De tabaksoogst is binnen - Meisjeskamp - Tram omgevallen te Amsterdam
81s'e
LFD!CH DAGBLAD
Tweede Blad
Een viool
verdween
FEUILLETON
door
PAUL SCHOTT.
40)
„Neemt u me niet kwalijk, frauleinLena,
ik heb dit zoo gearrangeerd. De carabinieri
heeft de markies erbij verzonnen! Hier
zijn wat bloemen, om u bij uw in vrij
heidsstelling te begroeten."
Lena verborg haar gezicht in de geu
rende bloemen, zij reikte hem de hand,
zag hem innig aan, en zei:
„Hoe lief van u!Maar nu moet ume
eerst vertellen, hoe u mij uit uit de klau
wen van dezen Torquemada verlost hebt."
Hij liet haar de kranten zien. „Ik kan
het niet helpen, ik heb dezen Gomez tegen
u ingeruild, ik kon niet weten, dat men
hem dood zou schieten."
.Arme kereld, arm, domme kerel," zucht
te Lena. „Hij is aan zijn eigen stommiteit
ten gronde gegaan." Na een korte pauze
vervolgde ze: „En de viool? Ik had liever
gezien, dat de idool levend in onze handen
gevallen was, dan de dief dood. Overigens
vind ik het knap van u, en ik vind het
heel lief, dat u zooveel moeite gedaan hebt
om mij vrij te krijgen."
„Er is nog een mogelijkheidSalim-
beni. Het is heelemaal niet knap of lief
van me, ik deed het alleen, omdat"Hij
zweeg en bleef staan. „Omdat u met mij
samen Salimbeni wilt dwingen, de viool
terug te geven, of den naam van den
kooper te noemen, nietwaar?" was zij hem
voor. „Neen," riep hij vertwijfeld uit, „om
dat ik het niet aan kon zien, dat u in de
gevangenis zat, omdat ik dat erger vond,
dan dat mijn concurrent de verzekering
van de Ansaldo-fabrleken voor mijn neus
weggekaapt had, omdat
Zij lachte vroolijk. Zij nam zijn hand
tusschen haar belde handen, en zei, alsof
ze tot een kind sprak: „Goed, goedJe
bent een lieve jongen. Maar nu gaan we
naar het hotel, en ik zoek het lekkerste
eten uit, wat ik me bedenken kan, met een
groote portie Wiener Apfelstrudel toe, daar
ben ik dol op, en dan gaan we naar het
slot van graaf Salimbeni."
Ze gaf hem een arm, en trok hem mee
naar een taxi. Toen zij in het hotel waren
boog zij zich naar hem toe en fluisterde:
„Wordt u erg boos, als ik u vraag, waar
Grangg is? Wat voert hij uit?"
„Hebt u nog wat van hem gehoord?"
Zij zei het heel rustig en teeder, zoodat
hij niets anders kon doen, dan haar ver
tellen, wat hij wist. Dat de violist dadelijk
aangeboden had een hooge borgstelling voor
haar te storten, dat hij daarna eenige brie-
en en telegrammen van hem gekregen had,
eerst uit Milaan, daarna uit Vicenza.maar
dat hij nu reeds eenige dagen niets van
hem gehoord had.
„Wat zou hij in Vicenza uitvoeren? Erg
geheimzinnig, vind ik." Met deze woorden
traden zij de eetzaal binnen.
HOOFDSTUK XV.
Grangg was niet met de stoomboot, maar
met een roeibootje van Tavernalo uit op
het eiland in het Iseomeer aangekomen.
Een boer in Tavernola had hem de ligging
van de villa Lorenzettl, en van de beide
gehuchten op het eiland uitgelegd, en op
Granggs vraag, of hij ergens onderdak zou
kunnen vinden, had hij gezegd, dat op de
Zuidpunt van het eiland, bij de Rocca
Martinengo, een hotel was, Sensole, dat
gedreven werd door een vroegeren juwe
lier uit Brescia. Grangg liet zich erheen
roeien, en huurde in het veel te groote ge
bouw, dat vroeger waarschijnlijk een land-
huls geweest was, een kamer met een
prachtig uitzicht op het meer. Het was
oorspronkelijk zijn plan geweest, recht
streeks naar de villa Lorenzettl te gaan
om den ouden verzamelaar de hand van
zijn nicht te vragen. Maar dat ging nu niet
Hij moest eerst met Faustina spreken, en
haar omzichtig mededeelen, wat hij ge
hoord had, en haar vertellen, dat de advo
caat bereid was, met betrekking tot de
nieuwe gezichtspunten, die Grangg ontdekt
had, het proces opnieuw op te nemen. Dan
zou hij, als het moest onder bedreiging,
Lorenzettl overhalen Faustina aan hem te
geven.
Hij leende van den vroegeren juwelier
een breedgeranden stroohoed, onder voor
wendsel, dat hij niet tegen de schelle zon
kon. zette een blauwen bril op, en zwierf
in die vermomming over het eiland. Hi)
liep eenige malen per dag langs den oever
van het schilderachtige dorpje Peschiera
Maragüo, in een half uur naar het aan
den Noordkant gelegen Siviano en van
daar. langs de villa Lorenzetti. terug, ol
hij besteeg den met kastanjeboomen be
groeiden heuvel, vanwaar hij op de villa
neerzag. Eenmaal, op den avond van den
eersten dag, kwam hij Faustina met de
Engelsche tegen, en hij had moeite, om
onherkend, met afgewend hoofd, langs hen
heen te sluipen. Was het niet beter ge
weest, wanneer hij haar aangesproken had,
vroeg hij zich af. Neen, het was beter,
wanneer hij haar eerst alleen sprak. Maar
hoê? Toen dacht hij aan miss Francis, en
hij stuurde onmiddellijk een klein boeren
meisje met een briefje naar de villa.
„Waarde miss Francis. Ik moet onmid
dellijk signorlna Faustina spreken, wilt u
zoo goed zijn, dit voor mij in orde te maken,
het zal Faustina's leven volkomen veran
deren. Ik woon in Sensole. Bij voorbaat
hartelijk dank. Grangg".
Grangg begeleidde het meisje naar het
dorp, en drukte haar op het hart. het
briefje aan de Engelsohe te geven, wanneer
zij alleen was. Zoo mogelijk moest zij op
antwoord wachten. Grangg wachtte den
heelen middag in de grootste opwinding.
Was het niet beter geweest, den brief met
de post te zenden? Maar dat had een dag
geduurd, en was het niet verdachter ge
weest, als miss Francis een brief gekregen
had, van het eiland afkomstig? Het was
beter geweest, haar direct uit Vicenza te
sohrijven, maar daar was nu niets meer
aan te veranderen.
Het kind kwam maar niet terug. Einde
lijk kon hij het niet langer uithouden hij
informeerde, waar het kind woonde en
ging op weg Hij vroeg naar de kleine Pacl-
fica. en blozend en verlegen kwam het
meisje te voorschijn
„Heb je den brief aan de Engelsche damp
gegeven?" Geen antwoord. Pacifica stak
het vuile knuistje in den mond en sloeg de
groote oogen neer.
,3en je niet naar de villa gegaan?"
„Tot het hek".
„Waarom?" Wederom geen antwoord.
„Was Je bang?.... Waar is de brief? Heb
je die niet meer? Heb Je hem dan toch af
gegeven?"
„Si, slgnor, een heer zou hem aan de
signorlna Inglese geven."
Grangg schrok.
„Een bediende? Of signor Lorenzettl zelf?
Je kent Signor Lorenzetti toch?" Waarom
had hij den brief ook niet per post ge
stuurd? Plotseling scheen het kind haar
tong terug te vinden. „Voor het hek stond
een heer, die ik niet ken. Ik wilde juist
naar binnen gaan, toen hij me vroeg, of
ik misschien een berioht voor de signorlna
bracht. Neen, zei ik, niet voor signorlna
Lorenzetti, maar voor de andere, voor de
Engelsche. Daar moest hij Juist naar toe,
zei hij, hij zou den brief wel meenemen.
Natuurlijk heb ik hem toen aan dien heer
gegeven. Misschien was dat niet goed, maar
het was zoo'n vriendelijke heer, en zoo knap
en elegant, zeker een vriend van signor
Lorenzetti
Grangg staarde het babbelende kind ver
slagen aan. Daar had men zijn brief onder
schept. Wie? Een vriend van Lorenzetti?
Wie kon dat zijn? Hij verzocht het meisje,
den man te beschrijven.
„Een knappe signor. in een prachtig wit
pak een bruine snor. hij was heel jong,"
het kind was enthousiast, al s een dorps-
schoone, die haar aanbidder beschrijft. De
violist keerde haastig naar Sensole terug.
(Nadruk verboden). XWordt vervolgd).
EEN BIJWAGEN VAN LIJN 8r welke op de Nieuwe Amstelbrug
te Amsterdam een wagen tegen den trottoirband klemde, is ten ge
volge daarvan gekanteld en vormde zoo een groot verkeersobstakel.
Persoonlijke ongelukken kwamen wonder boven wonder niet voor.
(Polygoon)
VEILIGHEIDSMAATREGELEN IN VENETIË.
DE SAN MARCO-KERK IN VENETIË WORDT TEGEN LUCHT
AANVALLEN BESCHERMD. (Holland)
DE TABAKS-OOGST IS BINNEN IN AMERONGEN. De zon
heeft haar werk gedaan en de rijpe tabak op de vereischte droogte
gebracht. Er rest nu nog het sorteeren, bossen, wegen en verzendklaar
maken van dit product. Het sorteeren van de tabak. (Polygoon)
TWEE DAGEN IN DE WEEK ligt de Volendamsche haven vol met
z.g. ,itoekers",,de bootjes, waarmee men op de palingvangst gaat Visschers
bezig mét het in orde brengen van het hoekwant (Polygoon)
TE MAARSSEVEEN is een driemaandelijksch kamp begonnen voor
meisjes. Het doel is algemeene ontwikkeling en aankweeken van gemeen
schapszin. Het kamp gaat uit van „Vrouwen Crisiszorg". De slaapkamers
worden door de gasten zelf schoongehouden. (Holland)
OP HET VLIEGVELD VAN EEN JACHTESKADER. Hartelijk begroeten
majoor Mölders en zijn mannen een kameraad, die van een vlucht
- naar Engeland terugkeert. (Holland)
