De nieuwe inkomstenbelasting
toegelicht
NIEUWE BELASTINGEN
Dinsdag 3 Juni 1941
Dezelfde
beginselen als bij de
loonbelasting
HOOGSTRATEN's Boekhoiidbureau
Sonate Pathétique
Groote invloed van het kindertal
FEUILLETON
AGENDA
Winterhulp Nederland
-_T-
Van bevoegde zijde ontvangen wij de vol
gende toelichting op het besluit tot invoe
ring der inkomstenbelasting-1841.
Reeds sedert eenige maanden zag men met
eenige spanning uit naar de nieuwe inkom
stenbelasting en naar de wijze, waarop de
aansluiting tot stand zou komen tusschen
de heffing van de oude inkomstenbelasting
en die van de nieuwe. Sedert de invoering
van de loonbelasting kon men over dit on
derwerp reeds bepaalde verwachtingen heb
ben. Men kon veilig voorspellen dat het ta
rief naar Nederlandsche begrippen hoog zou
zijn, maar dat het ln belangrijke mate on
derscheid zou maken tusschen gehuwden en
ongehuwden en tusschen kinderlooze en
kinderrijke gezinnen. Verwacht kon verder
worden een eenvormig tarief voor het ge-
heele land, zonder classificatie en zonder
opcenten. Men wist ook reeds dat het z.g.
„reëele stelsel met voorheffing op afreke
ning" zou worden aanvaard, dit is het stel
sel, waarbij de belastingplichtige ten slotte
altijd betaalt over een inkomen dat hij wer
kelijk gehad heeft over een zeker jaar, maar
waarbij de fiscus reeds in den loop van het
jaar probeert het grootste deel van de be
lasting binnen te' krijgen.
Dit zal geschieden ten deele door mid
del van de loonbelasting, ten deele door
middel van een binnenkort te verwach
ten belasting op binnenlandsche divi
denden en ten deele door middel van
voorloopige aanslagen.
Wie het „besluit op de inkomstenbelasting
1941" dezer dagen in handen krijgt, zal al
licht het eerst kijken naar het slot, omdat
daar de tabel te vinden is, welke het tarief
bevat. Hij zal daar vinden een kolom voor
ongehuwden (tariefgroep I), voor gehuwden
zonder kinderen (tariefgroep II) en voor
personen die aanspraak hebben op kinder
aftrek (tariefgroep III). Wie niet meer dan
10 kinderen heeft, kan zijn belasting uit de
tabel aflezen. Wie meer kinderen heeft zal
een kleine berekening moeten maken. Even
als bij de loonbelasting zijn ongehuwden
van 65 jaar en ouder met gehuwden gelijk
gesteld, evenals jongere ongehuwden uit
wier vroegere huwelijk een kind is gespro
ten. De reductie wegens kinderen verdwijnt
bij de zeer hooge inkomens geleidelijk.
Ongehuwden zijn nooit mier inkom
stenbelasting verschuldigd dan 65% van
hun geheele inkomen, voor de andere
belastingplichtigen bedraagt het maxi
mum-percentage 55. Tot bij een inko
men van f. 12.000 is het tarief van de
inkomstenbelasting nagenoeg gelijk aan
dat van de loonbelasting. Het tarief be
gint voor ongehuwden met f. 475 inko
men, voor gehuwden zonder kinderen
bij f. 775, voor personen met twee kin
deren bij f. 1175, voor personen met vijf
kinderen bij f. 1975 en voor personen met
zeven kinderen bij f. 4525. In al deze ge
vallen bedraagt de belasting over een
vol jaar f. 16. Uit deze cijfers blijkt hoe
zeer het gezin is ontzien. In menig ge
val zal de belasting lager zijn, dan onder
de oude inkomstenbelasting het geval
was.
VOORHEFFING OP AFREKENING.
Reeds sedert eenige jaren was men hier
te lande meer en meer tot de overtuiging
gekomen, dat het bestaande systeem van
de inkomstenbelasting, waarbij het inko
men voor een geheel jaar werd afgeleid uit
den toestand op een bepaalden datum
1 Mei niet bevredigend werkte. Het on
derwerp w'as reeds geruimen tijd in studie
en de vraag was eigenlijk niet meer zoozeer
of men moest overgaan naar het stelsel
„belast altijd het inkomen dat iemand wer
kelijk heeft gehad", als wel, hoe dit precies
moest worden geregeld en hoe de aanslui
ting moest worden gevonden tusschen het
oude stelsel en het nieuwe.
De buitengewone behoeften van de schat
kist drongen thans naar een bepaalde op
lossing. Een loonbelasting was onvermijde
lijk bij het noodig geachte nieuwe tarief, en
de aanwezigheid van de loonbelasting van
een gegeven, waaromheen de overige bouw
van de inkomstenbelasting op logische wijze
moest worden opgetrokken.
-- De werking van het nieuwe stelsel is in
het kort aldus,, dat de belastingplichtigen
in den loop van 1941 op hun salarissen, loo-
nen en pensioenen, enz. loonbelasting afge
houden zien worden. Dat voorts van de di
videnden, welke na een zekeren datum zul
len worden uitgekeerd, dividendbelasting
afgehouden zal worden in den loop van het
zelfde jaar en dat de belastingplichtigen
voor hun overige inkomsten in 1931 een voor
loopigen aanslag zullen ontvangen, gegrond
op de inkomsten van 1940.
Na afloop van 1941, dus in 1942, zullen
de belastingplichtigen moeten aangeven of
opgeven hoeveel inkomsten zijn in 1941 heb
ben gehad. Over dat inkomen zal de belas
ting worden berekend en van deze belas
ting zal worden afgetrokken hetgeen inge
houden is aan loonbelasting en aan divi
dendbelasting, terwijl tevens zal worden af
getrokken het bedrag van den voorloopigen
aanslag. Deze voorloopige aanslag zal in 1941
eerst vrij laat in het jaar tot stand komen.
De belastingplichtigen die zulk een aanslag
kunnen verwachten zullen er dus verstandig
aan doen hun personeele belasting wat vlug
ger af te betalen dan zij anders gedaan
zouden hebben.
AFWIKKELING OUDE BELASTING.
De belasting over de laatste vier maanden
van het belastingjaar 1940/41 der. oude in
komstenbelasting wordt geheel met de be
lastingplichtigen verrekend of aan hen te
ruggegeven.
Gedeeltelijk, namelijk voor de loon trek-
kenden, berust deze verrekening of terug
gaaf op het besluit op de loonbelasting. Voor
zoover dit het geval is, wordt een onthef
fing verleend welke op den ouden aanslag
inkomstenbelasting (1940/41) wordt afge
boekt, of anders wordt teruggegeven. Voor
het overige gedeelte dit betreft dus de
inkomsten niet uit loon wordt de onthef
fing afgeboekt op den voorloopigen aanslag
in de nieuwe inkomstenbelasting over 1941.
De oude aanslag 1940/1941 moet dus voor
zoover hij niet betrekking heeft op loon, ge
heel worden betaald. Hierbij valt nog op te
merken, dat de belastingadministratie voor
belastingplichtigen, die boven hun loon niet
meer dan f. 500 andere inkomsten hadden,
de geheele ontheffing verleent, alsof ook
deze inkomsten loon waren. Dit is voor haar
eenvoudiger en zeker niet in het nadeel van
den belastingplichtige.
ALGEMEENE BOUW
Het hierboven uiteengezette „reëele stel
sel met voorheffing op de afrekening" be
staat ook in Duitschland. Het ligt dus voor
de hand dat de nieuwe Nederlandsche in
komstenbelasting menigen trek gemeen
heeft met de Duitsche. Bij het ontwerpen
is intusschen wel naar onderlinge vergelijk
baarheid gestreefd, doch niet naar het ma
ken van een copie.
De nieuwe Nederlandsche inkomstenbe
lasting sluit, voo zooveel noodig, aan bij Ne
derlandsche toestanden. Het streven is er
op gericht geweest, de wijze van uitdrukken,
welke de wet op de Inkomstenbelasting 1914
volgde„ zooveel mogelijk te bezigen, omdat
dit van nut is in verband met de bestaande
rechtspraak en de bestaande administra
tieve practijk.
Dientengevolge komt menige bepaling van
het nieuwe belastingbesluit reeds met een
geschiedenis ter wereld. Dit is niet alleen
van groot belang voor een goede uitvoering
van het besluit, maar vooral een niet te on
derschatten factor ter vergemakkelijking
van de invoering van het nieuwe stelsel.
De practische beteekenis hiervan kan wor
den aangetoond door het wijzen op de
thans in de Vereenigde Staten van Amerika
en elders geblokkeerde dividenden. Deze zul
len, al naar gelang van de positie in in-
dividueele gevallen, worden belast als in
komen van het jaar, waarin zij ginds ren-
tegevend worden b.v. door boeking op
een rentegevend rekening-courant of
waarin zij ter beschikking komen van een
gemachtigde, die daaruit betalingen en
aankoopen kan doen.
Doen deze gevallen zich geen van beide
voor. dan zullen deze dividenden pas wor
den beschouwd als inkomen van het jaar,
waarin het geblokkeerd zijn van het divi
dend op andere wijze een einde neemt.
Het groote verschil met vroeger is verder,
dat meestal niet meer van belang is, of men
in een gegeven geval te maken heeft met
slechts één bron van inkomen (b.v. één
bedrijf) dan wel met een aantal verschil
lende bronnen (b.v. twee afzonderlijke be
drijven).
Tot het inkomen rekent het besluit
al datgene wat:
lo. Opbrengst is van onderneming of
arbeid, of
2o. Opbrengst is van vermogen, of
2o. Behoort tot de inkomsten in den
vorm van periodieke uitkecringen, of
4o. Behoort tot de inkomsten uit spe
culatie.
OP WELK TIJDSTIP ONTSTAAT
INKOMEN?
Aangenomen eenmaal, dat een bepaalde
verrijking, die een belastingplichtige onder
vindt, tot het inkomen behoort, dan kan
nog de vraag gesteld worden: op welk
oogenblik wordt dat inkomen genoten? Men
kan n.l. zeggen, dat iemand inkomen ge
niet, zoodra hij rijker is geworden, ook al
kan hij zijn verrijking nog niet omzetten
in geld. Maar men kan ook het standpunt
innemen, dat er eerst dan sprake is van in
komen, wanneer het verworvene in geld
beschikbaar komt.
Het eerste van deze twee standpunten
houdt meer rekening met de draagkracht
het andere let meer op de mogelijkheid die
moet bestaan, om de inkomstenbelasting in
geld te betalen. Het laatste verdient in het
bijzonder de voorkeur wanneer de belas
ting hoog is. De nieuwe inkomstenbelasting
heeft dit standpunt dan ook tot regel ver
heven.
HET BEGRIP INKOMEN.
De vraag, wat eigenlijk inkomen is, heeft
het besluit uit den aard der zaak moeten
beantwoorden.
Evenals vroeger worden erfenissen lega
ten, loterij prijzen, door amateur-sportbe
oefenaars gewonnen prijzen en andere ba
ten van dien aard niet tot het inkomen
gerekend.
De wet op de inkomstenbelasting 1914
ging er van uit, dat tot het inkomen sléchts
behoorde datgene, wat opbrengst is van
een bron van inkomen Anders gezegd, dat
gene, wat op een bepaald oogenblik geno
ten werd, moest een oorzaak hebben die
langer bestond dan dat eene oogenblik. De
nieuwe regeling heeft deze opvatting niet
geheel verlaten. Wel huldigt zij een ruimer
standpunt, doordat zij ook bepaalde baten
uit speculatie tot het inkomen rekent. In
het algemeen kan men echter zeggen, dat
de gedachte: geen inkomen zonder bron,
niet is verlaten al speelt geen rol meer,
hoelang en op welken datum de bron be
stond.
Het besluit bevat eenige uitzonderingen
op den regel dat het inkomen eerst- wordt
genoten wanneer het in geld beschikbaar
komt. (Het rentegevend worden wordt in
het algemeen met beschikbaar komen ge
lijkgesteld).
Bij het bepalen van de winst van een be
drijf of van een vrij beroep worden n.l.
geldvorderingen, welke nog niet opeisch-
baar zijn, toch in aanmerking genomen.
Dividenden in de vorm van aandeelen,
worden met andere dividenden gelijkgesteld,
datgene wat voor werknemers wordt ge
stort in een werknemersspaarfonds wordt
geacht, door hen te zijn genoten, ook al
kunnen zij er nog niet aan komen.
Bij dit alles wordt de lijn doorgetrokken,
welke ook in de oude inkomstenbelasting
was te vinden. Een uit 1937 dateerende
overgangsbepaling ten aanzien van de
werknemersspaarfondsen is echter verdwe
nen. Dit vloeit trouwens reeds voort uit de
regeling welke dienaangaande bij de loon
belasting was getroffen.
WINSTBEDRIJF OF VRIJ BEROEP
Het besluit maakt met zoovele woorden
onderscheid tusschen winst uit landbouw
bedrijf en winst uit niet agrarisch bedrijf
(in het Duitsch: „Gewerbebetrieb")
Deze onderscheiding is voor de inkom
stenbelasting eigenlijk niet van belang.
Zij kan slechts worden verklaard in
verband met de mogelijkheid van een
nieuwe zakelijke belasting op het be
drijf, waarbij de bedrijfswinst een der
grondslagen zal zijn. De landbouw zal
waarschijnlijk buiten deze belasting
vallen.
De winst van alle bedrijven en van alle
zelfstandig uitgeoefende beroepen wordt
overigens beheerscht door dezelfde bepa
lingen. Ook bij een beroep als dat van den
arts en dat van den advocaat en bij het
ambt van notaris spreekt het besluit van
„winst". In de gevallen waarin de winst
uit een volledige boekhouding kan worden
bepaald, zijn de balansen het uitgangs
punt voor de winstberekening. In de ove
rige gevallen wordt uit den omzet de bru
towinst afgeleid en vervolgens uit de bru
towinst de nettowinst. In de wijze waarop
deze laatste manier van winst bepalen is
geregeld, sluit het besluit op de inkomsten
belasting 1941 nauw aan bij de wetgeving
en de rechtspraak, welke voor de oude in
komstenbelasting golden.
Aangezien beide methoden balansver
gelijking en omzet tot hetzelfde re
sultaat moeten voeren, bevat het besluit
hier slechts naar den uiterlijken vorm iets
nieuws. Wat het wezen der zaak betreft, is
er eigenlijk geen verandering.
Een speciale regeling bevat het besluit
Laat nu Uw boekhouding door ons inrichten en controleeren.
Cronesteinkade no. 20 Telefoon 25754
3591
(Ingez. Med.)
Door OCTAVUS ROY.
(31
Jason Marsh ging zitten. Marshall be
greep er niets van. „Hoort U eens", protes
teerde hij, „ik weet wel, dat ik bij U ver
geleken maar een broekje benmaar
waar dient dit alles toe?"
Marsh glimlachte ironisch en zei: „Beste
jongen, het is de beste manier."
„Maar waarom toch?"
„Ómdat onze geachte vriend Winthrop
een hoop schijnt te weten. Als ik er tegen
in ga, zal hij juist genoeg loslaten om de
jury in verwarring te brengen en tegen
juffrouw Harrison in te nemen. Het schijnt
me beter, dat de heele waarheid aan het
licht komt."
„Hoe bedoelt U dat?"
„Ik bedoel, dat de eenige kans voor juf
frouw Harrison daarin ligt, dat de jury de
waarheid hoort en gelooft. En bovendien
geeft het me grooter vrijheid bij het ver
hoor van de getuigen charge,"
Carey' schudde het hoofd. Hij berustte er
in, maar hij was niet overtuigd. En het
speet hem voor Lynn. Zij had Jason's be
slissing gehoord en het beangsttte haar.
Winthrop verzocht: „Wilt u dat met uw
eigen woorden uitleggen?"
„Uitstekend. Een, man die zich George
Mack noemde, kwam den 27sten November
in Karnak aan. Hij logeerde in het Karnak
Hotel op kamer 312. Hij was per auto ge
komen. maar hij heeft pas laat op den
avond vaii den 28sten zijn auto weggehaald
uit de kleine particuliere garage die hij voor
de stalling daarvan had gehuurd. Ik ben er
niet in*geslaagd, het nummer van den auto
op te sporen."
„Is hij na dien avond nog in Karnak ge
zien?"
„Niet bij mijn weten."
„Wat hebt u gedaan om dien man te
identificeeren?"
„Hij was zoo vriendelijk geweest, ver
scheidene mooie vingerafdrukken achter te
laten in die hotelkamer", zei Graham met
een flauw glimlachje. „Die heb ik naar het
Centraal Bureau opgezonden."
„Hoe luidde hun antwoord?"
„Zij rapporteerden dat George Mack
identiek was met een op het bureau beken
den Rick Norton."
„Wat was er over dien man bekend?"
Weer keek Graham naar Jason Marsh,
alsof hij zeggen wilde: „Als u wilt protes
teeren moet u het nu doen," maar Jason's
gezicht bleef onbewogen.
„Rick Norton", verklaarde Graham bot
weg, „is een ontsnapte gevangene."
Het bloed schoot Gregg Stuart naar de
wangen. Hij liep vlug op Marsh toe en
fluisterde: „Ben je nu heelemaal mal?"
„Niet heelemaal. Waarom?"
„Je kunt dit toch verhinderen, als je wilt"
„Ik v/il het niet", zei Jason kil. „Ik heb
daarnet al aan Carey gezegd, dat juffrouw
Harrison's eenige hoop de waarheid is. Hoe
verder Wiftthrop gaat, des te beter.'
„Maar het heeft geen zin
„Niet?" Jason glimlachte koeltjes. „Als ik
je niet zoo goed kende, Gregg zou ik
je vragen, je niet met myn zaken te be
moeien. Houd het je maar voor gezegd."
Zijn oogen verloren hun kilte. „Maak je
niet van streek jong. Heb je wel bedacht,
dat iemand de dader moet zijn en als
juffrouw Harrison het niet gedaan heeft.
„Maar zelfs als Rick het gedaan heeft, en
zij brengen die twee met elkaar in ver
band
„Heel juist. Dan zouden zij beiden schul
dig zijn. Maar als wij de jury kunnen over
tuigen dat er geen contact tusschen beiden
was, dat Rick het in zijn eentje gedaan
heeft
„Je speelt hoog spel."
„Dat is waar. Maar het is het eenige, wat
we kunnen doen."
Winthrop was voortgegaan. „Wilt u deze
verklaring verduidelijken, mijnheer Gra
ham?"
„Jawel". De getuige vischte nog meer pa
pieren uit zijn zak. „Hier zijn foto's die
door verschillende menschen in Karnak zijn
herkend. Dit is Rick Norton's straflijst, en
het verslag over zijn ontsnapping uit de
staatsgevangenis van Ohio, ongeveer vijf
maanden geleden."
Winthrop bood de papieren als getuigen-
materiaal aan, en ze werden als zoodanig
aangenomen, dank zij Marsh' weigering tot
protesteeren.
„Rick Norton", verklaarde getuige verder,
„werd ongeveer zes jaar geleden in Ohio
veroordeeld wegens overval met poging tot
doodslag, en berooving. Hij kreeg een von
nis van totaal vijftien jaar. Eenige maan
den geleden is hij ontsnapt en hij bleef
onvindbaar. Tot voor enkele dagen."
De rechter vroeg geprikkeld: „Bent u er
zeker van, mijnheer de officier, dat dit ge
tuigenis verband houdt met deze zaak?"
„Volkomen zeker, Edelachtbare".
„Goed dan zuchtte de rechter.
Winthrop zei samenvattend: „Deze Rick
Norton, alias George Mack, wa^dus een ge
vonnist misdadiger, een ontsnapte gevan
gene, die zich voor de overheid schuil
hield?"
„Dat lijkt me de juiste omschrijving."
„Hmm. Was hij alleen, toen hij zes jaar
geleden in Ohio die misdaad bedreef?"
„Hij was de eenige, die voor de misdaad
terechtstond. Maar hij was niet alleen."
„Blijkt uit de stukken dan, dat hij een
metgezel had?"
„Ja een metgezel. Maar dit wil nog
niet zeggen een medeplichtige."
„Een man of een vrouw?"
„Een vrouw."
„Hoe heette die?"
De stilte was voelbaar. „De naam van de
vrouw was Hij aarzelde een oogenblik.
„Zij heette Lynn Harrison."
Het publiek vergat Winthrop en Graham,
rechter en rechtzaal. Allen keken naar het
slanke knappe meisje in de beklaagden
bank; zij zagen de opeengeklemde lippen,
den angst in haar oogen, het instinctief
spannen van haar spieren. Sue Manning
fluisterd: „Pang! Midden op de maag!"
Winthrop wachtte tot de spanning wat
geluwd was. Toen zei hij met een triom
fantelijk gebaar: „Ga uw gang, mijnheer
Marsh."
Jason Marsh had slechts enkele nuchtere
vragen; ten minste zoo scheen het.
„In welk verband stond juffrouw Harri
son met Rick Norton's misdaad van zes
jaar geleden?"
„In geen enkel verband. zy had enkel in
Norton's auto gezeten, den avond dat het
gebeurde."
„Zij heeft dus nooit wegens medeplich
tigheid in die zaak terechtgestaan?"
„Nee".
„Hebt u eenige informatie, waaruit afge
leid zou kunnen worden, dat juffrouw Har
rison ooit wegens misdaad terechtgestaan
heeft?"
„Nee behalve dan nu."
„Op dien bewusten avond was ze dus
enkel een jong meisje, dat toevallig met
iemand meereed, toen hij een misdaad be
ging?"
„Juist."
„Wel, mijnheer Graham: weet u soms
ook, of juffrouw Harrison in die vroegere
zaak ook getuige geweest is?"
„Jawel: een zeer belangrijke getuige."
„Wat bedoelt u daarmee?"
Woensdag.
Marekerk: Concert „Con Amore", 8 uur nam.
Vrijdag.
Evang. Luth. Kerk: Interkerkelijke bijeen
komst. Spr. ds. Vossers en ds. Bieger. 8 u. nam.
Schuttershof: Leerlingenuitvoering Muziek
school Mij. voor Toonkunst. 7% uur nam.
urVERSEN
's Dinsdags: 1ste Binnenvestgracht 22: Ge
legenheid tot inenting tegen typhus en diph-
terle. 11—3 uur.
'sDinsdags: Oude RUn 44 c: Prot. Bureau
voor Sociale Adviezen. 7—8 uur nam
6 Dinsdag Mare 13: Medisch Opvoedkundig
Bureau 9%11 uur voorm
Arbeidsbeurs (Levendaal): Iedere derde Dins-
Jag der maand consultatiebureau voor onvol
waardiger» 35 uur nam.
s Donderdags wykgebouw „Bethesda" CHoef-
straat 4446): Consultatiebureau voor Alcoho
listen 8 uur nam.
s Vrijdags, Inst. voor Praeventleve Genees
kunde Consultatiebureau v. Beroepskeuze 4—5.
BIOSCOPEN.
t18 Jaar; 14 Jaar; 5 alle leeftijden.
Luxor-theater: „Meryntje Gijzens Jeugd"
Dagelijks nam. 2 en 8 u. Pinksterdagen 1—7
uur doorl. voorstelling.
Lido-theater: „Meine Tante, deine Tante"
Óageiyks 8.15 uur nam.; 's Zondags te 21/4,
4.30 en 81/4 u Woensdag en Zaterdag ma-
tinée 2.30 uur.
Trlanon-theater: „Theo op het huwelijkspad"
Dagelijks 2 en 8 uur. 's Zondags en 2de Pink
sterdag van 26.30 uur doorl. voorstelling.
Casino-theater: „De wildernis roept"
Dagelijks 8 uur. Woensdag en Zaterdag ook
2% uur Pinksterdagen te 2, 4% en 8 uur.
Rex-theater: „De baas in huls"
Dagelijks 2 en 8 uur nam.; Zondag en 2de
Pinksterdag 26uur doorl. voorstelling.
Mova-theater (Katwijk aan Zee): Nam. 8 uur,
Vrijdag en Zaterdag „Amerikaansche ont
knooping" Zondag gesloten. Vanaf Maandag
„Amsterdam bij nacht". 2de Pinksterdag te 2,
41/4 en 8 uur nam.
De avond-, nacht- en Zondagsdienst der apo
theken te Leiden wordt van Maandag 2 Juni 8
uur tot Zaterdag 7 Juni 8 uur waargenomen door
de apotheek „Tot Hulp der Menschheid", Hooi
gracht 48, Tel. 21060, dc Doeza-apotheek. Doeza-
straat 31, Tel. 21313 en te Oegstgeest door: de
Oegstgeestsche Apotheek, Wilhelminapark 8, tel.
26274.
o
LUCHTTEMPERATUUR.
9 uur: 12% gr. C. (55 gr. P.).
WATERTEMPERATUUR.
Zweminrichting „De Zyi"
16% gr. Celsius.
Zweminrichting „Poelmeer".
17% gr. Celsius.
Gironummer van de W. H. N.
5553.
De Bank van de W.H.N. is Kas-
vereenfging N. V. Amsterdam,
Postgironummer
8 7 7.
Stort op 5553 of 877.
Ge brengt geluk in veler leven.
met betrekking tot boekjaren, welke niet
met het kalenderjaar (belastingjaar) sa
men vallen. Het zou te ver voeren deze re
geling hier geheel uiteen te zetten.
Het belangrykste is, dat de winst over
het kalenderjaar, wat het bedrag betreft,
geiyk is aan de winst van het boekjaar,
dat in het kalenderjaar eindigt, mits in
den loop van het kalenderjaar twee boek
jaren van twaalf maanden elkander op
volgen.
Indien iemand bij het liquideeren of het
overdragen van een bedrijf of van een zelf
standig uitgeoefend beroep winst maakt, is
„Ik bedoel, dat Norton voornameiyk op
haar getuigenis veroordeeld werd."
„Juist, juist. Zij reed dus met hem mee
dien avond. Zy legde naar waarheid ge
tuigenis af van wat zij gezien had met
resultaat, dat hy daarop veroordeeld werd."
„Ja, dat klopt wel."
Nu nam Jason den tijd: dit moest goed
tot de jury doordringen. Toen ging hij
verder:
„Hebt u by uw onderzoek omtrent Nor
ton's verbiyf in Karnak iets gevonden, dat
er op wyst, dat Norton en juffrouw Har
rison hier met elkaar in contact waren?"
„Nee."
„U hebt gezegd, dat Norton zyn auto in
een particuliere garage stalde; dat hy, voor
zoover u weet, die pas op den avond van
den moord er uit haalde; en dat hy nadien
niet meer in Karnak gezien is. Klopt dat
alles?"
„Jawel."
„En u weet niet, of er ooit eenig contact
tusschen Rick Norton en Lynn Harrison ge
weest is, na zyn veroordeeling in Ohio zAs
jaar geleden?"
„By myn weten niet."
Jason zei: „Dank u. Meer niet."
Uit het publiek ging een hoorbare zucht
op. Zij probeerden de stukken aaneen te
passen. Maar hun probleem was moeilUker,
dan dat van Gregg, wiens hoofd omliep.
„Lynn heeft daarna wel met Rick in ver
binding gestaan", dacht Gregg. „Zij wist
alles over hem, en was toch zyn vriendin
gebleven, zy was er by, toen de Andrews
beroofd werden, zy wilde hem niet bU de
politie aangeven." Hy kneep zyn groote
handen zoo vast ineen, dat hy zichzelf pijn
deed. „Hoe kan de jury anders doen dan
haar schuld aannemen? Ik houd van haar
en ik kan er nog niet eens antwoord
op geven."
(Wordt vervolgd)
2—2