Een zwerftocht door de Maginotlinie LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 21 Maart 1940 Vierde Blad No. 24537 Mostü J QZOgejodeerdKEUKENZOUTmMBORG De terugtocht der Finnen 81ste Jaargang De geest aan het front is uitstekend Onderaardsche steden, die eiken stormloop weerstaan Aan alle orders wordt zonder uitzondering voldaan Veel hadden we al gehoord en gelezen over de Maglnot-linle met haar geweldige permanente verdedigingswerken, wier sper vuren al het tusschen liggende terrein be strijken en die van voren en opzij geflan keerd worden door kleinere forten en blok huizen en veld versterkingen, doch elke be schrijving zinkt in het niet bij de werke lijkheid. Daar, aan Frankrijks Oostgrens Is een MAGINOTLINIE (Van onzen Parljschen correspondent). Ergens in Frankrijk, Maart. „Mevrouw, het la mij een voorrecht In u de eerste uw te begroeten, die tn de Maginotlinie >rdt toegelaten. Wilt u zoo vriendelijk lijn deze enkele bloemen, die niet langs de helling van onze versterkingen gegroeid zijn, ahs een hulde van mij en mijn staf te aanvaarden.'' Deze korte toespraak werd honderd meter onder den grond op enkele kilometers afstand van de Siegfrledllnle 't den commandant van een der belang- i.ik.ste verdedigingswerken van de Magi- r. tlinie, die wij gedurende onze eerste frontrels bezocht hebben, gehouden. We i,ebben veel. buitengewoon veel gezien ge durende die dagen, die wij aan het front doorbrachtenforten en blokhuizen, loop graven en prikkeldraadversperringen, tank vallen en duizenden kanonnen en mitrail leurs, maar niets heeft ons zoo getroffen als dat gebaar van dien commandant. Lei- dead het strenge en sobere bestaan van kluizenaars, op kilometers afstand van ste den en dorpen, levend tusschen beton en ataal en slechts zelden ln de glorie van het zonnelicht, terwijl op een paar duizend meter afstand de Dultsche kanonnen staan opgesteld en elk oogenbllk kunnen losbran den, hadden zij er toch aan gedacht de vrouwelijke collega, die van ons journalts- t'.-ngroepje deel uitmaakte, een bloemen hulde te brengen. Dat was een geste, zoo- Rostand deze beschrijft: de „panache" van Cyrano, „La rose 1'oreille" van Flam bard, den ouden Napoleons-grenadier, een gebaar, dat elegant en ridderlijk is niet al leen, maar dat tegelijk in deze omstandig heden getuigt van kalme onverschrokken heid, van onverstoorbare koelbloedigheid, van enorm vertrouwen ook. Voor ons sym boliseert dit gebaar, dat zoo op en top Fransch is, den geheelen geest aan het front. Een soldaat, die zenuwachtig, be kommerd en gedemoraliseerd is, die genoeg heeft van het zware leven in de vuurlinie, die door gemis aan contact met het huise lijk leven zijn mcnschelljkheid verliest, denkt er heusch niet aan minstens twintig kilometer af te leggen om een bloemenrul- ker te koopen. Die soldaten, die officieren hebben dat wel gedaan: de stemming is er [ped, de .stemming is overal goed: niet ai- een materieel, maar ook moreel is het Fransche leger tot de tanden toe gewapend. Gedurende onze omzwerving aan het front zijn we ontvangen door generaals en kolonels, werden we begeleid dooi majoors en kapiteins en luitenants, hebben we vechts en links, zooals het Met bijgaand artikel pubUcearen U het eerste van een eerie van 1, welke onee Par (Jee he correspondent heeft geschreven naar aanleiding van een recent beeoek, toegestaan door de Franache militaire autori teiten, aan de Maginotlinie, „welke elke overschrijding uit het Oosten tot een onmogelijkheid maakt." waarmede Je rondrijdt op tentoonstellingen en ln zwierende vaart werden wij over de rails voortgesleept achter het met vlaggen versierde locomotiefje. Vier en een halve kilometer lang strekte zich van het cen trale punt naar de eene zijde en vijf en een halve kilometer naar de andere zijde de tunnel uit, ongeacht natuurlijk de tal- looze zijsporen, die naar verschillende rich tingen gaan Machtige liften ln dubbele kokers opgesteld stijgen van de laagste muur gebouwd van staal en beton, naar de hoogste verdiepingen, brengen ln waar elke indringer zich dood tegen minimum tijd nieuwe munitlevoorraden uit loopt. Meter.dlk i> er het beton, tien- deu ar*nale,n daar beneden naar de ge- schutskoepels daar boven. Daar in die koe pels wordt de sensatie op een schip te ver toeven wel het sterkste: zooais aan boord de bedieningsmanschappen het doel niet bespeuren kunnen en de kanonnen richten volgens de aanwijzingen uit de centrale vuurkamer, zoo lezen ook hier de door staal en beton beschermde manschappen van een soort electrisch nummerbord de aan- EENS PIONIERS EN NOG STEEDS AAN DE SPITS toeval dat meebracht, een praatje ge maakt met soldaten en we meenen daar uit de conclusie te mogeu trekken, dat het moreel van den Franschen soldaat samengesteld is uit verschillende bij zondere elementen. Een Fransehman-in-oorlog ls overtuigd van de rol, die hij persoonlijk ln dit treur spel speelt, hij beredeneert en beoordeelt den oorlog, alsof hij er niet alleen een on dergeschikte handelende persoonlijkheid, maar ook de scheidsrechter van was. Land bouwer van afkomst en „landman" ln den allerlettcrUJksten zin van het woord, ls de bodem voor hem Iets heiligs en als idealist houdt hij ervan zijn vaderland te verhef fen tot het symbool van een kiaar-om- schrcven „zaak." Crltlsch- aangelegd rea geert hl) op een tegenslag, maar na een succes laat hij zich niet verblinden door het welslagen, doch analyseert hij ook de minder goede kanten ervan. Diezelfde geestesgesteldheid hebben wij overal teruggevonden en dat is iets won derbaarlijks. wanneer men dat zware leven van den frontsoldaat, die zooveel moet ont beren, van hetgeen het leven mooi en aan genaam maakt, moet leiden. Daar in die stelling, die wij bezochten, leven 1500 man een kluizenaarsbestaan. Omringd door ein- delooze bosschen ls onder een heuvel een vesting gebouwd, die desnoods Jarenlang een zelfstandig bestaan leven kan. Het is een heele stad onder de aarde, een stad met een eigen clectrische centrale en di verse nood-centrales, een stad met een wa terleiding en een ziekenhuis, een stad met kilometerslange tramrails, met restaurants en kapellen, met ontspanningslokalen en slaapgelegenheden, maar helaas ook een stad met moordende kanonnen en mitrail leurs van het lichtste en zwaarste kaliber, met boordevolle amunltiekamers. een sta<l vol jong leven en beweging, waarin gru welijke tegenstelling wetenschappelijk over leven en dood wordt beslist. tallen tot honderd meters toe Is de laag aarde, die dit alles overdekt. „De Duitscher weet het en hij weet veel en dat is maar goed ook," verklaarde ons de commandant, „maar hij weet niet alles. en dat is ook goed." besloot hij met een fijn lachje. Wat de Duit scher b.v. niet zal weten, of Indien hij het weet, niet begrijpen zal. omdat het zoo absoluut in tegenstrijd is met het Dultsche karakter, dat ls de geest, die er heerscht. Grootmeester na God U in deze onder aardsche stad de commandant, zooals de kapitein op zijn schip, waarmede trouwens een dergelijke stelling vergeleken wordt ln de offlcieelc terminologie: zoo heet b.v. de bezetting de equipage Die commandant, die met zijn officieren de koketterie had gehad zijn beste uniform aan te trekken om zijn gasten te ontvangen vergeet niet, dat we op een paar kilometer van de Duitschers stonden is, zooals de Fran schen dat zoo typisch uitdrukken, ,,un seigneur" rijzige postuur, oogen van staal, weinig gebaren, maar expressief. Een ener gieke stem, die gewend is te bevelen, maar die ook zacht genuanceerd kan zijn, wan neer hij het heeft over zijn Jongens, van wie sommigen gedurende een volle week het daglicht niet zien, anderen, die .sinds meer dan zes maanden de onmiddellijke nabijheid van het fort niet verlaten heb ben. Een man, die ons ontving met de hoofsche wellevendheid van een kasteelheer op zijn slot en ons zijn onmetelijke onder aardsche woning toonde met de rustige zelfverzekerde voldoening van een goed ad ministrateur om ons tenslotte als een vol maakt gastheer ten dlsch te nooden in de bijna luxueus ingerichte offlclcrscantine. Om hem heen officieren, Jonge kerels nog. die leven met hun manschappen, boven hen, zeker, want de discipline ls streng, maar ook mèt hen. want ze zijn menschen gebleven. We hebben bevelen hooren geven om kanonnen te richten, maar nooit was de stem onaangenaam snijdend en even stipt werden de orders toch uitgevoerd. Menschen zijn ze gebleven, van de hoogste tot de laagste, menschen met eigen indivi dualiteit en geen automaten En die geest is het, die minstens evenveel als de taliooze kanonnen de versterking onneembaar maakt. wijzingen af, die door de officieren in de centrale vuurleiding gegeven worden Drie minuten ongeveer, nadat de alarmschei in zoo'n koepel of zoo'n blokhuis of kazemat gerinkeld heeft, zijn de stukken tot vuren gereed en al de bewegingen uitgevoerd, die .successievelijk door het electrisch nummer bord zijn aangegeven Met mathematische zekerheid weet men dan. dat de granaat op zooveel kilometer afstand op die en die plaats zal ontploffen Mocht na het eerste schot blijken, dat het schot te kort of te ver gericht is. dan telefoneeren de uitkijk posten, die dag en nacht scherp de wacht houden ln gecamoufleerde observatietorens 1 en de streek door en door kennende, elke I verandering ln het natuurbeeld waarne men en onmiddellijk op hun kaarten aan- teekenen naar de centrale vuurleiding, waar de gemaakte berekeningen gecorri geerd en naar de verschillende batterijen worden doorgezonden. Zijn deze eenmaal zuiver op het doel ingesteld, dan daalt er een moordende stortvloed van vuur staal op neer. terwijl natuurlijk voor het laden van het zeer zware geschut een iets langere tusschenpoo.s verelscht wordt, Won derbaarlijk Is ln die geschutskoepels het mechanisme, dat door één enkelen druk van een vinger ln beweging wordt gebracht Wanneer men over zoo'n versterkte stelling heen zou wandelen, dan zou het zeer goed mogelijk zijn boven op zoo'n koepel te staan zonder het te merken. Maar plotseling rijst dan uit den grond op een gevaarte van staal en beton Slechts de dreigende loop van het geschut steekt naar bulten en wanneer dit zUn moordende lading heeft gelost, daalt weer die massa onder den beschermenden grond Tonnen en tonnen gewicht zijn het, die hier rijzen en dalen, gehoorzamend aan den sim pelen handdruk van één enkelen soldaat. Wandelend en rijdend door die onder aardsche stad kwamen we langs de cham- brées waar de manschappen slapen ln hangmatten zoo'n stelling is een schip, waar? langs ziekenzalen, waar de bed den alle netjes gedekt, maar gelukkig on gebruikt waren, langs operatiekamers, waar 1Ó9 BOUGIES N.V. W.IL'L'EM V/AN RIJN^ AMSTERDAM (W.) HAARLEMMERWEG 475"^ TELEFOON 1*211 (4 LIJNEN) (Inges. Med.) Niet te voet hebben wij die onderaard- de drie doktoren den tijd doorbrengen met sche stad doorkruist, in plaats van enkele uren hadden wl) er dan enkele dagen voor noodlg gehad. Op het centrale punt stond een electrisch treintje klaar, zoo'n treintje. duimen draaien en op zijn hoogst nu en dan een patient met kiespijn ontvangen We wandelden door gangen, waar een ping-pong-tafel ruime belangstelling bleek te genieten, we brachten een bezoek aan een der keukens, waar op de electrische kachels enorme stukken rundvleesch aan genaam pruttelden, ginds hoorden we een vleug dansmuziek overwaaien uit een ra diotoestel, verderop stonden we plotseling ln een kapelletje met een altaar en bid- stoelen, waar de verschillende in deze ver sterking gemobiliseerde priesters geestelij ken troost brengen aan hun kameraden. Een enorme zaal: het is de filtreerinrlch- ting, werkend als een reusachtig collectief gasmasker, waar bij een gasaanval de ver giftigde lucht gezuiverd wordt. Dan weer soldaten- en onderofflcierscantlnes. vroo- lijk en geestig beschilderd door artistieke militairen en zoo ingericht, dat ze in een handomdraaien omgezet kunnen worden in een bioscoopzaal voor de filmvoorstellingen, die tweemaal ln de week georganiseerd worden Zoo ls de telling, die we bezocht heb ben. zoo zijn met enkele ondergeschikte variaties alle stellingen van de -Maginot linie. een reeks onderaardsche steden van staal en beton, waarop elke vijandelijke stormloop dood moet loopen. een reeks steden, waar het leven verschrikkelijk hard en zwaar is. maar waar de bewoners met bewonderenswaardige energie zich schrap hebben gezet voor de goede zaak van Frankrijk. (Nadruk verboden). (Inge*. Med.) o Een paal van zes meter lengte, gemaakt van pas gekapt sparrenhout op den hoofd weg van Viborg. tweehondercinegen kilome ter van Helsinki. De paal ls lichtbruin ge kieurd, rust op twee haastig geconstrueer de schragen en is met zijn linkeruitelnde aan de telegraafpost vastgenageld. Dit is de nieuwe grensslagboomdie Dinsdagavond om acht uur opgericht ls, zooals door het Moskousche verdrag werd voorgeschreven In een deel van de paal kerfden twee Fin- sche werklieden den datum 19.3 40, uren 20 en hun Initialen A. N. en E. N. Viborg ligt er zestig kilometer vandaan Ik zag geen Russen, zoo vertelt de United Press- correspondent Forte. Zij waren zeshonderd meter verder en de weg maakt vlak achter den nieuwen slagboom een bocht. Een en kele Finse he soldaat met het geweer over den schouder stond bij den slagboom. Hij zag er vermoeid en moedeloos uit en be dankte me zelfs niet, toen ik hem een pakje cigaretten gaf. Het verdween langzaam in den zijzak van zijn door den strijd gehavende uniform. De laatste belangrijke bewoonde stad voor dat men op dit punt de nieuwe grens bereikt is Vlrojoki. Eenige heeren van de politie brachten ons naar den rand der stad en wezen in Oostelijke richting op een boeren huis en wat schuren. Zl) zelden .Ziet u dat roode huls daarginds? Wel nu, dat is Rus land". De afstand was misschien zevenhonderd- vijftig meter van waar we stonden. Het haastig gesloten vredesverdrag verhinderde een definitieve demarcatie van de nieuwe grens. Een gemengde grenscommissie zal alle punten regelen zooals hier in het Virolahti-distriet. Het was noodzakelijk een „niemandsland" in te stellen, waar door nog twee kleine dorpen Kur- kila en Reinikkala geëvacueerd moesten worden, totdat definitief is vastgesteld waar de nieuwe grens loopt. Dit „niemandsland" is op het breedste punt ongeveer een mijl breed. Een van de politle-autoriteiten verklaar de: „de nieuwe grens dwingt zeventienhon derd personen te evacueeren uit het Viro- lahti-district en van de eilanden, welke hiertoe behooren. De Russische troepen be zetten dit Virolahti-land Dinsdagavond. Ik betwijfel of ze er een enkelen Fin vonden" Op den terugweg passeerden we duizenden oldaten op ski's die aan weerszijden van den weg langzaam vorderden. Hun eenige wapenen waren pistolen en bajonetten. De geweren werden vervoerd op sleden, die doch altijd weer vooruit kwamen. Soep keukens werden eveneens door paarden ge trokken en door mannen gevolgd. Het is moeilijk deze kerels aan te zien zonder op nieuw te denken dat zij door den vijand tot den ..terugtocht" gedwongen werden, zonder dat deze er ooit ln slaagde hen op de knieèn te krijgen. Toen de soldaten hun sterke fortificaties in de tweede Manner- heimlinie moesten verlaten, was hun ver driet duidelijk In het bijzonder is dit nu het geval nu zij op hun ski's door de door granaten zwaar beschadigde steden trek ken, zooals Vlrojoki, Hamina, Kotka, Lo- viisa, Porvoo waar vele gebouwen en woon huizen door de bombardementen met den grond gelijk gemaakt zijn. Uit Virolahti en Saekkijaervi waren de burgers de soldaten reeds vooruitgetrokken. Wij zagen er zeer weinig. Langs de wegen en op de boeren erven stonden echter hun huisraad en be zittingen. De United Press-correspondent Uexkuell meldt: Terwijl de evacuatie bijna met de regel maat van een uurwerk verloopt, volgens de van tevoren vastgestelde plannen, kan de verwijdering van de burgerbevolking uit de afgestane gebieden in vele gevallen Juister beschreven worden als een massale vlucht dan als een evacuatie. In sommige gebieden, in het bijzonder ln die. welke dicht bij de vroegere fronten liggen, zijn de bewoners niet in staat iets meer dan het veege lijf te redden. Een complete evacuatie is alleen mogelijk in die gebieden, welke dicht bij de nieuwe grenzen liggen. Men ziet hier hetzelfde als op den hoofdweg welke van Hangoe naar het vasteland leidt, hoe wel op veel grooter schaal De druk van het naderende Russische leger en de terug tocht van de Finsche troepen met al hun materiaal en de groote gewonden-transpor ten maakt de taak van de Finnen ln deze gebieden bijna bovenmenschelijk. Het sluiten van den vrede en de orders de vijandelijkheden te staken, heeft geen einde gemaakt aan den Russischen mili tairen druk. Onmiddellijk na de vredesver- klaring begonnen de Russen naar het Wes ten te marcheeren en dagelijks volgens het plan 7 kilometer van het afgestane gebied te bezetten. Zij oefenden een zwaren druk uit op de terugtrekkende Finsche troepen, die zoo vermoeid waren na het wekenlange verdedigen, dat zeven kilometer per dag met orlogsuitrustlng moeilijk voor hen was Onder het terugtrekken moesten de Finnen er vaak op toezien dat de Russische troe pen den juisten afstand in acht namen. De mis ln de Maginotlinie wordt opgedragen. door paarden getrokken werden, die vaak zoodat vluchtende burgers niet aan eenlg tot den buik in de zachte sneeuw wegzakten! mogelijk gevaar blootgesteld zouden wor den. Dit was alles des te moeilijker, daar het den Finnen niet langer toegestaan was hun wapenen te gebruiken. Er worden ge vallen gemeld, dat Russische bombarde mentsvliegtuigen de afgestane gebieden be zochten, klaarblijkelijk om zich ervan te vergewissen dat de Finnen geen sabotage probeerden te plegen. Naar verluidt kwa men de Russische vliegtuigen ook drie keer over Hangoe. Menig Finsche boer zou er liever de voorkeur aan geven zijn huis in brand te steken, dan het voor de Russen achter te laten. Er wordt echter geen enkel geval gemeld dat de strikte or ders van de Finsche autoriteiten om alles intact te laten werden over treden. De Finsche bladen prijzen tenvolle den moed en vastbeslotenheid welke door de Karelische boeren aan den dag gelegd werd ..Nergens zag ik ook maar welke soort van wanhoop of zag ik ooit menschen huilen of klagen", schrijft de correspondent van het Huvudstadsbladet. „Een achttien jarig meisje dat ik ontmoette, nadat zij een weg van vijftig kilometer met een dozijn koeien had afgelegd, lachtte. toen ik haar vroeg waar zij vandaan kwam en waar zij naar toe ging. Zij wist niet hoelang zij nog moest loopen. maar wel, dat er geen tijd te ver liezen was. „Die Russen hebben me een karweitje bezorgd", was haar gezegde waar mee zij de situatie karakteriseerde, zoo schrijft deze correspondent. Zelfs oude menschen die hun levenlang op hun boerderijen hebben doorgebracht, aanvaarden het onvermijdelijke en nood zakelijke zoo snel mogelijk ..Er is nog steeds ruimte voor ons in Finland", zei een oude vrouw, terwijl ze bezig was koffiekommen ln papier te pakken en ze zorgvuldig in een mand te leggen. Men schat dat de waarde van de gebouwen in Viborg. Sortavala. Kae- kisaiml en Hangoe bijna twee milliard Fin sche marken bedraagt Deze getallen zijn gebaseerd op de registers van de brand verzekeringmaatschappijen Naar verluidt zijn de burgers van Viborg van plan na de evacuatie bij elkaar te blijven en een nieu we stad te stichten, welke ook Viborg zal heeten Waar dit nieuwe Viborg gebouwd zal worden ls niet bekend. 150.000 geëvacu- eerden uit Karelië of ongeveer eenderde van de afgestane gebieden zal zich niet ver van Helsinki in de provincie Uudenmaa vestigen. Waar de toekomstige hulzen van het overige tweederde deel zullen zijn is nog niet bekend, doch het schijnt zeker te zijn dat zij in Finland zullen blijven. Emigratie naar andere landen, bijvoorbeeld Canada, heeft niet plaats gevonden Dientengevolge is het onwaarschijnlijk dat het offer van Ontario, dat ln de bladen verscheen, honderddui zend Finsche vluchtelingen op te nemen aangenomen zal worden De algemeene Finsche commentaar op de emigratie kwestie is: ..het is al erg genoeg dat we wat van ons land verloren hebben, we moe ten onze menschen ook nog niet verliezen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 13