Conferentie Noordsche ministers - Ingebruikneming Willem IH-kazeme
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Timotheus Klein
°P het oorlogspad
SÖsfe Jaargang
FEUILLETON
door
KEES ANDRIESSE.
die de beweging van zijn hand
ifoHi '":<>n met moeite een kreet van
man n Afdrukken. Het jasje van des
j» colbert was opengevallen en op het
fv.?verhemd zag hij een donkere plek,
I jflM ,onm'ddellijk herkende. Zij had de-
^eer, die hem bij den nachtwaker
ir.]1 ^oen schrikken. De man was ge-
o cnistig gewond
liet Timotheus zijn oogen door
itn h. gaan of niet lets kon
Od» als noodverband dienst kon doen.
JL t,1?, fhp aan den achterwand zag hij
tng» verbandtrommel. Met trillende
iy. ,1 kreeg hij het ding van de plank,
Mel pï 'let weer wt zÜn handen glippen.
I jj, Waren slag viel de trommel tegen
I is van den nachtwaker, die wankel-
I f.p' ISlrdoor het lijk met een doffen plof
I tjL™1 v'oer viel. Timotheus was een ze-
1 "sis nabij, doch met uiterste wilsin-
«<o *nst hij zich te beheerschen. Hij
l6,6een tijd om aan zijn zwakte toe te
I Wij! een menschenleven in gevaar
™e. Met afgewend hoofd schoof hij
den nachtwaker opzij en pakte de verband-
kist weer op. Er zat een schaar in, waarmee
hij voorzichtig de kleeren van den bewus-
telooze rondom de bloedvlek wegknipte.
Opnieuw moest hU zijn tanden op elkaar
klemmen. In rug en zijde van den man
waren twee gapende meswonden, die, naar
haar plaats te oordeelen, waarschijnlijk
voor het hart bedoeld waren. De gewonde
moest het slachtofer van een onverhoed-
schen, achterbakschen aanval geweest zijn,
flitste het door Timotheus' hoofd. Bij een
gevecht van man tegen man hadden de
wonden aan de voorzijde moeten zijn. Nog
steeds was het bloeden niet opgehouden
en met onwennige vingers legde hij een
noodverband aan. Daarna rommelde hij
verder in de kist of er geen druppels aan
wezig waren, die dienen konden om het
bewustzijn weer op te wekken. Tenslotte
vond hij, heel onderin, een klein fleschje
amoniak.
Opnieuw zuchtte de gewonde drenkeling
diep. Zijn oogleden trilden, het middel
miste zijn uitwerking niet. Zijn lippen be
wogen zich en Timotheus boog .zich over
hem heen om te kunnen verstaan wat hij
zei. Doch hij kon kop noch staart aan de
gestamelde klanken maken. Blijkbaar wilde
hij een naam zeggen, want dezelfde korte
brokstukken kwamen steeds weer terug.
Timotheus keek rond of de nachtwaker
misschien ook ergens iets opwekkends had
en vond tenslotte een thermosflesch met
warme koffie. Hij goot den nog steeds
mompelenden man voorzichtig een paar
druppels in en nam toen zelf ook eenige
flinke slokken. Hij schroeide zijn keel, maar
niettemin deed de heete drank hem goed.
Hij besloot den half bewustelooze voorloo-
pig met rust te laten en eerst voor zichzelf
te zorgen. Bibberend deed hij zijn natte
bovenkleeren uit en hing ze om de kachel
te drogen. Er stond nog een halfvolle ko
lenkit en hij ledigde die in de vlammen,
nadat hij het kacheltje stevig opgepookt
had. Na korten tijd sloegen reeds dikke
dampwolken uit het kletsnatte goed. Toen
hij zich tenslotte weer naar den man, dien
hij gered had. wendde, zag hij hoe deze hem
met wijd opengesperde oogen gadesloeg.
Timotheus dacht geen oogenbiik, dat zijn
ongewone costuum, bestaande uit zijn
hemd, onderbroek en sokken, dat in hooge
mate uit den toon viel bij zijn baard en
bril, de oorzaak van 'smans verbazing kon
zijn. Hij merkte met vreugde, dat hij weer
bij was en haastte zich naar hem toe. Op
nieuw bracht hij de thermosflesch aan zijn
lippen en terwijl hij met zijn linkerarm
het hoofd van den gewonde steunde, dronk
deze met gretige teugen. Daarop wierp hij
een blik naar zijn zij en zag het haastig
aangelegde verband, dat het bloeden ech
ter niet had kunnen stelpen en zich lang
zaam rood begon te kleuren.
Hij deed een poging om te glimlachen
en fluisterde toen. met lange tusschen-
poozen tusschen de woorden: „Dat was
overbodigHethet is met me
voorbijWreek me
Hij kuchte, moeilijk en benauwd en Ti
motheus zag, dat het spreken hem pijn
deed.
„Kalm blijven," waarschuwde hij „Ik
zal er voor zorgen, dat de schurk niet ont
snapt. De politie
Met een zwakke beweging van zijn hand
beduidde de man hem te zwijgen. Hij
schudde het hoofd. „Geenpolitie
in geen gevalpolitie."
Hij zweeg weer. Timotheus zag hoe hij
worstelde tegen een nieuwe flauwte en hij
liet hem het laatste restje van de koffie
uitdrinken. Dat scheen den man nieuwe
kracht te geven. Hij hield zijn linkerhand
naar Timotheus uitgestrekt en duidde met
een hoofdknik naar den ring.
„Neem dieIn mijn binnenzak...
zit eenportefeuilleGa naar
GenèveRoei het heele nest uit
Zeze hebben ookden nacht
waker
Uitputting belette hem verder te spre
ken. Eenige minuten lag hij roerloos, haast
niet meer ademhalend. Het verband op zijn
zijde was nu geheel doorweekt en van tijd
tot tijd kwam een benauwd rochelen uit
zijn keel. Plotseling kwam hij half over
eind. een hevige hoestbui deed zijn gan-
sche lichaam schokken. Een lichtrood ge
tint schuim kwam hem op de lippen.
„DeministerGenève
reutelde hij, nauwelijks verstaanbaar. Op
nieuw onderbrak een hoestbui zijn woor
den. Slap viel hij in Timotheus' armen te
rug.
Geen aardsche pijn kon zijn lichaam
meer deren.
Intermezzo.
Treinen razen over de rails, die Europa
als een spineweb bedekken. Van hoofdstad
tot hoofdstad spinnen zij hun draden, sla
pend of wakend worden de reizigers op de
gladde staven over het gerimpelde, ge
sprongen en gemartelde aangezicht der
aarde gevoerd.
Pascontróle douane.
Even een kort oponthoud. En wéér zin
gen de wielen hun eentonig lied. Bonk -
bonkebonk - bonk bonk. Vlug - haast U
toch - haast U. Stoomfluiten gillen, witte
pluimen vagen over het land, als de staart
van een komeet schieten de verlichte cou
péraampjes voorbij.
Van Oost en Zuid, van Noord en West
stampen snuivende locomotieven. Van
Brussel en Parijs, Berlijn en Warschau,
Praag, Boekarest, Budapest. Weenen, van
Belgrado en Rome, van alle Europeesche
hoofdsteden jagen de internationale trei
nen naar de stad aan het meer.
Genève!
Zetel van den Volkenbond, die dezer da
gen zijn zooveelste voltallige vergadering
zal houden.
Doch niet alleen staatslieden richten hun
blikken thans op Genève; niet alleen de
journalisten, die veel zullen schrijven, meer
zullen praten, en nóg meer zullen verzwij
gen. Ook anderen reizen thans naar de
stad in Zwitserland.
Europa lijkt een stoomketel onder hooge
spanning. De wijzer van den manometer
schommelt steeds dicht in de buurt van de
roode streep. Er dreigt gevaar!
Duistere elementen, belust op gemakke
lijk gewin, worden nu magnetisch aange
trokken door de fraaie en anders zoo rus
tige stad aan het meer.
Van zakkenrollers en hotelratten af. tot
spionnen en contra-spionnen toe.
Treinen razen over de rails naar Genève,
de stad, waar de Volkenbond zijn jaarlijk-
sche vergadering houdt.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
DE CONFERENTIE VAN DE NOORDSCHE MINISTERS TE STOCKHOLM waarin beraadslaagd werd over
Hitler's aanbod wederzijdsche niet-aanvalspacten te sluiten. V.l.n.r. minister Koht (Noorwegen), minister Erk-
ko (Finland), minister dr. R. P. Munch (Denemarken) en minister Richard Sandler (Zweden).
HET TWEEDE REGIMENT HUZAREN-MOTORRIJDERS - heeft
de nieuwe Willem III-kazerne te Apeldoorn betrokken. Met de
door de burgerij aangeboden trompetten defileert het regiment
voor de autoriteiten.
1E0N BLUM IN ENGELAND. Hij bracht o.a. een bezoek aan
Winston Churchill. Blum flinks) en Churchill, na een lunch ten
huize van Churchill.
ZONDAG IS HET MOEDERDAG. De Nederlandsche Banketbakkers-
Vereeniging kwam op de* aardige gedachte de misdeelde kinderen op
dezen dag te tracteeren en liet een groot aantal taarten bezorgen in het
Boddaert Tehuis aan de Quellynstraat te Amsterdam.
HET ENGELSCHE ONTDEKKINGSVAARTUIG „DISCOVERY II", IS
NA EEN REIS VAN 2 JAAR NAAR HET ZUIDPOOLGEBIED IN
LONDEN TERUGGEKEERD. HET SCHIP IN HET KATHERINE DOK.
EEN PERSONENAUTO sloeg te Am-
sterdam na aanrijding met een melk-
auto over den kop. Een inzittende dame
werd ernstig gewond.
HET BEZOEK VAN GENERAAL VON BRAÜCHITSCH AAN
ITALIË. V.l.n.r. Generaal von Brauchitsch, de opperbevelheb
ber van het Duitsche leger. Koning Victor Emanuel en Mussolini
bij manoeuvres nabij Rome.
