}efeningen van de Zwitsersche ski-troepe n - Ziekenauto voor 12 gewonden LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON leen bericht van Hamilton N AMBULANCE-AUTO MET AANHANGWAGEN voor den Gemeentelijken Ge- «kundigen dienst >te Amsterdam, Twaalf gewonden kunnen in dezen „trein" plaats iden, terwijl de uitrusting met medicamenten, zoeklichten en brancards voorbeeldig is ALS LUCIFERS KNAPPEN DE BOOMEN AF als zij door het kruiende ijs worden getroffen. Een kijkje bij Dreumel aan de Waal. IN HET TENTOONSTELLINGSGEBOUW „BLOEMLÜST" TE SASSENHEIM wordt een bloembollententoonstelling gehouden. Een overzicht van de prachtige collectie. door hans hirthammer. jokercl stond nu voor het tapijt en ^wonderend over het fraaie weefsel, enitterend! Een pracht stuk!" En plot 's trok hij het tapijt met een snellen terzijde. verschrikte kreten waren het iiddellijk resultaat van deze handel- .^Jkomcn verraste Floyd zag een nae jang de van angSt verwrongen ge- RctrfVan v'er vrouwen, die echter L m j rna als een opgejaagde troep gan- IrtJ? vlucht sloegen en in de duisternis t*enen- kerel barstte in een schaterlach uit. IJft ik dacht toch al, dat dat tapijt tin vanzelf kon bewegen. Afgaande op H da» a® tegemoet stroomt, hebben Is SJTfe hofkeuken van Zijne Doorluch- «oogheid ontdekt. Is dat even een *om, Francis, we zullen eens gaan tórioA de danies ons voor het gastmaal T.J toegedacht." a f?am' 2eldzaam!' mompelde Floyd. Wde hol achter het eerste! Het schijnt, dat de verrassingen nooit een eind zullen nemen." Hla Ma Chood werd zorgvuldig gebonden en Bhagat als bewaker bij hem achter gelaten. Daarna verdwenen de beide mannen achter het tapijt. 30. Commander Hull was met de „Queen Eli sabeth" van zijn verlof in Europa terug gekeerd, had nog In relscostuum zljn bureau opgezocht en onmiddellijk zijn tijde- lljken plaatsvervanger, kapitein Blackworth bij zich laten ontbieden. Toen mr. Blackworth. weinig goeds ver moedend de deur van het privé-kantoor achter zich gesloten had. onderbrak com mander Hull zijn opgewonden wandeling door het vertrek en stelde zich wijdbeens voor zijn Jongeren collega op. „Een enkele vraag, mister Blackworth! Hoe oud schat u mij?" De niets vermoedende ondergeschikte meende even bescheiden te mogen glim lachen. „Voor zoover mij bekend drie en vijftig jaar!" antwoordde hij, Ietwat onzeker. „Aha, bijna geraden! Het moeten er vier en vijftig zijn, als de ambtenaar van den Burgerlijken stand zich althans niet in het jaartal heeft vergist." „Dat dunkt mij haast niet mogelijk, sir! „Mij ook niet, captain!" Commander Hull wiebelde op zijn beenen. „En sir?" „Hm, een mensch kan in evier en vijftig jaar heel wat beleven, nietwaar?" „Ongetwijfeld, sir!" „Desondanks is mij nooit een sterveling onder de oogen gekomen, die in onnoozel- heid, lichtzinnigheid en ezelachtigheid met u kon worden vergeleken!" „O, sir, u maakt een grapje. „Om den dood niet!" brulde Hull met een dusdanige stemverheffing, dat de arme ka pitein bleek van schrik achteruit deinsde. „Ik begrijp u niet. sir! Ik ben in de drie jaren, waarin ik het genoegen had de British Indian Airway te dienen, nog nooit. „Ja, een genoegen voor u, maar niet voor ons! Misschien Is er u nog wel zooiets van bekend, dat de B.I.A. ls opgericht met het doel den passagiers- en postvliegdienst ln Brltsch Indlë te bevorderen?" „Natuurlijk, sir!" „Zoo?! Hoe haalt u het dan Ln 'shemels naam in uw hoofd een dergelijk eigenmach tig optreden van uw menschen te tole- reeren? Hoe komt u er bij, voor de eerste de beste krankzinnige onderneming een vlieg tuig ter beschikking te stellen? Hoe denkt u het te kunnen verantwoorden, dat daarbij niet alleen de machine, maar waarschijn lijk ook menschenlevens ten offer zijn ge vallen?" „Maar sir meende Blackworth zich te mogen verontschuldigen. „Ik kon toch niet vermoeden, dat het zoo zou afloopen? Naar piloot Hamilton mij verzekerde, betrof het hier slechts een volkomen onschuldige on derneming. waarmee hoogstens. „U bent wel zeer naief!" „Mijn hemel, sir, als ik had kunnen ver moeden." „Als ik had kunnen vermoeden, ja!" her haalde commander Hull met bijtenden hoon. ..Het gewone smoesje als het kalf verdronken is. U had vooruit moeten ver moeden, waarde heer!" Kapitein Blackworth, overtuigd van zijn onschuld, begon zich met klem te ver dedigen. „Naar menscheiijke berekening bestond er niet het minste bezwaar een machine voor deze speciale vlucht te laten starten. De passageprljs werd door profes sor Floyd betaald, de in aanmerking komen de route Is door Hamilton herhaaldelijk in nachtdienst gevlogen lk moet uw ver wijt, als zou lk mijn plicht hebben verzaakt, ten stelligste van de hand wijzen. Overigens was professor Floyd er van overtuigd, dat ook u „De overtuiging van professor Floyd inte resseert mij niet in het minst. Maar goed laten we aannemen, dat op uw handelwijze niets was aan te merken. Dan komen we tot het tweede punt! Den volgenden dag Het u twee machines starten om naar de verdwenen kist te zoeken?!" „Natuurlijk, dat was vanzelfsprekend! Helaas keerden de beide machines onver richter zake terug." „Dat weet ik. En wat gebeurde er verder?" Blackworth beet zich op de lippen. „Hm van onzen kant niets meer." „U geeft het tenminste openhartig toe! We staan dus voor het schier ongeloofelijke feit, dat er zoo goed als niets gedaan is om de vermisten op te sporen"! „U vergeet, sir. dat er bijna onmiddellijk een expeditie op uit is getrokken." „O. juist, een expeditie, precies ja! Uit gerust door de B.I.A., wat? Gesteund door troepenafdeelingen van het leger en door de luchtmacht, niet"? Kapitein Blackworth moest op deze sar castische opmerking van zijn chef het ant woord schuldig blijven. „Welnu, mister Blackworth, ik heb mij laten vertellen, dat die hulpexpeditie uit twee heele menschen bestaat, een, met de landstreek volkomen onbekenden Hollan der en een, uit Calcutta afkomstige jonge dame, die naar ik meen wat verstand heeft van tennis en derhalve voor deze hulpactie zeker wel in de eerste plaats ln aanmerking kwam. Ben ik juist ingelicht"? ..Dr. Been is een alleszins bekwame, jonge medicus, die ongetwijfeld over de. voor een dergelijke onderneming vereischte capaci teiten beschikt. Hij is naar Indië gekomen om wetenschappelijke onderzoekingen in te stellen in de woestijn Tharr, waarbij hij dan tevens wilde trachten iets meer te we ten te komen over een, vermoedelijk even eens daar omgekomen Duitsche expeditie. Waar maatregelen onzerzijds toch in de zelfde richting zouden zijn gegaan, heb ik geen moment geaarzeld van zijn aanbod gebruik te maken. Mister Been gaf er de voorkeur aan zoo weinig mogelijk menschen mee te nemen. Het plan leek mij zeer seri eus opgezet." „Nou, succes er mee! Het tweetal is zeker van hier gaan wandelen Nu achtte kapitein Blackworth het oogen- blik gekomen om zijn hoogste troef uit te spelen. „De Maharadja van Jlpar heeft ons meegedeeld, dat het tweetal bij hem in Gigasar te gast is geweest en daar een uit stekenden indruk heeft achtergelaten. Zij zijn door hem rijkelijk van het noodige ma teriaal en ervaren gidsen voorzien". Inderdaad miste deze bijzonderheid, welke commander Hull nog onbekend was geweest haar uitwerking niet. Hij bleef voor Black worth staan en staarde hem ongeloovig aan. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5