De Germaansche staat zal veilig
worden gesteld
Dr. Göbbels spreekt in het Sportpalast
83ste Jaargang
Maandag 1 Februari 1943
No. 25411
Proclamatie van den Führer
rst
VERDUISTEREN:
Bij verstandig gebruik kan men met weinig
gas veel doen.
EERSTE BLAD.
LEIDSCHaSr DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
De Führer heeft op 30 Januari
de volgende proclamatie uitge
vaardigd
INLEIDING.
Voor de tiende maal verjaart
heden de dag, waarop mij de
rijkspresident, generaal-veldmaar
'schal von Hindenburg, de verant
woordelijkheid overdroeg voor de
leiding van het rijk. De veertien
jarige worsteling van de natio-
'naal-socialistische beweging om
de macht, die, zelf uit een zeer
ie klein begin ontstaande, toen als
»t verreweg de sterkste partij van
1- het rjjk het legale recht tot vor
ming der regeering bezat, kreeg
daarmede zijn succesvolle afslui
ting. Dit overnemen van de ver-
r" apt woordelijkheid geschiedde ech
ter eerst, nadat alle partijen in
min of meer langen tijdsduur
haar onbekwaamheid om Duitsch
land weer omhoog te leiden, had-
(ten bewezen. Duitschland leed
steeds meer onder de gevolgen
van de nederlaag na een oorlog,
die het niet gewild heeft en waar
voor het derhalve ook op geener
lei wijze was voorbereid. Na een
heldhaftigen tegenstand, die ruim
vier jaren door geen vijandelijke
macht gebroken kon worden, "was
het den van binnen en van buiten
bevorderden defaitistischen ele
menten gelukt eindelijk over te
*aan tot de openlijke revolutie
De Amerikaansche president,
Wilson, had met de opstelling van
14 punten de wereld het visioen
van een toekomstigen vrede voor
oogen getooverd, die des te be
geriger door het Duitsche volk
oor waar werd gehouden, daar
iet zoowel in zijn breede massa
ilsook in den gedachtengang van
ijn leidende mannen geenerlei
ositieve oorlogsdoelen bezat. De
tie voerde den strijd voor haar
'elfbehoud en was derhalve in
'ele lagen bijna dankbaar een
rede van verzoening en overeen-
itemming aangeboden te krijgen.
VERSAILLES.
Terstond na de daardoor van
et Duitsche volk uitgelokte over-
ave zijner wapens volgde het
istorische bedrog, een woord-
reuk, zooals de wereldgeschie-
enis dien tot dusverre nog niet
ad beleefd.
In plaats van den vrede der
verzoening en overeenstemming
kwam dat dictaat van Versailles
dat de Duitsche natie en de met
kaar verbonden volken tot slaven
vernederde, militair weerloos
maakte, politiek ontrechtte en
'economisch voor onafzienbare tij
den vernietigde.
Dit alles echter wat sedert 1919
tot 1933 het Duitsche volk aan
onrecht, onderdrukkingen, econo
mische plundering en politieke
iscriminatie werd toegebracht,
ntmoette geen nationaal socia-
istisch, maar het door en
oor demoeratisch-marxistische
>uitschland. Iedere poging van
e democratische, afbrekerige en
Diarxistische machthebbers om de
verige wereld door een beroep
de daar naar het schijnt ver-
oede gelijke geestelijke richting
kalmeeren, of zelfs te brengen
't inzicht in het onverstand de-
r dictatuur van het zinnelooze
weid, mislukte. Met taaie vol-
rding trachtte het internatio-
Ie Jodendom de natie eerst
kapitalistisch leeg te plunderen,
'ui einde haar aldus economisch
tar.!en daarmede door de stemming
eeJgor het joodsche bolsjewisme rijp
maken. De dwaasheid van het
chttjg. vredesverdrag van Versailles
m leidde echter niet slechts tot de
ijeifVemieling van de Duitsche econo-
srtj!1*116. maar in haar gevolgen tot
de:een nïet minder groote ver-
;ge:woesting van het economische
;en,
EN-I
met inbegrip van dat in de z.g.
overwinnaarsstaten.
Toen 1932 ten einde liep, be
vond de wereld zich in een toe
stand van Voortdurende onafge
broken scherper worden economi
sche crisis. De werkloosheid drukte
niet alleen op het Duitsche volk,
maar ook op de rijke landen van
het Westen en in Amerika in het
bijzonder op de Vereenigde Sta
ten. In den winter van 1932 op
1933 was in Duitschland het aan
tal werkloozen gestegen tot zeven
milioen en dat der arbeiders,
die slechts korten tijd werkten,
tot ongeveer hetzelfde aantal. Het
Engelsche moederland, dat ruim
een kwart van de oppervlakte
der aarde beheerschte, had 2%
millioen werkloozen. De Ver. Sta
ten met haar reusachtige rijk
dommen in den grond en een on
begrensde vruchtbaarheid'hadden
rond 13 millioen werkloozen.
In Duitschland zelf waren de
economische omstandigheden in
overeenstemming met den toe
stand van het algemeene leven.
In tallooze partijen verscheurd,
geremd door de egoistische vast-
geroestheid der vertegenwoordi
gers der landen en van de be-
langhebbers der verschillende be
roepsstanden en partijen, leek
het voor iedere regeering van den
aanvang af kansloos om ook
slechts aan de meest dringende
taken tot behoud van het leven
van ons volk met de tot dusverre
gebruikelijke methodes en de aan
wezige krachten recht te doen
wedervaren. De innerlijke ontbin
ding van het volkslichaam had
van hedenavond 17.21 uur
tot morgenochtend 8.25 uur
De maan kwam heden op te 4.49
uur en ging onder te 13.45 uur.
zulke vorderingen gemaakt, dat
nog slechts de overgang naar den
chaos als eenige uitweg voor een
mogelijke oplossing scheen over
te blijven. Terwijl de joodsche
partyleiders en economische hye
na's aan den eenen kant de grond
slagen van het politieke en eco
nomische leven steeds meer ver
nietigden, predikten dezelfde jood
sche agitatoren de noodzakelijk
heid der bolsjewistische revolutie.
Het was, daarbij duidelijk, dat
wanneer veertien jaar marxisme,
democratie en parlementarisme
er in geslaagd waren Duitschland
te ruïneeren, een jaar bolsjewisme
voldoende moest zijn, om het
Duitsche rijk volledig te vernie
tigen. Zoo stond het Duitsche
volk, innerlijk in tweedracht en
uiteengevallen, in zijn staats- en
landsfinanciën onder schulden ge
bukt en doorschokt voor het vol
slagen bankroet.
Veertien millioen arbeidende
menschen hadden voor de eene
helft onvoldoende, voor de andere
helft in het geheel geeri werk,
het bedrijfsleven dolf steeds meer
het onderspit, de handel doofde
np<
Ter gelegenheid van den tien
den verjaardag der aanvaarding
van de macht heeft minister dr.
Göbbels Zaterdagmiddag in het
Sportpalast te Berlijn een rede
voering gehouden, in welker ver
loop hij de proclamatie van den
Führer aan het Duitsche volk
voorlas.
De minister begon zijn rede
met te betoogen, dat het sinds de
aanvaarding van de macht in
het jaar 1933 traditie geweest
is, dat de Führer elk jaar per
soonlijk aan het Duitsche volk
het parool gaf voor het komen
de jaar van strijd. De Führer
heeft mij opgedragen, zoo ver
volgde dr. Göbbels, u mede te
deelen, dat het zijn vurigste
wensch geweest is ook heden tot
de natie te spreken.
Hij betreurt het evenals wij,
dathij dit jaar de ons allen tot
een innerlijke behoefte geworden
traditie der viering van dien ge
denkdag, moet onderbreken.
IVIaar de harde noodzakelijkheid
van de oorlogvoering staat hem
op dit oogenblik niet toe zijn
hoofdkwartier te verlaten van
waar hij de groote afweerslagen
in het Oosten leidt.
Hij richt zich derhalve in
plaats van in een redevoering, in
een proclamatie tot het Duitsche
volk.
Met een terugblik op de ge
beurtenissen der afgeloopen ja
ren wees de minister er op, dat
Duitschland het met alle geva
ren eh crises heeft klaargespeeld
En zooals het in het verleden
was, zoo zal het ook in het he
den en in de toekomst zijn. Voor
ons was het 'sinds van ouds een
vaststaand en onomstootelijk be
ginsel, dat het woord capitulatie
in ons woordenboek niet bestond
Daar bljjven wij en zullen wij
altijd bij blijven. Strijd was het
parool van de nat, socialistische
beweging van het begin af aan
en strijd is ons parool gebleven
tot op den dag van heden. Even
als ons destijds niets cadeau is
gedaan, zoo zal ons ook thans
niets geschonken worden. Alles
moeten wij ons zelf veroveren en
door werk verkrijgen. Thans in
het uur van de zwaarste gevech
ten in het Oosten meent de te
genstander weer eens, over ons
te kunnen tiomfeeren.
De vijandelijke dagbladen lie
gen er maar op los. Zij bewe
ren, dat in Duitschland de uit
zonderingstoestand is afgekon
digd, dat de natie begint uiteen
te vallen enz. Ik kan daarente
gen als vaststaande feiten het
volgende const ateeren
Er heerscht in Duitschland
leven ook in de andere landen slechts de toestand eener totale
bereidheid van ons volk tot con
centratie van zijn krachten voor
het behalen van de overwinning.
Van nu af aan willen wij alles
wat slechts denkbaar is, doen
om de overwinning te bespoedi
gen. Volkomen onverschillig is
het ons daarbij, wanneer onze
vijanden ons in onze vastbera
denheid niet serieus nemen.
Door den vijand onderschat te
worden, is in den oorlog altijd
een goede hulp. Men zal de re
sultaten ^van onzen fanatieken
arbeid eerder dan men denkt
aan de vijandelijke zijde reeds in
het verdere verloop van den oor
log bespeuren. In Engelsche bla
den viel dezer dagen te lezen,
dat de Duitsche leiding zich in
haar huidigen toestand van
nood en druk beroepen heeft op
de weerstandskracht van het
Engelsche na de catastrophe van
Duinkerken, ten einde het Duit
sche volk moed in te spreken.
Ik verklaar ten aanzien daar
van: geen enkele Duitsche staats
man en geen enkele Duitsche
courant hebben zich tot zooiets
verlaagd. Ik zou ook geen re
den weten, waarom het Duitsche
volk zich juist op het Engelsche
volk zou moeten beroepen om
het met de reusachtige moeilijk
heden van dezen tweeden win-
teroorlog klaar te spelen. Een
volk in welks geschiedenis een
Frederik de Groote voorkomt, be
hoeft niet naar voorbeelden te
gaan zoeken in de Engelsche
geschiedenis. Geen mensch denkt
er aan de moeüijkheden van
dezen wereldstrijd te bagatelli-
seeren. Die strijd is uiterst hard
en stelt bovenmenschelijke
eischen aan onze troepen en
hun leiding.
Wanneer de vijand zich beroept
op militaire successen in dezen
winter, dan kunnen wij daarop
slechts antwoorden, dat juist die
ons hebben wakker geschud uit
de laatste begrippen van behaag
lijkheid en gemakkelijkheid. Het
Duitsche volk wil van dit uur af
aan nog slechts vechten en wer
ken voor de overwinning, In Lon
den hoont men, dat wij geen
reserves meer ter beschikking
zouden hebben. De strijd om ons
bestaan nadert zijn dramatisch
hoogtepunt, Het is niet alleen
een strijd om de vrijheid en vei
ligheid van de Duitsche natie,
doch ook een geweldig conflict
om het toekomstige lot van
Europa, ja van het geheele be
schaafde avondland.
Wanneer de vijand meent, ons
door eenige slagen te kunnen
ontmoedigen, dan vergist hij zich
sterk. Deze slagen waren en zijn
voor ons slechts een alarmsig
naal tot den totalen oorlog. Op
de aanmatigende dreigementen
dar overwinning van het bolsje
wisme en van de plutocratie ant
woorden wij met een nationale
krachtsinspanning van het ge
heele volk. Niets zal ons er toe
brengen, ook slechts met de
kleinste gedachte te prakkizeeren
over toegeeflijkheid, gezien het
feit, dat de schitterende over
winningen van onze soldaten ons
en onzen bondgenooten bijna het
geheele Europeesche werelddeel
aan de voeten gelegd hebben. Wij
zijn vastbesloten van deze over
winningen een volkomen gebruik
te maken.
Partij en staat zullen in de
voorbereiding van den totalen
oorlog voorbeeldig voorop staan.
Er zijn maatregelen genomen en
in de komende dagen zullen er
nog meer tot stand komen, om
de totale oorlogvoering te orga-
niseeren en practisch uit te voe
ren.
Nadat de minister de procla
matie van den Führer aan het
Duitsche volk had voorgelezen,
vervolgde hij: deze proclamatie
behelst alles wat wij op dit uur
moeten weten en de bevelen,
waarop het Duitsche volk met
ongeduld gewacht heeft. Hier
vinden wij de parolen van den
strijd en van een wilde vastbe
radenheid. die onze harten ver
heffen. Wij gelooven in de over
winning, omdat de Duitsche natie
ditmaal weet, waar het om gaat.
Wij zijn besloten hard te blijven
en verbeten te werken, totdat de
overwinning in onze handen is.
Wij gelooven in de overwinning,
omdat wij den Führer hebben.
Wanneer wij thans naar hem
opzien, dan zien wij juist in hem
de veilige garantie van de ko
mende eindovei-winning. Wij we
ten heel nauwkeurig, dat het
wereldbeslissende conflict van
dezen oorlog gaat tusschen het
nationaal-socialistische rijk en
de bolsjewistische sovjet-unie.
Tegen het einde van zijn rede
zeide dr. Göbbels: in dit drama
tisch uur van onzen reusachtigen
strijd tegen onze oude vijanden,
willen wij slechts de eene bede
tot den Almachtige richten, ons
den Führer gezond en vol kracht
en besluitvaardigheid te be
houden. Wij weten, dat wij dan
alle gevaren te boven zullen ko
men en ten slotte overwinning en
vrede zullen verkrijgen.
Zoo roep ik dan den Führer uit
naam van het geheele Duitsche
volk voor den zwaars ten strijd om
onze vrijheid naar buiten, ons
oude parool toe als bevestiging
van onze bereidwilligheid, die tot
alles in staat is: Führer beveel,
wij volgen".
Zoowel tijdens als aan het eind
van de rede van den minister
weerklonk eindelooze bijval.
(D.N.B.)
Dit Nummer bestaat uit
8 Pagina's.
uit, scheepvaart en verkeer
schrompelden steeds meer ineen,
de boer verloor huis en hof, de
levensvreugde begon te verdwij
nen en het dalende aantal ge
boorten deed het einde van ons
volk bijna systematisch voorzien
en berekenen.
TOEN KWAM 1933.
Dit was dus de erfenis, die mij
op 30 Januari 1933 verantwoorde
lijk overhandigd werd. In de eer
ste proclamatie aan het Duitsche
volk kondigde ik als kanselier van
de toenmalige rijksregeering het
besluit de natie als voorwaarde
voor iedere opkomst tot eenheid
te brengen, haar rechten naar
beste weten en geweten van nu
af weer te behartigen, zoowel te
gen de waanzinnige hartstochten
in het binnenland alsook tegen
over de afpersingen van de om
ringende wereld. Vooral echter
beloofde ik de werkloosheid op
te heffen en den Duitschen boer
in de toekomst te behoeden voor
het verdrijven van huis en hof.
Ik verzocht toen het Duitsche volk
mij vier jaren tijd te geven om
datgene weer goed te maken,
wat in een verval van veertien
jaar vernietigd of verwoest was.
Ik heb nu, gesteund door mijn
medestrijders, in rustelooze, on
afgebroken activiteit, jaar na
jaar gewerkt aan de wederop
richting van het Duitsche rijk in
het binnenland en naar buiten.
Nog voor den door mij verzoch
ten termijn verstreken was, was
reeds de laatste werkloozc weer
aan het werk. De joodsche aan
val op den grond en bodem van
het Duitsche hoerendom was af-'
geslagen, het behoud der hof
steden verzekerd, het handwerk
en het overige bedrijfsleven be
gonnen weer op te bloeien, da
financiën van rijk, landen en ge
meenten werden in orde ge
bracht, het gelukte het verkeers
wezen tot nieuw leven te brengen,
wegen en spoorwegen werden
verbeterd, nieuwe kanalen aan
gelegd, begonnen met den aan
leg van de rijksautobaan.
Met de saneering van het eco
nomische leven ging de ontwik
keling van het cultureele hand
in hand. Bouwkunst, theater,
muziek, film, radio, zij beleef
den een opbloei als nooit tevoren.
Daarbij stond bovenal één ge
bod: steeds meer het breede volk
te doen deelnemen, niet alleen
aan de materieele. maar ook aan
de cultureele goederen en schep
pingen der natie. Daarmede wa
ren in overeenstemming de be
ginselen der nieuwe opvoeding.
Zonder rekening te houden met
afkomst, stand of beroep der
ouders, moest ieder bekwaam kind
van ons volk op kosten van de
volksgemeenschap de studie en
daarmede de sociale opkomst
mogelijk worden gemaakt.
Wat op de gebieden van de
economische, cultureele en sociale
ontwikkeling sedert 1933 in het
Duitsche rijk onder de nieuwe
leiding gepresteerd werd, is
uniek, het is zoo uniek, dat vooral
in de democratische landen niets
evenwaardigs daarnaast ge
plaatst kan worden. Alleen het
fascistische Italië heeft door zijn
Duce in zijn inwendigen opbouw-
arbeid vergelijkbare daden vol
bracht.
Dit alles echter kon slechts ge
lukken door een concentratie van
alle krachten der natie en door
haar eensgezinde oriënteering op
de als noodzakelijk erkende doel
stellingen. Zoo zijn in' enkele ja
ren tallooze verschijnselen van
ons innerlijk verval opgeheven.
In plaats van het in confessies,
partijen en klassen verscheurde
en derhalve in onmacht vegetee-
rende rijk van Weimar, was het
Duitschland van de omcentrati»