De capitulatie van hetde "aUgansche pers Verklaring van Churchill
Belgische leger
op goede xeep staat
LEIDSCH DAGBLAD - Eersle Blad
Woensdag 29 Mei 1940
Uit het frontbericht
De stemming in Parijs
Radiotoespraak
van Duff Cooper
Uit de Duitsche pers
Toestand ernstig
genoemd
De val van Maubeuge
Verandering in de
oorlogvoering
Duitsche gevangenen in
Frankrijk mishandeld
Stauning voldaan over
de Deensche keuze
Het frontbericht van het D.N B. zegt o a
De capitulatie, die door den koning der
Belgen gisteren Is aangeboden en waarin
de geëischte onvoorwaardelijke overgave
werd aangenomen, trekt de slotstreep on
der den Engelschen oorlog op Belgischen
bodem. De Engelschen hadden gehoopt de
beslissing op het Belgisch-Nederlandsche
voorterrein tot stand te brengen.
Een beslissing is gevallen, maar zij
brengt het tegendeel van datgene, wat de
Britten hoopten. Zelfs met hulp van de
bondgenooten is het hun niet gelukt de
Duitsche troepen belangrijk op te houden.
Veeleer werden de Engelschen volkomen
verslagen.
De Britsche troepen, die over het Kanaal
naar Engeland terug gebracht konden wor
den. zijn voor het grootste deel hals over
kop en met achterlating van hun wapens
en hun tros ingescheept. Tijdens de Noor-
sche onderneming hebben de Engelschen
het begrip der ..succesvolle wederinsche-
ping" een stempel gegeven. Voor de hou
ding der Engelsche troepen bestaat echter
alleen het woord „vlucht".
Op het vasteland laten zij. evenals in
Noorwegen, behalve duizenden gevangenen,
wapens en gereedschap, alleen gemengde
gevoelens achter bij de troepen, die zij aan
zij met hen moesten strijden, en bij de be
volking. die getuige moest zijn van de
machtelooze vernielingswoede der naar de
lnschepingshavens stroomende Britsche co
lonnes.
De strijd tot den laatsten Belg heeft den
Engelschen geenerlei nut gebracht. Het
was de hoogste tijd, dat de Belgen er van
afzagen zich volledig op te offeren voor de
Westelijke mogendheden.
De Belgische troepen hebben dapper ge
streden. in het algemeen gezien zelfs het
dapperste van de ingesloten legers. De
overwinning heeft van Duitsche zijde vol-
ledige krachtsinspanning gekost. Steeds
weer heeft de Duitsche infanterie aange
vallen. tot de sterkste stellingen doorbro
ken en de vertwijfelde afweer bedwongen
was. De korte constateering van het leger-
bericht van Dinsdag, dat Duitsche infan
teristen acht vijandelijke batterijen heb
ben bestormd en in een strijd van nabij
genomen hebben, werpt een indrukwek
kend licht op den heroieken strijd, dien de
Duitsche infanteristen met doodsverachting
tot aan de overwinning hebben doorstaan.
In het Noord-Fransch-Belgische gebied
neemt de ontwikkeling van den militairen
toestand thans een snel tempo aan. De ge
beurtenissen volgen elkander snel op. do
Duitsche troepen dringen op een breed
front den tegenstander bijeen, het laatste
bedrijf van deze worsteling zal wel spoe
dig ten einde zijn.
Zonder effect blijven de pogingen der
Franschen om door aanvallen op het Zui
delijke front hun ingesloten landslieden
verlichting te brengen. Deze aanvallen,
waaruit geen groot opgezet plan blijkt,
werden volkomen afgeslagen. Met de ver
nietiging van 30 vijandelijke pantserwa
gens door weinige stuks afweergeschut Is
het vonnis geveld over de vijandelijke
pantserwagens."
Het bericht van de capitulatie van het
Belgische leger heeft, volgens het D.N.B
in politieke en Journalistieke kringen tc
Parijs de grootste onrust en terneergesla
genheid gewekt. Men verheelt zich niet. dat
Frankrijk en Engeland na het neerleggen
der wapenen door het Belgische leger in
een veel ernstiger toestand bevinden dan
ooit tevoren. Zelfs Weygand zou, naar men
hier vertelt, den toestand van Frankrijk
als in den hoogs ten graad in gevaar ge
bracht hebben aangeduid. Reeds voor het
bekend maken van de capitulatie van
België door Reynaud gaven de militaire
critici van de dagbladen Matin, Figaro.
Journal, Petit Parislen en Jour toe. dat
de toestand der Fransch-Engelsche legers
in het Noorden wanhopig is. Zij schreven
dat de groote slag in Vlaanderen op zijn
hoogtepunt is gekomen en dat de troepen
der Westelijke mogendheden aanvallen van
de grootste felheid het hoofd moesten bie
den Het opperbevel, zoo schreven de Jour
en de Petit Parisien. heeft zich gedwongen
gezien bevel te geven voor een nieuw te
rugtrekken der troepen. De Matin en de
Figaro leggen er den nadruk op. dat de
Duitsche aanvallen uiterst heftig zijn en
dat Duitschland zijn strijdkrachten aan
de ..tegenover Engeland liggende kust" wil
opstellen.
Alle avondbladen, meldt het D.NS, kee-
ren zich met ongehoorde felheid tegen ko
ning Leopold, dien zij bedelven onder alle
mogelijke beleedigingen en scheldwoorden
Dc bladen verklaren, dat de afzetting van
koning Leopold door de in Parijs zetelen
de, geëmigreerde Belgische regeering. nog
slechts.een kwestie van uren Ls. Zij elschen
de vorming van een voorloopige regeering
De Intransigeant zet als opschrift boven
zijn commentaar op de gebeurtenissen: „de
verrader."
Leon Blum schrijft in de ..Populaire"
„Zonder onzen trouw aan België, zouden
wij elders middelen en wegen gevonden
hebben om den vijand op te houden. De
Engelsen-Fransehe divisies, die thans nog
op Belgischen bodem vechten, zouden nu
anders in onze gelederen staan. Sinds
eenige dagen moet Frankrijk een reeks
zware beproevingen doormaken, maar de
houding van België is de zwaarste beproe
ving van alle"
Van het feit. dat koning Leopold, in tegen
stelling tot de leden zijner regeering. zich
bij zijn soldaten heeft opgehouden, wordt
in de Fransche bladen in het geheel niet
gesproken.
In een radiotoespraak heeft de Britsche
minister van propaganda. Duff Cooper, de
Engelsche bevolking ln het bijzonder ge
wezen op het gevaar, waarin het Britsche
leger in Noordoost-Frankrijk verkeert. Van
avond, aldus zeide hij, is dit gevaar drei
gend geworden. Als troost herhaalde hi) ?i)n
verklaring van onlangs, dat de oorlog nog
niet- verloren is, wanneer de geallieerden
dezen slag verliezen, hoe groot het succes
van den tegenstander ook zijn moge. Hij
herinnerde er aan. hoeveel nederlagen En
geland reeds overleefd heeft
Ten aanzien van de Belgische capitulatie
zelde Duff Cooper, dat het Belgische leger
niet in staat is den strijd voort te zetten,
dien het zoo dapper gevoerd heeft, tot het
op de overgroote inspanning gestrand is. In
tegenstelling tot zijn Franschen collega ver
klaarde Duff Cooper, dat het thans niet de
tijd voor critiek of blaam is Het ls nood
zakelijk dat het uiterste gedaan wordt om
het Britsche leger uit te stellingen, die het
thans bezet, te brengen.
De geheele Duitsche pers, staat, zooals te
begrijpen valt, geheel in het teeken van de
capitulatie van Belgie.
Alle bladen beginnen hun commentaar
met te wijzen op den wederom merkwaar-
digen samenloop van omstandigheden, dat
het noodlotsgeial van achttien moeilijke
dagen van strijd wederom voldoende was
de capitulatie van een land af te dwingen.
In achttien dagen, zoo schrijft de „Deut
sche Allgemelne Zeitung", werd het Poolsche
leger verslagen. In wederom achttien dagen
sedert het begin van het Duitsche offensief
heeft thans ook, na de capitulatie van
Nederland, het Belgische leger opgehouden
te bestaan, niettegenstaande het Fransche
noordelijke leger en het geheele Britsche
expeditiecorps, te hulp waren gesneld, zoo
begint ac- commentaar van de ..Berliner
Lokal Anzeiger". Achttien dagen na het
begin van den Duitschen opmarsch ls de
capitulatie van het Belgische leger gevolgd,
schrijft de ..Berliner Boersenzeitung". Een
stemmig komt in de bladen tot uiting, dat
de Belgische Koning zich in zijn houding
Dc Glornale d'Itaila noemt de handel
wijze van den Koning der Belgen een „daad
van groot politiek en menscholljk ver
stand.' Drie motieven hebben den koning
aanleiding gegeven tot zijn besluit, zoo
meent het blad: 1. de wil om zijn volk ln
een doelloozen strijd een verder bloedver
gieten en verdere offers te besparen; 2. de
groote reeds geloden verliezen der Belgische
natie; 3. het inzicht, dat de geallieerden
niet zoo zeer streefden naar de verdediging
der onafhankelijkheid en van het lot van
Belgie, als veeleer alle middelen van België
aan menschcn. wapens en financiën
trachtten uit te buiten voor het behoud en
de verdediging van hun eigen gebieden en
hun eigen groote Imperia.
Er kan geen twijfel aan bestaan, zoo
gaat het blad verder, dat de koning de
houding der Britsche troepen Juist op
waarde heeft geschat. De Engelschen heb
ben duidelijk hun voornemen te kennen ge
geven om naar huls terug te kecren. terwijl
de Belgen voor hen vochten en hun terug
tocht met zware offers moesten dekken.
Voorts hebben de Engelschen zonder reke
ning te houden met leven en eigendom der
Belgische burgers zich schuldig gemaakt
aan zware verwoestingen. Het bewijs daar
voor ls Brussel waar dc Engelschen. of
schoon het een erkend open stad betrof,
bruggen ln de lucht lieten vliegen en met
ontplofbare stoffen de hulzen vernielden en
I burgers doodden. De koning heeft, ln te
genstelling tot de gevluchte ministers, op
1 het slagveld den roep v*n zijn volk gehoord
en er gevolg aan gegeven.
Met onberaden woorden, zoo schrijft het
blad verder, heeft Reynaud willen spreken
van „verraad" Dc koning heeft niemand
verraden, want België heeft niet den plicht
zichzelf te vernielen voor de redding van
Frankrijk en Engeland. Wederom zijn de
Engelschen en Franschen. die dezen Euro-
peeschen oorlog wilden, gedwongen slag te
leveren met hun eigen menschen en hun
eigen middelen en wel zonder inschakeling
van vreemde naties of bloks.
Met de scherpste bewoordingen geeselt de
..Tribuna" de poging van den Franschen
premier Reynaud. om de gevluchte Belgi
sche regeering uit te spelen tegen het legi
tieme staatshoofd, dat den wil van de ge
heele Belgische natie belichaamt. Men
vraagt zich onwillekeurig af. aldus dit blad
aan welke nog overgebleven deelen van het
Belgische leger de heèren Pierlot. Spaak en
Denis cn hun heer en meester Paul Rey
naud denken, want er bestaat geen ander
Belgisch leger, behalve dat, waaraan Ko
ning Leopold het bevel heeft gegeven de
wapens neer te leggen.
Bij een dergelijke „bende", gelijk de ge
vluchte Belgische ministers zijn, kan men
op alles verdacht zijn. Zeker ls echter, dat
hun wanhopige pogingen vergeefsch zullen
zijn. Deze heerschappen zullen alleen de
schaar van die Tsjechische, Poolsche. Noor-
sche en Nederlandsche verraders vermeer-
ChurchÜl heeft gisteren in het Britsche
Lagerhuis een redevoering uitgesproken,
waarin hij allereerst de capitulatie van het
Belgische leger door koning Leopold me
dedeelde Blijkens het D.NB. verslag ver
volgde Churchill hierna: De Britsche en de
Fransche regeeringen hebben daartegen
over haar generaals onmiddellijk bevolen
zich verre te houden van dit optreden cn
dc operaties voort te zetten. Het Duitsche
opperbevel heeft toegestemd ln de Belgi
sche capitulatie.
Het Belgische leger heeft sedert he
denochtend vier uur opgehouden den
Duitschers tegenstand te bieden. De
Belgische regocrlng heeft zich niet so
lidair verklaard met deze handeling
van koning Leopold cn heeft in allen
vorm bekend gemaakt, dat zij vastbe
sloten ij den oorlog voort te zetten
aan den kant van de geallieerden.
De toestand der Britsche en Fran
sche legers, die In een der heftigste
veldslagen gewikkeld zijn, en van drie
kanten, benevens uit de lucht Ingeslo
ten zijn, is kennelijk buitengewoon
ernstig. De overgave van het Belgische
leger vergroot het ernstige gevaar.
Maar de Engelsche troepen zijn ln een
goede stemming en vechten. Vloot en
luchtvloot verleenen dezen legers krachtige
ondersteuning.
Churchill wilde het Huls een verklaring
afleggen over den algemeenen toestand,
wanneer het resultaat van den ontzaglij
ken strijd, die thans geleverd wordt, be
kend Ls en overzien kan worden. Dit zal
waarschijnlijk niet voor het begin van de
volgende week zijn. Inmiddels zal het Huls
er goed aan doen zich voor te bereiden op
harde en zware tijden.
Van Duitsche zijde wordt hierbij opge
merkt. dat de toestand der geallieerde le
gers ln het genoemde gebied, zooals zelfs
iedere leek op militair gebied kon zien. se
dert dagen volkomen kansloos was, en het
bevel aan deze troepen stand te blijven
houden tegenover den Duitschen aanval,
niets anders was dan een georganiseerde
massamoord door degenen, die dit bevel
gaven van een plaats uit, die voorlooplg
veilig ls. Ook de positie van het Britsche
expeditiecorps ls niet pas sedert vandaag
hopeloos, doch ook reeds sedert dagen,
doordat een deel der Fransche en Belgi
sche Kanaalhavens door de Duitsche troe
pen bezet was en de havenwerken van
andere havens door de Duitsche lucht
macht vernield waren Hoe Jubt deze con
stat eer Ing Ls, bevestigen de Engelschen
middellijk, doordat zij het publick na drie
dagen den val van Calais nog niet durven
toe te geven. Tot op het oogenbllk, dat
het Engelsche oxpedltleleger dc vlucht
naar Engeland afgesneden zag waren de
Belgische troepen voor de plutocraten te
Londen goed genoeg om den terugtocht
der Britsche troepen, die zich In IJlmar-
.sehen naar de Kanaalhavens begaven, met
hun lichamen te dekken. ALs het Engel
sche leger zich de laatste dagen genood
zaakt zag, zich weder tegenover den te
genstander te plaatsen, dan gebeurde het
niet, omdat de strijd nog eenige kans op
succes bood. maar alleen omdat er geen
andere weg overbleef.
Nog meer te laken dan dc houding van
de Britsche regeerlng ten aanzien van de
Belgische capitulatie acht men intusschen
het optreden van dc leden der Belgische
regeering, die reeds lang de vlucht geno
men heeft en nu van Londen uit in haar
blinde hoorlgheid aan Engeland uiting
geeft aan haar ontstemming over het feit,
dat de koning der Belgen de resten van
het Bclelsche leger voor doodbloeden op
Vlaamscnen grond bewaard heeft. Dat deze
zoogenaamde Belgische regeerlng ln het
geheel niet meer het recht heeft zich
vertegenwoordigster van haar volk te noe
men. zou, aldus zegt men, aanstonds blij
ken, wanneer zij het zou wagen thans weer
op Belgischen bodem terug te koeren. ZIJ
zou dan namelijk haar leven moeten red
den voor de verbittering van het volk ln
België.
DE STRIJD OM DE FORTEN.
In de Duitsche bladen treft men een
ooggetulgeversl&g van het D.N.B. aan over
den strijd om de laatste versterkingen van
Maubeuge Nadat de stad Maubeuge reeds
OOmiMAN N V. NIJMEGEN
4604
(Inge» Med.)
waardig heeft getoond en dat hij zijn sol
daten en daarmede zijn volk de onvermij
delijke offers aan bloed, die bij den toestand
der geallieerde legers een onontkoombare
massamoord zouden hebben beteekend. als
mede den val ln den afgrond tegen den wil
zijner ministers te elfder ure heeft willen
besparen.
De rede van den Franschen minister-pre
sident met haar hatelijke aanvallen op
Koning Leopold, ontmoet in de Duitsche
pers slechts de verachting van het Duitsche
volk. Men ziet ln deze verklaringen van
Reynaud slechts het zoeken van een zonde
bok in deze voor de Westelijke mogendheden
wanhopige uren, waarop de plutocratische
oorlogsdrijvers den geheelen last der ver
antwoording voor hun militair falen zouden
kunnen afwentelen.
Zy hebben waarachtig niet het recht, zoo
schrijft het ..Hamburger Fremdenblatt" in
opstand te komen tegen het besluit van een
monarch, die tot het laatste oogenbllk bij
zijn troepen is gebleven en wiens eenige
fout berust op het feit. dat hij niet de kracht
bezat zijn betere politieke inzichten te doen
gelden tegenover de tot oorlog drijvende
politiek van de door hem beroepen regee
ring. Die mannen, die zich thans hebben
aangesloten bij de steeds toenemende emi
granten vereeniglng ln Londen, hebben niet
het recht zich te beroepen op het Belgische
volk, dat alleen wordt vertegenwoordigd
door het Belgische leger, dat tot het laatst
zijn plicht heeft gedaan aan het front in
Vlaanderen.
Ook in Noorwegen, zoo schrijft de .Ber
liner Boersenzeitungnog. hebben de En
gelschen eerst politiek en daarna militair
de Noren als kogelvangers voor zich uit ge
dreven. De Noren mochten de kastanjes uit
het vuur halen, terwijl de Engelschen. na
i kennis te hebben gemaakt met de superiori-
i teit der Duitsche soldaten, naar hun red
dende transportschepen terugkeerden en de
Noren ln den steek lieten.
Zoo hebben zij thans ook met België ge
daan. Ook de Belgen moesten voor de En
gelschen als kogelvangers optrekken. Toen
de Fuehrer en zijn weermacht dit plan ver
ijdelden, kozen de Engelschen een methode,
die in de geschiedenis zonder voorbeeld is.
Als barbaren hebben zij huisgehouden
Goud. zilver en kunstvoorwerpen hebben zij
gestolen, particulier bezit geplunderd, de
bibliotheek van Leuven in brand gestoken,
de Belgische hoofdstad in het grootste ge
vaar gebracht en bruggen opgeblazen zon
der de bewoners te waarschuwen. Zij waren
alleen bedacht op de veiligheid van hun
eigen aftocht.
Uit woede over het hopelooze van de
vlucht, die hun door den opmarsch der
Duitschers aan het Kanaal wordt afgesne
den. schimpen zij thans op den koning der
Belgen en beschuldigen zij hem en zijn sol
daten. die dapper gestreden hebben, van
verraad aan de zaak van Engeland.
deren, die op Fransch of Engelsch gebied
de vruchten van het bloed en de ruïne van
hun volk kunnen genieten tot aan den dag.
waarop zij voor hun .jinfame schanddaden"
eens ter verantwoording zullen worden ge
roepen. Deze dag nadert met reuzen
schreden.
GENERAALS IN DE EERSTE LINIES.
De Frankfurter Zeitung gaat de ver
schijnselen na. waaruit de revolutie van de
krijgskunst, afgescheiden van de werking
van den motor, te voorschijn treedt. De
Fransche generaal Giraud. opperbevelheb
ber van een leger, werd gevangen genomen
toen hij in een gepantserden verkennings
wagen zich in de voorste linies van den toe
stand op de hoogte wilde stellen. Bij het
overtrekken van de Maas stonden de op
perbevelhebber van de Duitsche weermacht
de legercommandant en die van een divisie
in het vijandelijke vuur.'Student, generaal
bij de luchtmacht, is met zijn valscherm
jagers ver vóór de eerste linies omlaag
gesprongen en door het vuur der tegenstan
ders ernstig gewond. Telkens hoort men
omtrent den opmarsch van de Duitsche
troepen, dat de generaals zich daarbij vaak
geheel vooraan bevinden.
Dat ls een ander soort van bevel voeren
dan in den stellingoorlog, waarin de gene
raals een stuk achter de eerste loopgraven
hun stafkwartieren hadden en moesten
hebben, als ze de draden in handen wilden
houden. Thans, nu de situatie elk kwartier
verandert, dikwijls de grootste wanorde
heerscht, snelle troepen opdringen en wij
ken en de achterwaartsche verbindingen
dikwijls scheuren moet de plaats van den
commandant veelal tusschen de strijders
zelf zijn. opdat hij met eigen oogen alle
wisselingen kan nagaan en terstond beslui
ten nemen. Door deze wijziging ls de taak
van den hoogeren bevelvoerder hersteld,
gelijk uit het oorspronkelijke begrip van
het oorlogvoeren voortvloeit. Tegenwoordig
herleven herinneringen aan Seydlitz en an
dere groote cavalerleaanvoerders. die nog
met den habel op den vijand losgingen.
Maar het einae van den stelhngoorlog
heeft nog andere gevolgen. Een lid van een
Duitsche „propaganda-compagnie" is. en
kel met een machinepistool gewapend, met
enkele kameraden midden in het opmar-
cheerende leger op Brussel losgetrokken.
Toen hij de voorhoede van de infanterie
voorbij was. waande hij zich in Niemands
land. maar na een kwartier haalde hij een
afdeeling artillerie in. die moederziel alleen
voorwaarts ging. Dit op zich zelf is een
hoogst ongewoon verschijnsel. De nieuw
verworven beweging heeft aldus aan de
lagere bevelhebbers de vrijheid om beslui
ten te nemen teruggegeven.
op 19 Mei door de Duitsche troepen ver
overd was, gelukte het ook de laatste ver
sterkingen rondom dc stad te veroveren
De stad Maubeuge is een groote puinhoop
De artillerie van belde partijen heeft de
stad verscheidene malen beschoten. Dc
Duitsche pantserwagens trokken 34 uur
voor de Duitsche infanterie de stad binnen.
Dertig uren na hun binnenkomst begon de
Fransche artillerie op de stad te beuken.
Des nachts voltooiden Fransche bombarde
mentsvliegtuigen het vernietigingswerk.
Tot ver voor de eigenlijke forten van de
stad waren ln het veld versterkingen aan
gelegd. die door Duitsche dekkingstroepen
en pioniers veroverd weiden. Op dat oogen-
blik bevond men ziel) eigenlijk in den rug
van het pantserwerk. dat echter met zijn
draaibaren geschutskoepel naar alle kan
ten vuur uit kon brengen. De mannen die
den aanval moesten ondernemen lagen
onder dekking van verhoogingen in het ter
rein en achter huizen gereed. Voor hen
lagen hier de Fransche troepen.
Des nachts werd het rustiger. Des mor
gens om half vier drong een afdeeling pio
niers door tot onmiddellijk voor het pant
serwerk en houwitsers brachten een be
schermend vuur uit, tot het oogenbllk dat
de groepen van de afdeeling pioniers het
pantserwerk bereikten. Uit twee richtingen
kwam dit vuur tot de soldaten tot op 200
meter genaderd waren, toen werd nog
slechts uit één richting geschoten, ditginR
door ook toen de mannen den voet van
den heuvel reeds bereikt hadden, waarin
het eigenlijke fort was ondergebracht.
De aanvallers verdeelden zich snel ln
groepen en iedere groep kreeg een bepaal
de opdracht. Een voltreffer op den draai
baren koepel maakte dat deze niet meer
kon draaien. Nu werden door de lucht-
schachten springladingen aangebracht en
later drong men door de ingangsschacht
van de sterkte. De ijzeren deur werd met
een springlading verwijderd. Ergens in de
verte was licht, revolverschoten gingen die
richting in. Een luitenant eischte dat de
bezetting zich zou overgeven. Er volgde
geen antwoord. De pioniers maakten zich
gereed om de heele sterkte ln de lucht te
blazen. De lont werd in gereedheid ge
brachten even later verscheen een
witte vlag. De bezetting had zich overge
geven.
DUITSCHE REPRESAILLES.
De Duitsche kolonel van het luchtwapen
en eskadercommandant Lackner. die tljde-
ilijk ln Fransche gevangenschap was ge-
1 raakt, heeft daarover een rapport uitge
bracht, waarin hl) een relaas geeft van de
behandeling, die hem is wedervaren. O.m.
werd hij beschoten, toen hij per valscherm
uit zijn in brand geschoten toestel sprong.
Na zijn landing werd hij door Marokkanen
overvallen, die hem beroofden en zwaar
mishandelden. HIJ werd slechts gered door
dat Fransche gendarmes Ingrepen, die hem
echter ln de boelen sloten.
Aangezien op grond van dit rapport en
talrUkc andere berichten de ln strijd met
hel volkenrecht zijnde behandeling van
Duitsche vliegers door dc Franschen vol
doende bewezen ls, heeft generaal -veld
maarschalk Görlng per 28 Mcl bevel ge
geven. dat de tot dusver trltgevaardtgde
grootmoedige bepalingen ten aanzien va
dc behandeling van vijandelijke, gevangen
vliegers zou beperkt worden, ln dien zin,
dat alle krijgsgevangenen van het Fran
sche luchtwapen principieel behandeld
moeten worden. zooaLs de Franschen Duit
sche vliegers plegen te behandelen. In het
vervolg «uilen alle Fransche gevangen
vliegers naar Fransch voorbeeld onmiddel
lijk bij hun gevangenneming ln dc boelen
geslagen worden en mot uitschakeling van
alle tot dusver verleende faciliteiten, af
zonderlijk worden ondergebracht.
De opperbevelhebber van het luchtwa
pen heeft zich tot deze strenge maatrege
len gedwongen gezien, aangezien dagelij les
de berichten over de onmenschelljke.
wreede behandeling van gevangen Duit
sche vliegers door de Franschen, veelvul-
diger worden.
De generaal-veldmaarsohalk zal ln het
vervolg telkens, wanneer hem een moord
op Duitsche vliegers wordt gemeld, voor
lederen vermoorden Duitschen vlieger, vijf
Fransche vliegers doen doodschieten. Het
zelfde geldt ook voor het geval, dat we
derom, in luchtnood zijnde, met valscher
men neersprlngende Duitsche vliegers wor
den beschoten, echter met dit onderscheid
dat in dat geval 50 vijandelijke gevange
nen doodgeschoten worden.
Op de gevangen Engelsche vliegers wor
den deze maatregelen niet toegepast, aan
gezien de Engelschen tot dusverre geen
aanleiding hebben gegeven tot dergelijke
tegenmaatregelen. (D.N.B,).
EVENALS DE ARBF.IDERSLEÏDERS.
De Deensche minister-president Stau
ning heeft gisteren op de algemeene ver
gadering der vakvereenlglngen over de
Deensche politiek gesproken. Over de be
zetting van Denemarken door de Duitsche
troepen ter bescherming der neutraliteit
zelde hij:
„Ik zal nooit berouw hebben van het
standpunt, dat ik heb Ingenomen, want ik
ben er van overtuigd, dat land en volk
voor erger dingen gespaard zijn gebleven
Alle geruchten over een afspraak voor de
bezetting of over onze voorkennis daar
van, zijn ln strijd met de werkelijkheid Het.
binnenlandsch politieke gevolg van deze
gebeurtenissen ls. dat thans wordt gere
geerd met medewerking en onder verant
woordelijkheid der vier groote politieke
partijen".
Stauning sprak daarna over de ontwik
keling van het Deensche bedrijfsleven en
van den handel sedert het. uitbreken van
den oorlog, waarbij hij in het bijzonder
aandacht wijdde aan de verliezen aan men-
Ischenlevens en goederen, die dc Deensche
i vloot op de vaart naar Engeland heeft ge
leden. Na een uiteenzetting van de reeds
getroffen en nog voorgenomen regeerlngs-
maatregelen ter opheffing der economische
moeilijkheden besloot de premier met de
conclusie:
„Voor de groote cn ernstige vraagstuk
ken van dezen tijd moeten dc kleinere em
blemen wijken Hoofdzaak Ls, da» het
Deensche volk zijn zelfstandigheid, onaf
hankelijkheid en vrijheid behoudt
I De voorzitter der vakvereenlglngen ver*
2—1
