L.F.C. won met moeite van Siod
(2-1)
Wimbledon F.C. slaat U.V.S*
met 3—0
Om het landskampioenschap
LEID5CH DAGBLAD, Dinsdag 11 April 1939
Vierde Blad
No. 24245
De competitie
van den K.N.V.B.
SOsfe Jaargang
De Kampioensploeg
gehuldigd
Beslissingswedstrijd
B.E.C.Quick noodzakelijk.
Uitslagen
der Paaschdagen
V.D.S.-Lugdunum 1-2
Jubileumwedstrijd
Alphen I—Feijenoord Comb. 2-1
Leidsche voorhoede
kon niet scoren
Achilles boekt
haar tweede nederlaag
D.W.S. zegevierde met 21.
N.E.C. begint goed
Foto Van Vliet.
Het L.F.C.-elftal (links naar rechts), staande: Van Leeuwen, Ouwerkerk, Bijl, Nagtegeller en
Herruer. Daarvoor knielende: Kukler en Zwannenburg en op de voorste rij: Koning, Duffels,
Crama en Nieuwenburg.
Zondag speelde L.F.C. op het terrein aan den
Zoeterwoudsche Singel tegen het Rotterdam
se he S I OJD. Begrijpelijk is het dat aan dezen
wedstrijd van de kampioenen een huldiging
voorafging. Immers zij. die het oude L.F.C.de
geel-zwarte kleuren zijn trouw gebleven, en
dat zijn er nog velen, wilden aan hun vreugde
en hun waardeering voor de keurige prestaties
der ploeg uiting geven en hoe kan dal beter
en mooier dan op de wijze waarop dit op het
middenveld, voor den aanvang van den wed
strijd geschiedde. Door mevr. Langezaal werd
daar, als presidente van een dames-comité,
namens spelers, leden en oud-leden hulde ge
bracht voor de schitterende wijze waarop het
kampioenschap in dit seizoen is behaald en als
blijk van waardeering werd een kampioensvlag
in de geel-zwarte kleuren aangeboden waarop
de behaalde kampioenschappen van de seizoe
nen 1937—'38 en 1938—'39 staan vermeld.
Spreekster wenschte L.F.C. veel geluk toe in
de komende promotie-wedstrijden.
De heer ir. Stokhuyzen bood als voorzitter
van de Sportstichting aan LJF.C. zjjn geluk-
wenschen aan met het behalen van het kam
pioenschap en liet deze vergezeld gaan van een
herinneringsmedaille.
Namens het Leidsche Cabaret en Revue
gezelschap werden door den heer C. v. d. Lin
den met een toepasselijk woord bloemen aan
geboden en er schalden drie hoera's voor het
elftal toen de aanvoerder C. Zwanenburg deze
bloemenhulde aanvaardde.
Zeer sportlef had S.I.O.D. eveneens voor een
bloemenhulde zorg gedragen, hetgeen weer een
driewerf hoera voor deze sportieve oranje
hemden ontlokte.
Na de huldigingen en het nemen van enkele
foto's van elftal en bestuursleden, kon met den
wedstrijd een aanvang worden gemaakt.
Of de spelers van L.F.C. zich al deze hulde
betuigingen nu zoo bijzonder hadden aange
trokken. of dat er andere oorzaken waren, we
weten het niet, maar van een kampioenswed
strijd is er in deze vertooning tegen S.I.O.D.
al heel weinig terecht gekomen. Vergeleken
met de wedstrijden, die achter den rug liggen,
leek het deze maal op niets. Gelukkig weten wij
dat de kampioenen in de a.s. wedstrijden van
de promotie-competitie nog uit andere vaatjes
kunnen tappen, anders zou het er niet roos
kleurig uitzien. S.I.O.D. speelde ditmaal over
alle linies beter voetbal, was sneller en plaatste
beter. Dat de kanaries ten slotte nog hebben
gewonnen, hebben zij te danken aan de min
der goede afwerking door de voorhoede der
gasten. De eerste goal kwam na twintig mi
nuten aan den kant waar hij niet verwacht
werd. S.I.O.D. had herhaaldelijk L.F.C.'s veste
bestookt, doch de thuisclub nam plotseling
door Bijl de leiding. SJ.O.D. behield hierna
het beste van het spel.
De tweede helft gaf nagenoeg een zelfde
spelbeeld. Lang duurde het nog voor de keurig
spelende linksbinnen der Rotterdammers zijn
rechtsbuiten in de gelegenheid kon stellen den
gelijkmaker in het door Duffels moedig be
waakte L-F.C.-doel te deponeeren. 1—1. Het
zag er naai- uit dat de Oranjehemden zouden
gaan winnen. LJF.C. zag dat echter in. Er
kwam wat meer fit in bij de Kanaries. Her
ruer rende eenige malen keurig langs de lijn en
wist goed voor te zetten. Om beurten kwamen
nu de doelen in gevaar en beide keepers kon
den steeds met succes hun talenten toonen.
Eenmaal was echter nog het succes aan L.F.C.'s
kant. Na een goeden aanval wist Ouwerkerk
met een hard schot het winnende doelpunt te
scoren. Nog zette S.I.O.D. er alles op om ge
lijk te maken, in welke periode Duffels bij een
uitval wat ongelukkig terecht ktfam en zijn
plaats in de laatste minuten nog aan Heusden
moest afstaan.
Voor den K.N.V.B. zijn met Paschen de vol
gende uitslagen verkregen:
Kampioenschap van Nederland: Achilles
D.W.S. 1—2; Eindhoven—N.E.C. 2—3.
Afdeeling I. Ie klasse: XerxesSparta 83;
H.B.S.Stormvogels 3—2.
2e klasse A: R.C.H.—E.D.O. 1—0; Hü.C.-
West Frisla 1—1.
Afdeeling II. Ie klasse: D.O.S.—D.H.C. 3—3:
D.F.C.Haarlem 36.
2e klasse A: B.E.C.-U.V.V. 1—1.
2e klasse B: HollandiaanExcelsior 42;
D.C.L.—Fluks 3—2.
3e klasse A: V.D5.Lugdunum 12.
4e klasse A: SportmanBodegraven 23;
D.S.O.Wasenaar 13.
4e klasse B: KranenburgDe Ooievaars 13.
4e klasse C: SchoonhovenDelft 10.
4e klasse D: W.I.K.—S.O.A. 3—1.
4e klasse E: L.F.C.—S.I.O.D. 2—1; D.V.C.—
S.M.V4—4; CeleritasS.F.C. 5—2; Ursus—
V.N.D. 4—1.
Res. 2e klasse: D.H.C. III—Gouda II 1—1;
Alphen II—A.D.O. IV 2—2; V.U.C. in—Quick II
o1.
Res. 3e klasse A: U.V.S II—Alphia II 4—0;
Lugdunum II—A.S.C. II 0—1.
AWeeüng III. Promotic 2e klasse: Z.A.C.—
o.L.H. 42.
2j\IdecUng IV. Ie klasse: Willem II—P.S.V.
Van Overal.
Op de be'de Paaschdagen is de kam-
tuoenscompetitie voortgezet met een twee
tal wedstrijden D.W.S. was bh Achilles op
e? N.E.C. bil Eindhoven en beide
oezoekende clubs wonnen met den oneven
I™ tr^fp' 2—1 en 3—2- De zeüe van de
was het spel In de
tweede helft, wel verdiend, terwijl N.E.C
bewees een geducht woordje te zullen gaan
meespreken in den strijd om den hoogsten
titel. Want Eindhoven op eigen veld te
slaan duidt toch wel op kracht.
De stand in de kampioenscompetitie
luidt:
D.WS.
Ajax
N.E.C.
Eindhoven
Achilles
4—3
3—0
3—2
4—5
1—5
Voor de gewone competitie vonden er
weinig belangrijke wedstrijden meer plaats.
Een uitzondering maakt die te Delft tus-
schen B.E.C en U.V.V.. welke na zeer ruw
spel eindigde met 11 B.E.C. en Quick
hebben dus beiden elf punten uit 18 ont
moetingen, zoodat in een beslissingswed
strijd op onzijdig terrein moet worden uit
gemaakt wie van deze clubs degradatie
wedstrijden moet spelen tegen A.S.C. en
Vios.
In de 4e klasse B won Ooievaars met
31 van Kanenburg. waardoor zij kam
pioen is geworden.
Groenwit heeft aan den Fruitweg te Den
Haag nog ernstigen tegenstand ontmoet van
het onderaanstaande V.D.S.
Het felle vooral afbrekende spel der Hage
naars. gaf Lugdunum. dat met drie invallers
speelde, geen gelegenheid haar goede combina
tiespel tot uitvoering te brengen. De betere
techniek der groen-witten verschaft hen wel
een veldmeerderheid maar voor de rust kon dit
niet in de noodige goals uitgedrukt worden. De
weinige goede V.D.S.-aanvallen leverden voor
de hechte Lugd.-defensie waarin invaller C. de
Roo uitblonk, geen gevaar op zoodat met dub-
belblanken stand gedraaid werd.
Ongeveer tien minuten in de tweede helft gaf
Vermond een goede pass en midvoor Koolloos
opende onhoudbaar de score. Groen-wit ver
slapte hiernaar waardoor V.D.S. wat in den
aanval kwam, en verdiend gelijk maakte. Lug-
nunum's middenlinie pakte hierna energiek aan
en weldra kreeg de V.D.S.-doelman tal van
schoten té verwerken. Op prachtige wijze ver
dedigde de Haagsche doelman. Als Brom-
mijer een scherpe pass aan rechtsbuiten v. Ber-
kel geeft schiet deze van dichtbij volkomen
onhoudbaar in. V.D.S. kwam niet meer uit den
Lugdunum-greep en toen v. Berkel andermaal
fraai inschoot annuleerde de scheidsrechter ten
onrechte deze goal. Groen-wit probeerde den
stand nog op te voeren, maar de V.D.S.-keeper
belette door zijn prachtig werk een verhooging
der score. De leiding van arbiter v. d. Mark was.
gelijk de wedstrijd zeer matig.
Voor het spelen van een jubileumwedstrijd
ter gelegenheid van het dertigjarig bestaan der
vereeniging „Alphen" had het bestuur de mede
werking ingeroepen van het Feyenoord-bestuur.
Dat geen vergeefsch beroep gedaan is op deze
vereeniging bleek wel uit de combinatie, die
voor het spelen van den jubileumwedstrijd naai
Alphen gezonden is geworden, want niet min
der dan zes eerste elf tal-spelers merkten wij
hierin op, o.a. v. Male, v. Heel. Linsen, Vrauw-
dcunt, v. d. Heijden en De Groot. Dat deze
geste van het Feyenoordbestuur gewaardeerd
werd bleek wel uit de buitengewoon groote op
komst van het publiek. Ook al natuurlijk door
het fraaie weer en het feit. dat bij Alphen weer
eens de vroegere middenvoor en aanvalsleider
v. Kooijk van de partij zou zijn. hadden tal
van voetballiefhebbers zich naar het Sportpark
begeven. Het veld was dan ook bij het aan-
vangssignaal van scheidsrechter Graafmans
door een duizendkoppige menigte omzoomd, die
van een frisch partijtje voetbal genoten heeft.
Al zal het spel der bezoekers bij velen wellicht
een kleine teleurstelling achter gelaten heb
ben. vooral wat het scoren van doelpunten be
treft. voor den waren voetballiefhebber viel er
in het veldspel der Rotterdammers voldoende
te genieten.
Het medespelen van v. Kooijk gaf kennelijk
het geheele Alphen-elftal een zelfvertrouwen,
dat het spel ten goede kwam. Er werd ten
minste aandacht besteed aan het plaatsen van
den bal en het vrijloopen, positiekiezen van de
spelers, factoren die wij in de laatste compe
titiewedstrijden in het geheel niet meer op
merkten.
Voor den aanvang werd het Feyenoord-elftal
door den vice-voorzitter van ..Alphen", den
heer v. Zwieten. met een enkel woord toege
sproken en dank gebracht voor de komst naar
Alphen, waarna alle spelers iets specifieks
Alphensch ontvingen, n.l. een blik Alphensche
revuewafels. Voor Feyenoord sprak Bas Pauwe
die in korte bewoordingen „Alphen" feliciteerde
en bedankte voor de prettige ontvangst.
Het is ruim half drie als v. Kooijk voor
Alphen" den bal aan het rollen brengt. Reeds
direct moet v. Male in het Rotterdamsche
doel handelend optreden. Geruimen tijd blijft
het spel dan op het middenterrein. Als de
wedstrijd twintig minuten oud is brengt Beze-
mer. die weer als in zijn beste dagen speelt,
het leder snel op. Zijn voorzet belandt bij van
Leeuwen, die op zijn beurt met een listigen
pass v. Kooijk in staat stelt keihard te scoren,
10. Vrij spoedig weet Feyenoord echter weer
gelijk te maken. Als Linsen een goeden voor
zet geeft is het Vrauwdeunt. die Mulder pas
seert en langs den uitgeloopen Britsemmer in
schiet. 1—1. Alphen blijft goed partij geven en
als Schellingerhout den bal goed doorspeelt
naar Vriesekoop snelt deze er mede op v. Male
af en weet hij hoog in het net te schieten,
21. In de tweede helft is het vrijwel steeds
een strijd geweest op het middenterrein, waar
bij zelfs Alphen een tikje sterker was dan de
bezoekers. Dank zij uitnemend keepwerk van
v. Male echter bleven doelpunten uit. Tegen
het einde werd Feyenoord sterker en trachtte
zij den stand nog gelijk te maken. Alphen ver
dedigde hardnekkig, waarbij vooral Britsemmer
en Goedhart op den voorgrond traden.
SPORTMAN—BODEGRAVEN 2—3.
De gasten waren sterker.
Deze wedstrijd is in een volkomen verdiende
32 zege voor Bodegraven geëindigd. Vooral in
de eerste helft was Bodegraven, gesteund doot
den vrij sterken van doel tot doel staanden
wind verreweg het meest in den aanval en
wist zü haar overwicht in een drietal doel
punten uit te drukken. Met een onhoudbaar
diagonaal schot gaf de rechtsbuiten van Bode
graven zijn club de leiding, waarna tien minu
ten later de linksbuiten een schot inzond,
waarbij de doelverdediger van Sportman wel
naar den bal viel. maar deze niet in zijn macht
kon krijgen. Integendeel, de op de doellijn
liggende bal werd door hem nog een eindje
verder in het doel gewerkt en zoo leidde Bode
graven met 20. Het was tenslotte de rechts
binnen van Bodegraven, die met een kopbal
den stand op 30 bracht, met welken stand
werd gedraaid. Na de hervatting gaf aanvan
kelijk de thuisclub den toon aan en spoedig
verkleinde zij haar achterstand tot 31. Als
Sportman even later een corner te nemen krijgt
en twee Bodegravenspelers een Sportmanspeler
alhouden. geeft de scheidsrechter strafschop,
23. Doch vanaf dit moment is het weer Bode
graven. dat het offensief overneemt en zich
enkele goede kansen weet te scheppen doch
thans het geluk niet met zich heeft. Tot twee
maal toe scheert bij een schot van den rechts
binnen de bal de lat. De strijd wordt vinniger
en een Bodegravenspeler heeft wegens inmen
ging in de leiding een waarschuwing in ont
vangst te nemen, terwijl de aanvoerder van
Sportman wegens trappen naar de kleedkamers
wordt verwezen. Het laatste kwartier is geheel
voor Bodegraven, doch gedoelpunt wordt er
niet meer. zoodat het einde komt met een 3—2
zege voor Bodegraven.
De Wimbledon Football Club is. voor
zoover ons bekend, de eenige Engelsche
amateurclub. die met een zekere regelmaat
het continent bezoekt, waarbij met name
ons land de eer van dat bezoek wordt
waardig gekeurd.
Vergissen wij ons niet, dan dateert het
eerste bezoek dezer ploeg uit de jaren 1922
of '23, toen os. A.S.C. als tegenpartij fun
geerde. Na de verdwijning van rood-zwart
uit de hoogere voetbalregionen. bleef de
Sleutelstad lange jaren verstoken van
Britsch voetbal, totdat U.V.S. dezelfde sym
pathieke vereeniging uitnoodigde voor een
jubileumwedstrijd als inzet van de feeste
lijkheden ter gelegenheid van haar 25-jarig
bestaan.
De voetbalminnende Leidenaars zullen
U.V.S. daarvoor dankbaar zijn hun tal
rijke opkomst (naar schatting circa 2500
mam bewees het trouwens omdat En-
gelsch voetbal altijd interessant is. Inte
ressant, ook al hadden de gasten behalve
een slapeloozen overtocht in drie dagen
tijds reeds twee vermoeiende wedstrijden
achter den rug, zoodat de ploeg meerdere
invallers telde en derhalve bezwaarlijk haar
besten vorm kon vertoo'nen.
Desondanks hebben de eilandbewoners
een gave partij voetbal vertoond, waarte
gen menige eerste klasser evenmin opge
wassen zou zijn geweest als dat met U.V.S.
het geval bleek te zijn.
Vooral het positiespel was bij de Londe-
naars veel beter verzorgd dan bij de Lei
denaars, die hun gelederen versterkt had
den met Piet Kantebeen op de rechts- en
Eef Ruisch op de linksbinnenplaats, ter
wijl ook in balbehandeling de gasten over
het algemeen hun gastheeren de baas
waren.
De Engelschen hadden echter, vooral In
de eerste helft, moeite om zich aan te pas
sen aan de eigenaardigheden van het U.V.
S.-terrein, dat merkwaardig weinig veer
kracht bezit, waardoor de bal na een hoo-
gen trap slechts heel weinig stuit en veelal
„dood" blijft liggen. Deze omstandigheid
speelde den Engelschen doelman in het
begin van den strijd bijna parten, toen
hij den bal in het' strafschopgebied wilde
laten stuiten en het leer tot zijn verwon
dering nauwelijks van den grond kwam.
Wij hebben hem deze manoeuvre nadien
niet meer zien herhalen! De U.V.S.-ers, die
aan deze eigenschap uit den aard der zaak
gewend zijn, hielden er rekening mee en
ondervonden er daardoor aanmerkelijk
minder hinder van.
De overwinning, waarmede de Engel
sche amateurs Albion-waarts keerden,
was stellig verdiend, doch de cijfers:
30 waren even stellig in hun voordeel
geflatteerd en gaven de verhouding in
het veld niet juist weer. Beide elftallen
wogen gedurende het grootste deel van
den wedstrijd vrijwel tegen elkaar op
en zelfs waren er perioden, waarin
U.V.S. het meest in den aanval was.
Edoch, de voorhoede der voor deze ge
legenheid in witte shirts gestoken thuis
club. was onmachtig tot scoren, of
schoon zich daarvoor verscheidene
kansen voordeden.
Het zij toegegeven, dat het den Leide
naars niet altijd meezat. Zoo noteerden
wij in de eerste helft een prachtig schot
van Kantebeen, dat het besluit vormde van
uitstekend combinatiespel met Oosterom
en waaruit doelman King den bal nog
juist over de lat kon stompen. Er waren
momenten, dat het leer meermalen achter
een naar den Engelschen doelmond werd
ingesohoten en dat een been of hoofd
slechts op het laatste nippertje redding
bracht, doch er waren ook oogenblikken,
waarop de scoringskans bijzonder gunstig
leek, maar het schot volkomen faalde.
U.V.S. miste ook gisteren weer een schut
ter in haar voorhoede. Geen enkel doel
punt schonk haar de stimulans om den
wedstrijd een ander verloop te doen ge
ven en zoo bleef Wimbledon meester van
het terrein zonder dat wij den indruk kre
gen, dat de gasten zich tot het uiterste in
spanden.
Het Engelsche spel, schreven wij hier
boven, ls interessant om te zien, vooral
door het goede positie kiezen der spelers en
hun uitnemende baltechniek. Toch hield
het geen groote verrassingen in zich en
van de drie doelpunten, welke zij scoorden,
was eigenlijk alleen het tweede van goede
kwaliteit. Het eerste, dat een kwartier na
den aanvang ter wereld kwam, was het
gevolg van een schromelijk misverstand in
de Leidsche defensie, waarvan de rechts
binnen Stannard dankbaar profiteerde door
in het verlaten doel te schieten. Het tweede
ontstond in de laatste minuut voor de rust,
toen rechtsbuiten met een listig
boogje den bal voor het doel plaatste en
de toestormende linksbuiten Stevens fraai
inkopte. En het derde volgde acht minuten
voor het eindsignaal uit een kopbal van
Fuce, toen de Leidsche achterhoede ver
zuimde in te grijpen bij een uitstekend
door Stevens genomen hoekschop.
Onder leiding van den heer C. Aarsen.
stelden de elftallen zich als volgt op:
(vj.n.r.):
U.V.S. doel: Kramp: achter: Delfos en
Burgy; midden: v. d. Reyden, Wallaart en
Regeer; voor: Onvlee, Ruisoh,van Egmond,
P. Kantebeen en Oosterom.
Wimbledon: doel: King; achter: George
en Fisher; midden: Blanche, Burnell en
Fennel; voor: Stevens, Roberts, Head,
Stannard en Fuce.
U.V.S. won de toss en koos eerst wind
mee. De gasten ondernamen direct van den
aftrap een aanval op den rechtervleugel,
welke een corner opleverde. Uit de daar
op volgende scrimmage kreeg Head de eer
ste scoringkans doch zijn zachte schuiver
gaf Kramp geen moeite. Daarna nam U.VB.
het offensief over en eenige goede schoten
van Ruisch gingen vlak naast het Engel
sche doel. Na een kwartier spelen nam,
Wimbledon op fortuinlijke wijze de leiding,
toer. twee Leidsche verdedigers elkaar in
den weg iiepen en Stannard het leer in
het verlaten doel tikte. U.V.S., gesteund
door den wind, bleef tot de rust het meest
in den aanval, doch het schot was zoek.
terwijl doelman King op een tweetal kri
tieke momenten uitstekend ingreep. De aan
vallen van de gasten, meestal geleid door
Fuce, bleven de volle aandacht der Leid
sche defensie vragen. Een halve minuut
voor het verstrijken der eerste speelhelft.
gaf Fuce een prachtigen voorzet, waaruit
Stevens met een magnifieken kopbal het
leer voor de tweede maal langs Kramp
joeg.
De tweede speelhelft was nog slechts
enkele minuten oud, toen de Engelsche
midhalf Burnell bij een botsing verwond
werd en moest worden vervangen.
Morris kwam het elftal, waarvan de op
stelling eenigszins gewijzigd werd, als
linksbinnen completeeren.
De strijd bleef zich verder voornamelijk
op het middenterrein afspelen met Wim
bledon iets meer in den aanval. Toch kreeg
U.V.S. de beste scoringkansen. doch zoowel
Onvlee als Oosterom faalden. Een corner
leverde 8 minuten voor tijd het derde
Engelsche doelpunt op.
Met Wimbledon in het offensief kwam
het einde van dezen aantrekkelljken en.
bovenal sportleven kamp.
VRIENDSCHAPPELIJKE WEDSTRIJDEN.
Gedurende de Paaschdagen zijn tal van
vriendschappelijke wedstrijden gespeeld.
FeyenoordLiersche SE. 44; AdoWim
bledon 2—5.
Paaschtournooi te Amsterdam: Blauw Wit—
Mechelen 3—1: Ajax—Nemzeti 4—3: Nemzeti—
Mechelen 1—2; Ajax—Blauw Wit 0—2.
De goede start, welke Achilles de vorige week
in Amsterdam tegen Ajax had, deed het beste
voor de Noordelijke kampioenen verwachten en
inderdaad had de thuisclub bij de rust niet
aleen een 1—0 voorsprong genomen, maar bo
vendien een spel gedemonstreerd, dat. mis
schien technisch niet zoo goed verzorgd was als
dat van D.W.S.doch de verdediging der gasten
handen vol werk gaf.
En indien deze aanvallen resoluter waren af
gewerkt. dan had het er voor de Westelijke
kampioenen bij halftime niet best uitgezien.
Maar even optimistisch als de duizenden be
zoekers op dat tijdstip waren, even ontgoocheld
zullen zij in de tweede helft zijn geworden, toen
Achiles door het steeds beter wordende spel
van D.W.S. zoo goed als geheel in de verdedi
ging werd gedrongen, waardoor speciaal D.W.S.'
rechtervleugel meerdere openingen in de thuis
club verdediging kon maken en Steenmetz en
zijn nevenspelers kans op kans kregen om doel
man Brons te passeeren.
Dat het in die periode slechts twee doelpun
ten beperkt bleef, doet voldoende blijken, dat
ook het aanvalsspel van D.W.S. slecht ver
zorgd was. Uit dit alles valt gemakkelijk te
concludeeren. dat deze wedstrijd er een was
met twee geheel verschillende speelhelften.
De Asser aanhang behoefde niet lang op het
eerste doelpunt te wachten. Er was juist
tien minuten gespeeld, toen een hands van spil
Melchers Achilles aan een vrijen trap hielp, die
door van Zant tegen den paal werd geschoten,
waarna Kamphuis het leer opving en onhoud
baar langs Bruist schoot.
Achilles bleef gevaarlijker. hoewel D.W.S. zich
technisch beter onderlegd toonde. In de laat
ste minuten van de eerste speelhêlft demon
streerde de D.W.S.-voorhoede nog enkele kee-
ren haar schotloosheid, zoodat de rust met een
alleszins verdienden 10 voorsprong voor de
thuisclub aanbrak.
De tweede helft bracht echter een groote
ommekeer.
Na den aftrap werd Draeger aan het werk
gezet: een afgemeten voorzet volgde en een
groote dekkingsfout van de Achilles verdediging
waarvan Wiertz dankbaar profiteerde, werd de
thuisclub reeds noodlottig. Hard schoot Wiertz.
onder den vallenden Brons door, in de Asser
touwen. 11.
Na een kwartier namen de Amsterdammers
een 12 voorsprong, toen Draeger het leder
kreeg toegespeeld en Brons met een hard dia
gonaal schot geen schijn van kans gaf. De
meeningen of Draeger het leder in buitenspel-
positie kreeg toegespeeld, liepen nogal uiteen,
maar de heer Metz kende het doelpunt reso
luut toe.
Over alle linies was D.W.S. de meerdere en de
keeren, dat Achilles aanviel, waren te tellen,
totdat de laatste tien minuten de thuisclub
weer iets beter in haar spel kwam.
EINDHOVEN OP EIGEN VELD MET
3—2 GESLAGEN.
In een wedstrijd, waarin slechts bij vlagen
het eerste klassepeil werd bereikt, is de tech
nisch betere Zuidelijke kampioensclub op eigen
veld met de oneven goal geklopt, door de wat
primitief voetballende Oostelijke titeldraagster.
die echter bijna alle kansen, die zij kreeg, in
doelpunten wist om te zetten.
In techniek, in positiespel en in tactiek was
de thuisclub verre de baas. Van de zes kwar
tier is de Eindhovensche ploeg er bijna vijf in
den aanval geweest. Doch in die vijf kwartier
kon de E.V.V. (een strafschop inbegrepen"»
slechts twee doelpunten maken, terwijl de
Nijmeegsche combinatie in het eene kwartier,
waarin zij in de meerderheid was, drie doel
punten scoorde.
Het zag er aanvankelijk naar uit. dat de Zui
delijke kampioenen vlot en met groote cijfers
zouden gaan winnen: steunend op een technisch
overwicht en op beter teamwork, ontwikkelde
Eindhoven direct na den aftrap zulk een meer
derheid. dat de Nijmeegsche ploeg zelfs met een
versterkte verdediging de stormloopen der
blauw-witten niet kon stuiten.
Toen N.E.C. eindelijk eenige „lucht" kreeg,
kon men ook met het aanvalsspel der Oostelij
ken kennis maken. Bij een schijnbaar onge-
vaarlijken aanval trok linksbuiten Schroth den
bal uit moeilijke positie voor de goal. Scham
pers mist. en ten Velde kopte het leer zuiver in
(0—1).
Op normale wijze bleek Eindhoven niet in
staat om den gelijkmaker te scoren. Deze kwam
pas ter wereld, toen de thuisclub een penalty
kreeg toegewezen voor een zuiver handsgeval
van van Eek. De Zeeuw nam toen, na 36 minu
ten spelen, zijn kans waar: 11.
Vlak voor de rust namen de Oostelijke kam
pioenen de leiding. Schampers speelde den bal
onoordeelkundig terug. Lodensteyn was er iets
eerder bij dan van Veghel. Hij trapte het leder
bij een poging om den Eindhovenschen keeper
te passeeren. vooruit en tusschen de beenen
van den doelwachter door rolde de bal over de
lijn. (1—2).
N.E.C.'s zelfvertrouwen bleek, tengevolge van
Eindhovens falend aanvalsspel. zoodanig te zijn
toegenomen, dat de Nijmeegsche ploeg in de
eerste tien minuten van de tweede helft de ba
lans ongeveer in evenwicht wist te houden.
Eindhoven wist echter geleidelijk het heft weer
in handen te krijgen en reeds na 11 minuten
kreeg de thuisclub een prachtige gelegenheid
om de partijen weer op gelijken voet te bren
gen. Wederom werd haar, voor hands van van
Eek, een penalty toegewezen, doch ditmaal was
zelfs deze kans rüet groot genoeg de Zeeuw
schoot den bal een paai- meters naast. Na 17
minuten spelen kwam eindelijk de gelijkmaker:
bij een voorzet van van Liempd was Nachte
gaal uit zijn doel gekomen, de Gier bracht het
leer opnieuw voor doel en de toestormende
Muilekom profiteerde van de verwarring door
den bal in het net te koppen. (22).
Ondanks de aanmoediglngskreten van hun
supporters slaagden de Eindhovenaren er niet
in de leiding te veroveren. De Nijmegenaren
echter bleken daartoe ook ten derde male in
staat te zijn: twee minuten voor het einde on
dernam de linkervleugel een uitval. Schroth
zette hard voor en de invaller rechtsbinnen ver
richtte zijn „goede daad" door den bal via de
lat in het net te jagen. (2—3).
