mm
Duitsche troepen in Afrika - Bouw van nieuwe onderzeehooten
Tweede Biad
Moord op Kasteel
Entzberg
82sfe
FEUILLETON
door
PETER PAUL BERTRAM.
(29
„Heeft/U het al gehoord?" riepen ze als
uit één fond. „De freule heeft zich van kant
gemaakt. Zelfmoord gepleegd." Haaroogen
glinsterden.
„Zelfmoord?" riep Vahoda verbaasd.
„Waarom? Zoo'n mooie jonge vrouw!""
„Misschien was ze niet zoo braaf als ze
er uit ziet," zei Daisy Grabner boosaardig.
„Als iemand jong en knap is, gelooven
de mannen dadelijkmeende Melitta.
„Ja, schijn bedriegt," zei Daisy en deed,
alsof ze nog veel meer wist.
„Maar dat kan toch niet," stotterde Va
hoda hulpeloos.
„Ze zal wel geweten hebben waarom,"
vond Melitta Grabner.
„Ik kan het u wel vertellen," helderde
Daisy op. „Ze heeft mijnheer Von Ghe-
taldi vermoord."
„Jaloersch was ze," riep Melitta Grabner.
„Herinner je je nog, wat ik je direct dien
eersten avond verteld heb?" viel haar
zuster haar in de rede. „Hoe zenuwachtig
ze was, toen ze om niets tegen dr. Muir
uitbarstte?"
„Nu weet ik ook, waarom de graaf niet
ontkend heeft," riep Melitta uit. „Hij wilde
zijn dochter beschermen."
„Vermoord? De graaf niet ontkend?" Va
hoda was uit de wolken gevallen. „Maar
om hemelswil, wat beteekent dit alles?"
„Maar weet u dat dan niet?" riepen de
beide zusters uit. En elkaar telkens in de
rede vallend vertelden zij den verbluften
Vahoda, wat zij wisten.
„En de freule heeft bekend? Is ze dood?"
„Natuurlijk hééft ze bekend. Waarom
zou ze zich anders van kant hebben willen
maken?" zei Daisy Grabner.
„Misschien is ze ook nog niet heelemaal
dood," zei Melitta. „Dr. Muir is bij haar.
Maar het zou £>eter zijn, als zij wel dood
ging."
Vahoda schudde het hoofd. Hij wist niet,
wat hij zeggen en wat hij denken moest.
Teleurgesteld renden de zusters weg, om
iemand anders te vinden, wien zij haar
wetenschap konden mededeeien.
Vahoda begon weer om den vijver te loo-
pen. Zijn hersens werkten koortsachtig. Zou
dan zijn heele theorie verkeerd zijn? Had
de gravin, toen zij hem opdracht gaf in
lichtingen in Weenen in te winnen, van de
schuld van de freule geweten? Had ze het
gedaan om een onschuldige te belasten?
Was dus Duschinsky toch niet de moorde
naar?
Vahoda was in de war. De nieuwe aspec
ten, die zich voordeden, de vele omstandig
heden, die hem tot dusver onbekend waren
geweest, wierpen alles omver, wat hij ge
combineerd had. - Als de freule werkelijk
zelfmoord gepleegd had, waren al zijn met
moeite opgebouwde theorieën verkeerd ge
weest. Deze erkenning was bitter. Vahoda
had geloofdja, hij had geloofd in plaats
van te weten. Blijkbaar mocht je als detec
tive niet gelooven. Wat had dé commissaris
gezegd? „Dat zijn theorieën, maar wij heb
ben feiten noodig." Zijn opvatting van den
moord was een theorie geweest. De beken
tenis en de zelfmoord van de freule waren
feiten. Vahoda zuchtte bezorgd. Het was
niet zoo eenvoudig, detective te spelen.
Snelle schreden knerpten over het grint.
Een bediende kwam hem melden, dat er
telefoon voor hem uit Weenen was. Het
detective-bureau, dacht Vahoda zuchtend.
Het liefst had hij het gesprek laten loopen.
Hij zou natuurlijk alleen maar gunstige be
richten over Duschinsky hooren. Zijn theo
rie was immers verkeerd. Terwijl hij snel
op het kasteel toeliep, nam hij het besluit,
de consequentie van zijn fout te trekken en
de kosten zelf te dragen.
„Ik heb de telefoon in de bibliotheek ge
zet," zei de bediende. „De commissaris is er
op het oogenblik niet."
Vahoda ging naar de bibliotheek en nam
de hoorn op. „Ja juffrouw, hier Josef Va
hoda, verbindt u maar.'^ Hij wachtte. Na
eenige minuten had hij aansluiting.
„Hier detective-bureau „Lux"Mijn
heer Vahoda persoonlijk? We hebben uw
opdracht ontvangen en volgens opdracht
met spoed uitgevoerd. Dank zij onze
persoonlijke goede relaties ik ben inder
tijd zelf beambte bij de criminale politie
geweest konden wij in korten tijd onze
inlichtingen verkrijgen. Dus de genoemde
Duschinsky, Otto, fabrikant, bevindt zich in
een zacht uitgedrukt, wanhopige situatie.
Schulden, mijnheer Vahoda, niets dan
schulden. Herhaalde malen is zijn faillisse
ment aangevraagd. Een collega heeft me
med-gedeeld maar u gelieve dat strikt
vertrouwelijk te behandelen -r- dat de auto
riteiten zich met den heer Duschinsky be
zig houden. En de voornaamste schuld-
eischer, een zekere Pflüger, die hem tot nu
toe gespaard heeft, laat hem ook lós. Ik heb
zelf met dien Pflüger gesproken ik moest
heen en weer een taxi nemen, u zult dat
op de onkostennota vinden, maar ik dacht,
omdat u haast hadVahoda zuchtte
zacht,„dus Pflüger heeft vernomen,
dat Duschinsky in die moordzaak verwik
keld is. Hij is al door de politie verhoord.
En hij wil niets meer met hem te doen
hebben. Hij heeft me verteld, dat Duschins
ky met een rijke dame wilde trouwen, een
zekere mevrouw Fechner. Ze moet veel geld
hebben. En Pflüger heeft, het van het tot
stand komen van dit huwelijk laten afhan
gen, of hij tegen Duschinsky zou optreden
of niet. Dat is eigenlijk alles. Mag ik vra
gen, of u met Duschinsky in zakelijke be
trekking staat, of is het een onderzoek naar
een misdrijf? In dat geval zou ik u ook
verder behulpzaam kunnen zijn. Mijn con
dities zijn, zooals u zult merken uit de re
kening, die ik tegelijk met het schriftelijke
verslag afstuur, uiterst coulant."
Vahoda knipperde even met de oogen.
Toen mompelde hij haastig een paar woor
den van dank, beloofde een spoedige ver
rekening en belde af. Zijn theorie omtrent
Duschinsky was dus juist geweest. Ondanks
dat had de freule bekend en zelfmoord ge
pleegd. Maar als zijn theorie juist was,
waarom had ze dat dan 'gedaan? Weer be
gonnen zijn hersens koortsachtig te wer
ken. Als de vader gezwegen had om de
dochter te sparen, kon dan de dochter niet,
in de meening, dat haar*vader do moorde
naar was, de schuld op zich genomen
hebben?
Zijn blik /iel op de voor hem liggende
rapporten van de verhooren. En op dat
oogenblik deed Vahoda iets, wat hij nog
nooit gedaan had. Hij zocht het verhoor
van Duschinsky er uit en begon te lezen.
Toen hij klaar was, legde hij het rapport
weer neer en verliet snel de bibliotheek.
In de hall zaten verscheiden gasten, die
op gedempten toon en met betrokken ge
zichten over het gebeurde spraken.
„Is het werkelijk waar?" wendde hij zich
tot mevrouw Pribram.
„Of wat waar is?" vroeg professor Pribram
norsch. „Het is onverantwoordelijk, op
welke wijze zekere hysterische praatjes
maaksters, wier naam ik liever niet noemen
zal, geruchten verspreiden, waaraan iedere
grond ontbreekt. Het is een beleediging voor
onzen gastheer."
„Zeker" viel Vahoda hem bij. „Het is na
tuurlijk een vergissing, maar wat is er pre
cies gefceura?"
„De fieule is plotseling ziek geworden en
ze hebben dr. Muir geroepen. Dat heeft
tenminste commissaris Buschroitner. ge
zegd." Professor Pribram keek uitdagend
om zich heen, of iemand het durfde wagen
zijn woorden tegen te spreken.
„De freule leeft dus nog?" informeerde
Vahoda opgelucht.
„Toen dr. Muir een paar minuten geleden
even hier was, zei hij, dat de freule -buiten
gevaar was," antwoordde mevrouw Pribram.
„Gelukkig!" fluisterde Vahoda. „Het was
zoo'n lief meisje. Neen, hoe zou men dat
kunnen gelooven?"
„Het is weerzinwekkend," zei Maxwell, „te
gelooven dat de freule iets met den moord
te maken zou hebben.'1
„Is het niet waar?" riep Vahoda geest
driftig uit.
(Wordt vervolgd).
IN VERBAND MET EEN VLOTTEN VOORTGANG VAN
DE RESTAURATIE der Hillegonda-kerk te Hillegers-
berg, was bet noodig geworden, de godsdienstoefeningen
in het eeuwenoude gebouw voor onbepaaldeh tijd stop
te zetten. De kerkvoogdij heeft daarom een hulpkerk
doen verrijzen op een terrein nabij het Zwarte Plasje,
tegènover de Raadhuislaan, Het kerkje, dat plaats biedt
aan ruim 400 personen, is ontworpen door den architect
L. N. Krijgsman. Het aardige hulpkerkje, dat eerstdaags 11
\n gebruik genomen zal worden, 'Polygoon
IN DE KASSEN VAN SCHELLINKHOUT STAAN DE PERZIKBOOMEN
IN VOLLEN BLOEI. DE BLOESEM IS ZOO ZWAAR, DAT DE TAKKEN
VASTGEBONDEN MOETEN WORDEN. (Polygoon)
STEEDS NIEUWE ONDERZEEBOOTEN.
DE VIER OPENINGEN IN DEN PERSKETEL VOOR DE
TORPEDO-LANCEERBUIZEN. (Holland),
VRIJDAG IS DE NIEUWE BURGEMEESTER VAN DELFT GEÏNSTAL
LEERD. De wethouder Brinkman (links) heeft den burgemeester,
den heer F. W. van Vloten, da ambtsketen omgehangen.
(Schimmelpenningh)
NA DE LANDING IN AFRIKA. Duitsche gemotoriseerde colonnes in Afrikaan-
sche straten. Tijdens een korte rust onder palmen smaakt
de stevige maaltijd uitstekend. (Holland)
VEEL VRAAG IS ER MOMENTEEL NAAR HET Z.G. „KIPPENGRIT",
dit zijn fijne schelpen voor de kippenhokken, Hiervoor werden voorheen
gemalen mosselschelpen gebruikt. Een der öchelpenvisschers in actie
tijdens het verzamelen van dit nieuwe product. (Polygoon)
