Toeval of... Zingen is gezond Oplossingen Goede oplossingen ANEKDOTEN Het leven is avontuurlijker dan het wonderlijkste boek! Als je eens een verhaal leest, dat van toevalligheden aan elkaar hangt, roep je soms uit: „Je kunt wel zien, dat het maar een boek is! Zooiets gebeurt in het werke lijke leven niet!" En tóchin het werkelijke leven ge beuren soms zulke wonderlijke dingen, dat de vindingrijkste verteller het niet gekker zou kunen bedenken. Luister maar: Een dame vertelde me eens. dat ze als klein meisje een schoolreisje zou meema ken. Haar boterhammen lagen den avond tevoren al klaar op het buffet en een flesch met limonade stond erbij. Opeens merkte ae moeder dat de. flesch gebarsten was en de limonade over het buffet druppelde. Het meisje werd dadelijk van de straat ge haald. waar ze aan het spelen was en kreeg een vreeselijk standje, omdat zij aan de limonadeflesch gezeten had. Haar ontken ning hielp niets, de moeder ging zelfs zoo ver, dat ze zei: .Beken nu maar. dat jij de flesch gebroken hebt. of anders mag je morgen niet mee met het schoolreisje." Het meisje huilde en snikte, maar „be kende" tenslotte maar tegen beter weten in. Maar nog jaren na dit voorval hinderde het haar, dat ze gejokt had en dat moeder haar niet gelooven wilde. Toen ze nu later zelf kinderen had en deze haar eens vroe gen, iets uit haar jeugd te vertellen, deed ze het heele verhaal van de gebroken limo nadeflesch. Hij kwam aandragen met een brief „Maar moeder" vroeg toen een van haar dochtertjes, „kan dan een flesch met limo nades zoomaar uit zichzelf stukspringen, als er niemand aankomst?" „Ja," zei de moeder „dat weet ik ook niet!" Enop het zelfde oogenblik hoorden ze een knal! Een flesch water, die op het buffet stond, was gebarsten! Het volgende toeval is niet minder merk waardig: Een verloofd paar, dat binnen kort zou gaan trouwen, deed eens inkoo- pen te Amsterdam, waar de jonge man woonde en het meisje zoolang logeerde; na- spannen verwachting zetten allen de blok fluit aan den snavel, toen opeens wat was dat?.... een schei doordringend ge ratel hun in de ooren snerpte. „Rrrrt, rrrt, rrrt!" En ssjt, ssjt, daar was de ligusterhaag opeens totaal leeg; het het heele musschenkoor was gevlogen! Wim zat alleen in zijn pyama in de haag. Hij stopte zijn ooren dicht om dat ellendige schelle geluid niet te hooren, maar het hielp niets! Het scheen wel hoe langer hoe harder te worden en steeds dichterbij te komen. Het wasnu wat denken jullie? Hte wasde wekker naast Pim's bed en toen hij de oogen opsloeg, was het eerste wat hij zag: de blokfluit, die groot en glan zend donkerbruin op den stoel lag. Van een dikke grijze musch geen spoor! En toen Pim de heele geschiedenis aan Moeder ver telde, zei die natuurlijk „och jongen, je hebt gedroomd!" Nu, Pimmie heeft net gedaan, of hij dit ook geloofde, maar in zijn hart denkt hij nog altijd, dat de dirigent van het Lygus- terhaagsche jeugdkoor hem nog wel eens een keertje zal komen halen om biokfluit- les te geven. Nu. als i k zoo mooi spelen kon als Pim mie, zou ik" daar ook stellig op hopen! R. DE RUYTERv. d. FEER. Wisten jullie wei, dat zingen zoo bijzon der gezond is en dat er een sterkende in vloed van uitgaat Veel menschen, die studeeren en een zittend leven leiden, on derwijzers en ook heel veel kinderen, die dicht bij school wonen en dus weinig in de buitenlucht komen, krijgen zeer onvol doende lucht naar binnen. Ze halen wel adem natuurlijk, want anders zouden ze dood gaan! maar ze den-ken er nooit bij na. hoe ze moeten ademhalen. En dan zitten ze nog mesetal in een ruimte, waar de lucht min of meer bedorven is. Hoe slecht dit voor de gezondheid is. blijkt uit het volgende: door nauwkeurige proeven is uitgemaakt, dat de longen ruim 3000 a 3560 c.m.3 lucht kunnen bevatten, dus 3 k 3liter. Geoefende zangers zijn echter in staat meer dan 5000 c.m.3 op te nemen, zangeressen 4500 c.m.3 en de gewone mensch ademt tijdens zijn werk niet meer dan 500 c.m.3 in. Stel je eens voor: dat is niet meer dan een zevende deel van de hoeveelheid lucht, die hij zou kun nen inademen! Wanneer je er nu eens een gewoonte van maakte, geregeld te zin gen. dan is dat telkens een uitstekende oefening voor je ademhalingsorganen en gaandeweg leer je dieper inademen. Natuurlijk zijn ook roeien, zwemmen en schaatsenrijden erg gezond. Maar zingen is het niet minder en het is zoo'n goedkoop gezondheidsmiddel bovendien! dat ze een heelen morgen gewinkeld had den. zagen ze in een muziekwinkel, die z^ nooit eerder gezien hadden, enkele mooie piano's staan en ze besloten, daar eens te eaan kijken. Nadat ze verschillende instrumenten had den geprobeerd, besloot het meisje even haar gastvrouw op te bellen om te zeggen, dat ze niet kon komen koffiedrinken. Nau welijks had echter de eigenaar van de zaak haar naam gehoord, of hij kwam aandra gen met een brief, die zooeven voor haar bezorgd was Het meisje begreep er niets van immers ze had dezen winkel nog nooit eerder gezien! en dacht, dat het een vergissing moest zijn. Maar neen, de brief was werkelijk aan haar gericht en bevatte een uitnoodiging van een bevriende familie om dien avond te komen eten. Het adres van den winkel en het huisnummer klopten precies. Dien avond werd er natuurlijk lang en breed over dit merkwaardige toeval ge praat. Toen bleek het volgende: haar vrien den wisten den naam van haar gastvrouw, maar niet het adres. Ze sloegen dus het telefoonboek op, maar noteerden bij ver gissing het adres van den muziekwinkel, dat vlak daaronder stond De brief «met het verkeerde adres) bereikte dus toch de gene. voor wie hij bestemd was! En nu komt nog het allervreemdste ver haal: Een detective kreeg uit Amsterdam de opdracht, te Rotterdam een vrouw op te sporen, die een misdaad had gepleegd. Hij wist den naam van de schuldige, en hij wist ook, dat haar man (zelf onschuldig) te Amsterdam woonde en dat de vrouw naar Rotterdam was gevlucht. Een heelen tijd bleef zijn zoeken vergeefsch. Maar toen begon een heele reeks van toe valligheden, die de zaak boven verwach ting deden gelukken. De detective zat in een café. toen twee dames aan zijn tafeltje plaats namen. De eene dame kende hij op pervlakkig en werd dus ook aan de andere voorgesteld. Na een kort gesprek over koetjes en kalfjes gingen de drie menschen weer uit een. Maar een paar dagen later, toen de de tective na een vergeefschen tocht weer in het zelfde café ging uitrusten, trof hij er weer de tweede dame. Deze vroeg hem, of hij misschien een postzegel voor haar had en legde tegelijkertijd een brief op tafel, waarop het adres van den man van de ge zochte misdadigster. De detective vroeg: „Kent u dien heer?" „Ja zeker." „Zijn vrouw ook?" „Ja, maar die woont op het moment hier in Rotterdam. Ik geloof daar en daar, dat en dat nummer." Een uur later was de vrouw opgespoord en gearresteerd. Toeval, of....? Ga eens na hoevele ma len hier het slimme kaboutertje, dat we ..toeval" noemen, zijn werk moest doen om den detective tot de arrestatie te leiden! der raadsels uit het v nummer. ierc ten ben 1. Wolvega; 2. Rotterdam; 3. sum; 4. Harlingen. Vaderlandse Geschiedenis; vlind^en Agnes, scheel, deed, Ida. Veulen, peulen, Keulen. 1. Krtjt; 2. kaart; 3. bank; 4 5. boek. Dan is het tijd, het klokje te lalCiyd pareren. Mondharmonica; maan. olie, dorp, hiel, apen, ring, muis, oost inkt, cent, Aken. Een hond. De letter r. ul ie ken Ik itve |ou Jne: het Je ontvangen ■illie Joop Schouten, Elsje Boterenbrood et 1 de Bruin, Suze van Polanen, Loes vai em< gel, Abram Fakkel, Kees Ginjaar, T< iti Vos. Rle de Vos, Joke de Vos, Piet Mi oe: Ida de Graaf, Hendrik Hanno, Henk ten I, Flip Stouten, Sjaantje Stouten. Stouten. Leny Neyenhuys, Ineke Bot brood, Hannie Boterenbrood, Johan ker, Elly Rotteveel, Annie Olivier, van Haarlem. To Wijnbeek, Marletje berg, Jan Bronsgeest, Ali Stikkeli |e 1 Koosje Stikkelorum, Annie van der Elsje de Bruyn, Jopie Susan, Niek Ba Marti Bakker. Annie Hansen. Jaap Rietje Brandt. Willy Wiggers. Mariet Mooij. Marietie Lagerwij, Sofietje Laj pa. Tiny Dee, Willy Broers, Bep Oostveen Meinema, Nellie Meinema, Agatha bergen. Co Hartevelt, Janny Hart Gerrie Sweris. Hannie de Wekker, de Wekker. Tineke Marree, Emir. Groot, Geertrui de Groot, Frans Pist Kooien, Jannie Kooien. Mientje de Liesje van Driel. Ton Tegelaar. Tn Sluymer. Jack de Geus, Suze de Geus Monhemius, Marietje van Vliet. Be van Vliet, Annie van Winkel. Aukje der Walle, Lies Olivier. Trientje 01 Willy van Rijn. Joke Zilverentanl van Weizen, Piet Bruné. Kora Key, Riemstra, Paul Rlenstra, Atze van Kooi. Bea van der Kooi. Henk v. Egt brief met 5 goede oplossingen zonder van wie?, Annie Schipper, Adri Schi Jannie Werk. Henny van Vliet, Lydii termans, Coba Verlind, Elsje Vei Ansje Eichhorn. Truusje van Weizen van Weizen, Mien Verstraaten, Wii Wolf, Anny Bekooy, Jannie Lek, Lek. Bep Crama, Jan Crama, Lena P ,nK Leny Moraal, Jopie Poptie, Greetje ae reur, Henk Hoppenbrouwer. Jannlfj";, Neef, Jetje de Neef, Nelly de Neef, de Graaf. Leni de Graaf, Marianne straten. Herman Hoogstraten, Bep BoJ0^ Mientje U6itdenboogaard. iso Ingezonden door Piet Vogelaar. Zijn bezwaar. Het gezin gaat naar Afrika verhuizei Moeder vertelt broertje, dat het daar zomer is. Broer schijnt er niets mee den te zijn, zoodat Moeder vraagt, het niet fijn vindt. ,,Nee, want als het altijd zomer is, neer ben ik dan jarig, want dat is toe den winter?" Ingezonden door Paulus Laman Goede raad! Dokter: „Wat is de naaste weg naar Boer: „Volgt U die varkens maar gaan er ook naar toe." Ingezonden door Jannie van Kampenh *k. Ezelsooren. Moeder: „Val niet van den ezel af. Brammetje: „Wees maar niet Moeder; ik houd hem vast aan zijn gels." Ingezonden door Greetje Lips Moeder: „Vlug, Marietje, ga je han wasschen; Tante kan dadelijk komen Marietje: „Maar moeder, als Tante niet komt?" ipie e we [ar op itje ie gel: ik iwe II d gec o? de dag bij Ui ekei da ink de dg ooi list Ma lij [lekl faa len vc Ko lijk be van I ld" te J d; «el ihai at 1 SI e: un1 d v i i ik ?ar n ch ?ai Mo :e^e e 2 ja iet E bij vo< Bij

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 20