Wat ik beloof zal
ik volbrengen
HALF TARIEF
Ons Kort Verhaal
Zware druk op onze financiën
"""Akkertje
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 25 November 1939
Vierde Blad
No. 24440
EEN SINKCloUNKKET
De crisis
VISSCHERIJ-BERICHTEN
80ste Jaargang
Minister van den Tempel:
Naar zuinigheid dient
gestreefd
Migraine
STOFZUIGERS
(Van onzen parlementairen medewerker).
Gelijk wij gisteren reeds deden uit
komen. lieeït Minister van den Tempel
over het eerste treffen bij zijn bcgroo-
ling niet te klagen gehad.
Integendeel:
Van verschillende kanten kwamen
vertrouwen in zijn persoon, in zijn be-
Dr. van den Tempel.
krvaamheid en in zijn beleid tot uiting.
Hij is ook een onafhankelijk man;
men herinnere zich maar, hoe hij jaren
geleden onmiddellijk ontslag nam uit
den Raad van Amsterdam, toen men
van den kant zijner geestverwanten
poogde, de socialistische raadsleden
min of meer aan banden te leggen.
Toen gisteren de aldeeling „Arbeid" aan
de orde was, deed slechts één der vele spre
kers een geluld van bepaalde teleurstelling
hoorende heer van Houten. Over het al
gemeen viel het program van den Minister
tem tegen; deze zou meende hij meer.
,een dynamisch element" ln het kabinet
dienen te zijn. Maar overigens had de Mi
nister over zijn program ln het algemeen
leen critiek te dragen, behalve dan van
den lieer Woudenberg, van de N.S.B., die
echter van geen enkel democratisch beleid
Iets verwacht. Verscheidene sprekers deelden
mede, zich met het ln de Memorie van Ant
ioord ontwikkelde program te kunnen ver
eenigen en mevr. Mackay trok er de con
clusie uit. dat de Minister gelukkig een voor-
zichtig beleid wil voeren.
Nauturlijk nam het bovenstaande niet
weg, dat op speciale punten het program
vaa den Minister wél werd gecritiseerd.
Twee voorbeelden.
Het eerste betreft de mededeeling, dat de
Minister niet van plan is den arbeid der
gehuwde vrouw aan banden te leggen. Dit
werd o.a. door de heeren Woudenberg. Krol.
Kortenhorst en Amelink betreurd; laatst
genoemde wees er op, dat bij een werk
loosheid van 350.000 mannen inperking van
een arbeid der gehuwde vrouw toch eigenlijk
logisch zou zijn. Daarentegen werd 's Minis
ters beleid op dit punt verdedigd door mevr.
de Vries-Bruins, die zich tegen inperking
'an den arbeid der gehuwde vrouw verzette,
evenals dr. Vos. Een oud twistpunt, waar
over moeilijk nog nieuwe argumenten ln
geding konden worden gebracht.
Een tweede voorbeeld vormde 's Ministers
Plan, om thans niet over te gaan tot het
rerleenen van verordenende bevoegdheid aan
de bedrijfsraden. Hiervoor hebben de so-
daal-democraten altijd gestreden, zoodat
let niet verbaasde te hooren, dat 's Minis
ters partijgenoot de heer Kupers zijn te
leurstelling over het standpunt van den
Minister te kennen gaf en betoogde, dat er
Jog een veel ruimere werktijd voor de be
drijfsraden is weggelegd, dan zij thans heb
ben. Ook de heer van Houten was het in
dit opzicht met den Minister eens. Maar
andere sprekers vielen hem ook op dit punt
Jij. zooals de heeren Amelink en Vos; de
Matste gaf als zijn meening te kennen, dat
'erordeningsbevoegdheid alleen aan de
overheidsorganen toekomt.
Naast deze beide punten werden nog heel
kat andere wenschen geuit.
De heer Krol gaf te kennen, dat het on
juist zou zijn voor den landbouw een wet-
'elijken arbeidstijd vast te stellen, maar er
'as toch meer dan één spreker, die be
paalde maatregelen ten aanzien van den
landbouw bepleitte. De heer Loerakker
'ratte een korteren arbeidsdag ln land- en
nunbouw volstrekt geboden, en vooral een
toperking van den vrouwen- en kinder-ar-
Ooid. Ook vroeg men om minder arbeidstijd
'°°r het personeel voor het hotel- en restau
rantbedrijf, voor de verpleegsters in rust-
auizen en voor het huispersoneel; in aan-
«uitlng hieraan betoogde de heer Amelink,
J't het verplegend personeel in zlekenhui-
j® aan verdere inperking van den arbeids-
«uur behoefte heeft. Terwijl aan den eenen
uuit (de heer Kupers) het plan van den
"juister, om een wettelijke vacantieregeling
Watand te brengen, met gejuich werd be-
jwat. liet men van andere zijde (dr. Vos)
7JscePtisch geluid hooren: deze afgevaar-
"'Me deelde mede 's Ministers voorstellen te
en afwachten, alvorens er zich over uit
- ten.
wo golfde het debat over deze en andere
Qerwerpen heen en weer.
In zijn antwoord heeft Minister van
J?n'Tempel laten uitkomen, dat hij
"jets wil beloven, hetwelk hij niet van
plai1 is te volbrengen, en gaf bij een
"atlere toelichting op het program, in
aeMemorie van Antwoord, ontvouwd.
Jj tekenen er uit aan, dat de Minister
heeft, op het oogenblik niets te
°eien voor het verleenen van ordenende
bevoegdheid aan de bedrijfsraden. In het
algemeen zette hij uiteen, dat het met de
ontwikkeling der bedrijfsraden in ons land
niet snel gaat. Evenmin is het thans mo
gelijk, verschillende conventies te ratifi-
cecren. Daarentegen zegde hij toe, den groei
van het instituut der collectieve contracten
zooveel mogelijk te zullen bevorderen, want
hierin ziet hij een der grondslagen voor
goede sociale verhoudingen. Overwerk zal de
Minister alleen toestaan in gevallen, waarin
het werkelijk noodig is en de arbeidstijd
zal allereerst worden verkort voor hen, die
een 58-uren-week overschrijden. Maar voor
een nieuwe regeling voor het ziekenhuis
personeel gevoelt hij thans niet veel; voor
bepaalde groepen zal hij de mogelijkheid
overwegen. Een voor-ontwerp-landarbeiders-
wet hoopt de Minister aanhangig te kunnen
maken; voor jeugdige personen is een rege
ling in voorbereiding.
De Minister heeft zijn houding inzake den
arbeid der gehuwde vrouw nogmaals ver
dedigd; hij wenscht hier niet dogmatisch te
handelen; het geldt een ingewikkeld pro
bleem. De Regeering zoo beloofde de be
windsman zal al het mogelijke doen om
straks de gemoblliseerden ln het bedrijfs
leven te herplaatsen, maar tot een wettelijke
regeling van dit onderwerp kan niet over
gegaan worden; die is veel te lastig en ge
makkelijk te ontkomen. Het wijzen op de
moreele verplichting vond de Minister hier
voldoende al verklaarde hij tegelijk, dat
het laatste woord over dit onderwerp nog
niet is gesproken.
Wij mogen met deze zakelijke mededee-
lingen uit 'sMinisters rede volstaan.
(Van onzen financieelen medewerker).
VERZONBEN AAhf HET VELD
post ADRES \#NN EEN MJUTAJR
BENEDEN DEN RAN& VN OFFICIER
AANGEBODEN TUSSCHEN Tf EN 30,
NOVEMBER,MET 2. ELKAAR SNy-
DE-NDE LyNEN OVER HET ADRES»,
3038
(Ingtc. Med.)
De economische oorlog neemt steeds
scherper vormen aan en de kleine landen,
speciaal Nederland, komen hoe langer hoe
meer in de verdrukking. Hun belangen wor
den volkomen ondergeschikt gemaakt aan
die der oorlogvoerenden en zij moeten
maar zien tusschen de klippen door te zei
len. zonder daarbij hun eigen economisch
leven volslagen lam te leggen. De beurs,
die ondanks allerlei .saus.seberichten" uit
de Vereenigde Staten maar niet uit haar
lusteloosheid kan worden gewekt, blijkt het
wel zeer aan het rechte eind te hebben.
De droeve ramp van de ..Simon Bolivar",
de steeds verder toenemende onveiligheid
ter zee. de nieuwe „represaillemaatregelen"
van Engeland en Frankrijk, thans tegen
den Duitschen uitvoer gericht, zij zijn
slechts even zoovele nieuwe schakels in
den ketting, waarmede de oorlog handen
en voeten der neutralen bindt.
De cijfers van onzen bultenlandschen
handel over October zijn wei geschikt, om
ons met groote bezorgdheid te vervullen.
Terwijl de invoer tegenover September een
sterke stijging vertoonde en weer ongeveer
op het peil van het vorig jaar is aange
land. ging de uitvoer verder terug tot f 52
millioen tegen f. 66 millioen in September
en f 98 millioen in October 1938. Het ge
volg is. dat de invoer in deze maand slechts
voor 41.9 pCt. door den uitvoer wordt ge
dekt, Wanneer men bedenkt, dat een dek
king liggend tusschen de 70 en 75 pCt. als
normaal beschouwd, om onze betalingsba
lans in evenwicht te brengen, dan blijkt
wel duidelijk, welke gevaren er voor onze
monetair-financieele positie dreigen, wan
neer deze ontwikkeling mocht worden
voortgezet. De nieuwe geallieerde maatre
gelen tegen den Duitschen uitvoer doen in
derdaad het ergste in dit opzicht vreezen.
Een groot deel van onzen uitvoer dreigt on
der het nieuwe embargo te zullen vallen en
ofschoon tegelijkertijd de invoer uit
Duitschiand hierdoor een terugslag zal on
dergaan. zal onze export toch den zwaar-
sten last hebben te dragen, omdat het hier
vaak den uitvoer van alhier verwerkte of
bewerkte Duitsche producten betreft, waar
van de exportwaarde dus grooter is dan de
oorspronkelijke invoerwaarde. Ook onze
onzichtbare export zal niet tot een verbe
tering in de betalingsbalans kunnen bij
dragen; integendeel, zij zal het gebrek aan
evenwicht veeleer vergrooten. nu onze
scheepvaart door het mijnengevaar aan de
havens gekluisterd word ten de transitohan
del grootendeels is stilgelegd.
Indien er derhalve geen middelen kun
nen worden gevonden, om ln onze export
positie een krachtige verbetering aan te
brengen (en het is ten zeerste te betwijfe
len of zulks zal gelukken i, dan staan wij
vpor de keuze van vrijwillige verlaging van
onzen levensstandaard of onvrijwillige ver
arming via devaluatie of Inflatie. Deze
keuze is onvermijdelijk en het zal goed zijn
dit ons volk duidelijk voor oogen te hou
den. Nederland zal zijn invoer dienen te
beperken, wil het niet zijn guldèn aan con
stanten druk zien blootgesteld, zijn goud
voorraad verliezen en op den gevaarvollen
weg van inflatie worden gedreven. Wij mo
gen ons geen onevenwichtige betalingsba
lans veroorloven en wij dienen manmoedig
die maatregelen te nemen, welke deze nood
situatie reeds op dit oogenblik vereischt. In
de eerste plaats moeten die bedrijven, wel
ke op het oogenblik van den oorlogstoe
stand proflteeren, zich de uiterste beper
king in hun kapitaallutgaven opleggen. In
de tweede plaats moet onze gansche bevol
king. ronder uitzondering, haar verbruiks-
uitgaven tot een minimum beperken. Om
den invoer tot een redelijk peil omlaag te
drukken en de prijsstijging binnen grenzen
te houden, moet elk Individu zijn ver-
bruikslusten ln toornen en moet er met
name ook naar worden gestreefd, even-
tueele loons- en salarisverhoogingen niet
in verhoogde consumptie tot uitdrukking
te laten komen.
Verbruiksinperking, uiterste matigheid
en soberheid, drastische verlaging van on
zen levensstandaard en vooral sparen moe
ten de leuzen zijn, die het Nederlandsche
volk in dit tijdsgewricht zullen moeten be-
heerschen. Ook sparen vooral, opdat alle
werkelijk overtollige koopkracht beschik
baar kome voor onze militaire en econo
mische landsverdediging. De belastingont
vangsten, zooals deze in de cijfers over de
eerste tien maanden tot uiting zijn geko
men, zijn weliswaar alleszins gunstig te
noemen (mede vooral uit hoofde van de
sterke stijging in de Invoerrechten en om-
zetbelastingi, doch zij zullen toch verre
van toereikend zijn, om aan de eischen.
die deze tijd aan de staatskas stelt, te vol
doen. Dit blijkt reeds uit de steeds moei
lijker positie, waarin de Schatkist komt te
verkeeren, getuige de cijfers van den week
staat der Nederlandsche Bank. die 's Lands
in intensiteit toenemend beroep op de
geldmarkt duidelijk aantoonen.
De regeering zal derhalve op de een of
andere wijze de overtollige koopkracht tot
zich moeten trekken, zonder daarbij de
steeds dringender wordende consolidatie
der vlottende schuld uit het oog te verhezen.
Men spreekt thans van spaardwang. rooals
zulks bijv. in Engeland door den bekenden
econoom Keynes is voorgesteld. Het doel is
uitnemend, het middel echter verkeerd,
omdat zulk een spaardwang feitelijk een
andere vorm van gedwongen leening zou
zijn, waarnaar eerst in de alleruiterste
noodzaak mag worden gegrepen. Wel zou
het echter aanbeveling verdienen, juist het
kleine verspreide en niet-belegde kapitaal
(immers ondanks de groote ontwikkeling
van ons spaarbankbedrijf ligt ten onzent
zeer veel onbelegdi aan te trekken. In En
geland heeft de regeering juist deze week
de uitgifte aangekondigd van nieuwe ren-
tegevende Spaarcertificaten van 15 sh. en
van 3'/. Verdedigingsbons van 5 pd. St.. af
losbaar na 7 jaar a 101'/». "Een soortgelijke
uitgifte, aangepast aan Nederlandsche toe
standen en voorzien van behoorlijke waar
borgen tegen een wegtrekking van gelden
uit spaarbanken en giro. lijkt ook voor Ne
derland uitermate gewenscht. Wanneer
zulks voorafgegaan zou worden door en ge
paard zou gaan aan een duidelijke en po
pulaire uiteenzetting van overheidswege,
waarhij de noodzaak van versobering en
sparen beklemtoond zou worden, dan ben
ik overtuigd, dat zulk een uitgifte met een
nimmer vermoed succes bekroond zou wor
den. Ook hier geldt, dat er gevaar is in tal
men.
De economische oorlog heeft ook in ze
keren zin opbouwende symptomen. Ge
dacht moet hierbij worden aan de nauwe
economische samenwerking tusschen En
geland en Frankrijk ten aanzien hunner
aankoopen en distributie, een samenwer
king, die naast tal van voordeelen voor het
heden, wellicht ook voor de verdere toe
komst rijke vruchten kan dragen.
A.s. Donderdag zullen de crediteuren ln
de surséance-Mendelssohn bijeenkomen.
Sinds de surséance-aanvraag is er heel
wat geschied en veranderd. Om slechts een
voorbeeld te noemen, hebben de Fransche
guldensleeningen, door Mendelssohn en Co.
uitgegeven, een scherpe stijging aan den
dag gelegd. Hoewel er ongetwijfeld veel op
positie zal zijn, is het aan te nemen, dat
de definitieve surséance inderdaad zal
worden verleend.
(Nadruk verboden).
em
'n
35 verschillende bekende merken.
Ook in huurkoop.
DE STOFZUIGER-CENTRALE HA GEM AN"
HOOIGRACHT 51 TELEFOON 25955
7195 (Ingez. Med.)
door G. D. SHAY.
Medelijdend keek Ami Palmer naar den
man. die ineengezakt in den stoel zat, het
gelaat in de handen verborgen. Was dat
Tom Manning. de man die bekend stond
als de beste en bekwaamste piloot in de
States? Ze zag een rilling door hem heen
gaan, ze keek naar de manier, waarop hij
daar zat, ineengedoken, een beeld van
ellende.
Ze voelde het als een zekerheid, als er
geen wonder gebeurde, zou Tom Manning
nooit meer de lucht ingaan. Het was geen
eerzucht van haar, het was niet omdat ze
hem had leeren kennen toen hij de „star"
van de Transcontinental Airlines was, het
was niet omdat ze met hem verloofd was
en gedacht had te zullen trouwen met den
beroemdsten vlieger der Vereenigde Staten.
Het was alleen maar, omdat ze van hem
hield, omdat ze wist dat hij bang was, op
te stijgen en nooit gelukkig zou worden,
als hij op den grond een baantje zocht.
„Lichamelijk is Manning gezond, juf
frouw Palmer", had de dokter gezegd
„Maar geestelijk is hij heel ziek. De sche
delbreuk is prachtig genezen, maar de
schok is groot geweest Het is heel begrij
pelijk, het is als met een kind, dat in een
brand geweest is en doodsbang blijft voor
vuur".
Ze wist wat het beteekende. Hij durfde
niet, durfde eenvoudig de lucht niet meer
in. Als hij maar eenmaal móést. Ze praatte
erover tegen hem, al zag ze de vrees opko
men, terwijl ze sprak. Ze smeekte hem.
overreedde liern als een kind. Den vorigen
dag had hij toegeven, hij zou vliegen naar
Chicago. Maar van morgen had hij gezegd,
schuw en verlegen, dat hij den trein nam.
Ze pleitte, smeekte. En tenslotte gaf hij
toe. Ze zag de vrees in zijn oogen. terwijl
hij zich flink hield, en zei;
„Goed, Ann, ik ga met het vliegtuig".
In de gezagvoerders-kamer wachtte hij,
gekleed in zijn oude uniform, temidden van
zijn collega's.
„Ik ben blij dat je meegaat. Maiming",
zei Reddick. „Ik heb alleen een leerling bij
me, en het is een heele geruststelling dat
Jij er bjj bent".
De woorden deden Tom goed. Toen het
oogenblik was aangebroken, dat het toe
stel moest vertrekken, kwam Ann binnen.
Ze liepen met z'n drieen naar het toestel
toe, en terwijl de mannen in de cabine ver
dwenen. zonk Ann's hart in de schoenen.
Ze zag. hoe een dikke mist opkwam, die het
veld al begon te bedekken. Manning zag
het. Hij klemde zijn tanden op elkaar. Hij
had gezegd, dat hij gaan zou. hij ging!
Het geraas der motoren smoorde leder
ander geluid. Ann wuifde, de machine
kwam ln beweging, snel, kwam io6, en
vloog de mist tegemoet.
De machine was omhuld door mist. De
kleine ruitjes gaven niets anders te zien
dan een egale grijsheid. Het lag op Man
ning als ee nloodzware last Zulk weer was
het. toen hij met zijn machine naar bene
den gekomen was. Gespannen keek hij
naar Reddick. Plotseling merkte hij dat er
iets aan de hand was. De machine schokte,
veranderde ieder oogenblik van koers,
schommelde. De leerling zag toe, verbaasd
en ongerust. Het scheen, dat Reddick den
koers kwijt was en dien niet meer vinden
kon.
Manning kon die onzekerheid niet uit
houden, hij stond op in de schommelende
machine en ging de stuurhut binnen
Reddick keek om. „Ik ben het baken
kwijt, en kan het niet terugvinden", zei hij.
De hoogtemeter wees veertienduizend voet.
3233
Ons et. Med.»
„Ik weet niet wat het is," ging Reddick
door. „Ik geloof dat het dat goed is, wat
die tandarts me gegeven heeft".
Manning legde zijn hand op den stuur -
knuppel. „Sta op en rust wat uit, Reddick,
laat mij het even doen".
Hij pakte de koptelefooon op, zag dat zijn
hand trilde. Hoogte genoeg, alleen geen
koers! Hij schraapte zijn keel. Zoo was het,
toen hij zijn „crash" beleefde. Hoogte ge
noeg. geen zicht, geen koers, en een hoog
temeter, die defect bleek. Maar zijn hand
werd vaster, zijn oogen stonden strak ge
richt op de instrumenten. Deze hoogteme
ter was goed, hij kende het gevoel te goed,
het suizen in zijn ooren, dit was veertien
duizend. ten naaste bij.
Hij schraapte zijn keel, opnieuw, maar
thans niet nerveus. En een oogenblik later
klonk zijn stem, helder als een klok, zooals
honderden malen tevoren, als de mist het
zicht belemmerde:
„Nummer acht voor het Oosten vraagt
Reno vraagt Reno. Antwoord, Reno. Num
mer acht voor het Oosten, vraagt Reno.
Vraagt Reno".
Er was een stilte, en toen, zwak, maar
hoorbaar:
„Hier Reno. Reno antwoordt nummer
acht. Alles O.K.? Reddick, wat is er?"
„Hier Manning. Reddick maakt zijn veter
vast.'Blijf antwoorden, tot ik het baken
heb, zicht is nul".
Het was de oude Manning weer. Snelheid
honderdvijftig mijl, hoogte veertiendui
zend. Langzaam vloog de machine een wij
den. wijden boog en opeenshet baken!
„Nummer acht voor het Oosten vraagt
Reno. Alles O.K. Heb het baken. Hoe is
het zicht in Reno?"
Er was helder zicht in Reno en de ma
chine volgde vast het baken-pad
Een glimlach speelde om Mannings lip
pen, toen hij de machine in een prachtige
landing in Reno aan den grond zette, De
crisis was voorbij, het kind was niet bang
meer voor vuur.
(Nadruk verboden).
(Auteursrecht voorbehouden).
NIEUWS UIT LÏMUIDEN.
<Van onzen correspondent).
Weekoverzicht.
Heeft de IJmuider Vischhandel met de snoek
baars het paard van Troje binnengehaald? Wij
beginnen het te vreezen, want van alle kanten
hooren wij klachten over de geringe vraag naar
vlsch van IJmuiden, vooral van de provincies
gelegen om de „oude binnenzee", waar, uit den
aard der zaak, de snoekbaars zich het gemak
kelijkst liet introduceeren. Overal heeft de visch
handel, ook die van IJmuiden, deze zoetwater-
visch ingevoerd in den tijd, dat de rondvisch
schaarsch of niet te krijgen was en dat schijnt
zich nu al te wreken.
Kijkt u maar eens naar de prijzen van de
schelvisch. Die was in den regel niet hooger
dan normaal en dat nog dank zij het feit, dat
de markt steun kreeg van exporteurs. Wanneer
er niet voor het buitenland was gekocht, zou
den de prijzen nog slechter zijn geweest en zou
den booten .-'.ls de Claesje, de Bergen en de Alma
ongetwijfeld nog veel minder besomd hebben
dan resp. 3950, 3410 en 2930.
Wel is de aanvoer van snoekbaars wat ver
minderd. maar Donderdag was er nog 8700 kilo.
Het is dus, zooals wij al eerder eens geschreven
hebben: de eene concurrent uit de oude bin
nenzee, de haring, is verdwenen, maar daar is
een andere, de snoekbaars, voor teruggekomen
en dat is een nog gevaarlijker concurrent, want
die schijnt zoowat het heele jaar door gevan
gen te worden.
Er is nog geen reden te juichen over de
resultaten van de trawlers. Besommingen
van 30004000 voor reizen van 1214 da
gen zijn absoluut te weinig onder deze om
standigheden. Er is voor bemanning en
schip zooveel risico aan verbonden dat, wil
men de visscherjj kunnen voortzetten, er
geen twijfel mag bestaan, of het er uit kan,
ja dan neen. Het moét er uit kunnen. Dit
geldt vooral de zeelui, die toch hun leven in
de waagschaal stellen. Dat werk moet goed,
héél goed betaald worden, zooaLs bijv. bij
de haringloggers, die nog steeds schitteren
de reizen maken, reizen van 10.000.en
meer.
Deze week was de eenige in de vaart zijnde
trawllogger, de KW 35 van zijn eerste reis terug.
Het schip besomde ruim 2000, of ruim 400
meer dan de eenige kustboot die er nu nog
vaart, de Irene, die het niet verder kon brengen
dan tot 1520.
De booten, die Maandag aan de markt waren
maakten nog mooie reizen. Vooral Caroline, die
ƒ8650 besomde, kan tevreden zijn. De Haarlem
kon een prachtige reis, 10440, maken, dank
zij een mooie vangst versche haring.
Daarmee gaat het nog onverminderd voort.
In hoofdzaak zorgen daarvoor de loggers, die
zich als het ware spelenderwijs met haring vol-
stampen. Er wordt nog steeds goed geld voor
de haring betaald, hetgeen zich weerspiegelt in
de rijke besommingen dezer schepen, voor welke
het artikel versche haring eigenlijk bijzaak is,
maar welke bijzaak 10006000 oplevert. In
den regel komt daar dan nog een kleine 1000
voor steurharing bij en hiermede is duidelijk
gedemonsteerd, waarom deze schepen zich haast
geen tijd gunnen om hun vangst te lossen. Zü
smeden het ijzer als het heet is. In drie of vier
reizen besommen de haringloggers evenveel als
in een normale teelt.
DE HARING VISSCHERIJ.
De aanvoeren waren de afgeloopen week ruim.
De meeste schepen hadden een korten reisduur,
zoodat de resultaten zeer bevredigend waren.
Verschillende schepen zijn de afgeloopen week
reeds voor de derde reis, gerekend vanaf het
uitvaren in October, binnen geweest. Er zijn
reeds besommingen van ruim ƒ30.000. Enkele
schepen zullen dit jaar nog wel een teeltje ma
ken. Daar slechts de helft van de schepen vaart,
moet elk schip het echter goed maken voor
twee. Zoodoende moet er wel heel wat besomd
worden om de verliezen van dit jaar nog weg
te werken.
De vangsten waren deze week niet zoo ruim
als de voorgaande. De visscherij was lang niet
zoo algemeen. Er gingen nog wel mooie schoten
uit. doch de misse nachten waren talrijker. Alle
hoop is thans gevestigd op de Nieuwe Maan
van Zondag. De verwachting van de visschers
is, dat wanneer het de nachten voor en na
Zondag mooi weer mag zijn, er nog wel wat
haring opgetrokken zal worden. Na het midden
van de volgende week moet echter met een af
nemende visscherij rekening gehouden worden.
Veel zal van het weer afhangen: blijft dit nog
eenigen tijd mooi. dan zullen de loggers voor-
loopig nog wel door blijven visschen, zoolang er
wat te vangen zal zijn. Wanneer het weer ech
ter begin December stormachtig zou worden,
dan moet met een spoedig einde van de vis
scherij gerekend worden.
De markt van gezouten haring, die tegen het
einde van de vorige week wat flauwer was, heeft
zich weer spoedig hersteld. Dit is in hoofdzaak
te danken aan het definitief afkomen van het
regeeringscrediet van een half millioen gulden.
De partijen haring, die thans den minimumprijs
niet opbrengen, worden door de Reedersveree-
niging overgenomen. De meeste haring werd
echter aan den handel verkocht en slechts en
kele kleinere partijtjes werden opgehouden.
Het afkomen van de „Genehmigungen" voor
Duitschiand had eveneens een gunstigen invloed
op de markt. Er kunnen thans een 50.000 vaten
haring naar Duitschiand verladen worden. Dit
geeft weer werk in de haringpakkerijen, waar
het de laatste maanden al bijzonder rustig ge
weest is.
De IJmuidensche markt was regelmatig van
versche haring voorzien. Deze werd in hoofd
zaak aangebracht door de drijfnetvisschers; de
prijzen hielden zich goed en varieerden van 8
tot 11 per kist. Enkele treilers brachten nog
gedeeltelijke ladingen binnen, die minder van
kwaliteit waren en belangrijk lager prijzen op
brachten.
De eerste Katw\jksche treillogger kwam de
afgeloopen week aan de markt en besomde
ruim 1900; een zeer bevredigend resul
taat. Er worden thans nog enkele treillog-
gers in gereedheid gebracht. Deze schepen
kunnen evenals de haringloggers tot f Ja
nuari a.s. profiteeren van de gunstige re-
geeringscondities. Voor de schepen, die na
15 November vertrekken is er alleen deze
verslechtering in gekomen, dat deze sche
pen 5<?c van hun brutobesomming af moeten
staan ten behoeve van de ongevallenverze
kering der zeelieden. Het is te betreuren, dat
deze verslechtering in de regeeringsregel'ng
is ingetreden, daar deze het uitvaren van
treilloggers niet zal bevorderen. De exploi
tatiekosten van de motortreilers zyn enorm
gestegen en de vischprijzen zijn, mede door
het opheffen van de contingenteering. hier»
aan niet evenredig.
