H.M. de Koningin in Zeeland - Viering van „Idil Fithri" te Batavia
LEIDSCH DAGBLAD
ïwaede Blad
80ste Jaargang
FEUILLETON
De Hermandad, de
Heros en de Heroïne
HET RUIM 5000 TQN METENDE MOTORTANKSCHIP „SLIEDRECHT", EIGENDOM VAN DE FIRMA
VAN OMMEREN TE ROTTERDAM, DAT DOOR EEN DUITSCHEN ONDERZEEER TOT ZINKEN IS
GEBRACHT. VIJF OPVARENDEN ZIJN TOT DUSVERRE GERED. 26 WORDEN NOG VERMIST.
HET GROOTE, 12.000 TON METENDE JAPANSCHE SCHIP „TERUKUNI MARU" LIEP BIJ DE ENGELSCHE
OOSTKUST OP EEN MIJN EN ZONK. Alle opvarenden konden worden gered. Reddingbooten verwijderen zich
van het schip, dat langzaam overhelde en daarna in de diepte verdween.
H. M. DE KONINGIN
BRACHT EEN NI ET-
OFFICIEEL BEZOEK
AAN ZEELAND. IN
GEZELSCHAP VAN
GENERAAL I. H.
REIJNDERS SLAAT
H. M. HET DEFILE
VAN EEN DEEL DER
IN ZEELAND GELE
GERDE TROEPEN
GADE.
OP BIJZONDER PLECHTIGE WIJZE is dit jaar de ..Idil Fithri", de godsdienstige feestelijke viering van Lebaran (Mohammedaansch einde
van de vasten en Nieuwjaar) gehouden. Tengevolge \an het feit, dat groote waarde wordt gehecht aan de omstandigheid, dat de Profeet den
Heer liever in de open lucht prees dan in een moskee, wordt deze plechtigheid thans ook in de openlucht gehouden. De op hun fraaist uitgedoste
vrouwen en mannen verzameld voor het gebed op het mooie Waterlooplein te Batavia.
H.K.H. PRINSES JULIANA BEZOCHT DE SPEELGOEDTENTOONSTEL
LING welke gehouden wordt in het gebouw van de Nederlandsche Vrou
wenclub aan de Keizersgracht te Amsterdam. Prinses Juliana
verlaat het gebouw.
door
FELIX OT1ERRICK.
26)
„Oh, die brieven? Die heb ik heelemaal
'hgeten", sprak het jonge meisje en poe
rde haar neusje. „Stel je voor, Carlos,
"kn nacht, dat men mij overviel en bijna
Jtrgde heeft men geprobeerd ze te stelen,
wdertdien heeft senor Tenn (dat was haar
I Mrsoonlijke uitspraak van den Holland-
Khen voornaam, dien haar ridder droeg i ze
zijn schrijfbureau opgeborgen. U kunt
"(t hem het beste zelf vragen."
Carlos wendde zich prompt tot den
Kmaksuchtigen edelman en sprak tot hem
10 het Fransch:
„Chiquita vertelde mij, monsieur van
""tan, dat U nog in het bezit bent van
Jtalge papieren van den heer Kopolovlci,
zoo wreed om het leven gebracht is, en
9 vroeg mij wat daarmee gebeuren moet.
lijkt het mij persoonlij k het beste wan-
leer u die mij ter hand stelt, opdat Ik er
ysschien voor den armen Ruiz, die ver-
i ral" van moord op zijn directeur in de
pangenis zucht, iets mee uit kan richten,
"kunt ze natuurlijk ook eventueel onmld-
"ffijk aan de politie doen toekomen."
„Mmmm".
„Ja. dat begrijp ik volkomen. Het is U
ongetwijfeld te omslachtig om U daarvoor
naar het politiebureau te moeten begeven.
Ik bied U dan ook gaarne mijn diensten
aan, om zulks voor U te doen. Ik heb een
zaagd en ik was genoodzaakt naar iets
anders uit te kijken."
„Dat messen-werpen lijkt mij wel ont
zettend moeilijk."
„Is in hoofdzaak oefening en natuurlijk
ook een hoop aanleg. Heele volksstammen,
die het nooit leeren."
„Dat wil ik best gelooven. Maar hoe houd
je nu eigenlijk zoo een mes, als je er mee
wilt gooien. Van boven of van onderen?"
„Dat is allebei mogelijk. Als ik werp. houd
lk gewoonlijk het mes bij de punt vast tus-
schen mijn vingers."
„Zoo zie je, Teun, dat men nooit te oud
is om weer iets nieuws te ontdekken. Maar
ik geloof, dat het al aardig laat begint te
worden en morgen wil lk bijtijds naar de
Pyramiden gaan kijken."
„Daar zult U aardig van staan te kijken.
Juweeltjes."
„Ja, dat heb ik gehoord. Wij zien elkaar
toch nog eens. nietwaar mijnheer Carlos?
Morgen misschien voor die brieven of zoo
Ik geloof bij nader inzien, dat Uw voorstel
eigenlijk heel verstandig is ik bedoel uw
vriendelijk aanbod om mijn vriend al het
geloop te besparen. Dus goeden avond,
mijnheer Carlos."
„Goeden avond, heeren. goeden avond.
Tot morgen dan."
Bertrand nam een taxi en reed met zijn
vriend en het meisje naar Demerdache. Na
korten tijd zaten zij weer op hun lievelings
plekje op de veranda sigaretten te rooken-
„Je hebt mij puik begrepen, sloth. Je her
sens schijnen onder de hopelooze luiheid
blijkbaar toch niet al te zeer
hebben."
geleden te
„Och, zoo heel moeilijk was het nu ook
weer niet. De kerel liet zijn belangstelling
wel wat erg duidelijk doorschemeren."
„Ja, dat is een feit. De heroïne-kwestie
wordt hoe langer hoe duidelijker en het
aantal personen, dat er bij betrokken is, hoe
langer hoe grooter. Eerst Kopolovlci; maar
die is heengegaan. Vervolgens die eerbied
waardige heer Joakimoglou uit Alexandrië.
Dien zal ik morgen eens van dichtbij gaan
bekijken. Maar de interessantste van alle
lieden, die van deze hiërarchie deel uitma
ken, is ongetwijfeld onze goedgeluimde
artist. Niet bepaald een zuivere figuur,
Teun. Welke rol hij in de heroïne-zaak
speelt, kan ik natuurlijk nog niet vast
stellen. Maar hij is bovendien nog een moor
denaar ook."
„Waaaat?!"
„Dit treurige gebrek kleeft hem inderdaad
aan. Hij heeft den directeur van de Revue
Espanol. den heer Kopolovici, voor zijn tijd
naar de andere wereld geholpen."
„Hoe weet je dat, Jock? Je bent notabene
eerst gisteren hier aangekomen!"
„Ja. ik had ook ongeloofelijk veel geluk.
Het lijkt warempel wel eventjes afklop
pen of de dingen hier alleen maar op
mijn komst gewacht hebben, om mij het
noodige werk van nadenken en speuren te
besparen. Ik zal je ln het kort meedeelen
wat de afgeloopen morgen mij in den schoot
heeft geworpen."
En Van Duren luisterde geduldig en
belangstellend naar het relaas van zijn
vriend.
„Wel, wel, Abu el Taleb. Het was geen
zuiver geluk. Maar er zat wel een hoop ge
luk bij. En ben je er van overtuigd, dat deze
Carlos de werkelijke dader is?"
„Ik ben van meening, sloth, dat virtuoze
messenwerpers rilet zoo maar over straat
wandelen, zelfs niet in dit gezegende land
Morgen wil ik het zien klaar te spelen, dat
ik ongemerkt een afdruk van den duim van
dat eerbiedwaardige individu in handen
krijg! Dat is wel op de een of andere manier
te arrangeeren. Verder zal hij zich van
morgen af wel eenige beschaduwing moeten
laten welgevallen. Ik kan hem immers op
het oogenblik onmogelijk laten arresteeren;
hij ls het, die ons op het spoor moet bren
gen, dat naar het hoofdkwartier van deze
bende leidt. Misschien slaag ik er zelfs in
door middel van hem den sleutel van dien
plattegrond te bemachtigen, wanneer die
tenminste in eenig verband tot deze zaak
staat. Het lijkt er, naar de energieke.pogin
gen der heeren te oordeelen, erg op. Boven
dien wil ik mij morgen tot Larkyn Pascha
wenden. Ik heb namelijk absoluut geen tijd
om mij nu met ontcijferingen bezig te
houden, terwijl ze zoowel op het gezant
schap als bij den Geheimen Dienst over
Johnnie's beschikken, die niets anders te
doen hebben dan vreemde codes te ontcij
feren. Verder heb ik reden om aan te nemen
dat senor Carlos, wanneer wij hem morgen
de papieren niet geven en ik vrees, dat
wij hem inderdaad die teleurstelling zullen
moeten bereiden geen middel onbeproefd
zal laten om in het bezit er van te geraken.
In geval van nood zal hij zich vermoede
lijk zelfs niét ontzien om deze heele tent
plat te branden of jou en je huisgenooten
levend te villen. Ik zal dus voor alle zeker
heid nog vandaag fotografische copieën
van brieven en plattegrond maken en noo-
dig je hierbij uit mij daarbij de behulpzame
hand te willen bieden."
„De Groote Gemakzuchtige" bood geen
weerstand aan deze gruwelijke uitdaging
Het temperament en de jachtlust van den
inspecteur begonnen hem aan te steken.
Zijn dierbare doodzonde was toch al een
weinig begonnen te wankelen, want het is
nu eenmaal onmogelijk tegelijkertijd te be
minnen en op zijn gemak gesteld te zijn.
Weliswaar was het privé-temperament der
lieftallige Chiquita nagenoeg van denzelf
den aard als het zijne; tenminste, wanneer
ze niet op de planken haar betooverende
evoluties hoefde uit te voeren, gaf zij zich
met groote toewijding aan de meest royale
en consequente gemakzucht over. Doch in
beider hart had nu het verderfelijke kruid
der liefde wortel geschoten en in het hare
ging de vurige Andalusiër hoe langer hoe
meer schuil achter de breede figuur van
den soliden Hollander.
Het was stellig niet in de eerste plaats
het aangename leventje, dat er in de villa
geleid werd, waardoor Chiquita's hart zoo
bekoord werd. Ook het zekere, imponeeren-
de optreden, de rustige, zelfbewuste man
lijkheid van haar gemakzuchtigen cavalier
betooverden de kleine danseres in hooge
mate. Tot tweemaal toe had Teun haar
bewezen, dat hij in penible omstandigheden
zijn mannetje stond, zonder de lawaaiige,
veelal opschepperige bombarie van haar
landslieden. Bij Andres bijvoorbeeld had
zij nooit dergelijke manieren van den man
van de wereld gezien, en zoo kon het ge
beuren, dat de dappere, fiere Andalusiër
verbleekte om plaats te maken voor Teun.
den nobelen gemakzuchtige, den welopge-
voeden corpulente. Destijds was het de hul
peloosheid geweest, die haar naar Van Du
ren gedreven had, nu zou het voor haar een
zware slag beteekenen zoo zij hem zou
moeten verlaten.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
