De eerste gladiolen-veiling - Het Twiske" zal worden ingepolderd V 'ÉR.S*V 8isle Jaargang - LE&SCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON Het Noodlot van de Ransome Rovers rS Jïm;cs~. DIT ZAL MEN IN HET VOORJAAR DRAGEN EEN ORIGINEEL EN FLATTEUS MODEL. (Scherl) DE PRUIMEN BO OMEN IN „DE BANGERT" te Westerblokker krijgen de ëerste bespuiting ter be strijding van schadelijke insecten. (Polygoon) Een roman uit de voetbalwereld, door J. WILMAN. (55 Gore maakte een verontschuldigend ge baar. „Ik kan u bitter weinig vertellen wat u niet reeds weet. De historie van den op lichter. die onder diverse namen met fan tastische bouwplannen de goegemeente be zwendelde en ten slotte als Thomas Bowser in Shields neerstreek, is tot in bijzonder heden u beter bekend dan wien ook, Mr. Russell. Toch zal één ding nieuw voor u zijn of niet? In ieder geval deel ik het nree: de politie van Shields vond het nest leeg toen zij hem wilde arresteeren. Het beteekende slechts een kort uitstel. Uw broer Henry werd vanmorgen in Ransome geknipt." Advocaat Russell haalde zijn zakdoek te voorschijn en wischte zich het voorhoofd. af- Dat hij transpireerde vond zijn oorzaak uiet in warmte; de temperatuur in het ver trek was eerder kil. Hij slikte eenige malen ?uel achtereen. Met bestudeerde droefenis Ia de stem zei hij ..Omstandigheden maakten hem tot het zwarte schaap." ..Zooiets komt in de beste families voor," toostte Gore. „Een onbillijkheid, er de witte exemplaren op aan te kijken. Ik was dan ook overtuigd, het zwarte schaap in uw kooi niet aan te treffen. Kon „Harmonia" niet beter als toevluchtsoord dienen? We doorzochten de ruimten nauwkeurig; geen hoekje, geen gaatje werd vergeten, maar we vonden den vermiste niet. Op het laatste moment schoot me de titel te binnen van een detectiveverhaal, dat ik eens gelezen heb. Bij het beklimmen van de zoldertrap had het me namelijk al getroffen, dat er zoo'n groo'te looze ruimte was, 7iets wat an ders, bij weggetimmerde traphoeken niet voorkomt. Plotseling flitste de gedachte door mijn brein ik dankte haar aan het bewuste verhaal zou het mogelijk we zen, dat zich daar een kamertje bevindt? Enhet was zoo! De arme Henry had het er allesbehalve geriefelijk en de atmo sfeer was abominabel, want gedurende het ^olitiebezoek had hij het vernuftig aange brachte luik gesloten moeten houden. Het zal u een geruststelling zijn te vernemen, dat hij thans ruimer is gehuisvest en niet zoo bar met de ventilatie overhoop ligt." De advocaat hief pathetisch de armen om hoog. „Mij kunnen Henry's ongerechtighe den niet worden toegerekend." „U droeg kennis van de ongerechtigheden en hield ze onder u." „Niemand verwacht, dat de eehe broer den anderen er bij lapt. Het zou monster achtig zijn." Gore schokschouderde. „Dit, waarde heer, is een zaak waarin ik niet te beslis sen heb. Bij geheimhouding blééf het" trou wens niet. Denk aan de Bowser-camouflage. U werkte er aan mee door het omkoopen van den waren Thomas Bowser; u stuurt wekelijks twee pond naar Sandyshore: het loon voor zijn zwijgen. Dan destijds uw veelvuldige telefoontjes met den pseudo Slater in Londen. Niet één rechter of jury zal zóó onnoozel wezen om aan te nemen, dat Henry's praktijken voor u een verze geld boek waren." „Ik b^ji er altoos tegen geweest. Henry ging er pas toe over nadat een kwaadaar dige oogziekte een eind aan een mooie car rière maakte. Was dit er niet tusschen ge komen,' dan zou hij nu een van de knapste architecten zijn. Het gaf me een geweldigen schok toen ik vernam, waartoe mijn broer vervallen was. Er zat niets anders voor me op dan te zwijgen; mijn prestige als advo caat was er mee gemoeid. Eenig geldelijk gev.'in heb ik nooit uit Henry's manipulaties getrokken. „Mr. Russell, ik ben geen rechter, geen jurylid, maar een doodeenvoudig detective. Zelfs al zoudt u met betrekking tot de zwendelarijen van uw broer vrij uitgaan, dan blijft nog altijd uw aandeel in het speelhol boven de „Gladstone". U kent de wet wel zóó goed om te weten, dat de toe komst u niet direct tegenlacht. En voor dokter Ryan is dit nog minder het geval." Ryan was de eenige van het beschuldigde drietal, die een jammerlijk figuur sloeg. Bij het noemen van zijn naam drong een on bestemd geluid uit zijn keel op. Achter de brllleglazen knipperden de oogen, onna tuurlijk groot en vervuld van nameloozen angst. Zijn hoofd viel naar voren, de weg gezakte mond uitte bizarre, ongearticu leerde klanken, Henline zei verachtelijk; „Wees een vent!" Met een stem, die zielig bibberde, wee klaagde Ryan: „Mijn vrouw overleeft het niet als ik de gevangenis in moet." „Dat valt wel mee," antwoordde Gore zonder een zweem van medelijden. „Het is verbazend, zooveel een mensch overleeft als hij de feiten maar eenmaal aanvaard heeft. Mocht uw vrouw een uitzondering op den regel vormenGore's rechter hand beschreef een breeden zwaai. „U had dit moeten bedenken vóór u uw medische kennis misbruikte en Ryan deed een poging om zich te her stellen, doch van zijn interruptie, als een verontwaardigd protest bedoeld, kwam niets terecht. Het werd een volslagen fiasco. „Wiewie durft beweren, dat ik dat ik mijn medische kennis misbruik?" stamelde hij. „Ik", zei Gore hard. „Dank zij Mr. Steve Hanley. In den lessenaar van den manager vond hij een flesch met het etiket „Oxo", maar er zat heel iets anders dan vleesch- extract in. Het goedje werd scheikundig onderzocht en bleek een verdoovingsmiddel te zijn, dat de bijzondere eigenschap bezit eerst na circa een half uur, drie-kwartier, soms zelfs nog later uit te v/erken al naar gelang de constitutie van dengene, die het toegediend krijgt. Het staat vast dat het door een deskundige moet zijn klaar gemaakt wie anders dan u? Ver moedelijk tracht u uw schuld te verkleinen met de bewering, dat het geen nadeelige gevolgen voor de voetballers heeft gehad; het werd hun alleen belet, den wedstrijd uit te spelen. Daartegenover stel ik de ver klaring van een medicus, dien ik heel wat hooger aansla dan ik het u doe, dat het om den dood geen onschuldig goedje is en de uitwerking zeer schadelijk kan zijn voor hart en longen." Advocaat Russell tikte Ryan op den schouder, beduidde hem te zwijgen en ging voor hem staan. Hij besefte, dat de inspec teur uit den dokter kreeg wat hij wilde. Het moest worden voorkomen; er was reeds belastend materiaal genoeg aangevoerd. Op arroganten toon vroeg hij: „Wil je dan ineens ook maar ophelderen, Mr. Al wetend. hoe het werd toegediend? Door alle spelers wordt hetzelfde gegeten en ge dronken. Was dus daarmee geknoeid, dan had het heele elftal op apegapen gelegen." „Neen, dat zou te kras zijn geweest. Dokter Ryan achtte het voldoende, als twee man per wedstrijd uitvielen. Tegen zeer sterke clubs kon zelfs met één worden vol staan. Hij had het ook niet op bepaalde spelers voorzien; wien het trof dien trof het. Zoo gebeurde het bijvoorbeeld, dat Dick Walsh tweemaal achter elkaar de du pe werd. Ik denk wel, dat dokter Ryan me dedeelzaam is, als ze hem straks onder handen nemen en er geen geheim van maakt hoeveel hij voor het vieze werkje heeft opgestreken. Misschien vertelt hij dan meteen, welke nieuwe truc is bedacht om de Ransome Rovers te dupeeren. Want nu de Football Association een onderzoek naar het geregeld uitvallen van spelers heeft gelast, kan de oude truc natuurlijk niet langer dienst doen." (Wordt vervolgd). ANDERE LANDEN ANDERE ZEDEN. Ook Finland kent den MOSSELEN, EEN GOED EN GOED- MEN IS BEGONNEN MET DE INPOLDERINGSWER KZAAMHEDEN VAN HET TWISKE BIJ ILPENDAM, speeltuin, maar inplaats van schommels, vindt men er dit houten KOOP VOLKS VOEDSEL. - Een - welk werk in werkverschaffing wordt uitgevoerd, onder toezicht van de Ned. Heide Mij Men vangt aan zorgvuldige toebereiding is echter met de doorgraving van den kanaaldijk, teneinde de baggermolens op het werkterrein te kunnen brengen, gevaarte, den z.g. dorpsmolen. (Holland) vereischt. (Het Zuiden) De benoodigde materialen staan gereed. (Polygoon), IN HET VEILINGGEBOUW „WEST-FRIESLAND" TE BOVEN- KARSPEL, een der grootste veilingen van ons land, werd de eerste gladiolenveiling gehouden. De aanvoer was zeer groot. Overzicht in de veilinghal. (Polygoon) IN BAAMBRUGGE (UTRECHT) houdt men klaarblijkelijk gden rekening met de eischen van het tegenwoordige verkeer nog steeds is de tol een leelijke .,sta-in-den-weg". (Polygoon)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1941 | | pagina 5