Enorme drukte te Scheveningen - Ciano in Tirana - Groot Op eenzamen post... 80sie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON DE BEZETTING VAN ALBANIË DOOR ITALIAANSCHE TROEPEN. Ciano, de Italiaansche minister van B uitenlandsche Zaken, na aankomst te Tirana per vliegtuig, omgeven door Ita liaansche officieren en Albaneezen. IN VERBAND MET DE TE VERWACHTEN DRUKTE OP DE PAASCHDAGEN werd de hulpbrug over den Vliet te Rijs wijk voor het verkeer opengesteld, waardoor de verkeersop stoppingen voor de smalle Hoornbrug werden vermeden. CHAMBERLAIN UIT SCHOTLAND IN LONDEN TERUG. Mr. en mrs. Chamberlain bij hun aankomst aan King Cross- station te Londen. OP TWEEDEN PAASCHDAG was de drukte te Scheveningen zoo groot, als slechts zelden in het seizoen voorkomt. Geen plaatsje op de terrassen bleef onbezet. OP DEN DAM te Amsterdam werd op Eersten Paaschdag des morgens een lithurgische dienst gehouden. Medewerking verleenden de heer Vin cent (beiaardier) en een muziekkorps van 100 man. Overzicht tijdens den dienst. OP TWEEDEN PAASCHDAG werd op de weide voor het St. Hubertus- ITALIAANSCHE TROEPEN IN DURAZZO. TANKS EN MET PASCHEN NAAR BUITEN, slot in het nationale park „De hooge Veluwe" een groot Paaschvuur ont- INFANTERISTEN IN DE ALBANEESCHE DRIE ENGELSCHE MEISJES IN HUN KAMP TE stoken. De brandstapel had een hoogte van 12 meter. HAVENSTAD. BOX HILL, SURREY. door KURT SIODMAK. 14) De stilte werd verbroken. De wacht op den toren riep. Achilles draaide zijn hoofd om en loerde zijwaarts. De man riep eenige woorden en er kwam leven op de binnenplaats. Langzaam werd een helft van de groote deuren geopend. Achilles vertrouwde zijn oogen niet. Er werd een auto binnengesleept, een groote helgekleurde auto, waarin een dik Inge pakte gestalte zat. Vier paarden met zadels, vier Arabieren- hengsten trokken de machine. Een auto ln het fort! „O'Murphy! Gauw!" O'Murphy zag op, langzaam en nieuws gierig ging hij naar het venster. Achilles hand greep zijn arm. „Een vrouw....!" fluisterde de Griek. C'ïlurphy staarde op de binnenplaats D" deur van de auto was geopend en de br 'v-ster was eruit gesprongen en rekte de ledematen O'Murphy zag, dat z:i een slar.ke vrouw was, in rijbroek en kaplaar zen. Nu sloeg zij den korten sluier terug. O'Murphy en Achilles verdrongen elkaar voor het venster. Tot O'Murphy zijn ka meraad opeens met een enkele handbewe ging opzij drong. Nog steeds staarde hij naar de vrouw. Wat wilde zij? Was het een gevangene? Zij leunde tegen de wagen en nam haar om geving op. Ze was schijnbaar niet bang. Maar ze moest toch een gevangene zijn, want aan de zijde der Berbers kwamen geen woestijnauto's en gelakte koffers voor en In het blauwe licht van de maan, zag O'Murphy plotseling haar gezicht, dat zich juist naar hem toewendde en hem be merkte. Het was Sky, die beneden stond, alleen Iets grooter, wat sterker, wat flinker, en toch Sky, smal en kinderlijk O'Murphy leunde tegen den muur. Hij beefde als bij een aanval van malaria. Toen keek hij naar Achilles. De Griek lag half over tafel. Hij had een flesch in de hand en loerde naar O'Murphy. Hij scheen heelemaal dronken te zijn. Met zware stappen ging de Ier naar hem toe. „Wie heeft jou toestemming gegeven, mijn kast open te maken?" gromde hij en klemde de arm van den ander als in een bankschroef. „De vrouw O'Murphy schrok. De vrouw! Wat wilde zij in het fort. Wat wilde zij hier van hem Hij sloop naar zijn kast, nam de laatste 'etch snrit en zette haai' aan de lippen. ik co':."' bedelde Achilles. O'Murphy wierp de leege flesch in een hoek. Een prettige weldadige sluier trok voor zijn oogen. Sky was gekomen „Almée!" mompelde Achilles en staarde naar de deur gereed om op te springen. Er werd geklopt. O'Murphy's ooren gonsden. Waarom keek Achilles naar de deur? Direct zou Sky komen, zijn Sky, wat ging dat den anderen aan O'Murphy hief zijn machtigen arm, om Achilles opzij te schuivendaar, in de deur, stond ze! Hoe lang heeft ze daar wel gestaan Nu treedt zij de kamer binnen, heel lang zwijgt ze, maar hoor je ze spreekt. Begrijp je wat zij zegt? Zij be weegt haar mond, ze glimlacht. Ja het Is Sky. Skyze Is moe. ze heeft een groote reis achter zich, wie weet, waar ze van daan komt. Hij wil ook niet vragen, waar ze geweest Is. nog nooit heeft hij ge vraagd steeds vertrouwdZij is moe, ze moet gaan zitten! Traag wijst O'Murphy op een stoel, die hij met zijn voet heeft verschoven. De verschijning beweegt zich niet. Waren dat Europeanen? De hemel zij haar genadig! Die reus daar, die haar aanstaart, alsof hij haar wilde opeten! Die verscheurde, smerige uniform van die kerel.En die kleine daar, die hoekige, met, waa'achtig met ringen ln zijn ooren en groeven ln zijn gezicht, zoo diep als koorden van een zweep. En hier werd haar vader gevangen gehouden!... Waar om r oe "i c'.i? kerels haar zoo aan? Waarom zeiden ze niets? Zcu Berrier ge lijk gehad hebben? Zou ze zich hier over geleverd hebben, op genade, of onge nade?. Ysot herstelde zich. Het beeld, dat haar oog aanschouwde kwam haar opeens on waarschijnlijk en spookachtig voor. Zij had het gevoel, alsof ze regelrecht de hel was binnengeredenMen moest praten, vooruit dan maar! „Heeren," zei Ysot met vaste stem, „kunt U mij misschien verklaren, waarom men mij heeft aangehouden en hierheen ge bracht?" Ze wachtte een oogenblik. Probeerde dan niemand zijn mond open te doen? Ze zag, dat de grootste een stoel naar haar toeschoof. Die lui schenen tenminste nog wel ongeveer te weten, hoe ze zich moes ten gedragen. Plotseling merkte Ysot, dat de mannen dronken waren, zoo dronken, als alleen wanhopige soldaten kunnen zijn. Nu ja, dan was het ook niet zoo erg. Nu begreep zij den toestand al beter. Dit waren beslist niet de bevelhebbers. Men zou wel spoedig komen om haar te halen. Onderwijl moest ze het met deze heeren klaar zien te spelen. Ze kon het beste aardig tegen hen zijn en hen wat te doen geven. Ysot greep in haar tasch en zocht koortsachtig. Eindelijk! Daar was haar sigarettenkoker! Zij opende het étui en hield het Achilles voor. De Griek kwam langzaam tot zichzelf. De nevel voor zijn oogen begon te wijken. Hij zag een vrouw. hoe kwam die hier? Deed er niet tce, hij zcu in elk geval laten zien, dat hü wist. hoe hij zich te gedragen had! Achi'les sprong op en maakte een buiging. Hij boeg zich over de hand die het étui vasthield. „Graag," zei hij met zijn beminnelijksten glimlach. Toen hij een sigaret genomen had, voel de hij zich plotseling heel lichthij vloog. hij vloog door de heele kamer, sloeg tegen den muur, weggeslingerd door de sterke armen van O'Murphy. Daar lag hij als een vlieg, die tegen het raam is ge vlogen. Hij keek op en veegde zich het bloed uit zijn gezicht. Ysot was opgesprongen, zij ging achter haar stoel staan, haar hand omklemde vast de revolver in haar tasch. Voor haar stond de reus. Hij had zijn armen wijd uitgespreid en mompelde Iets. „Sky!" fluisterde hij en strekte zijn armen naar haar uit. „Als je mij aanraakt schiet ik," schreeuw de Ysot, schril in een nachtmerrie en zij hief de kleine revolver omhoog. Daar vloog haar hand al opzij en het wapen viel kletterend op den grond. Twee armen werden om haar heen geslagen, zij voelde een ruige baard tegen haar wang en kon nauwelijks meer ademhalen. „Sky, ik wist dat je terug zou komen!" Ysot schreeuwde en voelde hoe de greep van de armen losser werd. Zij tuimelde achteruit en strekte afwerend haar armen uit. Toen opende zij haar oogen. Haar scheenbeen werd pijnlijk geraakt door een stoel. Voor haar voeten wentel den twee mannen in verbitterden strijd. De kleine zwarte had zioh vastgeklemd aan den reus, die boven op hem lag. Hij wurgde hem bijna, maar de groote draaide zich om en greep een arm van den kleine, die met hooge piepgeluiden begon te krij- schen en losliet iNadruk verboden). iWordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 5