motsing van twee goederentreinen - De reis van het Engelsche koningspaar
Jaargang
IEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
'imotheus Klein
DPhet oorlogspad
FEUILLETON
GEORGE VAN ENGELAND EN KONINGIN ELIZABETH
OP DE „EMPRESS OF AUSTRALIA".
De koning legt impressies van de reis vast op den filniBand.
door
KEES ANDRIESSE.
konÏL Timotheus zijn blikken over
6aan en wreef toen verbaasd
'ïonetfaV H1J had Verwacht het sen-
n« groot opgemaakt op de
a !e zullen vinden en In plaats
'y1®1 seen letter van het ge-
•4 11 melding gemaakt! Een groote
r™e van minister Paradise In
i, Lïïpne Lagerhuis nieuws uit het
generaal Pi Te Sing biedt
onivS* tegenstandmaar van
Seen woord! Wantrouwig
I- ttneus naar den datum, was het
li! ,u pntendblad van dien dag? Maar
er was geen vergissen moge-
E cj„„r "eeie bericht van Donker dan
t^hinf geweest zijn, een lompe ver-
1! u,,,0"1 interessant nieuws te ma-
!om, daarvoor was Donker toch een
ijk „_a™an en hij wist dat een der-
l(tioe"li?.rantwoordelijke smakeloosheid
fcid, S?'*lk door ontslag gevolgd zou
t j, wat was dan de beteekenis
L-fl "oorden van Van der Eemmi-
N d»"' ^enéve? Haastig sloeg Timo-
|r, Ujf Mglna's om, maar ook elders in
Was niets over de zaak te vin
den. Ja, toch! Op een van de laatste blad
zijden stond met kleinen letter, temidden
van de officieele berichten, een korte no
titie.
„De audiënties van den minister van bui-
tenlandsche zaken zullen voorloopag we
gens afwezigheid van den minister niet
rehouden worden."
Punt! Dat was alles.
Maar nu begon Tlmotheus de toedracht
der zaak te begrijpen. Men wilde van of
ficieel e zijde elke opzienbarende publicatie
vermijden om geen onnoodige ongerust
heid te wekken. Natuurlijk had men de
krant opgebeld met het verzoek voorloo-
pig niets over het voorgevallene te be
richten en de hoofdredacteur had in het
algemeen belang het nieuws achter ge
houden. Maar met een bloedend hart, dacht
Timotheus glimlachend. Hij kende zijn
chef! Neen, hij kon rustig verder reizen,
Donker had geen flater gemaakt. De mi
nister was weg ontvoerd naar Genève en
Tlmotheus zou hem opsporen, hoeveel
moeite het hem ook zou kosten.
Ook stond er geen woord ln het och
tendblad of de twee vermoorde mannen
in het houtpakhuis aan het kanaal gevon
den waren. Maar dat was logisch. Om
drie uur begonnen de persen te draaien
en het was onwaarschijnlijk dat er voor
acht uur iemand in het hokje van den
nachtwaker zou komen. Dat bericht zou
eerst in de avondeditie gebracht kunnen
worden.
Zevenaar en Emmerik met een snelle en
oppervlakkige pas- en bagagecontrole wa
ren nu gepasseerd, vóór Keulen zou de
trein niet stoppen. Timotheus verdiepte
zich thans rustig in zijn krant en ook
toen hij haar uit had, hield hij het groo
te, opengevouwen blad voor zijn gezicht
en sloot zijn oogen. Nu begon hij toch te
voelen, dat hij den afgeloopen nacht bij
na zonder onderbreking op de been ge
weest was. En na korten tijd sliep hij den
slaap, die des rechtvaardigen heet te zijn.
Eerst toen de trein tegen half twaalf
Keulen begon te naderen en herhaaldelijk
over wissels denderde, werd zijn slaap on
rustiger en tenslotte ontwaakte hij geheel.
Hij was nog steeds alleen in de coupé en
rekte zich ongeneerd uit. Het uitzicht was
niet opwekkend, evenals de meeste steden
liet ook Keulen aan den per trein binnen
komenden reiziger zwartberookte. trooste-
looze achtergevels en lange rijen wasch-
goed zien. Na enkele oogenblikken had
Timotheus er genoeg van en wierp een
blik in den corridor, waar al dien tijd een
reiziger tegen den wand leunende hem
had gadegeslagen. Toen hij merkte, dat
Timotheus zijn kant uitkeek, wendde hij
zich haastig af en scheen al zijn aandacht
aan de voorbijschietende huizen te wijden.
Doch Timotheus had den man reeds her
kend: het was dezelfde reiziger, die hem
in den restauratiewagen ook al zoo ge
fixeerd had. Hij bedwong zijn Impuls om
het gordijntje dicht te schuiven en draai
de zich ostentatief af om weer naar bui
ten te kijken, waarbij hij met de vingers
van zijn linkerhand geïrriteerd een
marsch op het tafeltje trommelde.
Wat wilde die man van hem? Maar
misschien had hij niet het minste kwaad
in den zin en wachtte slechts in den cor
ridor om direct uit te kunnen stappen
wanneer de trein stopte. Was hij niet te
wantrouwig?
Met een amechtigen zucht hield de lo
comotief stil. Portieren klapten, stemmen-'
geroezemoes kwam naar binnen. Timotheus
wierp een haastigen blik in den corridor.
Daar stond de man nog! Maar nu draaide
hij zich niet om, toen Timotheus' blik den
zijne ontmoette, doch bleef hem vast aan
zien. En hij grijnsde, hij grijnsde al zijn
gele tanden bloot! Zoo stond hij daar on
beweeglijk en Timotheus was te verbaasd
om iets anders te doen dan hem op zijn
beurt aan te blijven staren. Zoo maten
hun blikken elkaar, de een spottend en
een weinig laatdunkend, de ander veront
waardigd, hulpeloos en angstig. Dat
duurde een volle minuut. Toen gaf de lo
comotief plotseling een ruk en het perron
begon voorbij te glijden, eerst langzaam,
dan sneller en sneller, tot de trein het
station achter zich gelaten had en het
grauwe licht van den regendag weer door
de raampjes binnen viel. Toen strekte de
man in den corridor een hand uit, schoof
de deur open en trad zwijgend de coupé
binnen. Hij liet zich tegenover Timotheus
in de kussens neervallen, staarde hem nog
even zwijgend aan en barstte toen in een
luiden schaterlach uit.
Ha-ha-ha!" schaterde hij „ha-ha-
haaa!" De man boog zich dubbel, hij sloeg
met zijn handen op zijn knieën, tranen
van onbedwingbare pret rolden hem over
de wangen. „Ha-ha-haaa!"
Er kwam maar geen eind aan en Ti
motheus zat daar in zijn hoekje, een wei
nig bleek, met trillende handen. Hij sloeg
de voor hem onbegrijpelijke vroolijkheid
gade en wist niet meer wat te doen Ten
slotte werd het hem toch te bar. Hij sloeg
met zijn vuist op het tafelblad.
„Is het nu uit of niet?" snauwde hij
woedend, maar het hielp hem niets.
,Ha-ha-haa!" snikte de man. „De Va
lera met een baard! En zooiets sturen ze
mij op mijn hals als een onopvallende
samenzweerder! Zonder den ring zou ik
het nooit geloofd hebben. Ha-ha-haaa!"
En hij gaf Timotheus met zijn rechter
hand een krachtigen klap op zijn knie.
,Au!" riep Timotheus uit en zweeg plot
seling. Want zijn oog was getroffen door
iets glinsterends aan 's mans ringvinger.
Een smalle, gouden ring met een eigen
aardig gevormden, groenen steen. Een ring,
die als twee druppels water geleek op dien,
dien hij van Van der Eem had gekregen
en die nog steeds aan zijn linkerhand
prijkte.
De man tegenover hem met zijn ongun
stig uiterlijk was dus een lid van de „or
ganisatie"! En hij zou in den trein naar
Genève iemand ontmoeten, dien hij hel
pen moest! Die iemand moest Van der
Eem geweest zijn en de man. die nog steeds
nahikte van zijn bijna onbedaarlijke lach
bui, had er niet het flauwste idee van, dat
Van der Eem stijf en koud in een hout
schuur in Holland lag omdat hij van plan
was geweest de autoriteiten in Genève te
waarschuwen! De doode had geen gele
genheid gehad om hem meer van de or
ganisatie te vertellen, hem verdere aan
wijzingen te geven, maar hij had er op ge
rekend, dat Timotheus dezen man ln den
trein zou ontmoeten. En van hem zou hij,
indien hij het maar voorzichtig genoeg
aanlegde, meer te weten kunnen komen. Hij
moest zijn rol spelen, optreden als lid van
het geheime genootschap! Timotheus deed
zijn uiterste best om zijn stem vast en au
toritair te doen klinken:
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
AJAX MET 62 DOOR N.E.C. GESLAGEN. Een moment uit
dezen verrassenden wedstrijd, welke in een 62 overwinning voor
het Nijmeegsche N.E.C. eindigde; keeper Keizer van Ajax redt.
HET NIEUWE MOTORSCHIP „JAPARA" van den Rott. Lloyd is Zater- DE KRUISER „REPULSE" die de „Empress of Australia" op
dag tijdens een proefvaart op de Noordzee officieel door de reederij overge- een gedeelte van de reis naar Canada begeleidde, brengt bij terug
nomen. De „Japara" ontmoet in volle zee het m.s. „Straat Malakka". komst te Plymouth de mail van het schip, waaronder brieven van
bestemd voor de K.P.M. Koning George en Koningin Elizabeth, mee. Uitladen van de mail.
DE EERSTE PROTESTANTSCHE INDUSTRIE- EN HUISHOUDSCHOOL
IN LIMBURG werd Zaterdag te Treebeek door minister Slotemaker
de Bruine officieel geopend. De minister bij aankomst aan de schooL
HET WIELERCRITERIUM VAN VALKENBURG werd onder
zeer groote belangstelling door een uitgelezen schare wielergroot-
heden verreden. De start der profs en onafhankelijken.
OP HET SPOORWEGEMPLACEMENT WATERGRAAFSMEER TE AMSTERDAM,
liepen twee goederentreinen op elkaar, waarbij groote materieele schade werd aangericht. Het opruimingswerk. Eenige totaal
versplinterde wagons worden met behulp van een kraan verwijderd.
