de rede van den duce
r
83ste Jaargang
Donderdag 3 December 1942
No. 25364
Antwoord aan Churchill
ITALIAANSCH
WEERMACHTBERICHT
„Houdt Uw gasverbruik in toom
En spaart eiken dag wat stroom."
Zevende levensperiode
van ons Volk.
VERDUISTEREN:
Göbbels in „Das Reich"
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
De Duce zeide voorts in zijn
rede
Ik lees u thans het deel voor,
dat Churchill aan mijzelve heeft
gewijd. Mussolini las daarop de
afzonderlijke passages van de
rede van Churchill voor en
merkte op, dat hij er trotsch op
kon zijn te worden beschouwd
als de eenige tegenstander'van het
Engelsche wereldrijk. Wat de be
wering betreft-, dat het Italiaap-
sche volk geen vragen gesteld
zijn, kon hij er op wijzen, dat
men het Eng else volk even
min gevraagd had of het den j
oorlog wilde, en dat wanneer -
men het thans de vraag zou
voorleggen, zich in ieder geval
heel anders zou toonen dan zijn
regeerders gelooven. Wat de be-
wering van Churchill betreft, dat
Italië neutraal had kunnen blij
ven, verklaarde Mussolini, dat,j
wanneer Italië neutraal gebleven'
zou zijn, het zich zou hebben
blootgesteld aan een vreeselijke
ellende, \yant geen van beide par
tijen zou Italië te hulp zijn ge
komen. Ten aanzien van de be
wering van den dolkstoot zeide
Mussolini, dat de deelneming van
Italië aan den oorlog reeds be
paald was voor den vijfden Juni
1940 en dat uitsluitend op ver
langen van het Duitsche opper
bevel deze datum uitgesteld was
tot den tienden Juni. Niemand
dacht op dat oogenblik, dat de
oorlog in Frankrijk zoo'snel ten
einde zou zijn. Het minst Chur
chill. De Fransche ineenstorting
kwam onverwacht, maar was vol
ledig. Toen wij aan den oorlog
gingen deelnemen, waren het
Fransche alpenleger, het Fran
sche luchtwapen en vooral de
Fransche marine, die in een oor
log op de Middellandsche Zee
een groote rol had kunnen spe
len, nog intact. Wanneer men
echter ook wilde aannemen, dat
Italië Frankrijk een dolkstoot
had gegeven, moet men dezen
dolkstoot plaatsen tegenover de
honderden dolkstooten, die Frank
rijk sedert den tijd van de Gal
liërs tot aan de overeenkomst
van Mentanq, Italië heeft gege
ven.
Vervolgens keerde Mussolini
zich tegen de woorden van Chur
chill, volgens welke hij niet ge
luisterd had naar het verstan
dige beroep van den Amerikaan-
schen president. Hij wees deze
opvatting ten scherpste van de
hand en verklaarde, dat Chur
chill van een hertogelijke familie
afstamt, in welker aderen blauw
bloed vloeit. In mijn aderen, zoo.
riep Mussolini uit, stroomt het
gezonde bloed van een smid. Ik
voel mij thans meer dan ooit su
perieur aan Churchill, uit wiens
van tabak en alcohol stinkenden
mond de kwalijkste beleedigingen
jegens Italië vloeien. Wat de
woorden van Churchill betreft,
dat het Italiaansche imperium
verloren is in dit opzicht is het
laatste woord nog niet gesproken.
Ik weet. dat er geen Italiaan is,
die niet de dagen van het voor
jaar van 1333 nogmaals zou wil
len beleven.
Voortgaande verklaarde Musso
lini, dat het niemand mag zijn
veroorloofd den moed en het hel
dendom van den Italiaanschen
soldaat in twijfel te trekken of
neer te halen. De Duitsche ka
meraden hebben spontaan erkend
dat wanneer de Italiaansche sol
daat goed uitgerust is en goed ge
leid wordt, hij een der teste zoo
niet de beste soldaat ter wereld
is. Wat ten slotte de bewering, dat
het Italiaansche volk gelukkig is,
betreft, moet men vaststellen, dat
het Italiaansche volk in zijn ge
schiedenis nooit gelukkig is ge
weest. want het had nooit brood
genoeg en telkens wanneer het
een beetje meer plaats in de zon
zocht, vond het den weg naar een
betere toekomst versperd.
Men wil eenvoudig het Italiaan
sche volk het recht op een be
staan ontzeggen en wel niet alleen
het door het fascisme gelelde
Italië, maar Italië in algemeenen
zin. Het is onjuist, dat Engeland
tegenover het Italiaansche volk
vriendschappelijke gevoelens heeft.
Engeland is nooit bevriend met
Italië geweest.
In het vervolg van zijn rede
wees Mussolini er op, dat de V.S.
de eersten zijn geweest, die het
onderscheid tusschen de rassen
hebben ingevoerd en die de Ita
lianen zelf discrimineerden van de
Europeanen. Wanneer thans, zoo
zeide Mussolini, Columbus den
voet weer op Amerikaanschen bo
dem zou zetten, zou men hem als
zoon van Ligurië in ieder geval
in quarantaine zetten.
Wanneer Churchill vraagt hoe
lang dat alles zal duren, kan men
hem daarop antwoorden: „Het zal
duren tot de overwinning en nog
langer".
Mussolini haalde de opvattingen
aan van bekende Engelsche schrij -
vers als Carlyle en Byron, die
op de duidelijkste wijze de leu
genachtigheid ën schijnheiligheid
van de Engelsche politiek in het
licht hebben gesteld, terwijl hij
voorts voorbeelden gaf uit de ge
schiedenis van de laatste eeuw,
waaruit de volstrekte vijandigheid
van Engeland jegens Italië blijkt.
Wij moeten ons vrij maken van j
valsche gevoelens, zoo riep de i
Duce uit. Zonder haat kan geen
oorlog gevoerd worden, de haat
jegens den vijand moet dag' en
nacht worden aangewakkerd. Met
de grootste energie moeten alle
tendenties bestreden worden, die
ten doel hebben de geesten zwak
te maken. De wereld heeft van
Italië soms nog een volkomen ver
keerd beeld en verwacht slechts
weinig van het Italiaansche volk.
Mussolini herinnerde er aan, dat
het Italiaansche volk aan de
Middellandsche Zee zeer hard is
geweest. Wel is het waar, dat deze
hardheid meestal slechts in de
gevechten van de Italiaansche
staten onder elkander aan den
dag is getreden.-Eerst na de in
eenstorting van de republiek Flo
rence is de onmilitaire tijd voor
alle Italiaansche staten met uit
zondering van. Piemont gekomen.
Italië is voor de wereld het land
van het penseel, de troffel en de
muziek geworden. „Ik zou liever
in plaats van standbeelden en
schilderijen meer aan den vijand
ontrukte vaandels zien'riep de
Duce uit onder grooten bijval van
de aanwezigen. De houding van
het Italiaansche volk is bewonde
renswaardig, zoo ging -de Duce
voort. Dit geldt voor alle klassen
der bevolking. Men kan van het
Italiaansche volk niet meer ver
langen en b.v. geen duurzame
geestdrift elschen. Want geest
drift is in zekere mate een ly
risch oogenblik in het leven der
volken, evenals in het particuliere
leven, zoodat men zeggen kan, dat
degenen, die zich in een voort- j
durenden roes van geestdrift be
vinden, tot geestelijk ongezond
verklaard moeten worden.
Voorts verklaarde de Duce, dat
het Italiaansche volk werkt. Hét
is gedisciplineerd, er is geen en
kele daad van sabotage door Ita
lianen ondernomen, er is geen
enkele betooging tegen den oor
log in Italië voorgekomen, afge
zien van een vrouw in Genua,
die heeft uitgeroepen, dat zij
vrede wilde hebben.
Specialen lof sprak de Duce uit
voor de Italiaansche vrouwen,
wier houding hij waarlijk bewon
derenswaardig noemde. De Ita
liaansche vrouwen vormen het
onuitputtelijke vergaarbekken van
de levenskracht der natie. De
discipline van het Italiaansche
volk kan op geenerlei wijze wor
den aangetast door de „bacillen
dragers". Het Italiaansche volk is
zich bewust van de noodzakelijk
heid van dezen oorlog, die waar
lijk een heiligen oorlog moet wor
den genoemd, zoo riep de Duce
uit. Italië heeft de beslissing
moeten nemen of het zijn poli
tiek wilde inrichten meer volgens
zijir landsgrenzen of meer vol
gens zijn zeegrenzen, aangezien
het niet voortdurend in een zwe-
venden toestand kon blijven. Zoo
kon het niet verre blijven van
DE STRIJD IN TUNESIË.
Het Italiaansche weermachts-
bericht van gisteren luidde:
In de Cyrenaica waren concen
traties van vijandelijke strijd
krachten blootgesteld aan hevig
artillerievuur. Herhaalde ontmoe
tingen van gemotoriseerde en
pantserafdeelingen in Tuaesië
namen een. voor de spiltroepen
volkomen gunstig verloop. De
spiltroepen wierpen den vijand
achteruit en maakten terrein
winst. Eenige tientallen gevange
nen werden gemaakt.
Ook vliegvelden, knooppunten
van wegen en autoconceritraties
werden met waargenomen succes
door onze en door Duitsche ge
vechtsvliegtuigen in den sector
Cyrenaica en in Tunesië aange
vallen.
Formaties van onze luchtmacht
wierpen bommen op de havenin
stallaties van Bone en Algiers,
In de haven liggende schepen
werden getroffen en raakten in
brand. Tijdens achteréénvolgende
luchtgevechten met Britsche ja
gers werden vijf Spitfires neer
geschoten.
In den loop van den dag stort
ten nog tien vijandelijke vliegtui
gen door het vuur van Italiaan
sche en Duitsche jagers neer.
Vier vijandelijke vliegtuigen wer
den tijdens vluchten boven Gela
en Comiso vernield. Drie van
onze vliegtuigen zijn van hun
vlucht niet teruggekeerd.
den reusachtigen strijd, die op
het oogenblik in de wereld woedt.
Mussolini verklaarde er van af
te zien van vredesdoelstellingen
te spreken. Hij liet het gaarne
aan den vjjand over dit te doen,
die intusschen zijn 14 punten
verminderd heeft tot slechts 4.
Territoriale en politieke doelstel
lingen hebben in dezen in de
ruimte uitgebreiden en in den
tijd verlengden oorlog haar spe
ciale beteekenis verloren, zoo ver
klaarde de Duce verder. Deze
vreeselijke strijd is thans werke
lijk geworden tot een strijd tus
schen twee werelden.
Engeland wil een eeuw van
vrede voor Engeland, het wil, dat
de geheele wereld voor Engeland
werkt en wil een wereld der sla
vernij, die dagelijks zijn vijf
maaltijden garandeert. „Wij ech
ter moeten strijden voor de le
venden", zeide Mussolini, „omdat
wij voor de toekomst strijden en
voor de dooden, opdat de offers
van onze dooden niet tevergeefsch
zijn geweest. De dooden bevelen
ons te strijden tot aan de eind
overwinning. Wij gehoorzamen".
Na deze rede, die voortdurend
door geweldige ovaties onderbro
ken en met een eindeloos gejuich
begroet werd, stonden alle leden
van den nationalen raad op, om
het lied der Giovinezza te zingen.
Daarna werd de volgende reso
lutie voorgelezen, die door de fas
cistische Kamer staande bij ac
clamatie eenstemmig werd aange
nomen:
„Na het aanhooren van de
trotsche en vastbesloten woorden
van den Duce, heeft de fascisti
sche Kamer op de leugens en be
leedigingen van den vijand ge
antwoord, door de heldhaftige
gevallenen aan alle oorlogsfron
ten te herdenken en de dappere
Italiaansche soldaten alsmede de
door de vijandelijke aanvallen ge
troffen bevolking haar groet over
te brengen. De Kamer bekrach
tigt den vastbesloten wil tot te
genstand en strijd van het Ita
liaansche volk, dat vastbesloten is
in onwrikbare zekerheid van de
eindoverwinning te strijden."
Dd plechtigheid in de fascisti
sche Kamer nam, na een korte
toespraak van den nationalen
raad Paolucci, die de resolutie
toelichtte en bekrachtigde, een
einde. (D.N.B.).
A NZE tijd is het begin
IV van de zevende levens-
vperiode van ons volk,
waami het zijn aandeel zal moe
ten nemen in den opbouw van
Nieuw Europa. Aldus sprak Mus-
sert, de Leider der N-.S.B., ter
gelegenheid van de beëediging
van ruim duizend functionarissen,
welke in Arnhem plaats vond.
Reeds eerder sprak Mussert over
de levensperioden van ons volks
bestaan. Deze onderscheiding in
perioden is van het tijdperk dei-
Middeleeuwen af en kan als volgt
worden gemaakt:
1. het tijdperk van de Middel
eeuwen tot en met Karei V;
2. de periode van de onder-
hoorigheid aan'Spanje;
3. het tijejvak van de Republiek
der ZeVen Provinciën;
4. onze inlijving bij Frankrijk;
■5. het tijdsgewricht der Veree-
nigde Nederlanden;
6. het Koninkrijk der Neder
landen van zijn afkondiging
af tot het oogenblik, waarop
de Duitsche legers den zege
tocht in Europa begonnen.
Iedere periode van ons volks
bestaan hangt ten nauwste samen
met den geheelen Europeeschen
toestand. En het is in het bij
zonder die samenhang, die ken
merkend is voor de levenshou
ding, waaruit juist die verjongde.
Europeesche volkeren hun on
weerstaanbare en steeds weer
stuwende kracht putten. Het Ne-
derlandsche volk moet zich thans
bezinnen of het inderdaad van
plan is deze zevende periode van
ons volksbestaan tot een groot-
sche te maken of tot een periode,
waarin het de grootste diepten in
de geschiedenis zal bereiken. Het
gezicht moet naar het Oosten
gericht worden, want •Alaar ligt
voor ons Nederlandsche volk de
toekomst. Het is reeds meermalen
gezegd en wij herhalen het hier:
dit Oosten is de bakermat van
ons volk en ons ras. Het Oosten
was eenmaal de bron van ons
bloed. Het zijn misschien begrip
pen, welke men nu niet meer
verstaat en daaruit blijkt dan
maar al te duidelijk, dat wij
onze taak in zooverre verzaakt
hebben, dat wij ten opzichte van
die ontplooiing en grootwording
door het Oosten in een soort
gevoelloosheid zijn gekomen. De
vraag kan nu gesteld worden, hoe
treden wij dit nieuwe, dit 2evende
tijdperk van ons volksbestaan te
gemoet. Wij bezitten onze ar
beidskracht en onze rijke erva
ringen, welke .werden opgedaan
in een groot verleden. En met
deze ongetwijfeld goede papieren
kunnen wij ons aandeel nemen
aan den opbouw van dat Nieuwe
Europa, dat thans geboren wordt
en waarvoor velen hun beste
offer geven.
Maar aan den eenen kant zul
len wij ook in nog grooter tal
aan den werkelijken strijd moe
ten deelnemen, omdat ook onze
cultuur, onze bodem en onze
vrijheid staat of valt met den
uitslag van dien strijd tegen het
bolsjewisme. Het besef moet
doordringen, dat de grootste vij
anden van Europa, dus van Ne
derland, zijn het bolsjewisme en
het kapitalisme. Deze beide zijn
de belagers van het continent en
het is de taak van den Neder
lander, dat hij daadwerkelijk
meehelpt aan de vernietiging de
zer krachten door zijn persoon
lijken inzet. Want nadien heeft
hij dan ook het recht te kunnen
deelen "in al hetgeen in Europa,
het Nieuwe Europa, is bereikt.
Daarnaast moeten alle krachten
in dienst worden gesteld van de
productie aan voedingsmiddelen
en oorlogsmateriaal, ten einde
Europa onafhankelijk te maken.
Dit alles zal ons dichter brengen
bij het groote streven naar den
Germaanschen statenbond. In
dien statenbond, welke onder op
perste leiding van den Führer
aller Germanen zal staan, zal
Nederland een zelfstandig deel
vormen. „Dan zullen onze solda
ten versterkingen aanleggen
langs de kust en daar staan om
deze kusten te bewaken". Mus
sert zeide in zijn tekende rede,
dat het „geen groote of kleine
Darlannen zijn, maar Europea
nen, waarop men staat zal kun
nen maken". Moge thans getoond
worden wat onze voorvaderen in
het verleden tot stand brachten
en met dit doel „alles voor het
Vaderland".
van hedenavond 16.32 uur
tot morgenochtend 8.29 uur
De maan kwam vannacht op
te 2.06 uur en ging vanmiddag
te 14.31 uur onder.
Minister dr. Göbbels schrijft in
zijn wekelijksch hoofdartikel in
Das Reich, dat een eensgezind
Europa het schrikbeeld der En
gelsche buitenlandsche politiek is
geweest, zoo lang er een Engel
sche geschiedenis bestaat.
Het is begrijpelijk, <Jat.de Euro
peesche solidariteit, ?ooals wij die
voorstaan, als gevolg van den
oorlog aan een reeks beproevin
gen onderhevig is, die de Engel-
schen uit alle macht pogen te
verergeren. Zij probeëren Europa
uit te hongeren en schuiven ons
de schuld voor de onvermijdelijke
gevolgen van hun cynisch optre
den in de schoenen.
Men moet natuurlijk verschil
maken tusschen oorlog en vrede,
maar het behoeft geen betoog,
dat Europeesche solidariteit wel
iswaar den deelnemenden staten
zekere offers oplegt, maar tevens
ook een ongekenden bloei op eco
nomisch, cultureel en sociaal ge
bied zal doen ontluiken.
Wij wonen tegenwoordig een
militair drama bij, dat over leven
en dood van onze' moderne be
schaving en cultuur beslist. Het
gaat niet aan dat men de hoop
koestert na den oorlog weer te
kunnen beginnen, waar men te
voren is opgehouden. De burger
lijk-liberale wereld is voorgoed
voorbij. Europa staat voor de
keus eindelijk tot bezinning te
komen of zijn bestaan verloren
te zien gaan door de overstroo-
ming uit het Oosten,
Wij weten, dat Europa zonder
ons niet kan bestaan, maar wij
wetén evenzeer, dat wij het zon
der Europa niet klaarspelen. Onze
constructie van een nieuwe Euro
peesche orde leidt via de notoire
ontberingen van het heden naar
een werkelijken uitweg uit het
algemeene Europeesche dilemma.
Hoe moeilijk de strijd ook moge
zijn. hij moet en zal tot het ze
gevierend einde worden voort
gezet. (D.N.B.)
Grieksche minister-president
afgetreden. Generaal Tsola-
kogloe heeft in een oproep aan
het Grieksche volk medegedeeld,
dat hij om gezondheidsredenen
zijn ambt van minister-president
definitief neerlegt. Tevens gaf-
Tsolakogloe als zijn overtuiging
te kennen, dat zijn sinds 29 April
1941 gevolgde politiek van nauwe
samenwerking met de asmogend-
heden door de nieuwe regeering
zal worden overgenomen.
In aansluiting daarop is een
nieuw kabinet gevormd, onder
professor Logothetopoelos.
(D.N.B.);
Gouverneur van Reunion ge
vangen. De Fransche staatsse
cretaris voor de koloniën, gene
raal Brevie, heeft van den gou
verneur van het eiland Reunion
een telegram ontvangen, waarin
deze hem meedeelt, dat hij heb
eiland als gevangene verlaat. Meb
hem gaan twee andere bestuurs
ambtenaren naar een nog onbe
kende bestemming. (IXN.B.>,
