Stierenkeuring in Friesland - Proeven met nieuw pluimveevoeder
Tn-pde BSad
Moord op kasteel
Entzberg
82sfe
wm dagu ad
FEUILLETON
HET HONDERDEN JAREN OUDE STADHUIS VAN HARDERWIJK, -mot HOUT VOOR VELDGEWASSEN. De boomen zijn gesnoeid. De groote takken worden tot boonen- en erwten-staken gekapt, het kleine
zijn vele kunstschatten, verkeert thans in een zoodanigen toestand, dat het niet u u j u -j
meer hersteld ken worden. Het zei geheel verbouwd moeten worden de bij- h0Ut W°rdt V°°r bescherminS spreeuwen en musschen over het zaaigoed op de velden u.tgespre.d,
zonder fraaie raadzaal zal echter in dén ouden toestand bewaard blijven. (Pol.) Stemmig voorjaarsbeeld in de Langstraat. (Het Zuiden)]
NACHTVLUCHT NAAR ENGELAND.
OP DEN COMMANDOPOST WORDT GEMELD HET BEVOLEN DOEL
GEBOMBARDEERD. (Hoffmann)
OP DE „SCHOTHORST" TE HOOGLAND, het centraal bureau voor moderne
veevoeding, worden thans proeven genomen, welke tot doel hebben de eiwitten
in het pluimveevoedsel door andere stikstofverbindingen te vervangen, teneinde
den pluimveestapel op peil te kunnen houden. Dr. J. Grashuis, de leider van
het instituut, tijdens het dagelijksche onderzoek van zijn troetelkinderen- (Pol.)
IN VERSCHILLENDE PLAATSEN IN WEST-FRIESLAND WOR
DEN DE JAARLIJKSCHE STIERENKEURINGEN GEHOUDEN.
EEN FOKSTIER WORDT „OPGEMETEN". (Polygoon);
IEDEREN DAG FRISCH WASCHWATER IN DE WOESTIJN.
De waterwagen voorziet de Duitsche troepen iederen dag van
frisch waschwater. Van ver weg wordt het water aangevoerd,
dus moet men er zuinig mee zijn. (Scherl)]
door
PETER PAUL BERTRAM.
(22
Waarom, vroeg Vahoda zich af, had Du
schinsky Von Ghetaldi dan toch vermoord?
Waanzin? Duschinsky maakte niet den in
druk van een waanzinnige. Bleven als mo
tieven materieele voordeelen of angst voor
de ontdekking en onthulling van compro-
mitteerende feiten uit het leven van Du-
schinskp.
Kon Duschinsky uit den dood van den
reisleider eenig materieel voordeel verwach
ten? Neen, zei Vahoda, in ieder geval niet
rechtstreeks. Bestond er een mogelijkheid,
dat Von Ghetaldi iets te weten gekomen
was over Duschinsky's verleden? Deze vraag
moest voorloopig onbeantwoord blijven.
Maax, combineerde Vahoda verder, het
antwoord kon slechts ja of neen zijn. Was
het neen, dan viel deze mogelijkheid uit.
Was het ia. dan moest men hierop verder
bouwen. Nemen we dus eens aan, dat Von
Ghetaldi werkelijk iets compromitteerend
wist over Duschinsky en noemen wij deze
wetenschap, als in een wiskundige verge
lijking, voorloopig „x". Wat kon Von Ghe
taldi met die wetenschap, die Duschinsky
bedreigde, gedaan hebben, dat Duschinsky
tot moord gedreven werd? Afpersing? Mo
gelijk, maar onwaarschijnlijk. Von Ghetaldi
was geen afperser. En het kon toch eigen
lijk ook niet, dat Von Ghetaldi tijdens de
reis kennis van feiten gekregen had, die
een afpersing mogelijk maakte.
Hoe Vahoda ook dacht, hij kwam niet
verder. Laten we het probleem eens van een
anderen kant bekijken, beslpot hij onver
moeibaar. Van welken aard kon de wetén-
schap zijn die Von Ghetaldi verworven had?
Misdaad? Neen, dat was zeer onwaarschijn
lijk. Wat was die Duschinsky? Fabrikant.
Wat kun je over een fabrikant te weten
komen? Iets over hem persoonlijk, iets over
hem zakelijk. Duschinsky kon bijvoorbeeld
bankroet zijn. Of bijna failliet. Maakt een
fabrikant die geruïneerd is een tiendaag-
schen tocht door Oostenrijk? Niet waar
schijnlijk. Of om een uitweg te zoeken, bij
voorbeeld door een huwelijk. Mevrouw
Fechner! triomfeerde Vahoda. Hij dacht
aan de verhalen van de zusters Grabner
over 't taaie geduld, waarmede Duschinsky
mevrouw Fechner poogde te winnen. Me
vrouw Fechner was rijk. En wat had Du
schinsky in Liens geroepen, bij de pijnlijke
ruzie tusschen hem en Von Ghetaldi in de
kamer van mevrouw Fechner?
Vahoda raadpleegde - zijn notitieboekje.
Daar stond het: Von Ghetaldi had Du
schinsky verweten, dat hij mevrouw Fech
ner compromitteerde. En Duschinsky had
geantwoord, dat het hem niets kon schelen
of zgecompromitteerd werd. Hij wilde niet
dat Von Ghetaldi hem deze vrouw zou ont
stelen. Deze uitdrukking sprak boekdeelen
Het kon kloppen.
Nemen we dus eens aan, overlegde Va
hoda, dat Von Ghetaldi bemerkt heeft, dat
Duschinsky wegens het geld mevrouw Fech
ner het hof maakte, om zich te redden.
Nemen we verder aan, dat Duschinsky's
toestand kritiek is. Hoe reageert Duschinsky
daarop? Hij moet .verhinderen, dat Von
Ghetaldi zijn wetenschap aan mevrouw
Fechner mededeelt. Is het waarschijnlijk
dat Duschinsky een moord begaat om een,
weliswaar compromitteerend, maar niet ge
vaarlijk feit voor mevrouw Fechner geheim
te houden?
De beantwoording van deze vraag viel
Vahoda zwaar. Hij voelde dat hij langzaam
de werkelijkheid uit het oog verloor. Het is
een hypothese, dacht hij bij zichzelf, een
speculatie. Voor ik verder zoek, zou ik
eigenlijk moeten weten, of Von Ghetaldi
werkelijk iets te weten gekomen was. Dat
wisten maar twee menschen, Von Ghetaldi
en Duschinsky. De een was dood, de ander
zou zich wel wachten om een waarheidsge
trouw antwoord te geven. Weer was hij op
een dood punt gekomen.
Maar onverbiddelijk ging hij het probleem
van een anderen kant te lijf. Was het Von
Ghetaldi mogelijk geweest in den korten
tijd, die sedert het vertrek uit Weenen ver
streken was, inlichtingen over Duschinsky
in te winnen? En waarom zou hij dat ge
daan hebben? Of zou Von Ghetaldi op toe
vallige wijze er achter gekomen zijn? Dat
kon eerder het geval zijn.
Plotseling herinnerde Vahoda zich een
scène in Velden. Het gezelschap had 's mid
dags op het terras gegeten. Toen waren de
deelnemers naar het bad gegaan. Terwijl
Von Ghetaldi de rekeningen controleerde,
was er een kellnerin gekomen, die hem een
gevonden portefeuille "kaf. Hij had deze ge
opend, een brief er uitgenomen, deze door
gekeken en toen gezegd, dat hij van mijn
heer Duschinsky was. Op dat oogenblik was
Duschinsky teruggekomen, zeer opgewon
den, en had gevraagd of er een portefeuille
gevonden was. Von Ghetaldi had hem de
gevonden portefeuille gegeven. Duschinsky
had geïnformeerd, wie de portefeuille ge
vonden had en of Von Ghetaldi hem ge
opend had. Ghetaldi had geantwoord: een
kellnerin en dat hij hem niet geopend had.
Toen had Duschinsky opgelucht herademd.
Indertijd was deze onwaarheid Vahoda als
een begrijpelijke daad van takt voorgeko
men, maar nu viel er een ander licht op.
Het kon zeer goed zijn, dat Von Ghetaldi
toen gezien had, dat Duschinsky geruïneerd
was. Dat was natuurlijk allemaal theorie,
maar naar het Vahoda toescheen, een juiste
Misschien kon dit punt gecontroleerd en
bevestigd worden.
Nemen wij nu eens als bewezen aan, be
gon Vahoda weer opnieuw, dat Duschinsky
bang was, dat Von Ghetaldi toch de porte
feuille onderzocht had en gezien had, dat
hij geruïneerd en op het geld van mevrouw
Fechner uit was. Misschien had Von Ghe
taldi een toespeling gemaakt. Hoe hebben
de dingen zich dan verder ontwikkeld?
Vahoda probeerde zich in de plaats van
een geruïneerde fabrikant te denken. Wat
gebeurt er als iemand geruïneerd is? Fail
lissement. Verlies van vermogen. Misschien
zelfs een strafrechterlijke vervolging. Me
nige geruïneerde zakenman had zelfmoord
gepleegd, uit angst voor de catastrophe.
Duschinsky had r' lang naar de gunst van
mevrouw Fechner gedongen. Vandaar de
gemeenschappelijke reis. En nu was iie Von
Ghetaldi opgedoken en had zijn plannen
gedwarsboomd. Mevrouw Fechner was voor
Duschinsky meer dan een vrouw geweest, zb
beteekende zijn redding. Toen hij inzag, dat
Von Ghetaldi bezig was hem de vrouw af rr
kapen, was Duschinsky in een paniekstem
ming gevaukt. Waarschijnlijk had hy het
hoofa verloren en tot moord sijn toev'ucht
genomen.
„Ja, zoo moest het gegaan, zijn. Alles
klopte. Jaloezie, haat, materieel voordeel,
zij het ook indirect en angst voor onthul
lingen Hij was een waterdicht motief, dat
Vahoda gevonden had. Hij bleef een oogen
blik staan doodop van het steeds snellere
rondloopen. Hij glimlachte, een beetje
trotsch.
Op dat oogenblik hoorde hij zachte voet
stappen achter zich. Hij keerde zich om en
zag hoe gravin Beate uit het kasteel op hem
toe kwam. Hij maakte een buiging en wist
niet recht of hij moest blijven of weggaan.
„Ik stoor u toch niet, mijnheer Vahoda?"
vroeg ze, terwijl ze hem vriendelijk aan
keek.
„Maar natuurlijk niet, mevrouw, hoe zou
dat kunnen
„Ik zag u steeds maar om den vijver loo-
pen, net alsof u over een moeilijk geval na
nacht. U heeft zeker geprobeerd het geheim
te doorgronden, dat om den moord op mijn
heer Von Ghetaldi zweeft."
„Inderdaad, mevrouw. Zonder overdrij
ving zou men zelfs kunnen zeggen, dat ik
er zeer intensief mee bezig ben."
„En naar ik hoop met succes. Heeft u'lets
ontdekt?" Gravin Beate keek hem vol ver
wachting aan.
Wat verward knipperde Vahoda achter
zijn dikke brilleglazen. .Ontdekt," zei hij
ten slotte, „is het ware woord niet. Ik heb
nagedacht en een theorie opgesteld, een
theorie evenwel, waarvan ik de luistheid
eerst dien te bewijzen met feiten. Boven
dien ben ik nog niet klaar Mijn theorie le
vert het motief voor de daad, maar zegt
nog niets over den moord zelf.' Hij zweeg
een oogenblik „Maar dat was dan ook het
moeilijkste deel van het probleem".
(Wordt vervolgd).
