H.C. ANDERSEN
W'1
Koerswijziging in de Duitsche
jodenpolitiek
Nieuwe wrijvingen tusschen
Japanneezen en Britten
Victoria-Water
LEIDSCH
DAGBLAD - Derde Blad
Vrijdag 14 Juli 1939
Terwille van betere emigratie-mogelijkheid
Veel zorg voor onderwijs
en vakopleiding
Britsch protest door Japan afgewezen
Onze Berlijnsche correspondent schrijft
ons d.d. gisteren:
Het zomert ln Berlijn. De parken, groene
eilanden te midden van de grauwe huizen
zee der mlllloenenstad. zijn overbevolkt
als het Noordzeestrand op een moolen
Zondag. De kwistig rondgestrooide ban
ken zijn onzichtbaar onder de moeders met
kinderen en de krantenlezende gepenslon-
neerden, die ze overbelasten. De wankele
tuinstoeltjes, die men voor vijf penning
per uur kan huren, zijn alle bezet. Slechts
twee, drie banken staan leeg en verlaten
Het zijn de moioste banken van heel het
park. want men heeft ze pas geschilderd
Ze vallen op, omdat ze eigeel zijn, terwijl
de andere banken de gebruikelijke groene
kleur hebben. Midden op de leuning staan
de drie woorden: Nur für Juden! Alleen
voor joden I
De joden maken er echter geen gebruik
van, bang als ze vermoedelijk zijn, een
voorwerp van de algemeene nieuwsgierig
heid en misschien ook van den openlijken
spot te worden. Wat zou er nu echter ge
beuren aLs er eens een ariër op ging zit
ten? we hebben de proef op de som geno
men en zijn op ons dooie gemak op zoo'n
bank gaan zitten, waarbij wij dan pro
beerden, het fatale opschrift zooveel mo
gelijk met onzen rug te bedekken. Het re
sultaat was verrassend, vijf minuten later
kwam er een heer naast ons zitten, die een
gezellig praatje begon, waaruit bleek, dat
hij lid van de Partij was. Daarbij bleef het.
Nu en dan wierpen voorbijgangers speel-
sche blikken in onze richting, doch nie
mand zei een woord, hoogstens grinnikte
men een beetje.
„Joden ongewenscht", „Joden worden
niet bediend", „Voor Joden verboden toe
gang". dergelijke opschriften vindt men
in heel Duitschland op café's en restau
rants, winkels, kantoren, werkplaatsen enz.
Deze opschriften, die aanvankelijk op
groote plakkaten voorwamen, die aan den
buitenkant van de ramen en dus kennelijk
niet door de eigenaars der betreffende za
ken waren aangebracht, doch die men
sindsdien gedwee op zijn ruiten heeft, laten
schilderen, hebben weinig practische be-
teekenls. Het is ons namelijk nog nooit op
gevallen. dat een jood de deur gewezen
werd: Integendeel, zien we schier dagelijks,
hoe men ze even voorkomend als den eer
sten den besten ariër bedient, waarbij ze
dan voorzichtigheidshalve met een luid
„Heil Hitler" begroet worden, wat den
ketlner of den winkelier ln laatste instan
tie nog altijd de mogelijkheid laat, te be
weren. dat hij zijn klant niet voor een Jood
gehouden had. Er zijn ook tal van café's
en restaurants, die een uitsluitend Jood
sche cliëntèle hebben. Hier zijn de Joden
nog echt ..onder elkaar", zooals ze dat vroe
ger in tal van koschere gelegenheden
waren.
Naar verluidt, en dit wordt ook offi
cieel beweerd ls er in Duitschland een
groot aantal zuiver Joodsche lokalen, doch
tot nu toe is het ons nog steeds niet ge
lukt, er daarvan één te ontdekken. Waar
mee we natuurlijk niet willen beweren, dat
ze niet zouden bestaan, maar het aantal
ervan lijkt ons toch wel verre overdreven.
HEIMELIJKE HULP AAN DE
JODEN.
De tijd, dat arische vrouwen voor een
Joodsche buurvrouw boodschappen gingen
doen. omdat geen winkelier haar wilde of
durfde leveren, is voorbij. De Joodsche
vrouwen kunnen zelf weer gaan winkelen
en van de magazijnen, waar indertijd door
Joodsch personeel alleen maar aan Joden
het weinige verkocht werd, dat het Derde
Rijk voor dergelijke instellingen bereid was
te reaerveeren. hoort men niets meer.
Alleen hebben vele Joden, nu hun alle
mogelijkheden ontnomen zijn om in hun
levensonderhoud te kunnen voorzien, ter
wijl de kapitaalkrachtigen onder hen hun
contante middelen grootendéels hebben
moeten afstaan, met ernstige flnancieele
moeilijkheden te kampen, welke dikwijls
een zoodanlgen omvang aannemen, dat zij
beslist te weinig hebben om te leven, ook
a: blijft er dan nog te veel over om te
sterven.
Het is opmerkelijk, hoe dergelijken on-
gelukkigen. vooral in de volkswijken, van
allerlei wordt toegestopt. Een ieder voelt
zich gedrongen, het 2ljne bij te dragen om
het lot zijner medebewoners in hetzelfde
huis te verzachten Het behoeft wel geen
betoog, dat deze weldadigheid alleen in de
duisternis van den avond bedreven wordt,
want. niemand zou er gaarne op betrapt
worden, dat hy .samenneult" met Joden!
Intusaehen schijnt het Derde Rijk zoo
langzamerhand Ingezien te hebben, dat
zijn Jodenpolitiek, al stemt ze dan
misschien voor honderd procent over
een met de nationaal-soclallstische be-
ginselen, volkomen op den verkeerden
weg is, wanneer men de zaak van den
practischen kant bekijkt.
Het was een klein kunstje om een min
derheid, welke slechts een zeer gering per
centage van de total bevolking uitmaak
te. volkomen te ondei drukken, haar invloed
oo rik gebied te veri.ietigen, haar elke be
staar mioge'ijkheid te ontnemen en haar
leden tot paria's te degradeeren, maar
d.-armee was het Joodsche vraagstuk niet
uit de wereld geholpen. Duitschland wil de
Joden geheel kwijt De Duitsche Joden
en zij, die door de nieuwe bepalingen sta-
tenloos geworden zijn, zullen het Derde
Rijk goedschiks of kwaadschiks hebben te
verlaten. Ten opzichte van Joden, die een
buitenlandschen pas in hun zak hebben,
legt men nog een zekere verdraagzaam
heid aan den dag, maax lang zal dit niet
meer duren, en voorzoover het Derde Rijk
het in zijn macht heeft, hun het leven in
Duitschland onmogelijk te maken, laat
men geen middel onbeproefd om ze ertoe
te bewegen, het stof van het ongastvrije
Duitschland zoo spoedig mogelijk van hun
voeten af te schudden.
MOEILIJKE EMIGRATIE.
Wat de Duitsche Joden betreft, het
wordt steeds moeilijker, deze te loozen.
De landen, die zich bereid hebben ver
klaard. een aantal Joodsche vluchtelin
gen op te nemen, schrikken er meer
en meer voor terug, nog méér Duitsche
Joden toe te laten, nadat ze de oor
spronkelijk vastgestelde getallen reeds
herhaaldelijk hebben verhoogd.
Er bestaan inderdaad nog mogelykheden
om hier en daar grootere contingenten
Joden onder te brengen. De staten, die er
eventueel geen bezwaar tegen zouden heb
ben, dat zich op hun territorium Joodsche
nederzettingen vormen, zijn er echter in
den regel niet toe over te halen, hun
grenzen open te stellen voor menschen, die
niets anders meebrengen dan hoogstens
eer. beetje goeden wil. maar geen enkel
soort van vakkennis en geen rooien cent.
DE REGEERING GAAT ZORGEN
VOOR DE JODEN.
Nolens volens heeft het nationaal-so-
cialistisch bewind het besluit geno
men, zich hierbij neer te leggen. Voort
aan zal er groote zorg worden besteed,
ten eerste aan de intellectueele ont
wikkeling van de Joden, waarbij vak
onderwijs een belangrijke rol zal spe
len, ten tweede aan de uitrusting van
Joodsche emigranten met een kapi
taaltje, dat toereikend is om zich door
den eersten moeilijken tijd heen te
slaan.
Te dien einde heeft men een Ryksver-
eeniglng voor de Joden in Ruitschland op
gericht, waarvan alle Duitsche en staten-
looze ln Duitschland wonende Joden auto
matisch lid worden, behalve wanneer zy
met een arische vrouw gehuwd zyn en
kinderen hebben, die niet als Joden gelden
bastaarden iDeze laatster zullen ln de
Duitsche volksgemeenschap geduld worden,
omdat men hun Duitsche vrouwen en hun
onder zekere restricties als Duitschers gel
dende kinderen voor het harde lot, van den
verschoppeling wil bewaren.
DE JODEN MOETEN ZELF
BETALEN.
De oprichting van deze Ryksvereenlging
heeft ten gevolge, dat practlsch alle Jood
sche organisaties worden ontbonden en
opgeheven. Haar bezittingen vervallen ln
den regel aan de Ryksvereenlging, terwyl
het beetje vermogen, waarover ze nog be
schikken, gewooniyk door den staat in be
slag genomen zal worden. De Ryksvereenl
ging neemt heel het Joodsche schoolwezen
voor haar rekening. Onder de controle van
den staat zal ze ervoor dienen te zorgen,
dat den Duitschen Joden een goede school-
sche vorming wordt verstrekt, terwül ze
tevens grondig een vak hebben te leeren.
Voorts is het de taak der Ryksvereenlging.
zich door emigreerende kapitaalkrachtige
Joden een deel van hun vermogen te doen
overmaken en op die manier een fonds te
vormen, waaruit zy emigreerenden minver
mogenden Joden een bescheiden kapitaal
tje ter beschikking kan stellen, Ditzelfde
fonds zal er bovendien nog voor moeten
zorgen, dat Joden in Duitschland. die op
de publieke weldadigheid zyn aangewezen,
niet langer ten laste vallen aan het Rijk,
Het is buiten kijf, dat Duitschland door
dezen nieuwen maatregel van zijn tot
nu toe gevolgde gedragslijn afwijkt.
Tot dusver streefde men er naar, van
de Joden een minderwaardige volks
groep te maken, die geleidelijk vanzelf
zou verdwijnen. Thans wil men hen
wapenen met parate kennis en hun
bewust de middelen verschaffen om el
ders een nieuw bestaan op te bouwen.
Men schrikt er zelfs niet voor terug,
den bescheiden deviezenvoorraad aan
te spreken om den Joden, die emigree-
ren, aan geld te helpen. Het is inder
daad een enorme koerswijziging in de
nationaal-soclallstische Jodenpolitiek,
ook ai zit er dan het weinig nobele
motief achter, dat men deze minder
heid ten koste van alles kwijt wil.
Nog één vraag blijft er Intusaehen onbe
antwoord: waar denkt men het kapitaal
vandaan te halen, waarover de Rljksver-
eeniging der Joden in Duitschland nood-
zakelijkerwyze zal moeten beschikken?
Men heeft de Joodsche volksgroep reeds op
olie mogeiyke manleren geplukt, ook de I
nieuwe maatregel gaat weer met onteige
ning en in beslagneming gepaard. Gelooft
men werkelyk, dat het Joodsch vermogen
in Duitschland zoo grenzenloos is, als ze
kere propagandistische cyfers wel eens
moesten suggerêeren?
(Nadruk verboden;.
Domei meldt uit Tokio, dat uit China
opnieuw berichten binnen komen over
wrijving tusschen Japanners en Brit
ten,
In een telegram uit Sjanghai wordt
gemeld, dat de Japansche legcrauto-
riteiten te Sjanghai het Maandag door
de Britten ingediende protest met be
trekking tot de isolecring van drie on
der Britsche leiding staande fabrieken
hebben afgewezen.
Volgens het telegram zyn prikkeldraad
versperringen opgericht rond de Chuntah
Spinning and Weaving Company Ltd, de
Zoongssing Cotton Mills en de China Car
and Foundry Company Ltd. die niet eerder
verwyderd zullen worden aleer de Britsche
autoriteiten op bevredigende wyze geant
woord zullen hebben op de Japansche nota
van November j.l. ten aanzien van deze
fabrieken.
Toenterytd, aldus Domei, hadden de lei
ders van de Chuntah en de Zoongsing den
Japanschen legerautorltelten verzocht toe
te staan dat veertig fablreksarbelders weer
te werk zouden worden gesteld by deze
twee ondernemingen, die gevestigd zijn aan
den noordelijken oever van de Soetsjau-
kreek in het onder Japansche controle
staande gebied.
VIER VOORWAARDEN.
Verklaard werd, dat het verzoek zou kun
nen worden Ingewilligd onder de volgende
voorwaarden, welke noodlg werden geacht
voor de handhaving van orde en recht in
het bewuste gebied.
1. De Chlneesche arbeiders der beide fa-
blieken mogen alleen zekere aangegeven
wegen en bruggen passeeren, wanneer zy
naar hun werk gaan of van hun werk te-
rugkeeren.
2. Er mogen geen nieuwe bruggen wor
den gebouwd over dc Soctsjau-kreek.
3. Het Britsche consulaat-generaal moet
certificaten afgeven aan de arbeiders.
4. De Japansche militaire autoriteiten
zullen de passen Intrekken, indien de maat-
schippy nalaat de bovengenoemde voor
waarden in acht te nemen of indien de
legerautoriteiten dat om een andere reden
noodlg achten.
DE BRITTEN NEGEERDEN DE
VOORWAARDEN.
Volgens het telegram hebben de Britten
de Japansche voorwaarden genegeerd en
jor.ken over de Soetsjan-kreek laten varen
om de Chlneesche arbeiders van en naar
de fabrieken te laten gaan.
Ten einde de binnenkomst van antl-
Japansche terroristen tegen te gaan en de
orde en vrede te handnaven, hebben de
Japanners onlangs de beide fabrieken en
de nabUgelegen fabriek der China Car and
Foundry Cy. door een prikkeldraadversper
ring afgesloten.
PROTEST VAN DEN BRITSCHEN
CONSUL-GENERAAL.
De Britsche consul-generaal heeft een
protest by de Japanners ingediend Hij ver
klaarde, dat de voorwaarden, gesteld in de
nota van November onaanvaardbaar waren
en dat de oprichting van een prikkeldraad
versperring een vijandige daad was.
JAPANNERS PROTESTEEREN.
Uit Tientsin wordt gemeld, dat een
Britsch stoomschip zich Maandag zou heb
ben gemengd ln de Japansche inspectie
van ae scheepvaart op de Pal-rivier, toen
het twee Chineezen oppikte, die van een
geheimzinnige jonk waren gedoken, toen
Japansche
den.
ambtenaren deze jonk nader-
Het verluidt, dat de Japanners by de
plaatselyke Britsche diplomatieke ambte
naren krachtig zullen protesteeren. daar
gezien is, dat de zeelieden de Chineezen
by hun ontsnapping hebben geholpen.
De anti-Brltsche stemming te Tientsin
is toegenomen. 2000 employé's van den
spoorweg van Peiping naar SJanghaikwan
hebben in het Peianingpark vergaderd en
een anti-Brltsche organisatie opgericht.
Uit Kaifeng wordt gemeld, dat het ver
trek van Britsche onderdanen uit de pro
vincie Honan slechts een kwestie van
tyd is.
Volgens dit bericht zouden de Chlnee
sche studenten, de Britsche scholen en het
personeel en de patiënten van Britsche
ziekenhuizen ln deze provincie hebben ver
laten.
GEZOND EN GENEESKRACHTIG.
3397 flngez. Med.)
De Japanners hebben Loean, een strate-
gisch belangryke stad ln het Z.-O. der
provincie Sjansi bezet.
DE TOESTAND TE TSINGTAU,
De Britsche torpedojager „Diamond" is
te Tslngtau aangekomen, om het Britsche
oorlogsschip dat naar Hongkong ls vertrok
ken, te vervangen.
In Japansche kringen wordt aangespoord
tot. een boycot van alle Britsche goederen.
De Britsche koopvaardyschepen, welke de
haven van Tslngtau binnenvaren worden
minstens 24 uur ln quarantaine gehouden
door de Japanners, onder het voorwendsel
van gezondheidsmaatregelen', één Britsch
schip werd zelfs drie dagen vastgehouden.
Een andere vorm van plagerij ls het wei
geren van watervoorziening aan de nieuwe
huizen aan de haven, welke meest Britsch
eigendom zyn.
DE VERKLARING VAN WANG
TSJING WEI.
De Chineesche oud-premier Wang Tsjing
Wel, die genoemd wordt als het toekom
stige hoofd van de nieuwe federale regee
ring van het door Japan bezette deel van
China, heeft verklaard:
„Ik. ben thans vast besloten, den weg te
bewandelen, welke leidt naar de wederop
standing van China en naar het herstel
van Oost-Azlë."
Hy heeft voorts verklaard, dat China ge
doemd ls. de nederlaag te ïyden Daarom
moet een gemeenschappeiyke Chlneesch-
Japansche diplomatieke en militaire poli
tiek gevoerd worden, om te geraken tot
economische samenwerking op basis van
geiykheid, doch de gemeenschappeiyke be
langen van de belde landen zouden hun
souvereinitelt nooit in gevaar brengen.
Zulk een eensgezindheid zou, naar Wang
Tsjing Wei beweert, nooit de rechten en
belangen van derde mogendheden bena-
deelen.
BESPREKING TUSSCHEN CRAIGIE
EN ARITA.
De woordvoerder van het Japansche mi
nisterie van Bultenlandsche Zaken heeft
medegedeeld, dat de Britsche ambassadeur
Cralgie is uitgenoodigd om morgenoch
tend Arita te ontmoeten.
Het doel dezer ontmoeting, die ln Arlta's
woning plaats vindt, zal zijn, Inleidende
officieele besprekingen te voeren over den
toëstand te Tientsin.
P.LxT tmSiJr-.
CopyrlfSl P. I. 8. 00* 6 Cop«nho?efl
Daar, in het bosch, zag zij iets glinsteren tusschen de boomen, en 11 Maar bet was niet dè maan; het was de oude soldaat met zyn
ze dacht, dat het de maan was, want het leek wel een gezicht. wonderlijk lange baard. Hy knikte, en knikte, en zei: „Kyk toch
eens, wat een mooie dansschoentjes 1"
Toen begon ze bang to worden, en probeerde de roode schoentjes
uit te schoppen; maar die zaten vast. Zij rukte uit alle macht,
maar de schoentjes waren aan haar voeten vastgegroeid...... En nu
bleef ze dansen; dansen moest ze over velden en weiden, in regen
en zonneschijn, overdag en bij nacht; maar als het vae,
was het allerverschrikkelijkst!
Zij danste het open kerkhofhek binnen, maar de dooden dansten
niêl mee die hadden wel Wat beters te dóen dan dari£6n. ZO
wilde gaan zitten op het graf van een arme, waar bittere varens
groeiden, maar geen rust werd haar gegund. En tóen zy naar de
open kerkdeur danste, zag zy daar een engel staan in lan^e. witte
kleeding, met vleugels die vörl de scllóuders afhingen tot op den
grond. Zyn gezicht was ernstig en streng, en ln zijn hand hield hy
aan awaard, dat breed was en fonkelde
2—3 i
