Onderzeeboot-commandant onderscheiden - Puin in de Kralingsche Plas Siste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Biad FEUILLETON Huwelijk met modern comfort door Mr. CORRY STOLZ—VAN DEN KIEBOOM. 37) Och, alle ouwe bedienden zijn zoo, zegt Nick. Precies afgerichte dienstpaarden, waar de fut uit is. Ja, bij jou zit de fut er nog in, denkt Frank, als ze voor hem uit de trap afwipt. Hoelang nog? Hoe lang houdt een meisje, in den tredmolen van het kantoorleven, dat frissche, overmoedige? Na een jaar of wat worden het allemaal min of meer zielige juffies. Zonde van het kind. Zoo eentje kon beter trouwen. Wel ja hij lacht bit ier voor zich heen. Het huwelijk als de heilige haven, de ware bestemming voor de vrouw! Het lijkt er tegenwoordig véél JP. dat maakt hij toch wel uit de eerste «and mee. Meester Frank Robberts, spe- cialiteit in echtscheidingen, de moderne echtgenoot van een nog modernere vrouw. .2e loopen de Prinsengracht af in den gietregen. Willen we niet even schuilen? vraagt Frank. Een kop thee drinken het is nog vroeg, kwart voor vijf pas. Of moet u n°g naar kantoor terug? r* Nee, gelukkig niet. Ik wil graag even ^hullen, zegt Nick blij. Want ik heb een nieuwen hoed op, zegt ze er als veront schuldiging achteraan. Mooi. Hij blijft staan. Hier dan maar? Een luxueus gezellig restaurant. Ge dempt licht en zachte tapijten. Muziek en drukte van vroolijk pratende menschen. Dat is wat anders, dan tot half zes op kantoor zitten, geniet Nick. Het gezellig ste uur van den dag loopen wij altijd mis. Ik heb in geen maanden 's middags thee gedronken. En 's Zaterdags en 's Zondags dan? O ja, dan krijg ik thee van mijn kost- juffrouw, maar die is natuurlijk ongeniet baar. Gaat u dan nooit uit? Ja, soms met Erna. Eten in een cafe taria en dan naar den schouwburg. Dan maken we er een echt feest van. Erna is de vriendin, waar ik u straks van vertelde. En hebt u hier heelemaal geen ken nissen of familie? vraagt Frank belang stellend. Ze moet wel niet veel pretjes ge wend zijn, ze straalt gewoonweg. Niemand, zegt Nick triest. En dat valt niet mee, als je zoo'n eenigen studen tentijd hebt gehad als ik. U moet eens bij ons komen theedrin ken, zegt Frank degelijk. Mijn vrouw zal het prettig vinden, kennis met u te maken. Die voelt zich hier ook eenzaam betrekkelijk tenminste. Wat een comedie, bespot hij zichzelf. Lies heeft nogal be hoefte aan nieuwe kennissen tegenwoor dig! Die heeft genoeg aan Gerrie. En de restEn dat kleine ding kijkt ineens zoo sip, alsof ze het heelemaal niet leuk vindt, dat hij zijn getrouwd-zijn op het tapijt heeft gebracht. Ook goed dan niet. Nog wel zoo aardig.Excuseert u me even. Ik moet even telefoneeren, zegt Frank na een snel besluit om voorloopig nog niet naar huis te gaan. Met een smalend lachje om zijn mond komt hij de telefooncel uit. Geen gehoor Lies is niet eens thuis, hij had zich de moeite kunnen sparen. Had hij ook kunnen v/eten. Vandaag is immers het beroemde dinertje bij de Van. Vuerdens, waar ze hem met alle geweld ook bij wilden hebben. Hij had er zich van afgemaakt, gezegd, dat hij pas later kon komen. Dat heeft nog allen tijd, missen zullen ze hem daar niet. Lies nog het minst van allemaal Ziezoo, zegt Frank en strijkt weer bij hun tafeltje neer. Nu wordt het tijd voor een borrel. En voor mij wordt het tijd om op te stappen, houdt Nick zich flink. Geen sprake van. U hebt niemand, die op u zit te wachten, dat hebt u me zelf straks verteld. En ik vanavond evenmin. Dus houden we elkaar voorloopig gezel schap. Eerst een cocktail of een borrel en dan een stukje eten. Goed? Hoe komt u erbij? protesteerde Nick. Dat kan ik toch niet doen. Frank kijkt spiedend de zaal rond. Die meneer daarginds, dat is toch Oom Victor niet, hè? Ze schudt lachend het hoofd. En die ook niet? Hij wijst rond. En die? Ook al niet? Mooi, dan zullen we uw ver weer maar voor ongegrond verklaren, ge daagde Wenscht u nog iets aan te voeren? Nee. meneer de President, zegt Nick dociel. Niet comme il faut? Onbehoorlijk zelfs volgens Doornenburgsche begrippen? Wat kan het haar schelen. Het is alleen maar zalig, hier met hem te mogen zitten. En praten het doet er niet toe waar overZeg Frank, lk heet Nick, hoof, zegt ze over haar cocktail. Frank kijkt haar verbaasd aan. Ja erg graag natuurlijk maar hoe weet je dat? Dat vertelt ze hem niet, maar overigens weet Frank na een uur vrijwel alles, wat ze sinds hun eerste ontmoeting beleefd heeft; de débacle thuis, de misère van de eerste maanden op kantoor, de verademing, nu het goed bleek te gaan. Maar hoe ben je eigenlijk aan die be trekking gekomen? vraagt hij. Toen ik een paar jaar geleden op de keien stond, heb ik me lam gesolliciteerd, zonder iets te kunnen krijgen. Wel, ik heb eerst typen en steno ge haald en toen heeft een van de commissa rissen van de Noord-Nederlandsche me dit baantje bezorgd, vertelt Nick zakelijk. Boy de Laet van Neerduynen, een vriend van me uit Utrecht. En jij hoe ben jij dan wel hier terecht gekomen? Ja, dat is een lang verhaal, zegt Frank en hij verteltNick luistert met schitterende oogen. Wat éénig, zegt ze. Zoo echt avon tuurlijk. En keiïg ook, zeg, om het vol te houden. Vooral van je vrouw, voegt 23e er dapper bij. Want als je samen zooiets hebt meegemaakt, als je zóó lief en leed hebt gedeelddie twee moeten wel dol op elkaar zijn Maar nu moet ik heusch eens opstap pen, zegt ze. 't Is al negen uur. Ik hoop, dat ik je nog eens gauw terug zie, zegt Frank, als ze bij de tramhalte staan te wachten. En hij meent het waarachtig, verwondert hij zich. Dat zal van meneer Wessets afhangen. lacht ze. Daar komt mijn tram. Daag, dank je wel nog voor het genoeglijk uitje. Tot kijk. Van haar plaatsje af, ziet ze hem wach ten, tot de tram zich in beweging zet. De zwaai, waarmee hij nog eens zijn hoed af neemt dan niets meer. Uit. Of is het nog niet uit? Jk hoop, dat ik je nog eens gauw terug zie" nu ja, ze kan er toch niets tegen doen. Het toeval heeft gewild, dat ze hem weer ontmoeten zou, juist toen ze na maanden vechten er bijna in geslaagd was, hem te vergeten. En nu vecht ze niet meer, het geeft allemaal toch niets. Als ze zich maar groot houdt, als ze maar zorgt, dat hij er nooit iets van merkt, hoe ze van hem houdt, dan kan het immers geen kwaad. Dan mag ze zich toch het onschuldig ge noegen wel gunnen, af en toe met hem te kunnen praten, naar hem te kunnen 'kijken, stof te verzamelen om over te kunnen den ken, al de eenzame dagen en nachten lang. Voor de woning van de Van Vuerdens staan niet minder dan vier auto's. Twee M-wagens de Arnhemsche club is na tuurlijk au grand complet aanwezig, denkt Frank wrevelig. En die patserige slee van Tervliet. En de Swallow van den huis vriendWat gaat hij hier eigenlijk doen, vraagt Frank zich af. Dat feest kan zonder hem ook wel doorgaan. Na twee glazen champagne begint alles prettig te lijken, heeft Lies inmiddels ge constateerd. Zelfs, dat Frank nog stesds niet komtZelfs, dat Jaap verliefd gaat doen (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). EEN ZWAAR BELADEN WAGEN VAN VAN GEND LOOS kwam in de Boek- horststraat te den Haag in de étalage van een winkel terecht. De wagen en de étalage liepen flinke schade op. (Polygoon) DE FÜHRER en Opperbevelhebber van de Duitsche Weermacht decoreerde in de Rijkskanselarij den U-boot-commandant kapitein luitenant Kretschmer als 6e officier met het Eikenloof behoorende bij het Ridderkruis van het IJzeren Kruis, ter belooning voor het tot zinken brengen van te samen 200.000 ton metende vijandelijke schepen. (Hoffmann) KONING MICHAËL VAN ROEMENIË EN DE KONINGIN-MOEDER NAMEN DEEL AAN HET FEEST VAN DE LEGIONNAIRS TE LASI. Op dit feest waren tevens vertegenwoordigers van de Hitler-Jugend en van de Italiaansche Fascistische Jeugd tegenwoordig. Koning Michaël en de Koningin-Moeder bij het inspecteeren van de eerewacht van de Hitler-Jugend. (Hoffmann) TORPEDO'S VOOR ENGELAND. SNELBOOTEN NEMEN TORPEDO'S AAN BOORD. LANGZAAM DALEN DE REUSACHTIGE PROJECTIELEN OP DE BOOT EN WORDEN DAAR OP DE VOOR HEN BESTEMDE PLAATSEN GEBRACHT. (Hoffmann) DE BOUW VAN HET STADHUIS ALHIER. AAN DEN ACHTERGEVEL VAN HET PRACHTIGE GEBOUW WORDEN DE LAATSTE BEELDEN GEPLAATST (Polygoon) DE VLAKTE, welke ontstaan is door het in de Kralingsche Plas gestorte Rotter- damsche puin. Hier zullen een park en een wandelweg worden aangelegd. (Polygoon)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5