De voetbalnederlaag tegen de Belgen - Dr. Colijn in Londen 8 hie Jaargang LE1D5CH DAGBLAD Tvj&ede Blad FEUILLETON Hatson brengt den steen aan het rollen BELGIKNEDERLAND 7—1. Even \oor het einde van den wedstrijd weet Smit met een kop bal de eer te redden. Doelman Deracdt heeft 't nakijken. I)K. II. COLIJN die thans in Londen vertoeft, heeft een bezoek gebracht* aan het Hollandsch Hotel in Londen, waar zich ge redden van 't Nederland- schc tankschip ..Eulota" bevonden. Dr. Colijn te midden der schip breukelingen. DE HOLLANDSCHE VOETBAL-NEDERLAAG IN ANTWERPEN. DE BELGISCHE KEEPER WEET BIJ EEN AANVAL OP ZIJN DOEL HOOG OPSPRINGEND TE REDDEN. RECHTS LEEN VENTE. OP DEN TILBL'RGSCHEWEG ONDER TETERINGEN moest een chauffeur van een bestelauto plotseling uitwijken. De auto botste met groote vaart tegen een boerderij, die zwaar beschadigd werd. De chauffeur werd zwaar gewond. VAN DE WERF VAN DE KON. MIJ. DE SCHELDE TE VLISSINGEN IS ZATERDAG DE TORPEDOBOOTJAGER „ISAAC SWEERS" MET GOED GEVOLG VAN STAPEL GELOOPEN. ZOOALS DE LAATSTE JAREN MEER EN MEER GEBRUI KELIJK WORDT is te Amsterdam weer een Palmpaasch- optocht gehouden. Drie gelukkige prijswinnaars. IN VERBAND MET DEN DAMESHOCKEYWEDSTRIJD België—Nederland op 13 April a.s. werd te Bloemendaal een oefenwedstrijd gehouden voor de samenstelling van de Nederlandsche ploeg. Moment uit den strijd. door H. WANDT. 19) Zij bevonden zich in een heerenkamer. Alle mogelijke Jachttropheeën deden ver moeden, dat de bewoner een gepensionneerü Indisch officier was. Rigoletto keek nieuws gierig rond en mompelde toen bewonde rend: „Emmes"! ..Hou Je mond!" siste Trompetter-Johnny hem toe en probeerde het gezicht van. den onbekenden gids te onderscheiden, maar teleurgesteld kwam hij tot de ontdekking, dat de man een klein zwart masker voor had. Weer gingen zij door een deur en kwa men in een groote, luxueus ingerichte ka mer. Het licht werd zichtbaar. Op den trond ernaast lag een paar dozijn bak- «teenen. ..Knap vakwerk", kon Rigoletto niet na laten goedkeurend op te merken. De man met het masker kroop achteruit door het gat en lichtte de beide anderen, die hem hun tasschen met werktuigen aangaven, bij. ..De vloer ligt hier wat laser" waarschuwde hij. De inbrekers volgden hem en kwamen in Wn smaakvol ingericht prlvé-kantoor. Een Jan de muren werd ingenomen door twr^ kleine safe's en een groote brandkast. De gordijnen voor de vensters waren gesloten. De gemaskerde trad op de groote brand kast toe en wees aan: „Deze hier"! Trompetter-Johnny staarde hem met groote oogen aan. „Die? Maar m'n beste collega, daar is alleen met dynamiet bij te komen. Bij zoo'n kanjer vergeleken zijn onze werktuigen bij wijze van spreken maar knoo, haakjes!" Rigoletto knikte instemmend en keek eerbiedig naar de kolossale kast. De man met het masker bleef doodbe daard. „Als de chef dynamiet noodig ge acht had, zou hij er zeker voor gezorgd hebben. Jullie hebt zeker tot nog toe alleen maar lucifersdoosjes opengemaakt!" En zonder zich verder om de twee anderen te bekommeren, nam hij een stoel, zette dien tegen den wand, waar de brandkast stt. :d, klom erop en heesch zich zoo boven op dc kast. „Licht een beetje bij!" commandeerde hij toen. Trompetter-Johnny, die evenals zijn ka meraad tot nu toe niet-begrijpend had toe gekeken hij had nog nooit gehoord, dat een brandkast van boven opengebroken werd klom op den stoel, en nam de zak lantaarn aan. Toen h(j ln het licht van de lamp vier electrische draden ontdekte, die achter de brandkast waren aange bracht, floot hij zacht tusschen zijn tan den: „Alarmschellen"! De onbekende maakte met een mes de draden stuk voor stuk een beetje blank maar zoo, dat zij elkander niet raakten en haalde toen een batterij en een gloei lampje uit zijn zak. Het lampje stak hij in een fitting, die aan de eene pool van de batterij was verbonden. Voorzichtig hield hij de beide draden tegen de zooeven blank geschrapte plaatsen. Plotseling gloei de het lampje op. Toen boog hij twee dra den opzij en verklaarde: „Dit is een rust- stroom-aanleg. Dat wil zeggen, wanneer iemand deze leiding af zou snijden, dan zou door het geheele huls en in het naast- bijzijnde politiebureau een alarmsignaal klinken. De twee andere draden daaren tegen worden door gewonen stroom gevoed en behooren bij een heel gewoon appa raatje, dat zich binnen in de kast bevindt en dat in werking treedt, als de deur ge opend wordt!" Toen nam hij een stukje blank koper draad, verbond dat met het afgeschraapte stukje van den ruststroom-aanleg, zoodat liet stroom-circult in geen geval onderbro ken kon worden, en sneed vervolgens een eind daaronder alle vier draden door. Trompetter-Johnny was het liefst meteen heengegaan, zoo gevaarlijk leken hem al die manipulaties. De gemaskerde was intusschen weer naar beneden geklommen en op de deur van de brandkast toegetreden Om elk van de drie sloten trok hij met krijt een cirkel van on geveer twaalf centimeter middellijn en beval: „Trompetter-Johnny boort boven langs den cirkel, Rigoletto beneden en ik in het midden. Gaten boren op een afstand van vijf millimeter. Na elk derde gat een nieuwe boor. Goed olieën!" Ruim vier uur lang waren de mannen met hun boormachines bezig. In de kamer hing een doordringende olie-lucht. Rigo letto was het eerste gereed Hij moest het werk bij het middelste gat over nemen en de gemaskerde nam zijn plaats ln. Met een scherpe vijl verbond hij eerst drie gaten met elkaar, toen nam hij een groote zaag.l Weinige minuten later was het slot verwij derd. Spoedig daarop was Rigoletto ook met het middelste slot klaar en de gemas kerde behandelde het precies zooals het onderste. Trompetter-Johnny had het zwaarste werk, omdat hij, staande op een stoel, moest werken, maar na een half uur was ook het bovenste slot overwonnen. Met een schroevendraaier en een nijptang werkte de gemaskerde een oogenblik aan het in wendige mechanisme. Langzaam draaide de zware deur open. De onbekende haalde een zakdoek te voorschijn en wilde zich het zweet van het voorhoofd wisschen. Hij bracht den doek onder zijn masker en gedurende een on deelbaar oogenblik zagen Trompetter- Johnny en Rigoletto ln een weinig-zeggend bleek gezicht met een opvallend grooten, rooden neus. Het kwam Rigoletto voor. alsof hij dat goedmoedige gezicht al eens eerder gezien had. Veel tijd om daarover na te denken had hij echter niet. De gemas kerde beval den inbrekers opzij te gaan en met een groote lederen tasch, die hij klaar blijkelijk had meegebracht, trad hij op de kast toe. Het duurde geen vijf minuten of de tasch was propvol. „Wij kunnen gaan", zei de man. Een paar uur later renden de kranten jongens door de straten en schreeuwden zich de kelen heesch: „Brandkast van Deptford Maatschappij opengebroken! Veertigduizend pond gestolen!" „Toen hedenmorgen vroeg het personeel van de Deptford-Maatschappij zijn dienst wilde aanvangen, bemerkte men tot zijn grooten schrik, dat er gedurende den afge- loopen nacht was ingebroken. De daders dat er meerderen geweest moeten zijn, stond wel vast waren van het huis St. James Square 4 uit, dat aan een zekeren overste Brady verhuurd was, die echter sinds gisteren spoorloos was ver dwenen. het privé-kantoor van de maat schappij binnengedrongen en hadden de groote brandkast opengescheurd. Toevallig de daders schenen daarvan op de hoogte geweest te zijn bevond zich juist dien nacht veertigduizend pond baar in bankbiljetten van vijftig en hon derd pond in de brandkast. Het geld was den vorigen dag door de Industriebank aan de Deptford-Maatschappij overgemaakt voor den nieuwen bruggenbouw ln Cubitt Town. Het geld hadden de inbrekers meegeno men de paar waardepapieren, die boven dien nog aanwezig waren, hadden zij laten liggen. Van de daders, die met hun gummi handschoenen gewerkt hebben, ontbreekt totnogtoe ieder spoor. De politie de zaak is in handen van hoofdinspecteur MacHardy van Scotland Yard was nog niet in staat nadere bij zonderheden te geven". Hoofdinspecteur MacHardy was, nadat hij ter plaatse zijn onderzoekingen had ge daan. weer naar zijn bureau teruggekeerd. De brommerige man was niet te herken nen. Stil en nadenkend zat hij voor zijn schrijftafel en staarde voor zich uit, naar een bepaalde plaats van het vest van re chercheur Green waar een knoop ontbrak. „Green, ik word nog gek!" zei hij plot seling toonloos. De rechercheur knikte impertinent en zweeg. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5