Turfsteken Marsch Wachtbataljon Duitsche Luchtwapen - Voetbal
a
'Isie Jaargang
„BLOED VAN
BOEDDHA"
JUII
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON
DP.
IdJch, J
van 6
in8en d,
TUSSCHEN HET NEDERLANDSCH ELFTAL EN EEN HAAGSCH ELFTAL werd op het V.U.C.-
terrein in den Haag een wedstrijd gespeeld, waarvan de opbrengst ten bate van de oorlogslachtoffers
komt. Moment voor het Haagsche doel.
DE BRANDSTOFFEN VOORZIENING IN NE-
DERLAND. In de veenderijen is druk werk.
1 Hel steken van turf in de veenderijen in de Peel
bij Helenaveen in Noord-Brabant.
AMSTERDAM EET WEER GARNALEN. De gamalenvangst is,
zij het beperkt, weer begonnen. Amsterdam had
goeden aanvoer. Het pellen.
DE BOUW VAN DE NIEUWE ACADEMIE VOOR BEELDENDE KUNSTEN EN TECHNISCHE WETEN-
SCHAPPEN aan den G. J. de Jonghweg te Rotterdam vordert gestadig. De kans is groot, dat binnen
afzienbaren tijd de lessen reeds in een deel van het gebouw gegeven kunnen worden. Het in aanbouw
zijnde complex. Links het electriciteitsgebouw aan de Rochussenstraat.
DE NATIONALE TENNISKAMPIOENSCHAP-
PEN zijn op de M.E.T.S.-banen te Scheve-
nlngen begonnen. Hughan in actie
tegen Heynen.
DE FINALE OM DEN TELEGRAAF BEKER tusschen
Laga en Amstel op de 4% k.m. lange Amstelbaan. Over
zicht van de brug over den Amstel nabij de Ceintuurbaan.
Laga (winnaar) is ettelijke bootlengten voor Amstel
.(rechts achtergrond).
MARSCH VAN HET WACHTBATALJON VAN HET DUITSCHE LUCHTWAPEN
waarbij gedefileerd werd voor den militairen bevelhebber van het bezette
generaal der vliegers Christiansen. De troep op het Plein.
DOOR DEN HAAG
Nederlandsche gebied,
door
HAROLD WARD
25)
„Dit is een zoo belangrijke zaak, dat als
ik het noodig oordeel één telefoon van mij
voldoende is om een afdeellng mariniers
van Quantico naar hier te laten komen, om
mijn orders met geweld uit te voeren!"
„Waarom?" vroeg Pendrlll weer.
„Wel verdraaid", barstte York uit, „om
dat een van jullie een moordenaar is en
omdat het in het belang van den Staat is
dien moordenaar zoo spoedig mogelijk te
arresteeren! Begrijpen jullie dat nu einde
lijk?"
Hij draaide zich om op zijn hielen en
ging, gevolgd door zijn luitenant, de hall in.
„U is hier even gezien als een valsch dub
beltje ln een snoepwinkel!" grinnikte
Tommy.
York lachte en viel neer achter de schrijf
tafel in het kantoortje. Door de open ramen
konden ze zien hoe het gezelschap uit el
kaar ging en zich een plaats zocht ln de
diverse auto's.
„Ze schijnen van plan te zijn naar de
zitting te gaan", merkte York op.
„En niemand, vraagt u, of u mee wilt rij
den" spotte Muer.
„Een wonder!" lachte York. „Het resul
taat is, dat ik nu wel jouw wagen zal moe
ten nemen!"
Muer trok een leelljk gezicht. „Aangezien
u mijn superieur bent, zal ik dat wel goed
moeten vinden", zei hij, „maar ehwat
kan ik doen, terwijl u weg is?"
York boog zich naar zijn assistent over
en fluisterde hem iets in het oor. Muer
knikte. ,3egrepen", zei hij, „dat komt in
orde!"
York stapte ln Muer's auto en verdween
terwijl Tommy een sigaret op stak en op
zijn dooie gemak naar de keuken slenterde.
De kok vertelde hem echter, dat Jennie in
de eetkamer was en daar vond hij de huis
houdster ook, terwijl ze achterdochtig stond
te snuiven.
„Wat is het?" vroeg Muer. „Ruik je men-
schenvleesch?"
„Ratten, meneer!" antwoordde Jennie.
„RattenWaar zouden die moeten
zitten?"
„Dat vind ik juist zoo vreemd meneer! Ik
weet zeker dat niemand rattenkruid uit
gestrooid heeft, ofschoon we hier veel last
van ratten en muizen hebben. Toch is er
hier ergens een doode rat! Ik ruik het dui
delijk!"
„Ik heb als kleine jongen eens een tik
op m'n neus gehad, sinds dien tijd is m'n
reukorgaan wat beschadigd", zei Tommy
doodernstig. „Maar ik hoop, dat je je rat te
pakken krijgtWeet je ook waar
Tim is?"
Jennie vertelde het hem en Tommy vond
den neger achter het huis in de schaduw
liggen. HIJ sprong verschrikt op. toen hij
den luitenant zag. Muer vertelde hem, wat
hij wenschte, waarop Tim hem met open
mond aanstaarde.
„Maar meneer, d'r is heelemaal geen
visch in de kreek!"
Muer keek verheugend. „Prachtig!" riep
hij uit, „juist wat ik noodig heb! Ik ga
altijd visschen in water, waar geen visch
zit, dat maakt het juist zoo opwindend".
Tim krabde zijn kroeshaar, maar ging
Muer voor naar een bergplaats in de bij
gebouwen, waar hij een hengel te voor
schijn haalde achter een stapel oude pak
kisten.
„Meneer Anson Lee vischte wel eens", zei
hij, „maar hij ving nooit veel!"
Muer nam den hengel aan.
„Ik zal wat wonnen voor U vangen, me
neer", bood Tim aan.
Muer vertelde hem, dat dat niet noodig
was, hij vischte veel liever zonder aas, dat
was nu juist de kunst, beweerde hij en
verdween in de richting van de beek, die
in het moeras achter het huis uitliep.
Tim keek hem hoofdschuddend na, ver
moedelijk dacht hij dat de luitenant last
van de warmte had.
Muer was binnen een paar uur terug. Hij
vond Jennie nog steeds op zoek naar den
dooden rat. Hij bracht den hengel weer op
zijn plaats in het rommelhok, trok op zijn
kamer zijn kletsnatte schoenen en sokken
uit en deponeerde zijn vangst in de bad
kuip. Daarna nam hij een douche en ging
op zijn bed liggen.
Lang na het middaguur hoorde hij de
menschen uit Arrapahoe terug komen.
Een oogenblik later kwam York de ka
mer in en vertelde dat de jury op zijn ver
zoek de zitting drie dagen verdaagd had.
Hij trok zijn jas uit. stak een pijp op en
viel languit in een stoel neei.
,Heb jij ooit van Wimpy Knott gehoord?"
vroeg hij aan zijn assistent.
„Nooit ontmoet," antwoordde deze, „nooit
van gehoord ook."
„Hm," gromde York, „dat dacht ik wel."
„Waarom vraagt u het me dan?
Heeft ie iets met de zaak te maken?"
„Wimpy Knott is de vent met den strik
om den hals!Toen ze vanmorgen met
l.et ondervragen bezig waren, heb ik mijn
tijd met telefoneeren zoek gebracht. Ik
wist toch wel dat die zitting niets belang
rijks op zou leveren. Knippinger, de chef
van het archief in Washington vond zijn
kaart tusschen oude paperassen. Lang ge
leden schijnt hij wat op zijn kerfstok ge
had te hebben. Toevallig schijnen zijn af
drukken niet geregistreerd te zijn". Hij
haalde een notitieboekje uit zijn zak en
las: „Leeftijd ongeveer veertig. Geboren in
Australië, bracht zijn jeugd door in de
onderwereld van New-York. Na den dood
van zijn vader woonde hij bij familie in
Chicago en werd kort daarna naar een
tuchtschool gestuurd wegens diefstal. Ging
daarna weer naar Chicago terug en begon
gestolen goed op te koopen, later voorna
melijk auto's. Werd weer naar een verbe
terhuis gestuurd, waar htf een zekeren Klas
sen leerde kennen. Klasser. was een gerou
tineerd inbreker. Van hem leerde Knott de
fijne knepen van het vak. Toen ze beiden
vrij waren, werkten ze een tijd lang samen
later schijnen ze ruzie gekregen te hebben.
Klassen werd gepakt en voor eenige jaren
opgeborgen, maar Knott hebben ze nooit
weer te grazer, kunnen nemen, ofschoon
de politie wel op hem loerde en ze er over
tuigd van waren, dat hij de hand in ver
schillende f octe inbraken had Hij schijnt
specialist te zijn in het openen van brand
kasten
„Heeft u dat al aan anderen verteld?"
vroeg Muer.
York schudde zijn hoofd. „Nee en dat
ben ik niet an plan ook. Hoe minder kans
de moordenaar krijgt te weten, wat wij
ontdekt hebben, destemeer kans hebben
wij, dat hij zich bloot geeft.
Fenton en Fay zijn veel te loslippig. Ze
hebben te weinig ervaring in groote zaken"
„Denkt u
„Ja," viel York hem in de rede. „Ik ben
er van overtuigd dat Knott met iemand
hier in huis samenwerkte."
„En dat hij later herrie met zijn partner
kreeg en die hem uit den weg ruimde?"
York rookte een oogenblik zwijgend,
toen ze hij: „Dat is mogelijk. Maar het is
niet waarschijnlijk dat ze herrie kregen,
vóórdat ze iets hadden om herrie te krij
gende robijnen, bedoel ik. Ik geloof
eerder, dat er twee verschillende groepen
achter het snoer aanzitten. Knott werd
door de eene groep gebruikt, natuurlijk om
de safe te openen. De anderen hebben daar
lucht van gekregen en hem vermoord."
„En Lewis?" vroeg Muer, diep ln ge
dachten. „Gelooft u. dat hij bij een van
die groepen hoordeDat hij dien
moord pleegde?"
„Lewis was werkelijk in dienst van Blu-
menthal", antwoordde York, „Blumenthal
zelf zoowel als Carol Spencer hebben dat
verzekerd. Maar de mogelijkheid bestaat,
dat hij dubbel spel speelde, misschien heeft
men hem een groot bedrag aangeboden
voor zijn hulp. In dat geval is het niet
onmogelijk, dat hij Wimpy Knott doodde'
en op zijn beurt weer door de handlangers
van Knott vermoord werd. Maar ln 'dat
geval moet zijn lijk ergens hier in huis
verstopt zijn Heb jtf eenig idee waar?"
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
