an Andijk naar Stavoren over het ijs - Treinontsporing hij Oudewater
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
de Jaarnang
FEUILLETON
peen bericht van
Hamilton
HOLLAND—FRIESLAND PER FIETS. In
de afgcloopen dagen zijn enkele malen fiet
sers er in geslaagd over het IJssclmecr tus-
schen Andijk-Stavorcn te fietsen.
DE IJSCLUB „OUDER. EN NIEUWER AMSTEL" te Ouderkerk aan den Amstel heeft een prestatie
tocht georganiseerd over den Amstel naar Holendrecht, een afstand van 35 k.m. De winnaar van den
tocht, de heer A. Bakker uit Breukelen, gaat door den finish.
EEN ELECTRISCHE TREIN ontspoorde tusschen Oudewater en Woerden, tenge
volge van railbreuk. De rails werden over een grooten afstand
geheel vernield. De j ontspoorde trein.
DE COMMISSIE TOT STEUN AAN FINLAND welke te
LJmuiden gevormd is, heeft op verschillende plaatsen in deze
gemeente tonnen gezet, waarin de ingezetenen hun offer voor
het dappere Finland kunnen storten.
WEL ER NOG GEEN COMITÉ GEVORMD WAS heeft de
lemsche beeldhouwer Louis de Zwart een monument ontwor-
N. ter nagedachtenis aan Fokker. Het stelt voor een vliegtuig in
icht met in 't midden de figuur van Fokker in vliegerkleeding
ZWITSERSCHE SOLDATEN OP MARSCH
18 graden vorst. Door het dikbesneeuwde terrein marcheeron
de zwaar bepakte soldalen.
VAN HOLLAND NAAR FRIESLAND OVER HET IJS. Per auto van Andijk naar Stavoren. Het nemen van een der hindernissen. Over een
zich in de ijsvlakte bevindende scheur wordt een plankier gelegd, waarna de tocht kan worden voortgezet Men was op alles voorbereid en had zelfs
reddingsmateriaal meegenomen.
door
HAN8 HIRTHAMMER.
J vielen zij van alle kanten tegelijk aan
«armee werd het bittere ernst.
Bhm^Pnen ln het kamP verdedigden zich
rfjtig, maar het zag er al spoedig naar
I jat zij tegen de overmacht niet lang
F zouden kunnen houden. Hoewel de
er* van tijd tot tijd gedwongen werden
arceren, verzamelden zij zich toch tel-
ï*eer opnieuw tot den aanval.
r'J mannen achter de wallen begon
l tpÏÏi hiate" te vertoonen. Hamilton
h [!!r mct een schot ln den arm naar
b i gedragen en Ellen wist bijna niet
wie van de gewonden zij het eerst
FjAelpen.
•opgestroopte mouwen stond Haver
fï rots tn de branding. Hij rende van
I.Snaar den ander, sprak hun moed
fcre*. de gewonden naar de daarvoor
ü£Cn ten<' sreep in. waar de toestand
uidreigde te worden en elk schot
ïf revolver was een treffer,
f opgeven, Jongens, wij redden het
niet klein krijgenI"
^nen besefte hij zeer wel, dat de
volgende stormloop het einde zou beteeke
nen en daarmee hun volkomen ondergang.
Hij haastte zich naar Ellen ln de tent.
..Het is uit, miss Boyard! Onze menschen
kunnen niet meer en ook de munitie is
bijna op Het dunkt mij het beste
Verdraaid, wat is dat nu weer? Hoort u
niets?"
HU rende naar bulten en keek om zich
heen.
..Miss Boyard, miss Boyard!"
ZU stond reeds naast hem; met beide
handen klemde zU zich aan zUn arm vast.
Uit het Westen naderden onder zwaar
motorgeronk, een, twee, vier, zes vliegtui
gen! Trotsch kwamen zU aanvliegen; in
hun gelUkmatige, door niets te weerhouden
snelheid lag iets van onbedwingbare kracht.
„Miss Boyard!" stamelde Hav^r. „Ik ge
loof, dat dat we gered zUn! Vlug, wU
moeten de Engelsche vlag hUschen!"
Ja, het was inderdaad hun redding en zU
kwam. als een wonder, op het laatste
oogenbllk.
Dc vliegtuigen schenen eerst zUwaarts te
willen afzwenken, maar daarop bemerkten
de inzittenden het kamp, In een rechte Ujn
werd hiernaar koers gezet. terwUl de ma
chines steeds lager daalden.
De roovers waagden geen nieuwen aan
val. ZU verzamelden zich in alle haast en
zochten daarop hun heil ln een wilde
vlucht.
Intusschen waren de vliegtuigen echter
reeds boven het kamp aangekomen, zU
streken op geringe hoogte over de rU' ten
ten en plotseling hoorde men het ratelen
van een machinegeweer, dat zonder pardon
met de vluchtende roovers afrekende. Bin
nen enkele oogenblikken was het bloedige
werk volbracht.
De zep machines landden zonder bUzon-
dere moeilUkheden ln de onmlddellUke na-
bUheid van het kamp.
.Hamiltonriep kapitein Blackworth,
toen hij voor het veldbed stond, waarop de
gewonde piloot was neergelegd. „Beroerde
kerel, wat spook je toch allemaal uit?!" HU
drukte zUn vriend zoo stevig de hand, dat
Ellen Boyard zich genoodzaakt zag ln te
grUpen.
„Een van zUn armen is al geblesseerd!
lachte ze. „Ik geloof niet, dat het noodig
is om ook den tweeden nog onbruikbaar te
maken!"
34.
Voorloopig bood de keuken achter het
verbluf van Hla Ma Chood voldoende gele
genheid om zich te verdedigen Bhagat en
Cookerel hadden ln alle haast uit een paar
losse rotsblokken een soort barricade opge
worpen, welke hen niet alleen beschermde
tegen hun belagers, maar ook tegen dc
naar binnen lekkende vlammen.
Professor Floyd had zich spoedig van zUn
zwakheid hersteld en maakte nu een in
spectietocht door het hol om alle moge
lijkheden voor een verdere verdediging te
onderzoeken.
Bhagat's overredingskunst had tenminste
weten te bewerkstelligen, dat het grootste
deel der jonge vrouwen en meisjes zich met
eerlijke geestdrift aan dc zUde der vreem
delingen schaarde, terwyl de ouderen zich,
zooal niet direct vUandig gezind, dan toch
van elke toenadering afkeerig toonden.
Floyd was Juist met groote verbazing
voor een bronvormige schacht blUven
staan, toen uit het halfduister een slanke,
zeer knappe Jonge vrouw op hem toetrad.
„U bent verrast hier een bron te vinden?
sprak zU hem, zonder eenig accent, in vloei
end Engelsch aan.
Floyd was door de onverwachte verschU
ning van een Mulattin in deze. louter door
inlanders bewoonde, lugubere omgeving,
zoo verbluft, dat het even duurde voor hU
een antwoord vond.
„O wie bent u?" vroeg hU stamelend.
„Ik ben nog meer verrast onder de vrou
wen van Hla Ma Chood een dame aan
te treffen."
Het ontging hem niet, dat zU zich slechts
met groote moeite wist te beheerschen.
„Ik ben Mabel Austen. MUn vader, officier
bU de landers, is ln een gevecht tegen op
standige woestijnstammen gesneuveld. MUn
moeder was een Perzische. ZU stierf
Een snik welde ln haar keel.
Professor Floyd voelde zich tot in het
diepst van zUn ziel getroffen
„Ik begrUp. wat u zeggen wilt. Laat u die
droeve herinneringen rusten. Vertelt u mU
liever hoe komt u in 's hemelsnaam
hier?"
„De aanvoerder der opstandelingen lever
de mU aan den Maharadja uit. Om te voor
komen, dat ik hem tegenover de Britsche
autoriteiten zou verraden, liet hU mU naar
de holen van Siddhab brengen. Sinds twee
aren leef ik hier onder de strenge bewa-
cing van Hla Ma Chood. Van harte hoop
ik. dat uw onderneming met succes zal
worden bekroond. Ik sta u met myn zwakke
krachten gaarne ten dienste, al Is er dan in
die wereld daarbuiten niemand meer, die
op mU wacht
Ontroerd nam Floyd haar hand in de
zUnen. Een smalle, welverzorgde vrouwen
hand met lange, lenige vingers.
„Welk een zeldzame speling van het lot",
zei hU haperend." dat ik u hier moest vinden
juist op dit oogenblik! U geeft mU weer
moed, ik dank u zeer!"
Mabel Austen was zichtbaar verlegen
„MU is het, of ik een voorgevoel heb gehad
van deze ontmoeting." ZU keek hem open
hartig aan, terwUl haar hand nog steeds
in de zijne rustte. Daarna vervolgde ze.
kennehjk met het doel het gesprek een
andere wending te geven; Ik heb me. zoo
goed en zoo kwaad als dat ging, zooveel
mogelUk van de menschen hier afgezon
derd. maar onder de jongeren zyn er velen,
die mU een goed hart toedragen. Ik heb hun
verteld van de wereld van licht en vrijheid
daar buiten en dat heeft hen in opstand
gebracht, tegen het troostelooze bestaan dat
zU hier gedoemd zUn te lUden."
„Ja. u hebt voortreffelijk werk verricht;
dat hebben wU reeds kunnen constateeren
Als die anderen er niet waren, die oude
vrouwen
„Ja. daar moet u voor oppassen. Haar
fanatisme kan gevaarlUk worden."
Toen hU daarop trachtte te verhinderen,
dat zy haar hand uit zUn greep los maak
te. trad even een pijnlUk zwygen in. Ten
slotte echter staakte rij met een verlegen
lachje haar pogingen.
„Verstond ik dat zoojuist goed?" vroeg hU
om het gesprek weer op gang te brengen.
Is dit werkeiyk een bron?"
Zy knikte slechts, niet in stnat een worrd
uit tc brengen. Dc aanwezigheid, de aan
raking van een mcnsch. die uit haar eigen
wereld kwam. scheen een machtigen indruk
•op haar te maken.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
