baandag 23 Juni 1941
AGENDA
Winterhulp Nederland
FEUILLETON
Een man verdween..
foehoord. Op verzoek van de Sovjet-Unie gaf
<de Duitsche regiering bij het tweede ver
drag haar belangen in het overgroote deel
van dit land ten gunste der Sovjet-Unie
prijs, terwijl een strook van dit gebied nog
binnen de Duitsche belangensfeer bleef.
Fa een ultimatum van 15 Juni werd ge
heel Libhauen, dat wil dus zeggen een deel
van de Duitsche belangensfeer, door de
Sovjet-Unie bezet, zonder dat de Duitsche
regeering hiervan eenig bericht ontving,
zoodat nu de U.S.S.R. onmiddellijk door
drong tot de geheele Oostelijke grens van
Oost-Pruisen. Toen men zich naderhand
hieromtrent tot Duitschland wendde, liet de
Duitsche regeering na moeizame ondeihan-
lingen en om nogmaals iets te doen voor
een vriendschappelijke regeling, ook dit deel
van Libhauen aan de Sovjet-Unie over.
Kort daarop werden op dezelfde wijze
met misbruik van de met deze staten ge
sloten bijstandspacten, ook Lethland en
Estland militair bezet. Het geheele Oostzee
gebied werd nu in tegenspraak met de uit
drukkelijke toezeggingen van Moskou, ge-
bolsjewiseerd en enkele weken na de bezet
ting zonder omwegen door de Sovjet-regee-
ring_geannexeerd. Tegelijkertijd volgden in
den geheelen Noordelijken sector van de
Sovjet-Russische stelling tegen Europa de
eerste aanzienlijke concentraties van het
Roode Leger. De economische overeenkom
sten van Duitschland met deze staten, die
voor de overeenkomsten van Moskou niet
zouden worden geschaad, werden door de
Russische regeering eenzijdig opgeheven.
MILITAIRE OPERATIES.
De Duitsche regeering heeft, naar voorts
in de nota wordt betoogd, onweerlegbare be
wijzen, dat de Sovjet-Unie ondanks afspra
ken van tegengestelde strekking reeds
spoedig na de bezetting van het door haar
verworven Poolsche gebied, in het Gouver
nement-Generaal een anti-Duitsche agitatie
en bolsjewistische propaganda steunde. Ook
in dit gebied werden onmiddellijk na de be
zetting sterke Russische garnizoenen gede
tacheerd.
Terwijl het Duitsche leger in het Westen
nog strijd voerde tegen Frankrijk en Enge
land, rukte toen de Sovjet-Unie tegen den
Balkan op. Terwijl de Sovjet-regeering bij
de onderhandelingen te Moskou had ver
klaard, dat zij van haar kant nooit het ini
tiatief zou nemen tot oplossing van het Bes-
sarabische vraagstuk, ontving de Duitsche
regeering op 24 Juni 1940 van de Sovjet
regeering de mededeeling, dat zij bhans be
sloten was het Béssarabische vraagstuk met
geweld op te lossen. Tevens werd medege
deeld, dat de Russische aanspraken zich ook
uitstrekten tot de Boekowina. dus tot een
gebied, dat een Oudoostenrijksch kroonland
was, nooit bij Rusland had behoord en waar
over destijds te Moskou in het geheel niet
was gesproken. De Duibsche ambassadeur te
Moskou verklaarde aan de Sovjet-rageering
dat haar besluit voor de Duitsche regeering
volkomen onverwacht kwam, en moest lei
den tot aanzienlijke schade van de Duitsche
economische belangen in Roemenië, belem
mering van het leven der talrijke Duitsche
nederzettingen aldaar en van de Duitsche
nationaliteit in de Boekowina. De heer Mo-
lotoff antwoordde daarop, dat deze aange
legenheid uitermate dringend was en dat de
Sovjet-Unie binnen 24 uur het standpunt
van de Duitsche regeering in deze aangele
genheid verwachtte'; Ondanks dit bruuske
optreden tegen Roemenië heeft de Duitsche
reegeering ook ditmaal weer, ter instand
houding van den vrede en haar vriendschap
met de Sovjet-Unie te haren gunste inge
grepen.
Zijs heeft de Roemeensche regeering, die
zich tot Durcschland gewend had om hulp,
aangeraden toe te geven en haar aanbevo
len Bessarabië en het Noordelijke deel van
de Boekowina aan Sovjet-Rusland af te
staan. Met het toestemmende antwoord
van de Roemeensche regeering werd aan
de Sovjet-regeering het verzoek van de
Roemeensche regeering overgebracht haar
voldoenden tijd te laten ter ontruiming
van deze groote gebieden en ter beveiliging
van leven en have der inwoners. Doch weer
stelde de Russische regeering Roemenië een
ultimatum en begon vóór het einde daar
van op 28 Juni reeds met de bezetting van
gedeelten van de Boekowina en daarna
van geheel Bessarabië tot aan den Don au.
Ook deze gebieden werden door de Sovjet-
Unie terstond geannexeerd, gebolsjewi-
seerd en daarmee in feite ten gronde ge
richt. Door de bezetting en bolsjewiseering
van de geheele belangensfeer in Oost-
Europa en op den Balkan, die de Duitsche
regeèring aan de U.S.SR, te Moskou had
overgelaten, heeft de Sovjetregeering dui
delijk en ondubbelzinnig gehandeld in
strijd met de overeenkomsten van Moskou.
DE UITSPRAAK VAN WEENEN.
Alinea vier behandelt de territoriale
vraagstukken op den Balkan, die gerezen
zijn door het opdringen van Rusland naar
dat gebied. Duitschland, dat'van Hongarije
en Roemenië herhaaldelijk verzoeken tot
bemiddeling in het bekende territoriale ge
schil tusschen deze beide staten had ont
vangen, deed met Italië op 30 Augustus
1940 de arbitrale uitspraak van Weenen.
Om het de Roemeensche regeering moge
lijk te maken de door haar gebrachte ter
ritoriale offers tegenover haar volk te mo-
tiveeren en voor de toekomst iederen twist
in dit gebied uit te sluiten, garandeerden
Duitschland en Italië den nieuwen Roe-
meenschen staat. Daar de Russische aspi
raties in dit gebied bevredigd waren, kon
deze garantie in geen enkel opzicht tegen
Rusland gericht zijn. Desniettemin maakte
de Sovjet-Unie bezwaren en verklaarde zij,
in strijd met haar vroegere verklaringen,
volgens welke haar aspiraties op den Bal
kan bevredigd waren door het verkrijgen
van Bessarabië en de Noordelijke Boekowi
na, dat zij belangen bleef gehouden bij de
Balkanvraagstukken. Deze belangen wer
den aanvankelijk niet nader omschreven.
Van dit tijdstip af teekent zich de tegen
Duitschland gerichte politiek van Sovjet-
Rusland steeds duidelijker af. De Duitsche
regeering krijgt steeds concreter berichten,
volgens welke de reeds sedert geruimen tijd
gevoerde onderhandelingen van den Brit-
schen ambassadeur te Moskou, Cripps, zich
gunstig ontwikkelen. Tegelijkertijd komt
de regeering in het bezit van documenten
over intensieve militaire voorbereidingen
van de Sovjet-Unie op elk gebied. Deze be
wijsstukken worden o.m. bevestigd door een
onlangs te Belgrado gevonden rapport van
den Joegoslavischen militairen attaché te
Moskou van 17 December 1940, waarin o.m.
woordelijk gezegd wordt: „Volgens mede-
deelingen uit Sovjet-kringen is de bewa
pening luchtmacht, pantserstrijdkrachten
en artillerie op grond van de ervaringen
van dezen oorlog in vollen gang en zal zij
in Augustus 1941 voor het belangrijkste
deel voltooid zijn. Dit is waarschijnlijk ook
de uiterste limiet voor het verstrijken waar
van men geen belangrijke veranderingen in
de Russische buitenlandsche politiek be
hoeft te verwachten.
BRIEF AAN STALIN EN EISCHEN
VAN MOLOTOF.
Ondanks de onvriendschappelijke houding
der Sovjet-Unie in het Balkanvraagstuk,
doet Duitschland daarop opnieuw moeite
om tot een regeling met de Sovjet-Unie te
komen. De minister van Buitenlandsche
Zaken geeft in een brief aan Stalin een uit
voerige uiteenzetting van de politiek der
Duitsche regeering sedert de onderhande
lingen te Moskou. Hij geeft in dezen brief
uiting aan den wensch en de hoop, dat
men er in mag slagen de vriendschappelijke
houding van de Sovjet-Unie, die door de
mogendheden van het Pact van Drie ge-
wenscht werd, gemeenschappelijk een con-
creten vorm te geven. Ter verdere behan
deling van deze vraagstukken noodigt de
minister van Buitenlandsche Zaken den
Russischen volkscommissaris Molotof uit
voor een bezoek aan Berlijn. Gedurende dit
bezoek moet de Duitsche regeering consta-
teeren, dat Rusland tot een werkelijk
vriendschappelijke samenwerking met de
staten van het Pact van Drie en met
Duitschland in het bijzonder, slechts bereid
is, indien Duitschland den prijs wil betalen,
dien de Sovjet-Unie daarvoor verlangt Deze
prijs bestaat uit een verder opdringen der
Sovjet-Unie in het Noorden en het Zuid
oosten van Europa, De eischen, die door
Molotof te Berlijn en daarna bij de diplo
matieke besprekingen met den Duitschen
ambassadeur te Moskou gesteld werden,
zijn reeds bekendgemaakt in den oproep
van den Führer aan het Duitsche volk.
Duitschland kon, aldus vervolgt de nota,
deze Russische eischen, die door-de Sovjet
regeering voorwaarden voor een aaneenslui
ting met de staten van het Pact van Drie
genoemd werden, natuurlijk niet aanvaar
den. Daarmede waren de pogingen van de
staten van het Pact genoemd werden, na
tuurlijk niet aanvaarden. Daarmede waren
de pogingen van de staten van het Pact
van Drie, om met de Sovjet-Unie tot een
regeling te komen, mislukt.
Het gevolg van deze Duitsche houding
was, dat Rusland zijn politiek, die steeds
onomwondener tegen Duitschland gericht
was, intensiveerde en dat zijn steeds nau
wer samenwerking met Engeland duidelijk
aan den dag trad. In Januari 1941 kwam
deze weigerachtige houding van Rusland
voor de eerste maal ook op diplomatiek ge
bied tot uiting. Toen Duitschland namelijk
in die maand bepaalde veiligheidsmaatrege
len in Bulgarije trof tegen landing van
Britsche troepen in Griekenland, heeft de
Russische ambassadeur te Berlijn in een
officieele démarche gewezen op het Russi
sche standpunt, dat het gebied van Bul
garije en van de beide zeeëngten tot het
veiligheidsgebied van de U.S.S.R. behoort,
en dat zij niet onverschillig kon staan te
genover de gebeurtenissen in deze gebieden,
die de belangen van deze veiligheid be
dreigden. Op grond hiervan waarschuwde
cU Russische regeering tegen de verschij
ning van Duitsche troepen in het gebied
van Bulgarije en de beide zeeëngten.
De Duitsche regeering heeft de Sovjet
regeering er vervolgens op gewezen, dat
Duitschland elke poging van Engeland, om
vasten voet in Griekenland te krijgen, met
alle middelen zou verhinderen, doch dat
het niet de bedoeling had, de zeeëngten te
bezetten, doch dat het het Turksche terri
toriale gebied wilde respecteeren. Het door
trekken van Duitsche troepen door Bul
garije kon niet beschouwd worden als
schending van de veiligheidsbelangen der
Sovjet-Unie. De Duitsche regeering meende
veeleer door deze operaties de Russische be
langen te dienen. Na voltooiing van de ope
raties op den Balkan zou Duitschland zijn
troepen weer van daar terugtrekken.
Ondanks deze verklaring van de Duitsche
regeering heeft de Sovjet-regeering van
haar kant onmiddellijk na aankomst van
de Duitsche troepen een verklaring aan
Bulgaarsch adres gericht, die een recht
streeks vijandelijk karakter voor het Duit
sche Rijk droeg en de strekking inhield, dat
een aanwezigheid van Duitsche troepen in
bulgarije niet den vrede op den Balkan,
doch den oorlog diende.
In dezelfde lijn ligt de rugdekking, die de
Sovjet-regeering in Maart van dit jaar aan
Turkije heeft gegeven voor het geval, dat
dit land mocht deelnemen aan den oorlog
op den Balkan, Dit was, naar aan de Duit-
sche regeering bekend was, het resultaat
van EngelschRussische onderhandelingen
tijdens het bezoek van den Britschen mi
nister van Buitenlandsche Zaken aan An
kara. Zijn streven, was er op gericht Rus
land langs dezen weg steeds nauwer bij
de Engelsche combinatie te betrekken.
RUSLAND EN ENGELAND.
Alinea 5 behelst o.a.: De politiek van de
Sovjet-regeering tegenover het Duitsche
Rijk, die sindsdien in stijgende mate agres
sief werd en de tot dusver nog steeds iet
wat gecamoufleerde politieke samenwer
king tusschen de Sovjet-Unie en Engeland
wordt bij het uitbreken van de Balkan
crisis begin April van dit jaar voor de ge
heele wereld duidelijk. Thans staat onmis
kenbaar vast, dat de na de toetreding van
Joegoslavië tot het Drie-mogendhedenpact
te Belgrado op touw gezette coup door En
geland in overleg met Sovjet-Rusland in
scène werd gezet. Reeds sedert lang, na
melijk sinds 14 November 1940, had Rus
land in het geheim aan de bewapening
van Joegoslavië tegen de As-mogendheden
gewerkt. Toen de putch van Belgrado ge
lukt was, sloot Rusland 5 April met de il
legale Servisché regeering en Simovitsj een
vriendschapsverdrag, dat aan de samen
zweerders rugdekking verschafte en waar
van het gewicht ten goede moest komen
aan het gemeenschappelijke Joegoslavisch-
Engelsch-Grieksche front. Met zichtbare
voldoening verklaarde hieromtrent de Ame-
rikaansche onderstaatssecretaris Sumner
Welles, nadat hij te voren verscheidene
besprekingen had gevoerd met den Rus
sischen ambassadeur te Washington, op 6
April j.l. dat het Russisch-Joegoslavische
pact eventueel van de grootste beteekenis
kon zijn'. Het wekte allerwegen belangstel
ling en er bestond aanleiding voor de ver
onderstelling. dat het meer dan louter een
vriendschaps- en nonagressiepact was.
Tezelfder tijd nu, waarop Duitsche troe
pen op Roemeensch en Bulgaarsch gebied
werden "geconcentreerd tegen de steeds om
vangrijker Engelsche landingen in Grie
kenland, poogt de Sovjet-Unie nu reeds in
klaarblijkelijk overleg met Engeland
Duitschland in den rug aan te vallen, door
dat het ten eerste Joegoslavië politiek
openlijk en militair in het geheim steunt,
ten tweede poogt Turkije door een belofte
omtrent dekking in den rug te bewegen
tot een agressieve houding tegen Bulga
rije en Duitschland en te brengen tot een
opmarsch van de Turksche legers in Thra-
cië in een zeer ongunstige militaire stel
ling; ten derde zelf een sterke troepen
macht in Bessarabië en aan de Moldau
aan de Roemeensche grens concentreert
en ten vierde de plaatsvervangende volks
commissaris van Buitenlandsche Zaken,
Wisjinski. plotseling begin April een po
ging onderneemt om in gesprekken met
aen Roemeensch en gezant, Gafencu, te
Moskou tot een politiek van snelle toena
dering tot Roemenië over te gaan, ten
einde dit land tot afval van Duitschland
te brengen.
De Engelsche diplomatie streeft door
bemiddeling van de Amerikanen te Boe
karest naar hetzelfde doel. De opgerukte
Duitsche troepen in Roemenië en Bulga
rije moesten hier dus volgens het En-
gelsch-Russische plan van drie kanten
worden aangevallen, n.l. van Bessarabië,
Thracië en Servië-Griekenland.
Slechts de loyauteit van generaal An-
tonescu, de realistische houding van de
Turksche regeering en vooral het snelle
Duitsche ingrijpen en de beslissende over
winningen van het Duitsche leger waren
oorzaak, dat dit Engelsch-Russische plan
werd verijdeld.
Naar de Duitsche regeering uit berich
ten heeft vernomen, zijn bijna 200 Joego
slavische vliegtuigen, bemand met Russi
sche en Engelsche agenten benevens Ser
vische samenzweerders, onder aanvoering
van den heer Simitsj, ten deele naar Rus
land gevlogen, waar deze officieren thans
dienst doen in het Russische leger; ten
deele zijn zij ook naar Egypte gevlogen.
Reeds deze bijzonderheid werpt een uiter
mate karakteristiek licht op de nauwe
samenwerking van Engeland en Rusland
met Joegoslavië.
Tevergeefs heeft de Sovjet-regeering
herhaaldelijk gepoogd de ware bedoelingen
van haar politiek te verbergen. Daartoe
behoort bijvoorbeeld de maatregel, dien zij
enkele weken geleden heeft genomen, toen
zij den Noorschen, Belgischen, Griekschen
en Joegoslavischen gezant wegzond, het
stilzwijgen, dat de Britsche pers bewaar
de over de verhouding Duitschland-Rus-
land, daartoe genoopt door ambasasdeur
Cripps in overleg met de Russische re
geering en ten slotte ook het onlangs ge
publiceerde démenti van Tass, dat pro
beerde de betrekkingen tusschen Duitsch
land en Rusland als volkomen correct voor
te stellen.
TROEPENCONCENTRATIES.
In alinea zes wordt verklaard, dat de anti-
Duitsche politiek van de Russische regeering
op militair gebied gepaard ging met een
steeds toenemende concentratie van alle
beschikbare Russische strijdkrachten langs
een uitgestrekt front van de Oostzee tot aan
de Zwarte Zee. Reeds in den tijd, dat
Duischland in het Westen zeer in beslag
werd genomen door den Franschen veld
tocht, toen zich in het Oosten slechts uiterst
geringe Duitsche troepenonderdeelen be
vonden, begon het Russische opperbevel
met de stelselmatige verplaatsing van vrij
groote troepencontingenten naar de Ooste
lijke grens van Duitschland, waarbij bijzon
dere ophoopingen werden geconstateerd bij
Oost-Pruisen en het Gouvernement-Gen-
raal en voorts bij Roemenië in de Boeko
wina en in Bessarabië. Ook bij Finland wer
den de Russische garnizoenen voortdurend
versterkt. De verplaatsing van steeds nieuwe
Russische divisies van Oost-Azië en den
Kaukasus naar Europeesch-Rusland vorm
de eveneens een maatregel op dit gebied.
Uit een en ander blijkt, dat de Russische
troepen steeds dichter naar de Duitsche
grens schoven, ofschoon van Duitsche zijde
geen militaire maatregelen werden getrof
fen, die een dergelijke Russische actie had
den kunnen motiyeeren.
Eerst dit optreden van Rusland heèft de
Duitsche weermacht tot tegenmaatregelen
gedwongen. Indien evenwel nog de gering
ste twijfel mocht bestaan aan de agressivi
teit van den Russischen opmarsch, dan is
deze volstrekt opgeheven door de berich
ten, die het opperbevel van de weermacht
de laatste dagen heeft ontvangen. Uit de
waarnemingen van de laatste dagen blijkt,
dat de groepeering van de Russische troe
pen en vooral van de gemotoriseerde en ge
pantserde formaties geschied is op een
wijze, waardoor het Russische opperbevel te
allen tijde in staat was op verscheiden
plaatsen een aanval op de Duitsche grens
te doen.
De berichten uit Engeland over de onder
handelingen van den Engelschen ambassa
deur, Cripps, over nog nauwere samenwer
king tusschen de politieke en militaire lei
ding van Engeland en die van Sovjet-Rus
land benevens de oproep van den vroeger
steeds anti-Russisch gezinden lord Beaver-
brook tot steun aan Rusland in zijn komen,
den strijd, met alle beschikbare krachten
en de opwekking aan de V. S. om hetzelfde
te doen, bewijzen ondubbelzinnig welk lot
men het Duitsche volk zou willen bereiden.
VERKLARING DER RIJKSREGEERING.
Resumeerend heeft de Duitsche regeering
derhalve de volgende verklaring af te
leggen:
Woensdag.
Leger des Heils (Hooigracht): Jeugddienst te
7.30 uur nam.
Oegstgeest (Geversstraat 13)Gem. Gods,
de heer M. v. d. Sluys te 7.30 uur nam.
cSJO&Ut'PEN
r 18 laar; 14 laar: 9 alle leefUden
Luxor-theater: „Liefde streng verboden"
Dagelijks nam 2 en 8 u ir Zondag 2—7 uur
doorl. voorstelling.
Lido-Theater„Dat is zoölogica".
Dagelijks 8.15 uur nam.; s Zondags te 21/4,
4.30 en 81/4 u Woensdag en Zaterdag ma-
tinée 2.30 uur.
Trianon-theater: „Mirandolina"
Dagelijks 2 en 8 uur. 's Zondags van 2—6.30
uur doorl. voorstelling
Casino-theater: „Paradijs der Vrijgezellen t
Dagelijks 8 uur. Woensdag en Zaterdag ook
2% uur Zondags te 2. 4% en 8 uur nam.
Rex-theater: „Revolutiè-Bruid" t
Dagelijks 2 en 8 uur nam.; Zondag 26% uur
doorl. voorstelling.
KatwijkZee: Nova-Theater. „Dè laatste
ronde". Dagelijks 8 uur nam. 's Zondags ge
sloten.
O
De avond-, nacht- er. Zondagsdienst der apo
theken te Leiden wordt van Zaterdag 21 Juni
20 uur tot Zaterdag 28 Juni 8 uur waargenomen
door de apotheek Kok, Rapenburg 9, telef. 24807
en de apotheek „Tot Hulp der Menschheid",
Hooigracht 48, telef. 21060.
Te Oegstgeest door de Oegstgeesche Apotheek,
Wilhelminapark 8, telef. 26274.
e o
LUCHTTEMPERATUUR.
Voorm. 22 gr. C. (72 gr. F.).
WATERTEMPERATUUR.
Zweminrichting „De ZtfT
Voorm. 12 uur: 23 gr. Celsius.
Zweminrichting „Poelmeer".
Voorm. 12 uur: 23 gr. Celsius.
Gironummer van de W. H.N.
5553.
De Bank van de W.H.N. is Kas-
vereeniging N. V. Amsterdam,
Post gironummer
877.
Storl op 5553 of 877.
Ge brengt geluk In veler leven.
In tegenstelling tot alle verplichtingen,
die de Sovjet-regeering op zich heeft ge
nomen en in uitdrukkelijke tegenspraak tot
haar plechtige verklaringen heeft zij zich
tegen Duitschland gekeerd.
Zij heeft
1. Haar tegen Duitschland en Europa ge
richte pogingen tot ontbinding niet slechts
voortgezet, maar sedert het uitbreken van
den oorlog nog versterkt.
Zij heeft
2. In steeds sterkere mate haar buiten
landsche politiek een voor Duitschland vij
andig stempel gegeven en zij is
3. Met al haar strijdkrachten gereed tot
den sprong opgerukt naar de Duitsche
grens
Daarmee heeft de Russische regeering de
verdragen en overeenkomsten met Duitsch
land verraden en gebroken. De haat van
het Bolsjewistische Moskou tegen het natio-
naal-soclalisme was sterker dan het politiek
inzicht.
Het bolsjewisme staat in doodelijke vij
andschap tegenover het nationaal-socialis-
me. Het bolsjewistische Moskou staat op hei?
punt het nationaal-socialistische Duitsch
land bij zijn strijd om het bestaan in den
rug aan te vallen. Duitschland is niet van
zins bij deze ernstige bedreiging van zijn
Oostelijke grens werkloos toe te zien.
De Führer heeft thans derhalve de Duit
sche weermacht bevel gegeven tegen deze
bedreiging met alle beschikbare machtsmid
delen op te treden. Het Duitsche volk beseft,
dat het in den komenden strijd niet
slechts ter bescherming van het vaderland
aantreedt, doch dat het geroepen is de ge
heele beschaafde wereld te redden van de
doodelijke gevaren van het bolsjewisme en
den weg te banen voor den waren maat-
schappelijken vooruitgang in Europa.
Door LESLIE FORD.
(3
„Niemand kan weten hoe het gebeurd is.
Na alles wat de jongen doorstaan had, zijn
geestelijke worsteling met zichzelf, scheen
dit zoo wreed, en zoo nutteloos zoo nut
teloos."
Ze zweeg opnieuw en ging een oogenblik
later met minder vaste stem voort: „Wat
er tusschen hem en Cecily voorgevallen
was, dat hij zoo woedend had kunnen weg-
loopen, ben ik nooit te weten gekomen.
Cecily heeft er nooit iets over losgelaten.
Ik weet wel dat toen ik haar dien Zondag
avond in bed gewerkt had, ik later nog
eens' naar haar ging kijken. Toen was ze
weer opgestaan en zet ze aan haar schrijf
tafel. Ze ke,ek op met een zielig bleek be
traand gezicht en zei: „Ik schrijf aan Steve
grootje. Ik kan hem niet laten gaan. Ik
houd te veel van hem." En toen ze het be
richt van het ongeluk hoorde. Het was
of alles wat haar zoo levendig en levend en
liefelijk maakte in haar gestorven was, als
haar kwikzilverige bewegelijkheid die haar
oppervlakkig gezien, zoo zoo onbereken
baar maakte, maar waarvan wij die haar
kenden, wisten dat het nooit haar trouwe
oprechte innerlijk beroerde."
Mevrouw Chapman schudde het hoofd,
de oogen gevestigd op haar kleindochter
daar aan den oever van het meer.
„Ze heeft nooit Steve's naam meer uitge
sproken geen enkele maal in die eerste
verschrikkelijke maanden, toen we niet wis
ten of haar geest sóms ook niet geleden
had. Toen, op een Zondagavond, nu bijna
twee jaar geleden, kwam George ons weer
opzoeken. Hij had zich keurig gedragen
gedurende het jaar dit Steve weg was, en
na het ongeluk maar ik denk dat hij
ongeduldig begon te worden. Hij had met
haar vader over een huwelijk gesproken,
maar nooit tegen haar. Zij zaten in de ach
terzitkamer een spelletje te doen, en plot
seling zag ik Cecily als een vlam omhoog-,
schieten. Ik hoorde George zeggen: „Ja,
beste kind, vraag het dan aan je vader. Ik
wil je geen pijn doen, maar ik geloof dat
het tijd is
„Ik zal het nooit vergeten, Cecily rende
door de voorkamer, waar ik zat te lezen, en
de bibliotheek in. George achter haar aan.
Ik hoorde haar: „Vader" en de' deur sloeg
dicht. Ik verdroeg het zoolang ik kon, en
ging toen naar binnen. Cecily stond doods
bleek bij den haard en haar oogen schoten
vuur. „Ik zal het nóóit gel'ooven, nooit
nooit! Jullie zijn gemeen, allebei!
Haar vader stond op en ging naar liaar
toe. Ze is dol op hem, maar ze hijgde:
„Waag het niet me aan te raken! Ik haat
je!" Toen rende ze als een boschbrand langs
me heen en de deur uit. Haar vader keek
George aan en zei na een poosje: „Mis
schien was het verstandig, het haar te ver
tellen; misschien dat de schok ik weet
het niet. We zullen het moeten afwachten."
Toen zei hij tegen mij: „Het is niets, moe
der. En er zal nooit meer over gesproken
worden. Denk daar alsjeblieft goed aan,
George. En me dunkt, dat het beter is, als
je een tijdje lang niet naar haar toe gaat."
Mevrouw Chapman bleef langen tijd voor
zich uit staren.
„Het kan zijn dat ze over het zelfmoord
idee gesproken hebben. Ik weet het niet. Ik
heb niet geprobeerd het te weten te komen.
Ik weet alleen dat ik daar niet aan geloof.
Steve was impulsiet en heetgebakerd, en hij
had een hoop ellende achter den rug. Maar
toch geloof ik het niet. Ik weet dat, wat het
ook geweest was, Steve niet in staat was
iets onridderlijks, of onteerends of onop
rechts te doen. Hij was de fijnste kerel dien
ik ooit gekend heb. Daarom wil ik niet dat
Cecily met George trouwt. Hij is verwend
en egoïst, en de eenige van wien hij ooit
werkelijk zal houden, is hijzelf. Cecily
heeft iemand noodig en dat verdient ze
ook die haar begrijpt en haar toegewijd
is en dat kan alleen iemand die innig van
haar houdt. Ze begint de laatste maanden
juist weer iets van haar oude zelf terug
te vinden. Ik. zou niet willen dat iemand
dat ooit weer vernielt."
Op dat oogenblik kwam er een zegevie
rende kreet van het meer. George haalde
een blanke spartelende visch binnen en
riep: „Ik heb er vijf! En ze zijn grooter dan
de jouwe, Cecily!"
Door den geurigen rook van het vuur
heen, waar Cecily en Bill den kok hielpen
bakken, zag ik haar met een effen gezicht
naar George omkijken.
„Prachtig!" riep ze. „Maar we hebben er
nu meer dan genoeg."
„Maak je maar niet ongerust: ik zal ze
zelf opeten", zei George. Hij hield zijn
vangst voor zich uit. „Hier Bill, maak se
maar voor me schoon." Hij gooide ze op het
gras. „En pas op dat ze niet bij de anderen
komen. Deze zij'n van mij." Hij keek rond.
„Waar is mijn hoes?"
Ik keek naar mijn zoon; zijn grappige
jongensgezicht was de moeite Waard om te
zien.
Mevrouw Chapman stond snel op. „Die ze
vangt, moet ze ook schoonmaken, George",
zei ze scherp.
„Ik zal je een halve dollar geven, Bill,"
zei George vroolijk.
Ik durfde niet meer. naar Bill te kijken.
Ik zag Cecily opspringen en de visschen op
nemen.
„Ik zal ze schoonmaken. Ik vind dat eenig
werk."
Bill stbnd op en graaide ze haar uit de
handen. „Dan maak je je handc.i maar
vuil," zei hij onhandig. „Ik zal ze schoon
maken. Maar je kunt je vuile geld houden,
Pelham", voegde hij er met opmerkelijke
koelbloedigheid aan toe. Het was de eerste
maal dat ik hem een ouderen man bij zijn
achternaam hoorde noemen.
Cecily wierp een vluggen blik op George,
die nog steeds naar de hoes van zijn hen
gel rondkeek. Haar levendige sensitieve ge
zicht betrok. Ze liep naar de khaki hoes die
nog steeds op dezelfde plaats lag en
gooide hem die zwijgend toe. Toen draaide
ze zich om en liep Bill achterna. Ik kon
niet hooren wat ze tegen hem zei, maar
hij kreeg een kleur en grinnikte, en gaf
haar eenstaart om naar de meeuwen te
werpen die weer krijschend teruggekomen
waren.
Op dat oogenblik leek het onbegrijpelijk
dat er hier, in het hartje van de wildernis,
iets kon gebeuren dat al deze dingen onbe
langrijk en van geen waarde zou maken,
en volkomen uit Cecily's gedachten kon
wegvagen .En dat ze er op aan zou drin
gen, onmiddellijk met George te trouwen,
ondanks alles. En dat we zouden blijven
hopen wanhopig aan een stroohalm ons
vastklemmend dat het niet zou gebeu
ren. Ten minste niet op die manier.
II.
Van een gewoon grootestadsch stand
punt beschouwd was er natuurlijk op
George Peiham niets aan te merken en was
hij een uitstekende partij. Maar die vier
kante kordate oude dame had al even wei
nig zin voor stadsche normen als de groote
elandstier die aan den anderen oever van
het meer vredig tot zijn nek in het water
stond rond te plassen. En ik had gedacht
dat haar kleinkind er wel eender over zou
denken.
Ik weet niet precies meer hoe, gedurende
die eerste dagen op Cinnabar, het gesprek
op George's financleele vooruitzichten ge
komen was. In elk geval, mevrouw Chap
man had op een avond, toen wij alleen
zaten, plotseling gezegd: „Het is heelemaal
geen kwestie van geld. Grace. Alles wat
zijn moeder had, heeft hij geërfd, en dat
geld heeft hij goed beheerd. Cecily's vader
vindt hem een uitstekende kracht be
grijpt niet, waarom hij nog bij hem blijft,
terwijl hij ergens anders zooveel meer kans
zou hebben. Begrijpt niet dat het om
Cecily is. Vaders zijn in dat opzicht steke
blind".
„Zijn vader heeft een belangrijk fortuin
gemaakt met een soort bocht, dat de men-
schen gedurende het drankverbod dron
ken, toen ze niet aan sterken drank kon
den bomen. Dat heette een geneesmiddel.
Hij is er tijdig uitgestapt en heeft daarna
zijn geld in nettere zaken belegd, zoodat de
Pelhams er zich nu niet meer over behoe
ven te schamen".
„Is zijn vader dood?"
Zij knikte en güig voort: „Ik heb hem
niet gekend, maar hij moet een sluwe oude
heer geweest zijn. Toen hij de pretendenten
voor zijn dochters eens bekeken had, kon
digde hij aan dat zijn nalatenschap niet
verdeeld zou worden, vóór zijn jongste
kleinkind eenentwintig werd. Dat dunde
de gelederen aanzienlijk. En ik moet zeg
gen, ze hebben allebei een goed huwelijk
gedaan geen echtscheidingen, aardige
lui. May, de oudste, trouwde met Alexander
Ridley, van de advokatenfirma Ridley en
Hall in New York. Anna trouwde met een
mijningenieur en woont ln Mexico. Die
hebben twee zoons, waarvan de oudste
twee jaar geleden afstudeerde. Dc Ridley's
hebben ook twee kinderen Philip, van
Cecily's leeftijd en Lisa die nu negentien is.
(Nadruk verboden) (Wordt vervolgd)
2—2
