De Frieslandgelicht - Wandelmarschen Van „De Princevlag
8 hie Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON
Hatson brengt den
steen aan het rollen
DE MARSCHEN VAN „DE PRINCEVLAG" IN DEN HAAG EN OM
GEVING, WAARVOOR EEN BUITENGEWOON GROOTE BELANG-
STELLING BESTOND.'EEN OVERZICHT BIJ DE FINISH.
DE IN JANUARI J.L. TENGEVOLGE VAN DEN ZWAREN IJS
GANG OP HET IJSSELMEER GEZONKEN „FRIESLAND" Is ge
licht en naar Amsterdam gesleept. Het schip onderweg. Duidelijk is
te zien. hoe het door het ijs werd gekraakt.
OP „DUINRELL" TE WASSENAAR werden de terrelnkampioenschap-
pen der K.N.M.V. in Zuid-Holland en de districts militaire kampioenschap
pen van Zuid- en Noord-Holland verreden. Luit. Kanters en pass. Rietveld
op B.M.Wi onderweg
BLAUW-WIT LEED HAAR TWEEDE NEDERLAAG VAN DIT SEIZOEN.
Haarlem wist dc stadionclub er met 4—3 onder te houden. Een aanval
van Blauw-Wit op het Haarlemsche docL
HET PAASCHVUUR IN HET NATIONALE PARK „DE HOOGE
VELUWE". HOOG LAAIEN DE VLAMMEN OP.
DUIZENDEN HAGENAARS TROKKEN OP DEN SCHITTEREN
DEN TWEEDEN PAASCHDAG NAAR SCHEVENINGEN om er
te genieten van de heerlijke voorjaarszon. De drukte op de Pier.
door H. WANDT.
24)
Een paar eenvoudige kaarten-trucs en
een aantal geheimzinnige apparaten, ge
deeltelijk met dubbele wanden en gedeel
telijk zonder bodem, die hij destijds van
een failliet geslagen goochelaar had over
genomen, maakten het hem mogelijk het
Circus Sarrasate zijn diensten aan te bie
den. Aangezien zijn eischen belachelijk
laag waren en de manager zocht naar af
wisseling in zijn programma, had men hem
eenigen tijd geleden aangenomen. En zoo
trad Telemachus Clump gewoonlijk twee
of drie maal in de week als „extra-num
mer" op. Zijn toeren werden door het niet
al te veelcischende publiek, minder om de
originaliteit dan wel wegens het clowneske
uiterlijk van den goochelaar, welwillend
aanvaard.
Ook vanavond stond „Maestro Alladini"
dat was Clump's kunstenaarsnaam
op het programma. Maar vóór hem kwam
nog de koorddanser Blondy, die in de piste
zijn nummer bégonnen was en dan nog de
„Trois Asters", de kunstrijdsters, die de
glorie van het circus uitmaakten. Over
hoogstens tien minuten zou Blondy met
zijn toeren klaar zijn. Ook wanneer de
Asters dadelijk kwamen, zouden zij toch
minstens een kwartier noodig hebben om
zich te verkleeden. Dat maakte dus een
verschil van vijf minuten uit en de Asters
waren er nog niet eens. Dus besliste Hut
ton: „Maak je spullen dadelijk in orde,
Clump! De dames kunnen onmogelijk meer
op tijd zijn, jij zult dus moeten invallen."
„IkIk? Maar mr. Hutton, dat is
toch onmogelijk. Ik zou van zenuwachtig
heid niet meer weten, wat ik deed
ik zou zoo sterven midden in de piste!"
stotterde de oude man ontzet.
„Des te beter. Dan amuseert het publiek
zich tenminste ook es een keer bij je ver
tooningen!"
„Maar beste mr. Hutton, dat kunt U toch
niet meenen! Ik zal dadelijk naar de politie
gaan en de meisjes als vermist aangeven.
Er is vast en zeker Iets verschrikkelijks ge
beurd en
„Kou je mond. en maak dat Je weg
komt!" schreeuwde de manager en Tele
machus Clump besloot, zij het ook weinig
van harte, te gehoorzamen.
Een kwartier later verschenen, vroolijk
en wel de „Trois Asters".
Hutton maakte weliswaar groot spekta
kel, maar de drie meisjes lachten hem uit.
Fif 1. een pikante waterstof-blonde de
beide anderen heetten Sissy en Lizzy ver
klaarde, dat zij heelemaal niet meer zouden
komen als ze ntef als dames behandeld wer
den, Maar de weinig galante manager
merkte op, dat zij onbetrou vbare loeders
waren en nooit in haar leven dames zouden
worden. Waarop de Asters lachten en de
vrede hers'eld was.
Op dat oogenbllk stond Telemachus
Clump in de piste en Het den lichtkegel van
den ouden schijnwerper naar hem zoeken.
mechanisme van het statief van dit voor
wereldlijke element verkeerde niet. in al te
beste conditie en er was een bijzondere
vaardigheid voor noodig om het te bedienen
De man, die op dat oogenbllk het toestel
moest laten werken was klaarblijkelijk op
het gebied van lichteffecten een Zondagsja
ger. althans tot groot vermaak van de toe
schouwers was hij er altijd naast. Nu eens
kwam de vale lichtkring in het publiek te
recht, dan weer zette hij de gedeukte blaas
instrumenten van het orkest in het zon
netje, maar de man die het licht noodig
had, bleef in het donker. Eindelijk gelukte
het i/och een hoonend applaus beloonde
den voortreffelijken electrlclen en Maes
tro Alladini kon met zijn toovenarijen be
ginnen.
HU ving aan met een kunststuk met
kaarten dat hij volgens zijn eigen zeggen
regelrecht van den wereldberoemden, he
laas te Jong gestorven Weenschen magiër,
professor Hofzlnser, had geleerd. Na dezen
truc kwam het laten verdwijnen en weer te
voorschijn brengen van een horloge. Over
een ai te groot aanbod van uurwerken kon
de kunstenaar zich niet beklagen. Er was
slechts één meneer, die op de voorste rij
banken zat, die zijn zilveren horloge aan
bood.
Het was rechercheur Green van Scotland
Yard. Hij was eep groot circus-liefhebber
er. vooral om goede clownerieën kon hij
lachen, dat de tranen hem in de oogen
kwamen.
Telemachus Clump ging op hem toe en
keek hem vriendelijk van ter zijde aan.
„Deze gentleman is zoo vriendelijk mij voor
mijn kleine experiment zijn horloge te lee-
nen". kondigde hij aan cn nam het horloge
in ontvangst.
Onder de gebruikelijke verzekeringen leg
de hij het op een klein tafeltje en zette een
glazen stolp er over heen, zoo, dat het pu
bliek het weg te goochelen voorwerp goed
van alle kanten kon zien. Toen gooide hij
'n zwarten doek er over en prevelde, terwijl
hij met zijn witten tooverstaf geheimzinnige
kringen beschreef, onverstaanbare woorden,
C klonken als: „Dat gaat naar Den Bosch
toe, zoete lieve Gerritje!" daarna nam hij
den doek weg het horloge was verdwenen.
Vriendelijk applaus.
Maestro Alladini boog gevleid, hield een
korte rede en legde den zwarten doek weer
over de nu ledige stolp. De mysterieuze too-
verstafbewegingen herhaalden zich, even
als de bezweringen, die ditmaal klonken
als: „Wie zijn hoed is dat. wie zijn hoed is
dat?" en een luid gelach klonk op. De licht
kegel van den schijnwerper had zich name
lijk plotseUng verplaatst naar den nok van
de tent en de piste was ln diepe duisternis
Het duurde weliswaar maar een oogenbllk,
totdat de operateur zijn doel weer gevon-
de had. maar Maestro Alladini was een
heksenmeester met karakter en hij be
zwoer den toeschouwers, dat zij vooral niet
moesten gelooven, dat deze lichtstoring oo-
zettelijk was veroorzaakt om hem de gc
legenheid te laten tot bedrog. Ten bewijze
daarvan, Hchtte hij den zwarten doek nog
eens op en iedereen kon constateeren dat de
glazen stolp nog altijd leeg was.
„En nu mijne dames en heeren, nu zal lk
het doek er weer over leggen. Ik zeg één,
twee, drie!" De doek werd weggetrokken.
Bulderend gelach. Het horloge lag namelijk
niet op zijn plaats. Telemachus Clump trok
een gezicht, alsof hij geest van salmiak ge
dronken had en staarde radeloos naar het
kleine tafeltje.
Rechercheur Green schuddebuikte. Toen
greep hij, als bij ingeving, in zijn linker
vestzakje enhaalde het horloge te voor
schijn. Nu was het applaus gemeend.
Toen Telemachus Clump, na afloop van
zijn nummer, Hugh Hutton ontmoette,
hield deze hem staande. „Van tijd tot tijd
heb je toch nog wel eens een helder oogen
bllk, Clump! Dat moet je in het vervolg
altijd maken, dat orlglneele nummer met
dat horloge. Het sloeg reusachtig ln!"
„Maarmaarlk heb heelemaal
niets gedaan, mr. Hutton! Ik begrijp er
zelfs niets van...." zei de verbouwereerde
toovenaar.
Twee uur later. Het Grand Circus Sarra
sate had zijn voorstelUng beëindigd en ln
het café EquaUty op Walworth Road, in de
buurt van het circus bevond zich een merk
waardig gezelschap. In een soort kleine
loge, gemakkelijk achterovergeleund in de
kussens, zaten de drie Asters en bij den
open kant van de loge op een bar-kruk zat,
gerimpeld gezicht in een vrooüjk grijn
zen vertrokken, rechercheur Green.
Op zijn knieën had hij een groote
doos bonbons, waarvan hij er vai tijd
tot tijd een naar Sissy, Flffy en
Lizzy, die zich ln zijn gezelschap bevon
den. toewierp. Voor hem, op het marmeren
tafelblad, stond een flesch zware Malaga,
waaruit hij, A naar dat het noodig was, de
glazen bijvulde Ondertusschen hield hij
een gloedvolle toespraak, waarin hij haar
fijn uitlegde dat de oud^- Mohamed en bij
zonder listig man geweest was, hetgeen ten
gevolge had, dat hij de veelwijverij uit
vond.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
