Sumatra tabakveiling - Het poten van vroege aardappelen - Orchideeën
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
81sfe Jaargang
Hatson brengt den
steen aan het rollen
ZES EN VEERTIG VROUWEN ZIJN UIT LONDEN VER-
TROKKEN ALS LEDEN VAN DE BRITSCHE AMBULANCE
AAN HET FRONT IN FRANKRIJK.
BRITSCHE TROEPPEN hebben een sector van de front
linie overgenomen van de Franschen. Een Fransch officier over
handigt aan den commandant der Engelschen den sleutel van een
der fortificaties.
TE GOUDA IS MEN DRUK BEZIG MET DE DEMPING
VAN DE NIEUWE HAVEN. HET LEGGEN VAN
EEN NIEUWE RIOLEERING.
NIETTEGENSTAANDE DEN STRENGEN WINTER en het late voorjaar, zijn de
Aalsmeersche orchideeënkweekers er in geslaagd vele mooie exemplaren te kweeken.
Een der mooiste exemplaren van de Cattleya's. die tropisch Amerika
tot oorsprong hebben.
IN DE STREEK is men thans begonnen met het poten van de eerste vroege
aardappelen, hetgeen door den strengen winter ongeveer 4 weken later Is dan ge>-
woonlijk. De aardappelen moeten voorzien zijn van een flinke spruit
EEN BIJZONDERE TEWATERLATING. - In den Amstel te Amster
dam werd een 50.000 volts kabel gelegd, die een verbinding tot stand
moet brengen tusschen de centrale Oost en het nieuwe onderstation
aan den Karperweg.
DE KIJKDAG VOOR DE SUMATRA-TABAKSVEILING TE AMSTERDAM.
EEN DER DESKUNDIGEN KEURT EEN
PARTIJ TABAK.
door H. WANDT.
331
.Allemachtig, wat een smeerpoets!''
lachte de grootste van de drie mannen, die
aoven zijn rechteroog een verbleekt llttee-
ken had en door zijn vrienden Trompetter-
Johnny genoemd werd.
„Hebt u bepaalde verlangens, Slgnorlna?
H hebt lang geslapen hoewel we erg voor
zichtig geweest zijn met de chloroform.
Het is al weer nacht en u zult ongetwijfeld
longer hebben. Zegt u maar wat u eten
1 ilt. Onze vriend daar, met die spleetoogen
:al u dadelijk brengen wat u wenscht",
sei de kleinere met een buiging.
Dorothy was dadelijk toen de mannen
waren binnengekomen opgestaan Zij
•rad nu op Rigoletto, die haar het
ninst verschrikkelijk voorkwam, toe, en
'roeg: „Wat wilt u van mij? Waarom
ïoudt u mij gevangen? Ik ben een arm
neisje en ik heb een zieke moeder thuis
Ik bezit niets van eenige waarde, wat wilt
i dus van mij?"
Rigoletto krabde zich op het hoofd.
„Dat is vervelende geschiedenis, Signo-
flna Bevel is bevel; ik kan het u niet
lader verklaren. Het zal wel losloopen,
ienk Ik ik heb hier een brief bij me dien
k straks moet open maken, en dan zullen
*e wel zien wat er verder gebeuren moet.
Huilt u niet meer, hier hebt u een zakdoek
en veegt u dat geverfde meel van uw ge
zicht.
Een jonge Signorina moet onder alle
omstandigheden een beetje ijdel zijn!"
Het meisje nam den zakdoek en veegde
daarmee een paar maal haar gezicht af.
„Madonna! U bent net als de Siciliaan-
sche noten, waarvan je eerst de kleverige
schaal moet afhalen om aan den zoeten
kern te komen. Mijn compliment! Nu be
grijp ik ook. waarom wij deze weinig ele
gante opdr%cht hebben gekregen!"
Dorothy sloeg haar kleine handjes voor
haar gezicht en trok zich in een hoek van
de kamer terug. Trompetter-Johnny spit
ste de lippen, trad op haar toe en wilde
de handen wegtrekken. Maar toen ont
waakte in Rigoletto de Zuidelijke roovers-
eer.
Hij schoof zijn kameraad opzij en
vloekte: „Weg jij boerenlummelWaarom
maak je dat arme kind aan het schrik
ken! Maak dat Je weg komt!" Daarna
wendde hij zich tot den Chinees: „Jij kunt
ook ophoepelen, ouwe draken-aanbidder!
Je gele tronie is nu niet direct een gerust
stelling voor een lieve, gewelddadig ont
voerde Signorita!"
Rigoletto s vrienden wisten dat het met
hem kwaad kersen eten was wanneer hij
driftig werd. Als hij het op zijn heupen had
was hij niet malsch. De Chinees vertrok
dan ook met een snelheid, alsof hij door
een kanon werd afgeschoten Trompetter-
Johnny maakte weliswaar minder haast,
maar hij ging toch ook.
„Jij bent verantwoordelijk voor alles wat
er met die meid gebeurt. Rigoletto". waar
schuwde hij nog voor hij het vertrek ver
liet.
De Italiaan ging tegenover Dorothy zit
ten en haalde een brief uit zijn zak. Met
zijn groote zakmes sneed hij het couvert
open, haalde er een velletje papier uit
en las:
Als om twee uur vannacht geen na
der bericht van mij binnenkomt, moet
het meisje met een kogel in het hoofd
worden doodgeschoten Daarna de ri
vier in. Ons aller veiligheid hangt er
van af.
Huitzilo.
Rigoletto speelde met zijn blauw-zwarte
krullen en kuchte verlegen. Neen, dat was
geen zaak voor een fatsoenlijken inbreker.
HIJ was weliswaar een dief, maar geen
beul. Hij gaf het meisje den brief.
„Dat gaat over U, Signorina! Maar
weest U maar niet bang. Onze vriend moet
zijn menschen maar zelf een kopje kleiner
maken wanneer hij dat noodzakelijk vindt.
Nu moet U verstandig zijn en precies
doen wat ik zeg. Ik zal mijn vrienden hier
vertellen, dat in den brief een bevel stond,
dat ik U naar een bepaalde plaats moest
brengen, die ik aan niemand mag verra
den. Dan breng ik weg van dezen ver-
schrlkkel'j 'ten Chinees hier, en als U ver
genoeg uit de buurt bent, neemt U een
taxi, rijdt naar Scotland Yard en vraagt
daar in bescherming te worden genomen.
Begrepen? Ik zal mijn opdrachtgever, als
hij mij ter verantwoording mocht roepen,
dan zeggen, dat U ontkomen bent".
Dorothy knikte en in haar betraande
oogen glansde een uitdrukking van hoop.
Om twee uur 's nachts was nog geen be
richt van Huitzilo gekomen.
Den volgenden avond zat Rigoletto in
„De Gouden Dolk" aan de eerbiedwaardige
eikenhouten tafel, en wachtte op Trompet
ter-Johnny. Jack Bracley, de kastelein, was
bij hem gaan zitten en zij spraken over
de laatste nieuwtjes in de onderwereld van
Whitechapel.
„Ik heb het Je wel gezegd, Rigoletto! Er
gebeuren vreemde dingen in Whitechapel!
De eene jongen na de andere verdwijnt
zonder een spoor achter te laten. Het ls be
gonnen met de i ouden Silverstone, en zoo
is het tot vandaag den dag doorgegaan.
Wie weet in welke gevangenis Trompetter-
Johnny op het oogenblik zit."
„Goeden avond!" klonk bij de deur een
zachte stem. Rechercheur Green daalde
langs de afgesloten keldertrap.
„Kijk es aan, wat een eer!" riep de kaste
lein. „Waarmee kan ik U dienen, recher
cheur?"
„Een half fleschje port, graag!" HIJ ging
naast Rigoletto zitten, haalde een potlood
en een stuk papier uit een van zijn onuit
puttelijke zakken en begon kalm te schrij
ven. Toen Bracley de bestelling bracht,
wierp hij den Italiaan een waarschuwen
den blik toe Aan Green vroeg hij „Mis
schien wilt u iets eten, rechercheur?"
„Neen. dank u wel. Ik heb niet veel tijd.
Ik ben alleen maar binnen gekomen, omdat
ik een goeden vriend een dringend briefje
moet schrijven!" Hij wees op het papier
voor zich op de tafel.
Lang kon de schriftelijke mededeeling
niet geweest zijn. want Green had pas twee
slokken uit zijn glas gedronken, toen hij
al opstond en een zilveren munt op tafel
wierp
Hij aarzelde een oogenblik. Toen vroeg
hij: „Wat lk zeggen wou. mr. Bracley. hebt
u goede whisky in huls?"
„Natuurlijk! Hoeveel wilt u hebben?"
„Pakt u een heele flesch voor mij ln
ik wil die meenemen. Deze gentleman hier
zal betalen. Het ls een oude schuld van
een weddenschap met mij!" en Green wees
op Rigoletto.
Jack Bracley liet zijn haaiengebit zien
en trad langzaam achter de tapkast. Rigo
letto was opgesprongen alsof hij op een
schorpioen gezeten had.
„U bent u was...." stamelde hij.
Green had een vinger op zijn mond ge
legd en hij drukte den Italiaan het papier,
waarop hij eenige oogenblikken geleden
zijn brief geschreven had, in de handen.
Toen nam hij zijn flesch whisky ln ont
vangst en groette: „Goeden avond, mijne
heeren!"
„Wat heeft dat te beteekenen, Rigo
letto?" vroeg de kastelein verbaasd, toen
Green verdwenen was. De Inbreker haalde
radeloos zijn schouders op. Hij zat als op
spijkers. Eindelijk kwam er Iemand binnen,
met wien de kastelein zich een oogenblik
onderhield. Rigoletto tastte snel in zijn zak
en las:
Over twee uur gaat de express naar
Dover, die onmiddellijke aansluiting
met een Fransch stoomschip heeft. In
Je linker jaszak zitten honderd pond
reisgeld. Nog veel dank en beste groe
ten van de kleine Signorina!
Rigoletto stopte het papier weer snel in
zijn zak en stond op. „Ik moet gaan Brac
ley. Goedenavond. Ik weet nu ook wat die
flesch whisky beteekent"
„Wat dan?"
„Trompetter-Johnny heeft vannacht al
in Scotland Yard geslapen!"
(Nadruk verboden). .(Wordt vervolgd).
