BINNENLAND Ons Kort Verhaal De „Ouwe" van de „Grietje voor het voetlicht LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 4 April 1939 Vierde Blad No. 24241 Redactie 1507 Directie en Administratie2500 De volmaakte misdaad Dagblad reclame 80ste Jaargang Onze telefoonnummers SPREEKCEL FAILLISSEMENTEN De Eerste Kamer over de tandheelkunde Een Wullings-gedenkteeken Ie Voorschoten Noordwijk „Bloemenbadplaats" Beursvacantie LAND- EN TUINBOUW Alg. Ver. voor Bloembollencultuur is niet te vervangen Het hangt voor een zeer groot deel van den kapitein af, of dc stemming aan boord van een kustvaarder niets te wen- schcn overlaat. Thcunis Maas, uit Delfzijl, is de juiste man op de juiste plaats. (Van onzen specialen verslaggever). (op 2 lijnen) „Kèp", zegt de kok, „kap" zegt de passa gier en „Ouwe" de rest van de bemanning van den Groningschen kustvaarder „Griet je", uit Delfzijl, wanneer de kapitein, Theu- nis Maas, na een wacht van 6 uur, de brug verlaat. Aan boord van den Groningschen kust vaarder „Grietje", varend tusschen het eiland Wight en de Zuidkust van Enge landDe zee is in rust, de zon schijnt. Het gevolg? Dat de zeezieke passagier zijn leed totaal vergeet. Vroolljk fluitend dwaalt hij over „zijn" schip, snuift eens in de kom buis, waar hij nog geen half uur geleden zijn ontbijt zes boterhammen plus een gebakken eitje! naar binnen heeft ge werkt. Geef den zeeman rustig vaarwater, geef hem een zonnetje: dan is hij tevre den. Dat er nog een koude wind sorry: bries! staat, deert hem niet. En de pas sagier met zijn warme trui en het alpino- petje op het hoofd, past er zich eveneens bij aan. Met den neus in den wind loopt hij over het dek, tuurt naar de twee kusten die links en rechts voorbij trekken, waagt zich dan aan een inspectie van het schip, dat in Rotterdam zoo oud leek. In volle zee. va rend onder de Engelsche zon, is de „Grietje" heel wat meer wakrd. Waar is al de roest van het dek gebleven? De landrot lacht om zijn eersten indruk. Verdwenen is de roest, alleen de roodbruine verf blijft En nu: het leven aan boord van zoo'n kustvaarder! Het is gauw gezegd, want voor de bemanning van den kapitein tot den lichtmatroos komt dit neer op wacht loopen, slapen, eten, en drinken. Als ik 's morgens aan het dek verschijn, dan slaapt de kapitein, slaapt de eerste machinist, slaapt één der beide matrozen. De stuur man, de tweede machinist en de andere matrozen waken. En de kok. die den ge- heelen nacht mag blijven slapen, werkt in zijn kombuis: vloer aandweilen, tafel afrui men, vaat wasschen, koffie zetten en de middagpot klaarmaken. Dat is, met het halen van de proviand, zijn werk. De an deren? Slapen'4 6 uur, of waken 4 a 6 uur. De kapitein. „Kèp", zegt de kok heel trouwhartig, „kap" zegt de passagier, „Ouwe" valt de rest van de bemanning in, wanneer er ge sproken wordt over den man, die verant woordelijk is voor schip, lading en beman ning. Theunis Maas. uit Delfzijl, 27 jaar oud deelt op de „Grietje" de lakens uit. Zijn ge zag wordt door iedereen aanvaard en er kend. Daarom behoeft hij zich nooit te laten gelden, omdat niemand er zelfs maar aan denkt hem niet te gehoorzamen. Een man van veel woorden is „kap" Maas niet. Hij kan zelfs heel erg goed zwijgen. Als hij wacht loopt op de brug, kunnen er uren voorbijgaan, zonder dat hij iets zegt. Dan controleert hij den koers, of de snel heid van het schip, berekent hoeveel mijl de „Grietje" nog moet afleggen, voor Ier land in zicht komt, of bladert in „Tidal Streams", het Engelsche A.B C. van iederen zeeman, die op de hoogte wil zijn met de verschillende stroomingen, waarmede hij gedurende de reis te maken krijgt Zijn gedachten draaien voornamelijk om schip en lading. Zoo af en toe ook om zijn kajuit, waar het zeewater, tijdens den eersten stormnacht, naar binnen is gedrongen Overigens besteedt hij daaraan maar wei nig aandacht, want „er is voorloopig toch niets aan te doen!" ,,.?erluwe,n kent deze jeugdige „Ouwe" niet. Hij houdt het hoofd koel. ook in de penibele situaties, waarin hij tijdens de 11 jaar. dat hij heeft gevaren, wel eens heeft verkeerd. Van tijd tot tijd zinspeelt hij wel eens op datgene, wat hij heeft medege maakt, maar dat is alles. Er werkelijk van vertellen is niets voor hem. Aanvankelijk had kapitein Maas loods willen worden. Hij werd daarvoor echter afgekeurd en besloot toen voor stuurman bij de groote vaart door te gaan Op zijn zestiende jaar ging hij reeds naar zee was lichtmatroos en messroom-bov: zóó begon voor hem het zeemansleven. Daarnaast worstelde hij zich door studieboeken heen, want na 3 iaar varen zou hij examen kun nen doen. Hij deed het, slaagde ging weer varen, nu als derde stuurman. Het geluk lachte hem toe: men bood hem een job" aan als kaDitein van een kustvaarder in Zutd-Amerika Maar een andere ,job" lokte ook En hii verkoos op de laatste te blijven wachten. Dat ging echter niet. door en stuurman Ma-i-, mn»st door de teleurstel- Vor| ^Xiï?'Sr moes' hij zleh demvs od zijn hoofd had getorst. Deze bi"- mm 'heden slaan. De ma- i Weinigheden hadden hem een volkomen L'roor, ,!T a ij u „n aar knel'endeander uiterlijk gegeven, len vWbliif aan ^1 St eetl ^edwon- piet Brouwer had ccn jaar geladen een J n wal- Stuurman Maas huisje gekocht in de provincie. Dat was kwam snel tot een besluit: hij meldde zich aan bij de kustvaart, maakte op de „Grietje" een reis als stuurman mede, om vervolgens tot kapitein benoemd te worden. En hier op dit schip heeft hij zich tot een „Ouwe" ontwikkeld, die een voorbeeld is voor iedereen. Hij kent de zee, waarop hij elf jaar van zijn leven heeft doorgebracht, brengt zijn schip veilig van haven tot ha ven, is kalm en bedaard in alle omstandig heden. Verleden Jaar maakte de „Grietje" een reis van Hamburg naar Stettin, juist in de hevige koudeperiode. Toen moest er bij ne gentien graden vorst gevaren worden. Het schip veranderde in een massale ijsklomp. De kapitein lacht alleen maar, wanneer ik naar die reis vraag. Dat is alweer zóó lang geleden. De anderen, die met hem varen, zijn het nog niet vergeten. Dan vertellen zij van de hevige koude, van het steeds aan groeiende ijs. Het dek werd onbegaanbaar De matroos, die 4 uur aan het roer had ge staan en zijn maat moest wekken voor de aflossing, slaagde er niet in naar voren te komen. Hij gleed van stuurboord naar bak boord en terug, maar kwam niet verder. Onder zulke omstandigheden is een kapi tein. die zijn goed humeur weet te bewaren goud waard, vooral wanneer hij aan het hoofd staat van een schip, waarop zich slechts acht menschen bevinden. De jonge kapitein Maas heeft zich alleen met die reis, het noodige respect verworven. Voor hem was het daarna overbodig zijn gezag te laten gelden. Hij ging vóór in het ver dragen van de ongemakken, die een dikke ijslaag aan boord van een schip nu een maal medebrengt. Zoo zal hij blijven voort gaan. Gekleed in een oud colbert en een oude winterjas een muts op het hoofd beheerscht hij de „Grietje". „Ouwe", zeggen ze aan boord, als ze onder elkaar den kapitein als zeeman en als mensch prijzen. Daarom is het geen wonder, dat de stemming aan boord zoo heel weinig te wenschen overlaat Met een kapitein, die hart voor zijn be manning heeft, kan dit moeilijk anders. (Nadruk verboden) HET POLITIE-TOEZICHT TE KATWIJK/ZEE. Naar aanleiding van onze spreekcel d.d. 24 Maart bereikte ons een klacht van een inwoner uit Rijnsburg. die er op wijst, dat te Katwijk niet alleen zij verbaliseerd worden, die de boschjes vernielen en kattekwaad uithalen. Inzender merkt op. dat hij en zijn metge zellen op Zondag 12 Maart bij het Raadhuis stopten, om bij het muurtje een sigaret op te steken. Er naderden toen twee agenten, die ge zien hadden, dat zij eenige seconden stil ston den. Zij werden aangehouden en de agenten maakten proces-verbaal op. hetgeen gepaard ging onder minder hoffelijke opmerkingen. Zij waren zich in het geheel niet van eenig kwaad bewust, gaven te kennen, dat zij anders nooit op die plaats kwamen en van de bepaling, om niet stil te blijven staan, niet op de hoogte waren Dezer dagen nu kregen zij hun bekeu ring thuis. Inzender vraagt zich af, of dit wel de juiste methode is en acht de waarschuwing aan a.s. badgasten van 18 a 19 jaar om niet te blijven stilstaan in of bij het Plantsoen, wel op zijn plaats. Inzender gelooft voorts, dat de politie oudere menschen niet durft te bekeuren. Tevens merkt hij op. dat tot zijn verwonde ring aan den anderen kant van het Raadhuis een heele groep jongens stond, die niet opge schreven werden. Hij hoopt, dat in dezen toe stand spoedig verbetering mag komen. In verband met het bovenstaande hadden wy een onderhoud met den burgemeester van Kat wijk. Deze deelde ons mede, dat de toestand rond het Raadhuis de laatste weken werkelijk absoluut onhoudbaar was geworden. Des Zon dagmiddags zaten groote groepen jongens en meisjes op de muurtjes rond den tuin van het Raadhuis en gingen dan de boschjes in. om eventueel vernielingen te verrichten of katte kwaad uit te halen. Voor fatsoenlijke men schen kon zulks niet meer passend genoemd worden. Bij wijze van spreken konden de om wonenden van het Raadhuis hun woningen des Zondagsmiddags niet meer verlaten. Radicaal ingrijpen van de politie en de strengste controle waren noodzakelijk, om te trachten aan een en ander voorgoed een einde te maken. De laatste 5 a 6 weken zijn vele proces-verbalen opgemaakt. Onder hen, die 's Zondags rond het Raadhuis verwijlden, wa ren ook vele Rjjnsburgers. Inderdaad heeft het strenge politioneele optreden, waarbij mo gelijk niet altijd even zachtzinnig kon worden gehandeld, een groote verbetering teweegge bracht en de hoop wordt gekoesterd, dat het binnenkort niet meer noodig zal zijn. De con trole heeft aan haar doel beantwoord. Dat onder hen, die een proces-verbaal ver kregen, ook geheel onschuldigen waren, die van de situatie totaal onkundig geweest zijn. is niet onmogelijk, doch onder deze omstandig heden en wilde een effectief resultaat bereikt worden, niet anders doenlijk. De goeden moeten het in zulke gevallen voor de kwaden ont gelden. Wat het feit betreft, dat juist de inzender en zijn vrienden bekeurd zijn. terwijl elders een groote troep jongens niet opgeschreven werd. zal zijn oorzaak gevonden hebben in het feit. dat de politie niet overal tegelijk kan zijn. Mogelijk zijn ook die anderen wel eens aan de beurt gekomen. Voorts werd ons van de zijde der politie medegedeeld, dat het toezicht en de actie der politie in het algemeen de opgeschoten jongens geldt. Oudere, bezadigde personen, mogen gerust In het Plantsoen blijven stilstaan. Zij behoeven niet te vreezen, dat de politie tegen hen zal optreden. Opgeheven wegens gebrek aan actief: G. J. van Iterson, Rijnsburg. het smaakverbeteringsmiddel met de beste resultaten! Laat Uw ledig Maggi-flesje opnieuw vullen. Dat is voordeliger I 2314 (Ingez. Med Verschenen is het voorloopig verslag van de commissie van rapporteurs der Eerste Kamer over het ontwerp van wet tot het treffen van nadere voorzieningen inzake de tandheelkunde, waar het volgende aan wordt ontleend: Bij de overweging van dit wetsontwerp '11 de afdeelingen verklaarde eenige leden het standpunt, dat in de Tweede Kamer me vrouw de Vries-Bruins en de heer van D»ken hebben ingenomen, te deelen Deze leden konden zich met het wetsontwerp niet vereen'gen. Daartegenover brachten verschillende andere -leden den minister dank voor de wijze, waarop hij voor het moeilijke vraag stuk der tandtechnici een oplossing heeft weten te vinden. Sommige leden hadden z'ch afgevraagd of het niet beter ware geweest de zaak der tandtechnici te laten rusten, doch waren van meening. nu het wetsontwerp er een maal ligt. er zich niet tegen te mogen ver zetten. Verschillende leden betreurden, dat de min'ster in zijn afwijzende houding in de Tweede Kamer tegenover de amendemen ten van den heer van der Putt ca. heeft volhard, waardoor een tweetal groepen van respectievelijk 4 en 19 tandtechnici niet tot het nieuwe examen zal worden toegelaten. D? leden hier aan het woord, waren van meening. dat het toelaten tot het examen van bedoelde groepen een definitieve op lossing zou brengen voor aTe tandtechnici. die vóór 10 Juni 1913 'n het beroep werk zaam waren, weshalve zij den min'ster ver zochten alsnog een toezegging in dien geest te willen doen. jonge menschen in den loop der jaren hui» slagen in de maatschappij te danken heb ben, zijn verwezenlijking zal vinden in de onthulling van een gedenkteeken in Voor schoten, waar de heer Wullings gewerkt heeft. Of dit gedenkteeken den vorm van een sierfontein zal krijgen, dan wel een monumentale bank met inscriptie zal wor den, hangt af van het slagen der pogin gen, die zullen worden aangewend, om het bijeengebrachte bedrag nog te vergrooten. De vergadering besloot het bestuur, on der voorzitterschap van den vice-admiraal J. Th. Furstner te 's-Gravenhage, te mach tigen een ontwerp te laten maken en voorloopig te beoordeeien. De uiteindelijke plannen tot uitvoering zullen nog in een nieuwe vergadering van oud-Beresteyners, in dit jaar te houden, worden vastgesteld. De bedoeling is, na de onthulling te Voor schoten een reünie te houden, die elk Jaar zal worden herhaald, ten einde de band tusschen de oud-Beresteyners meer levend te houden dan tot nog toe het geval was. Het secretariaat van het comité: „herden king H. Wullings" is gevestigd: Zeekant 105 te 's-Gravenhage Bijdragen, onder ver melding van „comité herdenking H. Wul lings", kunnen worden overgeschreven naar de Rotterdamsche bankvereeniging, kantoor Uithoorn, postrekening 8238. Dezer dagen is een vergadering gehou den van een aantal oud-leerlingen van het instituut Wullings te Voorschoten, tenein de te bespreken, welken vorm een pos- thume huldiging van wijlen den bekenden paedagoog, den heer H. Wullings, zou kun nen aannemen. Na verschillende bespre kingen kwam de vergadering, na aanhoo ring van het verslag van den penning meester. tot de conclusie, dat de herden king van den istituteur, aanwien zoo vele door J. P. BALJÊ. Notaris Philip Bossestein had zijn mis daad met evenveel gewetenloosheid als ge raffineerdheid voorbereid. In alle kalmte was hij te werk gegaan, weken- en maan denlang had hü er over zitten peinzen, hoe hij er met de duitjes van de argelooze menschen, die hun spaarpenningen aan hem hadden toevertrouwd, vandoor zou kunnen gaan. zonder gesnapt te worden en hoe hij daarbij ieder risico kon uitschake len. Ieder detail had hü nauwkeurig ge wikt en gewogen. Hij was er zich volkomen van bewust, dat hii een totaal ander mensch diende te worden en trainde zich daarin al maanden van tevoren in gedach ten. Hij wist. dat hü zijn oude gewoonten diende af te leggen, dat hij zijn eigenaar digheden van zich af moest schudden zooals een larf de overbodig geworden co con Ook zijn uiterlijk zou grondig moeten veranderen en liefst met eenvoudige, on opvallende middelen. Toen hij zoover was. dat hij den diefstal tot in de finesses had bekeken en hij alle noodige maatregelen had getroffen, pakte hij op een goeden avond het geld. dat kleine burgers hem in goed vertrouwen ter bewaring hadden gegeven, in een eenvoudig handkoffertje en hij verdween in alle stilte. Hü ging met een kleine honderd duizend gulden op den loop. Het had hem heel weinig moeite gekost, valsche papieren ten name van Piet Brouwer machtig te worden Dat hii den naam Piet Brouwer had gekozen, had zijn reden: de initialen moesten dezelfde blijven. De bak kebaardjes. die hü als notaris Philip Bosse stein vrll lang droeg, had hij eenige centi meters korter gemaakt en toen hij boven dien ook nog zijn wenkbrauwen gedeelte lijk had weggeschoren, zag zijn gezicht er al heel anders u t. Een iaar tevoren was hü een grooten hoornen bril gaan dragen, omdat hij zoo bijziend werd. Dat vertelde hii allen klanten die er naar wilden luiste ren In werkelijkheid waren zijn oogen nog puik en de hoornen bril verdween dan ook spoorloos. Hü besch'kte nog over een zeer weelderigen haardos maar wie Piet Brou wers büna gem'llimeterd hoofd zag. zou moe'te hebben te gelooven. dat deze man als Philip Bossestein zoo'n artistieke w'l- onlangs leeg gekomen en, in het kleine provincie-plaatsje zou de ex-notaris voort aan gaan wonen. Het was niet ver van zün oorspronkelijke standplaats, want zoo rede neerde de ex-notaris, een voortvluchtige misdadiger zocht men eerder vér van zijn vaderland, dan vlak bij zijn vroegere woon plaats. De kranten stonden vol van zijn ver dwijning. De politie speurde ijverig naar zün verblijfplaats en enkele van zijn spaardertjes waren plotseling de diepste ellende ten prooi gevallen. Maar dat was iets, waarom hij zich bitter weinig bekom merde. Tenslotte was de wereld voor de slimsten, zoo redeneerde hij en niet voor de onnoozeien. die zich lieten beetnemen door uiterlijke bonhomie en een schün van betrouwbaarheid. Hii leefde zich volkomen in zijn nieuwe wereld in. Hii speelde het renteniertje, dat zich bezighield met zyn tuintje, op zün tüd een sigaartje rookte en een borreltje dronik en zich interesseerde voor de plaat- selüke politiek aan de stamtafel Zonder al te Intiem te worden verwierf hij zich een kring van kennissen, die hem voor een goedig, niet al te snugger mannetje ver sleten. Piet Brouwer deed ook een klein beetje aan philantropie. Oh, niet al te zeer. want men mocht vooral niet denken, dat hij er wij goed bijzat. Maar er kon geen collecte in het kleine plaatsje zijn of er prijkte een bloempje, een blikje of een gekleurd pa piertje op de revers van zijn Jas. Als no taris Bossestein „deed" hii niet aan die dingen, als Piet Brouwer mocht dus op collectedagen zü'n revers nooit „maagdelijk" zijn,! Oo zekeren dag vervoegde zich een dame van de plaatselijke aristocratie te zijnen huize met een lijst Zij werd door Piet Brouwer met hoffelijkheid ontvangen en aangehoord. Er moest in het eenige plant soen van het stadje hoognoodig een rust bank voor ouden van dagen komen, die den naam zou dragen van den zeer bemin den, onlangs overleden burgemeester van het plaatsje. Zit twijfelde er niet. aan. of meneer Brouwer zou tegenover dit doel, dat door inschrijving van de gegoede bur gers bereikt beoogde te worden, sympathiek staan en meneer Brouwer zou zeker wel van die sympathie blijk willen geven door een bedrad te storten. Piet Brouwer keek de lijst eens in. zag. dat de hoogste inschrijver voor vü'fentwin- tig gulden geteekend had dat er voorts vele inschrijvingen waren van viif en- t'en gul den en hii besloot voor een bedrag van vijftien gulden in te teekenen. Tenslotte was het plaatsje te klein dan dat er heel veel van die banken geplaatst zouden kun nen worden overwoog hii en deze uit'ngen van liefdadigheid en naastenliefde zouden wel tot enkele sporadische gevallen be perkt blüven. Met een resoluut gebaar zette hij vast besloten zü'n naam en met kordate cijfers vulde hij f. 15 in. Verrast en verrukt blikte zijn bezoekster naar het cijfer 15. De ex- notaris merkte, dat zijn bijdrage klaar blijkelijk erg meeviel en had er achteraf spijt van, dat hii toch maar niet voor een tientje had ingeteekend. Onder vele dank betuigingen verdween de aristocratische dame en Piet Brouwer voelde zich een waar menschenvriend. Tenslotte moesten die oude menschjes toch een behoorlijke plaats hebben om uit te rusten in het parkje, als ze op een zonn'gen dag van de buitenlucht wilden genieten! Een dag later stonden er twee recher cheurs van de Amsterdamsche recherche voor zü'n deur en werd Piet Brouwer ge arresteerd. Hij maakte een hevig misbaar, zei. dat hier een schandelijk misverstand in het spel moest zijn. dat hij notar-s Bossenbein. of hoe de man mocht heeten, heelemaal niet kende, er zelfs nooit van gehoord had. maar de rechercheurs grin nikten alleen even hatelijk en zeiden, dat hii er het beste aan deed rustig mee te gaan. Die papieren op naam van Piet Brouwer zouden heuseh grondig onderzocht worden, maar veel hoop konden ze hem niet geven, want de bewijzen, dat hij no taris Bossestein was. waren te overtuigend. In Amsterdam zouden ze hem wel verdere gegevens verstrekken. Ex-notaris Bossestein pijnigde zich de hersens, welke fout hü dan wel gemaakt kon hebben. Maar er "wilde hem niets te binnen schieten. De zaak was. zoo meende hü toch al lang in den doofpot, de kranten hadden al weer heel wat andere stof, over de ..Verduistering van een ton door een gewetenloos notaris" werd al maanden niet meer geschreven. Het was hem een vol komen raadsel. Op het politiebureau te Amsterdam werd hii heel spoedig bii den commissaris toe gelaten Met een vloed van woorden wilde hii protesteeren tegen zijn gevangenneming maar met een handbeweging coupeerde de commissaris dezen woordenstroom. ,.U kunt er zich niet uitredden, meneer Bossestein". zei hij koel. ,.U hebt immers zélf toegegeven, dat u Philip Bossestein is". Verbaasd keek de ex-notaris den gezags drager aan. ■Zelf toegegeven?" vroeg hü verbluft. .Hoe komt u erbij? Ik ben Piet Brouwer en ik heb papieren Opnieuw maakte de comm'ssaris een korte handbeweging. Pardon", zei hij. .wilt u deze lijst even inzien?" Hij schoof zijn gevangene een lijst toe. Het was een inteekenüjst voor de nieuwe bank in het plantsoen. Met starre oogen keek de ex-notaris naar een van de laat ste namen op de lóst. Ph'l'p Bossestein f. 15" stond er. Zonder een woord te spreken plofte de ex-notaris op een stoel neer. Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehouden. Het Bloemencomité van Noordwijk's bad plaats is gelijk gemeld weer in volle actie met de voorbereidingen van het welbekende bloemenfeest. Het zal dit jaar gehouden worden op 27. 28 en 29 April. Noordwijk wordt weer een bloementapijt. Bovendien zal op Zaterdag 29 April een groot bloemencorso worden gehouden. De minister van financiën heeft bepaald, dat op Goeden Vrijdag, 7 April, en op Zater dag 8 April de beurzen voor den geld- en fondsenhandel zullen zijn gesloten, alsmede dat die dagen voor de geldleeningen, als bedoeld in afdeeling V der beursvoorschrif- ten 1914, niet als werkdagen zullen worden beschouwd. OPLEIDING RESERVE-OFFICIEREN BIJ DE LANDMACHT. Er is een wijziging gebracht in de op leiding tot reserve-officier bij de Land macht. De duur van de eerste oefening is van 12 op 14 maanden gebracht. Deze 14 maanden worden uitgediend ln drie. niet aaneensluitende tijdvakken n.l. een van 12 maanden en twee van een maand, met een onderling tijdsverschil van ongeveer een jaar. De duur van de opleiding bij de scholen voor reserve-officieren blijft onveranderd en gelegen in het eerste tijdvak, de tijd bij. den troep te dienen in den rang van ser geant 1 wachtmeester) is dus verlengd eri over drie tijdvakken verdeeld. Bevordering tot vaandrig kan na het volbrengen van da 14 maanden eersten oefeningstijd geschie den en volgt in het algemeen dus in het derde jaar na het jaar van inlijving. Deze regeling is van toepassing op hen die in 1938 of later hun eerste oefen'ng aanvingen of zullen aanvangen. N.R.Crt. WET AUTOVERVOER PERSONEN. In ons Blad van, ZateTdag publiceerden wii de nota van wijzigingen op het ontwerp „Wet Autovervoer Personen". Abusievelijk werd door ons boven het artikel geplaatst: .Nieuwe wijzigingen ijin het Reglement Autovervoer Personen". VERSPREIDE BERICHTEN. De gewone audiëntie van den minister van Justitie zal 00 Vrijdag 7 April a s. niet plaats hebben. Na de- openingsrede van den voorzitter, dr. A. J Verhage door ons gisteren reeds vermeld werd in de te Haarlem gehou den vergadering van de Alg. Ver. voor Bloembollencultuur de rekening over 1938. sluitende op f. 60.331.94 goedgekeurd. Op voorstel van het hoofdbestuur werd het handels-reglement aangevuld met een arbitrageclausule. Bij de rondvraag deelde de heer Murk mede. dat de afdeeling Hillegom hem met algemeene stemmen had opgedragen krachtig te protesteeren tegen het instel len van een bloembollenraad De voorz'tter verklaarde, dat het hoofdbestuur hiervan nota zal nemen. Od een vraag of vóór de totstandkoming van de nieuwe handels overeenkomst advies gevraagd is aan de vereen'ging, antwoordde dr. Verhage. dat ongvraagd een advies is gegeven. O

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 13