De actie dan de Britsche vloot bij Narvik - Slooping „Rotterdam'' 8Isle Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad Echtpaar z.k. FEUILLETON DE ACTIE VAN DE BK1Ï8CHE VLOOT IN DE FJORD BIJ NARVIK OP 10 APRIL. V.l.n.r.: ccn Dulttch transportschip, de Britsche torpedobootjagcrs „Foresler", en „Cossack", een gezonken Duitsch transportschip cn geheel rechts een gestrand Duitsch transportschip. PRINSES ELIZABETH de oudste DE KORENMOLEN TE KATWIJK AAN DEN RIJN bestaat mor- dochtcr van het Engelsche koningspaar gen 200 jaar. De molen die eenige jaren geleden van nieuwe wieken is Zondag 14 jaar geworden. is voorzien, is nog steeds in gebruik om het koren te malen. DE TWEEDE ACTIE VAN DE BRITSCHE VLOOT BIJ NARVIK op 13 April. Een Duitsche torpedobootjager door de Engelschen met succes aangevallen, dreef tot den volgenden morgen brandend rond en zonk toen. NA DEN STORM VAN DE VORIGE WEEK spoelt er langs het Noordzeestrand van alles aan. Matro zen en soldaten van de kustwacht „redden" eenige balen uien uit Langcndijk, vermo^elijk afkomstig van een deklast van een ku stvaarder. GEVALLEN GROOTHEDEN. De belde enorme schoorsteenen van het s.s. „Rotterdam", dat ln de Waalhaven wordt gesloopt, zijn ten val gebracht. Men gaf zich niet de minste moeite de pijpen te demon 4r>eren, de beide reuzen werden eenvoudig omvergetrokken. door Mr. KEA BOS8ERS. 10) De kwestie ls. dat Frank en lk een paar moeilijke maanden achter den rug hebben. We zijn nu door het ergste heen, dat wil zeggen, Jullie behoeft je om ons volstrekt geen zorgen te maken. Materieel hebben we het zoo goed als het maar zijn kan. Frank verdient volop zUn brood en we kunnen zelfs flink sparen. Maar de kwestie is, dat we hopenlljk tijdelijk leven moeten op een ander nl veau en ln een ander milieu, dan waarin wij thuishooren. En zoo lang dat het geval ls. willen we liever niemand van onze oude vrienden ontmoeten. Jullie kent Frank na tuurlijk genoeg, om te weten, dat er geen sprake ls van een oneervolle betrekking of van iets, dat niet ln den haak ls. Het ls alleen een ander soort werk, dan waaraan jullie en wij ook van huls uit gewend zijn. En daarom, het ls pijnlijk om het te i schrijven en het gaat ons genoeg aan het hart: liever voorlooplg geen contact met het oude Het zou de dingen voor Jullie zoowel als voor ons maar noodeloos moei lijk maken. Blijt er intusschen vast van overtuigd dat we jullie in dezelfde oude en onveran derlijke vriendschap gedenken. En moch ten de omstandigheden zich wijzigen, dan 1 zullen Jullie het allereerst daarvan hooren. Lieve menschen. het is verschrikkelijk moeilijk om dit alles eenlgszlns duidelijk te maken. Maar met een beroep op onze beproefde vriendschap van zooveel Jaren, hoop ik. dat Jullie dezen brief niet ver keerd zult begrijpen en onze voorlooplge vrijwillige afzondering zult willen eerbie digen. Schrijf dus liever niet terug, maar denk alsjeblieft niet anders dan vroeger aan Je hartelijk toegenegen Frank en Lies". Ziezoo, dat was dat. Gedeeltelijke waar heid was tegenover Til en Gerard toch meer fair dan een hoop fantasie. Nu de Tantes. Die moesten ze maar wat op de mouw spelden. De arme zielen zou den het anders van afgrijzen besterven. Stel Je vooi, dat ze schreef: „Lieve Tantes, we maken het best. We zUn samen ln be trekking als echtpaar z.k Frank chauffeur en ik keukenmeisjeSlooten water en flesschen Hoffman zou het kosten, om de stakkerds weer bij te brengen. En ze schreef: „Lieve Tantes. Een gelukkig Nieuwjaar en heel veel heil en zegen komen Frank en lk U toewen- schen Dat het nieuwe Jaar voor U ln alle opzichten prettig en aangenaam moge zijn. Een goede gezondheid, prettige afleiding floreert Uw whistclubje nog altijd en hoe maken het Minet en Lorre? een ge noeglijk zomerreisje en verder alles, wat Uw leven In dit jaar maar prettig maken kan. Frank en lk maken het uitstekend. We hebben heel veel gereisd de laatste maan den en zullen ook in de naaste toekomst nog heel vaak ambulant zijn. Frank heeft een prettlgen en Interessanten werkkring gevonden, die bovendien behoorlijk lucratief is. Zijn werk staat ln verband met auto's, maar daar zal lk maar niet verder over uitweiden, want lk weet, dat U belden een hartgrondige antipathie tegen deze mo derne vervoermiddelen koestert. In elk geval ls Frank zoo druk bezet, dat we tot nog toe geen tijd hebben kunnen vinden, onze oude woonplaats eens op te zoeken. Mocht dat binnenkort het geval zijn, dan komen we natuurlijk het aller eerst bU U. We zijn momenteel ln Hilver- al weer vertrokken, misschien naar Parijs sum, maar als deze brief U bereikt, zijn wij misschien nog verder. Schrijft U voorloo plg maar niet terug. We zullen U nog wel eens op de hoogte stellen van onze weder waardigheden. Voorlooplg dus alleen een hartelijke groet uit de verte en het aller beste voor U belden. Frank en Lies". „Oef», wat een brief", zuchtte Lies. Frank moest ze eerst allebei maar lezen, voor ze ze verstuurde. Die karwei had ze tenminste achter den rug. En opgelucht trok ze aan de kokerij. HOOFDSTUK VII. „Zal ik dan maar vragen, of we van avond den wagen mogen hebben?" stelde Frank voor op een vriezenden Januari- morgen. „Graag zeg en wat doen we?" „Ja. wat vind JU? Ik had gedacht, als we nu een.s voor het eten weg konden rUden Annie zal voor één keertje toch wel willen inspringen, denk Je niet?" 1 „O ja. dat kan best. als ik alles van te voren klaarmaak. Maar waar wou je heen?" „Zie Je", zei Frank, „ik had gedacht, om dat we ln zóó lang niet samen uit geweest zijn, om met ons beidjes te gaan eten ln Amsterdam en dan naar een revue of iets dergelUks". „Ooo, wat verschrikkelUk zalig", riep Lies en ze vloog hem om den hals. „Wat een dol plan. Jongen. Maar zou dat mogen? ZUn we dan niet te laat terug?" „Ben Je mal. voor dien éénen keer. de ouwe maft dan toch zeker al lang". „Meester Robberts, ik protesteer tegen dergelUke onbehoorlijke uitdrukkingen. Als Je Je niet beter kunt gedragen, wil ik niet eens met Je uit". „Zeg dat nog eens". „Nee, laat me los, nee Frankie". „Lieve Frankie „Lieve Frankie „Ik wil heel graag met Je uit—" „Ik wil heel graag au Frank Je doet me pUn met Je uit „Ook al vloek je als een huzaar ..Ook al vloek je als een huzaar „En al drink je twintig borrels „Nee, dit zeg ik niet", protesteerde Lies verontwaardigd „En achteraf ben ik wer kelijk bang, dat je uit den band zult sprin gen vanavond. Hoe lang zUn we nu al dege- lUk geweest, zeg?" „Ik acht en twintig jaar lang", zei Frank deugdzaam. ..En van Jou zal ik maar zwU- gen. Maar je mag toch mee hoor, als je zoet bent' En zoo gingen ze 's avonds, nageoogd door Hendrik en Annie, die meegenoten en door Toos, die jaloers keek. Over den grooten weg suisde het Chevro- letje. Lies keek op naar Frank. „Zalig", zuchtte ze ..Net als vroeger". Frank ln een gewoon colbert, met zUn eigen bontjekker „af leggertje van mUn vorlgen baas", had hij in de keuken verteld ze moest er even aan wennen. Die slappe hoed stond elgen- lUk lang niet zoo leuk als zijn chauffeurs- pet. „Zeg", zei ze, ,.het klinkt gek. maar als ik je nu zoo aankUk, vind lk Je zoo vreemd. Ik kan me onderhand niet meer voorstellen, dat je ooit géén chauffeur geweest bent". „Prettig" zei Frank. „Maar lk dan wel hoor Ofschoon we mogen toch alle machtig tevreden zUn. Lies." „En of" beaamde Lies. „Ja. weet Je" zei Frank, „dat heb ik je nog niet verteld. Woensdagmorgen ben ik immers ook naar Amsterdam geweest, om onderdeelen voor de Renault te bestellen. Dat ouwe ding wordt waarachtig weer op gelapt. Snap Jij dat nou?" „Was het dat. wat je vertellen wou?" „Nee, wacht nou dat komt." ..Hoe moet JU nog ooit een behoorlyk pleidooi afdraaien, als je den draad niet meer vast kunt houden?" „Maak je daar maar geen zorg over hoor. Als die tud nog ooit weer eens aanbreekt! Maar luister nou. naar wat ik Je eigen- lUk vertellen wilde. Nou, ik was dan ln Am sterdam en omdat ik zoo gauw klaar was met niyn boodschap en omdat ik ook „in civiel" was. dacht ik weet je wat. Ik wan del even de stad door." „Slippertje dus. netjes hjor!" (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5