Nieuws
uit de Filmwereld
Engelsche ideeën voor een
vredesvoorstel voor den oorlog
Ritmeester
Kom binnen George!
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 19 Augustus 1939
Derde Blad No. 24356
Barbara Read:
een nieuwe verschijning
80ste Jaargang
i BUITENL. WEEKOVERZICHT
Beslissingen naderen
BOEKHOUDEN, TYPEN. STENO, OPLEIDING PRAKTIJK DIPLOMA'S
HOOGSTRATEN's BOEKHOUDBUREAU, Plantsoen 29, Tel. 25754, Leiden
Gaat de Co alitie op zoek naar een
constructief programma
sfgareri
Dagbladreclame
is niet te vervangen
CORRESPONDENTIE
Over één kwestie is men het momenteel
wel eens, ai is er nergens verheugenis: we
naderen zeer belangrijke beslissingen! Het
is vijf minuten voor twaalf, schreef de Ita-
liaansche pers zelfs.
Het vredesaccoord blijft overal klinken.
Niemand wenscht den oorlog, zoo heet het
allerwege, maar wat wordt er dan in feite
gedaan om dezen schrik der menschheid
tegen te gaan' Is de wereld dan werkelijk
in een gekkenhuis beland?
Van Duitsche zijde ziet men meer en
meer het spel spelen, dat vlak voor den
coup in Tsjecho-Slowakije werd gespeeld.
Van Duitsche zijde wordt niet meer ge-
eischt de terugkeer van Danzig, daarnevens
wordt nu ook gesteld overgave van den
corridor, waardoor Duitschland een directe
verbinding zou krijgen met Oost-Pruissen.
De eischen worden verhoogd. Daarne
vens hoort men weer van mishandeling
der Duitsche minderheid in Polen, zulks
langs de langzamerhand welbekende wij
zen. De Duitsche pers laat daarbij geluiden
hooren, die doen denken aan behandeling
van de Dultschers alsof Polen een land is
van barbaren en woestelingen. Men kent
nu wel den gang van zaken in dezen.
En bleef het nu nog maar tot het elkaar
toebrengen van speldeprikken wat op
zich zelf al erg genoeg zou zijn, gelet op
de omstandigheden, omdat iedere kleinig
heid de ergste gevolgen kan hebben doch
meer en meer nemen over en weer de
maatregelen den omvang aan van oorlogs
voorbereiding. De grenzen worden gesloten,
troepentransporten nemen den vorm van
directe gereedmaking aan, de linies zijn be
zet En wat de souvereiniteit van Slowa
kije waard is, bewijst het jongste besluit
van Berlijn om dit land in wezen geheel
tot opmarschgebied van de Duitsche troe
pen te verklaren, want daarop komt nèer
het z.g. Duitsch-Slowaaksch verdrag, waar
bij Duitschland de militaire bescherming
van Slowakije op zich neemt.
Duitschland wil, daaraan valt moeilijk
meer te twijfelen, trots alles doorzetten in
ouden geest. Danzig zou immers nog dit
jaar Duitsch zijn, verzekerde Goebbels uit
naam van den Fuehrer!
Algemeen ziet men de dreiging, doch men
staat er blijkbaar machteloos tegenover,
■want van ernstige pogingen om den loop
van zaken te stuiten, verneemt men niet.
Moeilijk is toch als zoodanig op te vatten
het gerucht over een Itallaansch plan voor
een conferentie van vier. Het is daarmede
trouwens een vreemd geval, want is dit
gerucht ooit ernstig te nemen geweest?
Het heette, dat na de conferentie te Salz
burg en Berchtesgaden, waar Ciano zou
hebben aangedrongen op matiging, dit idee
naar voren zou zijn gekomen. In zooverre
bevat het gerucht eenige mogelijke kern
van juistheid, dat Mussolini, zooals men
weet, altijd een voorstander is geweest van
een dergelijke politiek, doch daarnaast
was het zoo kinderlijk naïef, dat men aan
politici van ernstigen wille niet het geloof
aan een dergelijken stap op dit oogenblik
mag toedichten, het zou immers getuigen
van een te groote domheid of van on
benul, men vergeve ons dit woord.
Hoe zou Engeland in de huidige omstan
digheden, waar het Polen zelf de beslissing
heeft gelaten over de vraag, of het zijn
zelfstandigheid bedreigd ziet, dit land ter
zijde kunnen stellen? Hoe zou Engeland de
sovjets buiten kunnen sluiten, nu het daar
mede ernstige onderhandelingen heeft in
geluid, die, zelfs Berlijn en Rome maken
zich daaromtrent geen illusies meer, tot
een verdrag zullen voeren? Dat zou gelijk
zijn aan het uitspreken van een doodvonnis
over de pogingen Rusland op te nemen in
het vredes-offensiefHoe zou Engeland de
allures van een tweede Muenchen zoo grof
op zich kunnen nemen, hetgeen beslist zou
leiden tot den directen val van het kabi
net Chamberlain, waartegen het wantrou
wen toch al groot blijft, zoodat de aan
drang om Churchill, die pas de geheimen
der Maginot-linie mocht bezichtigen, in
de regeering op te nemen, eerder
toe- dan afneemt? Gezwegen nog van het
te hoop drijven van alle kleinere en kleine
landen, die er uit den aard der zaak niet
voor voelen zich geheel door de grooten te
doen bevelen
Men vergeve het ons, doch wij zien er
zelfs eerder een poging in om de kwesties
nader toe te spitsen! En dat is dan onte
genzeggelijk ook het geval geweest, want
naast de Engelsche afwijzing staat de Duit
sche De Duitsche pers heeft ronduit
verklaard, dat over Danzig geen compromis
mogelijk is, evenmin als over den corridor,
de Duitsche „eer" staat dat niet toe! Daar
mede zijn we verder van huis dan ooit te
voren. Ieder weet toch wat het wil zeggen,
als de „eer" in het geding wordt gebracht!
Het gerucht van de conferentie yan vier
heeft dan ook de wereld achterop gehol
pen!
Overigens staan we voor vele nog onop
geloste raadselen. Zeker is, dat de Fuehrer
den Volkenbondscommissaris te Danzig
waarmede hij anders geen connecties
wenschte als vertegenwoordiger van een
lichaam, dat hij heeft afgezworen naar
Berchtesgaden ontbood. Wat daar precies
is voorgevallen, ligt nog verborgen, doch
daarover is men het eens. dat Hitler, zooals
bij dergelijke gevallen gewoonte is gewor
den, alleen aan het woord is geweest. Na
Burckhard's terugkeer te Danzig had de
reeds zoo vaak aangekondigde bespreking
plaats tusschen Greiser en Chodacki, waar
na de laatste te Warschau ging confereeren
met Beek. Ligt daarin nog kans op een
vreedzame oplossing? Er blijft slechts een
schamele hoop We zijn zoo langzamer
hand weer de spanningen van vorig jaar
September genaderd, doch zonder ernstige
kans op een tweede Muenchen!
Allerwege ziet men dan ook de militaire
toebereidselen voor een botsing zich ver
volmaken. Europa is thans tot de tanden
gewapend en gereed tot den strijd, waar
van ieder de gevolgen duidelijk Voor zich
ziet.
Maar leven we dan inderdaad in een
verdwaasde wereld?
En wat heeft de as voor met Hongarije?
De Hongaarsche minister van buitenland-
sche zaken, Csaky, heeft met den Duitschen
minister Frick geconfereerd; ook met von
Ribbentrop en Hitier zelf? Trots Duitsche
ontkenning, is de waarschijnlijkheid groot,
te meer. waar Csaky thans te Rome is ge
arriveerd. Wordt bedoeld dit land onder
oruk te zetten, zoo al niet tot meedoen,
dan tot bereidwillige neutraliteit?
Het vraagstuk van het Verre Oosten
komt tengevolge van de Europeesche drei
ging weer wat meer op den achtergrond.
In het begin van deze week verluidde, dat
Japan zoo half en half een militair ver
drag met de spil zou aangaan: een ver
bond tegenover sovjet-Rusland, maar geen
directe verplichtingen tegenover andere
landen! Berlijn en Rome zouden echter dit
halve ei aanvaarden Later is evenwel
gebleken, dat dit ook weer voorbarig was.
Japan stelt de beslissing uit en uit, blijk
baar rustig afwachtend, wat in Europa nu
in werkelijkheid zal geschieden, om pas
daarna zijn positie te bepalen!
De regeering te Tokio houdt de militai
ren in afwachting, gelijk Engeland blijk
baar op zijn beurt Tokio, want de bespre
kingen worden nog steeds niet hervat. Het
feit, dat Engeland echter blijft voortgaan
de Chineesche valuta te steunen, spreekt
boekdeelen omtrent de houding van Groot-
Brittannië in algemeenen zin! Welk besluit
niet genomen zal zijn zonder verzekerd te
zijn van de Instemming van Washington!
Wat beteekent In de tegenwoordige ver
houdingen de afkeuring van de mandaten-
commissie van den Volkenbond van het
Britsche Witboek Inzake Palestina? Wat
Condities Boekhouden f. 5.per maand
privaatles; f. 3.50 clubles, boeken gratis.
Typen of Steno f. 20.p. geheelen cursus
Typen en Steno tezamen f. 35 - p. cursus
Steno snelheden I 13 0
lettergrepen
per minuut.
4802
(Ingez. Med.)
Onze Londensche correspondent schrijft:
Reeds jarenlang is de wereld gewend ge
raakt aan een toestand waarin de dictator
schappen steeds het diplomatieke initiatief
nemen en de democratieën een zuiver de
fensieve houding handhaven. Ook de ge
beurtenissen van 15 Maart hebben daar
eigenlijk nog geen veranderin i"1 gebracht.
Het is waar, dat Engeland sindsdien nood
gedwongen het initirtief tot den opbouw
van een coalitie, of als men wil, vredes-
front, heeft genomen, maar ook deze maat
regel draagt in wezen nog een defensief
karakter. De coalitie beoogt per slot van
rekening niet meer dan het zijn leden mo
gelijk te maken zich met succes te verde
digen tegen de dynamische politiek van de
dictatorschappen. D--ze laatsten zijn het
nog steeds die eischen stellen en verande
ring in Europa's politieke constellatie
trachten te brengen. Zij zijn nog immer in
het offensief, evenals de houding van de
tegenstanders in wezen nog steeds defen
sief blijft.
Hoe lang zal deze toestand nog voortdu
ren? Het is in deze bewogen tijden natuur
lijk ten ecnen male onmogelijk hier een
antwoord op te geven. De diplomatieke
oorlog kan immers morgen aan den dag in
een gewapend conflict omslaan. Wanneer
ik derhalve in het hier onder staande
spreek over de aanwijzingen dat het diplo
matieke initiatief binnen eenigen tijd in de
handen van de democratieën zou kunnen
overgaan, is dit met het voorbehoud dat
al dergelijke berekeningen elk oogenblik
door de feiten achterhaald kunnen worden.
Niettemin is het feit dat er dergelijke aan
wijzingen bestaan de moeite van het ver
melden waard, want dat feit is zeer beslist
nieuw. Tot voor kort was er namelijk van
een ontwikkeling in deze richting niets te
merken. De Engelsche staatslieden hebben
sinds het begin van hun streven naar een
coalitie steeds steevast verklaard, dat zij
een zuiver defensieve politiek voerden. Hoe
wel zij het nooit met zoovele woorden ge
zegd hebben integendeel, zij hebben
herhaaldelijk betuigd dat zij maar al te
gaarne bereid waren te onderhandelen over
de redelijke grieven van de dictatorschap
pen was het toch volkomen duidelijk
dat hun coalitie niets anders was dan een
instrument om den bestaanden status quo
te handhaven. Het verzet tegen „agressie"
wat de coalitie mogelijk moest maken was
in werkelijkheid niets anders dan verzet
tegen een wijziging van den status quo, en
wel om de eenvoudige reden dat geen der
leden van de coalitie het zich bij de hui
dige positie van de balance of power kan
veroorloven het napoleontische Duitsch
land territoriale, strategische of economi
sche concessies toe te staan, die het nog
anders aanleiding zou hebben gegeven tot
groote beschouwingen, verzinkt thans vrij-
wel in het niet.
Vrede of oorlog deze vraag over-
heerscht en terecht alles!
sterker en gevaarlijker zouden maken dan
het reeds is.
Dadelijk bij het begin van den opbouw
van de coalitie echter zijn er reeds stem
men opgegaan die er op hebben gewezen
dat de coalitie met deze zuiver defensieve
houding er nooit in zou kunnen slagen een
duurzamen vrede te waarborgen. Zij heb
ben betoogd dat de wereld nu eenmaal een
levend organisme is, en dat men door zich
passief tegen elke verandering te verzet
ten de internationale spanning op den
duur eerder zou versterken dan opheffen.
De conclusie was derhalve dat de coalitie
om haar doel te bereiken niet alleen een
bolwerk tegen agressie, of liever gezegd
eenzijdige en met geweld doorgedreven wij
zigingen van den status quo, maar tegelij
kertijd een concreet programma moest op
stellen voor de regeling van Europa's groot
ste problemen. Alleen op die manier zou er
eenige kans bestaan het Duitsche en Ita-
liaansche volk ervan te overtuigen dat de
coalitie niet bedoeld is om hun van hun
levensrechten te berooven, maar dat de le
den van de coalitie in tegendeel ten volle
bewust zijn van de noodzaak van interna
tionale aanpassing en bereid zijn daarover
Een woord van
aanbeveling is
niet meer noo-
dig. De Ritmees
ter Ideaal is
alom bekend als
de ideale 8 ets.
sigaar.
1 te praten, kortom, de coalitie moest haar
vredesvoorwaarden bekend maken voor, en
niet na. dat de diplomatieke oorlog in een
militaire is verkeerd.
Vanzelfsprekend hebben de regeeringen
van de betrokken lande/i deze adviezen tot
nu toe nog niet kunnen opvolgen. Voor zij
over de opstelling van vredesvoorwaarden
konden gaan denken, moesten zij natuur
lijk eerst de coalitie van wie die vredes
voorwaarden zouden moeten uitgaan tot
een hecht bouwsel aaneen hebben gesloten.
Eerst daarna zou men over een constructief
vredesprogramma kunnen gaan denken.
Zooals gezegd, zijn er nu echter eenige aan
wijzingen dat het oogenblik om over de
constructieven kant van de coalitie te gaan
denken begint te naderen. Onder het pu
bliek en in de pers begint zich althans het
inzicht baan te breken dat, ook al zou de
coalitie erin slagen de dictatorschappen
van een gewelddadig doordrijven van hun
eischen terug te houden, de handhaving
van de huidige zuiver negatieve houding
op den duur tot een onmogelijken toestand
zou leiden. De voortzetting van den bewa
peningswedstrijd, die onvermijdelijk is, zoo
lang de internationale spanning niet wordt
opgelost, hetzij door een gewapend conflict,
hetzij door een vreedzame regeling, moet
vroeger of later tot een economische in
storting leiden, voor Engeland evengoed als
voor alle andere landen. Men zal moeten
kiezen: of men zal ten gronde moeten gaan
door een oorlog, of indien de gewapende
vrede zou worden gehandhaafd door een
economische instorting, of men moet het
op de een of andere manier eens worden.
Hoe diep dit inzicht is doorgedrongen moge
blijken uit het feit, dat men hier soms in
diplomatieke kringen min of meer ernstig
hoort spreken over de mogelijkheid dat En
geland bij een voortduren van den gewa-
penden vrede vroeger of later gedwongen
zou kunnen worden het initiatief te ne
men en Duitschland botweg voor de keus
te stellen: onderhandel met ons op deze
of gene wijze, of wij verklaren U den oor
log. Dat het inzicht veld wint dat de coa
litie vroeger of later althans een concrete
en constructieve poging zal moeten doen
om de bestaande spanning op te heffen,
beteekend natuurlijk nog niet dat er tus
schen de verschillende regeeringen reeds
van gedachten gewisseld wordt over de
punten en voorwaarden van een door de
coalitie voor te stellen vredesaanbod. De
uitwerking van een dergelijk programma
zal natuurlijk enorm veel voeten in de
aarde hebben, en zal dan ook nog wel een
heelen tijd op zich laten wachten. Het is
echter zeker niet zonder beteekenis. dat,
gelijk gemeld, een zoo invloedrijk blad als
de Times in een belangrijk hoofdartikel er
sterk op aandrong, dat de coalitie nu zoo
spoedig mogelijk een positief programma
moet opstellen en aan de wereld moet voor
leggen. Het zal interessant zijn te zien in
hoeverre deze oproep van dc Times een
weerklank zal vinden bij de regeering, waar
mee dit blad steeds een zoo nauw contact
onderhoudt.
(Nadruk verboden)
3534
(Ingez. Med.)
Abonné S. te L. Deze plaatsen zullen nader
door B. en W. worden aangewezen: momenteel
I is dit nog niet vastgesteld.
Barbara Read is een nieuwe verschijning op het witte doek. Haar sympathieke ver
tolking in de film „Sorority House" was aanleiding, dat haar een nieuwe belangrijk#
rol toebedeeld werd in de film „The Spellbinder" met Lee Tracy in de hoofdrol.
IN HOLLYWOOD ZIJN NOG VELEN
ONGEHUWD.
De vele ongehuwde actrices in 's werelds
grootste film-centrum behoeven nog niet te
wanhopen, want er zijn nog verscheidene
filmhelden ongetrouwd
Van aangebeden helden als Errol Flynn.
Tyrone Power en Robert Taylor zullen zij
echter moeten afzien. Hun hart is reeds
verpand.
Als men zoo eens rondkijkt, zou men
haast zeggen, dat er dit jaar meer onge
trouwde actrices in Hollywood te vinden
zijn dan dit in vroeger jaren het geval
was. Garbo gaat nog steeds haar eigen
weg. Nog enkele weken en de scheiding
tusschen Bette Davis en Harmon Nelson is
uitgesproken en ook zij is weer huwbaar.
Andrea Leeds en Son ja Hënie hebben ook
nog geen levens-partners gekozen. Ann
Sheridan. Priscilla en Rosemary Lane, die te
Hollywood meer en meer op den voorgrond
treden, wachten eveneens nog op den dag,
dat hun „Prins" zal komen
Olivia de Havilland heeft ook nog
steeds niet haar „ja" woord gegeven en
Margaret Lindsay, één van de rustigste en
beschaafdste actrices te Hollywood is nog
steeds ongetrouwd. En denkt U nu niet,
dat wy aan het einde zijnDoen wü nog
een greep: Loretta Young, Anita Louise en
Jane Wyman. kregen weliswaar aanzoeken,
doch hebben den „waren Jazef" nog niet
gevonden.
Marie Wilson ook niet, maar zij wil liever
nog een paar jaar wachten.
Ook de mannen schijnen eenigszins
huiverachtig tegenover het huweiyk te
staan. George Brent, Cary Grant en
Brian Aherne, de laatite, met of zonder
„Juarez-bakkebaardjes" zijn nog steeds
vrij.
Maar er mag dan op het oogenblik een
tekort aan mannen te Hollywood zyn. die
trouwen willen, een nieuwe generatie komt
snel op. Noemen wy slechts Ronald Reagan
en Jeffrey Lynn- Vrijgezellen vindt men in
elke studio Wayne Morris is getrouwd,
John Howard daarentegen niet.
Als men de artisten van alle tc Holly
wood gevestigde stud'O's by elkander
voegt, komt men tot de conclusie, dat on
geveer de helft getrouwd en de andere
helft ongetrouwd is. een toestand welke
onhoudbaar schijnt, doch Hollywood vaart
er wel bij.
George O'Brien bezoekt een cowboy-café in de nieuwe RKO-film „Timber Stampede."
Het is een der sensationeele scènes in deze spannende actie-film.
