De Italiaansche troepen in Griekenland - Hooge waterstand van de Maas
gfsle Jaarn*!^
Tweede Blad
Huwelijk met
modern comfort
iêhoth wwhü
FEUILLETON
door
W. CORRY STOLZ—VAN DEN KIEBOOM.
Tante Carollen ls een nicht van den
ouwen heer, legt Qerrle uit. Een oud-
hoofdverpleegster. Ze ls dol op kinderen en
ze zit nogal krap. Daarom vindt ze het fijn,
els ik haar de kinderen af en toe als be
llende logé's op haar dak stuur. Uitvinding
he?
Geweldig, zegt Lies. Maar om met mij
hit te gaan, had je het er toch nietvoor
0,er gehad, denkt ze er achteraan.
Stop hier maar, Wim, commandeert
Gerrie op den hoek van de straat, waar
'olgens Flip's gebrul Tante Carollen woont.
Dan hoef je niet te draaien. Wij loopen
even. Kom jongens. Nou, jullie ont
roert elkaar wel niet intusschen, hè?
Lies voelt zich alweer blozen. Vervelend
™oh, dat gevoel, of ze alles rèèr vindt.
Vindt u het prettig in Amsterdam? be-
Sht de ander een cliché-gesprek.
Nee, afgrijselijk, zegt ze oprecht. Ik
•cr-.cel me dood hier.
Hoe ls het mogelijk? Amsterdam en
'«Helen, dat kan mijn provinciaal brein
™t bevatten.
Ja, vroeger was ik er ook altijd wild
op om hier te komen. Zoo voor een paar
dagen. Maar wonenZe zucht.
Ziezoo. Afgeleverd. Gerrie plant zich
op do voorbank. Nu tijden we Lidowaarts.
De Arnhemmers zitten achter ijs en
vruchtencobblers aan den waterkant. Ger-
rie's vriend wordt met 'n hoeratje begroet.
Onze chauffeur. Gelukkig, nu hoeven
we niet naar huis te lóópen.
Meen je niets van, Kit. Zou jij van
avond niet véél liever in mijn wagen te
rugrijden?
Met z'n vieren achterin zeker? Dank je
lekker.
Kit en ik gaan met Wim mee. Oók ach
terin, beslist een lange jongen, die Jaap
blijkt te heeten, zooals Lies bij het voor
stellen, dat intusschen doorgaat, ondekt
heeft.
Gerrie kent één van de Arnhemsche echt
paren, meneer Bloemberg laat ook vruch
tencobblers aanrukken en na een half uur
heeft 't gezelschap besloten, met allebei de
wagens ergens heen te rijden, waar ge
danst wordt".
Lies begint het genoeglijk te vinden. Ze
heeft in het gesprek met haar buren al vol
doende gemeenschappelijke Geldersche ken
nis ontdekt om zich onder „eigen volk" '.e
voelen. En ze is vooral blij, dat ze niet alleen
met Gerrie en haar vriend op stap hoeft.
Laren maar, hè? stelt Gerrie voor, als
ze naar de auto's wandelen. Er ls hier
iemand, die sterft van verlangen naar de
natuur.
Wie ls dat? U. mevrouw Robberts?
vraagt de lange jongen, die Lies Jaap hee. i
hooren noemen. Hebt u ook zoo het land
aan de groote stad?
Verschrikkelijk, bekent Lies.
Hoera, Jaap heeft een verwante ziel ge
vonden
Nou weet Je, waar Je binnenkort Je
troost kunt zoeken."
Jaap, vraag of mevrouw Robberts zldh
over Je wil ontfermen, als je hier komt wo
nen.
Woont u ook in Amsterdam? vraagt
Lies, als ze „Jaap" ineens naast zich vindt
achterin de Swallow.
Nog niet. Maar het is helaas mijn voor
land. Volgende week al, klaagt deze.
Woont u al lang hier?
Al anderhalf Jaar, maar ik zou morgen
aan den dag weer naar Gelderland terug
willen.
Wat doet uw man eigenlijk op het
oogenblik, mevrouw Robberts? vraagt me
neer Bloemberg, zich half omwendend.
In den trein zitten naar Groningen
vermoed ik, zegt Lies kortaf.
Pardon ja 't klinkt lichtelijk in
discreet, verontschuldigt deze. Maar het
was zuiver belangstelling. Ik weet toevallig,
dat uw man vroeger op de Ollefabrieken
was.
Ojahij ls nu advocaat hier.
Jongste medewerker op een groot kantoor.
En bekend advocaat in echtscheidings
processen, vult Gerrie aan.
O ja? vraagt Gerrie's vriend geïnteres
seerd. Riskant beroep, mevrouwt)
Hoezoo? Hij steekt er geen cent kapi
taal in, snibt Lies, inwendig woedend. Ger
rie vóór haar fluistert haar buurman iets
in. Met moeite dringt ze haar tranen terug.
Wat zou het? Alsof ze het al niet lang ge
voeld heeft. Als hier deze wildvreemde
menschen al zulke grapjes maken, al zoo
op de hoogte zijn, dan danze kan
niet verder denken.... Je wordt knap
vervelend met Je gezeurO Ja? Maar
nu zeurt ze niet meer dat is' voorbij.
Cocktails in het Larensche restaurant.
Een etentje. Dansen. Buiten ondèr de hoo
rnen. Hier hier heeft ze nog eens ge
danst, weet Lies Ineens. Eeuwen geleden.
Met Frank. Niet aan denkenDit is im
mers óók genoeglijk. Uitgaan met een ge
zellige club hoe dikwijls heeft ze daar
vroeger niet naar verlangd? Een beetje
flirten, een beetje dol doen ze is toch
nog veel te jong om altijd opgesloten te
zitten.
Die Jaap lijkt een leuk type. Hij schijnt
haar ook nogal aardig te vinden niet
bepaald tot genoegen van „Kit", denkt ze
met stille pret. Lies amuseert zich echt en
het is half elf, voor ze het weet.
Op stappen, commandeert Gerrie.
De Oosterlingen moeten nog naar de rim
boe terug.
De Swallow vliegt over den grooten weg,
terug naar Amsterdam. Liet ziet Gerrie's
hoofd tegen Wims schouder geleund. Hoe
lang is het geleden, dat ze zoo gezeten
heeft met Frank? Veertien dagen? Veer
tien Jaar.
Nu zitten ze met drieën op de achter
bank. „Kit" heeftzich tusschen Lies en
Jaap ingemanoeuvreerd. Het discours op de
achterbank ls niet levendig. Voor tijdver
drijf probeert Lies zich de namen van al
deze nieuwe kennissen en hun onderling
verband te herinneren .Kit" is mevrouw
Bentink. weet ze en de echtgenoote van
den meneer met den ullenbril, die zoo druk
was met dat gescheiden vrouwtje Jettie
Verstraeten. Hoe het andere echtpaar
Gerrie's oude kennissen heet, weet ze
niet meer. En dan Jaap Tervliet en Hans
Sterhof, die allebei ongetrouwd zijn. Een
genoeglijk clubje, vindt Lies. Ze ls Gerrie
echt dankbaar voor het léuke uitje, dat ze
haar bezorgd heeft.
Juffrouw Lenswaerdt bij meneer Wes-
sels komen, schreeuwt de chef-typekamer,
de hulstelefoon nog in de hand, over het
lawaai van twaalf schrijfmachines heen.
Ja meneer, zegt Nick, neemt haar
stenoblok en potlood en gaat.
Klop op de deur geen antwoord. Ze
wacht even. Klopt nog eens, gaat dan bin-
r.én. Meneer Wessels ls aan het telefonee-
ren. Besluiteloos blijft ze bij de deur staan.
Discreet zijn en weer weggaan of blijven
om zonder een seconde tijdverlies bij de-
hand te kunnen zijn? Wat je doet, blijkt
altijd het verkeerde. Die voetangels en
klemmen van de kantoor-etlquette!
Wachten op de gang. Gedraaf van hol
lende menschen. Allemaal vreemde gezich
ten; ze kent nog niemand, behalve de
meisjes van de typekamer. En een paar
Directeuren en chefs natuurlijk als je
dat „kennen" mag noemenEen loop-
Jongen met een telegram, een gewichtige
meneer met actentasch. Aan den overkant
gaat een deur open. een typiste komt er
uit, kijkt links en rechts wipt dan de trap
naar de bovenverdieping op Halverwege
hangt een lachende jongen over de leu
ning. Ze blijven staan fluisteren; Nick
hoort het meisje gichelen. Ze spiedt de
gang af. Als er maar niemand aankomt.
(Nadruk verboden). .(Wordt vervolgd).
DE EERSTE FOTO VAN DEN ITALIAANSCHEN OPMARSCH IN
GRIEKENLAND. ITALIAANSCHE CAVALERIE BIJ DEN OP
MARSCH OVER DE GRENS TUSSCHEN ALBANIË
EN GRIEKENLAND. (Scherl).
BIJ DE BEZETTING VAN HET GRIEKSCHE GEBIED wordt de
Italiaansche luchtmacht bij de operaties in grooten omvang en met
prachtig resultaat ingezet. Italiaansche bommenwerpers
starten voor een vlucht. (Scherl),
GROOTE DRUKTE HEERSCHT IN HET BLOEMKOOL CENTRUM GROOTEBROEK BIJ ENKHUIZENwaar
millioenen stuks naar binnen- en buitenland worden vervoerd. Reeds zijn er circa iVt millioen verzonden
ea men rekent, dat hier nog 3 millioen bijkomen. Een kijkje langs de haven. (Holland)
DE MAAS NAM EEN SPRONGETJE VAN 2.42 METER. Het waterstandbericht te Maastricht meldde dezer
dagen een was van 2.42 meter binnen 24 uur. Deze abnormale stijging veroorzaakte reeds diverse overstroo
mingen. Zonsondergang boven de onstuimige rivier te Meers. (Het Zuiden)',
AMSTERDAM, DE BERUCHTE ZANDBUURT,
GAAT VERDWIJNEN. (Holland)
EEN VAN DE OUDSTE EN MEEST SCHILDERACHTIGE HOEKJES VAN
HET BEKENDE HOTEL „DE GREBBE"
te Rhenen is weer in vol bedrijf. Het
menu staat aan den weg men kan er
zich tegoed doen aan heerlijk wildbraad.
(Polygoon)
