82sfe laargang
DONDERDAG 19 JUNI 1941
No. 24916
Vriendschapsverdrag tusschen
Duitschland en Turkije
De Engelsche mislukking bij
Solloem
Verduisteren:
Eerbiediging van elkaar's integriteit
Spoedig economische
onderhandelingen
Verklaring van
Saradiogloe
Duitsche meening
Zware Britsche verliezen
Uit Amerika
22.06 uur
5.16 uur
EERSTE BLAD
Feiten van den dag
LEIDSCH
DAGBLAD
Directeur: J.W.Henny
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Hoofdredacteur: B. W. Menkhorst. Lelden
Pl.verv.: K. Been. Lelde*
PRIJS DER ADVERTENTIES
32 ets. per regel voor advertenties uit Leiden en plaatsen waar agentschappen
van ons Blad zijn gevestigd. Andere advertenties 37 ets. per regel. Minimum
5 regels. - Verplicht bewijsnummer 5 ets. - Incassokosten volgens postrecht.
„Kleine Advertenties" (hoogstens 30 woorden) uitsluitend bij vooruitbetaling,
alleen 's Woensdags en 's Zaterdags 55 ets. - Voor toezending van brieven
wordt 10 ets. berekend.
Bureau Witte Singel no. 1, hoek Noordeindsplein
Telef. nrs. Directie en Administratie 25041 (2 lijnen)
Redactie 21507
Postcheque- en Girodienst no. 57055 - Postbus no. 54
PRIJS DEZER COURANT
Voor Leiden en gemeenten, waar agentschappen gevestigd ztfn:
per 3 maandenƒ2.47
per weekƒ0.19
Franco per post ƒ2.47 per 3 maanden 4- portokosten
(voor binnenland ƒ0.80 per 3 mnd.)
Gisteren om 21.00 uur is te Ankara door den Duitschen
ambassadeur Von Papen in opdracht van de rijksregeering
en door den Turkschen minister van buitenlandsche zaken,
Saradjogloe, namens de Turksche regeering een vriendschaps
verdrag tusschen Duitschland en Turkije onderteekend.
Het verdrag heeft den volgenden tekst:
Het Duitsche rijk en de Turksche repu
bliek, bezield door den wensch de betrek
kingen der beide landen te baseeren op
wederzij dsch vertrouwen en oprechte
vriendschap, zijn onder voorbehoud van de
tegenwoordige verplichtingen van beide
landen overeengekomen een verdrag te
sluiten. Hiertoe heeft de Duitsche Rijks
kanselier tot zijn gevolmachtigde benoemd
ambassadeur Franz von Papen en de pre
sident van de Turksche republiek den mi
nister van buitenlandsche zaken Sarad-
jogloe, die op grond van de hun verleende
volmachten de volgende bepalingen zijn
overeengekomen
'Artikel 1.
Duitschland en Turkije verplichten zich
wederzij dsch de integriteit en onschend
baarheid van hun staatsgebied te eerbie
digen en geenerlei maatregelen te nemen,
die direct of indirect tegen den anderen
verdragspartner zijn gericht.
Artikel 2.
Duitschland en Turkije verplichten zich
in de toekomst om in alle vraagstukken,
die hun wederzijdsche belangen raken, met
elkaar in vriendschappelijk contact te
treden, teneinde bij het behandelen van
dergelijke vraagstukken tot overeenstem
ming te geraken.
Tegelijk met de onderteekening van het
Duitsch-Turksche vriendschapsverdrag zijn
de volgende nota's gewisseld door de Duit
sche en Turksche gevolmachtigden over de
oeconomische betrekkingen tusschen beide
landen.
Met verwijzing naar de gelukkige slui
ting van het Duitsch-Turksche verdrag van
heden heb ik de eer ter kennis van Uwe
Excellentie te brengen, dat mijn regeering
bereid is zooveel maar eenigszins mogelijk
is de oeconomische betrekkingen tusschen
Duitschland en Turkije te bevorderen met
inachtneming van de mogelijkheden beslo
ten in de oeconomische structuur beider
landen en met als grondslag de ervaringen,
die de beide landen tot wederzijdsch nut
met elkaar in den oorlog hebben opgedaan.
De beide regeeringen zullen weldra on
derhandelingen openen om zoo spoedig
mogelijk in een verdrag de grondslagen
neer te leggen voor de uitvoering van deze
overeenkomst.
DE GEEST DER NIEUWE
BETREKKINGEN.
Voorts is na de onderteekening de vol
gende verklaring door pers en radio van
beide landen gepubliceerd: Met verwijzing
naar de gelukkige sluiting van het verdrag
geven de wederzijdsche gevolmachtigden
uitdrukking aan den wensch, dat de pers
van beide landen evenals de wederzijdsche
radio in hun publicaties en uitzendingen
steeds rekening zullen houden met den
geest van vriendschap en wederzijdsch ver
trouwen, die de Duitsch-Turksche betrek
kingen kenmerkt.
Aan de pers heeft minister Sarajogloe de
volgende verklaring afgelegd:
Duitschland en Turkije, die in den loop
der tijden eeuwenlang nooit in conflict met
elkaar geweest zijn en welker wederzijd
sche verhouding altijd duidelijk en cor
rect gebleven is, hebben door het verdrag,
waarvan de tekst heden gepubliceerd is,
hun vriendschap op de meest solide grond
slagen geplaatst en hebben verzekerd, dat
zij ook in de toekomst niet met elkaar in
conflict zullen geraken. Zoo hebben de
Duitsche en de Turksche natie elkaar in
een nieuwen geest van volkomen veiligheid
weer de hand geschud. De reeds bestaande
verdragsverplichtingen der beide partijen
blijven onaangetast en er wordt verzekerd,
dat de verplichtingen niet in tegenspraak
tot het verdrag zijn. Gaarne aanvaard ik
de onderteekening van dit verdrag, dat een
belangrijk historisch stuk van vriendschap
vormt en ik acht het hiermede mijn plicht
speciaal melding te maken van den belang
rijken arbeid van mijn vriend von Papen,
die mijn land kent, bij het bereiken van dit
resultaat.
Na afloop van de onderhandelingen zijn
wij den gezant von Papen tegemoet geko
men inzake diens wensch, dat de publica
ties van pers en de radio van onze landen
bezield mogen zijn door den geest van
vriendschap en wederzijdsch vertrouwen,
welke de verhouding tusschen Turkije en
Duitschland kenmerken". (D.N3.)
De onderteekening van het Duitsch-Turk
sche vriendschapsverdrag heeft in Duitsche
politieke kringen de grootste voldoening te
weeggebracht. "Dit is niet slechts een ge
volg van de groote politieke beteekenis, die
dit verdrag uiteraard onder de tegenwoor
dige omstandigheden toekomt, maar voor
al ook van het feit, dat het Duitsche pu
bliek de oude vriendschappelijke gevoelens
jegens Turkije heeft bewaard ondanks alle
politieke gebeurtenissen en veranderingen
van de laatste jaren. Men mag niet ver
geten, dat de Duitsch-Turksche vriend
schap historisch teruggaat tot het midden
van de achttiende eeuw en sindsdien niet
ernstig is onderbroken. Men wijst er gaar
ne op, dat naar ook uit het sluiten van
het verdrag blijkt niemand er ook tegen
over Turkije in geslaagd is deze oude vriend
schapsbanden tusschen de beide volken
blijvend te vernietigen.
Men zal zich herinneren, dat de schepper
van het nieuwe Turkije, Kemal Ataturk, bij
het Duitsche publiek groote vereering ge
noot en dat men zijn bevrijdingsstrijd te
Berlijn met de grootste sympathie volgde.
Ook Ataturk's opvolgers, de huidige presi
dent, Ismet Ineunu, verheugt zich in
Duitschland nog in groote populariteit, die
dateert uit den tijd van zijn overwinningen
als legeraanvoerder en als eerste medewer
ker van Ataturk. Men weet te waardeeren,
dat Ismet Ineunu de op gemeenschappelijke
belangen berustende nauwe economische
betrekkingen tusschen Duitschland en Tur
kije. waarvan de uitbreiding door Ataturk
aangevangen was, is blijven bevorderen,
waardoor Duitschland tot eersten klant en
eersten leverancier van Turkije is gewor
den. Voorts juicht men het met de groot
ste voldoening toe, dat dezelfde staasman
ook de oude politieke traditie heeft hervat
en door het verdrag met Duitschland weer
een duidelijken, vasten toestand tusschen
de beide groote landen heeft geschapen,
nadat vreemde elementen steeds wepr had
den geprobeerd de betrekkingen van de
beide staten te vertroebelen. Men wijst er
op, dat Duitschland door de ervaringen van
de laatste jaren de overtuiging heeft ge
kregen, dat Turkije een stabiliseerend ele
ment in het Zuidoosten en het Nabije Oos
ten vormt, dat vertrouwen verdient.
Omgekeerd, zoo meent men, heeft Tur
kije zich door den April-veldtocht op den
Balkan kunnen overtuigen, dat Duitsch
land geenerlei territoriale belangen in het
Zuidoosten en Nabije Oosten najaagt. In dit
verband herinnert men in politieke kringen
te Berlijn aan de réde van den Führer van
5 Mei, waarin hij wees op de vredespolitiek
van Turkije tegenover het Engelsche ge
konkel en betoogde, dat zijn streven ge
richt is op nauwe samenwerking, gebaseerd
op doelmatigheid tusschen Duitschland en
zijn voormaligen wapenbroeder uit den we
reldoorlog. Op overeenkomstige wijze heeft,
naar men weet, ook de Duce onlangs ver
klaard hetgeen eveneens wordt aange
voerd als feit van verstrekkende beteekenis
en tevens als blijk van de evenwijdigheid
van het streven der asmogendheden dat
Italië tegenover Turkije een politiek van be
grip en samenwerking wil voeren, geba
seerd op de overeenkomsten van 1928.
Groote beteekenis hecht men te Berlijn
-uiteraard evenals aan de verklaring over
de houding van pers en radio in beide lan
den, ook aan de notawisseling, die eveneens
onder verwijzing naar de gelukkige sluiting
van het verdrag uiting geeft aan het be
sluit de economische betrekkingen tusschen
beide landen zooveel als eenigszins mogelijk
is te bevorderen. Volgens de heerschende
opvatting gaat men niet te ver, als men in
dit verdrag een ondubbelzinnige, definitieve
zegen ziet van de Duitsch-Turksche vriend
schap op alle pogingen om Turkije in een
positie te boegseeren, die de Engelsche be
langen dient.
De Duitsche pers uit zich geheel in ge
lijken geest en wijst vooral op de Engelsche
diplomatieke nederlaag. (DN.B.)
De met de Wilhelmstrasse in nauw con
tact staande Deutsche diplomatisch-politi-
sche Information schrijft:
Het sluiten van een Duitsch-Turksch
pact van'vriendschap bevestigt een erva
ring, welke aan waarnemers van inzicht
niet nieUw zal zijn: dat er nl. staten en
volkeren zijn, welker wederzijdsche betrek
kingen op een grondslag rusten, welke hen
ongeacht de invloeden van derde zijde
steeds weer tot het zwaartepunt van een
natuurlijke belangengemeenschap en daar
mede van een sterke vriendschap laat te-
rugkeeren. Dit is precies de toestand, welke
past op de verhouding tusschen Duitsch
land en Turkije. De geschiedenis daarvan
gaat terug tot de dagen, waarin het zich
herstellende Duitsche rijk begon, een ac
tieve Orient-politiek te voeren, terwijl het
oude Turkije ongeveer gelijktijdig zich
verder uit Europa terugtrok. Toen reeds
was Duitschland de eenige groote Euro-
sche mogendheid, die geen belang had bij de
liquidatie van de Turksche positie op den
Balkan. Dit stelde de Duitsche politiek in
staat vroegtijdig een onbaatzuchtige hou
ding aan te nemen cn Turkije met raad
en daad ter zijde te staan. Het was
Duitschland, dat als eenige van de Euro-
peesche mogendheden front maakte tegen
de door Engelschen, Franschen, Oosten
rijkers en Russen opgestelde theorie van
den „zieken man aan den Bosporus"en
door het sturen van militaire missies, inge
nieurs en economen het door allen verlaten
oude Turkije bewijzen van vriendschap gaf.
Deze bleven niet beperkt tot de regeering
van den sultan, doch strekten zich met
groote hartelijkheid uit tot het jonge Tur-
kendom, van welks leiders niet weinigen
hun opleiding in Duitschland genoten had
den. De Duitsch-Turksche wapenbroeder-
schap tijdens den wereldoorlog werd in
Duitschland gevoeld als een natuurlijke
voortzetting van deze verhouding. De veld
slagen, waarin Duitschers en Turken ge
meenschappelijk de Dardanellen verdedi-
den, staan als onvergankelijke daden van
Duitsch-Turksche wapenbroederschap in
de annalen van de oorlogsgeschiedenis van
beide landen opgeteekend. Even onvergete
lijk is de roemvolle rol, welke de onder
Turksch opperbevel en Turksche vlag ge
stelde Middellandsche Zee-divisie van de
oude Duitsche marine, in samenwerking
met Turksche zeelieden bij _de verdediging
van de Turksche wateren gespeeld heeft.
De groote militaire leiders uit dien tijd,
vooraan de Duitsche en Turksche veld
maarschalk Freiherr von der Goltz pasja,
generaal Liman von Sanders en admiraal
Souchon, zijn met deze oorlogsgebeurtenis
sen in Turkije evenzeer verbonden, als men
in Duitschland de herinnering bewaart aan
Turksche legerleiders als den lateren Ke
mal Ataturk, den tegenwoordigen president
der republiek, Ismet Ineunoe, of generaal
Enver pasja. Als eenerzijds het Osmaan-
sche Turkije zich naar Duitsch voorbeeld
probeerde te hervormen tot een modernen
staat, werd anderzijds de verheffing, waar
mede Kemal Ataturk zijn volk tot verzet
tegen de overwinnaars van den wereldoor
log bracht, mede tot het fanaal voor ge
lijke krachten welke zich in Duitschland
roerden. Bij gebrek aan een eigen leider die
den droom van de nationale wedergeboorte
had kunnen verwezenlijken, keek het Duit
sche volk toen naar zijn ouden bondgenoot,
volgde het geestdriftig den onvergelijkelij-
ken zegetocht, waarmede Kemal pasja de
vijanden van Turkije klein kreeg om mid
den in het krijgsgewoel den eersten steen
te leggen voor een waarlijk modernen staat.
Het opbouwende werk van dezen als staats
man en legerleider even sterk op den voor
grond tredenden man oefende een zeer
sterken indruk uit op de Duitsche open
bare meening.
De „Information" schrijft verder, dat
toen het nationaal-socialisme aan de macht
kwam, ook de handelsbetrekkingen tus
schen het Duitsche rijk en Turkije steviger
/erden en dat Duitschland spoedig als de
beste klant van.Turkije kon gelden, terwijl
Duitsche industrie-producten zich verheug
den in een steeds toenemenden afzet in Tur
kije. Deze ontwikkeling scheen door den
oorlog voorloopig verbroken te zijn. De
schaduw van het door Turkije gesloten ver
drag met Engeland viel uiteraard op de
Duitsch-Turksche verhouding. Dit verdrag
heeft echter aan kracht ingeboet, naarmate
het verloop van den oorlog meer de duide
lijke superioriteit van de D.uitsche wapens
en de krachtige organisatie van het Duit
sche bedrijfsleven onthulde. Met een zin
voor de werkelijkheid, welke alle Turksche
staatslieden kenmerkte, die in de school
van Ataturk zijn groot gebracht, heeft men
in Ankara thans de onaantastbaarheid van
de Duitsche positie ingezien.
De officieuze „Information" vervolgt:
Toen Duitschland genoodzaakt werd op
te treden tegen de Britsche politiek van
uitbreiding van den oorlog op den Balkan,
verstond men ook in Ankara heel goed den
zin van deze actie. Het wantrouwen, waar
mede de voorafgegane bezoeken van Eden
en van Britsche generaals in de Turksche
hoofdstad waren opgenomen, werd volko
men gerechtvaardigd. Duitschland zege
vierde in Griekenland zoo spoedig, als het
militair geoefende oog van Turkije wel
voorzien had. In politiek opzicht echter zag
Turkije alle verzekeringen bevestigd, welke
de Fuehrer aan president Ineunoe bij het
begin van de actie op den Balkan gegeven
had. Daarmede echter ontstonden voor de
Turksche politiek bepaalde gevolgtrekkin
gen. Het thans gesloten Duitsch-Turksche
pact van vriendschap is daarvan de naar
buiten tredende uitdrukking. Het neemt
vooral een gevaar weg, waarvoor de Turk
sche regeering door velen van haar critici
reeds gewaarschuwd werd, nl. het gevaar,
dat Turkije zich, evenals in den wereidoor-
De gepantserde Britsche strijdkrachten,
die voor Solloem zijn verslagen, zoo meldt
Stefani, bestonden uit twee divisies, welke
dienst deden bij de defensie van Engeland
en zeer kortgeleden naar Noord-Afrika wa
ren overgebracht. Een van deze divisies was
de bekende elfde divisie huzaren.
Hoewel men nog niet juist den omvang
kent van de zeer zware verliezen, die de
Engelschen bij Solloem hebben geleden
raamt men het aantal Britsche tanks, dat
vernield of in handen van de Duitschers is
gevallen bij de Duitsch-Italiaansche om
singelingsmanoeuvre, op ruim 200.
Ter aanvulling op het Duitsche weer-
machtbericht van gisteren verneemt het
D.N.B. het volgende:
Op den voorgrond der gevechten staat de
slag bij Solloem, die sinds 15 Juni is ont
brand en eergisteren zijn hoogtepunt had
bereikt. Het weermachtbericht van giste
ren maakt melding van de volledige over
winning der Duitsch-Italiaansche wape
nen. Het Engelsche offensief in Noord-
Afrika is met zware Britsche verliezen in
eengestort. Ofschoon de Britten daar met
superieure pantserstrijdkrachten aanvielen,
lukte hun noch de ongetwijfeld met deze
operatie bedoelde doorbraak door het front
der spilmogendheden, noch het voor het
verwerven van verdere, gunstige stellingen
noodzakelijke binnendringen. Integendeel
moeten belangrijke deelen van de Britsche
pantsertroepen als verslagen beschouwd
worden en komen voor een verder gebruik
niet meer in aanmerking. Het Duitsche
Afikacorps heeft al zijn stellingen weer ten
volle in de hand. De in den strijd gewor
pen Duitsche en Italiaansche formaties zijn
superieur gebleken aan de sterke Britsche
offensieve troepen in de verdediging en
den tegenaanval.
De vijand werd op vele plaatsen versla
gen met medewerking van in golven op
tredende gevechtsvliegtuigen en duikbom
menwerpers. Deze gevechten bij Solloem
moeten worden beschouwd als de derde
slag om Solloem. Al deze drie slagen zijn
geleverd aan gene zijde van de grens van
Italiaansch Cyrenaica, op Egyptisch ge
bied. De eerste slag om Solloem begon op
15 September. Het was een Italiaansche
aanval, die leidde tot de snelle ineenstor
ting van het daar opgerichte Britsche
front. Later begon een groot Britsch offen
sief, in het verloop waarvan op 9 December
1940 de tweede slag om Solloem ontbrand
de. Ondanks verbitterde afweergevechten
konden de Italianen de veroverde stellin
gen niet houden. Het door de Britten ver
overde gebied ging weer verloren in den
loop van het op 2 April jl. begonnen offen
sief van het Duitsche Afrikacorps onder
generaal Rommel, waarbij op 15 April ook
Solloem weer in handen kwam van de
spilmogendheden. Het schijnt, dat de se
dert 15 Juni ontbrande derde slag om Sol
loem voor afzienbaren tijd de verwachtin
gen der Britten betreffende een definitieve
verlichting van hun positie aan het Suez-
kanaal teniet heeft gedaan. De eerstvol
gende tijd zal leeren in hoeverre deze ge
voelige nederlaag nog verdere onaange
name gevolgen voor de Britsche positie in
het Oosten van de Middellandsche Zee met
zich mee zal brengen.
Uit buitgemaakte kaarten van den gene-
ralen staf blijkt, dat het oppercommando
van het Britsche Nijlleger met zijn .offen
sief bij Solloem groote bedoelingen had.
Pijlen op de kaarten, die de richting van
den aanval aangaven, wijzen in de richting
van Tobroek en Derna.
log, zou begeven aan de zijde van hen, die
ten slotte verliezen moeten.
Dat Italië het Duitsch-Turksche pact
toejuicht, blijkt duidelijk uit de jongste rede
van Mussolini. Met bijzondere voldoening
zal men in Duitschland er van kennis ne
men, dat aan het pact een protocol is toe
gevoegd over de totstandbrenging van be
tere persbetrekkingen. Turkschen bladen
heeft het in het verleden vaak ontbroken
aan het inzicht, dat de verantwoordelijke
leiders van de Turksche politiek steeds aan
den dag legden. Zij hebben soms voorbarig
aan bepaalde gebeurtenissen een beteeke
nis gegeyen, welke in Duitschland met te
grooter lèedwezen werd opgemerkt, daar zij
in het geheel niet overeenkwam met de
feiten of de voornemens van de Duitsche
legerleiding.
Wanneer thans de Turksche pers streeft
naar een objectiviteit, welke overeenkomt
met de Turksche belangen en met de aard
rijkskundige positie van Turkije als hoeder
van den Bosporus, dan zal er veel gewonnen
zijn. De Duitsch-Turksche betrekkingen
zullen daarmede ook uiterlijk weer dit ken
merk krijgen, dat overeenkomt met de
vereischten van beide volkeren, met den wil
van hun leiders en de herinnering aan een
gemeenschappelijk groot verleden. (D.N.B.)
DUITSCH TANKSCHIP DOOR DE
VER. STATEN OVERGENOMEN.
Het DNB meldt uit New-York.
Het Duitsche tankschip Pauline Friedrich
is, naar de Amerikaansche pers meldt, giste
ren officieel door de regeering der Ver. Sta
ten overgenomen en de reparatie van de be
schadigde machines is bevolen. Het in orde
brengen van het schip zal waarschijnlijk,
volgens de Amerikaansche pers, maanden
duren en ongeveer 250.000 dollar kosten.
VERKLARINGEN VAN SUMNER WELLES.
Sumner Welles heeft op een persconfe
rentie bevestigd, dat de Duitsche zaakge
lastigde hem gisteren een Duitsche protest
nota heeft overhandigd. Op verdere vragen
zeide Welles, dat de nota niet dreigt met
represailles en zich alleen beperkt tot de
nota van Maandag betreffende de sluiting
van Duitsche consulaten en andere bureaux.
Sumner Welles verklaarde voorts, dat er on
derhandelingen worden gevoerd om den
Duitschen ambtenaren een vrijgeleide te
waarborgen tot Duitschland. Hij hoopte het
resultaat binnen enkele dagen te kunnen
mededeelen.
Op een vraag of de nieuwe bepaling van
den minister van justitie ook betrekking
heeft op bedragen, die de Duitsche consu
laire ambtenaren thans bij hun gedwongen
vertrek mischien van iJlan zijn mede te ne
men, verklaarde Welles, dat de proclamatie
van 14 Juni van den president, waarop de
eergisteren uitgevaardigde bepaling van
den minister van justitie is gebaseerd op
alle Duitschers betrekking heeft.
In een officieus Zwitsersch commentaar
wordt verklaard, dat door de bevriezings
maatregelen, ondanks de voorgenomen ver
zachtingen voor de niet in den oorlog ver
wikkelde landen belangrijke Zwitsersche
belangen worden betrokken. Op het oogen-
blik worden van den kant van Zwitserland
diplomatieke stappen in Washington gedaan
met het doel zich te oriënteeren ten aan
zien van de door de Amerikaansche regee
ring ook jegens Zwitserland voorgenomen
maatregelen en ze te harmonie eren met
van hedenavond
tot morgenochtend
De maan ging hedenmiddag om
16.35 onder en komt morgenochtend
op om 3.11 uur.
J
den neutralen status van Zwitserland en
zijn practische behoeften.
In Zwitsersche financieele kringen heeft
de door Roosevelt bevolen bevriezing, welke
in tegenspraak staat tot de overigens alge
meen erkende regels van het volkenrecht,
groote onrust gewekt. Inderdaad staan voor
Zwitserland groote belangen op het spel,
want volgens een raming van de Ameri
kaansche Federal Reserve Bank bedragen
de Zwitsersche saldi in de Vereenigde Sta
ten ongeveer zes milliard francs. (D.N.B.).
FRANSCHE HANDELSATTACHÉ TE
WASHINGTON VAN ZIJN FUNCTIE
ONTHEVEN.
De Fransche regeering heeft den han
delsattaché van de Fransche ambassade te
Washington, Alphand, wegens Gaullistische
activiteit van zijn functie ontheven.
(DNJB.)
OU Nummei bevat TWEE Bladen
Binnenland
De verbodsbepalingen voor Joden toegelicht
(Laatste Berichten, le Blad).
Staatkundige vereenigingen hebben ook
voor bijeenkomsten van niet meer dan
20 personen vergunning noodig. (Laat
ste Berichten, le Blad1)
Buitenland
Een Duitsch-Turksch vriendschapsverdrag
gesloten, (le Blad)
De Engelsche mislukking bij Solloem
(le Blad)
Fransche successen in Syrië. (2e Blad)
Uit het jongste Duitsche Witboek, (le Blad)
'IE VOORTS „LAATSTE BERICHTEN*
EERSTE BLAD.
