Neuscatarrh
BINNENLAND
De veldpost in Frankrijk
IEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Vrijdag 8 December 1939
PARLEMENTAIR OVERZICHT
De torpedeering van de
„Sliedrecht"
Verkeersongevallen in
Augustus en September
Opschorting van ontslag
van dienstplichtigen
Regeling van het
accountantswezen
Verbetering
na onnoemelijk klagen
VlCKS
Va-tho-nol
Tweede Kamer.
F AILLISSEMENTEI
STAPPEN BIJ DE DEUTSCHE REGEERING
De regeeringspersdienst meldt:
Nadat de scheepsverklaring van de
overlevenden van het motortankschip
„Sliedrecht" nopens de torpedeering
van het vaartuig is ontvangen en kwam
vast te staan, dat de torpedeering door
een Duitsche duikboot is geschied,
heeft de regeering gisteren de noodige
stappen gedaan bij de Duitsche regee-
rmg.
SLOEP VAN DE „SLIEDRECHT"
AANGESPOELD.
Bij de reederij Phs. van Ommeren te
Rotterdam is bericht ontvangen, dat op de
Westkust van een der Hebrideneilanden,
voor de kust van Schotland, de tweede
reddingboot van het getorpedeerde Neder-
landsche m.s. „Sliedrecht'' is aangespoeld.
Er bevond zich geen uitrusting meer in de
sloep, noch eenige andere aanduiding, die
zekerheid kan geven omtrent het lot der
vermisten.
De mogelijkheid wordt nog steeds niet
uitgesloten geacht, dat zij door een pas-
seerend schip zouden zijn opgenomen.
De laatste maandstatistlek van verkeer
en vervoer van het Centraal Bureau voor
de Statistiek geeft het aantal verkeers
slachtoffers over de maanden Augustus en
September, schrijft de K.N.A.C.
Voor de eerste 9 maanden zijn de cijfers
als volgt (tusschen haakjes de overeen
komstige cijfers van vorig jaar):
pers. ernstig
gewond
326 (3061
314 (287)
361 (3311
413 (348)
500 (387)
452 (384)
461 (401)
513 (429)
421 (452)
Het aantal ongevallen in Augustus was
dus ir. vergelijking met de andere maanden
zeer hoog, dat in September, niettegen
staande ook in deze maand een zeer druk
mobilisatie-verkeer moest worden afge
wikkeld. niet hooger dan vorig jaar.
personen
gedood
Januari 42 (52)
Februari 46 (39)
Maart 43 (42)
April 58 (69)
Mei 65 (49)
Juni 77 (66)
Juli 54 (71)
Augustus 92 (68)
September 68 68)
DE „SIBAJAK" VERTROKKEN.
Over het wetsontwerp tot opschorting
van ontslag van dienstplichtigen schrijft
de minister van defensie in een nota naar
aanleiding van het verslag aan de Tweede
Kamer o.m.:
Zooals het verslag reeds in het licht
is gesteld, heeft de opschorting van
ontslag in het algemeen geen betrek
king op gemobiliseerden. Onder de per
sonen. die bij de opschorting betrok
ken zijn, is alleeen een zeker aantal
personen in werkelijken dienst, name
lijk voor zoover zij den rang van offi
cier bekleeden of langdurig uitstel
van eerste oefening hebben genoten.
De vraag omtrent de wenschelijkheid
van het vervangen van ouderen door
jongeren zal daarom in dit verband
buiten beschouwing kunnen blijven.
De door sommige leden gestelde vraag,
of het geen aanbeveling zou verdienen, het
ontslag slechts voor één jaar op te schor
ten, meent de minister ontkennend te
moeten beantwoorden, te meer, omdat het
hier voornamelijk neerkomt op het in
reserve houden van een lichting, waarvan
niet dan in uitersten nood gebruik zal wor
den gemaakt. Ook verdient het aandacht,
dat het ontslag volgens art. 45, eerste lid,
der dienstplichtwet niet langer wordt op
geschort dan de buitengewone omstandig
heden duren. Eindigen deze omstandighe
den binnen een jaar. dan dient ook de op
schorting binnen een jaar een einde te
nemen.
Aan het voorloopig verslag van de
Tweede Kamer over het wetsontwerp tot
vaststelling van regelen betreffende het
accountantswezen is het volgende ont
leend:
Bij het afdeelingsonderzoek van dit wets
ontwerp verklaarde men algemeen tewaar-
öeeren, dat de regeering een poging heeft
willen doen om een wettelijke regeling op
het gebied van het accountantsberoep
tot stand te brengen. De inhoud echter
vond geenszins algemeene instemming.
Het ontwerp behelst, dat bepaalde accoun
tants zich „registeraccountant" mogen
noemen, maar laat iedereen de vrijheid,
zich „accountant" te noemen. Deze titel
zal dus alsnog geen bescherming vinden.
In de memorie van toelichting acht de
minister de noodzaak hiervan niet aan-
wezig.
Verscheidene leden waren van oordeel, dat
dit standpunt blijk geeft van een minder
juiste waardeering der feiten. Meerdere be
zwaren werden geuit in verband met de
moeilijkheden, die het» verkrijgen van de
titel „register-accountant" oplegt. In ver
band hiermeje stellen deze leden de vol
gende vragen:
1. Kunnen de toelatingsvormen niet
scherper omschreven worden?
2. Verdient het niet voorkeur een com
missie van deskundigen te benoemen om
dit vraagstuk te bestudeeren?
3. Zou het niet mogelijk zijn. alsnog de
titel „accountant" te beschermen?
Verschillende l^den achtten het onge-
wenscht, den titel „accountant" te be
schermen. Zij vreezen dat een aantal goede
accountants dan verhinderd worden, hun
beroep verder uit te oefenen.
Sommige leden waren van oordeel dat
aan de rechtszekerheid bij de berechting
der accountants ingevolge het wetsont-
werp onvoldoende aandacht is geschonken.
Meerdere leden hadden tot slot nog taal
kundige bezwaren tegen de opstelling van
het wetsontwerp.
Met 430 passagiers uit Napels.
De eerste van de afvaarten der Neder-
landsche mailbooten op Nederlandsch Indië
uit de Middellandpche Zeehavens is giste
ren een feit geworden door het vertrek
van de „Sibajak" van de Rotterdamsche
Lloyd. Er zijn 430 reizigers aan boord, die
per trein van Nederland naar Napels zijn
gegaan. De Nedelandsche gezant bij het
Italiaansche Hof, dr. J. B Hubrecht, gaf
bij het vertrek van zijn belangstelling blijk.
DE PRINS
BIJ DE ARTILLERIE-INRICHTINGEN.
Prins Bernhard heeft heden namens de
Koningin, vergezeld van zijn wnd. adjudant
luitenant-kolonel Phaff een bezoek ge
bracht aan de artillerie-inrichtingen aan
de Hembrug.
HET VERBOD TOT OVERSCHRIJDING
DER DEMARCATIELIJN.
Ongerief is slechts gering.
Op vragen van den heer Effendi betref
fende het verbod tot overschrijding van de
demarcatielijn heeft de minister van de
fensie als volgt geantwoord:
Een verbod tot overschrijding van de de
marcatielijn, hetgeen beteekent beperking
var. bewegingsvrijheid, zal op verschillende
plaatsen voor aldaar gelegerde militairen
uiteraard tot eenig ongerief leiden. De za
kelijke belangen van de neringdoenden ln
de kantonnementen zullen door bedoeld
verbod echter eer worden gebaat dan ge
schaad.
Het is den minister niet bekend, dat de
betrokkenen zich met hun bezwaren tot de
legerleiding hebben gewend.
De gronden, welke den militairen autori
teiten aanleiding hebben gegeven, het be
doelde verbod uit te vaardigen, acht de
minister in den huidigen toestand alleszins
verdedigbaar. Sedert korten tijd wordt op
weekdagen na afloop van den dienst een
zelfde mate van bewegingsvrijheid genoten
als des Zaterdagavonds en des Zondags.
Aangezien de minister geen reden heeft
aar, te nemen, dat bedoeld ongerief niet
reeds tot een minimum zou zijn gereduceerd
bestaat er voor hem geen aanleiding tot het
treffen van eenigerlei maatregel.
DE BOTERHEFFING.
Het bedrag van de heffing en steunuit-
keering op boter is, behoudens tusschen-
tijdsdhe wijziging voor de week van 7 tot
14 December vaistgesteld op 80 cent per kg.
(onveranderd)
DE SCHIPBRUG BIJ DEVENTER
WEER GELEGD.
Gistermiddag is te Deventer de schip
brug weer gelegd, waardoor het verkeer
over den IJsel daar hersteld is. De water
stand blijft echter nog zeer boven het nor
male peil,
VAN DE OOSTZEELANDEN NAAR
NEDERLAND.
Vervoer van goederen langs Duitsche
waterwegen.
Naar te Riga wordt medegedeeld, treffen
de Oostzeestaten maatregelen om het ver
voer van goederen bestemd voor Nederland
en België over Hamburg en Duitsche wa
terwegen te leiden, zulks met het oog op
het gevaar voor de scheepvaart in de
Noordzee.
VERHOOGING VAN HAVENTARIEVEN.
Vermoedelijk reeds over enkele dagen
zullen de gemeenteraden van Rotterdam
en Amsterdam voorstellen van de respec
tieve colleges van B. en W. bereiken tot
verhooging van de gemeentelijke haven
gelden. Ook te Antwerpen zullen derge
lijke voorstellen worden gedaan, waarvan
het practlsche gevolg zal zijn, dat de
vroeger steeds concurreerende tarieven
van de betrokken havens vrijwel op het
zelfde niveau zullen komen.
Deze voorstellen zijn te beschouwen als
het resultaat van de in den laatsten tijd
hieromtrent gehouden besprekingen ln de
gemengde Nederlandsch—-Belgische com
missie. (Tel.)
NIEUWE INVAL BIJ DE N. S. B. TE SOEST
Tien man waren bezig met exercities.
Voor de tweede maal is gisternacht een
bijeenkomst van N.S.B.-ers te Soest ver
stoord, meldt de „Gool-en Eemlander". In
hetzelfde perceel op den Nieuwe Weg, waar
vorige week 16 personen exerceerden, werd
thans een inval gedaan door de militaire
overheid. Eert majoor, vergezeld van zijn
adjudant en de Soester recherche, troffen
thans een tiental personen aan, van wie
vier in uniform. Evenals de vorige week
was men weer aan het exerceeren. boksen,
worstelen, enz.
Allen werden naar het politiebureau
overgebracht en in arrest gesteld. De vier
in zwart hemcf gekleede personen, moesten
dit kleedingstuk uittrekken en zij zullen in
elk geval vervolgd worden wegens over
treding van het uniformverbod.
DE „VEENDAM" AANVAARDT DE REIS.
Met ruim 600 passagiers aan boord heeft
de „Veendam" hedenmorgen vanuit Rot
terdam de reis naar Amerika aanvaard.
Een groot deel der passagiers is van Duit
sche nationaliteit, hoewel ook Amerikanen
en bewoners van Midden- en Zuid-Europa
de reis maken. Het aantal Nederlandsche
passagiers is gering.
De „Veendam" zal nog Southampton
aandoen, waar zich ongeveer 160 passagiers
zullen inschepen.
EEN CONFLICT VOORKOMEN.
Gisteravond hebben de bonden van bak
kersgezellen te Den Haag vergaderd en be
sloten het voorstel van den rijksbemidde
laar, prof. Josephus Jltta, te aanvaarden,
waardoor het conflict in het Haagsche bak
kersbedrijf, is voorkomen.
HET TELEN VAN BLOEMBOLLEN.
Het Tweede Kamerlid, de heer Wijnkoop,
heeft aan den minister van economische
zaken de volgende vraag gesteld:
Wil de minister het daarheen leiden, dat
aan de telers van bloembollen, die inge
volge de door den minister bevolen maat
regelen 50 pCt op hun bloembollenvergun-
ning moeten bekrimpen en zoodoende dus
gronden vrij krijgen, op deze vrij gekomen
gronden tuinbouwteeltvergurming en ver
gunning tot het telen van zaaizaad worde
•verleend
(Van onzen Parijschen correspondent).
Over het algemeen zijn al de onaange
naamheden. die met den staat van oorlog
onvermijdelijk verbonden zijn, oznder al te I
veel brommen en sputteren door het Fran-
sche publiek aanvaard, doch één ding is er.
waarover van het begin van den oorlog af
tot nu toe onophoudelijk geklaagd wordt,
zoowel in de kranten als ln de particuliere
gesprekken en dat is over de organisatie
van de veldpost. Dagen, weken soms duur
de het, voordat de brieven en pakjes hun
bestemming bereikten en maar al te dik
wijls kwam het voor, dat zelfs zendingen
naar het front spoorloos in het niet ver
dwenen. Is een slecht geregelde postdienst
in vredestijd reeds uiterst onaangenaam, in
oorlogstijd wordt het nog dubbel gevoeld,
daar de post dan de eenige schakel is tus
schen de mannen, die hun leven wagen
aan het front en hen. die in angstige be
zorgdheid nieuwsberichten van hen afwach
ten. „Tante Pos" ging in dit opzicht zonder
eenig onderscheid van persoon te werk en
de generaal even goed als de gewone sol
daat wachtte weken lang tevergeefs op een
enkel woordje van thuis, zoo'n woordje, dat
zooveel troost brengt en nieuwen moed en
welks uitblijven daarentegen den meest
funesten invloed op het moreel kan uit
oefenen.
Het spreekt van zelf, dat tallooze klach
ten tot bij de hoogste autoriteiten werden
ingediend en het valt niet te ontkennen,
dat er sinds eenigen tijd een zeer opmer
kelijke verbetering valt waar te nemen.
Maar hoeveel moeilijkheden heeft men
hiervoor niet op moeten lossen. Niet alleen
is door de mobilisatie ernstige stoornis ge
bracht in de organisatie van de P.T.T.. niet
alleen was in het begin vooral het treinver
keer beperkt en waren talrijke autobussen
gerequireerd, maar tegelijk nam het aan
tal brieven en pakketten in ongeloofelijke
mate toe. Een alleszins bevoegd persoon,
de secretaris van een der P TT.-syndicaten
schatte, dat sinds het begin van den oorlog
het aantal dagelijks te behandelen post
stukken van één millioen tot zes millioen
gestegen was, terwijl de minister van Pos
terijen, de heer Julien, een nog grooter cij
fer opgaf: niet minder dan acht millioen
brieven worden volgens hem dagelijks van
en naar het front verzonden.
Die toename lijkt onwaarschijnlijk, doch
is eenerzijds te verklaren door de portvrij
dom voor correspondentie van en met mili
tairen en anderzijds door het feit, dat
schrijven een middel is om de eenzaamheid
te breken. Er zijn vrouwen, die eiken dag
aan haar man schrijven en er zijn ook sol
daten. die thuis voor geen geld van de .we
reld een pen zouden aanraken en die nu,
ver van hun vrouw, van hun kinderen in
de eentonigheid van een landelijk kanton-
nement plotseling een schrijversrijkdom
openbaren, die vroeger in de verste verte
niet vermoed kon worden.
Wanneer de P.T.T. alleen te kampen
hadden gehad met een probleem van ver
meerderd postverkeer, dan zou de oplos
sing waarschijnlijk vrij spoedig gevonden
zijn. doch er was meer: die geweldige ver
meerdering van arbeid voor het P.T.T.-
personeel had juist plaats op een oogen-
bhk dat meer dan 75°'o hunner gemobili
seerd werd. En nog wel gespecialiseerd per
soneel, want sorteeren van brieven, hoe
eenvoudig dat misschien ook lijkt, is een
vak, dat niet in een handomdraai geleerd
wordt en de goede wil van de onmiddellijk
aangestelde nood-sorteerders kan onmoge-
lyk de vereischte routine vergoeden De
tijd slechts kan hierin, verbetering bren
gen en objectief moet erkend worden, dat
de drie maanden oefening reeds een zekere
vingervlugheid hebben bijgebracht.
We hebben ons hiervan dezer dagen
kunnen overtuigen tijdens een bezoek aan
een der drie groote veldpostcentrales, die
„ergens in Frankrijk" zijn georganiseerd,
een der drie groote organismen, waarin
slechts de uitgaande post naar het front
wordt behandeld. Met een veertigtal post
wagens worden hierheen overdag en per
trein gedurende den nacht de dagelij ksche
millioenkwantums brieven en de duizen
den postpakketten overgebracht. Voor de
brieven is in eén drie-verdiepingen hoog
schoolgebouw en voor de postpakketten in
een oude manege een centrale ingericht.
Dag en nacht heerscht hier een nooit-
ophoudende bedrijvigheid en onder leiding
van enkele oudere ervaren postbeambten
zwoegen er voortdurend ploegen sorteerders
die zeer zeker met den besten goeden wil
van de wereld bezield zijn, omdat ze weten,
wat een brief voor een soldaat beteekenen
kan, ook al is de inhoud ervan minder
aangenaam, daar „weten" toch minder
beklemmend is dan onzekerheid, maar die
behalve met de onwennigheid in hun nieu
we bedrijf bovendien nog te kampen heb
ben met een moeilijkheid, die zelfs door
ervaren postbeambten niet gemakkelijk over
wonnen zou worden. De eigenaardigheid
doet zich immers voor, dat de adressen
van die brieven bestaan enkel uit een
naam, gevolgd door enkele letters en cij
fers. De plaats van bestemming is voor de
postbeambten een even groot mysterie als
voor de afzenders zelf, zoodat het sortee
ren niet meer geschiedt volgens departe
menten en plaatsnamen, maar volgens af
kortingen. die een voortdurende bron zijn
van vergissingen. Wel heeft men om dat
sorteerwerk te vergemakkelijken een lijstje
van die afkortingen gemaakt, maar weet
u, hoe lang dat „lijstje" is? Niet minder
dan acht getypte vellen. En ga dan maar
eens grasduinen tusschen B.I.L., wat niet
verward mag worden met B.L.I.. want
dat zou een willekeurige overplaatsing van
den geadresseerde van een „bataillon lichte
infanterie" naar een „lichte gemeohani-
seerde brigade" beteekenen en D.I.C. en
DA.C. en D.T.A. en D.I.M. en D.I.N.A. en
nog honderd andere termen meer, en zet
er dan een Romeinsch cijfer bij en nog
een cijfer in gewone teekens en dan hebt
u een adres, zooals er dagelijks verschil
lende millioenen behandeld moeten wor
den. Voeg daar nog bij, dat een zenuwach
tig oud moedertje, dat een huisvrouw met
veel zorgen, dat een gehaaste verloofde
zich wel eens vergist of onduidelijk schrijft
en dan krijgt u misschien een klein idee
van de bijna onoplosbare moeilijkheden,
waarvoor die postbeambten geplaatst wor
den.
In dat schoolgebouw worden al die brie
ven en briefkaartjes op onmetelijke tafels
opgehoopt en dan begint de eerste sortee
ring, vrij oppervlakkig nog, waarna in een
klaslokaal ernaast een tweede nauwkeurige
sorteering volgt en zoo steeds verder, van
klas naar klas, van de eene verdieping naar
de andere tot tenslotte de postzakken net
jes verzegeld naar het station worden ge
reden. Drie treinen van twintig wagons elk
vertrekken eiken dag van deze centrale,
doch hoe moeten die postzakken over de
treinen verdeeld worden, daar de postbe
ambten Immers niet weten naar welke
Streek van het front die brieven zijn afge
zonden? Een eenvoudige oplossing is hier
voor gevonden: op het stationsemplace
ment voorziet een officier eiken zak van een
label, waarop een geheimzinnig teeken is
geschreven, een letter met een cijfer b.v. Op
de wagons van eiken trein zijn overeen
komstige teekens aangebracht en wanneer
de postbeambten nu maar zorgen, dat de
zak K.I. in Wagon K.I. terecht komt en de
zak K. 2 ln wagon K. 2, dan is alles ln orde,
want een andere officier, die den trein bege
leidt, weet precies, dat de wagon K.I. b.v.
voor Metz bestemd is en de wagon K. 2 voor
Straatsburg, zoodat hij te bestemde plaat
se aangekomen, slechts de met dat bepaal
de letter- en cijferteeken gemerkte wagons
hoeft te laten afhaken.
Met dat al zijn de brieven hiermede nog
niet in het bezit der soldaten, die dikwijls
tientallen kilometers verder hetzij in de
vestingwerken van de Maginotlinle, hetzij
in veld versterkingen gelegerd zijn. Dage
lijks vertrekt dan ook een veertigtal
fouriers per divisie naar de hun toegewe
zen centra, nemen de uitgaande post mee
en de binnenkomende post in ontvangst.
Gemiddeld zijn dat dagelijks per divisie van
25 tot 30.000 brieven, een enorm aantal, daar
het meer dan één brief per man en per dag
beteekent. Op het oogenblik beschikken
deze fouriers allen-over een auto, ofschoon
bekend moet worden, dat sommige dier
auto's eenige voorwereldlijke voorstellin
gen in je oproepen, doch het voornaamste
is, dat binnen zoo kort mogelijken tijd de
hun toevertrouwde post over een dikwijls
zeer uitgestrekt gebied verdeeld wordt.
Over het algemeen kan men zeggen, dat
dit nu het géval is, zoodat een brief naar
het front gewoonlijk binnen 48 uren, op
zijn hoogst binnen drie dagen zijn bestem
mlng bereikt.
De postpakketten in de manege van de
centrale verzamelplaats ondergaan een
analoge bewerking als de brieven: ook hier
weer een sorteering, die steeds nauwkeu
riger wordt, ook hier weer een merkteeken,
dat slechts voor de zeer enkele ingewijden
geen geheimschrift is. Hoeveel pakjes er
hier zoo ongeveer per dag verwerkt wor
den? Schrik niet: 35.000. En wat ons het
meeste getroffen heeft, dat is eigenlijk niet
zoozeer de zorg van hen, die achterbleven
voor hen, die vertrokken, maar de zorg van
de postbeambten om die pakjes, of tenmin
ste wat er in sommige gevallen van over
blijft, naar de geadresseerden te sturen
Dat spreekt toch van zelf, zult U zeggen.
Maar vindt U het zoo van zelf sprekend
dat een heel stel beambten feitelijk niets
anders doet dan slecht Ingepakte pakket
ten weer over te pakken? En die zijn legio.
Niet alleen de pakken, waarvan het papier
gescheurd is en de touwtjes bijna doorge
sleten, zoodat de inhoud dreigt verloren te
gaan, maar ook de zendingen, die min of
meer onoordeelkundig zijn samengesteld.
Hier druipt 't slijmerige wit en geel van voor
tijdig tot struif geklopte versche eitjes door
het papier heen, daar verspreidt een al te
vergevorderd kaasje een onnoemelijken geur
en in een derde heeft men tegen alle voor
schriften in toch een flesch likeur verpakt,
waarvan nu de scherven door de verpak
king heen steken, terwijl alles doordrenkt
dreigt te worden met een op zich zelf heer
lijke cognac, die echter in combinatie met
chocolade of zoete koek minder smakelijk
is. Dat alles wordt nagegeken, zorgvuldig
geschift, wat er bedorven is wordt opzij
gelegd en het overige wordt opnieuw ver
pakt met een kort woordje aan den ge
adresseerde. waarmede hij op de hoogte
wordt gesteld van hetgeen er met zijn zen
ding gebeurd is. Is zoo iets niet alleraar
digst en getuigt het niet van bijkans moe
derlijke zorg der postbeambten?
Zeer zeker loopt alles nog niet op rolle
tjes bij de Fransche veldpost, doch één feit
is zeker: goede wil is er in overvloed Eiken
dag bijna kan men verbetering constatee-
ren en de tijd is zoo heel ver niet meer af,
dat de klachten van het begin tot een on
aangenaam verleden behooren.
Nadruk verboden.
Een paar dezer aangename nieuwe druppels
in ieder neusgat geneest opgezwollen slijm
vliezen, verwijdert opgehoopt slijm, ver
zacht de prikkeling en
laat U weer vrij ademen.
(Ingez. MM
4016
BEGROOTING VAN DEFENSIE.
(Van onzen parlementairen medewerker).
De vergadering van gistermiddag duurdi
korter dan gewoonlijk; zij begon eerst oi
3 uur, en slechts vier afgevaardigden voer
den het woord.
De eerste spreker, de heer Wendel:
heeft er evenals wij gisteren deden
op gewezen,, dat de debatten bij Defensii
een heel ander karakter dragen dan vn
ger.
Wat werden die vroegere Ministers V(
Oorlog en Defensie bestreden! Wat is de
gezindheid van het parlement veranderdl
Nu hoorde men weinig anders dan lol
En, gelijk wij gisteren opmerkten, di
doet een sterken invloed gelden op den
aard en den opzet van het debat. Dit
bleek reeds den eersten dag, dit bleek oo[
gisteren, want ook de redevoeringen v:
de vier afgevaardigden, die thans aan h(
woord kwamen, waren een legkaart van oi
merkingen over verschillende onderwei
pen.
Ook thans werd aangedrongen met;
name door den heer Schaepman op
zuinlglng, of liever op zuinigheid. Hij v<
spelde dat de mobilisatie-uitgaven in ln
eerste jaar aannemend dat deze t(
stand zoo lang duurt wel tot het m!
liard zullen stijgen.
Ook de geestelijke verzorging bleef th;
niet onbesproken. De heeren Wendelaar en
Schilthuls wenschten meer vrijzinnig
veldpredikers aangesteld te zien. Wij hei
inneren er aan, dat de minister in zljnj
Memorie van Antwoord er op wees, ha
weinig vrijzinnige predikanten zich toi
dit werk beschikbaar stellen, een feit, d:
ons uit de rijen der vrijzinnige veldpred
kers zelve bevestigd ls. Dan kunnen
ook maar weinig worden benoemd.
Met aandrang heeft de heer Wendela
gevraagd, om maatregelen „tegen exti
mlstische invloeden" ln het leger, waar
de heer de Marchant prompt maatregel
„tegen eenzijdige propaganda" wensch
Wij voor ons zouden zeggen, dat elke pr
paganda, voor welke richting dan ook, i
de weermacht moet worden geweerd, 0
spoedige aflossing der oudere lichting
vroeg mr. Wendelaar; om Invoering v
algemeenen dienstplicht de heer de Ma
chant, doch in de stukken heeft de 5
nister, wat dit laatste punt betreft, re«
verklaard dat die invoering thans onu
gelijk ls, alleen reeds met het oog op
opleiding.
Ook thans werd weer aangedrongen
een zoo ruim mogelijke verleening i
zakenverloven. Evenmin bleef de vraag v
de versterking der Indische vloot onwei
sproken', het was de heer Schilthuis,
deed blijken voor den aanbouw van sll
schepen niet veel te gevoelen, alleen ree
niet omdat ze zoo ontzaglijk duur zijn
Een zeer groot aantal speciale ond'
werpen en adviezen kwam ook ditmi
ter tafel; na 's Ministers rede zullen
wel zien, of het debat daarover iets cc
creets heeft opgeleverd. Krachtig heeft
heer Wendelaar er op aangedrongen,
er aan het volk zooveel mogelijk inlicht
gen zullen worden gegeven, b.v. ook
trent een eventueele evacuatie. In dit vi
band wees hij er op, dat de radio-r(
van den minister-president niet in
opzichten bevredigend was. Want in die fl
werd verklaard, dat er geen reden
voor ongerustheid, maar vroeg de
Wendelaar waarom dan al die milll
maatregelen, die genomen waren? Wij
nen dat de rede van den minister
daarop het antwoord heeft gegeven
dat de situatie ze noodzakelijk maakte
de opstelling der weermacht zich aan
anderde omstandigheden moet aanpas
Intusschen zal gelooven wij min'
de Geer volstrekt geen bezwaar mr
om, eventueel, te erkennen, dtre de siti
toen bijzondere waakzaamheid nood:
lijk maakte. Anders zouden immers
verloven niet ingetrokken zijn?
Meer dan één afgevaardigde heeft
thans aanmerking gemaakt op het
dat kennelijk eenige N.S.B.-ers tot
prediker zijn benoemd. Den eersten
was hierop eveneens gewezen en had
den minister gevraagd, die benoemii
ongedaan te maken. Ook thans kir
men over de hooge vergoedingen, voc
huren van bepaalde gebouwen betaal'
verband met de regeling der kostwinnl
vergoedingen werden opnieuw versch:'
de wenken gegeven.
De heer Schaepman bleek met den
nister van meening te verschillen or"
vraag, of een lid van het parlement
lijk reserve-officier kan zijn en zijn
kan waarnemen. Neen!, meent de mi
(o.a. met een beroep op Buys) daar'
verzet de grondwet zich, maar de
Schaepman is het daarmede niet eens;
oordeelt dat parlements-leden niet
krijgsdienst kunnen worden verplicht,"
dat zij wel in de weermacht mogen d.
als zij het zouden wenschen.
In den loop van de vergadering
heden zal de minister wel aan het
komen.
Surséance van betaling is verleend I
de N V. K. Velthuys Co's Bloembofej-1
bedrijf, gevestigd en kantoorhoudendi
Hillegom, voor den tijd van één jaarj
gaande 19 October 1939, met ben»
van mr. M. van Toulon van der K»
Haarlem, tot bewind-voerder.
