Bloemententoonstelling op school - - Scheef huis
Sfsie Jaargang LE1DSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
Het Noodlot van de
Ransome Rovers
IN DE SCHOOL der Neutrale Schoolvereeniging te den Haag is
heden een tentoonstelling gehouden van de door de leerlingen zelf
gekweekte bloembollen. Een groepje deelnemers
wachtend op de jury. (Polygoon)
Een roman uit de voetbalwereld,
door J. WILMAN-
(50
..Neen, vriend, onze piepers blijven héél!"
Met de snelheid van een goochelaar haalde
Hanley een revolver voor den dag. „Ik was
op zooiets voorbereid. Ga vooruit in de
vuurlinie, Henry! Op het commando „drie!"
open je de deur. Denk er aan, dat ik je met
mijn wapen bestrijk. Ik paf je neer als een
schadelijk dier zoodra je één verdachte be
weging maakt Zeg den braven Turns, dat
hij den aftocht blaast, of er zijn twee lijken
in „Carpe Diem" te bergen! Cyril, jij vormt
de achterhoede!"
Rirsell knarsetnadde. In zijn oogen brand
de een moorddadig vuur, maar Hanley's re
volver dwong hem eerbied af. Op diens
..drie" riep hij: „Tums, naar de keuken
terug! Ik heb je er niet bij noodig! Het is
voor elkaar!"
-.Toch zal ik het zekere voor het onzekere
nemen." Steve liet Russell voorgaan. In de
Sang was geen Turns te zien. Toen zei hij
-Versnelde pas, Cyril!" Met gerichte revol
ver liep hij achteruit naar de buitendeur,
waardoor Curtis met bekwamen spoed was
verdwenen. Russell beet verwoed op zijn
nagels, terwijl hij Steve nakeek, die op de
£teep nog even bleef staan.
„Heel aardige pistooltjes, Henry; je zou
haast zweren, dat ze echt zijn! Verkrijg
baar in Selfridge's Stores, Grand Avenue.
Helaas pas weer een stuiver opgeslagen.
Tot kijk in den pruimentijd!" Steve
sprong in den auto en gaf .oogenblikkelijk
vol gas.
Zij reden een tijdje zwijgend. Cyril ver
brak de stilte en zei kregel: „Wat minder
royaal met beloften aan een schurk was me
wel zoo lief geweest! In ieder geval vond
ik het kras, ze ook uit mijn naam af te
leggen!"
„Niet zoo somber! Je snapt toch, dat ik
Henry moest lijmen? Bovendien, ik ben
geen agent. Daarom doe ik het werk van
een agent niet."
„Zoo'n schurk hoort in de gevangenis
thuis. Nu is hij gewaarschuwd. Of zie je
hem voor zoo onnoozel aan om te geloo-
ven, dat wij de beloften nakomen?"
„Allicht niet, maar daar maak ik me geen
kopzorg over. Zijn arrestatie is een kwestie
van uren; vandaar mijn haast met de visite
aan „Carpe Diem". Weldra wordt Henry
geplukt en ze zullen hem bedroefd weinig
veeren laten. Er is nog gerechtigheid op ons
wereldje heden ik, morgen gij. Met de
quitantie houden wij ons aan den veiligen
kant."
„Als je het mij vraagt, was ze heelemaal
'niet noodig Waarom je haar een maand
eerder dateerde, blijft me een raadsel."
„Wel, de zaak zit zoo: Den negenden Oc
tober kreeg Scotland Yard of beter: de
oude Wilson en door dezen inspecteur Gore
-- een tip in de richting Ransome van me.
Drie weken late waren "'e jagers zoo ver,
om als vrijwel 7-'*r aai te neme" dat de
gezochte Henry Slater niemand anders
moest zijn dan de nagemaakte Thomas
Bowser. Er wordt alleen nog op een laat
ste aanwijzing uit Londen gewacht om tot
arestatie over te gaan, maar het net is al
zóó dicht gehaald, dat hij geen kans tot
ontsnappen heeft. Het korte uitstel kwam
mij hoogst gelegen en ik zorgde met een
bezoek aan „Carpe Diem" de politie vóór
te zijn. Door de quitantie op 2 October te
stellen vermeed ik, dat ze me bij het jasje
kunnen pakken voor het feit, dat ik met
Slater in relatie'zou zijn geweest na de be
wuste tip, die ik de Yard gaf."
Curtis zei op stroeven toon: „Wat jij van
jezelf een heel leepen zet acht, komt zuiver
beschouwd op een onwettige handeling
neer. Jij weet heel goed dat, als Slater is
gearresteerd, beslag gelegd wordt op de
gelden, die hij door bedrog onder zich heeft
gekregen. Over den vorm van terugbeta
ling beslist de justitie en niet jij."
Hè? In zijn verbouwereerdheid reed Han
ley haast tegen een boom op. „Zag jij een
anderen weg om je dertig duizend ponduit
de grijpvingers van een schobbejak te red
den? Ik niet. Natuurlijk melden zich bosjes
gedupeerden na arrestatie van den pseudo
Slater, en als jij het niet weet, dan weet
ik het voor jou: dat veel varkens de spoer
ling dun maken. Maar ik zal je een probaat
middel meedeelen ter ontlasting van je be
zwaard gemoed jij staat je dertig duizend
pond al om een extra zonnestraaltje door
de ruiten van bedroefde schuldeischers te
doen glijden."
„Dank je feestelijk! Jij hebt het nu een
maal zoo voor elkaar gebokst. En al zou ik
je raad opvolgen wat schoten de ande
ren er mee op? Een druppel in den emmer!"
XVIII.
Benjamin Sullivan had de conferentie,
door George Henline in tamelijk ultimatie
ve bewoordingen aangevraagd, te twee uur
in zijn privé kantoor belegd, maar reeds
lang voor dit tijdstip waren advocaat Rus
sell en dokter Ryan present. Zij zagen er
niet op hun voordeeligst uit. Russell deed
vergeefsche pogingen om zijn zenuwachtig
heid te verbergen. Ryan was er niet beter
aan toe; zijn gezicht had een vale tint en
hij beet voortdurend op de onderlip. Sulli
van zat ernstig achter zijn bureau-ministre
gereserveerder dan ooit, met de gedachten
blijkbaar bij de komende besprekingen.
Onder de vermoeide oogen waren donkere
kringen. De vierde man, Cyril Curtis, aan
een schrijfbureau in een hoek gezeten hield
zich onledig met uit een lij vig boek reeksen
cijfers over te nemen en deze op te tellen.
Hij was de eenige van het kleine gezelschap
die niet onder den indruk van de op handen
zijnde dingen scheen. Advocaat Russell loer
de telkens naar hem. Na eenige minuten
van drukkende stilte bracht hij de vraag,
die hem sinds het binnenkomen niet had
willen loslaten, onder woorden.
„Heeft Curtis het voetballen er aan ge
geven?"
Sullivan trok de wenkbrauwen op. „Hoe
zoo?"
„Omdat ik hem aan een lessenaar in je
privé kantoor zie."
„O, bedoel je dat? Als amateur heeft hij
zich niet te onderwerpen aan de bepaling
voor profs: in het Rovers House te wonen.
Van een besluit, als door jou verondersteld,
is mij niets bekend.'"
„Dit brengt me op een pijnlijk chapiter,
Ben." Advocaat Russell streek zich over de
kin. „We hebben ons genoodzaakt gezien,
Norton zijn congé als manager te geven. Er
was een beschuldiging wegens fraude tegen
hem ingebracht. Anoniem weliswaar, maar
ik achtte het niet verantwoord, ze daarom
in den wind te slaan. Bij onderzoek werd
ze juist bevonden; er ontbreekt drie en ne
gentig pond. Ik beken, dat ik beter had ge
daan, eerst jou
Sullivan onderbrak hem: „Je weet, dat ik
geen tijd heb om me met de interne aan
gelegenheden van de club te bemoeien. Na
tuurlijk moet iemand, die oneerlijk is, de
laan uit."
Curtis dacht: „Gooien ze het over dien
boeg: Norton's greep in de kas? Ze zullen
hem stoppen op voorwaarde, dat hij zoo
dicht als een pot is. Maar gelooven die twee
schavuiten werkelijk, er zoo makkelijk af te
komen?'*
Advocaat Russell haalde iets opgeruimder
adem. Toch was hij nog lang niet op zijn
gemak; Sullivan's stroefheid beviel hem al
lerminst. Hij zei, om althans iets te zeggen:
„Het doet me genoegen, Ben, dat je er
net zoo over denkt als Ryan en ik."
„Spreekt vanzelf. Oneerlijke lui kan ik
niet gebruiken, niet als employé, niet als
speler, evenmin in de leiding." Sullivan zag
Ryan aan. „De oorzaak van het mysterieuze
uitvallen van spelers is nog altijd niet op
gehelderd. Ik heb gehoord, dat groote on
gerustheid onder de jongens heerscht."
.(Wordt vervolgd)^ j
ALLEMAAL WILLEN ZE EEN HANDTEEKENING HEBBEN. De Filmvolksdag werd ook dit jaar tot een
zeer groot succes. Talrijke geliefde en bekende filmspelers, die wij zoo vaak op het witte doek bewonderen,
verschenen persoonlijk in een groot aantal Berlijnsche bioscopen en werden door de vele honderden auto
grammen-jagers bestormd. In Alhambra in Noordelijk Berlijn zag men o.a. Fritz Kampers, Ilse Werner en
Jenny Jugo, die onze foto toont temidden van een groote menigte. (Scherl)
JARENLANG HEBBEN BEWONERS VAN DIT HUIS OP HET „HELLEND VLAK" GELEEFD en was deze
woning een bezienswaardigheid van Duivendrecht. Nu men het niet overbodige bordje „onbewoonbaar ver
klaarde woning" heeft aangebracht, is men er maar toe over gegaan het „huis" te sloopen. (Polygoon)
KUNSTWERKEN VAN JAPANSCHE GEWONDEN. In Tokio werd een ten
toonstelling ingericht, waarop kunstwerken getoond worden, welke door
Japansche gewonden gemaakt werden. Onze foto toont de voorbereiding
van de tentoonstelling. (Hoffmann)
KIJKDAG bij Frederik Müller Co. te Amsterdam, voor de
Maandag a.s. te houden veiling van oude en moderne schilderijen,
antiquiteiten etc.. afkomstig van oud-Amsterdamsche verzamelingen.
Ook worden er eenige eikenhouten kamers met ebbenhouten fineer-
werk geveild. In een der kamers staat een prachtig oud-Hollandsche
kast uit de 17de eeuw, welke door een der liefhebbers
grondig wordt bekeken. (Polygoon)
DE COMMISSARIS-GENERAAL VOOR BESTUUR EN JUSTITIE Dr Wim-
mer bracht gisteren een bezoek aan de provincie Noord-Brabant. De commis
saris-generaal wordt begroet door Mr. F. J. van Lanschot bij zijn bezoek aan
's-Hertogenbosch. Links de Gevolmachtigde van den Rijkscommissaris voor
de provincie Noord-Brabant, de heer Ritterbusch. geheel rechtsJhr. van
Rijckevorsel, commissaris der provincie. (Het Zuiden)
