De bloemenvelden roepen U! LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 15 April 1939 Zesde Blad No. 24249 Een orkaan in den Atlantischen Oceaan, maar de „Grietje" wint het 'iJN/T IN mum 80ste Jaargang Stralend lenteweer verhaastte groei en bloei VRAGENRUBRIEK Den gör sig bra. Overzicht onzer belangrijkste Veemarkten. De kustvaarder wendt Ierland's Westkust den achter steven toe om een lading porcelcin-aarde in Fowey, aan Engeland's Zuidkust, te gaan halen. „We rijden paaltjes" en hebben een bangen avond en een even bangen nacht. De kok (links) en de lichtmatroos in de kombuis. (Van oneen speclalen verslaggever). De „Grietje" vaart weerZoo juist heeft de Gronlngsche kustvaarder Sllgo en met Sllgo Ierland's Westkust den achtersteven toegewend. De trouwe „Deutz" machine loopt alweer op halve kracht, toovert vla de schroef een wit en schui mend spoor op het Iersche binnenwater. De rlvierloods is met den roerganger pas laat aan boord gekomen. „Wij" zijn om half drie 's middags vertrekklaar Het ruim is schoon geschrobd dit met het oog op de lading porceleln-aarde die in Fowey aan Engeland's Zuidkust gehaald moet wor den de luiken en zeilen gesjord. Alleen de loods laat zich wachten. Hij verschijnt pas tegen half zes, Juist wanneer de op varenden van de „Grietje" zich verzoend hebben met de gedachte, nog een dag lan ger te moeten blijven Nu ls het gauw ge beurd. Binnen het half uur wuiven „wij" naar de enkele Ieren, die het vertrek gade slaan. De kustvaarder verdwijntEn alleen de man, die aan de leverantie van voedsel verdiende, betreurt dit vertrek! ..They will come back soon!" Nog hoor ik den lood6 tegen zijn maat zeggen, dat de „Grietje" wel spoedig terug zal komen Nog hoor ik mezelf grinniken om de gedachte, dat Hollandsche zeelui voor een hoog zeetje zouden terugschrikken. Neen, dan kent de loods „ons" niet. Buitengaats staat een behoorlijke deining. En de nu in ballast varende „Grietje" neemt er behoorlijk nota van, slingert en stampt. De drie op de brug kapitein, roerganger en passagier lachen, praten en zingen echter gewoon door. De zee- beenen vangen elke rijzing en daling op. Er is dus niets aan het handje Twee uur later weten „we", dat het een bange avond en nacht gaat worden. De wind, plotseling in kracht toegenomen, bul dert om het schip, doet regen en hagel op het dek kletteren. Het zicht is gelijk nul, inktzwarte wolken, van alle kanten aan drijvend, hebben den hemel een onheil spellend aanzien gegeven. De zee kolkt en met de zee kolkt de „Grietje". Het „paaltjes rijden" ls begonnen, het groote avontuur klopt den journalist op den schouder. Het lag den laatste op de lippen om ditmaal gilet thuis" te geven Windkracht 9. windkracht 10. wind kracht 11. De passagier staart in het niets, beplekert de zoo snel veranderde situatie. Hij trilt met „zijn" schip mee, telkens als het, krakend en steunend, van den top van een hooge golf naar beneden gesmakt wordt. Boem. boem, boem, boem. Vier smakken, dan kruipen „we" in het diepst van een golfdal, rijzen aanstonds weer omhoog, smakken weer in vier ter mijnen naar beneden. Dat ls „paaltes rij den" ln een orkaan langs een kust. waar too menig schip den ongelijken strijd heeft moeten staken. Drie grimmige gezichten op de brug too- nen, dat het bittere ernst ls De strijd om tcMp en bemanning, de strijd om het veege lijf, wondt met intense spanning ge voerd. Goed, de natuur heeft de „Grietje" den handschoen toegeworpen: de kust vaarder. die al ln zoo vele stormen zijn zeewaardigheid toonde, accepteert de uit daging, En,we" vanen. „We" varen zonder zicht, zonder orienteerlngspunten Maar... de „Grietje" vaart dan toch maarl .Hoodweer", denkt de passagier. En hij vuurt door zijn raam, waar het regenwater ononderbroken afstroomt. „Noodweer" den ken de „kap" en de man aan het roer. Maar ze zeggen hrun gedachten niet luid. Ze turen in de duisternis, staren dan weer °P et kompas, dat nu de eenlge uitkomst is. Weer danst de „Grietje" naar beneden. Er ringelt iets op de brug: het glas van de Petroleumlamp, die het kompas beschijnt, Js gebroken. Zwijgend slaan de „kap" en ue landrot aan het repareeren, vechtend om het behoud van het spaarzame licht, dat de brug ln een vaag schijnsel zet. Het karweitje lijkt gemakkelijker dan het is. maar het lukt toch. Een kustvaarder in noodweer.... Met die gedachte gaat de landrot tegen elf uur beneden Op de brug kan hij toch mets doen. Wellicht zal de slaap zich over hem ontfermen ®'upen! Een heidensch spektakel in mijn verblijf verdrijft elke gedachte aan rust. overal blijkt „muziek" in te zitten, zelfs een Pukje sigaretten en een doosje lucl- "s De tweede machinist ligt met open °?5®n C" geheel gekleed in zijn bed. En ik vap, eveneens met de kleeren aan, op mijn bank Boven vechten een 27-jarige kapitein en een 24-jarlge matroos tegen de woe dende elementen, turen twee paar scherpe oogen ln het duister, -om de „Grietje" niet te dicht in de buurt van de rotsachtige kust. te laten komen. Beneden achter liggen „wij" klaar wakker, evenals de drie leden van de bemanning ln het vooronder. Allen wachten op het minderen van den om het schip huilenden en gierenden wind. die den Atlantischen Oceaan steeds wilder op zweept. Zoo gaat langzaam, te langzaam, een bange nacht voorbij. Om twaalf uur 's nachts nemen de stuurman, eon der ma trozen en de tweede machinist de wacht over. Nu ls het hun beurt om zich met de natuurkrachten te meten, moeten zij de „Grlstje" door een kokende zee leiden Zij. die gerust hebben, konden niet sla pen, zij, die doodmoe de brug verlaten om in hun kool nieuwe krachten te verzame len. kunnen niet slapen,. Het „paaltjes rij den" lm den donkeren nacht om bang voor te worden belet het uitrusten. Het aanbreken van den dag. het. lang zame gloren van den ochtend wordt mjt negen zuchten van verlichting begrozt Nog altijd moet de „Grietje" tegen hooge golven optornen, varen we misschien met een snelheid van drie a vier mijl per uur. Het doet er niet toe, „we" zijn er tenminste nog, leven nog. Met het aanbreken van den dag kunnen de kapitein en de stuur man samen uitmaken, waar we ergens zijn. Het daglicht blijkt net op tijd te zijn door gebroken: de koers moet verlegd worden, want de kustvaarder was door den ont zaggelijk sterken stroom te dicht naar de kust algedreven. Het schip gehoorzaamt onmiddellijk, kiest dapper en volhardend de open zee. waar het gevaar van op de rotsachtige kust te pletter loopen niet be staat. „Toch maar een kranig schip", denkt de landrot, wanneer hij ziet hoe deze kust vaarder zich ln het noodweer en dat is het! houdt. Steeds gehoorzamend aan de krachtige handen, die het stuurwiel hanteeren, voortgestuwd door een schroef, die het kokende water vaneen scheurt, zoekt het dansend en smakkend een weg door den Oceaan Geen golf is het schip te hoog. Het werpt zich onvervaard in den strijd, voorwaarts kruipend, waar de stroom sterk tegen is Maar vooruit gaan „we". Dank zij de zeewaardigheid van de „Grietje" halen wij het er door. Wel kan de koers vlak om de Noordkust van Ier land heen, niet gehandhaafd blijven, moe ten we meer het Noorden in, maar de natuurelementen behalen dit keer niet de zege. Het rood-wit-blauw, blijft ln den stormwind wapperen en klapperen. En al gaat het .paaltjes rijden" voorloopig door deze kustvaarder, op weg naar Engeland's Zuidkust, trekt er zich niets meer van aan, behaalt voor de zooveelste maal de overwinning op zijn eeuwige be lagers Nadruk verboden) NIEUWE UITGAVEN. Verschenen bij: Em. Querido's Uitg. My., Amsterdam: „De Edna Ferber Omnibus" bevattende de drie beste romans van de bekende Amerikaan - sche schrijfster Edna Ferber. „Moeders Jongen", „Mijlpalen" en „Komedianten". De vertaling werd verzorgd dóór G. J. Werumeus Buning- Ensink. Noord-Hollandsche Ultg. Mij„ Amsterdam: „Spella Ho", roman door H. E. Bates, ver taald door dr. B. F. van Overdiep. W. E. J. Tieenk Willink, Zwolle: „Wegenverkeerswet", door mr. dr. E. van Bolhuis. „Vestigingswet Kleinbedrijf 1937", door mr. dr. E. van Bolhuis. Voor de Jeugd: „Junior, het Negerjongetje", door E. F. Latti- more. Nederlandsche bewerking van Clara Asscher-Pinkhof. Het warme voorjaarsweer en de krachtige zonnestralen gedurende deze week waren oorzaak, dat de bloemen velden zich sneller kleurden, dan men aanvankelijk gemeend had. dat moge lijk zou zijn! Waarlijk: in enkele dagen zijn won deren verrricht, wonderen van kleuren pracht, al zijn natuurlijk lang niet alle velden zóó. als zij eigenlijk zijn moeten. Maar toch zal het stellig de moeite loonen, reeds a.s. Zondag een tochtje naar d-a bloemenvelden te ondernemen. Dit is ieder jaar weer voor talloozen een gezellig en steeds gaarne aanvaard uitstapje: in auto, bus, te fiets of te voet zullen ongetwijfeld weer duizen den en duizenden uit binnen- en bui tenland door en langs de overbekende bloemendorpen trekken en genieten van de heerlijke kleuren en geuren, die een weldaad voor den mensch zijn. Wat de hyacinthen betreft, de vroege soorten zullen a.s. Zondag in bloei zijn. zoodat de gezamenlijke aan blik van narcissen en hyacinthen een aantrekkelijk geheel zal opleveren. Het typisch-Hollandsche blo»8men- festijn en de klassieke tochten vormen voor menigeen een speciale voorjaars attractie. Al moge de kleurenpracht niet meer zoodanig zijn als in vroeger jaren, toch toont het de moeite, na een kouden, guren en somberen winter, er weer eens op uit te gaan: naar buiten, waar men dan voor eenige uren de dagelijksche zorgen en de onrust voor een wijle kan vergeten en genieten mag. van al het schoons dat de Natuur ook dit seizoen wee^ voor ons hes'it doen groeien. De voornaamste wegen onder Voorhout zijn dit jaar zeker de Jacoba van Beyeren- weg, de 's Gravendamsche weg en de Loos- terweg. Voor reizigers per trein uit de richting Leiden is aan te bevelen, bij het station Voorhout uit te stappen en boven genoemde wegen langs te gaan. waarna men het mooie Relgersbosch en het bosch Keukenhof" doorgaand een wandeling van circa anderhalf tot twee uur per trein of tram weer huiswaarts kan gaan. Ook kan men aan het station Noordwij ker- i hout uitstappen. 1 NocTdwijkerhout zal ook weer een mid delpunt der belangstelling vormen. Op de tien mooiste plekjes in die ge- i meente zijn nieuwe banken geplaatst door de jonge vereeniging V.V.V. waar men kan rusten, na vele prachtige wandelingen, die men in die gemeente kan maken te midden van bloeiende velden. H. L. v. T. te L. Het spijt ons. maar wU kunnen uw vraag niet beantwoorden. In de huidige omstandigheden worden daaromtrent geen Inlichtingen verstrekt. Wij raden een ieder aan, zooveel mogelijk buitenwegen op te zoeken, daar, waar ge niet gestoord wordt door het geronk der auto-motoren, door belgerinkel van fiet sers, of door andere voor den rustlgen wan delaar zoo hinderlijke inconveniënten der moderne beschaving. Voor zoover het tegenwoordig nog moge lijk is. trekke men dus langs de zijpaden: daar is het genot het grootst en de ver kwikking voor lichaam en ziel het meest effectief. Ten behoeve van de toeristen, die tijdens den aanstaanden yoorjaarsbloei de Bollen streek tusschen Den Haag en Haarlem be zoeken heeft de Kon. Ned. Toer stenbond A N W B door het centrum van die sireek een rondtoer aangegeven, met een sp.ciaal bordje op de armen van de A.N.W.B.-weg wijzers en richtingsbo.den. Dit speciale opzetbordje, een z.g. „ruitertje", wit met zwarten rand. waarop in kleuren een rose hyacinth, een gele narcis en een roode tulp zijn afgebeeld. Is al op een afstand du de- lijk zichtbaar en wijst in de richting van de te volgen route. Deze route loopt van Den Deyl over Wassenaar Rijksdorp. Kat wijk. Noordwijk aar. Zee iKoepelweg), Noordwijk Binnen. Noordwijkerhout, De Zilk, Vogelenzang, Beckslaan. Bennebroek. Pastoorslaan station Hillegom. Loosterweg. Keukenhof, Lisse, Spekkenlaan. Loosterweg. Teylingerlaan. ruïne van Teyhngen. Sas- senheim, Haagsche Schouw naar Den Deyl terug, over een afstand van totaal 66 K.M. Wie dezen met zorg gekozen rondtoer volgt, ziet de bollenstreek op haar mooist, met prachtige vergezichten over de bloei ende bloemenvelden. Komende van Den Haag, treft men het eerste bordje aan bij Den Deyl, op den wegwijzer naar Wasse naar; van Amsterdam komende, langs den nieuwen weg. kan men eveneens doorrijden tot Den Deyl: uit de richt'ng Haarlem ziet men het eerste bordje even vóór Hillegom aan het begin van de Pastoorslaan. Er zün langs de geheele route plm. 60 wegwijzers en richtingsborden voorzien van deze aan wijzing. waardoor leiding kan worden ge geven aan het te verwachten drukke ver keer en waardoor men in de bollenstreek een soort éénrichtingsverkeer krijgt waar- bi) in file gereden wordt en het hinderlijke en gevaarlijke kris en kras door elkaar rijden kan worden vermeden, hetgeen weer ten goede komt aan een rustige beschou wing van de bollenvelden langs deze route. Onze stad mag zich gelukkig prijzen zóó dicht bij de bloemenvelden te liggen. Ter wijl anderen er groote tochten voor over moeten hebben, om in het hartje van de streek te arriveeren ligt dat voor ons, om zoo te zeggen „voor het grijpen" en zijn wij in een minimum van tijd daar. waar de fraaiste bolbloemen prijken, In Oegstgeest beginnen reeds de eerste velden en voor een fietser ligt niet zoo héél veel verder de beroemde Koepelweg te Noordwijk Zee, van waar af men een heer lijk gezicht heeft over de velden. Wie de moeite neemt den Watertoren te beklimmen ziet nog héél wat meer! Rijnsburg. Wassenaar, Katwijk en War mond: zij hebben natuurlijk hun velden, maar het centrum der bloemenweelde zijn zeker nog altijd plaatsen als Sassenheim, L'sse, Hillegom, Noordwijkerhout en Voor hout. Een mooie wandeling van Sassenheim uit is via de Teylingerlaan en Groene Laantje naar Lisse Wil men een langere wandel'ng maken, dan volge men de Teylingerlaan tot het einde en sla dan rechts af den Looster weg in. Men kan dan Lisse bereiken door het Relgersbosch en Keukenhof en heeft na afloop daarvan zeker heel wat bloemenvel den gezien Voo'- goede wandelaars ls het aan te bevelen van Keukenhof af langs de Veenenburgerlaan door te loopen tot Hil legom Op dezen hoog gelegen weg heeft men een oracht'g overzicht van de bloeien de velden. Is men in het centrum van het dorp aan gekomen. bij het oude witte kerkje, dan kan men ln drie richtingen gaan. De meest bekende wegen. Heerenduinweg en Goö- weg. leiden langs talrijke velden. De eerste is van bijzondere bekoring. Een prachtige bitumen-weg. langs den voet der du'nen. Op de duintoppen ziet men naar twee kanten uit over de kleurige en geurige hyacinthen- en narcissenvelden. Daartus- schen zijn veel sparrenbosschen, al is thans van de bekende Boekhorst veel moois ver nietigd. Op den Heerenweg loopen tal van zij wegen u t, waar men tegen een kleine ver goeding. veel zien en koopen kan De Heerenduinweg loopt door tot Voge lenzang en verder naar Haarlem. Ook kan men gaan langs den bitumen Goöweg, aan de ééne zijde woeste duinen, doch ook volop bloemenvelden. Deze weg !oopt langs het bekende .Leeuwenhorst" langs 'oosschen, geestgronden en dicht kreupelhout naar den viersprong bij ,,'t Jagershuls". Recht door naar Noord- wllkDen Haag; linksaf, langs Schuinen weg. naar het station Noordwijkerhout. Vooral deze weg is prachtig geworden en leidt over Sassenheim naai' de nieuwe auto strada. Aan weerszijden overal schitterende vergezichten. zóó spreekt de Zweeosche win kelier over Linobèl, de ideole vloerbedekking: „Het ziet er prachtig uit en is ook practisch".- 2992 (Ingtz. Med.) GOED BERIJDBARE BINNENWEGEN .BERIJDBARE BINNENWEGEN Ruigenhoek met hooge sparren begroeid en overal een mooi uitzicht op de bloemenvelden. Ook kan men langs de haven en de Kerkstraat naar het station. Ook in Lisse kan men op velerlei plaatsen genieten. Men denke aan de reeds genoem de fraaie buitenplaats Keukenhof voorts schenken de Spekkelaan, de Achterweg, de Eslaan en de Loosterweg veel afwisseling. Ook zijn er genoeg binnenwegen waar men zijn hart kan ophalen. Speciale rondgangen per schuit veraange namen het verblijf, evenals te Hillegom waar ook de uitzichttoren voor velen een attractie zal zijn. Hillegom is o.a. bekend om zijn Hyacin then laan en de Veenenburgerlaan. Halver wege die laan kan men den Loosterweg I kiezen. Gaat men dan het gebouw van de Waterleiding voorbij, dan kan de voetgan ger bij de Hippelersbrug rechts omlaag gaan naar het pad langs de Oude Beek. waar de rust en het mooie uitzicht steeds zeer weldadig zijn. De kom der gemeente wordt dan weer bereikt langs deze Oude Beek, of langs den Loosterweg LI. de Wilhelmina- laan, de Wilhelminastraat met het Molen- duintje. In Hillegom zijn de Hof tuin en de van de Endelaan de moeite waard. Voor wielrijders en automobilisten is speciaal de Loosterweg n aan te bevelen, alsmede de Stationsweg, die naar het cen trum van Hillegom voert. Ook o.a. de Pastoorslaan. de Nieuwe Wee de Haarlem mer- Weerestein en Leidschestraat worden te Hillegom steeds gaarne bezocht. In de kom der gemeente zijn de beplantingen in het van Waverenpark. de Sixlaan de van den Endelaan. het Wilhelminapark en de Hoftuin voor de liefhebbers aan te bevelen. Moge dus velen zich weer opmaken voor een ..ouderwetsch boUentochtje!" Velen staan langs den weg gereed u hartelijk te ontvangen, want de bloe- menverkoopers willen in de komende weken graag wat verdienen. En is het niet voor u prettig, om met een mooie bos bloemen of een slinger thuis te komen en in uw kamer na te kunnen genieten van de heerlijke geuren, die u langs de wegen omgaven?.... Wij hopen, dat het weer a«. Zondag en de volgende week-ends mee zal wer ken, om aan een ieder, die lust gevoelt de bloemenvelden te bezoeken, prettigs en onbezorgde tochtjes te bezorgen! De natuur staat gereed: gaat gij er heen, om haar gaven in ontvangst te nemen! Een overzicht van de meest bezienswaardige en meest bezochte bollenroutes in onze omgeving. Evenwijdig met den drukken Goóweg loopen de Leeweg en de Buurtweg waar het meer in stilte en zonder gevaar voor het verkeer mogelijk is. van de bloemen weelde te gen'eten Dan gaan er nog wegen van het dorps plein af: langs den Zeeweg naar het stille strand, of door de sparren naa'' Noordwijk aan Zee. Overal b'cmen en fraa'e ver gezichten De moo'st? we' eaat naar Lan- geveld naar het Radio-station langs Bavo en Maria Gest'chten en twee jeugdherber gen. Dan komt men midden in de duinen In den loop dezer week nam de gedrukte stemming, die vooral Dinsdag tengevolge van den gespannen buitenlandschen politieken toe stand ook op de veemarkten bestond, gaande weg weer iets af en op de Vrijdagmarkten was dan ook de situatie weer vrij normaal. De be langstelling voor het zakenleven kreeg gaande weg weer de overhand. De veehouders waren weer wat beter te spreken, doordat het mil dere weer de weilanden plotseling een friach- groene kleur bezorgde en al is er dan nog niet direct volop gras., er werd toch reeds heel wat jongvee in de welde gedaan en men heeft moed, dat ook tegen Mei het oudere vee van de stallen kan worden losgemaakt. Ondanks deze gunstiger factoren was de handel in kalf- en melkvee toch nog onbevredigend, al ging er wel iets meer om. Voorjaarshandel was het nog allerminst. Voor het guste vee voor de vetweiden was evenwel heel wat meer animo. De aanvoeren werden meer dan verdubbeld en ze konden geplaatst worden. Vooral goede soorten werden vlot en flink prijshoudend verkocht. Er was veel meer interesse voor weidewee dan voor ge- bruiksvee. Ook guste-vaarzen kon men gemak kelijker verkoopen. We noteerden voor kalf- en melkkoeien f. 130f. 270, vaarzen f. 120f. 220, guste weidekoeien f90f230 per stuk. De slachtveehandel was op de Leidsche markt behoorlijk goed en prijshoudend, doch verliep te Leeuwarden en Zwolle zeer flauw met gedrukte prijzen. Noteeringen liepen zeer uiteen: 4878 cent per K.G. geslacht gewicht. Vette en nuchtere kalveren gingen bij flinker aanvoeren en trager handel nog weer iets in prijs terug. Vette kalveren 20—35 cent per pond levend gewicht en nuchtere kalveren f. 3—f. 6 per stuk. Ook met het wolvee ging het bij ruime aanvoeren niet best, In verhouding tot Leeuwarden en Zwolle, waar het bepaald slecht ging. stak de Leidsche markt, waar vooral voor B*lgië en Frankrijk werd gekocht, gunstig af. De vette varkens- markt sloot prijshoudend. De magere en biggen- markt was evenwel flauw gestemd, ofschoon de prijzen in verhouding tot de vette varkens no£ hoog waren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 17