\rm Mr?:;)
St. Nicolaas bezoekt Het Kareol - Veldloop-Bokser als jockey-V. U.C.-H.B.S.
81sfe Jaar^g
fweede Blad
Huwelijk met
modern comfort
FEUILLETON
DE STERKE WIND STÜWDE IN ROTTERDAM het
Maaswater buiten de oevers. Op verschillende kaden werden
vaten e.d. door het water te water gesleept. De drijvende
stukgoederen worden weer opgevischt (Polygoon)
ALVORENS NAAR SPANJE AF TE REIZEN, heeft Sint Nicolaas een bezoek gebracht aan „Kareol", het
herstellingsoord voor militairen te Aerdenhout. Dr. C. Kroon, directeur-geneesheer van „Kareol", ontvangt de
goede gaven uit handen van Sint Nicolaas. Links Ritmeester Pahud de Mortanges, geheel rechts mevrouw
Kroon, die de huishoudelijke leiding heeft. (Polygoon)]
ZONDAG WERD ONDER GROOTE BELANGSTELLING TE AMSTERDAM DE VELDLOOP
VAN BLAUW WIT VERLOOPEN, welke door den Volewijckerman J. Walther werd ge
wonnen. De deelnemers onderweg in de nabijheid van het Olympisch Stadion. (Polygoon)]
HENS DEKKERS ALS JOCKEY. Op de
draverijen op ..Mereveld" (Utrecht) debuteer
de de bekende bokser Hens Dekkers met zijn
paard „Grand Prix" in de vlakke baan ten.
Hij wist op den eersten prijs beslag te leggen
en won zoo den „Dame en Bleu-prijs". „Grand
Prix" ontvangt na zijn fraaie zege de belooning
van den bokser-jockey, (Polygoon)
IN DEN HAAG WERD DE VOETBALWED
STRIJD TUSSCHEN V.U.C. EN H.B.S. GE
SPEELD. DEZE HAAGSCHE DERBY EIN
DIGDE IN EEN GELIJK SPEL 2—2. EEN
ZEER GEVAARLIJK MOMENT VOOR HET
V.U.C.-DOEL. (Polygoon)
IN DE BOVENZAAL VAN „DE ROODE LEEUW" te Amsterdam is de scheidsrechterscursus van den DE CHEF VAN DEN DEENSCHEN GENERALEN STAF BEZOCHT DE ONDEROFFICIERENSCHOOL IN POTSDAM.
Nederlandschen Voetbalbond begonnen. De secretaris, de heer Smit. houdt een voordracht voor de toe- D= chef van d™ Smalen stat van het Koninklijke Deensche leger, generaal-majoor Goertz. bracht in gezelschap
«eaerianascnen vueiucuuunu uts«i« c - van den meuwen Deenschen militairen attache m Berlijn, Oberst Hartz en verscheidene officieren van zijn staf, een
komstige scheidsrechters. Achter de bestuurstafel de leden van de scheidsrechterscommissie v.l.n.r. de bezoek aan de onderofficierenschool in Potsdam. De Deensche gasten woonden de excercitie-opleiding en het onderwijs
heeren Smit, de Jong, van Veen (vice-voorzitter) en van Gelderen. (Polygoon) bij. Onze foto toont een les voor de Deensche gasten. Vierde van links bij het venster generaal-majoor Goertz. (Scherl)
door
Mr. CORRY STOLZVAN DEN KTEBOOM.
54)
Jakkie Leo, hoort Lies een hooge meis
jesstem in de gang roepen. Moet je nog
hit? Hè, wat vervelend- Juist vanavond.
Kindje, het is nog geen vijf uur. Ik ben
direct weer terug.
Ja, dat ken ik. Natuurlijk blijf je uren
weg. Natuurlijk zit ik den heelen avond al-
leen, op Sinterklaasavond nog wel. Onze
eerste Sinterklaas samen.Nu komen er
tranen, hoort Lies. Moet de dokter eerst nog
gaan troosten, terwijl hij staat te springen
om weg te komen naar zijn gewichtige
nieuwe patiënte. Zeker pas getrouwd, denkt
Lies. Zóó overdreven doen immers alleen
die r.eele jonge spannetje- Later wpn je er
wel aan of niét natuurlijk.
Ze stuiven over het boschpad. Lies, ver-
stijfd van kou en angst op de duo. Sinter
klaasavond daar had ze heelemaal niet
meer aan gedacht- Nu hebben in Amster
dam alle winkels nog eens de feestelijke
verlichting van hun Sinterklaasetalages
ontstoken. Nu zijn de straten stampvol
menschen, die nog gauw-gauw hun inkoo-
pen gaan doen. Nu ruik je overal de boter
letters en de speculaas. En nu zit zij achter
op een vreemde motorfiets, die haar door
de donkere kou weer terug brengt naar het
holle huis in de bosschen, naar de drie oude
menschen en naaf haar zelf gekozen werk.
Nick grijpt haastig in haar jalouzie-
kastje naar nieuw papier voor den volgen
den brief. Met een ruk trekt ze het laatje
uit en een hagelbui van pepernoten klet
tert door de typekamer.
Bah, wat flauw, zegt ze verschrikt.
Wie heeft me dat geleverd? Maar de an
deren grabbelend joelend rond en het ver
manend „dames dames" van meneer
Lammers gaat in het algemeen lawaai ver
loren. De typekamer is „zoo baldadig als
haar snelle promotie niet kunnen verduwen
En als Erna nu weggaat, zal ze weer alleen
zijn. Precies als in Doornenburg. Nou ja,
wat geeft het. Het voornaamste is, ze staat
goed aangeschreven bij de chefs. De prij
zende woorden van meneer De Jong, toen
hij haar haar „bevordering", zooals Janus
zei, mededeelde: Intelligentie en tact
de aangeboren distinctie en beschaving, die
wij in onze hoogere employé's zoo graag
zienO lala. ze kent het nog van buiten.
Het klonk zoo heerlijk hoopvol: hoogere
employé's. Dat geeft je iets om voor te le
ven, een doel in het vooruitzicht. Dat is Iets
anders dan het eeuwig getwijfel, het eeuwig
hangen tusschen twee gedachten: Han
en dat andere. Weg er mee, ze zal het al
leen wel klaar spelenUit pure vreugde,
uit behoefte anderen te laten meedeelen in
haar succes, heeft ze de heele week inkoo-
pen gedaan. Een groot pak heeft ze naar
huls gestuurd en een brief met het nieuws
van haar promotie als hoofdsurprise erbij.
En aan Han heeft ze ook een pakje ge
stuurd. Een electrische sigarenaansteker
.voor zijn eigen wagentje, waarvan hij haar
den laatsten keer zoo trotsch had verteld.
En een briefje er bij: „uit oude vriend
schap, Sint. Nicolinaas". Als Han het maar
niet verkeerd begrijpt, er niet meer achter
gaat zoeken, dan oude vriendschap....
Ben je nog niet klaar? vraagt Erna
Zeurpiet, je hoed staat allang volmaakt.
Ter eere van wie sta je Je zoo mooi te
maken?
Ter eere van niemand, lacht Nick.
Ik stond maar zoo'n beetje te suffen.
Wat doe jij vanavond, zeg?
Ik ga naar mijn tante,'zegt Erna blij.
Een ouderwetsche surpriseavond meevie
ren. -alig. En heel misschien komt Henk
ook nog overwippen. Zeg ze krijgt ineens
medelijdenwil ik even opbellen, dat
ik jou meebreng? Ze vinden het best, na
tuurlijk; het is daar zoo'n onwijs groote
familie, dat één meer of minder er niet op
aankomt.
Nee zeg, zegt Nick. Ik vindt het bui
tengewoon aardig van je en dank je wel,
maar.ze weifelt meegaan met Erna,
een leuke avond met allemaal vroolijke
menschen of haar eenzame kamer? Nee,
heusch, dank je wel, zegt ze haastig. Dag
hoor, veel plezier. Vóór Erna uit holt ze
naar buiten. Want bij den kantooruitgang
staat Frank.
Nu gewoon kalm loopen die paar stappen,
nu gewoon kalm zeggen: Hallo Frank,
wat kom jij doen?
Jou afhalen, zegt Frank. Als Je het
goed vindt tenminste.
Natuurlijk, knikt ze. Leuk zelfs
Maar hoe kom je daar zoo opeens bij? Ze
kijkt hem van opzij aan. Slecht ziet hij er
uit, moe en down. Toch lijkt hij blij, haar
te zien èrg blij, bekent ze zichzelf en ze
voelt zich warm worden van geluk.
Och, weet je, zegt Frank verlegen,
ik dacht zoo. het is vanavond zoo'n ellen
dige avond om alleen te zijn. En ik dacht,
misschien heb jij ook wel niets, dan kun
nen we elkaar een beetje gezelschap hou
den. Of heb je andere plannen?
Nee hoor, stelt ze hem gerust. Ik
had een invitatie voor een surprise-avond
in den familiekring, maar daar heb ik nog
juist bijtijds voor bedankt. Nog geen twee
minuten geleden toen ik Jou in de gaten
kreeg.
Heusch? zegt Frank blij Nee maar,
dat vind ik geweldig lief van je, Nick Als
je nu maar geen slechten ruil hebt gedaan.
Want een Sinterklaasavond in den familie
kring kan ik je niet aanbieden. Hij lacht
bitter.
Loop rond, zegt Nick luchtig. Je
weet best, dat ik ook meer voor de uithui
zigheid ben. Wat zullen we gaan doen?
Eerst een uurtje naar „La Gaité" stelt
Frank voor. Dan een stukje eten en
daarna de tweede voorstelling in een of
andere bisoscoop. Wat vind je daarvan?
Ik vind het prachtig, zegt Nick Op
twee voorwaarden.
Niet meer? Laat hooren.
Ten eerste, dat ik even naar huls mag,
om iets anders te gaan aantrekken en ten
tweede, dat we de kosten van het festijn
hoofdelijk omslaan.
Geen sprake van, zegt Frank beslist.
Dan gaat het niet door, zegt Nick nog
beslister. Het spijt me wel, Frank, maar
daar sta ik positief op. Ik heb in Utrecht
altijd meer vrienden dan vriendinnen ge
had en behalve bij heel bijzondere gelegen
heden, heb ik altijd voor me zelf betaald,
als we uitgingen. Ik zou gewoonweg niet
anders gekund hebben. En nu heb ik me
door jou al zoo dikwijls laten fuiven dat
moet nu maar eens uit zijn. Dat moet je
toch kunnen begrijpen, hoe ik dat voel.
Och, och. wat zijn we weer modern,
plaagt Frank. De onafhankelijke wer
kende vrouw. Kom, spring maar gauw in
die taxi, dan kun je je andere voorwaarde
ook gaan afwerken.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
