Springconcours - De zeilbootjes worden opgeborgen - Voetbal
81sfe
LEEDSCH DASBLAD
Tweede BSad
Huwelijk met
modern comfort
FEUILLETON
door
Mr. CORRY STOLZ—VAN DEN KIEBOOM.
18)
Hij pakt even haar hand. Vin je het
leuk, meiske?
Ja, zegt ze met een diepen zucht.
Nog veel heerlijker dan vroeger. En jij
rijdt nog precies even keiïg als toen je
het eiken dag deed.
Allicht. Frank, met nog dezelfde auto-
matisch-zekere bewegingen van vroeger,
manoeuvreert het wagentje door het stads
verkeer de Ceintuurbaan de Amstel
over
Links maar hè? zegt hij. Richting
Bussum, dan zijn we het gauwst aan jouw
gladde wegen toe. De rest van het pro
gramma is in orde.
Amsterdam loopt leeg, zegt Lies, als
ze op den grooten weg zijn. Ze kijkt om.
We zitten gewoonweg in een file.
We hebben hier in elk geval méér
ruimte dan in de tram naar Zandvoort.
En we kunnen uitstappen waar we willen.
Hier voorloopig niet, alsjeblief. Langs
den weg is het één doorloopende pleister
plaats van picknickers, die het hier al vol
doende „buiten" vinden.
Hoe rijden we nu? informeert Lies,
als ze Bussum door zijn.
Langs Amersfoort de Veluwe in, dan
zijn we het eerst uit de drukte. Goed?
Als er nog maar ergens een leeg stuk
hei te vinden is, waar we ons kunnen
neer-vlijen, zegt ze.
Maar langs zijweggetjes van zijwegen
vinden ze een „absoluut leege" hei. Licht
groene berken, donkere dennen, stilte en
de zon.
Het is allemaal even heerlijk, geniet Lies.
Het picnicmandje, dat ze al die jaren niet
meer gebruikt hebben. De broodjes, die
nooit zoo lekker smaken als bulten. Frank,
Jongensachtig in zijn grijs flanellen sport
pak, zijn gezicht nog eens zoo bruin bo
ven het witte poloshirt.
Jij wordt weer een nikker, consta
teert ze. En ik krüg natuuriyk weel-
sproeten. Geef je spiegeltje eens.
Ik zal je wel inspecteeren, zegt Frank
en trekt haar, met beide handen in haar
krullen, naar zich toe. Hier zit er een
en hier en hier
Is het mogelijk, dat dit dezelfde Frank
is, die thuis kan snauwen en uitvallen, om
niets? Is het mogeiyk, dat ze het leven
ooit één minuut vervelend en saai heeft
gevonden? Vervelend en saai met
Frank? Ze is een monster van ondank
baarheid en ze is stapelgek om nog ooit
een seconde te verknoeien, nog ooit een
seconde niet te genieten van het leven,
van het geluk, van Frank, die van haar is,
alléén van haarEn dan opeens, waar
door, waar vandaan, ze weet het niet,
overvalt haar een angst, een stomme wilde
angst, dat het misschïfen te laat is, dat ze
het niet meer zal kunnen het geluk
vastgrüpen en vasthouden, dat er iets is
iets komen zal ze laoht het meteen
weer weg.
Lieveling, zegt ze, hou je nog van
me? Nog evenveel als vroeger?
Franks hand, die haar krullen naar
achteren strykt. Moet je dat nog vra
gen? Kyk me eens aan.
Nee schat, nee schat, wat koop Ik
daarvoor, als je eerst den boel in de soep
draaitMaar het lukt goddank het
lukt. Lies is blij, als ze weer achter het
stuur vandaan mag.
In verband hiermede kan ik u thans, na
overleg met de directie, de vraag voorleg
gen, of gij geneigd zoudt zyn, in het ver
volg in bovenbedoelde functie voor onze
Vennootschap werkzaam te zyn.
Anticipeerend op uw toestemmend ant
woord ik behoef u immers niet nader
onder het oog te brengen, dat onze Ven-
nootscihaip van oudsher steeds vele en be-
langryke procedures voor de Aimsterdam-
sche colleges heeft gevoerd1 en dat de rela
tie dus behoorlijk lucratief belooft te wor
den neem ik de vrijheid, U ingesloten
te doen toekomen een exploit van dagvaar
ding in duplo.
Lies heeft zich onder het lezen over haar
teleurstelling heengewerkt. Ze voelt Franks
oogen op zich nooit mag hu merken,
hoe één seconde maar de mogeiykheid
van een verandering, weg uit Amsterdam,
weg uit het ellendige eenzame leven, haar
als het toppunt van heerlijkheid voor oogen
heeft gezweefd.
Maar dat is prachtig, zegt ze verrukt.
Frankie, wat eenig voor je. Dat is wer-
kelük een feest waard.
Frank knikt glunder. Ik vind het zelf
ook zoo allemachtig leuk, dat ze aan me
gedacht hebben.
Zie je nu wel, dat het goed is, dat we
met Pinksteren daar geweest zün? En zeg,
wat leuk. dat de groote baas zelf je nu
amice noemt. Vond je dat niet fün. om bij
meneer Westhove mee voor den dag te
komen?
Die weet het nog niet eens. Hij zit
immers van VrUdag af al in Hamburg. En
hij komt niet voor morgen over een week
terug. Maar hij' zal het wel aardig vinden.
(Nadruk verboden). .(Wordt vervolgd;.
En nu gaan we de bewoonde wereld
weer opzoeken, zegt Frank. Het is vier
uur. Hy gooit Lies haar taschje toe.
Hier, ga ju je sproeten maar wegwerken.
Ik pak den rommel wel in. Zorg maar, dat
je er onberispeiyk uitziet, want we gaan
het grootscheeps aanleggen.
Hoezoo? Lies kykt op van haar poe
derdoos. Wat ben je van plan?
We gaan dineeren. Ergens in een leuk
hotel, in Doorn of in Soestdük of in Baarn,
zeg maar wat je wilt.
Ik vind het allang best. Zalig. Maar
hoe kom je op zooiets buitensporigs?
Vertel ik je straks wel. Ik heb een
meevaller gehad, iets echt leuks. En dat
gaan we vieren.
Jammer dan, dat Ik maar zoo'n ouwe
jurk aan heb. En hy zal er hier ook wel
niet mooier op geworden zün. Zie ik er
niet abominabel uit?
Afzichteiyk, beaamt Frank. Kom
nu maar.
Het trouwe wagentje in het mulle zand
van het heipad. Frank kykt bezorgd naar
de achterwielen. Als we er maar weer
uitkomen zegt hy. Ik geloof waarachtig,
dat hy een heel eind weggezakt is. Blijf
maar even wachten, tot ik gestart heb. Of
nee, start jy maar liever, dan zal ik van
achteren opduwen.
Natuuriyk tiert Frank even later:
Minder gas, ezel, hoor je dat nu niet? Jy
leert het ook nooit.
Nee schat, zegt Lies braaf.
De groote eetzaal van het buitenhotel.
Het licht van den zomeravond door de
open terrasdeuren en de glazen wanden
rondom. Gedekte tafeltjes met pratende
en lachende menschen. Muziek in de verte
buiten wordt gedanst.
Ik ben nog nooit zoo onzinnig geluk
kig geweest, zegt Lies over hun tafeltje,
waar het rose schemerlampje is aange
gloeid. En ik weet zelf niet waarom.
En nu weet je nog niet eens de reden
voor dit feest, zegt Frank en haalt zün
portefeuille te voorschyn. Hier, lees dit
eens. Lies neemt de enveloppe aan, die hij
haar toesteekt. Van de Oliefabrieken??
Wat hebben die?? Kan het zyn, dat ze
dat Frank terug mag komen? Ze vouwt
den brief open en leest:
Amice Confrère,
Zooals u van vroeger bekend zal zyn,
heeft het kantoor van cfrs. Elders en Van
Vaarthuizen sedert meer dan tien jaren
de belangen onzer Vennootschap als pro
cureurs by de Amsterdamsche colleges
waargenomen.
Door het overlyden van cfr. Elders die
een persooniyk vriend van onzen Heer
Directeur Veenkamp was, zyn echter mede
ten gevolge van het intreden van twee
ons geheel onbekende confrères in het
kantoor, de verhoudingen dermate gewij
zigd, dat wy momenteel in die richting
niet langer op eenigerlel wyze gebonden
zyn.
MET DE ME 110 OVER HET KANAAL NAAR ENGELAND. DAAR BENEDEN LIGT DE KUST. NU
GAAT HET OVER HET KANAAL, DEN VIJAND TEGEMOET. (Holland)
VOETBALWEDSTRIJD A.D.O.— HET ZOMERSPORT-SEIZOEN is weer ten einde. De zeilbootjes gaan weer
HERMES D.V.S. op het A.D.O.- in de winterstalling en zoo ziet men overal de zeilers en zeilsters druk bezig
terrein in den Haag. Spelmoment met het schoonmaken van de scheepjes, het opvouwen van de zeilen en andere
voor het Hermes D.V.S.-doel. karweitjes. De zeilbootjes worden op het droge gebracht en daarna
(Polygoon) zorgvuldig afgedroogd. (Polygoon)
ZATERDAGMIDDAG HIELD DE ZUID-HOLLANDSCHE JACHT-
VEREENIGING een springconcours op Meyendel, waarvoor
groote belangstelling bestond. Mevr. Hammer op Xenophon, die
het springconcours won, tydens het nemen van een
der hindernissen. (Polygoon)
DE AMSTERDAMSCHE BEELDHOUWER F. J. VAN HALL maakt
thans het klei-ontwerp voor een monumentaal beeld, dat in bróns
zal worden gegoten en geplaatst zal worden aan het nieuwe gebouw
van de Rijksverzekeringsbank te Amsterdam. De beeldhouwer tijdens
het boetseeren van het beeld. (Polygoon)
TERUG VAN EEN VLUCHT NAAR ENGELAND.
DE BEMANNING VAN EEN DUITSCHEN NACHTBOMMENWERPER, ZOO
JUIST VAN EEN VLUCHT BOVEN LONDEN TERUGGEKEERD. (Holland)
