Huwelijksfeest in Indië - Beëediging van een officier te Hoorn
8Isle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON
Hatson brengt den
steen aan het rollen
HUWELIJK IN SASAK. Huwelijksceremonleel Is voor de Inhccmsche bevolking van Indië iet# bijzonder plechtigs, waar veel bij komt
kijken. Vooral op Lombok, het eiland der Sasaki, kent men nóg eigenaardige gebruiken, waarbij zang en dans te pas
komen om 't jonge bruidspaar voor toekomstig leed te vrijwaren. Bruidegom en bruid worden door verwanten, op merkwaardige houten
stellages naar hun toekomstige gezamenlijke woonplaats gedragen, (links). Bruidsmeisjes en bruidsjonkers (r.) tooien zich op hun fraaist.
HE FINALES VAN DE BOKSKAMPIOENSCHAPPEN —van Nederland, werden te
Amsterdam gehouden. Overzicht tijdens de huldiging van den kampioen in het
bantamgewicht. Diever uit Enschede.
DE TORPEDOJAGER „GIPSY" die in November aan de Oostkust van Engeland
op een mijn liep en zonk, wordt thans geborgen. Een gedeelte van het schip komt
boven water.
EEN BEËEDIGING IN EEN HISTORISCHE OMGEVING. Op de
Kaasmarkt te Hoorn vond een officiersbeëediging plaats. 2e Luite
nant Scholten (rechts) legt den eed af. Op den achtergrond het
fraaie Waaggebouw.
NU HET IJSSELMEER WEER GEHEEL IJSVRIJ IS wordt
door den Rijksbetonningsdienst te Enkhuizen met spoed gewerkt
aan de boeien, welke gedurende de ijsperiode zijn verwijderd.
De boei wordt gevuld met blauwgas.
door H. WANDT.
30)
i
Rigoletto vond de deur van het huls
Mumper Street 34 open. Toen hij langs de
treden van de donkere, smalle trap, naar
boven geklommen was, stak hij een lucifer
aan. om de in den brief aangegeven deur
te zoeken De deur rechts was met blik
beslagen en hij vermoedde dat die naar de
bovenverdieping voerde. De .linker deur was
bruin geverfd en midden erop was een
klein wit cartonncn kaartje geprikt. Met
inkt was er met kleine, regelmatige, fijne
letters een naam op geschreven. De Itali
aan verbaasde zich erover, dat de bewoner
in het geheel geen geheim van zijn naam
scheen te maken. Hij kwam dichterbij en
hield de al bijna afgebrande lucifer bij
het papier. Hij kon het woord nog Juist ont
cijferen: „Huitzilo."
„Een inbreker, die zichzelf respecteert,
heeft altijd een zaklantaarn bij zich dan
kan hij zich ook de vingers niet branden
klonk plotseling een welluidende mannen
stem. Rigoletto wist niet waar het vandaan
kwam. omdat hij in zijn verbouwereerdheid
niet gehoord had dat de deur was open
gegaan.
„Mijn compliment, Signore", fluisterde
hij terug, en om niet te laten merken hoe
overdonderd hij was. voegde hij eraan toe:
„Ik ben gekomen om mijn revolver terug
te halen!'
„Alles op z'n beurt, m'n beste vriend.
Ik ben bang, dat Je Je revolver niet meer
noodig zult hebben, want in de eeuwigheid
schiet men niet met revolvers", merkte de
gastheer droogjes op, Rigoletto's hand grij
pend om hem In het donker terecht te hel
pen. Het leek den Italiaan of een doode
hand hem had aangeraakt en zijn boordje
begon merkwaardig nauw te worden. Toen
flitste een sterke zaklantaarn op. waarvan
de reflector op een oude, omgekeerde whis
ky-kist was gericht.
„Ga daar zitten!" beval de man met de
welluidende stem.
Rigoletto gehoorzaamde.
Hij zat nu precies ln den ronden lichtcirkel
van de lamp. Voor geen geld van de wereld
had hij willen laten merken hoe doods
bang hij was Hij klopte op zijn primitieven
zetel en zei bedroefd: „Leeg!"
Toen hij geen antwoord kreeg, vroeg hU:
„Zit U ook op zoo'n ding, Signore? En is
dat ook leeg?"
„Ben je zoo dorstig, of heeft de angst je
lippen drooggemaakt, Rigoletto?"
„Dorst heb ik gelukkig altijd, maar ln mij
onbekende huizen drink ik nooit iets.
Signore. En wal dien angst betreft, waarom
zou ik bang zfjn? Ziet U Signore. hier heb
ik mijn rechterhand in mijn zak. In die
hanr" heb ik een browning lk heb er
namelijk nog zoo een als die U laten we
zeggen geconfiskeerd hebt Ik hoef mijn
hand niet eens uit mijn zak te nemen om
af le drukken."
De Italiaan deed kennelijk alle mogelijke
moeite om indruk te maken maar Inwendig
sidderde hij.
De man tegenover hem glimlachte. „Ik
wed met je om een flesch whisky, dat ook
je tweede browning binnen vijf minuten
in mijn bezit is, beste Jongen. Ik heb name
lijk een onoverwinnelijken afkeer van be-
zoe! jrs. die gewapend bij mij binnenkomen
Neem je de weddenschap aan?"
„Natuurlek, Signore. Aangenomen!"
„Best Luister dan goed, Rigoletto. Ne
men wij een oogenblik aan dat je zou wil
len schieten. Denk je werkelijk dat ik zoon
ezel ben, dat ik op die mogelijkheid niet ge
rekend heb? II: zit hier achter een stalen
kachelscherm, waar zelfs een geweerkogel
niet doorheen komt. Dit schild heeft echter
ook een paar gaten, bijvoorbeeld dat. waar
door ik op het oogenblik de lamp houd. Ik
zou Je dus zonder meer overhoop kunnen
schieten, zonder daarbij zelf gevaar te loo-
pen. Laten we nu eens denken, dat je het
niet aan te nemen geluk zou hebben om
precies door een van die kleine schietgaten
te treffen ook daarop heb lk mij voor
bereid. Kijk eens daarheen!"
De straal van de lamp zakte ongeveer
dertig graden. Rigoletto's oogen, die het
licht gevolgd waren werden groot van ont
zetting. Twee passen van hem af stak door
een klein gat ln den vloer een stevige man
nenhand. die een groot-kaliber revolver,
van een geluiddemper voorzien, omvat hield
..Wat zeg je daarvan. Rigoletto? Op het
zelfde moment dat lk met de hak van mijn
schoen op den grond klop. drukt de man
daar jeneden af. En nu zal je je revolver
uit je zak nemen en hierheen gooien!"
„Ik zal wel heilig oppassen, Signore. Ik
ben er absoluut niet zeker van, dat de be
minnelijke meneer daar beneden het val
len van mijn revolver niet aanziet voor het
kloppen van uw hak".
„Goed. leg dan de browning op de kist
waarop Je zit en loop achteruit naar den
hoek."
„U verstaat de kunst uw vrienden te
overtuigen", zuchtte Rigoletto, en hij deed
wat hem bevolen was. Het lichtschijnsel
volgde hem en hij hoorde hoe de man te
genover hem op de kist toetrad.
De inbreker grinnikte. ..Bent U voorzich
tig, Signore. U zou dien braven gentleman
beneden op de vingers kunnen trappen.
Dat moet uiterst onaangenaam zijn, heb ik
wel eens gehoord."
Het licht cirkelde weer terug, en Rigo
letto moest weer op de kist plaats nemen.
Toen vervolgde de man achter het
kachelscherm: „Ziezoo, deze formaliteit is
nu in orde. En nu de zaak tusschen ons,
mijn besten vriend Ik geloof, dat ik me
totnogtoe een verkeerde voorstelling van
je gemaakt heb. Je schijnt geen kwaje
kerel te zijn. Maar vertel me es. waarom
bedrieg je je kameraden?"
„Wat? Wanneer heb ik iemand bedrogen?
Dat is een brutale leugen! Wie heeft U dat
verteld?" stoof de Italiaan op.
„Dat heeft niemand mij verteld. Ik be
weer dat. In de brandkast van de Dept-
ford-Maatschappij bevond zich veertigdui
zend pond Er is maar vijf-en-dertig dui
zend pond afgeleverd. Nou wat heb je
daarop te zeggen?!"
„Dat kan Heen de man met het masker
die de brandkast als een lucifersdoosje
opengekraakt heeft, gedaan hebben! Hij
liet Trompetter-Johnny en mij opzij gaan.
toen hij de poe ln zijn leeren tasch stopte
wij mochten er niet eens aan ruiken. Dat
kan Trompetter-Johnny u to allen tijde
bevestigen!"
„Spreek je de waarheid. Rigoletto?"
Bij den Heiligen Antonius van Padua,
ik lieg niet, Signore. Die gemaskerde knaap
heeft de zaak bezwendeld, of de maat
schappij heeft, om meer van de verzekering
uitgekeerd te krijgen, een valsch bedrag
opgegeven. Zulk soort dingen gebeuren
meer!"
„Goed. ik zal je voor dezen keer nog ge-
looven. Hier heb je je twee revolvers terug.
Je kunt gaan!"
De man stond op. Hij streek een lucifer
af. en de Italiaan zag, hoe de man tegen
over hem een kleine petroleumlamp aan
stak.
Het licht van de zaklantaarns werd ge
doofd en bij het zwakke schijnsel van de
lamp. zag Rigoletto een vuile, stoffige
kamer, waarin het behang in flarden van
de muren hing. De geheele inrichting be
stond slechts uit twee leege whisky-kisten.
Op de eene had waarschijnlijk de man ge
zeten. Tusschen de beide kisten dreigde
nog steeds de mannenhand met de groote
revolver, maar die kon men bezwaarlijk bij
de inrichting rekenen. Rigoletto was even-
een- opgestaan en had zich, voorzichtig
heidshalve. achter de lugubere hand terug
getrokken.
„De hand van dien gentleman zal stijf
worden. Signore merkte hij op.
De man lachte en wilde zich buigen
naar de nand. maar Rigoletto hield hem
terug ..Mag ik misschien even kloppen?"
„Als je daar plezier in hebt", knikte de
ander.
(Nadruk verboden.) zwolgd).
