel moet zijn behoefte aan voedingsmiddelen al dus dekken, dat er ofwel door het aangevoerde veevoeder verede lingsproducten gemaakt worden, of dat als ruil voor^de goederen die in de industriebedrijven wor den gefabriceerd de noodige le vensmiddelen worden ingevoerd. Een derde deel der Nederlanders is dus aangewezen op economisch contact binnen een groot econo- i rnisch gebied. Daar wij die groote economische gebieden voor zeer, zeer langen tijd niet meer over zee kunnen zoeken, zal Nederland zich moeten voegen in het groote economisch gebied van het Euro-?£ peesche continent, zooals dit thans ,r wordt opgebouwd. Wij hebben ,c evenwel ook tot taak in het^ Oosten kolonisatiewerk te ver-lt richten. Het zou evenwel vol komen verkeerd zijn om in die richting eenige dwang uit te oefe nen. De Nederlanders weten zelf het allerbeste dat alleen de flink ste als kolonisator geschikt is. De, flinkste is echter altijd diegene, die vrijwillig een taak op zich,1 neemt (groote bijval). HE VET-VERZORGING.^ Tot de bijzondere arbeids-j, gebieden van den Nederland- schen landbouw, die het dichtst^ bevolkte gebied van Europa uit eigen bodem moet voeden, g behoort natuurlijk ook dat de ge-r zamenlijke opbrengsten van het land zoo hoog mogelijk zullen zijn en ook zoo volledig mogelijk onder e het totaai verdeeld zullen worden e Er zijn in dit verstreken boeren-r jaar vooral in de provincie Pries-e land' moeilijkheden ontstaan bij de aflevering van vee. Die moei-^ lijkhéden vielen toe te schrijven aan de omstandigheid dat de af levering van vee een tijd lang zeer traag heeft plaats gehad. Toen er daarna een versterkte aflevering a geëischt werd, hetgeen alleen u reeds noodzakelijk was Uit het be-e ginsel der billijkheid tegenover dea andere provinciën, was het voor-c jaar'in het land gekomen en mete de weer groen geworden weiden i was de melkopbrengst gestegen, i; Menschelijk gezien is het be-i grijpelijk. dat de boer in zulk a een tijd zijn melkkoe niet 0raagy afstaat. Er werd toen een systeem j opgesteld dat de aflevering vane vee in een bepaalde, namelijk om- gekeerde verhouding plaatst tote de aflevering van melk De boer, die de N'ederlandsches volksgemeenschap iuist op het; zoo belangrijke gebied van dej verzorging met vet helot door van zijn boerderij zooveel mogelijk melk voor de vetproductie af te! staan, zal een zekei voorrecht! krijgen bjj het afleveren van vee! voor de vleeschproduclie. Ik hoop dat deze maatregel er-, toe mag bijdragen om, voor zoo- ver dit slechts op eenigerlei wijze a mogelijk is. de voor de Nederlan-a ders bijzonder belangrijke ver-i zorging met vet te garandeeren i Dat de hier ter beschikking ge-1 stelde hoeveelheden voor een, laat e ons zeggen op langeren termijn: normaal gevoerde huishouding te i gering zijn, is een betreuvenswaar-e dig, door ons volkomen erkend! feit. Want het is verre van! ons, de biologische substantie van het Nederlandsche volk opi den duur op eenigerlei wijze te willen verzwakken Integendeel, wij nationaal-socialisten willen dat deze zoo kostbare biologischer substantie niet alleen behouden6 blijft, doch steeds sterker en groo-j ter zal worden. In dit opzicht ken-3 nen wii in het geheel geen af-1 gunst Wanneer ge kunt wordt6 ge zoo sterk en machtig als ge' wilt want wij ziin allen vereenigd' in de Germaansche lotsgemeen-? schap, (bijval). DE CLANDESTIENE HANDEL' Daar ik thans reeds bezig ben; met over de aflevering te spreken kan ik in dit verband, reeds we-i gans mijn verantwoordelijke po l sitie, een bepaald hoofdstuk nieif achteloos voorbijgaan. Dat is de clandestiene handel. Hier moéten de Nederlanders in hun e'gen be lang orde bewaren. Hec, dikwijls wordt er eeb vaderlandslievend manteltje om dien clandestienen handel heengehangen. Men zegt dan dat het beter is wanneer d? levensmiddelen in den clandestie-l neD handel terecht komen, omdat) zij anders als leveranties naar; Duitschland gaan. Ik zal aan diti sprookje over de, naar men be-l weert, enorme leveranties aan; Duitschland, een eind maken. 3 Ik heb den verantwoordelijken) instanties volledige vrijheid vam spreken gegeven, en die kunnen ui vertellen, wat er in werkelijkheid) aan Duitschland geleverd wordt. Daarbij zou ik echter reeds willen.» opmerken, dat de hoeveelheden) die juist in dit nieu,we oogstjaar' voor de leverantie in aanmerking! komen, met het oog op de totale? oogstresultaten geringer zijn, dan in het vorig jaar. Zij zijn niet' groo ter, dan hetgeen volgens de' Haagsche conventie over den oor-1 2li

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1943 | | pagina 2