Vrijdag 27 October 1939
No. 35
LEIDSCH DAGBLAD
)e „drie G-men" en hun gasten
Iste Jaargang
Buiten regende het, maar binnen was pret
1EU6P
j een prettig warme nazomer was een
vochtige herfst gevolgd. Dat was alles-
ilve aangenaam voor de Indische fami-
dle in het koopmanshuls aan de
austraat logeerden. Merkwaardiger-
had de baboe Païna de minste last
l de koude en de regen, maar tante Sik-
Lies en kleine Ida moesten zich goed
fikken, wilden 2e niet verkleumen. In de
kamer brandde dan ook dag en nacht
kachel, ofschoon het nauwelijks October
|let de prettige uitstapjes was het ge-
Men moest het vermaak binnenshuis
ken. Voor de oudere leden van het grote
li:: was dit geen bezwaar; die hadden
lid een hoop dingen te bespreken, waar
[kinderen geen belang in stelden. Maar
Jongere leden verveelden zich soms stier-
Boeken lezen ls wel heel aardig, maar
flinke jongen en een gezonde meid kun-
niet uren en dagen achtereen rustig
en stoel zitten en letters verslinden. De
blaten waren ook spoedig afgewerkt en
[domino- en damspel begon te vervelen.
I enige zonnestralen op de duistere le-
weg waren dan ook de vergaderingen
f G-men-club. Met het oog op de ongun-
weersgesteldheid werden de bijeen-
[ïsten geregeld op Woensdag- en Zater-
liddag niet meer in het prieel achter
[de tuin, maar op de ruime zolder gehou-
Enfin, dit werd door niemand be
gird. want de appel- en perebomen droe-
1 nog maar bruine, verschrompelde bla-
en de bramen en frambozen zaten
als jam in de stopflessen, veilig ach-
I slot en grendel In de kelder, waar geen
pkomen aan was.
vergadering werd gewoonlijk geopend
een serie gymnastische oefeningen
1 de ringen en balanceerkunstjes, waar-
1 ook de meisjes deelnamen; verder wor-
[partijen tussen de jongens, waarbij de
uwelijke leden der club geestdriftige toe-
louwers waren en den overwinnaar toe-
Ihten. Bij de krachtproeven was Padje
bestreden nummer één, waar het echter
[lenigheid en handigheid aankwam, werd
plock door niemand overtroffen. Hij kon
1 lang, mager lichaam in duizend boch-
wringen.
1 welbekende kruisstand aan de ringen
waarbij de gymnast, op de ringen steu-
bd, zich langzaam laat zakken, door de
pen zijwaarts te strekken, en in deze
nd zich een poosje in evenwicht houdt
I voerde hij gemakkelijk uit. De Kever
iGeorge kwamen meestal slechts halver-
ge, maar dikke Padje viel reeds bij een
kiwc zijwaartse beweging van zijn armen
I een zak aardappelen op de grond, tot
|fe hilariteit van de toeschouwers.
deze gezonde sportoefeningen, die
een lage kamertemperatuur dragelijk
len schijnen, werden toekomstplannen
meed.
Makkers en maksters! nam Sherlock
f woord.
Makkeressen! verbeterde de Kever
lergewoonte.
Makkerinnen! protesteerde George.
Als jullie mij telkens intrompetteren,
de geen woord merel dreigde de rede-
Niet kwalijk nemen, Sherlock. Het is
allemaal goed bedoeld, kalmeerde hem
Godelinde.
Nou, luisteren jullie dan. maar houdt
voorlopig je snuit dicht, want anders raak
ik de kluts kwijt. Een oud spreekwoord
zegt: Rust roest! Nou dan, onze club is aar
dig op weg te roesten. Vanaf het uur dat
we onze vennootschap gesticht hebben,
hebben we ons verdiensten tegenover de
maatschappij verworven. We hebben het
goede beloond en het kwade gestraft.
Maar we hebben nu al veertien dagen
niets uitgevoerd, wat de aandacht trekt.
Het wordt tijd dat we weer van ons doen
spreken. Bennen jullie het met mij eens?
Ja of ja?
Natuurlijk! Ja, dat spreekt van zelf!
Een waarheid als een huis! was het ant
woord.
Maar wat zullen we doen? Heb jij al
een plan? vroeg Padje.
Sherlock krabde zich achter de oren, keek
naar de zoldering, als verwachtte hij van
daar hulp en sprak eindelijk:
We kunnen een reddingsploeg voor
drenkelingen vormen.
Hoe bedoel je dat? vroeg de Kever
Nou, zo maar. We trekken gezamenlijk
of in groepjes langs de vaart en de polder
sloten en redden menschen en kinderen,
die in het water vallen. En dan krijgen we
allicht een reddingsmedaille.
Dat vertik ik! protesteerde George, de
Indische jongen. Voor geen dozijn red
dingsmedailles ga ik in dit kikkerland door
kou en regen patrouilleren om af te wach
ten of de een of andere stumper in de soep
wil vallen, om ons gelegenheid te geven
hem te redden. Ik verdraai het mij rheu-
matiek op de hals te halen.
Tk heb nog nooit gehoord dat iemand
rummetik in de hals krijgt, maar alleen in
de armen en benen.
Met dit weinig steekhoudend argument
trachtte Sherlock het betoog van George te
ontzenuwen, maar hij had weinig succes.
Ook de meisjes en Padje moesten er niets
van hebben door wind en weer te sjouwen.
De kleine Goliath had zich gedurende de
discussie gruwelijk verveeld. Hij had intus
sen in de verborgen hoeken en gaten van
de grote zolder rondgescharreld en de kis
ten en kasten aan een nauwgezette inspec
tie onderworpen. Nu kwam hij plotseling
als het duveltje uit de doos te voorschijn.
Op zijn dikke kop had hij een gedeukte
hoge hoed, die hem tot over de oren zakte
en sterk achterover helde, om de ogen vrij
te laten. Een pandjesjas van onbestemde
kleur, waaraan de knopen ontbraken, een
veel te lange vrouwenrok en een groene
paraplu voltooiden de maskerade. De ver
schijning wekte natuurlijk algemeene hila
riteit.
„Alle mensen, wat hebben we daar
voor een spook?" kreet de Kever, en de
baboe Paina, die juist binnen gekomen was,
om den clubleden een kopje thee te bren
gen, liet van schrik het theeblad vallen,
hurkte op de drempel en mompelde
AstagéMenoesia seitan
George was opgesprongen, had den klei
nen man bij de kraag gegrepen, hem mid
den in de kring gesleept en op een leege
kist gezet.
„Zeg, Goliath, ben je gek? Hoe kom je
aan die vodden?"
„Gevonden. In die grote kist daar ach
ter het gordijn liggen nog veel meer spul
len. Ga maar es kijken".
Juichend haastten zich de meisjes naar
de reusachtige koffer, waar de verborgen
schatten in lagen, en weldra hadden ze een
stapel oude, muffige rokken, vesten en jas
sen, japonnen, schorten en hoeden, stuk
ken vlaggedoek en andere lappen voor de
dag gehaald. Verkleden is een zeer amu
sant spel en wordt door jong en oud gaar
ne beoefend, want het is een menschelijk
oerinstinct anders te willen schijnen dan
men werkelijk is.
Astagé uitroep van verbazing. Menoesia
seitan duivelskind.
(Wordt vervolgd).
De verschijning wekte algemene hilariteit.
