Lebruns Vertrek uit Londen - De Grand National - Redding op zee
Op eenzamen
post...
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
SOsie Jaargang
FEUILLETON
HET VERTREK VAN PRESIDENT LEBRUN uit Londen. Op het Victoria-station. Links
president Lebrun neemt afscheid van Koningin Elizabeth, rechts mevr. Lebrun en lady Halifax,
achter hen Lord Halifax. In het midden de prinsesjes Elizabeth en Margaret. Achter hen de
Koning en Chamberlain.
EEN REDDING OP ZEE. Een reddingboot van het Britsche vrachtschip „New Foundland"
op weg naar het in nood verkeerend zeilschip „Ranger" 150 mijl ten Zuiden van St. John's
New-Foundland, De bemanning werd gered. Het schip werd later door het s.s. „Imagine" op
sleeptouw genomen en binnengebracht te Trespassey.
DE GRAND NATIONAL,
welke door Workman" gewonnen werd.
Een der moeilijke hindernissen.
HITLER IN MEMEL.
Na zijn aankomst inspecteert de Führer op de Theaterplatz de
daar opgestelde troepen.
AAN DEN LANGEDIJK in „De Streek" en in de omgeving van
Opperdoes, waar de eerste vroege aardappelen altijd worden gerooid, ts
men thans bezig dit product te poten.
EEN NIEUWE VINDING op een tentoonstel
ling in Londen gedemonstreerd. In plaats van
den aanhang-slaapwa gen, een slaapgelegenheid
boven op het dak van de auto.
BRITSCH-INDISCHE OFFICIEREN die voor
1939 dienst zullen doen als ordonnance-officier,
van den Engelschen koning, bij
aankomst in Londen.
door
KURT SIODMAK.
2)
Schuivend zand, razend zand, zwiepende
storm, kokende, vretende zandkorrels
of zou hij misschien verder kunnen leven?
Weg uit deze woestijn, misschien
Met brandende oogen staarde Hauser
naar den hemel. Gaf deze een teeken?
Zachtjes begon het geluid van den trom-
zoodat het wit zichtbaar was. Zijn blik was
donderend. De woestijn riep.
Hauser schrok op. Moest hij nu ook
sterven?
Zijn blik viel op den man naast hem
Gold het trommelen hem? Wie werd door
den man met de verscheurde kepi geroe
pen?
De Arabier had zijn oogen wijd geopend,
zoodat het wit zichtbaar was. Zijn blik was
star naar het Oosten gewend. Zijn borst
ging niet meer op en neer.
Hauser greep de hand van den doode en
drukte die. Hij haakte hem de waterzak af.
Zou de man misschien gestorven zijn, op
dat hij. Hans Hauser zou kunnen leven?..
Hij dekte hem met zijn burnoes toe.
Wankelend begon hij den heuvel te be
stijgen. Achter hem raasden de zandkorrels
uit duizend spleten.
Achter hem. voor hem, overal zat. ver
borgen in de heuvelshet kalfsvel tus-
schen de knieën, de trommelslager van de
woestijn.
Roovers en Soldaten.
In de halfdonkere kazemat draaide de
fidele Achilles Daskalopulos voor den ge
broken spiegel heen en weer. Zorgvuldig
streek hij zijn overhemd glad en begon te
fluiten.
O'Murphy keek hem spottend aan.
„Je zult nog eens uit elkaar springen van
verwaandheid," zei hij in zijn met Engelsch
doorspekt Fransch, waarmee hij zich tegen
over den Griek verstaanbaar maakte.
Achilles lachte, zocht een kam en pro
beerde zijn pikzwart haar glad te krijgen.
„Ik heb zoo'n Idee, dat we bezoek krij
gen."
Kunstig plakte hij een prachtigen lok op
zijn voorhoofd.
O'Murphy was naar het venster gegaan,
dat wi! zeggen naar het kleine schietgat, de
eenige ruimte in den dikken muur. Snui
vend inhaleerde hij de heete lucht door
zijn neus.
„Zandstorm," zei hij langzaam. „Hauser
is buiten. Niet te hopen, dat hij er in zit."
Bliksemsnel draaide Achilles zich om en
grijnsde O'Murphy met zijn roofdieren-
gebit toe.
„Ben je bang voor hem? Hauser hier,
Hauser daar, ben je soms zijn kinder
meisje? Je hoeft Je niet bezorgd te maken.
Die jongen ts oud genoeg, om op zichzelf te
nassen."
Mismoedig smeet hij zijn kam neer.
O'Murphy had zich niet bewogen.
„Hij zal er ook wel gauw aan gaan." ging
de Griek verder. „Met zijn hoevelen zijn we
dan nog. Die Hinderlaag-schieterij in dezen
snertoorlog zal wel niet lang meer duren.
Wat moeten wij beginnen, als ze met tanks
en gas komen? Het doel van dit alles heb
lk van het begin af aan nooit goed begre
pen. Soms denk lk wel eens. dat die heele
afslachting in deze beestachtige hitte uit
sluitend voor mij op touw gezet is. Hauser
zou, met zijn idiote verwaandheid, dezen
betooverenden toestand met een paar
vreemde woorden verklaren en daar mijn
heele plezier mee vergallen. Heb je wel eens
gemerkt, hoe koud het wordt als onze ka
meraad de kamer binnenkomt?"
„Dat is een eigenschap van onschatbare
waarde," zei de groote zware O'Murphy.
Meteen draaide hij zich om en lachte ver
achtelijk.
Achilles maakte een grimas. Plotseling
veranderde hij zichzelf ln een kat. Hij
sprong op tafel en wreef zich over zijn
zwarte baardje. Zijn donkere oogen glin
sterden en sloten zich half. Hij maakte een
spinnend geluid, terwijl hij een lucifer
zocht en daarmee zijn nagels, zoo goed als
dat ging, schoon begon te maken.
„Er is een heeleboel dat ik niet begrijp."
Met langzame beweging zwaaide zijn lenig
lichaam heen en weer. „Wij zitten hier ln
dat nest in de rotsen. Zelfs het ongedierte
dat bij heele troepen in ons hemd kruipt,
krijgt er al genoeg van aldoor hetzelfde
bloed te drinken. Waar wachten we op? Op
de eerste zware granaten? Deze muizenval
zullen we nooit meer levend verlaten
En als ze ons afgedankte Europeanen te
pakken krijgen, dan geloof ik niet eens dat
ze ons neer schieten, maar En hij
maakte een beteekenisvolle beweging om
zijn hals.
„Zoover zal het niet komen,' bromde de
Ier, ging naar zijn kast en haalde een
groote Coltrevolver te voorschijn, die hij
zorgvuldig begon schoon te maken.
Achilles lachte star en ging voort met
zijn grimassen.
„Vindt jij dan, dat Je Je absoluut moet
laten doodschieten?"
O'Murphy haalde zijn schouders op en
meende flegmatiek:
„Wat kan men er aan doen? Ik kan me
nergens verbergen. De Europeesche en de
Amerikaansche politie kent mijn gezicht op
duizend meter afstand en deze omgeving is
toch nog wel interessanter dan de straf
kolonie te Cayennes."
„Gezellig....!"
Achilles floot het woord tusschen zijn
tanden. Hij was klaar met de verzorging
van zijn nagels en sprong nijdig van de
tafel af. Nadenkend keek hij naar den Ier
en ging op hem af. Toen hij tegenover den
zittenden reus stond, was hij niet zoo veel
grooter dan deze. Hij trok een stoel bij.
„Ik begrijp Je niet," fluisterde hij. „Wat
moeten we eigenlijk met dien heelen rom
mel? Om onderbevelhebber over een
troepje bruine kerels te zijn met een sala
ris, dat in Europa niet eens genoeg zou zijn
voor het allernoodigste? Geloof me, met
deze dingetjes" hij wees op de Colt
„en nog een paar menschen, is hier in de
omtrek, een beetje zuidelijker en wat ver
der weg van de Fransche karabijnen, een
bende geld te verdienen. Ken je Scapini?
Die heeft eens een heel reisgezelschap van
Cook te pakken gekregen, zoodat hij voor
zijn heele leven „binnen" was."
„Maar zij hebben hem toch te pakken
gekregen?"
O'Murphy lachte dreunend
„De Idioot heeft zich later werkelijk laten
vangen, en zij hebben den bult bij hem ge
vonden. Hij vond. dat hij nog niet genoeg
had en dat heeft hem den nek gebroken, in
den waren zin van het woord. Weet je
Geheimzinnig trok Achilles zijn stoel dich
ter bij.
„Zoo'n slag slaan en dan naar Zuld-
Amerika! Dan hoef je nooit een vinger
meer uit te steken. Je woont in een prach
tig huls, rijdt in schitterende auto's, je kunt
drinken
Hij zweeg. Buiten klonken een paar
schelle commando's. Een hoornsignaal, dat
al spoedig overstemd werd door fluiten. In
eens was het donker. De storm!
O'Murphy was opgesprongen en naar het
raam gegaan. Bezorgd keek hij naar buiten.
Het leek wel, alsof het plotseling nacht was
geworden. Het zand floot.
„Hauser is bulten," mompelde OMurphy
bedroefd. Het was net, alsof hij kreten
hoorde, schreiende, versmachtende kreten,
die uit den stormnacht tot hem door
drongen.
OMurphy huiverde
De Gevangene.
Wasselij Iwanowitsch Bogdanoff, de
commandant liep onrustig in zijn kamer
heen en weer. Niettegenstaande de afmat
tende hitte, droeg hij een hooggesloten uni
form. Zijn gezicht was bruin en verweerd.
Hij beende langs den muur van zijn kamer
en draaide zich wild om ln de hoeken, ais
een roofdier ln een kool.
Eindelijk bleef hij voor een groote land
kaart staan. Gekleurde vlaggetjes gaven
het front aan. Met sidderende handen trok
hij er een paar uit en liet ze op den grond
vallen.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd*.
