Boelgaarsche Koning bij den Führer - De strijd in Griekenland Sonate Pathétique 82sie JMfW'-q LEiDSCH DAG8JAD Tweede Blad FEUILLETON GEVANGEN GENOMEN AUSTRALIËRS IN DE NABIJHEID VAN LARISSA. (Hoffmann) DUITSCHE SOLDATEN TIJDENS DEN OVERTOCHT VOOR DE BEZETTING VAN GRIEKSCHE EILANDEN IN DE EGEÏSCHE ZEE. (Hoffmann) door OCTAVUS ROY. (3 Hij grijnsde jongensachtig. „Het klinkt een beetje mal, dat formeele gedoe naar onze manier van kennismaken te rekenen. Hebt U er op tegen, me Gregg te noemen?" Zij glimlachte hartelijk. „Graag, Gregg. En ik heet dus Lynn..Onder normale om standigheden ben ik heusch zoo kwaad niet.". ..En zullen we elkaar dan later nog eens onder normale omstandigheden mogen ontmoeten?" ..Ik hoop van wel." Zij schudde het hoofd. ..Je vindt me natuurlijk stom is het niet?" ..Ik vind, dat je een heel charmante, knappe en interessante jongedame bent. Ik vmd, dat ik je beter zou willen leeeren ken nen. En ik zal nooit begrijpen, waarom je ze.us de politie niet in deze geschiedenis wilt mengen." Zij speelde met haar glazen roerstaafje, roen zei ze met lage, heesche stem: „Ik zou 3e enkele dingen over mezelf willen vertel en. Misschien zal het je iets beter doen be lopen, dat er meer steekt achter mijn wei- gering, iets aan wie dan ook te vertellen." »Als je het liever niet doet, Lynn >.Ik doe het liever wel." Zij zweeg een oogenblik en vervolgde toen: „Er is niet zoo oar veel te vertéllen. Ik kom uit een pret- ^e. keurige Midwest-familie. Je weet wel. respectabele, gezeten burgers. Ik ging naar de Staats Universiteit en haalde daar vier jaar geleden, vlak voor mijn twintigsten verjaardag, mijn graad voor reclame- en mode-ontwerpster. Mijn ouders zijn overle den, en ik heb heel weinig naaste familie. Dadelijk na mijn examen verhuisde ik naar New-York, om te trachten carrière te ma ken. Ik heb geweldig geboft en, naar mijn eigen bescheiden meening, ben ik nogal te vreden over mezelf. Op het oogenblik ben ik chef van de teekenafdeeling van een van de grootste reclamebureaux van New-York; in geval van referenties staan naam en adres op aanvraag ter beschikking." Zij wachtte weer een oogenblik. „Nog steeds belangstelling?" „Meer dan ooit." „Ik heb een uitstekend salaris. Ik woon in mijn eentje in een éénkamer-met-keu kentje flat. Ik heb een schep goede kennis sen en één werkelijke, echte vriendin. Ik werk vijf dagen per week, acht tot twaalf uur per dag. en het werk verveelt me nooit." „Verliefd?" „Nee." „Uitstekend. Ga voort, dame." „Er is niet meer. Ik ben het meest dood gewone meisje, dat je je maar kunt beden ken Haar gezicht verstrakte plotseling. „Zeg liever: dat was ik vóór vanavond. En dat," eindigde zij, „is heelemaal niet, wat je verwachtte te hooren. Is het wel?" „N-ee. Als je een nicht geweest was van Lawrence van Arabië, op een poolreiziger en weet ik veel dan zou dat beter bij gekomen zijn." „En jij?" vroeg zij. „Och; mijn biografie kan je op den nagel van je duim schrijven. Mijn vader was een tamelijk bekend architect „Ik herinner me zijn naam." „Dat doet me plezier. Ik ben aan de Technische Hoogeschool van Massachusetts afgestudeerd, en erfde van mijn vader een aardig kapitaal plus een architectenbureau met een besten naam. Ik werk hard, maar niet al te hard; neem het leven gemakke lijk op en niet al te serieus. Ik ben onge trouwd en acht en twintig jaar. Ik doe wat aan sport, beweeg me graag in gezelschap zonder op een van die gebieden geweldig uit te blinken en het was me een bui tengewoon genoegen, juffrouw Harrison, met U kennis te mogen maken. Hier U dus mijn droeve levensgeschiedenis, en wenscht U uw ei gekookt of liever gebakken?" „Twee volmaakt middelmatige of hoe noem je dat?" „Heel goed uitgedrukt. Ik vraag me alleen af, hoe lang je dit onder de tegenwoordige omstandigheden nog zult kunnen voort zetten." Ze zei met nadruk: „Wat jou betreft, be hoef je niet bang te zijn." „Waarmee je zeggen wilt „Dat je in mijn gedachten steeds de vol maakte gentleman zult blijven, dien ik al tijd dankbaar zal zijn." „Alsjeblieft nietHij raakte impul sief haar hand aan. „Het is niet aardig, zoo hoogdravend te doen. Of probeer je me te vertellen, dat je me den bons geeft?" Zij keek hem vol aan. „Ja, Gregg. Ik weet, wat je denkt en ik waardeer het. Maar je bent veel te aardig voor me geweest, dan dat ik je in mijn moeilijkheden mag ver wikkelen." „Ik heb in het geheel geen eigen moei lijkheden," protesteerde hij. „Het is zelf zuchtig van je, mij te verbieden „Je kunt niets voor mij doen. Werkelijk niet." „Ik zou het dolgraag probeeren." „Je bent een fijne kerel, en je hebt zeker in je jeugd te veel romannetjes gelezen. Je hebt vermoedelijk je heele leven uitge zien naar een jonkvrouw, die in de penarie zit. „Precies! En nu ik er een gevonden heb „Vertelt ze je, met dank voor de goede bedoelingen, dat ze je niet gebruiken kan." Ze werd plotseling ernstig. „Zie je, Gregg, dit was maar niet een toevallige ontmoe ting. Wat daar straks gebeurd is, was ern stig akelig doodernstig. En het is hier mee niet afgeloopen. Maar het zijn mijn zaken en mijn moeilijkheden; niet die van jou of van iemand anders. Ik zou hier niemand in willen mengen en jou wel het allerminst." „Waarom „allerminst" mij?" Zij ontv/eek de vraag niet. „Omdat ik je aardig vind." „Jij bent verdraaid toch wel het meest onlogische schepsel „Tja, zoo klinkt het wel een beetje, hè?" „Daar heb ik nu altijd verlangd naar een gelegenheid als deze, waarin ik iemand wer kelijk van nut zou kunnen zijn. Nu heb ik wat gevonden, en nu vertel.je. dat ik niet helpen mag." „Ik mag je niet betrekken in iets „Dat mij niet aangaat?" „Ja". Hij waardeerde haar eerlijkheid. Zij ging voort: „Het is niet, dat ik geen vriend kan gebruiken; het is niet, dat ik niet waardeer, wat je al voor mij gedaan hebt. Het is alleen dat och; ik weet, dat je niet meer kunt doen, anders niet." Hij vas nu heel ernstig; alle luchthartig heid was uit zijn stem verdwenen. Hij zei: „Ik geloof, dat ik je begin te begrijpen, Lynn, al begrijp ik je bedoeling niet. Je ziet er verstandig genoeg uit, al handel je op het oogenblik ook niet zoo. Maar als je wenscht, dat ik het vergeet „Nee, Gregg. Zoo niet." „Spijt me. Ik tracht alleen even practisch te zijn, als je me vroeg te zijn." Hij glim lachte alweer. „Misschien als dit alles eens voorbij is of als je ooit nog eens van meening verandert misschien zouden wij elkaar dan nog eens kunnen ontmoeten." „Dat zou ik ook graag willen." In het halve licht van het vertrek zag hij gouden lichtglimpen op haar haren en in haar bezorgd kijkende oogen. Hij dacht: „Ze is reusachtig. Ik heb nog nooit iemand ontmoet, die ook maar in de verte bij haar halen kan." Hij beëindigde zijn overpeinzin gen hardop: „En toch zou ik je willen .te rugzien Zoodra ik maar mag." Zij antwoordde dankbaar glimlachend: „Dank je." Daarna viel er niet veel meer te praten. De meeste bezoekers waren reeds vertrok ken en de muziek had zich in een hoekje teruggetrokken. Gregg wenkte den ober, be taalde, en beloofde hem, binnenkort terug te komen. Zij begon: „Ik zal gaan maar Gregg sneed haar het woord af. „Ik breng je in elk geval thuis." De straat lag verlaten. De November nacht was nog veel kouder geworden De portier riep een taxi aan en Lynn gaf haar adres op. Gregg boog zich naar voren en zei t^<?en den chauffeur: „Geen haast". De man tikte aan zijn pet en grinnikte „Ge snopen." (Nadruk verboden), (Wordt vervolgd). .1 I, ..jl MAANDAGAVOND WERDEN IN HET STADION TE AMSTERDAM de eerste wielerwedstrijden van de Commissie voor Maandagavond-wedstrijden verreden. Faanhof ziet men hier op 120 m. nog aan den kop, maar F. Contelaar (links) won den rit, terwijl J. Laan 3de werd in den wedstrijd 4 series sprint amateurs (1000 m.) (Polygoon) KONING BORIS VAN BOELGARIJE BLJ DEN FÜHRER. De Führer ontving Koning Boris van Boelgarije voor een bezoek in het hoofdkwartier van den Führer Van links naar rechts Koning Boris, de Führer en de Rijksminister van Buitenlandsche Zaken von Ribbentrop. (Hoffmann) ZONDAG J.L. WERD DOOR STANDAARD 3 EN 4 DER NEDER- LANDSCHE S.S. een propaganda-marsch door de Sleutelstad ge maakt. Overzicht tijdens den marsch. (Foto van Vliet, Leiden) ONDER GROOTE BELANGSTELLING WERD MAANDAG TE HOORN DE JAARLIJKSCHE GROOTE VOORJAARSMARKT GEHOUDEN. OVERZICHT VAN DEZE DRUK BEZOCHTE MARKT. (Polygoon). IN HET FEIJENOORD-STADION TE ROTTERDAM IS MAANDAG DE UITREIKING BEGONNEN VAN DE DEFINITIEVE PERSOONSBEWIJZEN. (Polygoon)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1941 | | pagina 5