KERSTMIS 1939 IUYLENSPIEGHEl De ontwikkeling van onzen handel PUROL 80sfe Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Zaferdag 23 December 1939 Derde Biad No. 24464 m BUITENL. WEEKOVERZICHT Een Kerstmis onder kanon-gedonder In den Ergens in Europa. De goederenmarkten Overzicht onzer belangrijkste Veemarkten Morgennacht zuilen de klokken het Kerstfeest van 1939 inluiden. Het Kerst feest, het feest van „Vrede op Aarde". Vrede op aarde droef in strijd daar mede is wel de werkelijkheid rondom ons. Ben zwaar noodlot drukt op ons werelddeel, nu het woord wederom is aan het kanon en wat daarmede gepaard gaat. En toch zal overal het Kerstfeest worden herdacht, zelfs in die landen, die aan den oorlog deelnemen. Sterker dan de ruwe realiteit zal de vredesboodschap heerschen, over de taal der wapenen heen. Zal het leiden tot inkeer en tot zelfverloochening? Zal leder mensch, hetzij leider of geleide, zich zelf bekennen niet te hebben voldaan aan de eisohen, die de hoogste beschaving en de hoogste menschelijkheid eischen? Want die verwerpen met den meesten nadruk het grijpen naar de wapenen om aan aardsoh machtabegeeren, aan wereldachen roem te voldoen! Helaas, wij twijfelen. De Kerst stemming zal een oogenblik de geesten be- heerschen. mogelijk zelfs bij velen tegen wil en dank, doch dan weer vervagen als mist onder den adem van een kraohtigen wind en.de harde werkelijkheid zal zich weer volkomen meester maken van de machten, die den oorlogsgruwel hebben ontketend over wat heet „de beschaafde wereld". Terwijl dan over den ganschen aardbol de klokkèn het Kerstfeest zullen inluiden, terwijl overal bij het flikkerend licht der kaarsen of het zachte schijnsel der electri- sche lampjes in de gekapte Kerstboomen ontelbare families zich zullen warmen aan het eens te Bethlehem ontstoken licht, ter wijl de monden de heilige Kerstliederen zullen aanheffen, zijn menschen bezig hun mede-mensohen te dooden. Weten zij zelf waarom? De oorlogswoede Is opnieuw over de we reld uitgestort en niemand durft zelfs het einde voorspellen of maar verklaren, dat niet nieuwe slachtoffers zullen worden mee gesleept in den maalstroom des verderfs Droef teeken van een verworden tijd van zuivere materialisatie, voor wien wat heilig moest zijn is verlaagd tot een huichel-ver- nls van uiterlijke beschaving, tot een in nerlijk niet meer beleefde, uiterlijk ge handhaafde beschaving! Zooals gezegd het einde is niet te voor zien, al duiken telkens en telkens opnieuw geruchten op over pogingen om den vrede te herstellen. Voor de zooveelste maal heet het thans wederom, dat een poging is te verwachten van Italië, wellicht gesteund door het Vaticaan. Men vindt aanleiding tot die geruchten in het bezoek van den Italiaansehen koning-keizer aan den Paus en de aankondiging, dat Paus Pius XII nog einde dezer maand als eerste Paus, die ooit het Vaticaan verlaat voor een bezoek aan het Quirinaal, dit bezoek zal beantwoorden Zullen deze geruchten waarheid bevatten? Hoewel Itallë's positie nog altijd niet zui ver gedefinieerd is. heeft toch de jongste rede van graaf Ciano voor de Kamer van Fasoes en Corporaties verhelderend ge werkt. Geen van beide oorlogspartijen is, goed beschouwd, voldaan over die verkla ring en dat is te begriloen en waarschijn lijk ook wel de bedoeling. Ieder peurt er uit wat hem het beste bevalt, in de stille hoop. dat de omstandigheden zullen leiden tot hetgeen gewenscht wordt. Ciano begon met een uiteenzetting, hoe Italië en Duitschland tot elkaar waren gekomen, tot begin van dit Jaar het nauw „economisch en militaire verdrag" tot stand kwam en vertolkte Itallë's begrijpen over de Duitsche houding tot den inval in Polen en het vertxmd busschen Berlijn en Moskou. Sinds dien is er, al werd het niet met zooveel woorden gezegd, verschil van meening, maar niettemin heet het, dat de as nog altijd onverflauwd bestaat. Weliswaar is van het militair verdrag in de practijk niets terecht gekomen, maar Italië handelt zoo doende toch niet tegen dit verdrag in bewijs, dat er geheime clausules moeten zijn, die Italië armslag geven om zich bui ten het conflict te houden, gelijk In 1914, toen het werd gegooid over den boeg van geen verplichten steun, omdat Duitschland en Oostenrijk tot den aanval waren over gegaan. Ligt die armslag thans misschien in de periode van drie jaar voor Italië, van vier of vijf jaar voor Duitschland, voor er van „oorlog" sprake mocht zijn en houdt Rome zich op grond van die tijdslimiet afzijdig? Laat ons ons daarin niet te zeer verdie pen, hoofdzaak is, dat Italië, al was het tegen Duitschland naar buiten heel wat vriendelijker dan tegen Frankrijk en Enge land, niettemin toch op demonstratieve wijze zijn onzijdigheid opnieuw heeft te kennen gegeven, tot Italië's eigenbelang een andere houding zal opleggen En het is dit laatste, mede in verband met de waarschuwing, dat de Balkan in de eerste plaats Italië's invloedsfeer is, dat ruimte overlaat voor iedere mogelijkheid, zelfs een omzwaai, hoezeer deze voor het huidige oogenblik als uitgesloten ter zijde mag worden gesteld. De vraag rijst daarom, of het van de Duitsche propaganda momenteel wel zoo goed gezien is om te dreigen met een Duitsch-Russische actie naar Europa's Oos ten en Azië Italië laat niet den minsten twijfel bestaan aan zijn voortdurenden af keer van het bolsjewisme en hoe nauwer de band tusschen Berlijn en Moskou wordt, des te bedenkelijker wordt het voor het as-verband. Dit is een wisselwerking, die door niets kan worden verstoord, alle trouw-verzekeringen ten spijt, want Ita lië's eigenbelang zal het en dat is vol komen te billijken nimmer terzijde stel len voor het belang van anderen. Hoezeer Berlijn en Moskou nog samen gaan, is opnieuw tot uiting gekomen op Stalin's zestigsten verjaardag, toen zelfs Hitier, feitelijk in strijd met het protocol, hem een warm gesteld telegram zond, ge zwegen van de artikelen in de pers etc. Dit, terwijl totdusver van den Russlschen steun op economisch gebied nog vrijwel niets terecht is gekomen, mede door het feit, dat de sovjets hun oorlogsfourage. om het zoo eens uit te drukken, zelf noodig hebben bij hun strijd in Finland. Het gaat den rooden troepen daar allesbehalve voor den wind en ieder zal met grooten eerbied Groen en geurig is de Kerstboom binnen gedragen, een vreemdeling in deze kamer, zooals hij daar sterk en hoog óprankt on der het drukkende flafond. Arme boom, losgescheurd uit zijn omgeving van heide en bosch onder peilloozen hemelkoepel en tóch uitverkorene, want niet alleen lichtdrager, maar ook lichtbrénger in onze duistere harten en in het speelsche hartje van het kleine menschje, dat van louter voorpret gilt, dat ons de ooren er van tui ten. Kerstboom, die stervende getuigt van het Licht, dat door géén duisternis kan worden overwonnen En dan halen wij de doozen voor den dag, die de flonkerende versierseltjes bevatten, de slingers en de sterren, de zilveren en gouden ballen, de dwaas op spiraaltjes wip pende vogeltjes met roode en blauwe vler ken, de toetertjes, die echt kunnen toeten en de klokjes, die echt kunnen luiden, tel kens weerkeerende hoogtepunten van kin- derpleizier. Wij blazen het stof van één jaar van die doozen en wikkelen al het schoons uit de knisterende vloeipaplertjes, onder geestdriftige kreten van bewonde ring van het kleine menschje. Eén voor één pakken wij de Illusies uit, die wij verleden jaar zorgvuldig in vloeipapiertjes gewikkeld hebben weggeborgen, diep in onze harten, illusies voor Kerstmis-1939, dat een feest zou worden van vrede op aarde, In de men schen een welbehagen Tja. als wij dat bedenken, dan laten wij onze bezige handen even rusten, dan weegt een zware last op onze harten, de last van het overstelpende leed van zoovelen onzer medemenschen. die slechts van elkaar ver schillen door de taal, die zij spreken. Vrede en welbehagen. Bittere woorden zijn het geworden in een bitteren tijd. Maar de Kerstboom staat er als alle an dere jaren, roerloos en hoog, zijn top naar den hemel gestrekt. En vóór ons hoopen zich de slingers op en de blinkende snuis terijen, die aanstonds aan de takken zullen glinsteren. Zoo teer als leeggeblazen eieren zijn zij, voorzichtig zoeken mijn handen, tot ik gevonden heb, wat ik miste. Een groote ster van gouddraad, die is be- i stemd voor den top. Aandachtig ziet het kleine menschje toe, hoe ik op een stoel klim en den top van den boom voorzichtig naar mij toe buig, tot ik de ster heb be- I vestigd. Ik laat los, de top veert terug, kaars recht heft hij die ster, die al het licht in de kamer schijnt op te vangen en te weer kaatsen. En wij, beneden, het kleine menschje tusschen ons in, staan daar en zien zwijgend omhoog. Het is zoo stil in de kamer, het geurt naar het dennenbosch en de Kerstboom staat daar als in ernstige afwachting van iets, dat te gebeuren staat, iets héél schoons en héél goeds. En dan. terwijl wij staren naar die Ster van Bethlehem, ieder een klein, warm handje in onze groote hand, zóó staren, dat de glinstering van die gouden ster uit- éénvloeit tot één onbestemd, groot licht schijnsel in onze oogen, daalt een gevoel van grooten vrede en van groot vertrouwen in onze harten. Als drie kinderen staan wij daar, en we ten, dat het Kerstmis is. opzien naar hetgeen een klein volk in zelfbe- wusten strijd voor zijn onafhankelijkheid daar presteert tegen een ontzettende over macht. Onwillekeurig maakt men een vergelij king met den strijd in Polen Op de Karelische landengte houden de Finnen stand, de bedreiging in de „wespen taille" is afgewend en zelfs in het Noorden, waar de Russen eerst successen konden boeken, zijn de bordjes verhangen. Met recht mag worden geconstateerd, dat daar een gansch volk vecht met verbeten woede voor zijn bestaan! Dit beeld zal misschien zelfs den Finnen werkelijk hulp bezorgen van buiten af, los van de aanmelding van vrijwilligers uit diverse landen, w.o. zelfs uit Italië, hetgeen met het oog op het bovenstaande niet van beteekenis is ontbloot! De gang van zaken toont een niet ver wachte onmacht van de Russische leger leiding gerust was men daarop al niet na de „zuivering", maar zoo erg was het nergens verwacht steeds duidelijker tre den allerlei feilen en fouten aan den dag en dat doet in Engeland en Frankrijk de stemming om niet terug te deinzen, ook al mocht het leiden tot een oorlogsconflict met Moskou, stijgen. Zelfs zijn er, die mee- nen Italië en Spanje zoodoende los te kun nen weeken van Berlijn, waartoe de oud premier van Frankrijk Flandin behoort. Overigens beperkt zich de „oorlog" nog in hoofdzaak tot de actie ter zee en daar heeft Duitschland twee zware slagen te in- casseeren gehad. In de eerste plaats is het vestzakslagschip „Graf von Spee" verloren gegaan onder omstandigheden die moeilijk nog langer als een .succes" voor de Naak zijn aan te geven. Het zelf tot zinken bren gen van dezen oorlogsbodem getuigde van onmacht en de zelfmoord van den kapitein na afloop overtuigt nietEn vlak daarop ging het groote passagiersschip „Columbus" verloren. Of uit woede over deze tegensla gen het optreden tegen Engelsche treilers moet worden verklaard? Het ls een beeld der vernietiging, dat schril afsteekt tegen de Kerst-idee, die voor enkele dagen de wereld zal beheer- schen, helaas zonder volledige overtuiging, Mocht dit eens anders worden en het „vrede op aarde" meer zijn dan een leus van den dagHet valt moeilijk in den menschen thans een welbehagen te schep pen En toch zullen morgennacht de klokken luiden (Van onzen financieelen medewerker). De mislukking der staatsleening waarvoor in het buitenland groote platonische be langstelling heeft bestaan, heeft niet nage laten, reeds terstond een druk op den gul den uit te oefenen. De dollarkoers, welke tevoren van zijn gewonen „peg" van 1.883/8 was gezakt tot 1.871/:, vertoonde op den dag na de emissie een plotselinge sterke stijging tot het oude peil en het zal geen verwon dering baren, wanneer ons Egalisatiefonds weer gedwongen wordt goud af te geven. Tot dusver heeft de obligatiemarkt zich vrij gunstig gehouden onder den door de misluk king der leening toegebrachten slag, doch men moet zich niet diets laten maken, dat „derhalve ons crediet nog net zoo hoog staat als voorheen". Dit is een misleiding en het is nagenoeg zeker, dat het algemeen peil van vaste-rente-dragende fondsen binnen kort een verdere verlaging zal ondergaan. Het is niet onmogelijk, dat de obligatie- markt eenigszins wordt gesteund door de vrij gunstige ontwikkeling van onzen bui- tenlandschen handel. Onze invoer heeft in November, wat althans de waarde betreft, een hoigterecord bereikt, grootendeels na tuurlijk als gevolg van regeeringsaanvoer van voedingsmiddelen en grondstoffen, ge tuige de sterke stijging van den invoer uit de Vereenigde Staten. Daartegenover is ook de uitvoer naar verschillende landen niet onbelangrijk gestegen, tegen alle verdruk king van blokkade en zee-oorlog in, een bewijs te meer, dat onze kooplieden en onze reeders den moed en den ondernemingsgeest niet in de schoenen hebben laten zinken. Van bijzonder belang is bijv. de sterke stij ging van den export van radio-artikelen en van kunstzijde, een ontwikkeling, die onge twijfeld steun heeft verleend aan de koersen van Philips Gloeilampen resp. A.K.U. Laatst genoemd fonds heeft bovendien den gunsti- gen invloed ondervonden van de dividend- verklaring der dochtermaatschappij Ameri can Enka, die met een totaal dividend van 5.50 dollar voor het jaar 1939 het hoogste dividend sinds haar oprichting heeft gede clareerd. Waar ook de andere dochteronder neming de North American Rayon haar di vidend van 0.50 dollar tot 2.50 dollar heeft weten te verhoogen, staat het vast, dat uit dien hoofde de inkomsten der A.K.U. aan zienlijk zullen stijgen. Een ander fonds, dat in een overigens doorgaans lustelooze markt de aandacht trekt, is Fokker, welk aandeel als gevolg vap vele regeerlngsopdrachten en de handha ving van het interimdividend op 7 °/o, zich zeer behoorlijk van zijn October-inzinking heeft kunnen herstellen. De goederenmarkten zijn na de hausse der vorige twee weken in wat rustiger vaarwater gekomen, doch het heeft er allen schijn van, dat dit een „reculer pour mieux sauter" is. omdat alom de vraag aanhoudt. De Britsche regeering heeft thans ingezien, dat het één ding is maximum prijzen vast te stellen, een ander ding, ze te handhaven. De groote marge, die er ontstaan was tusschen de werelmarktprijzen en de Engelsche maxi mum prijzen van onedele metalen had een volkomen stagnatie in den handel teweeg gebracht en den toevoer naar Engeland ernstige schade berokkend. Nadat tevoren de maximum-prijs voor tin was opgeheven, is ditzelfde nu geschied ten aanzien van koper lood en zink. Zoo ziet men dat tegen de machten der economie (al kennen wij deze o zoo slecht) geen kruid, zelfs geen regee- ringskruid is gewassen. De Vereeniging voor den Effectenhandel ls thans met uitgewerkte plannen tot ac countantscontrole op de bedrijven der beurs teden voor den dag gekomen. De affaire Wiegerinck-Muscbtër had destijds den bal aan het rollen gebracht. Het publiek eischte althans eenige zekerheid ten aanzien van het vertrouwen, dat men in leden der „Ver eeniging" zou kunnen stellen. Het lidmaat schap alleen is geen voldoend waarborg ge bleven. omdat het bestuur elke bevoegdheid tot accountants-onderzoek miste. Hierin nu DE WEEK SLOOT UITERST KALM. Zoo druk als het begin der week was ln den veehandel, zoo stil was het einde. De slagers schenen zich reeds van voldoenden voorraad te hebben voorzien, want wij zagen er heel weinig op de Vrijdagmarkten, doch er was blijkens de korte aanvoeren, op niet veel vraag gerekend en alzoo hadden de slachtvee-afdee- lingen een zeer stil aanzien. De handel be paalde zich bijna uitsluitend tot de regeerings- aankoopen, want deze gingen nu nog gewoon door. Op de gebruiksvee-afdeelingen misten wij eveneens den kooplust van den laatsten tijd en ondanks de aanvoeren ook hier korter waren, verliep de handel toch heel stil, ofschoon er tegen lagere prijzen niets werd verkocht. Voor vette en nucht. kalveren was ook de kooplust klein en het was zelfs moeilijk om het aanbod ge plaatst te krijgen. De prijzen waren dan ook overtuigend lager dan begin der week. Op de wolveemarkten konden de kleinere aanvoeren behoorlijk en goed prijshoudend wor den geplaatst, doch alles voor het binnenland. De varkensmarkt deelde in de algemeene ge drukte stemming, die we alleen kunnen toe schrijven aan de komende feestdagen, aangezien er voor Woensdag zoo goed als niets meer wordt geslacht. De afloop van de varkensprijzen was op de Leeuwarder markt gisteren gemiddeld een cent per pond minder, doch op levering volgen de week werd, hier te Leiden goed prijshoudend verkocht. Wij hoorden prijzen voor zware soorten van 32H tot 33 cent per pond. wijziging te brengen is de opzet der nieuwe voorstellen en al zullen ook hiermede niet alle zwarte schapen aan den dijk komen te staan, het publiek zal toch het gevoel heb ben, dat er meer dan tot dusver over zijn belangen wordt gewaakt. Dit overzicht wordt niet gesloten zonder even de aandacht te vragen voor de komen de Januarivlucht. van de „Reiger" naar Zuid-Afrika Ditmaal zal het een zuivere zakenvlucht worden en de hoop moet wor den uitgesprokendat zij er toe zal bijdra gen der grooten ar^er^and die er in onze handelsbetrekkingen met Zuid-Afrika te constateeren valt, in te halen De „Reiger" zij een voorspoedige en vruchtbare reis toe- gewenscht. (Nadruk verboden). 4925 Ijsvermaak geeft ruwe huid verzacht - geneest (Ingez. Med.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 9