Gewonde soldaten aan het werk - Nieuw gebouw voor den Raad van Arbeid 8Isle Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad Huwelijk met modern comfort FEUILLETON OOK ZIJ HADDEN HET KOUDDe beelden van het Rijksmuseum te Amsterdam hebben hun winterpakje aangekregen, als voorbereidenden maatregel tegen stukvriezen. (Holland) MAQUETTE VAN HET NIEUWE GEBOUW VAN DEN RAAD VAN ARBEID TE AMSTERDAM, DAT GEBOUWD ZAL WORDEN OP HET TERREIN VAN HET VOÖRMALIGE WEESPERPOORTSTATI ON AAN DE MAURITSKADE BIJ DEN NIEUWEN BOULEVARD NAAR HET AMSTELSTATION. (Polygoon); door Mr. CORRY STOLZ—VAN DEN KIEBOOM. 51) Maar meneer Lammers ligt er momenteel uit, hoort ze van Erna, die door haar po sitie altijd van alle „inwendige" quaesties op de hoogte is. Stel je voor, er is een bladzijde van een of anderen roman, dien hij aan 't over typen was, midden in een rapport terecht gekomen, proest Erna. Het verhaal zegt, dat de laatste-goede pagina eindigde met: de fabricage van toiletzeep in onze fabriek daar en* daar steeg met zooveel ton en dat de volgende pagina begon met: geen won der dus dat de beide schilders verrukt wa ren over de schoonheid van het landschap en het bloeiende uiterlijk van de frissche boerenmeisjesof zoóiets. De Directie moet er om gebruld hebben, maar Lammers heeft een fiksche douw gekregen natuurlijk. Zielig, zegt Nick. Maar ik bof er miZe zijn ziedend, de anderen. Ik vind het eigenlijk ook niet fair. Waarom zouden ze Mies en Connie en Lientje gepasseerd hebben? - Om dezelfde reden, waarom ze die voor mijn vacature ook niet nemen. Omdat jij een veel netter meisje bent. Ik? Nick lacht een beetje schel. Wat een gekke uitdrukking, Dat hebben ze me nog nooit gezegd. Nou correct dan. gedistingueerd, hoe je het noemen wilt. Je dringt je niet op den voorgrond en je gaat kalm je gang. En dan vooral je kleedt je stemmig. Op een kantoor als dit noteeren brave kraag jesjurken met lange mouwen heel wat- punten hooger dan de vroolijke flodder bloesjes, waar de meesten zoo dol op zijn. De vergadering van Commissarissen in onferentiezaal. De Directie is voltallig aanwezig tot geven van inlichtingen. Vanuit haar hoekje, aan een klein tafel tje opzij van de enorme groene tafel met de hooggerugde Jacobean-zetèls, ziet Nick Boy binnenkomen. Zeldzaam waardig ziet hij er uit. Een overdreven gewichtig air. Moet ook wel, de stakker is verreweg de baby van het gezelschap. De rest is een kerncollectie oude pruiken, zoóals ze sinds haar stage bij Oom Victor niet meer gezien heeft. Twee ooms van Boy zijn er bij. En een neef. Eenig is dat gedoe om af te kijken. Erna en zij krijgen ieder een pakje van de zoo bloedig klaargezwoegde rapportenen contracten om uit te deelen. Ze zorgt er voor, Boy niet aan te kijken. Een net meisje ze grinnikt even- Prachtig zijn clie gesprekkenBent u nog op de ree jacht geweest, Oom? hoort ze Boy over de tafel vragen. Ja, vorige maand. Déveine gehad, zegt de ander. Enorm veel patrijzen dit Jaar, valt een derde in. Zeg, De Laet, jij bent jurist, kun je me niet gauw uitleggen, wat liquid assets en liquid liabilities zijn? Het is mij zoo helder als koffiedik, al dat fraais. Nick kijkt medelijdend naar het blozende verbrande gezicht van den ouden heer. Je kunt zóó zien, dat die meer kaas heeft ge geten van reeën en patrijzen dan van de haute finance. En Boy zwoegen en zich uit sloven om college te gevenAmusant is het. Ze geniet van de voornaam-zakelijke sfeer van de conferentiezaal, het eenige vertrek in het kantoorgebouw, dat niet hypermo dern is ingericht. Groote portretten van de oprichters van de Vennootschap, Luchtfoto's van de fabrieken. De prachtig-gekleurde „stamboom", waarop in alleen voor in siders begrijpelijke code de moeder- en dochtermaatschappijen in haar ingewikkel de onderlinge verhoudingen staan afgebeeld Als de fusie er door komt, mag er wel eens wat versch bloed in den Raad van Commis sarissen komen zoo'n familieregeering deugt toch niet meer voor een groeiend concern als dit. Van de commissarissen is Boy de eenige, die óók capaciteiten mee brengt. De vergadering duurt lang. Nick ver wondert zich over het gemak, waarmee ze de discussies bijhoudt; vergaderingen ste- nografeeren is toch hèt moeilijkste. Maar die ouwe heeren praten zoo lekker bedacht zaam, je weet vijf minuten tevoren al wat er komen zal. De lunchpauze. Alle- gezichten verhel deren. Zij moeten blijven wachten, tot de heeren vertrokken zijn en dan gauw-gauw alle pa pieren bijeenzoeken en in de brandkast op bergen. Nick vangt Boy's knipoogje en uit- noodigende hoofdbeweging op- „Nee", schudt ze lachend. Alsof zij daarbij hoort, bij die plechtige lunch in het Amstelhotel. 's Middags gaat het nog makkelijker. De copieuze lunch heeft het tempo niet be paald versneld, denkt Nick. Ze sukkelen zoo heerlijk langzaam door de agenda heen. De rondvraag nu is het bijna gebeurd. Een oogenblik later stenografeert ze rustig: „De heer Van Aetsveld wenscht inlichtingen omtrent deri stand der hangende octrooi procedures. Spreker heeft den indruk, dat deze processen onnoodig lang sleepende worden gehouden en dat in deze niet de gewenschte diligentie wordt betracht. De heer De Jong antwoordt, dat de procedure Zeepfabrieken contra Muller, welke door onze vennootschap in eerste instantie werd gewonnen, thans in hooger beroep wordt gevoerd voor het Gerechtshof te Arnhem. Spreker is, zoowel ten aanzien van deze als van de voor de Rechtbank alhier tegen de Niederrheinische Seifenfabriken G.m.b.H. gevoerd wordende procedure, ten volle over tuigd, dat door de rechtskundige raadslie den onzer vennootschap al het noodige wordt gedaan om den afloop te bespoedigen en dat onze belangen bij genoemde heeren in de meest veilige en deskundige handen zijnJa, daar word je van binnen hee- lemaal warm en blij van, want dat slaat op hèm, op Frank. Het is heerlijk, zelfs het mogen neerschrijven van die prijzende woorden is een geluk. En hij weet er niets van het zou hem misschien nu zoo goed doen. Maar ze kan het hem niet gaan ver tellen.... het is immers uit.... heelemaal uit. Ze zal het toch extra voor zichzelf over typen, om te bewaren. Vier uur en nu alles nog uitwerken. Dat wordt een latertje, zucht Erna, als ze weer over de gang loopen. Zeg, wat kijk jij verheugd? Allemaal blijdschap, dat je je vriendje weer gezien hebt? Tuurlijk, lacht Nick Jij zou zeker niet blij zijn na zoo'n hartelijke begroeting. Hij was echt in vorm, hè kilometers af stand. Moet ook. En ik heb hem ook lekker niet meer noodig, zegt ze er triomfantelijk achteraan. Ja, wat is er, Hendrik? De loopjongen geeft haar een briefje. „Beste Nick", lees ze. „Onvriendelijke be weging is dat hier. Ik heb niet eens kans gekregen, je de hand te drukken. En ik hoor, dat je nog in geen uren te genaken zult zijn. Maar ik wil je toch even mijn hooge tevredenheid betuigen over de wijze, waarop je het hier voor elkaar hebt gebokst. Je bent een kraan, Nick en ik glim van genoegen na al het goeds, dat ik vandaag over je heb gehoord. Je Boy. Hier, lees maar. Ze steekt Erna la chend het briefje toe. Dan raak je mis schien eindelijk overtuigd, dat er niets ach ter steekt. Akelig onschuldig, zegt Erna Maar om wien treur je dan toch? Want normaal ben je niet, dat maak je mij niet wijs> Om Wessels natuurlijk, proest Nick. Snap je dat niet? Ik ween, als ik aan den eersten December denk. Tinge lingeling eling". Het schok kend geklingel van een bel. die door een bellekoord in beweging wordt gebracht. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). HANDWERK VAN SOLDATEN. Om den langen verpleegtijd te dooden, hebben de in het Militaire Hospitaal te Arnhem verpleegde zieke en gewonde soldaten zich op de huisvlijt geworpen. Terwijl de een de figuren uitzaagt, zorgt de ander voor een laagje verf. (Polygoon) DE STRIJD AAN HET GRIEKSCHE FRONT. Twee Italiaan- sche bommenwerpers gooien bommen op militaire doelen te Larissa. Duidelijk ziet men de projectielen vallen. (Holland), WERD VROEGER HET VLAS VAN DEN WIERINGERMEER- POLDER in Zuid-Holland en Zeeland gerepeld, thans doet men dit in de Wieringermeer zelf. Om de menschen met dit werk vertrouwd temaken, heeft men een cursus in het leven geroepen. Een groep arbeiders, die in opleiding zijn, aan het repelen. (Pol.) SAMENWERKING IN DEN STRIJD TEGEN ENGELAND. De eskader-commandant van het luchtwapen geeft den Marine-waar nemingsofficier de laatste aanwijzingen. (Holland)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5