De nieuwe inkomstenbelasting toegelicht NIEUWE BELASTINGEN Dinsdag 3 Juni 1941 Dezelfde beginselen als bij de loonbelasting HOOGSTRATEN's Boekhoiidbureau Sonate Pathétique Groote invloed van het kindertal FEUILLETON AGENDA Winterhulp Nederland -_T- Van bevoegde zijde ontvangen wij de vol gende toelichting op het besluit tot invoe ring der inkomstenbelasting-1841. Reeds sedert eenige maanden zag men met eenige spanning uit naar de nieuwe inkom stenbelasting en naar de wijze, waarop de aansluiting tot stand zou komen tusschen de heffing van de oude inkomstenbelasting en die van de nieuwe. Sedert de invoering van de loonbelasting kon men over dit on derwerp reeds bepaalde verwachtingen heb ben. Men kon veilig voorspellen dat het ta rief naar Nederlandsche begrippen hoog zou zijn, maar dat het ln belangrijke mate on derscheid zou maken tusschen gehuwden en ongehuwden en tusschen kinderlooze en kinderrijke gezinnen. Verwacht kon verder worden een eenvormig tarief voor het ge- heele land, zonder classificatie en zonder opcenten. Men wist ook reeds dat het z.g. „reëele stelsel met voorheffing op afreke ning" zou worden aanvaard, dit is het stel sel, waarbij de belastingplichtige ten slotte altijd betaalt over een inkomen dat hij wer kelijk gehad heeft over een zeker jaar, maar waarbij de fiscus reeds in den loop van het jaar probeert het grootste deel van de be lasting binnen te' krijgen. Dit zal geschieden ten deele door mid del van de loonbelasting, ten deele door middel van een binnenkort te verwach ten belasting op binnenlandsche divi denden en ten deele door middel van voorloopige aanslagen. Wie het „besluit op de inkomstenbelasting 1941" dezer dagen in handen krijgt, zal al licht het eerst kijken naar het slot, omdat daar de tabel te vinden is, welke het tarief bevat. Hij zal daar vinden een kolom voor ongehuwden (tariefgroep I), voor gehuwden zonder kinderen (tariefgroep II) en voor personen die aanspraak hebben op kinder aftrek (tariefgroep III). Wie niet meer dan 10 kinderen heeft, kan zijn belasting uit de tabel aflezen. Wie meer kinderen heeft zal een kleine berekening moeten maken. Even als bij de loonbelasting zijn ongehuwden van 65 jaar en ouder met gehuwden gelijk gesteld, evenals jongere ongehuwden uit wier vroegere huwelijk een kind is gespro ten. De reductie wegens kinderen verdwijnt bij de zeer hooge inkomens geleidelijk. Ongehuwden zijn nooit mier inkom stenbelasting verschuldigd dan 65% van hun geheele inkomen, voor de andere belastingplichtigen bedraagt het maxi mum-percentage 55. Tot bij een inko men van f. 12.000 is het tarief van de inkomstenbelasting nagenoeg gelijk aan dat van de loonbelasting. Het tarief be gint voor ongehuwden met f. 475 inko men, voor gehuwden zonder kinderen bij f. 775, voor personen met twee kin deren bij f. 1175, voor personen met vijf kinderen bij f. 1975 en voor personen met zeven kinderen bij f. 4525. In al deze ge vallen bedraagt de belasting over een vol jaar f. 16. Uit deze cijfers blijkt hoe zeer het gezin is ontzien. In menig ge val zal de belasting lager zijn, dan onder de oude inkomstenbelasting het geval was. VOORHEFFING OP AFREKENING. Reeds sedert eenige jaren was men hier te lande meer en meer tot de overtuiging gekomen, dat het bestaande systeem van de inkomstenbelasting, waarbij het inko men voor een geheel jaar werd afgeleid uit den toestand op een bepaalden datum 1 Mei niet bevredigend werkte. Het on derwerp w'as reeds geruimen tijd in studie en de vraag was eigenlijk niet meer zoozeer of men moest overgaan naar het stelsel „belast altijd het inkomen dat iemand wer kelijk heeft gehad", als wel, hoe dit precies moest worden geregeld en hoe de aanslui ting moest worden gevonden tusschen het oude stelsel en het nieuwe. De buitengewone behoeften van de schat kist drongen thans naar een bepaalde op lossing. Een loonbelasting was onvermijde lijk bij het noodig geachte nieuwe tarief, en de aanwezigheid van de loonbelasting van een gegeven, waaromheen de overige bouw van de inkomstenbelasting op logische wijze moest worden opgetrokken. -- De werking van het nieuwe stelsel is in het kort aldus,, dat de belastingplichtigen in den loop van 1941 op hun salarissen, loo- nen en pensioenen, enz. loonbelasting afge houden zien worden. Dat voorts van de di videnden, welke na een zekeren datum zul len worden uitgekeerd, dividendbelasting afgehouden zal worden in den loop van het zelfde jaar en dat de belastingplichtigen voor hun overige inkomsten in 1931 een voor loopigen aanslag zullen ontvangen, gegrond op de inkomsten van 1940. Na afloop van 1941, dus in 1942, zullen de belastingplichtigen moeten aangeven of opgeven hoeveel inkomsten zijn in 1941 heb ben gehad. Over dat inkomen zal de belas ting worden berekend en van deze belas ting zal worden afgetrokken hetgeen inge houden is aan loonbelasting en aan divi dendbelasting, terwijl tevens zal worden af getrokken het bedrag van den voorloopigen aanslag. Deze voorloopige aanslag zal in 1941 eerst vrij laat in het jaar tot stand komen. De belastingplichtigen die zulk een aanslag kunnen verwachten zullen er dus verstandig aan doen hun personeele belasting wat vlug ger af te betalen dan zij anders gedaan zouden hebben. AFWIKKELING OUDE BELASTING. De belasting over de laatste vier maanden van het belastingjaar 1940/41 der. oude in komstenbelasting wordt geheel met de be lastingplichtigen verrekend of aan hen te ruggegeven. Gedeeltelijk, namelijk voor de loon trek- kenden, berust deze verrekening of terug gaaf op het besluit op de loonbelasting. Voor zoover dit het geval is, wordt een onthef fing verleend welke op den ouden aanslag inkomstenbelasting (1940/41) wordt afge boekt, of anders wordt teruggegeven. Voor het overige gedeelte dit betreft dus de inkomsten niet uit loon wordt de onthef fing afgeboekt op den voorloopigen aanslag in de nieuwe inkomstenbelasting over 1941. De oude aanslag 1940/1941 moet dus voor zoover hij niet betrekking heeft op loon, ge heel worden betaald. Hierbij valt nog op te merken, dat de belastingadministratie voor belastingplichtigen, die boven hun loon niet meer dan f. 500 andere inkomsten hadden, de geheele ontheffing verleent, alsof ook deze inkomsten loon waren. Dit is voor haar eenvoudiger en zeker niet in het nadeel van den belastingplichtige. ALGEMEENE BOUW Het hierboven uiteengezette „reëele stel sel met voorheffing op de afrekening" be staat ook in Duitschland. Het ligt dus voor de hand dat de nieuwe Nederlandsche in komstenbelasting menigen trek gemeen heeft met de Duitsche. Bij het ontwerpen is intusschen wel naar onderlinge vergelijk baarheid gestreefd, doch niet naar het ma ken van een copie. De nieuwe Nederlandsche inkomstenbe lasting sluit, voo zooveel noodig, aan bij Ne derlandsche toestanden. Het streven is er op gericht geweest, de wijze van uitdrukken, welke de wet op de Inkomstenbelasting 1914 volgde„ zooveel mogelijk te bezigen, omdat dit van nut is in verband met de bestaande rechtspraak en de bestaande administra tieve practijk. Dientengevolge komt menige bepaling van het nieuwe belastingbesluit reeds met een geschiedenis ter wereld. Dit is niet alleen van groot belang voor een goede uitvoering van het besluit, maar vooral een niet te on derschatten factor ter vergemakkelijking van de invoering van het nieuwe stelsel. De practische beteekenis hiervan kan wor den aangetoond door het wijzen op de thans in de Vereenigde Staten van Amerika en elders geblokkeerde dividenden. Deze zul len, al naar gelang van de positie in in- dividueele gevallen, worden belast als in komen van het jaar, waarin zij ginds ren- tegevend worden b.v. door boeking op een rentegevend rekening-courant of waarin zij ter beschikking komen van een gemachtigde, die daaruit betalingen en aankoopen kan doen. Doen deze gevallen zich geen van beide voor. dan zullen deze dividenden pas wor den beschouwd als inkomen van het jaar, waarin het geblokkeerd zijn van het divi dend op andere wijze een einde neemt. Het groote verschil met vroeger is verder, dat meestal niet meer van belang is, of men in een gegeven geval te maken heeft met slechts één bron van inkomen (b.v. één bedrijf) dan wel met een aantal verschil lende bronnen (b.v. twee afzonderlijke be drijven). Tot het inkomen rekent het besluit al datgene wat: lo. Opbrengst is van onderneming of arbeid, of 2o. Opbrengst is van vermogen, of 2o. Behoort tot de inkomsten in den vorm van periodieke uitkecringen, of 4o. Behoort tot de inkomsten uit spe culatie. OP WELK TIJDSTIP ONTSTAAT INKOMEN? Aangenomen eenmaal, dat een bepaalde verrijking, die een belastingplichtige onder vindt, tot het inkomen behoort, dan kan nog de vraag gesteld worden: op welk oogenblik wordt dat inkomen genoten? Men kan n.l. zeggen, dat iemand inkomen ge niet, zoodra hij rijker is geworden, ook al kan hij zijn verrijking nog niet omzetten in geld. Maar men kan ook het standpunt innemen, dat er eerst dan sprake is van in komen, wanneer het verworvene in geld beschikbaar komt. Het eerste van deze twee standpunten houdt meer rekening met de draagkracht het andere let meer op de mogelijkheid die moet bestaan, om de inkomstenbelasting in geld te betalen. Het laatste verdient in het bijzonder de voorkeur wanneer de belas ting hoog is. De nieuwe inkomstenbelasting heeft dit standpunt dan ook tot regel ver heven. HET BEGRIP INKOMEN. De vraag, wat eigenlijk inkomen is, heeft het besluit uit den aard der zaak moeten beantwoorden. Evenals vroeger worden erfenissen lega ten, loterij prijzen, door amateur-sportbe oefenaars gewonnen prijzen en andere ba ten van dien aard niet tot het inkomen gerekend. De wet op de inkomstenbelasting 1914 ging er van uit, dat tot het inkomen sléchts behoorde datgene, wat opbrengst is van een bron van inkomen Anders gezegd, dat gene, wat op een bepaald oogenblik geno ten werd, moest een oorzaak hebben die langer bestond dan dat eene oogenblik. De nieuwe regeling heeft deze opvatting niet geheel verlaten. Wel huldigt zij een ruimer standpunt, doordat zij ook bepaalde baten uit speculatie tot het inkomen rekent. In het algemeen kan men echter zeggen, dat de gedachte: geen inkomen zonder bron, niet is verlaten al speelt geen rol meer, hoelang en op welken datum de bron be stond. Het besluit bevat eenige uitzonderingen op den regel dat het inkomen eerst- wordt genoten wanneer het in geld beschikbaar komt. (Het rentegevend worden wordt in het algemeen met beschikbaar komen ge lijkgesteld). Bij het bepalen van de winst van een be drijf of van een vrij beroep worden n.l. geldvorderingen, welke nog niet opeisch- baar zijn, toch in aanmerking genomen. Dividenden in de vorm van aandeelen, worden met andere dividenden gelijkgesteld, datgene wat voor werknemers wordt ge stort in een werknemersspaarfonds wordt geacht, door hen te zijn genoten, ook al kunnen zij er nog niet aan komen. Bij dit alles wordt de lijn doorgetrokken, welke ook in de oude inkomstenbelasting was te vinden. Een uit 1937 dateerende overgangsbepaling ten aanzien van de werknemersspaarfondsen is echter verdwe nen. Dit vloeit trouwens reeds voort uit de regeling welke dienaangaande bij de loon belasting was getroffen. WINSTBEDRIJF OF VRIJ BEROEP Het besluit maakt met zoovele woorden onderscheid tusschen winst uit landbouw bedrijf en winst uit niet agrarisch bedrijf (in het Duitsch: „Gewerbebetrieb") Deze onderscheiding is voor de inkom stenbelasting eigenlijk niet van belang. Zij kan slechts worden verklaard in verband met de mogelijkheid van een nieuwe zakelijke belasting op het be drijf, waarbij de bedrijfswinst een der grondslagen zal zijn. De landbouw zal waarschijnlijk buiten deze belasting vallen. De winst van alle bedrijven en van alle zelfstandig uitgeoefende beroepen wordt overigens beheerscht door dezelfde bepa lingen. Ook bij een beroep als dat van den arts en dat van den advocaat en bij het ambt van notaris spreekt het besluit van „winst". In de gevallen waarin de winst uit een volledige boekhouding kan worden bepaald, zijn de balansen het uitgangs punt voor de winstberekening. In de ove rige gevallen wordt uit den omzet de bru towinst afgeleid en vervolgens uit de bru towinst de nettowinst. In de wijze waarop deze laatste manier van winst bepalen is geregeld, sluit het besluit op de inkomsten belasting 1941 nauw aan bij de wetgeving en de rechtspraak, welke voor de oude in komstenbelasting golden. Aangezien beide methoden balansver gelijking en omzet tot hetzelfde re sultaat moeten voeren, bevat het besluit hier slechts naar den uiterlijken vorm iets nieuws. Wat het wezen der zaak betreft, is er eigenlijk geen verandering. Een speciale regeling bevat het besluit Laat nu Uw boekhouding door ons inrichten en controleeren. Cronesteinkade no. 20 Telefoon 25754 3591 (Ingez. Med.) Door OCTAVUS ROY. (31 Jason Marsh ging zitten. Marshall be greep er niets van. „Hoort U eens", protes teerde hij, „ik weet wel, dat ik bij U ver geleken maar een broekje benmaar waar dient dit alles toe?" Marsh glimlachte ironisch en zei: „Beste jongen, het is de beste manier." „Maar waarom toch?" „Ómdat onze geachte vriend Winthrop een hoop schijnt te weten. Als ik er tegen in ga, zal hij juist genoeg loslaten om de jury in verwarring te brengen en tegen juffrouw Harrison in te nemen. Het schijnt me beter, dat de heele waarheid aan het licht komt." „Hoe bedoelt U dat?" „Ik bedoel, dat de eenige kans voor juf frouw Harrison daarin ligt, dat de jury de waarheid hoort en gelooft. En bovendien geeft het me grooter vrijheid bij het ver hoor van de getuigen charge," Carey' schudde het hoofd. Hij berustte er in, maar hij was niet overtuigd. En het speet hem voor Lynn. Zij had Jason's be slissing gehoord en het beangsttte haar. Winthrop verzocht: „Wilt u dat met uw eigen woorden uitleggen?" „Uitstekend. Een, man die zich George Mack noemde, kwam den 27sten November in Karnak aan. Hij logeerde in het Karnak Hotel op kamer 312. Hij was per auto ge komen. maar hij heeft pas laat op den avond vaii den 28sten zijn auto weggehaald uit de kleine particuliere garage die hij voor de stalling daarvan had gehuurd. Ik ben er niet in*geslaagd, het nummer van den auto op te sporen." „Is hij na dien avond nog in Karnak ge zien?" „Niet bij mijn weten." „Wat hebt u gedaan om dien man te identificeeren?" „Hij was zoo vriendelijk geweest, ver scheidene mooie vingerafdrukken achter te laten in die hotelkamer", zei Graham met een flauw glimlachje. „Die heb ik naar het Centraal Bureau opgezonden." „Hoe luidde hun antwoord?" „Zij rapporteerden dat George Mack identiek was met een op het bureau beken den Rick Norton." „Wat was er over dien man bekend?" Weer keek Graham naar Jason Marsh, alsof hij zeggen wilde: „Als u wilt protes teeren moet u het nu doen," maar Jason's gezicht bleef onbewogen. „Rick Norton", verklaarde Graham bot weg, „is een ontsnapte gevangene." Het bloed schoot Gregg Stuart naar de wangen. Hij liep vlug op Marsh toe en fluisterde: „Ben je nu heelemaal mal?" „Niet heelemaal. Waarom?" „Je kunt dit toch verhinderen, als je wilt" „Ik v/il het niet", zei Jason kil. „Ik heb daarnet al aan Carey gezegd, dat juffrouw Harrison's eenige hoop de waarheid is. Hoe verder Wiftthrop gaat, des te beter.' „Maar het heeft geen zin „Niet?" Jason glimlachte koeltjes. „Als ik je niet zoo goed kende, Gregg zou ik je vragen, je niet met myn zaken te be moeien. Houd het je maar voor gezegd." Zijn oogen verloren hun kilte. „Maak je niet van streek jong. Heb je wel bedacht, dat iemand de dader moet zijn en als juffrouw Harrison het niet gedaan heeft. „Maar zelfs als Rick het gedaan heeft, en zij brengen die twee met elkaar in ver band „Heel juist. Dan zouden zij beiden schul dig zijn. Maar als wij de jury kunnen over tuigen dat er geen contact tusschen beiden was, dat Rick het in zijn eentje gedaan heeft „Je speelt hoog spel." „Dat is waar. Maar het is het eenige, wat we kunnen doen." Winthrop was voortgegaan. „Wilt u deze verklaring verduidelijken, mijnheer Gra ham?" „Jawel". De getuige vischte nog meer pa pieren uit zijn zak. „Hier zijn foto's die door verschillende menschen in Karnak zijn herkend. Dit is Rick Norton's straflijst, en het verslag over zijn ontsnapping uit de staatsgevangenis van Ohio, ongeveer vijf maanden geleden." Winthrop bood de papieren als getuigen- materiaal aan, en ze werden als zoodanig aangenomen, dank zij Marsh' weigering tot protesteeren. „Rick Norton", verklaarde getuige verder, „werd ongeveer zes jaar geleden in Ohio veroordeeld wegens overval met poging tot doodslag, en berooving. Hij kreeg een von nis van totaal vijftien jaar. Eenige maan den geleden is hij ontsnapt en hij bleef onvindbaar. Tot voor enkele dagen." De rechter vroeg geprikkeld: „Bent u er zeker van, mijnheer de officier, dat dit ge tuigenis verband houdt met deze zaak?" „Volkomen zeker, Edelachtbare". „Goed dan zuchtte de rechter. Winthrop zei samenvattend: „Deze Rick Norton, alias George Mack, wa^dus een ge vonnist misdadiger, een ontsnapte gevan gene, die zich voor de overheid schuil hield?" „Dat lijkt me de juiste omschrijving." „Hmm. Was hij alleen, toen hij zes jaar geleden in Ohio die misdaad bedreef?" „Hij was de eenige, die voor de misdaad terechtstond. Maar hij was niet alleen." „Blijkt uit de stukken dan, dat hij een metgezel had?" „Ja een metgezel. Maar dit wil nog niet zeggen een medeplichtige." „Een man of een vrouw?" „Een vrouw." „Hoe heette die?" De stilte was voelbaar. „De naam van de vrouw was Hij aarzelde een oogenblik. „Zij heette Lynn Harrison." Het publiek vergat Winthrop en Graham, rechter en rechtzaal. Allen keken naar het slanke knappe meisje in de beklaagden bank; zij zagen de opeengeklemde lippen, den angst in haar oogen, het instinctief spannen van haar spieren. Sue Manning fluisterd: „Pang! Midden op de maag!" Winthrop wachtte tot de spanning wat geluwd was. Toen zei hij met een triom fantelijk gebaar: „Ga uw gang, mijnheer Marsh." Jason Marsh had slechts enkele nuchtere vragen; ten minste zoo scheen het. „In welk verband stond juffrouw Harri son met Rick Norton's misdaad van zes jaar geleden?" „In geen enkel verband. zy had enkel in Norton's auto gezeten, den avond dat het gebeurde." „Zij heeft dus nooit wegens medeplich tigheid in die zaak terechtgestaan?" „Nee". „Hebt u eenige informatie, waaruit afge leid zou kunnen worden, dat juffrouw Har rison ooit wegens misdaad terechtgestaan heeft?" „Nee behalve dan nu." „Op dien bewusten avond was ze dus enkel een jong meisje, dat toevallig met iemand meereed, toen hij een misdaad be ging?" „Juist." „Wel, mijnheer Graham: weet u soms ook, of juffrouw Harrison in die vroegere zaak ook getuige geweest is?" „Jawel: een zeer belangrijke getuige." „Wat bedoelt u daarmee?" Woensdag. Marekerk: Concert „Con Amore", 8 uur nam. Vrijdag. Evang. Luth. Kerk: Interkerkelijke bijeen komst. Spr. ds. Vossers en ds. Bieger. 8 u. nam. Schuttershof: Leerlingenuitvoering Muziek school Mij. voor Toonkunst. 7% uur nam. urVERSEN 's Dinsdags: 1ste Binnenvestgracht 22: Ge legenheid tot inenting tegen typhus en diph- terle. 11—3 uur. 'sDinsdags: Oude RUn 44 c: Prot. Bureau voor Sociale Adviezen. 7—8 uur nam 6 Dinsdag Mare 13: Medisch Opvoedkundig Bureau 9%11 uur voorm Arbeidsbeurs (Levendaal): Iedere derde Dins- Jag der maand consultatiebureau voor onvol waardiger» 35 uur nam. s Donderdags wykgebouw „Bethesda" CHoef- straat 4446): Consultatiebureau voor Alcoho listen 8 uur nam. s Vrijdags, Inst. voor Praeventleve Genees kunde Consultatiebureau v. Beroepskeuze 4—5. BIOSCOPEN. t18 Jaar; 14 Jaar; 5 alle leeftijden. Luxor-theater: „Meryntje Gijzens Jeugd" Dagelijks nam. 2 en 8 u. Pinksterdagen 1—7 uur doorl. voorstelling. Lido-theater: „Meine Tante, deine Tante" Óageiyks 8.15 uur nam.; 's Zondags te 21/4, 4.30 en 81/4 u Woensdag en Zaterdag ma- tinée 2.30 uur. Trlanon-theater: „Theo op het huwelijkspad" Dagelijks 2 en 8 uur. 's Zondags en 2de Pink sterdag van 26.30 uur doorl. voorstelling. Casino-theater: „De wildernis roept" Dagelijks 8 uur. Woensdag en Zaterdag ook 2% uur Pinksterdagen te 2, 4% en 8 uur. Rex-theater: „De baas in huls" Dagelijks 2 en 8 uur nam.; Zondag en 2de Pinksterdag 26uur doorl. voorstelling. Mova-theater (Katwijk aan Zee): Nam. 8 uur, Vrijdag en Zaterdag „Amerikaansche ont knooping" Zondag gesloten. Vanaf Maandag „Amsterdam bij nacht". 2de Pinksterdag te 2, 41/4 en 8 uur nam. De avond-, nacht- en Zondagsdienst der apo theken te Leiden wordt van Maandag 2 Juni 8 uur tot Zaterdag 7 Juni 8 uur waargenomen door de apotheek „Tot Hulp der Menschheid", Hooi gracht 48, Tel. 21060, dc Doeza-apotheek. Doeza- straat 31, Tel. 21313 en te Oegstgeest door: de Oegstgeestsche Apotheek, Wilhelminapark 8, tel. 26274. o LUCHTTEMPERATUUR. 9 uur: 12% gr. C. (55 gr. P.). WATERTEMPERATUUR. Zweminrichting „De Zyi" 16% gr. Celsius. Zweminrichting „Poelmeer". 17% gr. Celsius. Gironummer van de W. H. N. 5553. De Bank van de W.H.N. is Kas- vereenfging N. V. Amsterdam, Postgironummer 8 7 7. Stort op 5553 of 877. Ge brengt geluk in veler leven. met betrekking tot boekjaren, welke niet met het kalenderjaar (belastingjaar) sa men vallen. Het zou te ver voeren deze re geling hier geheel uiteen te zetten. Het belangrykste is, dat de winst over het kalenderjaar, wat het bedrag betreft, geiyk is aan de winst van het boekjaar, dat in het kalenderjaar eindigt, mits in den loop van het kalenderjaar twee boek jaren van twaalf maanden elkander op volgen. Indien iemand bij het liquideeren of het overdragen van een bedrijf of van een zelf standig uitgeoefend beroep winst maakt, is „Ik bedoel, dat Norton voornameiyk op haar getuigenis veroordeeld werd." „Juist, juist. Zij reed dus met hem mee dien avond. Zy legde naar waarheid ge tuigenis af van wat zij gezien had met resultaat, dat hy daarop veroordeeld werd." „Ja, dat klopt wel." Nu nam Jason den tijd: dit moest goed tot de jury doordringen. Toen ging hij verder: „Hebt u by uw onderzoek omtrent Nor ton's verbiyf in Karnak iets gevonden, dat er op wyst, dat Norton en juffrouw Har rison hier met elkaar in contact waren?" „Nee." „U hebt gezegd, dat Norton zyn auto in een particuliere garage stalde; dat hy, voor zoover u weet, die pas op den avond van den moord er uit haalde; en dat hy nadien niet meer in Karnak gezien is. Klopt dat alles?" „Jawel." „En u weet niet, of er ooit eenig contact tusschen Rick Norton en Lynn Harrison ge weest is, na zyn veroordeeling in Ohio zAs jaar geleden?" „By myn weten niet." Jason zei: „Dank u. Meer niet." Uit het publiek ging een hoorbare zucht op. Zij probeerden de stukken aaneen te passen. Maar hun probleem was moeilUker, dan dat van Gregg, wiens hoofd omliep. „Lynn heeft daarna wel met Rick in ver binding gestaan", dacht Gregg. „Zij wist alles over hem, en was toch zyn vriendin gebleven, zy was er by, toen de Andrews beroofd werden, zy wilde hem niet bU de politie aangeven." Hy kneep zyn groote handen zoo vast ineen, dat hy zichzelf pijn deed. „Hoe kan de jury anders doen dan haar schuld aannemen? Ik houd van haar en ik kan er nog niet eens antwoord op geven." (Wordt vervolgd) 2—2

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1941 | | pagina 6