Hitler's rede in den
Rijksdag
De Fuehrer geeft zijn
denkbeelden
Boekverkooping
Templum Saiomonis
ANUSOL
LEIDSCH DAGBLAD - Vierde Blad
Zaterdag 7 October 1939
16—20 October
NIEUWSTEEG 1
AAMBEIEN?
(Vervolg vaq gisteren i.
2 De tweede reden lag evenwel in die on
zalige garantiebelofte, welke men een staat
heeft gedaan, die heelemaal niet bedreigd
werd, die evenwel thans, gedekt door twee
wereldmogendheden, zich zeer snel inleefde
in de overtuiging, een groote mogendheid
ongestraft te kunnen provoceeren, ja mis
schien zelfs hoopte, daarmede de voorwaar
de te scheppen voor de verwezenlijking van
zijn eigen Idiote ambities. Want zoodra
de Polen zich in het bezit wisten van deze
garantie, begon voor de daar wonende min
derheid een waar schrikbewind.
456
(Ingez. Med.)
ken aard der conclusies, welke de belde sta
ten zich daaruit gevormd hebben.
Reeds in mijn rede te Danzig heb ik ver
klaard, dat Rusland georganiseerd is vol
gens principes, die verschillend zün van
onze Duitsche.
Sovjet-Rusland is Sovjet-Rusland,
het nationaal-socialistische Duitsehland
is het nationaal-socialistische Duitseh
land. Een ding is evenwel zeker; op het
oogenblik waarop de beide staten we
derzijds hun verschillende regeerings-
stelsels en beginselen eerbiedigen, ver
valt iedere reden voor eenige vijandige
houding tegen elkaar.
Reeds een maand geleden heb ik in
den Rijksdag verklaard, dat het sluiten
van het Duitsch-Russisch niet-aanvals-
Ik heb niet tot taak, te spreken over het
lot vau de Oekralnsehe of Wlt-Russlsche
volksdeelen, welker interessen thans bij
Rusland liggen, doch lk heb den plicht,
te spreken over het lot van die honderd
duizenden Duitschers. die eens dit land
sedert vele honderden jaren pas cultuur
hebben gebracht. Hoevelen hunner wegge
voerd zijn, waar zij zijn. kan ook thans
niet worden vastgesteld. Plaatsen met hon
derden Duitsche bewoners tellen geen man
nen meer. Zij zijn finaal uitgeroeid. In an
dere plaatsen weer heeft men de vrouwen
vermoord, meisjes en kinderen onteerd en
gedood.
In 1598 schreef de Engelschman sir
George Garew in zijn diplomatieke rappor
ten aan de Britsche regeering, dat de meest
kenmerkende karaktereigenschappen der
Polen barbaarschheld en moreele bande
loosheid zijn. Deze barbaarschheld is ln de
afgeloopen eeuwen niet veranderd. Wat
zich in dit land in de laatste maanden
heeft afgespeeld en zich in de laatste vier
weken heeft voorgedaan, is één enkele aan
klacht tegen de verantwoordelijke makers
van een zoogenaamd staatsproduct. dat
iedere volksche, historische, cultureele en
zedelijke voorwaarde ontbeert.
Wanneer ook maar 1 pCt. van deze af
schuwelijkheden ergens ter wereld tegen
over Engelschen zou zijn gepleegd, dan zou
ik de verontwaardigde burgermannetjes
iBiedermaennerwillen zien. die thans in
schijnheilige verontwaardiging het Duit
sche of Russische optreden veroordeelden.
Neen, aan dezen staat en aan deze staats
leiding een garantie verleenen, zooals is ge
schied, kon slechts tot het ergste onheil
leiden.
Noch de Poolsche regeering, en de haar
dragende kleine klleik. noch het volk van
den Poolschen staat als zoodanig, waren in
staat de verantwoordelijkheid af te meten,
welke gelegen was in een dergelijke ver
plichting van half Europa te hunnen gun
ste. Uit dit opgeruide medelijden eenerzüds
en uit het gevoel van veiligheid, dat Polen
onder alle omstandigheden gegarandeerd
was, ontsprong het optreden van de Pool
sche regeering jn den tijd tusschen April en
Augustus van dit jaar. Dat kwam ook tot
uitdrukking bij het innemen van een stand
punt tegenover mijn pacificatie-voorstellen.
De regeering wees deze voorstellen van de
hand, omdat zij zich door de openbare
meening gedekt of zelfs aangespoord ge
voelde en de openbare meening dekte haar
en spoorde haar op dezen weg aan, omdat
zij door de regeering niet werd verbeterd
en vooral, omdat zij bü iedere daad zich
naar buiten voldoende verzekerd gevoelde.
De waarschuwing aan de Poolsche regee
ring, Danzlg niet meer lastig te vallen met
verdere ultimatieve nota's en vooral de stad
op den duur niet economisch te wurgen,
heeft tot het tegendeel geleid, tot de ver
keerstechnische af snoering van de stad. De
waarschuwingen, de voortdurende fusll-
leering en marteling van Duitschers einde-
lijk te staken, althans er tegen op te komen,
heeft geleld tot een toeneming van deze
barbaarsche daden. De Duitsche voorstellen,
nog op het laatste oogenblik een billijke en
verstandige regeling tot stand te brengen,
werden beantwoord met de algemeene mobi
lisatie.
Het Duitsche verzoek (in overeenstem
ming met de door Engeland zelve gegeven
gedachte!, een onderhandelaar te sturen,
werd niet opgevolgd en der) dag daarna
beantwoord met een maar al te beleedigen-
de verklaring. Onder deze omstandigheden
was het duidelijk, dat door de verdere aan
vallen op het rijksgebied het Duitsche ge
duld thans ten einde zou loopen.
Wat de Polen valschelijk als zwakte had
den uitgelegd, was in werkelijkheid ons ver
antwoordelijkheidsgevoel en mijn wil, wan
neer het eenigszins mogelijk zou zijn. toch
no" tot een overeenstemming te tomen.
Daar zij evenwel meenden, dat dit ge
duld en deze lankmoedigheid als zwakte
hur. alles zouden veroorloven, bleef niets
anders over dan hun over deze dwaling
opheldering te geven met de machtsmid
delen.
Onder deze slagen is deze staat thans
vernietigd en weggevaagd. Een der meest
onzinnige daden van Versailles is daar
mede terzijde gesteld.
(Reeds geplaatst in een deel
onzer vorige oplage).
DE VERHOUDING TOT RUSLAND.
Wanneer nu uit dit Duitsche optreden een
belangengemeenschap met Rusland is ont
staan, dan komt dit niet alleen voort uit
den gelijken aard der problemen, welke de
beide staten raken, doch ook uit den gelij
In het tijdvak van het nationalltet-
tenbeginsel en de rassengedachte is het
een utopie te gelooven, dat men deze
leden van een volk van hooge waarde
ronder meer zou kunnen assimileeren.
Daarom behoort het tot de taak van
een verziende ordening van het Euro-
peesche leven hier verhuizingen te or-
ganiseercn, teneinde op deze wijze al
thans een deel van de Europeesche con
flictstof weg te nemen.
Duitsehland en de Unie der Sovjet-repu
blieken zijn overeengekomen elkander hier
bij wederzijds te steunen. De regeering van
het Duitsche rijk zal daarbij nimmer toe
geven, dat hetgeen daarbij als rest in den
vorm van een Poolschen staat blijft be
staan. op eenlgeriei wijze'een storend ele
ment zou kunnen worden voor het rijk zelf
of een bron van stoornis tusschen het Duit
sche rijk en Sovjetrusland.
DE VOLKENBOND,
De Fiihrer wees er vervolgens ep, dat de
erkenning van de staatslieden van Versail
les, dat hun werk misschien niet juist zou
kunnen zijn, zonder beteekenis was. omdat
er in de practijk geen weg aanwezig was
voor een werkelijke revisie. De Volkenbond
is steeds meer afgedaald tot een kring van
belanghebbenden bij het dictaat van Ver
sailles. In ieder geval is het waar, dat geen
enkele van de van het begin af als nooaza-
llngez Med;
pact een keerpunt beleekende in de ge
heels Duitsche buitenlandsche politiek.
De intusschen tusschen Duitsehland en
Sovjet-Rusland gesloten nieuwe vriend
schap en belangenovereenkomst zal
beiden staten niet alleen den vrode, doch
ook een gelukkige duurzame samenwer
king mogelijk maken. Duitsehland en
Rusland zullen gemeenschappelijk
eenige gevaarlijke plaatsen in Europa
van haar dreigend karakter ontdoen en
ieder in zijn gebied bijdragen tot de
welvaart der daar wonende menschen
en daarmee tot den Europeeschen
vrede.
Wanneer thans zekere kringen daarin, al
naar gelang van hun behoefte, nu eens een
nederlaag van Rusland of een nederlaag van
Duitsehland zouden willen zien, dan zou lk
hun daarop het volgende antwoord willen
geven:
Men heeft sedert vele jaren aan de Duit
sche buitenlandsche politiek bedoelingen
toegekend, die hoogstens aan de fantasie
van een gymnasiast konden zijn ontsproten.
Op het oogenblik dat Duitsehland strijdt
voor de consolidatie van een levenssfeer,
welke slechts enkele honderdduizenden vier
kante kilometer omvat, verklaren onbe
schaamde krantenschrijvers in staten, die
zelf 40 milltoen vierkante kilometer beheer-
schen. dat Duitsehland zijnerzijds in dezen
strijd naar de wereldheerschappij streeft.
De Dultsch-Russische overeenkomsten
zouden juist voor deze bezorgde pleitbezor
gers van de wereldvrijheid een ontzaglijke
geruststelling moeten zijn, daar zij hun toch
wel op authentieke wijze doen zien, dat al
deze beweringen over een streven van
Duitsehland in de richting van de Oeral,
Oekrajlna. Roemenië enz., slechts een voort
brengsel van een dwaze fantasie waren.
In een opzicht Is Duitschlands besluit in
elk geval onveranderbaar, het besluit na
melijk: ook in het Oosten van ons rijk
vreedzame, stabiele en daarmede draaglijke
toestanden teweeg te brengen. En juist hier
dekken de Duitsche belangen en wenschen
die van Sovjet-Rusland volkomen. De belde
staten zijn vastbesloten niet toe te staan,
dat tusschen hen problematieke toestanden
ontstaan, die de kiem van binnenlandsche
onrust en daarmede ook van stoornissen in
de verhouding der beide groote mogendhe
den tegenover elkaar op eenige wijze on
gunstig zou kunnen beïnvloeden.
Daarom hebben Duitsehland en
Sovjet-Rsuland een duidelijke grens der
wederzijdsche beiangengebieden getrok
ken, met het besluit ieder op zijn deel
te zorgen voor de rust en de orde en
alles te verhinderen, wat den anderen
partner schade zou kunnen toebrengen.
DUITSCHLANDS DOEL IN ZIJN EIGEN
BELANGENSFEER.
De doeleinden en de taak, welke voort
vloeien uit het ineenstorten van den Pool
schen staat, zijn daarbij voor zoover het de
Duitsche belangensfeer betreft, ongeveer de
volgende
1. De vaststelling van een rijksgrens,
welke aan de historische, ethnografische en
economische voorwaarden recht doet weder
varen.
2. De pacificatie van het geheele gebied in
den zin van het tet stand brengen van een
dragelijke rust en orde.
3. De absolute garantie van de veiligheid,
niet alleen van het rijksgebied, doch van
de geheele belangenzone.
4. De nieuwe ordening, nieuwe opbouw
van het economische leven, van het ver
keer en daarmede ook van de cultureele
en beschavingsontwikkeling.
5. Als belangrijkste taak evenwelEen
nieuwe ordening van de ethnografische toe
standen, d.w.z. een verhuizing der nationa
liteiten, zoo, dat zich aan het slot van de
ontwikkeling betere scheidingslijnen voor
doen dan thans het geval is.
Dit is echter geen probleem, dat tot dit
gebied is beperkt, doch een taak, welke
veelomvattender is. Want het geheele
Oosten en Zuidoosten van Europa is ten
deele vol van een onhoudbare versnippe
ring van de Duitsche volksgroepen. Juist
hierin ligt een reden en een oorzaak van
voortdurende stoornissen tusschen de
staten.
<ing.« Mei.)
VERHOUDING TOT DE
BUURSTATEN.
Hitier wees vervolgens op feiten, welke
„niet door het geschrijf van internationale
persleugenaars uit de wereld zijn te helpen".
Hij verklaarde.
1. Duitsehland heeft met de Baltische sta
ten ntet-aanvalspacten gesloten. Zijn belan
gen aldaar zijn uitsluitend van economi-
schen aard
2. Duitsehland heeft met de Noorschc sta
ten reeds vroeger geen belangenconflicten
of zelfs maar geschilpunten gehad en heeft
deze thans evenmin. Zweden en Noorwegen
hebben beide van Duitsehland nlet-aan-
valsverdragen aangeboden gekregen en deze
slechts geweigerd, omdat zij zichzelf geens
eins bedreigd gevoelen
3. Duitsehland heeft tegenover Denemar
ken geenerlel consequenties getrokken uit de
bij het verdrag van Versailles verrichte af
scheiding van Duitsch gebied, doch integen
deel met Denemarken een loyale en vriend
schappelijke verhouding tot stand gebracht.
Wij hebben geenerlel elschen tot revisie ter
sprake gebracht, doch met Denemarken een
niet-aanvalspaet gesloten. De verhouding
met dezen staat is hiermede gericht op een
onveranderlijke loyale en vriendschappelijke
samenwerking.
4. Nederland: Hel nieuwe rijk heeft
geprobeerd de traditloneele vriendschap
met Nederland voort te zetten, liet heeft
geen verschil tusschen de beide landen
overgenomen en ook geen nieuwe ge
schapen.
5. België: Ik heb direct na overneming der
staatszaken geprobeerd de verhouding toi
België een vriendschappelljken vorm te ge
ven. Ik heb afgezien van Iedere revisie en
vaai iederen wensch tot revisie.
6. Zwitserland: Dezelfde houding neemt
Duitsehland aan tegenover Zwitserland. De
rljksregeerinig heeft nimmer ook site,hts tn
het minst aanleiding geeeven tot de betwij
feling van haar wensch de betrekkingen
tusschen de beide landen op loyale wijze
te organisseren. Zij heeft overigens ook zelf
nimmer een klacht ingediend over de ver
houding tusschen de belde landen
7. Ik heb direct na den voltrokken An
schluss aan Zuid-Slavlë meegedeeld, dat
de grens ook met dien 6taat van toen af
aan voor Duitsehland ongewijzigd is en dat
wij slechta in vrede en vriendschap met
Zuid-Slavië wenschen te leven
8. Met Hongarije zijn wij verbdnden door
Keer het kwaad in het begin
Onmiddellijke behandeling met
Anusol Suppositoria voorkomt
veel hinderlijke pijnen. Prijs f. 1 60.
verkrijgbaar bij apoth. en drog.
24
(Inge2. Med.)
kelijk erkende revisies door den Volkenbond
is aangebracht.
Aangezien echter, zoo vervolgde Hitler, in
den tegenwoordlgen tijd het gebruik is in
geburgerd. een gevluchte regeering nog
steeds als bestaande te beschouwen, ook
wanneer zij slechts uit drie leden bestaat,
wanneer zij maar zooveel geld heeft mee
genomen. dat zij economisch niet aan de
democratische gastvrijheid verleenende
landen ten laste vallen, is aan te nemen,
dat ook de Volkenbond dapper verder zal
bestaan, ook wanneer slechts twee naties
bijeen zullen zitten. Ja, aan het eind zal het
er misschien maar één zijn.
Volgens de Volkenbondswet echter zou
elke herziening van het verdrag van Ver
sailles, ook dan nog uitsluitend afhankelijk
zijn van deze illustere vereenlglng, d.w.z.
feitelijk onmogelijk zijn. Doch de erdoor ge
troffen volken zullen hun levensbelangen
ook dan doorzetten, wannéér de Volken
bond onbekwaam zou zijn geworden ze te
begrijpen of er rekening mee te houden.
Het natlonaal-socialisme is derhalve ook
geen verschijnsel, dat in Duitsehland groot
is geworden om met boosaardige bedoeling
den Volkenbond te verhinderen, in zijn stre
ven tot revisie, doch een beweging, welke
kwam, omdat men 16 jaar lang de herziening
van de onderdrukking der natuurlijkste
menschen- en volksrechten van een groote
natie heeft verhinderd. En ik zou nu met
nadruk willen verzoeken, dat nu niet een
vreemde staatsman opstaat en verklaart,
dat ik woordbreuk pleeg, omdat ik deze re
visies niet ten uitvoer heb gelegd. Integen
deel. ik heb tegenover het Duitsche" volk
mijn heilig woord verpand, het verdrag van
Versailles terzijde te stellen en het natuur
lijk levensrecht aan Duitsehland als groote
natie terug te geven.
De mate. waarin Ik dit levensrecht garan
deer, is bescheiden Wanneer 48 mlllloen
Engelschen aanspraak maken op het recht,
40.000 000 vierkante kilometer der aarde te
beheerschen, dan is het geen onrecht, wan
neer 82 millioen Duitschers het recht op-
eischen binnen 800.000 vierkante kilometer
te leven, daar hun akkers te bebouwen en
hun handwerk te verrichten en wanneer zij
verder eischen, dat men hun het koloniale
bezit teruggeeft, dat eens het hunne was,
dat zij niemand door roof of oorlog hebben
ontnomen, doch dat zij door koop, ruiling en
verdragen op redelijke wijze hebben ver
worven.
Bovendien heb ik bü alle eischen, die lk
heb opgesteld, steeds geprobeerd, de revisies
eerst te bereiken langs den weg van onder
handelingen.
Ik heb zeer zeker geweigerd het Duitsche
levensrecht aan eenig internationaal niet
bevoegd consortorium als onderdanig ver
zoek voor te leggen. Evenmin als ik ver
onderstel, dat Groot Brittannlë om de eer
biediging van zyn levensbelangen verzoekt,
evenmin moet men hetzelfde verwachten
van het nationaal-socialistische Duitseh
land Ik heb evenwel, dat moet ik hier
plechtig verklaren, den omvang buitenge
woon beperkt Ik heb in het bijzonder overal,
waar ik niet de natuurlüke levensbelangen
van mijn volk bedreigd zag, het Duitsche
volk zelf aangeraden zich bescheiden te be-
toonen en afstand te doen. De Duitsche
eischen, aldus vervolgde Hitier, zijn zeer
duidelijk en nauwkeurig gesteld. Het doel
der buitenlandsche politiek van het rijk was
evenwel in geen geval anders dan het Duit
sche volk het bestaan en daarmede het
leven te garandeeren. Het is een geluk voor
de menschheld en geen ongeluk, dat het mü
gelukt is zonder binnenlandsch politieke
belasting yan vreemde staatslieden de
dwaaste onmogelükheden van het verdrag
van Versailles op vreedzame wüze ter zijde
I te stellen
Dat dit voor zekere belanghebbenden
smartelijk kon zijn, Is natuurlijk, Doch des
te grooter is wel de verdienste, dat de
nieuwe regeling ln alle gevallen, met uitzon
dering van de laatste, zonder bloedvergieten
werd voltrokken, doch ook de laatste her
ziening van het verdrag had evenzeer langs
vreedzamen wes kunnen worden voltrokken,
j indien nitt de door mij genoemde omstan
digheden tot het tegendeel hadden geleid.
Bibliotheken van
Ds Joh. W. Groot Enzerink,
Prof. Dr W. Nolen
(Ingez. Med.)
een traditioneeien band van nauwe en har
telijke vriendschap, die sedert Jaren be
staat. Ook hier zijn de grenzen onveran
derlijk.
8. Slowakije heeft zelf tot Duitsehland
den wensch gsrioht om hulp bü gelegenheid
van zün ontstaan. Zün zelfstandigheid
wordt door het Rük erkend en niet aange
tast. Ik heb, te zanten met den Duce, een
wüziging tot stand gebracht in de verhou
ding van het Rük tot Italië. De tusschen de
bejde landen bestaande grenzen zijn door
beide rüken plechtig als onveranderlük
erkend.
Iedere mogelükheid van belangentegen
stellingen van territorialen aard werd uit
geschakeld. Van de tecniTtanders uit den
wereldoorlog zün hartelijke vrienden ge
groeid. Het bleef niet bü een normaliseering
der betrekkingen, doch heeft geleid tot het
sluiten van een nauw pact. gebaseerd op
wereldbeschouwing en politiek, dat tot een
sterk element is geworden van de Euro
peesche samenwerking.
GEEN EISCHEN T.A.V. FRANKRIJK.
Ik heb evenwel vooral alles gedaan om
de verhouding tot Frankrijk te verbete
ren. Ik heb hier in uiterste duidelijkheid
eens de Duitsche eischen gepreciseerd
en ik ben van deze verklaring nimmer
afgeweken. Nadat Frankrijk het pro
bleem van de teruggave van het Saar-
gebied op loyale wijze had opgelost, is
iedere Duitsche eisch ten aanzien van
Frankrijk weggevallen en zal ook niet
meer naar voren worden gebracht. Dit
beteekent; „Ik heb besloten het pro
bleem Elzas-Lotharingen zelfs niet
meer ter sprake te brengen. Ik heb de
beslissing van het jaar 1919 aanvaard
en gal niet vroeger of later wederom eeD
bloedigen oorlog aanvaarden voor een
vraagstuk, dat in geen verhouding staat
tot de Duitsche levensnoodzakelijkheid,
doch dat wel in staat is iedere tweede
generatie in een onzaligen strijd te ver
wikkelen.
Frankrijk weet dit en het is niet moge-
Ujk. dat een Franseh staatsman opstaat en
verklaart, dat ik ooit Frankrijk een eisch
heb gesteld, welke niet vereenigbaar was
met de Fransehe eer of de Fransche belan
gen. Wel heb ik steeds gevraagd, de oude
vüandschap voor altüd te begraven en de
beide volken met hun groot historisch ver
leden den weg tot elkander te laten vinden.
Ik heb in het Duitsche volk alles gedaan om
de gedachte aan een niet te veranderen er-
fehjke vüandschap uit te roeien en In plaats
hiervan de achting voor de groote prestaties
van het Fransche volk te planten, evenals
iedere Duitsche soldaat de grootste achting
bezit voor de prestaties van het Fransche
leger.
POGINGEN TOT EEN ENGELSCIl-
DUITSCHE VRIENDSCHAP.
Mijn pogingen een overeenstemming
tusschen Engeland en Duitsehland, ja
zelfs een Duitsch-Engelsche vriendschap
tot stand te brengen, waren zeker niet
minder. Het is een doel van mijn leven
geweest, deze beide volken niet alleen
langs den weg van het verstand, doch
ook van het gevoel nader tot elkaar tc
brengen. Het Duitsche volk is mij op
dezen weg gewillig gevolgd,
Wanneer mün pogen mislukte, dan is dit
slechts omdat een deel van de Britsche
staatslieden en journalisten mü persoonUjk
een hevige vüandschap toedroeg. Zü ver
borgen niet, dat hun eenig doel was, om re
denen, die voor ons onbegrijpelUk zün, bü
de eerste de beste gelegenheid wederom een
strijd tegen Duitsehland te beginnen. Hoe
minder zakelijke oorzaken deze mannen
kunnen aanvoeren, des te meer pogen zij
met holle frasen en beweringen hun optre
den te motlveeren.
Ik geloof ook thans nog, dat een wer-
kelljke vrede In Europa en de wereld
kan bestaan, wanneer Duitsehland en
Engeland tot overeenstemming komen.
ORDENENDE TAAK DER DUITSCH-
RUSSISCHE OVEREENSTEMMING.
Tenslotte heb lk gepoogd, de betrekkin
gen tusschen Duitsehland en de Sovjet-Unie
op een vriendschappelljken grondslag te
brengen Dankzü den gelijken gedachtengang
van Stalin, is thans ook dit gelukt. Alleen
hü, die ordelUke toestanden In Europa haat
en wanorde verlangt, kan deze handeling
veroordeelen. Vóór het aanvaarden van de
macht verzonk niet alleen Duitsehland, doch
ook dc omliggende mogendheden in een
troostelooze werkloosheid De levensstand
aard daalde en ellende en nood waren de
gevolgen. Geen buitenlandsch staatsman
kan ontkennen, dat het niet alleen in het
oude Duitsehland, doch ook In de hiermede
vereenigde gebieden gelukt is, dit verval tot
staan te brengen. Hiermede is bewezen, dat
Midden-Europa slechts levensvatbaar is,
wanneer het aaneengesloten is. en dat hü.
die het verdeelt, een misdaad begaat aan
mlllloenen menschen.
Een einde te hebben gemaakt aan deze
misdaad is geen woordbreuk, doch mün eer,
mün trots en een groote historische presta
tie. Noch het Duitsche volk, noch ik hebben
den eed op het verdrag van Versailles afge
legd Ik heb alleen den eed afgelegd op het
welzün en ook dat van hen die het lot in ons
en van Mr L. Ch. Besier,
Mr I. D. Treslinq, Mr W. J. O.
Hattink e.a.
(Ingez. Med.)
levensgebied heeft geplaatst en daardoor
onverbrekehjk met ons eigen welzün verbon
den zün. Voor hen allen de bestaanmogehjk-
beld en daarmede het leven te verzekeren,
is mün eenige zorg.
Dc poging om myn optreden te becriti-
seeren, te beoordeelen of van de hand te
wyzen. is niet geschiedkundig en laat mü
persoonlük üskoud.
Bovendien heb ik bü iedere herziening
van te voren gepoogd langs den weg van
onderhandelingen te bereiken, hetgeen
noodzakelük was. Dit is mü in een reeks van
gevallen ook gelukt. In andere gevallen werd
evenwel mün wensch tot onderhandelen uit
gelegd als zwakte en derhalve van de hand
gewezen. Ook thans lees ik in de buiten
landsche kranten, dat iedere poging een
vreedzame regeling tot stand te brengen
tusschen Duitsehland aan de eene züde en
Engeland en Frankrijk aan de andere züde
uitgesloten Is en dat een voorstel ln deze
lichting slechts bewijst, dat ik vol angst de
ineenstorting van Duitsehland voor mü zie
en dat ik slechts uit lafheid of uit een
slecht geweten handel.
Wanneer ik toch mün gedachten omtrent
dit vraagstuk bekend maak, dan geld ik dus
ln het oog van deze lieden als een lafaard
of als een vertwijfelde. Mijn prestige is
evenwel groot genoeg om mü dit te kunnen
veroorloven Uit den verderen loop der din
gen zal blijken ot ik werkelijk uit angst of
vertwüfeling streed. Op het oogenblik kan
ik slechts betreuren, dat de lieden, die in
hun bloeddorst niet genoeg oorlog kunnen
zien, helaas niet daar zün, waar dc oorlog
werkelijk wordt uitgevochten en ook niet
daar waren, waar geschoten werd.
OORLOG IN HET WESTEN LOST
GEEN PROBLEMEN OP.
Ik geloof evenwel ook om andere redenen
mijn stem te moeten verheffen; lk geloof te
mogen spreken en antwoorden in naam van
hen. die de levende substantie vormen voor
de Reesteltike bezigheden van hen, die het
doel van den oorlog hebben gesteld. Het
werkt belachelük wanneer een staatsman of
een journalist ln gloeiende bewoordingen
eischt. dat het regime in een ander land
in naam van de democratie of iets dergelijk
vernietigd moet worden. De uitvoering van
deze roemvolle woorden is iets anders. Zes
weken, neen, veertien dagen trommelvuur
en de heeren oorlogspropaeandtsten zouden
snoedig tot een andere opvatting komen.
Zü spreken steeds over noodzakelük politiek
wereldgebeuren, doch zij kennen den mili
tairen loop der dingen niet. Ik ken ze zoo
veel beter en acht het mijn plicht te spreken.
Waarom zou in het Westen oorlog
worden gevoerd? Om Polen te herstel
len? Het Polen van het verdrag van
Versailles zal nooit meer opstaan. Dit
garandeeren Iwee der grootste staten
der aarde. De uiteindelijke ordening van
dit gebied, het vraagstuk van (lit herstel
ven een Poolsehen slaat, kan niet wor
den opgelost door een oorlog in het
Westen, doeh alleen door Rusland en
Duitsehland.
Overigens zou hel uitschakelen van
der-e beide staten niet een nieuwen
staal doen ontstaan, maar alleen een
ahsolulen chaos.
De vrs ukken die hier opgelost moeten
worden zijn een arbeid van tientallen ja
ren en dit kan niet geschieden aan de con-
2—4
