De Watertentoonstelling te Luik - Marktdag in Indië
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede B!ad
lie Jaargang
FEUILLETON
1 r
OP DEN WEG MEPPELRUINER WOLD reed een vrachtauto, beladen
met pakken oud papier tegen een bo erenwagen op, en vernielde drie boomen
langs den weg en een brug voor een boerderij. De chauffeur bekwam eenigc
kleine ontvellingen.
hing. Daar zou men niet licht zoeken, maar
daar tegenover stond de mogelijkheid, dat
iemand het bij toeval zou kunnen vinden,
wanneer de gordijnen dichtgetrokken wer
den. En als hij de papieren eens vlak onder
het tafelblad plakte? Maar daarvoor waren
het er te veel. Zoo overwoog hij de eene
schuilplaats na de ander, maar verwierp ze
allen weer als onvoldoende. Tenslotte keer
de hij weer naar de badkamer terug en
ging weer op den rand van de kuip zitten.
Het viel toch niet mee om goede bergplaat
sen te vinden. Als hij niet snel wat vond.
zou hij tenslotte toch nog zijn toevlucht tot
de safe moeten nemen.
Een zonderling geluid uit het vertrek
naast het zijne deed hem opschrikken. Een
brulschen en plassen alsof ergens een wa
terleidingbuis gesprongen was. Even plotse
ling als het begonnen was, hield het geluid
ook weer op en alleen een zacht suizen was
nu nog te hooren.
Eenklaps sprong Timotheus overeind. Hij
had het gevonden! Het geluid van de wa
terspoeling van het closet in de naburige
badkamer! En dat gaf hem meteen een
ingeving waar hij het beste zijn papieren
zou kunnen verbergen. In het reservoir van
de waterspoeling!
Haastig maakte hij zijn koffer open en
kreeg er het rubberzakje uit, waarin hij zijn
badspons bewaarde. Hij gooide de spons er
uit en deed de teekening en de andere pa
pieren er in. Daarna kreeg hij de bankbil
jetten van duizend francs uit zijn porte
feuille, die hij, op één na, dat hij bij zich
hield, eveneens in het zakje stopte. Vervol
gens ging op het krukje staan en opende
met eenige moeite het deksel van het re
servoir. Hij liet het zakje er in vallen en
deed daarna het deksel weer dicht. Toen
probeerde hij of de spoeling nog normaal
werkte, maar deze proef bereidde hem een
teleurstelling. Even gutste het water in een
breeden stroom, maar direct daarna klonk
een slurpend, zuigend geluid en hield de
toevloed plotseling op. Hoe vaak hij ook
trok, het hielp hem niets. Opnieuw klom hij
op het krukje om een onderzoek in te stel
len.
Eén blik was voldoende om hem de oor
zaak te doen vinden. Het zakje was door de
sterke zuiging naar de afvoerbuis getrok
ken, waardoor deze afgesloten was. Hoe
moest hij dat veranderen? Timotheus dacht
ingespannen na en na eenigen tijd had hij
een oplossing gevonden. Hij vischte het
zakje weer op, blies het vol met lucht, zoo
dat het op het water bleef drijven en be
vestigde het voor alle zekerheid nog met
een dun touwtje aan den achterkant van
het reservoir. Nu werkte de spoeling per
fect.
Een blik op zijn horloge leerde hem, dat
het reeds een paar minuten over acht was
en hij haastte zich naar de eetzaal, daar
hij een knagende leegte ln zijn maag voel
de. Doch het Geneefsche eten was nog even
slecht als tijdens zijn vacantiereisje. onver
schillig en smakeloos toebereid. Niettemin
bediende hij zich ruimschoots om kracht op
te doen voor de avonturen, die hem nog te
wachten stonden. Nadat hij er zich van
verzekerd had, dat hij de geladen revolver,
die de man in den trein hem overhandigd
had, in zijn achterzak had, maakte hij zich
gereed om te vertrekken. Hij had dien och
tend op de kaart nagekeken waar de rue
Saran was en ontdekt, dat het een smalle
zijstraat was op ongeveer een kwartier af
stand van dc rue Terrassière. Voor zijn
vertrek betaalde hij zijn kamer een week
vooruit, waardoor hij tevens zijn biljet van
duizend francs kon wisselen. Daarna wenk
te hij een van de taxi's voor het hotel en
liet zich naar de Place des Eaux-Vives
brengen, waar hij den chauffeur betaalde
en te voet zijn weg voortzette. Door de rue
du Pare was het slechts een oogenbiikje
naar de breede rue Terrassière. Hij had zich
de te volgen route goed ingeprent, zoodat
hij zonder aarzelen zijn weg voortzette. De
afstand, die op de kaart tamelijk gering
had geleken, viel hem toch tegen en de
wandeling duurde bijna tien minuten lan
ger dan hij verwacht had. Tenslotte be
reikte hij de rue Saran, die, hoewel smal en
slecht geplaveid, toch allerminst een ar
moediger! indruk maakte. Nummer 119 was
enkele huizen verder aan den overkant van
de straat en Timotheus liep eerst aan het
huis voorbij om het eens op te nemen. Het
onderscheidde zich in niets van de overige.
Evenals deze was het tamelijk verwaarloosd
maar het had toch nog een air van vervlo
gen grandeur, die zich vooral uitte in den
voornamen stijl van den gevel. Het huis
stond op zichzelf, aan beide zijden was een
smal gangetje, dat blijkbaar op een tuin
uitkwam Timotheus zag althans een paar
kale boomtwijgen aan weerszijden van het
lage, spits toeloopende dak. Hij liep verder
tot hij na enkele meters een zijstraatje
vond, meer een smalle steeg, die uitkwam
op een gedeeltelijk verharden zandweg, die
achter de huizen van de rue Saran liep. Aan
de eene zijde van dit weggetje bevond zich
een met kreupelhout omzoomde sloot, ter-
wel de kleine, verwaarloosde tuintjes door
een wrak, houten hek omgeven waren. Na
dat hij het huis van alle zijden goed had
opgenomen, keerde Timotheus op zijn
schreden terug en bleef voor nummer 119
staan Hij zocht vergeefs naar een bel, zoo
dat hij tenslotte maar aanklopte.
CNadruk verboden). tWorat vervolgd).
JONG LEVEN IN ARTIS.
Vertroeteld door zijn moeder slijt het jonge Nijlpaardje zijn eerste levensdagen. Het is
thans vijf dagen oud.
DE BEKENDE BEELDHOUWER PETER ROOVERS leeraar aan
de Kon. School voor Kunst, Techniek en Ambacht te den Bosch ver
vaardigt een borstbeeld van H.M. de Koningin voor de groote ver
gaderzaal van de Illustre Lieve Vrouwe Broederschap te den Bosch.
veel logischer geweest zijn als hij hem di
rect onschadelijk had trachten te maken.
Hij zou toch naar de politie kunnen gaan
en die er over inlichten wat er op 119 rue
Saran gebeuren zou! Niettemin voelde hij
zich ongerust bij het vooruitzicht van wat
er dien avond zou kunnen gebeuren. Maar
hij moest het er op wagen, want anders
zou hij nooit iets kunnen bereiken. Hij
besloot evenwel een aantal voorzorgsmaat
regelen te nemen, opdat hij op alle moge
lijkheden voorbereid zou zijn. Hij liet zich
papier brengen en teekende den platte
grond nauwkeurig over. waarbij hij er
vooral op lette, dat hij de kruisjes en pijl
tjes op precies dezelfde wijze aanbracht
als in het origineel. Daarna copieerde hij
den inhoud van Bresgor's aanteekenboekje.
Dat kostte hem nogal wat tijd en het was
zeven uur eer hij er erg in had.
Hij moest thans voortmaken, want het
zou hem ook nog den noodigen tijd kosten
om een goede bergplaats te vinden. Hij zou
alles natuurlijk in de hotelsafe kunnen ber
gen, maar deze gedachte liet hij even snel
weer varen als zij bij hem opgekomen was.
Daarvan had de hoteldirectie altijd een
tweeden sleutel en bovendien achtte hij er
de organisatie best toe in staat om, in geval
van nood, een paar mannetjes naar het
hotel te sturen om de safe open te breken.
Waar dan? Hij keek met gefronste wenk
brauwen om zich heen, maar de badkamer
met gladde tegelwanden bood weinig gele
genheid. In de slaapkamer zelf zou het be
ter gaan. Zou hij de matras open tornen en
de papieren daar in verstoppen? Neen, dat
was te bekend. Onder in den prullemand?
En als die leeggegooid zou worden tijdens
zijn afwezigheid? Zijn blik viel op de zware
overgordijnen. Als hij alles eens tot een rol
letje samenbond en dat tusschen de plooien
MARKTDAG IN INDIË.
|E.\ SCHILDERACHTIG PLAATJE VAN
ÉÉN DER STALLETJES OP.
DEN BATAVIASCHEN
PASAR.
DE MONUMENTALE INGANG
Ne Internationale Watertentoonstelling
te Luik, welke heden geopend is.
toch kon hij óp het oogenblik niets
hij meer wist, zou hij Lept in
kunnen nemen, die hier thuis
J die altijd een handige, efficiente
jas geweest, die hem zeker zou kun-
-'Pen. Maar indien hij thans bij hem
wt den plattegrond en het verhaal
geheime organisatie zou hij zich
^belachelijk maken. Het klonk zoo
;001elijk. zoo echt uit een boek. Men
voor gek aanzien. Hij moset weer
wachten tot vanavond om tien
,1 Je Saran de vergadering begon
60 bet daar maar goed ging! Want de
woorden van den man met
konden van alles beteekenen. Nu
7 wat de plattegrond voorstelde, kon
natuurlijk zijn, dat hij bedoeld had
'J- Timotheus. zich niet in het Vol-
moest wagen. Maar het
mogelijk dat de man wist
ben lid was en slechts de rol van
Eem speelde. Maar. overwoog Ti-
r. r*,. dat geval zou hij hem toch
5e*aarschuwd hebbenDan zou het
EEN DEKSCHUIT WAAROP 25 TON PAPIER WAS GELA
DEN is in de Keizersgracht te Amsterdam gekapseisd. De
geheele lading kwam in de gracht terecht.
DE HERTOGIN VAN KENT als verkoopster op een
tentoonstelling ten bate van oud-strijders. De Hertogin in
haar stand.
