De Germaansche staat zal veilig worden gesteld Dr. Göbbels spreekt in het Sportpalast 83ste Jaargang Maandag 1 Februari 1943 No. 25411 Proclamatie van den Führer rst VERDUISTEREN: Bij verstandig gebruik kan men met weinig gas veel doen. EERSTE BLAD. LEIDSCHaSr DAGBLAD DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. De Führer heeft op 30 Januari de volgende proclamatie uitge vaardigd INLEIDING. Voor de tiende maal verjaart heden de dag, waarop mij de rijkspresident, generaal-veldmaar 'schal von Hindenburg, de verant woordelijkheid overdroeg voor de leiding van het rijk. De veertien jarige worsteling van de natio- 'naal-socialistische beweging om de macht, die, zelf uit een zeer ie klein begin ontstaande, toen als »t verreweg de sterkste partij van 1- het rjjk het legale recht tot vor ming der regeering bezat, kreeg daarmede zijn succesvolle afslui ting. Dit overnemen van de ver- r" apt woordelijkheid geschiedde ech ter eerst, nadat alle partijen in min of meer langen tijdsduur haar onbekwaamheid om Duitsch land weer omhoog te leiden, had- (ten bewezen. Duitschland leed steeds meer onder de gevolgen van de nederlaag na een oorlog, die het niet gewild heeft en waar voor het derhalve ook op geener lei wijze was voorbereid. Na een heldhaftigen tegenstand, die ruim vier jaren door geen vijandelijke macht gebroken kon worden, "was het den van binnen en van buiten bevorderden defaitistischen ele menten gelukt eindelijk over te *aan tot de openlijke revolutie De Amerikaansche president, Wilson, had met de opstelling van 14 punten de wereld het visioen van een toekomstigen vrede voor oogen getooverd, die des te be geriger door het Duitsche volk oor waar werd gehouden, daar iet zoowel in zijn breede massa ilsook in den gedachtengang van ijn leidende mannen geenerlei ositieve oorlogsdoelen bezat. De tie voerde den strijd voor haar 'elfbehoud en was derhalve in 'ele lagen bijna dankbaar een rede van verzoening en overeen- itemming aangeboden te krijgen. VERSAILLES. Terstond na de daardoor van et Duitsche volk uitgelokte over- ave zijner wapens volgde het istorische bedrog, een woord- reuk, zooals de wereldgeschie- enis dien tot dusverre nog niet ad beleefd. In plaats van den vrede der verzoening en overeenstemming kwam dat dictaat van Versailles dat de Duitsche natie en de met kaar verbonden volken tot slaven vernederde, militair weerloos maakte, politiek ontrechtte en 'economisch voor onafzienbare tij den vernietigde. Dit alles echter wat sedert 1919 tot 1933 het Duitsche volk aan onrecht, onderdrukkingen, econo mische plundering en politieke iscriminatie werd toegebracht, ntmoette geen nationaal socia- istisch, maar het door en oor demoeratisch-marxistische >uitschland. Iedere poging van e democratische, afbrekerige en Diarxistische machthebbers om de verige wereld door een beroep de daar naar het schijnt ver- oede gelijke geestelijke richting kalmeeren, of zelfs te brengen 't inzicht in het onverstand de- r dictatuur van het zinnelooze weid, mislukte. Met taaie vol- rding trachtte het internatio- Ie Jodendom de natie eerst kapitalistisch leeg te plunderen, 'ui einde haar aldus economisch tar.!en daarmede door de stemming eeJgor het joodsche bolsjewisme rijp maken. De dwaasheid van het chttjg. vredesverdrag van Versailles m leidde echter niet slechts tot de ijeifVemieling van de Duitsche econo- srtj!1*116. maar in haar gevolgen tot de:een nïet minder groote ver- ;ge:woesting van het economische ;en, EN-I met inbegrip van dat in de z.g. overwinnaarsstaten. Toen 1932 ten einde liep, be vond de wereld zich in een toe stand van Voortdurende onafge broken scherper worden economi sche crisis. De werkloosheid drukte niet alleen op het Duitsche volk, maar ook op de rijke landen van het Westen en in Amerika in het bijzonder op de Vereenigde Sta ten. In den winter van 1932 op 1933 was in Duitschland het aan tal werkloozen gestegen tot zeven milioen en dat der arbeiders, die slechts korten tijd werkten, tot ongeveer hetzelfde aantal. Het Engelsche moederland, dat ruim een kwart van de oppervlakte der aarde beheerschte, had 2% millioen werkloozen. De Ver. Sta ten met haar reusachtige rijk dommen in den grond en een on begrensde vruchtbaarheid'hadden rond 13 millioen werkloozen. In Duitschland zelf waren de economische omstandigheden in overeenstemming met den toe stand van het algemeene leven. In tallooze partijen verscheurd, geremd door de egoistische vast- geroestheid der vertegenwoordi gers der landen en van de be- langhebbers der verschillende be roepsstanden en partijen, leek het voor iedere regeering van den aanvang af kansloos om ook slechts aan de meest dringende taken tot behoud van het leven van ons volk met de tot dusverre gebruikelijke methodes en de aan wezige krachten recht te doen wedervaren. De innerlijke ontbin ding van het volkslichaam had van hedenavond 17.21 uur tot morgenochtend 8.25 uur De maan kwam heden op te 4.49 uur en ging onder te 13.45 uur. zulke vorderingen gemaakt, dat nog slechts de overgang naar den chaos als eenige uitweg voor een mogelijke oplossing scheen over te blijven. Terwijl de joodsche partyleiders en economische hye na's aan den eenen kant de grond slagen van het politieke en eco nomische leven steeds meer ver nietigden, predikten dezelfde jood sche agitatoren de noodzakelijk heid der bolsjewistische revolutie. Het was, daarbij duidelijk, dat wanneer veertien jaar marxisme, democratie en parlementarisme er in geslaagd waren Duitschland te ruïneeren, een jaar bolsjewisme voldoende moest zijn, om het Duitsche rijk volledig te vernie tigen. Zoo stond het Duitsche volk, innerlijk in tweedracht en uiteengevallen, in zijn staats- en landsfinanciën onder schulden ge bukt en doorschokt voor het vol slagen bankroet. Veertien millioen arbeidende menschen hadden voor de eene helft onvoldoende, voor de andere helft in het geheel geeri werk, het bedrijfsleven dolf steeds meer het onderspit, de handel doofde np< Ter gelegenheid van den tien den verjaardag der aanvaarding van de macht heeft minister dr. Göbbels Zaterdagmiddag in het Sportpalast te Berlijn een rede voering gehouden, in welker ver loop hij de proclamatie van den Führer aan het Duitsche volk voorlas. De minister begon zijn rede met te betoogen, dat het sinds de aanvaarding van de macht in het jaar 1933 traditie geweest is, dat de Führer elk jaar per soonlijk aan het Duitsche volk het parool gaf voor het komen de jaar van strijd. De Führer heeft mij opgedragen, zoo ver volgde dr. Göbbels, u mede te deelen, dat het zijn vurigste wensch geweest is ook heden tot de natie te spreken. Hij betreurt het evenals wij, dathij dit jaar de ons allen tot een innerlijke behoefte geworden traditie der viering van dien ge denkdag, moet onderbreken. IVIaar de harde noodzakelijkheid van de oorlogvoering staat hem op dit oogenblik niet toe zijn hoofdkwartier te verlaten van waar hij de groote afweerslagen in het Oosten leidt. Hij richt zich derhalve in plaats van in een redevoering, in een proclamatie tot het Duitsche volk. Met een terugblik op de ge beurtenissen der afgeloopen ja ren wees de minister er op, dat Duitschland het met alle geva ren eh crises heeft klaargespeeld En zooals het in het verleden was, zoo zal het ook in het he den en in de toekomst zijn. Voor ons was het 'sinds van ouds een vaststaand en onomstootelijk be ginsel, dat het woord capitulatie in ons woordenboek niet bestond Daar bljjven wij en zullen wij altijd bij blijven. Strijd was het parool van de nat, socialistische beweging van het begin af aan en strijd is ons parool gebleven tot op den dag van heden. Even als ons destijds niets cadeau is gedaan, zoo zal ons ook thans niets geschonken worden. Alles moeten wij ons zelf veroveren en door werk verkrijgen. Thans in het uur van de zwaarste gevech ten in het Oosten meent de te genstander weer eens, over ons te kunnen tiomfeeren. De vijandelijke dagbladen lie gen er maar op los. Zij bewe ren, dat in Duitschland de uit zonderingstoestand is afgekon digd, dat de natie begint uiteen te vallen enz. Ik kan daarente gen als vaststaande feiten het volgende const ateeren Er heerscht in Duitschland leven ook in de andere landen slechts de toestand eener totale bereidheid van ons volk tot con centratie van zijn krachten voor het behalen van de overwinning. Van nu af aan willen wij alles wat slechts denkbaar is, doen om de overwinning te bespoedi gen. Volkomen onverschillig is het ons daarbij, wanneer onze vijanden ons in onze vastbera denheid niet serieus nemen. Door den vijand onderschat te worden, is in den oorlog altijd een goede hulp. Men zal de re sultaten ^van onzen fanatieken arbeid eerder dan men denkt aan de vijandelijke zijde reeds in het verdere verloop van den oor log bespeuren. In Engelsche bla den viel dezer dagen te lezen, dat de Duitsche leiding zich in haar huidigen toestand van nood en druk beroepen heeft op de weerstandskracht van het Engelsche na de catastrophe van Duinkerken, ten einde het Duit sche volk moed in te spreken. Ik verklaar ten aanzien daar van: geen enkele Duitsche staats man en geen enkele Duitsche courant hebben zich tot zooiets verlaagd. Ik zou ook geen re den weten, waarom het Duitsche volk zich juist op het Engelsche volk zou moeten beroepen om het met de reusachtige moeilijk heden van dezen tweeden win- teroorlog klaar te spelen. Een volk in welks geschiedenis een Frederik de Groote voorkomt, be hoeft niet naar voorbeelden te gaan zoeken in de Engelsche geschiedenis. Geen mensch denkt er aan de moeüijkheden van dezen wereldstrijd te bagatelli- seeren. Die strijd is uiterst hard en stelt bovenmenschelijke eischen aan onze troepen en hun leiding. Wanneer de vijand zich beroept op militaire successen in dezen winter, dan kunnen wij daarop slechts antwoorden, dat juist die ons hebben wakker geschud uit de laatste begrippen van behaag lijkheid en gemakkelijkheid. Het Duitsche volk wil van dit uur af aan nog slechts vechten en wer ken voor de overwinning, In Lon den hoont men, dat wij geen reserves meer ter beschikking zouden hebben. De strijd om ons bestaan nadert zijn dramatisch hoogtepunt, Het is niet alleen een strijd om de vrijheid en vei ligheid van de Duitsche natie, doch ook een geweldig conflict om het toekomstige lot van Europa, ja van het geheele be schaafde avondland. Wanneer de vijand meent, ons door eenige slagen te kunnen ontmoedigen, dan vergist hij zich sterk. Deze slagen waren en zijn voor ons slechts een alarmsig naal tot den totalen oorlog. Op de aanmatigende dreigementen dar overwinning van het bolsje wisme en van de plutocratie ant woorden wij met een nationale krachtsinspanning van het ge heele volk. Niets zal ons er toe brengen, ook slechts met de kleinste gedachte te prakkizeeren over toegeeflijkheid, gezien het feit, dat de schitterende over winningen van onze soldaten ons en onzen bondgenooten bijna het geheele Europeesche werelddeel aan de voeten gelegd hebben. Wij zijn vastbesloten van deze over winningen een volkomen gebruik te maken. Partij en staat zullen in de voorbereiding van den totalen oorlog voorbeeldig voorop staan. Er zijn maatregelen genomen en in de komende dagen zullen er nog meer tot stand komen, om de totale oorlogvoering te orga- niseeren en practisch uit te voe ren. Nadat de minister de procla matie van den Führer aan het Duitsche volk had voorgelezen, vervolgde hij: deze proclamatie behelst alles wat wij op dit uur moeten weten en de bevelen, waarop het Duitsche volk met ongeduld gewacht heeft. Hier vinden wij de parolen van den strijd en van een wilde vastbe radenheid. die onze harten ver heffen. Wij gelooven in de over winning, omdat de Duitsche natie ditmaal weet, waar het om gaat. Wij zijn besloten hard te blijven en verbeten te werken, totdat de overwinning in onze handen is. Wij gelooven in de overwinning, omdat wij den Führer hebben. Wanneer wij thans naar hem opzien, dan zien wij juist in hem de veilige garantie van de ko mende eindovei-winning. Wij we ten heel nauwkeurig, dat het wereldbeslissende conflict van dezen oorlog gaat tusschen het nationaal-socialistische rijk en de bolsjewistische sovjet-unie. Tegen het einde van zijn rede zeide dr. Göbbels: in dit drama tisch uur van onzen reusachtigen strijd tegen onze oude vijanden, willen wij slechts de eene bede tot den Almachtige richten, ons den Führer gezond en vol kracht en besluitvaardigheid te be houden. Wij weten, dat wij dan alle gevaren te boven zullen ko men en ten slotte overwinning en vrede zullen verkrijgen. Zoo roep ik dan den Führer uit naam van het geheele Duitsche volk voor den zwaars ten strijd om onze vrijheid naar buiten, ons oude parool toe als bevestiging van onze bereidwilligheid, die tot alles in staat is: Führer beveel, wij volgen". Zoowel tijdens als aan het eind van de rede van den minister weerklonk eindelooze bijval. (D.N.B.) Dit Nummer bestaat uit 8 Pagina's. uit, scheepvaart en verkeer schrompelden steeds meer ineen, de boer verloor huis en hof, de levensvreugde begon te verdwij nen en het dalende aantal ge boorten deed het einde van ons volk bijna systematisch voorzien en berekenen. TOEN KWAM 1933. Dit was dus de erfenis, die mij op 30 Januari 1933 verantwoorde lijk overhandigd werd. In de eer ste proclamatie aan het Duitsche volk kondigde ik als kanselier van de toenmalige rijksregeering het besluit de natie als voorwaarde voor iedere opkomst tot eenheid te brengen, haar rechten naar beste weten en geweten van nu af weer te behartigen, zoowel te gen de waanzinnige hartstochten in het binnenland alsook tegen over de afpersingen van de om ringende wereld. Vooral echter beloofde ik de werkloosheid op te heffen en den Duitschen boer in de toekomst te behoeden voor het verdrijven van huis en hof. Ik verzocht toen het Duitsche volk mij vier jaren tijd te geven om datgene weer goed te maken, wat in een verval van veertien jaar vernietigd of verwoest was. Ik heb nu, gesteund door mijn medestrijders, in rustelooze, on afgebroken activiteit, jaar na jaar gewerkt aan de wederop richting van het Duitsche rijk in het binnenland en naar buiten. Nog voor den door mij verzoch ten termijn verstreken was, was reeds de laatste werkloozc weer aan het werk. De joodsche aan val op den grond en bodem van het Duitsche hoerendom was af-' geslagen, het behoud der hof steden verzekerd, het handwerk en het overige bedrijfsleven be gonnen weer op te bloeien, da financiën van rijk, landen en ge meenten werden in orde ge bracht, het gelukte het verkeers wezen tot nieuw leven te brengen, wegen en spoorwegen werden verbeterd, nieuwe kanalen aan gelegd, begonnen met den aan leg van de rijksautobaan. Met de saneering van het eco nomische leven ging de ontwik keling van het cultureele hand in hand. Bouwkunst, theater, muziek, film, radio, zij beleef den een opbloei als nooit tevoren. Daarbij stond bovenal één ge bod: steeds meer het breede volk te doen deelnemen, niet alleen aan de materieele. maar ook aan de cultureele goederen en schep pingen der natie. Daarmede wa ren in overeenstemming de be ginselen der nieuwe opvoeding. Zonder rekening te houden met afkomst, stand of beroep der ouders, moest ieder bekwaam kind van ons volk op kosten van de volksgemeenschap de studie en daarmede de sociale opkomst mogelijk worden gemaakt. Wat op de gebieden van de economische, cultureele en sociale ontwikkeling sedert 1933 in het Duitsche rijk onder de nieuwe leiding gepresteerd werd, is uniek, het is zoo uniek, dat vooral in de democratische landen niets evenwaardigs daarnaast ge plaatst kan worden. Alleen het fascistische Italië heeft door zijn Duce in zijn inwendigen opbouw- arbeid vergelijkbare daden vol bracht. Dit alles echter kon slechts ge lukken door een concentratie van alle krachten der natie en door haar eensgezinde oriënteering op de als noodzakelijk erkende doel stellingen. Zoo zijn in' enkele ja ren tallooze verschijnselen van ons innerlijk verval opgeheven. In plaats van het in confessies, partijen en klassen verscheurde en derhalve in onmacht vegetee- rende rijk van Weimar, was het Duitschland van de omcentrati»

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1943 | | pagina 1